صندلی‌داغ گیمفا (قسمت چهارم): محمدرضا نوروزی، نویسنده

در این قسمت از آیتم صندلی داغ گیمفا، از مجری همیشگی آن به عنوان مهمان دعوت کرده‌ایم تا پذیرای سوالات ما باشد.

سلام به شما گیمفایی‌های عزیز، امیدواریم که حالتان خوب باشد و لبتان خندان. به یک قسمت دیگر از آیتم صندلی داغ گیمفا خوش اومدید.

این قسمت اما اندکی متفاوت خواهد بود چرا که قرار است از مجری این بخش یعنی محمدرضا نوروزی دعوت کنیم تا روی صندلی داغ بنشیند و به سوالات مطرح شده پاسخ دهد. پیشنهاد می‌کنم که تا انتهای این گفت‌وگوی جذاب،‌ همراه گیمفا باشید.

سلام محمدرضا، میشه در ابتدا خودت رو به صورت کامل معرفی کنی؟

سلام مجدد به همگی. محمدرضا نوروزی هستم، ساکن تهران، متولد ۶ بهمن سال ۸۱ (۲۰ سال) و دانشجوی سال دوم رشته‌ی علوم کامپیوتر. دو سالی می‌شه که راجع به بازی‌های ویدیویی می‌نویسم و از مرداد سال گذشته این افتخار رو داشتم که در کنار دیگر رفقای سایت گیمفا به نقد و بررسی و نوشتن مقالات مختلف راجع به بازی‌های ویدیویی مشغول باشم. راستی، در صورت تمایل می‌تونید اینستاگرام من رو (این لینک) فالو کنید!

رابطه والدینت با گیم و علاقت نسبت به بازی‌ها چطور بود؟ راستی اصلا درس‌خون بودی و این که چجوری بین درس و گیم تعادل برقرار میکردی؟

راستش من از ۳ سالگی بازی کردن رو با کامپیوتر قدیمی‌ای که پدربزرگم برام هدیه آورده بود شروع کردم. در واقع از همون روز‌های اول به این حوزه علاقه نشون دادم و وقتی که بزرگ‌تر شدم، مجلات چاپی بازینما باعث شد که به نقد و بررسی و اخبار بازی‌های ویدیویی به صورت جدی‌تر علاقه نشون بدم و کار رو به صورت حرفه‌ای‌ پیش ببرم.

آیا پدر و مادرم از این قضیه خوشحال بودن؟ ابدا. طبیعتا اکثر پدر و مادرها نگران تحصیل فرزندانشون هستن و مخصوصا در میان خانواده‌های ایرانی، وسعت این صنعت به خوبی درک نشده و این موضوع با توجه به اطلاع‌رسانی‌های بعضا غلط ممکنه تشدید بشه. با این وجود، از اون جایی که همیشه نمراتم ۱۹، ۲۰ بوده و در کنارش بازی کردن رو ادامه می‌دادم، تا حدودی پدر و مادر رو راضی می‌کردم تا این که ورود حرفه‌ای من به این حرفه و همچنین دنبال کردن رشته‌ی بازی‌سازی و نقد و بررسی باعث شد تا دید والدینم هم نسبت به این موضوع تغییر کنه و حتی من رو در این راه تشویق کنند.

در رابطه با درس پرسیدید. به نظرم اگر یک برنامه‌ زمانی مناسب داشته باشید، تعادل برقرار کردن بین درس و بازی اونقدری سخت نیست. من خودم سال کنکور بود که Red dead redemption 2 رو تموم کردم و رتبه‌‌ی کنکورم هم (۳۴۰۰ و خرده‌ای) خیلی بد نشد. از طرفی، چون دروس دانشگاهی من با حوزه‌ بازی‌سازی ارتباطات نزدیکی داره، همواره از تحصیل در دانشگاه نیز لذت می‌برم و خب این باعث میشه که کمتر از درس خوندن خسته بشم. با این وجود، این موضوع خیلی جای بحث داره و سعی کردم در (این مقاله) بیشتر به این موضوع بپردازم.

چند ساعت از روز رو پای بازی کردن صرف میکنی؟

بستگی داره. ممکنه یک روز اصلا بازی نکنم یا یک روز تا ۶ الی ۷ ساعت یا بیشتر به پای نقد و بررسی یک اثر بشینم. اما به صورت میانگین، ۳ ساعت در روز.

اگر عضو تیم نویسندگی گیمفا نمیشدی چه شغلی انتخاب میکردی؟

من حوزه‌ی اصلی‌ای که توش فعالیت می‌کنم طراحی و برنامه‌نویسی بازی هست و در گیمفا به خاطر علاقه‌ی شدیدم به بازی‌ها فعلایت می‌کنم. در واقع بگذارید این سوال رو اینجوری تغییر بدیم. اگر وارد حوزه‌ی ویدیوگیم نمیشدی، چه شغلی را انتخاب می‌کردی؟ در این صورت باید بگم که به دام‌پزشکی حیوانات خانگی و همچنین کار دوبلاژ علاقه دارم و احتمالا وارد یکی از این دو حوزه می‌شدم!

بهترین مقاله ای که توی سایت نوشتی کدومه؟

خاطره‌انگیزترین مقاله‌ای که نوشتم، اولین مقاله‌ام (این مقاله) بود که به اساطیر ایرانی و پتانسیلشون برای ساخت یک بازی ویدیویی پرداختم. با این وجود (نقد و بررسی بازی A Plague Tale: Requiem) را بیش از باقی مطالبم دوست دارم چرا که هم بازی به یاد ماندنی‌ای بود و هم یکی از بهترین آثاری بود که سال گذشته تجربه کردم.

تاثیراتی که بازی کردن در زندگی تو داشته آیا تاثیر مثبتی بوده؟ همچنان انگیزه ای برای فعالیت کردن در این حوزه داری؟

قطعا! مگ می‌شه عمرت رو پای انجام کاری بذاری و ازش چیزی یاد نگیری. بازی‌های ویدیویی مثل کتاب‌هایی قابل تعامل هستن که هر کدومشون می‌تونن درس زندگی و یا معلم اخلاق شما باشد. پشت اکثر بازی‌هایی که انجام دادیم و داستان‌هایی که شنیدیم، از زندگی آرتور مورگان گرفته تا جوئل و الی و محفل قاتلین، پیام‌هایی نهفته شده که شاید حتی خود نویسنده به اون فکر هم نکرده باشه و من با توجه به شرایط خودم این پیام رو از داستان استخراج کرده باشم.

حتی در دل تاریک‌ترین بازی‌ها ممکنه که پیام‌ها و دروسی پیدا کنید که هیچکس نتونه تو دنیای واقعی اون‌ها رو به شما یاد بده. البته این رو هم باید در نظر داشته باشید که تفکر نقادانه نسبت به هر بازی باعث می‌شه که بتونید بهتر از این بازی‌ها تاثیر بگیرید و از این دروس به شکلی کاربردی در زندگی خودتون استفاده کنید. قطعا انگیزه‌ی فعالیت توی این حوزه رو دارم و این انگیزه روز به روز بیشتر خواهد شد.

چندبار به هوای گیم نت رفتن از مدرسه فرار کردی؟

شاید باور نکنید، ولی تاحال گیم‌نت نرفتم. کلا آدم درون گرایی هستم و توی چنین محیط‌هایی خیلی راحت نیستم.

بهترین بازی‌هایی که در طول عمر ات انجام دادی چه آثاری بودن؟ کدام بازی رو از تجربه کردنش پشیمان هستی؟

بازی‌های زیادی در این لیست قرار می‌گیرن، اما یه سری بازی‌ها وجود دارن که شاید حتی آثار بی‌ایرادی نباشن، اما خاطراتی که با اونا داریم باعث شده تا حسابی در دل ما جا بگیرن و از همین رو آثاری که بیشترین خاطره رو باهاشون دارم در این لیست قرار می‌دم، جدا از نمره یا بی‌نقص بودن (لیست ترتیب ندارد).

۱- Red Dead Redemption 2 (عامل آرامش سال کنکور)

۲- Elden Ring (بهترین سولزلایک)

۳- Need for Speed Most Wanted 2005 (لذت تعقیب و گریز با Bmw m3 )

۴- Batman Arkham Knight (اولین نقدی که نوشتم)

۵- Call of Duty Modern Warfare 3 (اولین fps داستانی)

۶- Minecraft (خاطرات دوران راهنمایی)

۷- Overwatch (اولین تجربه‌ آنلاین حرفه‌ای)

معمولا از هر اثری یه چیزی یاد میگیرم و نمیتونم بگم از تجربهی کدوم اثر پشیمونم ولی ردفال و سینت رو از بدترین تجربه‌های گیمینگ من در یک سال گذشته بودن.

اگه قرار باشه یک بازی رو تا آخر عمرتون پلی بدید چیه؟ و چرا؟

قطعا ماینکرفت! دلیلش مشخصه، چون با وجود این که آثار شاهکار بسیاری تا به حال ساخته شده، اما اکثر این بازی‌ها پس از مدتی پتانسیلشون رو از دست میدن و نهایت بتونید ۱۰۰۰ ساعت در اون‌ها وقت بگذرونید و بعد از مدتی چیز جدیدی برای ارائه وجود نخواهد داشت.

با این وجود، تنها محدودیت ماینکرفت خلاقیت شماست و هر بار که وارد این بازی می‌شید، چیزهای بسیار جدیدی برای کشف کردن وجود دارد. یادم میاد چند روز پیش ویدیویی در یوتیوب دیدم که فردی با استفاده از Redstone تونست یک کامپیوتر پایه که از مباحث اصلی درس معماری کامپیوتر به شمار می‌ره رو توی بازی پیاده سازی کنه و فرد دیگری خود ماینکرفت رو با استفاده از این نوع کامپیوترها داخل ماینکرفت ساخته بود! با این وجود، اگر قرار باشد جز ماینکرفت اثر دیگری را انتخاب کنم، شاید انتخابم CS: GO باشد.

اگر میتونستی یه روز رو داخل دنیای یک بازی بگذرونی، کدوم بازی و کدوم شخصیت رو انتخاب میکردی؟

سوال جالبیه! اگر قرار بود جای یک شخصیت قرار بگیرم، قطعا Sub-Zero رو انتخاب می‌کردم ولی اگر قرار به انتخاب یک دنیا باشد، Overwatch رو انتخاب می‌کردم. البته دنیاهای گیمینگ موجود در انیمه‌ Sword Arts Online و یا Overlord جالب به نظر می‌رسن. دنیای Scott Pilgrim vs. the World یا Cyberpunk 2077 هم انتخاب‌های بدی نیستن!

بهترین دیالوگ یا نقل قولی که از یک بازی، فیلم، سریال و انیمیشن و انیمه شنیدی چی بوده؟

دیالوگ‌های زیادی وجود داره و بسیاری از اونا حتی از نظر علمی، فلسفی و اخلاقی بسیار ارزشمند هستند. اما دیالوگ

“Ryūjin no ken o kurae- 龍神の剣をくらえ！”

گنجی

از گنجی به هنگام استفاده‌ آلتیمیتش برای من شدیدا خاطره‌انگیزه و علتش هم انیمیشن کوتاه Dragons از بلیزارد به شمار می‌ره. دیالوگ نهایی بتمن در سومین فیلم نولان‌ هم قابل تامه:

A hero can be anyone. Even a man doing something as simple and reassuring as putting a coat around a young boy’s shoulders to let him know that the world hadn’t ended.

بتمن

سبک موسیقی، خواننده‌ مورد علاقت و تاپ ۵ برترین آهنگت چیه؟

راستش به نظرم سخته که توی بحث موسیقی یه تاپ ۵ انتخاب کنیم چرا که به شخصه به یک آهنگ خاص وابسته نمی‌شم و هر هفته به سراغ موسیقی‌های جدیدتری میرم. با این وجود، سبک موسیقی‌ مورد علاقه‌ من J-pop، Country و Rock هست. از خواننده‌های مورد علاقم هم میشه به Taylor Swift، Ed Sheeran، Charlie puth، Imagin Dragons و غیره اشاره کرد.

البته بیش از این که به این نوع موسیقی علاقه داشته باشم، ترجیح می‌دهم که موسیقی متن بی‌کلام فیلم‌ها و بازی‌های مورد علاقه‌ام گوش بدم و به نظرم بسیاری از کارهای آقای رامین جوادی، هانس زیمر، یسپر کید شاهکارن.

در حال حاضر موسیقی‌‌های بی‌کلامی که پیشنهاد می‌کنم همین حالا گوش بدین موارد زیر هستن:

A Plague Tale Requiem ,Ku’s First Flight , Assassin’s Creed Valhalla Main Theme, Rise, The Prince that was Promised, Out of the North, The Last of Us, Time, Ezio Family, Arkham City Main Theme

ترک‌های باکلام زیر هم پیشنهاد می‌کنم:

The Rains Of Castamere, City Of Stars, Careless Whisper, Legends Never Die, End of Time, Red Swan, Set it All Free, Betty, Look what you made me do, better than revenge, End Game, Shivers, Mhysa, Fallin’ (Adrenaline)

اگر خواسته باشی با یک شخصیت مونث تو صنعت گیم، فیلم یا انیمه ازدواج کنی اون شخص کی می بود؟

سوالات داره خطرناک می‌شه! به نظرم النا فیشر از بازی آنچارتد می‌تونه همسر مناسبی باشه. النا یک حامی بسیار خوب به شمار می‌ره و همیشه هوای نیتن رو داره، از همین رو انتخاب خیلی خوبی برای یک زندگی مشترک به حساب میاد.

کاراکتر میکاسا آکرمن هم شخصیت جالبی داره و می‌تونه انتخاب مناسبی باشه.

بزرگترین مشکل گیمفا به نظرت چی هست؟

انگار راستی راستی قصد اخراج من را کرده‌اید! ولی بی‌شوخی، به نظرم که در گذشته فعالیت ویدیویی کمی داشتیم که خوشبختانه امسال با تدابیر جدید سعی شده تا ویدیوی نقد و بررسی اکثر آثار بزرگ رو قرار بدیم و مقالات ویدیویی جالب‌تری رو هم براتون تدراک دیدیم. با این وجود، من هم صمیمانه از شما درخواست می‌کنم که کانال یوتیوب گیمفا رو ساب کنید و لایک و زنگوله یادتون نره!

پلتفرم مورد علاقه‌ات چیه و نظرت راجع به عملکرد و فن بیس باقی پلتفرم‌ها برامون بگو.

اگر نقد و بررسی‌های من رو دنبال کرده باشید، قطعا متوجه هستید که پلتفرم مورد علاقه‌ من کامپیوتر بوده و خواهد بود. دلیلش هم آزادی‌ عملی هست که PC در اختیار من من قرار داده. این که می‌تونم بسته به شرایط و نسل‌های مختلف اون رو ارتقاء بدم و تنظیمات بازی‌های مختلف رو تا حد خوبی شخصی سازی کنم، فوق‌العاده‌اس. از طرفی نمی‌توان از قابلیت‌ها و فواید و ویژگی استیم و اپیک‌گیمز غافل شد که حسابی هزینه‌های خرید و تجربه‌ی بازی‌ها رو کاهش می‌دن.

با این وجود، هر یک از پلتفرم‌های کامپیوتر، پلی‌استیشن، نینتندو و ایکس‌باکس مشکلات خاص خودشون رو دارن و البته مزایای مختلفی هم به کاربر ارائه میدن. به نظرم نینتندو با وجود ارائه‌ بازی‌های بی‌نظیر و سرگرم کننده و خانوادگی، از موفقیت خودش سو استفاده می‌کنه و برخی از لوازم جانبی آن با توجه به متریال و عملکردشان شدیدا گران هستند. در صورتی که کامپیوتر داشته باشید، خرید ایکس‌باکس کاملا بی‌دلیله چرا که به تمامی بازی‌های موجود روی ‌گیم‌ پس و این پلتفرم دسترسی دارید و از طرفی خود ایکس‌باکس عملکرد ضعیفی روی ارائه‌ بازی‌های داستان محور AAA داره و صرفا از نظر اقتصادی و آثار AA و یا کوچک‌تر انتخاب خوبی به شمار می‌ره. پلی‌استیشن برعکس ایکس‌ باکس عمل کرده و با وجود ارائه‌ بازی‌های سینمایی بزرگ و جذاب، نتوانسته آنطور که باید و شاید در بخش ارائه‌ی تجربه‌ی آثار آنلاین و سرویس محور عملکرد خوبی داشته باشد (جز خرید بانجی که به نظرم انتخاب بسیار خوبی بود).

در رابطه با فن‌بیس‌ها نظر خاصی ندارم، اما صرفا پیشنهاد می‌کنم که از تعصب بی‌جا دست کشیده و با توجه به سلیقه‌ای که دارن کنسول و پلتفرم مورد نظرشون رو انتخاب کنن. به شخصه از آن جایی که بازی‌های ایکس‌باکس روز عرضه در اختیار کاربران pc هم قرار می‌گیرد و پلی‌استیشن نیز دیر یا زود بازی‌های انحصاری خود را روی کامپیوتر پورت می‌کند، PC رو به عنوان پلتفرم اصلی خودم انتخاب کردم.

نظرت راجع به وضعیت این روزهای صنعت گیم چیه؟ آینده این صنعت رو چگونه پیشبینی میکنی؟

اوضاع در حال حاضر خیلی خرابه و نسل نُه تا به اینجا کار نتونسته اونطور که باید و شاید خودش رو نشون بده و شاهد کمتر آثاری بودیم که بتونن در یاد و خاطر ما گیمرها باقی بمونن و به نظرم این موضوع کمی طبیعی هست. البته آینده رو روشن می‌بینم چرا که باور دارم پیشرفت هوش مصنوعی و استفاده از اون‌ در ساخت بازی‌های ویدیویی می‌تونه تاثیر به سزایی روی این حوزه بذاره. فرض کنید که در حال تجربه‌ اثاری هستید که هوش مصنوعی پیشرفته روی NPCها نصب شده و داستان بازی توسط هوش مصنوعی رقم میخوره و از طرفی شما این توانایی رو دارید تا به صورت آزادانه با این NPCها تعامل کنید.

در نهایت اگر حرف آخری داری خوشحال می‌شیم بیان کنی.

حرفی نیست و صرفا خوشحالم که بعد از مصاحبه با دیگر اعضای گروه، خودم هم روی صندلی نشستم و به سوالات شما دوستان پاسخ دادم. امیدوارم که از این قسمت هم لذت برده باشید و لب خندون و جیب پر رو برای همتون آرزومندم. راستی، همانطور که گفتم، اگر باقی رفقا هم سوالاتی دارن که در این بخش پرسیده نشد، در قسمت کامنت‌‌ها میتونن سوالاتشون رو بپرسن و من هم سعی می‌کنم تا جای امکان به این سوالات پاسخ دهم.

خب این هم از چهارمین قسمت از سری صندلی داغ گیمفا. در انتها می‌تونید سوالات خودتون رو در بخش نظرات از آقای نوروزی بپرسید و من هم از ایشون تقاضا دارم تا حد امکان به این سوالات پاسخ دهند.

• صندلی‌داغ گیمفا (قسمت اول): امیرحسین رنجبر، خبرنگار
• صندلی‌داغ گیمفا (قسمت دوم): آرمان زرمهر، نویسنده
• صندلی‌داغ گیمفا (قسمت سوم): مصطفی زاهدی، سرپرست تحریریه