خاص‌ترین شخصیت‌های مهمان در بازی های مبارزه‌ای

در این مقاله قصد داریم یاد کنیم از برخی از جذاب‌ترین شخصیت‌های مهمانی که پا به میدان مبارزه در بازی های مبارزه‌ای نام‌دار گذاشته و ماندگار شدند.

عناوین مبارزه‌ای برای دهه‌ها سنت معرفی کاراکترهای مهمان آشنا و نام دار از صنعت گیمینگ و حتی از مدیوم‌‌های دیگر را دنبال کردند که بعضا مکانیزم‌ها، استایل و حس و حال جالبی را همراه خود به آن بازی می‌آوردند. برخی از گوشه‌ها و دنیاهای مختلف صنعت بازی‌های ویدیویی آمده‌اند و برخی دیگر نیز از دل سینما و یا حتی تلویزیون برای مبارزه در این میادین مبارزه دعوت شده‌اند. در طی این مقاله سعی می‌کنیم برخی از جالب‌ترین، عجیب‌ترین و جذاب‌ترین این موارد را انتخاب کرده و از آن‌ها یاد کنیم. با گیمفا همراه باشید.

Pepsiman – Fighting Vipers

بسیاری از ما با عنوان فوق‌العاده خاص و خاطره‌انگیز Pepsiman خاطره داریم. حقیقتا همچنان وقتی به این اثر نگاه می‌کنم، آن دوره از صنعت گیمینگ برایم بیش از پیش جذاب و البته عجیب جلوه می‌کند چرا که امروزه امکان ندارد شاهد چنین عناوینی باشیم. این مسئله که یک چهره‌ی تبلیغاتی برای نوشابه‌های Pepsi توانست یک بازی ویدیویی اختصاصی برای خود دریافت کند چیزی است که شاید حتی برای بسیاری از مخاطبان تازه‌ی صنعت گیمینگ تا حدی مضحک باشد اما همین اثر توانست یک تجربه‌ی پلتفرمینگ به شدت جذاب را ارائه داده و همچنین Pepsiman را به نمادی فراتر از صرفا یک عکس پوستر برای نوشیدنی‌های گازدار تبدیل شود.

حال جالب است بدانید عنوان Pepsiman اولین اثر تعاملی در تاریخ گیمینگ نبود که مهمان این شخصیت بود چرا که حدود چهار سال قبل عنوان مبارزه‌ای Fighting Vipers در سال ۱۹۹۵ مهمان نسخه‌ی ژاپنی این نماد تجاری Pepsi بود! این کاراکتر تنها در نسخه‌ی ژاپنی کنسول Sega Saturn این بازی به عنوان یک کاراکتر قابل آنلاک کردن قرار داشت اما از نسخه‌های اروپایی و آمریکایی بازی به طور کامل حذف شد.

به طور کلی اتخاذ این تصمیم از سوی سازندگان مبنی بر معرفی Pepsiman به عنوان یک مبارز در این عنوان مبارزه‌‌ای باعث می‌شود بتوانیم از آن به عنوان یکی از عجیب‌ترین مبارزان مهمان در یک بازی مبارزه‌ای یاد کرد.

Cole MacGrath –  Street Fighter X Tekken

این مسئله که کمپانی سونی علاقه‌ی زیادی به محتوای انحصاری برای کنسول‌هایش دارد بر کسی پوشیده نیست و این موضوع در زمینه‌ی محتوای اضافه در ژانر Fighting در دوره‌ای بسیار رواج داشت که در ادامه این مقاله از موردی دیگر نیز یاد خواهیم کرد. در این بخش قرار است از عنوان  Street Fighter X Tekken صحبت کنیم که خود به عنوان یک بازی در این ژانر، اثری بسیار خاص و متفاوت است که متاسفانه به دلیل برخی سیاست‌ها و رویکردهای اشتباه نتوانست در زمینه‌ی فروش به پتانسیل نهایی خود دست یابد و از همین رو دیگر نسخه‌ای تازه از آن مشاهده نکردیم.

با این وجود این اثر نه تنها تجربه‌ای بسیار خاص را ارائه می‌داد بلکه در زمینه‌ی کاراکتر مهمان خود نیز انتخاب عجیب اما بسیار جالب داشت. شخصیت مهمان انحصاری سونی در این بازی، Cole MacGrath از فرنچایز  Infamous بود که اگر بخواهیم او را در قیاس با دیگر کاراکترهای این اثر در نظر بگیریم، با مبارزی روبه‌رو هستیم که متعلق به هیچ طرف از مبارزه نیست و همین مسئله حضورش در این بازی را هر چه بیشتر جالب توجه می‌کند. Cole با بهره‌گیری از قابلیت‌ها و قدرت‌های الکتریسیته‌ی خود که در نسخه‌های اصلی این فرنچایز شاهدش بودیم، گیم‌پلی بسیار جذابی را به پلیرها ارائه می‌دهد.

همچنین بد نیست اشاره کنم که دو شخصیت Toro و Kuro که نمادهای ژاپنی کمپانی سونی محسوب می‌شوند نیز در این بازی به عنوان کاراکترهای مهمان در کنار Cole حضور داشتند. نکته‌ی جالب درباره‌ای دو کاراکتر آن است که Toro از استایل مبارزه‌ای Ryu تقلید می‌کند در حالی که Kuro از استایل مبارزه‌ی Kazuya بهره‌مند است!

Hornet – Fighters Megamix

کمی بالاتر در رابطه با Fighting Vipers درباره‌ی چگونگی امکان ناپذیر بودن ساخته شدن برخی آثار و کاراکترها در دنیای مدرن گیمینگ صحبت کردم، حال می‌خواهم از موردی صحبت کنم که از قضا اثر دیگری از همان سازنده است که دقیقا از همان مبارزان Fighting Vipers بهره می‌برد.

این بازی بیش از پیش به شما یادآور می‌شود که دهه‌ی ۹۰ چه دهه‌ی فوق‌العاده و البته عجیبی از گیمینگ بود به طوری که برخی از مسائلی که در آن دهه شاهدش بودیم هرگز، تاکید می‌کنم! هرگز در گیمینگ مدرن تکرار نمی‌شوند و همین مسئله است که آن دهه را بسیار جذاب، خاص و به یادماندنی می‌کند. چیزی که الان قرار است از آن یاد کنم لقب کاراکتر را به خود نمی‌گیرد چرا که در واقع یک ماشین مسابقه‌ای به نام Hornet است!

عنوان Fighters Megamix اثر مبارزه‌ای بسیار خاصی است که توسط کمپانی سگا در سال ۱۹۹۶ برای کنسول Sega Saturn عرضه شد و یکی از خصوصیات متمایز کننده‌ی آن همین طیف گسترده‌ی ظاهری و قابلیتی کاراکترهای قابل بازی‌اش بود اما چیزی که الان قرار است از آن سخن بگویم حتی برای دهه‌ی ۹۰ هم تا حد زیادی عجیب و البته به شدت خاص بود؛ شما در این بازی قادر به مبارزه در نقش ماشینی هستید که می‌تواند روی دو چرخ خود بایستد!

Hornet یکی از ماشین‌های مسابقه‌ای است که از عنوان Daytona USA به Fighters Megamix راه یافته است که از قضا یکی دیگر از عناوین سگا به شمار می‌آید که برای آرکیدها عرضه شده بود. این ماشین روی دو چرخ خود ایستاد و با عقب و جلو کردن آن‌ها به مبارزه می‌پردازد! اگر این جمله‌ی مرا امروزه برای مخاطبان تازه بدون هیچ پس زمینه‌ای بیان کنید احتمالا به عقلتان شک خواهند کرد اما همین مسائل و چیزهای عجیب است که گیمینگ در دهه‌ی ۹۰ میلادی را در نگاه من به شدت خاص و تکرار نشدنی می‌کند.

Spartan-458 – Dead or Alive 4

عنوان Dead or Alive 4 یکی از برترین نسخه‌های این فرنچایز و البته یک اثر مبارزه‌ای بسیار عالی از دهه‌ی اول قرن بیست و یکم است که از قضا یک شخصیت مهمان قابل بازی بسیار جالب را نیز به میدان مبارزه می‌کشد. Spartan-458 یک کاراکتر کاملا اوریجینال و برگرفته از دنیای مجموعه‌ی Halo است که به طور اختصاصی برای این بازی ساخته شده است! شاید بپرسید چرا با وجود شباهت‌های بسیار Spartan-458 به Master Chief محبوب و معروف چرا سازندگان از همان ابتدا از این کاراکتر بهره نبردند؟ بگذارید برایتان توضیح بدهم.

در ابتدا سازندگان Dead or Alive 4 یعنی Team Ninja قصد داشتند از Master Chief به عنوان مبارز مهمان بازی خود استفاده کنند اما استودیوی Bungie از این درخواست استقبال نکرد و در عوض پیشنهاد ساخت یک کاراکتر اختصاصی برای این بازی را از دنیای Halo داد که بتواند از لحاظ داستانی نیز منطقی جلوه کند. این شخصیت که در واقع یک Spartan مونث است، نام Nicole-458 را به خود گرفت که او را بیشتر به کاراکتر Master Chief نزدیک ‌میکند از آن جایی که نام گذاری او نیز به شکل John-117 بود.

در نهایت Nicole با نام Spartan-458 به مبارزان و دنیای این بازی پیوست. استایل مبارزه‌ی این مبارز در کنار آن که تمرکز بسیاری بر مشت‌زنی و مبارزه‌ی تن به تن دارد، همچنان از المان‌ها و اسلحه‌های نمادین دنیای Halo از جمله نارنجک‌های پلاسمایی نیز برخوردار است و می‌تواند از آن‌ها استفاده کند. لازم به ذکر است پلیرها امکان استفاده از این کاراکتر را در بخش داستانی بازی نداشتند.

Ezio Auditore – SoulCalibur V

سری SoulCalibur موارد زیادی از این دسته کاراکترهای مهمان جذاب و خاص دارد که از همین رو در ادامه‌ی مقاله نیز باز هم نام آن را خواهید شنید اما موردی که الان قرار است درباره‌اش صحبت کنیم نسخه‌ی پنجم آن یعنی SoulCalibur V و کاراکتر مهمان بسیار به یادماندنی آن، Ezio Auditore است. فرنچایز Assassin’s Creed برای مدت زمان طولانی و تقریبا از زمانی که اولین نسخه‌ی خود را به بازار عرضه کرد یکی از مجموعه‌های مورد علاقه‌ام بود تا اینکه طی چندین سال اخیر به طور کلی دچار بحران هویتی شد و شخصا به کلی ارتباطم را با آن از دست دادم.

فکر می‌کنم یک چیز که تقریبا من و تمام شما کاربران می‌توانیم بر سر آن به توافق برسیم آن است که سه گانه‌ی جذاب Ezio اگر بالاترین نقطه‌ی اوج این سری نباشد، قطعا یکی از برترین دوران آن در طی طول عمرش است. همین محبوبیت بالا و شدید این شخصیت باعث شد کمپانی Namco و سازندگان Soulcalibur V تصمیم بگیرند این کاراکتر را مهمان دنیای بازی خود کنند. در این بازی ما با Ezio از نسخه‌ی Brotherhood مواجه هستیم که آن لباس جذاب سفید و قرمز را بر تن کرده و تمام اسلحه‌های جذابش را نیز با خودش به رینگ مبارزه آورده است.

از شمشیر گرفته تا Hidden Blade و آن تپانچه‌ای که داوینچی در نسخه‌ی دوم برایش طراحی کرد همه و همه در این بازی حضور داشته و پلیرها می‌توانند در طول مبارزه از آن بهره ببرند. با وجود آن که نسخه‌ی پنجم SoulCalibur لزوما جزو محبوب‌ترین نسخه‌های این مجموعه در بین طرفدارانش نیست اما حضور Ezio در بین کاراکترهای قابل بازی آن، این اثر را به تجربه‌ای به یادماندنی تبدیل می‌کند.

Negan – Tekken 7

یکی از کاراکترهای مهمانی که شخصا به شدت برای ورود او به یک عنوان مبارزه‌ای هیجان‌زده بودم، Negan از سریال The Walking Dead برای عنوان Tekken 7 بود. از آن جایی که شخصا یکی از طرفداران پروپاقرص دنیای The Walking Dead بودم و هستم، معرفی این شخصیت به عنوان یکی از کاراکترهایی که قرار بود به این بازی اضافه شود به طور هم زمان بسیار هیجان انگیز و به شدت عجیب بود. در بازی‌ای که تماما بر پایه‌ی هنرهای رزمی و مبارزانی بنا شده است که این مسئله بخشی از شخصیت و تاریخ آن‌هاست، ما شاهد ورود کاراکتری هستیم که حتی از صد کیلومتری هنرهای رزمی هم نگذشته است اما در کشتن آدم‌ها به خشن‌ترین حالت تبحر بسیاری دارد.

فرنچایز Tekken یکی از فرنچایزهای مورد علاقه‌ی من در این ژانر محسوب می‌شود و نسخه‌ی هفتم نیز نسخه‌ای بود که صدها ساعت در آن صرف کرده‌ام که البته بخشی از آن به لطف همین شخصیت بود چرا که علاوه بر علاقه‌ی شخصی به او، گیم‌پلی‌ای که ارائه می‌داد نیز به شدت لذت‌بخش و متفاوت با دیگر کاراکترهای بازی بود که باعث می‌شد ساعت‌ها را صرف تمرین و ساخت کمبوهای مختلف با او کنم.

تریلر معرفی این کاراکتر به شکلی بسیار جذاب ساخته شده بود به طوری که ما شاهد تکرار اپیزود Last Day on Earth فصل ششم سریال با کاراکترهای Tekken بودیم. همچنین سازندگان به بهترین شکل خصوصیات شخصیتی، ظاهری و همچنین اسلحه‌ی اصلی او یعنی Lucille را در این بازی و گیم‌پلی آن پیاده‌سازی کرده‌اند که باعث می‌شود بازی کردن در نقش او در کنار عجیب و خاص بودن، به شدت لذت‌بخش باشد.

Freddy Krueger – Mortal Kombat

نسخه‌ی نهم فرنچایز Mortal Kombat نه تنها یکی از برترین عناوین مبارزه‌ای تاریخ این فرنچایز است بلکه یکی از برترین آثار ساخته شده در این ژانر نیز به شمار می‌آید که از قضا در زمینه‌ی مبارزان مهمان به شدت غنی بود و کاراکترهایی به شدت عالی را به تصویر می‌کشید. شخصیتی که الان قرار است درباره‌ی آن صحبت کنیم، روندی را در این فرنچایز آغاز کرد که در دو نسخه‌ی بعدی نیز برای کاراکترهای مهمان ادامه پیدا کرد. این مبارز کسی نیست جز یکی از نمادهای ژانر وحشت دهه‌ی ۸۰ میلادی، Freddy Krueger.

Freddy بر خلاف چیزی که در ابتدا تصور می‌شد به بهترین شکل با استایل و اتمسفر این بازی هم راستا شده بود و به عنوان یک کاراکتر قابل بازی در یک اثر مبارزه‌ای نیز بسیار خوب عمل می‌کرد. استفاده از یک شخصیت بسیار محبوب و نمادین در ژانر اسلشر و استفاده از آن در حس و حال سنگین نسخه‌ی نهم رویکردی بسیار هوشمندانه بود که باعث شد در نسخه‌ی دهم نیز شاهد حضور نه یک بلکه چندین و چند شخصیت نمادین از ژانر وحشت باشیم که آن اثر را بسیار متمایز می‌کرد.

از آن جایی که تاریخچه‌ی Freddy Krueger در دنیای بازی‌های ویدیویی آن چنان درخشان و موفق نبود، Mortal Kombat اولین فرصتی بود که طرفدارانی همچون بنده می‌توانستند به نوعی کنترل این کاراکتر را به دست گرفته و در نقش او بازی کنند. قابلیت‌های مختلف او و کمبوهایش به شکلی هوشمندانه پیاده‌سازی شده بودند و دیدن برخی اشارات به فیلم‌های او نیز باعث می‌شد این مبارز به یکی از کاراکترهای بسیار به یادماندنی در عناوین مبارزه‌ای برای من و بسیاری دیگر از طرفداران این ژانر تبدیل شود.

Spawn – Soulcalibur 2

در حالی که بسیاری Spawn را با حضور اخیرش در عنوان Mortal Kombat 11 به یاد می‌آورند اما باید بگویم این اولین بازی مبارزه‌ای نبود که پذیرای این ضد ابرقهرمان آندرریتد بود. در گذشته طی مقاله‌ای با مضمون بدترین آثار ابرقهرمانی از عنوان Spawn: The Eternal یاد کردیم که اثری به شدت ضعیف در این ژانر محسوب می‌شد و به هیچ عنوان به درستی از پتانسیل بالای این کاراکتر استفاده نمی‌کرد. از طرف دیگر فرنچایز Soulcalibur نیز در قسمت دوم خود میزبان این کاراکتر بود که تا حد زیادی تجربه‌ی بهتری را ارائه می‌داد اما همچنان رویکردی عجیب در قبال او اتخاذ شده بود.

جالب است بدانید که Soulcalibur 2 اولین بازی در این فرنچایز به شمار می‌آید که میزبان مبارزان مهمان بود به طوری که هر پلتفرم یک کاراکتر مهمان انحصاری را به خود اختصاص داده بود. ما شاهد حضور Link برای کنسول Gamecube، Heihachi Mishima برای کنسول PS2 و در نهایت Spawn برای کنسول Xbox بودیم. در حالی که Link با واکنش مثبت بسیاری از بازیکنان روبه‌رو شد، Spawn از طرف دیگر تا حد زیادی ناقص بود!

این کاراکتر شهرت خودش را به دلیل ساختار تاریک، خشن و همچنین تعداد زیادی از اسلحه‌ها و شنل زنده‌اش بدست آورده بود و می‌توان گفت این موارد، موارد اساسی در ساختار ظاهری و ماهیتی او هستند. مسئله‌ی عجیب آن است که در Soulcalibur 2 ما شاهد هیچ یک از این عناصر حیاتی نیستیم و تنها شاهد تبر مشهور این شخصیت هستیم که در عنوان Spawn: Armageddon نیز شاهد حضورش بودیم. این مسئله باعث می‌شد با وجود اینکه این مبارز لزوما تجربه‌ای بد را ارائه نمی‌داد اما تا حد زیادی احساس ناقص بودن را منتقل می‌کرد.

Arbiter – Killer Instinct و General RAAM

Killer Instinct پس از سال‌ها غیبت پس از انتشار نسخه‌ی دوم آن، بالاخره در سال ۲۰۱۳ شاهد انتشار نسخه‌ای تازه زیر پرچم نام خودش بود که از قضا یک اثر به شدت جذاب بود که با واکنش‌های بسیار مثبتی چه از سوی منتقدان و چه از سوی طرفداران ژانر فایتیگ دریافت کرد. این بازی به عنوان یک بازی زمان عرضه برای کنسول Xbox One به صورت رایگان در دسترس قرار گرفت و از آن جایی که حالا مایکروسافت این آی‌پی را در دست داشت کاملا قابل پیش‌بینی بود که دیر یا زود شاهد میزبانی این عنوان از یکی از کاراکترهای شناخته شده‌ی این کمپانی باشد و این اتفاق نیز رخ داد.

ما شاهد حضور دو کاراکتر از فرنچایزهای Halo و Gears of War در این بازی به عنوان مهمان بودیم، Arbiter و General RAAM. شخصیت Arbiter در نسخه‌های اول و دوم نقش پررنگی را ایفا می‌کرد به طوری که حتی در نسخه‌ی دوم ما در نقش او بازی می‌کردیم و همین مسئله باعث شد این کاراکتر بسیار به یادماندنی باشد و انتخاب Arbiter به عنوان سفیر Halo در Killer Instinct بسیار جالب و غیر قابل پیش‌بینی بود.

از طرف دیگر سری Gears of War هم نماینده‌ی مختص به خودش را به این بازی معرفی کرد و آن کسی نبود جز General RAAM از ارتش Locust که در نسخه‌ی ابتدایی این فرنچایز با او آشنا شدیم. بد نیست اشاره کنم که شخصیت Rash از مجموعه‌ی Battletoads نیز در این عنوان حاضر شد اما دو کاراکتری که از آن‌ها نام بردیم به نسبت برجسته‌تر بودند.

Kratos – Mortal Kombat

تا به اینجا از برخی کاراکترهایی یاد کردیم که بیشتر به شکلی افتخاری در آثار نام برده حاضر شدند تا اینکه به راستی به دنبال ارائه‌ی یک تجربه‌ی بسیار بهینه در زمینه‌ی مبارزه باشند. اما به جرات می‌توان گفت که Kratos یک کاراکتر بسیار بهینه و منطبق بر دنیای Mortal Kombat بود که به صورت انحصاری برای نسخه‌ی PlayStation 3 و PlayStation Vita در دسترس قرار گرفت و خشونت بی‌حد و مرز خودش را به این عنوان آورد تا جلوی خدایان تازه قد علم کرده و آن‎‌ها را به خاک و خون بکشد.

استفاده از اسلحه‌های نمادین و جذاب این کاراکتر از جمله Blades of Chaos به شدت جذاب و لذت‌بخش بود. بد نیست اشاره کنم که تا قبل از Mortal Kombat، فرنچایز Soulcalibur در عنوان SoulCalibur: Broken Destiny میزبان Kratos بود که البته به هیچ عنوان به اندازه‌ی MK خونین، خشن و بی‌رحم نبود. از آن جایی که قسمت نهم سری Mortal Kombat اثری بسیار خشن و تاریک در تاریخ این مجموعه محسوب می‌شد حضور Kratos در آن باعث می‌شد سازندگان به سادگی بتوانند از پتانسیل واقعی او استفاده کنند.

سخن پایانی

مبارزان و شخصیت‌های مهمان یکی از خصوصیات بسیار هیجان انگیز آثار مبارزه‌ای محسوب می‌شود که با خود حجم انبوهی از انتظارات و پیش‌بینی‌ها را به همراه می‌آورند چرا که ورود هر یک از این کاراکترهای نمادین و شناخته شد در قالب یک تجربه‌ی تعاملی مبارزه‌ای طرفداران را به فکر وا می‌دارد که چگونه عملکردی قرار است از آن‌ها شاهد باشیم و سازندگان روی کدام یک از المان‌های ساختاری و شخصیتی آن‌ها تاکید می‌کنند.

اکثر آثاری که امروز از آن‌ها یاد کردیم سعی کردند تعادل بسیاری بین مکانیزم‌های مبارزه‌ای و خصوصیات شخصیتی این کاراکترها ایجاد کنند که به غیر از برخی، اکثرا در این زمینه بسیار موفق عمل کردند و توانستند مبارزانی به یادماندنی را در ذهن‌ها حک کنند.

شما کدام یک از این مبارزان را بیشتر می‌پسندید و از بازی کردن با او لذت می‌برید؟