دروازه سیاه در اختیار شوالیه سیاه | اولین نگاه به Batman Arkham Origins Blackgate

بازی های کنسول های دستی از کیفیت بسیار پایینی رنج می برند. شاید یک بودجه مناسب برای ساخت بازی برای این پلتفرم خوب نیاز باشد. بازی های آرخام ثابت کرده اند که می توان بر روی این پلتفرم ها نیز انرژی و زمان وقف کرد ولی آیا بازی های کنسول دستی می توانند موفقیتی همانند بازی اصلی کسب کنند؟ دلایلی داریم که می توان به Black Gate امیدوار بود!استودیوی Armature شاید یک استودیوی خوش نام نباشد ولی یک بازی خوش ساخت در کارنامه کاری خود دارند. این استودیو توسط Mark Pacini، Todd Keller و Jack Matthew اداره می شود. این ۳ کسانی بودند که از استودیو Retro باقی مانده و استودیوی مستقل خود را خلق کردند. این افراد در استودیوی Retor توانستند  ۳ بازی Metroid Prime  را بسازند. این بازی انقلابی در ساخت بازی های کنسول دستی ایجاد کرد و ساختار کاری جدیدی را معرفی کرد.

نام : Batman Arkham Origins BlackGate

سازنده : Armature Studio

ناشر : Warner Bros.Interactive Entertainment

پلتفرم : Nintendo 3DS,PSVita

تاریخ عرضه : October 25,2013

سبک : اکشن پلتفرمر

Mark Pacini، کارگردان بازی دروازه سیاه می گوید:

“ما از نینتندو جدا شدیم. ۵ سال پیش کار خود را آغاز کردیم و ما رابطه ایی را با Warner Bros ایجاد کردیم. آنها فرصتی به ما دادند. آنها خواهان بازی در سبک دو و نیم بعدی بودند که همانند متروید طراحی شود و تیم سازنده ما را مناسب این کار دانستند. ما ۳ نفر جزو هوادران ۲ آتشه بتمن بودیم. پس این کار را قبول کردیم.”

“دروازه سیاه” کمی بعد از اتمام حوادث داستانی Arkham Origin آغاز می شود. هواداران بتمن می دانند که “دروازه سیاه” چه مکانیست! دروازه سیاه، زندانی در شهر گاتهام است که محل اختفای جنایتکاران و قاتلان شهر گاتهام همانند جوکر بود. دروازه سیاه فقط در دنیای آرخام وجود داشته است پس ارتباط بین این بازی با عنوان اصلی کاملا مشهود است. لازم به ذکر است که دروازه سیاه در یک جزیره بنا شده است. زندانیان دست به شورش زده و بتمن می بایست این شورش را به اتمام برساند. درون مایه داستان همانند تیمارستان آرخام در سال ۲۰۰۹ است. با اکتشاف بتمن، داستانی نیز روایت می شود و بازیباز متوجه حوادث پیرامون دروازه سیاه می شود. این بازی بر پایه ساختار بازی متروید ساخته خواهد شد.

بتمن وارد دنیایی ۲ بعدی می شود و تجهیزات جدید و تکنیک های مبارزه بیشتری را دارا خواهد بود. همچنین محیط های مخفی نیز در این بازی وجود خواهد داشت. برخلاف نسخه کنسولی بازی آرخام، هدف اصلی بتمن در ارتقای کاراکتری نیست بلکه وفاداری به سبک بازیست. تمامی ارتقاهای این بازی بر پایه اکتشاف محیط بنا نهاده شده است. علت این امر در اینست که به بازیباز حس جمع آوری آیتم ها القا شود و امری مهم در بازی تلقی شود. Pacini  می گوید:

” این یک تصمیم طراحانه بوده چون اگر بر پایه مبارزات و Xp، بتمن ارتقا می یافت دیگر گشت و گذار در محیط الزامی نبود.”

این قضیه یکی از تغییراتی بوده که استودیو در این بازی اعمال کرده است. از لحاظ بصری با اینکه بازی در اصل دو بعدی است ولی با این حال از ۳ بعد نیز گاهی اوقات محیط مشخص می شود تا بتمن بتواند جست و جو، مبارزات خود را انجام دهد. بتمن می تواند به سکوهای بالکن که در پس زمینه وجود دارد خود را متصل کند و این مورد به یک المان مخفی کارانه تبدیل می شود. البته این المان را می توان در مبارزات نیز استفاده کرد. به عنوان مثال دشمنانی که از هر ناحیه به بتمن حمله ور می شوند را می توان به سکوها متصل کرد.

در نتیجه، مبارزات شبیه به نسخه کنسولی است. ابزارآلات نسخه کنسولی نیز همچنان در این نسخه وجود دارد. هر چند مبارزه در دو بعد به مراتب سخت تر و طاقت فرساتر از ۳ بعد است!  Pacini توضیح می دهد:

“ما باید بازی را به صورت زمینی می ساختیم. به گونه ایی که بتمن از چپ به راست حرکت کند ولی دشمنان از هر ناحیه تصویر می توانند وارد مهلکه شوند. باقی موارد همچنان دست نخورده باقی می ماند.”

چندین مبارزه از بتمن را شاهد بودیم که وی مجبور به عقب نشینی شده بود تا بتواند راه خود را به سمت راست یا چپ باز کند.

تجهیزات آشنای بتمن در صفحه بازی به نمایش کشیده می شود. Batrang سبب بیهوش شدن دشمنان می شود و حتی برای جلب توجه به مسیری دیگر نیز به کار برده می شود. Line Luncher به بتمن اجازه می دهد تا فواصل دور را گذر کند. بمب های ژل مانند را نیز می توان برای تله گذاری استفاده کرد. ابزارآلات بیشتری مسلما برای این نسخه وجود خواهد داشت که در حال حاضر صحبتی به میان نیامده است.

Pacini درباره گسترش و ارتقای حالت Predator این چنین می گوید:

“ما می خواستیم این حالت به نسخه های قبلی آرخام وفادار بماند که بتمن در تاریکی و خفا، دشمنان را یکی پس از دیگری از پا در می آورد. چون شما نمی توانید اطراف را با دو و نیم بُعد ببینید، چند لایه بیشتر برای بازیباز فراهم کردیم. به عنوان مثال، خطِ دید دشمنان را مشخص کردیم تا بازیباز درک کند که بتمن در حال حاضر توسط دشمن دیده می شود یا خیر. همچنان همانند نسخه اصلی قابلیت ها و تکنیک های مخفی کاری اعمال شده است. به عبارت دیگر حالت Predator همانند آن چیزیست که در نسخه کنسولی مشاهده می شود.

به محض ورود به زندان “دروازه سیاه”، متوجه مناطق مختلف زندان خواهید شد. در این بازی خبری از اتاق ذخیره بازی وجود نخواهد داشت و استودیوی Armature برای ذخیره بازی، قابلیت چک پوینت اتوماتیک را در بازی اعمال کرده است تا وقفه ایی در اشکن و اکتشاف بازیباز رخ ندهد. البته این قابلیت نیز وجود دارد که بازیباز به صورت دستی نیز بازی خود را ذخیره کند. Pacini قول داده است که بازیبازها می توانند غول آخرهای بازی را به روش های مختلف از پا درآورند. وی در اینباره می گوید:

” ما نمی خواهیم که شما قوانین بازی را رعایت نکنید ولی اگر بتوانید راهی را پیش ببرید که ما فکرش را نکرده بودیم، معرکه است! پس بازیبازها قابلیت هایی برای پیشروی دلخواه دارند ولی این قابلیت ها برای پیشروی الزامی نیست. به عنوان مثال برای از پا درآوردن یک غول آخر، آیتمی مخصوص برای شکست دادن وی وجود دارد ولی بازی به شما نمی گوید که حتما از این آیتم استفاده کن! “

قابلیت دید کارآگاهی نیز در این نسخه وجود خواهد داشت. با فشردن یک دکمه، تصویر به حالت دید کارآگاهی بتمن تبدیل می شود. دشمنانی که به رنگ سبز نشان داده شدند به معنای اینست که بتمن در راستای دید آنها نیست. در حالیکه دشمنان قرمز رنگ به معنای افشای موقعیت بتمن تعریف شده است. یک زاویه دوربین به گونه ایی حرکت می کند تا توجه بتمن را به خود جلب کند. معمولا مناطق مخفی، از دید بازیباز پنهان می ماند. با استفاده از دید کارآگاهی، بتمن می تواند سرنخ های موجود در بازی و موقعیت های حساس و خطرناک را شناسایی کند.

بازی Batman: Arkham Origins Blackgate فقط یک عنوان اضافی نیست. بلکه استودیوی Armature می خواهد این بازی را به یکی از بهترین بازی های کنسول دستی این نسل تبدیل سازد. جای تعجب دارد که نسخه پیشین کنسول دستی آرخام از عنوان متروید برای ابتکار و خلاقیت در بازی خود استفاده نکرده است. بدون شک اثر سازندگان متروید برای خلق یک تجربه ناب در نقش بتمن برای کنسول دستی ستودنی خواهد بود و ارزش بازی کردن را خواهد داشت.

مطلب فوق در شماره ی ششم مجله ی الکترونیکی گیمفاپلاس:دیجیتال منتشر شده بود.