آنالیز: نمایش گیم پلی Starfield؛ ناامیدکننده یا کاملا راضی کننده و منطقی؟
آیا نمایش اخیر بازی Starfield، نوید عنوانی درخشان را به ما می‌دهد یا عنوانی که سرنوشتش آن قدر‌ها هم روشن نیست؟
قابل تأمل؛ بازیهای نقش‌آفرینی کلاسیک جهان آزاد هیچ گاه دارای گیمپلی عمیق نبوده‌اند
اگر نگاهی به برجسته‌ترین بازیهای نقش‌آفرینی تاریخ بازیهای ویدیویی داشته باشیم، متوجه می‌شویم تقرییا هیچوقت آن‌ها به داشتن گیمپلی و مبارزات عمیق و چند لایه معروف نبوده‌اند. اگر کسی از ما بپرسد چرا The Witcher 3 یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های تاریخ است، بعید به نظر می‌رسد جواب ما مبارزات و گیمپلی باشد؛ چرا که قطعا مواردی مانند کمیت و کیفیت محتوا، داستان و شخصیت پردازی قوی و صد البته مراحل فرعی بی‌نظیر باعث شده‌اند تا The Witcher 3 به این درجه از موفقیت و محبوبیت برسد.
مثال بارز دیگر این زمینه دو فرنچایز Fallout و The Elder Scrolls هستند که هر دو جزو قدیمی‌ترین آثار کلاسیک نقش‌آفرینی به شمار می‌آیند و البته لازم به ذکر است که هر دو، ساخته‌ی Bethesda هستند.
از دو نسخه‌ی Oblivion و Skyrim غالبا به عنوان برترین آثار سری و برخی از بهترین عناوین نقش‌آفرینی تاریخ یاد می‌شود. اگر یک بررسی کلی داشته باشیم، دوباره متوجه می‌شویم که علت موفقیت، محبوبیت و اثرگذاری این آثار، مبارزات و گیمپلی آن‌ها نبوده است. بازی Skyrim حتی در زمان عرضه در سال ۲۰۱۱, مبارزات و گیمپلی ساده و شاید کمی Outdated داشت، با این حال نه تنها موفق به کسب متای ۹۵ شد، بلکه در رقابت بهترین‌های سال، توانست در عملکردی بی‌نظیر زلدا، Portal 2 و Batman: Arkham City را نیز پشت سر بگذارد!
بیش از یک دهه بعد از عرضه‌ی Skyrim، هنوز محتویات جدیدی از روی این عنوان در شبکه‌های مجازی ساخته می‌شود و بعضا شاهد کشف راز و رمز‌ها و مراحل جدید کشف نشده در این عنوان هستیم! بازی Skyrim بدون داشتن گیمپلی جدید، پیچیده و عمیق یا گرافیکی فوق‌العاده در زمان عرضه، به لطف مکانیزم‌های عمیق نقش‌آفرینی، محتوای فوق‌العاده گسترده و دنیای جذاب، نه تنها نام خود را به عنوان یکی از بهترین‌های تاریخ ماندگار ساخت، بلکه سالها پس از عرضه هنوز چیزهای جدید برای کشف شدن در بازی وجود دارد.
سری Fallout هم وضعیت مشابهی دارد و خصوصا دو نسخه سوم و چهارم، از لحاظ گان پلی، انیمیشن‌های حرکتی و مبارزات نسبت به آثار هم دوره خود به مراتب ضعیف‌تر و قدیمی‌تر بودند. اما اگر بررسی کنیم، از تمام رقبای خود عملکرد بهتری چه در بخش فروش و چه در بخش نمرات از خود به جای گذاشتند.
آثار شرقی نیز وضعیت مشابهی دارند و در کل، بازیهای نقش‌آفرینی جهان آزاد کلاسیک، بیشتر بر روی محتوا، جهان سازی و المان‌های نقش‌آفرینی تمرکز دارند و به نظر می‌رسد مخاطبان نیز همین انتظار را از سازندگان این چنین آثار دارند.
کمیت یا کیفیت، یکی را باید فدا کنید!
تا حالا به این موضوع فکر کرده‌اید که چه میشد اگر شاهد یک بازی جهان آزاد عظیم و محتویاتی در اندازه The Witcher 3 و Skyrim، اما با مبارزات و انیمیشن‌های God of War یا به پیشرفتگی و واقع‌گرایانه بودن The Last of Us Part Two بودیم؟ جواب این است، ساخت چنین عنوانی، تقریبا غیرممکن یا بهتر است بگویم از لحاظ مالی غیر منطقی است، مگر در شرایط فوق‌العاده خاص.
دلیل این که آثار خطی گرافیک فوق‌العاده‌ای دارند، مبارزات آن‌ها فوق‌العاده روان و به روز است و از لحاظ فنی فوق‌العاده هستند، این است که سازندگان با یک پروژه ده دوازده ساعته سر و کار دارند. بازی که بعد از دو یا سه مرتبه تجربه، از Collectibles گرفته تا مناطق فرعی و مخفی، دیگر چیز جدیدی برای کشف شدن توسط مخاطب در آن وجود ندارد، تعداد شخصیت‌ها انگشت شمار است و از همه لحاظ سازندگان با کمیتی فوق‌العاده کم طرف هستند. حال فرض کنیم دنیای The Witcher 3، کیفیت هنری، مبارزاتی و عملیاتی The Last of Us Part Two را داشت! این به این معنی است که سازندگان می‌بایست برای هزاران NPC، به صورت دقیق طراحی چهره و انیمشین انجام دهند، تک تک غار‌ها، مناطق و ساختمان‌ها را به صورت دستی طراحی کنند و صدها هزار خط دیالوگ بنویسند و ضبط کنند و ده‌ها مدل دشمن مختلف را طراحی کنند. این به معنای وجود کوهی از انیمیشن‌ها و داده‌های جدید است که برای ساخت این پروژه، به چندین هزار نفر، چند صد میلیون دلار و سالها وقت نیاز دارید. بهترین مثال در این زمینه؟ بازی Red Dead Redemption 2 که طی هشت سال، با بیش از هزار و ششصد نفر و با بودجه‌ای بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار ساخته شد و می‌توان گفت تنها بازی جهان آزاد عظیم تاریخ است که از لحاظ کیفیت نیز بی‌نظیر عمل می‌کند. اما فراموش نکنید بتسدا، سونی یا یوبی‌سافت قابل مقایسه با راکستار نیستند و احتمال نخواهند بود.
یک بازی نقش‌آفرینی جهان آزاد کم محتوا، محکوم به فراموشی است
اجازه دهید یک مثال از آن روی سکه نیز در این زمینه بزنم. بازی Cyberpunk 2077. بازیای که با سر و صدا و حوادث و حواشی فوق‌العاده زیادی عرضه شد و اکنون، با این که دو سال از عرضه‌ی بازی بیشتر نمی‌گذرد، این عنوان از لحاظ رسانه‌ای مرده است. مشکلات فنی و دروغ‌های سازندگان و موارد مختلف را کنار بگذاریم، دلیل اصلی این اتفاق را می‌توان در کم محتوا بودن این اثر جست و جو کرد. این عنوان و The Witcher 3 سازنده یکسانی دارند اما از لحاظ محتوا فرسنگ‌ها بین آن‌ها اختلاف وجود دارد! جالب است بدانید بودجه، نیروی انسانی و زمان توسعه Cyberpunk 2077 به مراتب بیشتر از The Witcher 3 بود اما از لحاظ عملکرد شرایط به طور متفاوتی رقم خورد.
حال تصور کنید Cyberpunk 2077، دارای دنیایی عظیم و هزاران راز و رمز مختلف بود. آن وقت یک دهه پس از عرضه همچنان Community این عنوان فعال بود و بازی همچنان محتوای جدید برای عرضه می‌توانست ارائه کند!
در پایان بد نیست به Elden Ring نیز اشاره کنم. همه به خوبی می‌دانیم از لحاظ بهینه سازی، گرافیک هنری، انیمیشن‌ها و HUD، بازی Elden Ring اصلا و ابدا نکته خاص و منحصر به فردی ندارد و در بسیاری از این زمینه‌ها مثل بهینه‌سازی فاجعه عمل می‌کند. اما این عنوان، رسالت یک بازی نقش‌آفرینی را به بهترین شکل ممکن به انجام رسانده است. محتوای فوق‌العاده گسترده و جذاب و اصولی بودن گشت و گذار، در کنار حس پیشرفت فوق‌العاده. وقتی مخاطب با صد ساعت محتوای جذاب و فوق‌العاده مواجه است و از کاوش و جست و جو لذت می‌برد، آیا به واقع گرایانه بودن مبارزات اهمیت می‌دهد؟ آیا به این مسئله که شمشیر یا زره از داخل بدن شخصیت اصلی عبور می‌کند اهمیت می‌دهد؟ جواب مشخص است.
به نظر می‌رسد رسالت اصلی Starfield، کاوش گسترده و ارائه محتویات عظیم باشد
با توجه به تریلر بازی و اطلاعات منتشر شده، دنیای Starfield بسیار عظیم است و از ۱۰۰ مجموعه و بیش از ۱۰۰۰ سیاره تشکیل شده است. با توجه به گستردگی دنیای بازی، به شخصه فکر میکنم با یک اسکایریم دیگر از لحاظ محتوا هستیم و Starfield کاملا توانایی این را دارد تا سالها بعد از عرضه، با راز و رمز‌ها و محتویات پنهان و آشکار خود مخاطبان را غافلگیر سازد.
به نظر می‌رسد ساختار و Layout سیاره‌های فرعی به صورت ماشینی ساخته می‌شود اما جزییات این دنیاها به صورت دستی شخصی‌سازی شده باشد. آیا تمام این سیاره‌ها دارای عمق و محتوای زیاد خواهند بود؟ منطقی فکر کنیم بعید به نظر می‌رسد. با این وجود سیاره‌ها و مجموعه‌های متعدد می‌تواند ضامن این قضیه باشد که تنوع محیطی، تنوع دشمنان و فعالیت‌ها نیز بسیار زیاد خواهد بود.
کمیت بالا، کیفیت کم؟
یک حقیقت وجود دارد، وقتی جایی کمیت زیاد می‌شود، کیفیت کاهش می‌یابد. این یک حقیقت است. نگاهی به آثار جهان آزاد یوبی‌سافت یا دیگر جهان آزاد‌هایی بیاندازید که محتوای زیادی دارند. در این دسته آثار شاهد مراحل تکراری، Questهای بعضا بی‌نهایت و NPCهای کپی پیست شده هستیم که دلیل این اتفاقات محتویات زیاد بازی است. پس بدیهی است Starfield نیز وقتی سخن از ۱۰۰۰ سیاره به میان می‌آورد، احتمالا کیفیت خروجی آن‌ها در نتیجه‌ی کمیت فوق‌العاده بالای آن‌ها کاهش یافته است.
اما حقیقت این است اگر یک بازی نقش‌آفرینی جهان باز، گشت و گذار مناسبی داشته باشد، المان‌های نقش‌آفرینی آن مانند سیستم پیشرفت (Progression System)، اصولی طراحی شده باشند و از فضاسازی، دنیاسازی و شخصیت پردازی مناسبی برخوردار باشد، تکرار در محتوا آن‌چنان نکته منفی به شمار نمی‌آید. چیزی که آثاری مثل Elden Ring و Skyrim به نحو احسن آن را انجام دادند.
گیمپلی بازی؛ نسبتاً قدیمی و خشک اما قابل پیش‌بینی
قبل از آن که شاهد گیمپلی بازی Starfield باشیم، کاملا حدس می‌زدم با یک گیمپلی معمولی و احتمالا کمی Outdated طرف باشیم و این اتفاق نیز رخ داد. سیستم شوتینگ و گان پلی بازی، انیمیشن حرکات در حالت اول شخص و هوش مصنوعی بازی را به هیچ وجه نمی‌توان فوق‌العاده، جذاب یا نسل بعدی خواند. اما سوال اصلی این است که آیا گیمپلی معمولی Starfield ناامید کننده بود؟
گیمپلی بازی Starfield قطعا عالی نیست ولی بازی نیازی به مبارزات عالی ندارد
بار دیگر شما را به خواندن چند پاراگراف اول این مقاله دعوت میکنم. همانطور که پیش‌تر اشاره کردم، آثار نقش‌آفرینی جهان آزاد به ندرت به واسطه مبارزات و گیمپلی به شهرت و محبوبیت می‌رسند و داستان، دنیا سازی و محتوای گسترده بیشترین نقش را در موفقیت یک بازی نقش‌آفرینی جهان آزاد ایفا می‌کند. آیا این موضوع دلیلی می‌شود تا سازندگان در زمینه گیمپلی کم کاری کنند؟
اصلا و ابدا. اما فراموش نکنید آثار بتسدا هر چند در زمینه فنی و روان بودن کمی لنگ می‌زنند، اما در بخش آزادی عمل، مکانیزم‌های متعدد و تنوع شیوه‌های مبارزه بسیار قابل‌قبول عمل کرده‌اند. اگر Skyrim و Fallout 4 را معیار مقایسه قرار دهیم و بازی Starfield از لحاظ تنوع سلاح، گستردگی روش‌های مبارزه، سیستم ارتقا عمیق شخصیت و گزینه‌های شخصی‌سازی موفق عمل کند، می‌توان گفت کاملا انتظارات را برآورده ساخته است. بار دیگر تکرار میکنم. آثاری در وسعت بالا و گستردگی عظیم، نمی‌توانند لزوما در همه‌ی جوانب بی‌نقص عمل کنند و شاهد یک عنوان همه چیز تمام باشیم. اما موضوع این است که نیازی نیز به این کار نیست.
چه عواملی می‌توانند پاشنه آشیل Starfield باشند؟
عوامل مختلفی می‌توانند برای این عنوان بزرگ مشکل‌ساز شوند، اما در بطن این موارد در ابتدا می‌توان به موارد فنی و مشکلات بهینه‌سازی اشاره کرد. متاسفانه بتسدا همانند فرام سافتور در بخش بهینه‌سازی آثار خود، خصوصا روی پلتفرم PC سابقه‌ی بسیار بدی را از خود نشان داده و از افت فریم گرفته تا انواع و اقسام باگ‌های گرافیکی، مشکلات فنی و موارد مشابه، بخش جداناپذیر آثار بتسدا بوده‌اند. آیا Starfield نیز سرنوشت مشابهی خواهد داشت؟
قطعا تا زمان عرضه‌ی بازی چیزی مشخص نیست اما چند لحظه خاص در تریلر بازی، شاهد افت فریمی ناچیز بودیم که نگران کننده است. از طرف دیگر، فراموش نکنید Starfield عنوانی بسیار عظیم است و این وسعت می‌تواند به عنوان شمشیر دو لبه عمل کرده و از لحاظ فنی مشکل ساز شود و مشکلاتی مثل دیر لود شدن Textureها، لود نشدن اجسام یا افت فریم در لحظات و مکان‌های شلوغ را در پی داشته باشد. البته بار دیگر اشاره میکنم این موارد تنها حدس و گمان هستند و ممکن است نتیجه‌ی خروجی بسیار بهینه و مناسب باشد که البته تقریبا بعید است.
مورد بعدی که می‌تواند برای Starfield مشکل ساز شود، محتویات سیاره‌های فرعی آن است. درست است که تعداد آن‌ها فوق‌العاده زیاد است، اما موضوع مهم این است که آیا از لحاظ طراحی، تنوع دشمنان، وجود فعالیت‌ها، ساختار مراحل و دنیاسازی نیز شاهد خلاقیت سازندگان هستیم یا با مکان‌های تکراری و Objectiveهای تکراری مواجه خواهیم شد.در کل کمی نسبت به این قضیه بد بین هستم و حس میکنم اگر تعداد این سیاره‌ها معقول‌تر می‌بود شاید این نگرانی وجود نداشت. البته که پر واضح است هر گونه قضاوت و نتیجه‌گیری از انصاف و منطق به دور است چرا که تا بازی را تجربه نکنیم تمام این موارد گمانه‌زنی صرف هستند.
چه عواملی می‌توانند نقطه‌ی قوت Starfield باشند؟
اول از همه به نظر می‌رسد از لحاظ محتوا، تعداد Questها و فعالیت‌ها، بازی Starfield بار دیگر خاطرات Skyrim را زنده کند و کوهی از محتویات را در اختیار مخاطبان قرار دهد. به نظر می‌رسد تمرکز سازندگان نیز به شدت روی همین موضوع بوده است و تعداد بالای سیاره‌ها نیز خود دلیلی بر این ادعاست.
از طرف دیگر وجود Factionهای مختلف، گروه‌های مختلف و افرادی که به واسطه تصمیمات شما می‌توانند متحد یا دشمن شما باشند، می‌توانند عمق و ارزش تکرار بالایی به بازی ببخشد. به نظر می‌رسد تعداد شخصیت‌های فرعی که می‌توان آن‌ها را استخدام کرد بسیار قابل‌توجه است که این مسئله نیز موضوعی بسیار امیدوار کننده به شمار می‌آید.
در ادامه باید به درخت‌های مهارت و سیستم پیشرفت اشاره کرد که معمولا در بازیهای بتسدا بسیار استادانه و اصولی طراحی می‌شوند و با توجه به وسعت بازی و تنوع کارهایی که می‌توان در این دنیا انجام داد، می‌توان امیدوار بود که ساز و کار ارتقا و پیشرفت در این بازی مانند آثار گذشته بتسدا جذاب و اعتیادآور باشد.
سخن پایانی:
بدیهی است که تا زمان عرضه‌ی بازی، هر گونه صحبت قطعی در مورد یک اثر غیرعقلانی است، با این وجود با توجه به مستندات و اطلاعاتی که در دست داریم، یکسری پیش‌بینی‌ها و نتیجه‌گیری‌ها کاملا منطقی و معقول به نظر می‌رسد.
آیا گیمپلی بازی Starfield کمی خشک و قدیمی به نظر می‌رسد؟ قطعا. اما آیا لزوما این موضوع اهمیت فوق‌العاده مهمی دارد؟ برای یک بازی نقش‌آفرینی جهان آزاد وسیع خیر. چرا که مواردی مثل داستان، دنیاسازی و محتویات سیاره‌ها، اهمیت به مراتب بیشتری دارد. آیا Starfield یک عنوان موفق خواهد بود؟ زمان همه چیز را مشخص خواهد کرد اما اگر Starfield موفق شود، هیچ گونه جای تعجبی وجود ندارد.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- جزئیات جدیدی از Intergalactic: The Heretic Prophet منتشر شد
- واکنش دراکمن به دو دستگی طرفداران در قابل The Last of Us 2 و رویکرد مشابه در مورد Intergalactic
- کارگردان Split Fiction: اگر دوباره جایزه بهترین بازی سال را ببرم خوشحال میشوم، اما با وجود GTA 6 رقابت سخت خواهد بود
- نیل دراکمن: ۵ سال از آغاز ساخت Intergalactic: The Heretic Prophet میگذرد اما هنوز درحال تغییر و تکامل است
- ۱۵ شخصیت با ابهت برتر در تاریخ بازی های ویدیویی
- شایعه: بازی The Last of Us Part 3 به طور مخفیانه در دست ساخت قرار دارد
-
تاریخ انتشار:
2023-09-06
۱۴۰۲/۰۶/۱۵ - ژانر: Action , Role-playing
- سازنده: Bethesda Game Studios
- ناشر: Bethesda Softworks
- امتیاز گیمفا: 7.9
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
اولین تصویر از اندرمن در فیلم Minecraft منتشر شد 
۱۰ دیالوگ برتر انیمیشن Your Friendly Neighborhood Spider-Man 
تیزر فصل دوم سریال The Walking Dead: Dead City لورن کوهن را نشان می‌دهد 
زمان عرضه پلی استیشن ۶ و ویژگیهایی که دارد 
رتبهبندی بازیهای فرنچایز Far Cry 
تیزر جدیدی از فیلم 28Years Later منتشر شد 
۱۵ شخصیت با ابهت برتر در تاریخ بازی های ویدیویی 
کیتلین دیور برای مقابله با واکنش طرفداران به نقشش در فصل دوم The Last of Us آماده می‌شود 
جنا اورتگا از بازی در کنار لیدی گاگا در سریال Wednesday میگوید 
تحلیلگر: عرضه GTA 6 آخرین شانس ایکس باکس سری ایکس/اس برای فروش بهتر خواهد بود
- زمان عرضه پلی استیشن ۶ و ویژگیهایی که دارد
- رتبهبندی بازیهای فرنچایز Far Cry
- ۱۵ شخصیت با ابهت برتر در تاریخ بازی های ویدیویی
- تحلیلگر: عرضه GTA 6 آخرین شانس ایکس باکس سری ایکس/اس برای فروش بهتر خواهد بود
تریلر بازگشت نقشه Verdansk به Call of Duty: Warzone منتشر شد + تاریخ عرضه 
نگاهی به ۶ شخصیت بازی های ویدیویی که بزرگترین دشمن خود بودند 
با انتشار تریلری حماسی تاریخ عرضه Death Stranding 2 مشخص شد 
بازیهای ماه مارس سرویس پلی استیشن پلاس اکسترا و پریمیوم مشخص شدند 
جزئیات جدیدی از Intergalactic: The Heretic Prophet منتشر شد 
طرحهایی از دنباله لغو شده Batman: Arkham Knight منتشر شد
- اولین تصویر از اندرمن در فیلم Minecraft منتشر شد
- ۱۰ دیالوگ برتر انیمیشن Your Friendly Neighborhood Spider-Man
- تیزر فصل دوم سریال The Walking Dead: Dead City لورن کوهن را نشان می‌دهد
- تیزر جدیدی از فیلم 28Years Later منتشر شد
- کیتلین دیور برای مقابله با واکنش طرفداران به نقشش در فصل دوم The Last of Us آماده می‌شود
- جنا اورتگا از بازی در کنار لیدی گاگا در سریال Wednesday میگوید
دیزنی برای جلوگیری از واکنش منفی مخالفان ووک، افتتاحیه سفید برفی را در بریتانیا برگزار نمیکند 
رسمی: فیلم A Quiet Place Part 3 ساخته می‌شود 
نقدها و نمرات فصل سوم سریال The Wheel of Time 
تصاویر جدید فیلم The Odyssey سربازان سیاهپوش را نشان میدهند
نظرات
نو منز اسکای ریمستر
نتایجی که با منطق ایشون بدست میاد :
هرsci-fi فضایی کپی نومنز اسکای هست
هر شوتر اول شخصی کپی COD هست
هر ریسینگ آرکیدی کپی فورتزا هورایزن هست
هر بازی مبارزه ای کپی Mortal Kombat هست
هر بازی هک اند اسلشی کپی Devil may cry هست
هر بازی جهان بازی کپی GTA هست
هر گیم زامبی محوری کپی Resident Evil هست
خلاصه این است منطق فن بوی!
ایشون اصلا منطق ندارن داداش هیتر فن بوی مگه منطق می‌فهمه
ایشون منطق ندارن حتما شما منطق دارین؟ به مایلز مورالز میگفتین دی ال سی و به این بازی تمام کپی میگین گوتی؟ :-))
فیشار نخور برات خوب نیست
یادم نمیاد کامنت دادع باشم ب اسپایدر من گفته باشم دی ال سی!
همین طور یادمم نمیاد به استارفیلد گفته باشم گوتی!
چرا کامنت ها فن بوی ها خودتون رو گردن ما میندازین از کامنت ایشون هم منطق میباره منتها دیس ها مثل این که یه چیز دیگه میگن😂
وقتی دیسها رو با ۵۰ تا اکانتت میدی نمیشه زیاد روشون حساب کرد !!!
هر فن بویی ۳ تا داشته باشه تکلیف دیسها مشخصه …
۳۰۰ تا دیس بتونن ۱۰۰ تاشو فیک بزنن ۲۰۰ تا دیگه اش چی بعد کجای جمله ایشون منطقیه گیم هنوز عرضه نشده نزدیک یه سال مونده مثل اینه الان یکی بیاد بگه گاد شبیح ساز پرتاب تبر ریمستر هرچند از خیلی قدیم خودت هم زیاد دیدم خیلی هیت ها بی منطق دادی…
تابلوه که شما دوتا یکی هستید..
لازم نیست جار بزنی
حالا اونا اگه دوتا هستن شما که سه تا داری تند تند سوئچ میکنی 😂😂😂
درود
احسنت بر تو!
از کجا فهمیدی؟
نمرت بییست
چقدر من بیکارم
خودم خبر ندارم
راز الافی خود را پیش ازین، جویا شدم
گفت: این جز فتنه عمّال استکبار نیست
بنده همین اکانتو بیشتر ندارم..
نمیدونم با کدوم یکی منو مقایسه کردی و میگه مولتی اکانتم!
اکانتهایی که میگی شبیه من هستن رو بفرست تا شاید به خودشناسی کامل برسم! 🤣
بیخیال حاجی اینا همونایی بودن که قبل از پلاس جدید فکت پرت میکردن بیرون سرویس دشمن صنعت گیم هر گیمی بره رو سرویس کارش تمومه بعد پلاس جدید سرویس شد آینده ساز صنعت گیم از اون ور قبل از خرید بانجی بانجی یه استدیو درپیتی ساخت هیلو نفتی بوده به قول خودشون حالا بانجی شده سازنده هیلو شاهکار حذب باد فقط
درود بر شما گیمر واقعی 👏👏👏👏
خدا وقتی خواست به انسان ها منطق بده،اینارو جا انداخت :))
بهشون اهمیت ندید و حتی دیس هم بهشون ندید.
خود ign که رسانه طرفدار مایکروسافته این بازی رو میگه کپی نو من اسکای. نکنه اونم فن بوی سونیه ما خبر نداشتیم
👏👏👏
خود فیل اسپنسرم بیاد بگه بازیمون کپی بوده اینا قبول نمیکنن از ماکروسافت پرتش میکنن بیرون
اون میگه فن ها «فک میکنن» اینطوره ، خودش نگفته کپی نومنز اسکای ترول خان
از قول رسانه های معتبر هم شما دروغ میسازین عجب جایی شده اینجا
داش برو یوتویوب مقایسه هاشون رو ببین از شیکمت ننوار
دیدم که میگم نوب جان
👏👏👏👏
اون خداست جلوی این
با توجه به نتیجه گیری شما پس کراسفایر در مقابل گاد ۲۰۱۸ هم خداست
#فن_بوی_نباشیم
حتما گاد اف وار هم شبیه ساز پرتاب تبره
حال کردم دمت گرم خخخخخ
این بازی خیلی خیلی خوب از نو منز اسکای یاد گرفته و اگه بتونه متای ۸۰رو بگیره شاید بخرم .البته شاید بخرم چون ممکنه حوصله ول گشتن تو سیاره هارو ندارم نخرمش .البته ممکنه به دلیل صامت بودن طرف خریدمش .راستی حواسم نبود من ایکس باکس ندارم ای بابااااا وقت تونو گرفتم نمیخرم میرم هیلو میخرم خخخخخ
یک سوال هولو مال ایکس باکسه یا ps .؟
لیاقت اثار بتسدا رو نداری
هالو انحصاری نینتندو سوییچه داداش… اطلاعاتتو بالا ببر
نه بابا نمی‌خواد تو فکرش بری و انقد هزینه کنی راستی چیشد که از پای پی اس فایو پاشدی اومدی برا گیم ایکس‌باکس فشار خوردی حتما اهمیت هم ندارع میفمم داداش به هر حال شما هم که اصلا براتون مهم نیست (سعی کردم جواب یه فن بوی رو با فن بوی بازی ندم😂)
مثال یک عدد نمک
الآن به ریش خودت خندیدی و کیف هم کردی!
تمرین کن و خودتو گول بزن تا بلکه باورت بشه
والا چی بگه آدم ، فن بوی بازی کلا مرزهاش جا به جا شده 😂😂
به خودت بناز
و
شاد باش
تو به شخص مسخره ای که با حقارت، واقعیت رو دروغ جلوه میده خندیدی..
همون اول بار اگه چارچوب رو توضیح داده بودن یا تریلر یا گیم پلی یک دقیقه ای میدادن الان این بازخوردهای منفی رو نداشتن حتی اگر اشاره ای به نو منز اسکای میکردن الان رسانه بزرگی مثل ign نمیگفت کپی نو من اسکای ….بازی بزرگ و خوبی خواهد شد و باید از هایپ الکی درس گرفت اتفاقی که برای دث استرند افتاد و برای سایبرپانک و حالا هم استارفیلد اما هیچکدوم بازی بدی نیستن و نخواهند بود …
رسانه IGN گفته کپی نومنز اسکای یا شما داری میگی ترول جان؟
Fans” think” Starfield is so similar to No man’s Sky
برو جفنگ نباف واسه خودت ، برو
همه چیز این بازی از اسکایریم میاد از جمع آوری منابع احتمالا مثل اسکایریم بشه منابع رو در جاهایی با یادگیری تبدیل به چیزای دیگه کرد از سلاح تا دارو و غیره تا گستردگی تا چند گروه بودن و….
مطمعا باشید اینا نگاه به کس دیگه ای نکردن جز کارای قبلی خودشون.واحتمالا خیلی زودتر از نو من اسکای ساخته شده
انشاالله …
حتی در حد اسکاریم هم باشه بازم ی شاهکاره…
درود
لینک ign رو بفرست.. باور کنیم که چنین چیزی گفته..
اگه به حرفه منم نظرم اینه که ویندوز ۱۱ ریمستر ویندوز ۹۸ هست..
تقریبا حرف درسته ماکروسافت بعد از خرید داس کلا سیستم عامل هاشو بر مبنای هسته داس نوشته تمام کرنل ویندوز با c نوشته و بقیه موارد با c# …از زمانی هم چندبرنامگی و چند وظیفه ای وارد سیستم عامل شد دیگه تغییرات حول محور چگونگی انجامشون چرخید و تغییرات اساسی شاهد نبودیم … فقط تنها بحثی نمیتونیم بگیم ریمستر شده چون کاملا دچار دگرگونی شده امنیت هست که بازهم چون به گفته تتنبام ماکروسافت در قبال امنیت الگوریتم شتر مرغ (همون کبک در برف خودمون) رو پیش گرفته اینجا هم تقریبا حرفت درسته….اگه علاقه داری بگو کتاب تننبام برات بفرستم البته کتاب استاد رانکوهی هم فوق العاده است ایشون در ایران در زمینه سیستم عامل (os)واقعا صاحب سبک هستن …
باشه بیخیال
دمت گرم👍
*ریمیک
هرکی دیس میده بهتره بره مقایسه هاشون رو ببینه
خخ
آخه چطور میتونید؟
این بازی ربطی به نو منز اسکای نداره
همونطور که گاد ربطی به دویل می کرای نداره
همونطور که آنچارتد ربطی به تامب رایدر نداره
همونطوری که گرن توریسمو ربطی به فورزا نداره
همونطوری که ویچر ربطی به الدر اسکرولز نداره
همونطور که کالاف ربطی به بتل و کیلزون و هیلو نداره
همونطور که سوپر ماریو ربطی به ریمن و.. نداره
همونطوریکه تکن ربطی به کامبت نداره
چطوری دوتا بازی که فقط همسبکن رو یکی میکنید؟
راه دیگه ای برای تخریب این بازی پیدا نمیکنید؟
کسی حرفهاتونو باور نمیکنه.. به دلتون صابون نزنید
این راه خوبی برای تخریب بازی نیست
باید شیطانی تر فکر کنید شاید نتیجه بگیرید..
👏👏👏
این بابا رفته یوتیوب اونجا خیلی ها همین نظر دارن حالا اومده د فقط چند کلمه نوشته نه تحلیلی کرده ودنه حرفی داره .شما اول برو روابط اجتماعی تو فضای مجازی یادبگیرر بعد تشریف بیار کامنت بزار یا حرفی بزن
شبیه ساز پرت کردن تبر
خیلی از کاربرا با بازی های rpg اشنایی ندارن برای همین نهایت تفکرشون چیزهای جزئی مثل صامت بود شخصیت اصلی(البته فقط ویس نداره نه اینکه کلا لاله) و یا رد شدن شمشیر از شنله
بجای نگاه به چیزهای جزئی باید توجه کنن که بیشتر این بودجه زمان صرف ساخت جهان و لور بازی شده
من که از نمایش راضی بودم و راستش بنظرم گیم پلی هم نسبت به سایر عنواین بتسدا قابل تحمل تره
ممنونم از اقای زاهدی🙌
من هرچی ارپی جی بگی بازی کردم دوست عزیز تصورات دوستان صامت بودن شخصیت داستان طبق تفکر شما نیست
تکفرات ما از استارفیلد بای ای با روایت داستانی و شخصیت پردازی متفاوت از بازی های قبل بوده که تازه متوجه شدیم که این بازی هم مثل چرخه قبلی بتسدا هستش و یه تکراره ازون نظر برا همین یه مدتی بحث شد راجبهش
تو این جور بازیا شخصیت اصلی لزوما صامته اما ازون طرف المان های ارپی جی بهترین و بیشترین حالت خودشون رو دارن و گیم نباید به شخصه تو این قسمت شکست بخوره وگرنه هیچ ارزشی نخواهد داشت
تمام گفته ها به کنار واقعا مشخص نیست چی میشه ولی من به بتسدا ایمان دارم
نظر خودتون رو “ما” خطاب نکنید. صرفا نظر خودتون رو بگید.
تعداد لایک‌های خبر صامت بودن شخصیت اصلی نشون میده طرفدارای بازی از این خبر راضی هستند یا خیر.
راست میگه خوب ما رو میگه تو چرا اعصابت خورده؟
درود
چطور خودتو تو رکاب کسی میذاری که به بازیهای بتسدا میگه چرخه ی تکرار؟
هر بازیسازی بازیهاش به هم شباهت داره..
gta ها کالاف ها کیلزون ها هیلوها و… به هم شبیهن..
ولی تکرارین؟
اگه اینا تکرارین پس کلا باید قید تمام بازیا رو زد
ما منظورش ی تعداد خاص هست که اتفاقا کم هم نیستن !! شما جزشون نیستی دلیل نمیشه نگه ما خیلی های دیگه هستن تا الان ۴۹ نفر !!!
«اگر نگاهی به برجسته‌ترین بازیهای نقش‌آفرینی تاریخ بازیهای ویدیویی داشته باشیم، متوجه می‌شویم تقرییا هیچوقت آن‌ها به داشتن گیمپلی و مبارزات عمیق و چند لایه معروف نبوده‌اند»
ببینید این حرف درستی هست اما شما باید شرایط رو هم در نظر بگیرید؛فالوت و الدر اسکرولز دارای محتوای زیادی بودند که تبدیل به شاهکار شدند،استارفیلد هم از این قاعده مستثنا نیست اما باید یه حداقل هایی در نظر گرفته بشه دیگه!
گان پلی و یا فیزیک بازی به نظر من برای بازی که مختص نسل ۹ هست اصلا قابل قبول نیست!من میگم حداقل در حد استاندارد باشه اما چیزی که ما در استارفیلد دیدیم واقعا ضعیف بود.گیم پلی کالاف های ده سال پیش به نظر من واقعی تر و قشنگ تر بودند.
میریم سراغ گرافیک؛این هم میشه مثل اسکایریم و الدر اسکرولز و …؛ به عبارتی بازی باید گرافیکش طوری باشه که نه سیخ بسوزه نه کباب که هم دنیای بازی بزرگ باشه هم گرافیک قابل قبول باشه،گرافیک این بازی نسبتا برای من قابل قبوله اما توی شهر ها و یکسری تکسچر ها که دیدم مثل تکسچر درخت ها خیلی ضعیفه یا طراحی شهر ها حس غیر واقعی بودن به ادم میداد اما در کل گرافیک نسبت به عظمت این عنوان مورد قبول هست.
مشکلات اصلی بر میگرده به گیم پلی،فیزیک،و چند مورد دیگه
خیلی بد هست برای یک بازی مختص نسل ۹ از واژه «قابل تحمل تر»استفاده کنیم چون دیگه وارد یه قسمت دیگه ای تکنولوژی شدیم و این ضعف های گان پلی اگر در نسل ۸ بود اصلا به عنوان ضعف بهش نمیشد نگاه کرد اما با توجه به قدرتی که از نسل ۹ تا اینجا دیدیم باید در حد استاندارد باشه.
عالی و خفن پیشکش
میتونی بری کالاف ونگارد بزنی که در سه سال ساخته شده و بیشترین بودجه و وقت رو روی گرافیک و انیمیشن های تکراری و ریسکن گذاشتن
هرکی مخالف ما نظر میده جمع کنه بره.
این یک مثال بود که اگه بتسدا میخواست روی گرافیک و گان پلی در حد اکتیویژن وقت بزاره چند سال به ساخت بازی اضافه میشد
گان پلی و فیزیک؟ فیزیک بازی که کاملا مشخصه شاهکاری هست واسه خودش
شما لحضه ای که به سبد شلیک میشه تا لحضه ای که فرود میاد رو با گراویتی ماه ی که شخصیت روش هست حساب کن !
بله شما توان فکر کردن نداشتی ولی یوتوبر ها حساب کردن و صحیح هست
فیزیک راه رفتن
شما یاد بگیر Eminem هست نه emenem
عزیز من حدس میزنم اونی که تو ذوق شما زده هوش مصنوعی مبارزات بوده که شاید بهبود بدن
وگرنه گان پلی مشکلی نداشت
نقد عالی بود👏👏👏…
البته تا اینجا که احتمالا آینده بهتر میشه…
هاشقتم داش داری گان پلی ی بازی rpg با کالاف دیوتی مقایسه میکنی
عالی
درود
گیمپلی کالافی که ۱۰ الی ۱۲ ساعت گیمپلی داره رو با عنوانی که ماهها میتونه سرگرم کننده باشه رو مقایسه میکنی؟
وقتی عظمتشو تصور کردم گان پلیش رو هم حال کردم..
این بازی قراره چندین سال ساپورت بشه..
مشکلی باشه هم حل خواهد شد
دلیل مخالفت یه سری کاربرا این نیست که با سبک rpg آشنایی ندارند بلکه از اساس با این شکل بازی ها مشکل دارند. اگه مقاله آقای زاهدی رو قبول داشته باشی اکثر این سبک بازی ها کیفیت رو فدای کمیت میکنند و گیم پلی که رکن اساسی بازی ویدئویی هست رو نادیده میگیرن به جاش به کاربرا داستان، دنیای عظیم، حس نقش آفرینی و …. میدن. حالا نکته مهم اینجاست اثری که ساخته شده به عنوان بازی ویدئویی نام گرفته همه میخوان بازی کنند شما نمیتونی یه چیز دیگه تحویل مخاطب بدی. حتی ممکنه اون بازی بهترین تجربه زندگیت بشه ولی وقتی داری تو حیطه بازی ویدئویی مورد ارزیابی قرار میدی عملا بازی ارزش چندانی نداره.
اونوقت بازی های تلتیل کلا بدرد نمیخورن چون گیم پلی ندارن
هر بازی هدفی داره و گیم پلیش در اون حول ساخته میشه
گیم پلی داریم تا گیم پلی هر کدوم فرق دارن همه قرار نیست شوتر کالافی باشن یا اکشن باشن تا بهشون گفت گیم پلی
از نظر بازی ویدئویی اره بازی های تلتیل کم ارزش هستند کسی به خاطر بازی کردن نمیره سراغشون. مخاطب این جور بازی ها دنبال داستان هستند که ربطی به بازی نداره. همین طور که گفتم این جور بازی ها میتونه برای مخاطبانش بسیار لذت بخش باشه اما مشکل اصلی اینجاست که مخاطب از طریق صحیح یعنی بازی کردن لذت نمیبره از روش های دیگه ای مثل داستان لذت میبره.
لطفا وقتی نمیدونید بازی چیه الکی از خودتون حرف در نیارید
به این ژانر ادونچر گفته میشه از سالها پیش وجود داشته بازی های پوینت اند کلیک و ویژوال نول ها همه بازی هستن و در نوع خودشون شاهکارن
بجای اینکه خودتو شیره بمالی یکم درباره بازی ها تحقیق کن بببین بازی چیه اصلا!
کاملآ مخالف هستم
بازی گیم پلی داره و شاید یکی از وسعیترین گیم پلیهارو هم داشته باشه(استارفیلد که هنوز نیومده از بازیهای قبلی میگم)
شاید کیفیت انچنانی نداشته باشه اما وسعت گیم پلی خیلی بیشتر از بازیهای دیگه است
سری الدر اسکرول شامل
مبارزات نزدیک
مبارزات از دور (جادو یا تیرو کمان)
مخفی کاری
مبارزه به عنوان گرگینه یا خون اشام
شکار ماهیگیری
بیس بلیدینگ
و ………………………………
پس از نظر گیم پلی بازی مشکلی نداره
اگر میخوای مثال درست حرف شما رو بگیم میشه بازی مثل death stranding
دقیقا مشکل بتسدا همینه ! به جای اینکه وقت بذاره رو پولیش کردن کور گیمپلی و لوپش،وقتشو میذاره رو آمارو دمیج و عددای تو اینونتوری و نمیدونم اسکیل اوپی برای اسکیل تری !
فانوسا از گیمپلی بتسدا دفاع نکنید که خندم میگیره
اتفاقآ نقطه قوت بازیهای بتسدا همینه
تقریبآ هیچ بازی نیست که گیم پلی به این گستردگی داشته باشه
آره انقدر گسترده و خفنه که تهش نسخه بزرگ تر شده کامبت ماینکرفته و اوج عمقش اینه هرکی هلث بار بیشتری داشت برندست :)))
بنظرم برا استارفیلد چیزی که لازمه یه گان پلی خوب نیست ، یه گان پلی تمیز با همون عددای بیشتر تو اینونتوری کافیه تا همه راضی باشن
مخصوصا اینکه فقط برای تأکید میگم ، هیچ بازی ای نیست که گیم پلی اینقدر گستردگی داشته باشه و با یه گان پلی تمیز تمومه
خب گان پلی اش تمیز هم نبود آخه.هیچ حسی آدم ازش نمیگرفت اصلا.من انتظار ندارم دووم باشه میخوام کامبت بازی chore نباشه
تمیز نبود ولی داغون هم نبود
یکم پولیشش کنن یه چیز تمیز از توش در میاد که خب برای این کار بنظرم وقت دارن ، مخصوصا اینکه این ماه های آخر قبل عرضه اکثرا فقط به پولیش کردن بازی میگذره
منم میدونم بازی گیم پلی داره. هنوز که بازی نیومده که بشه درست وحسابی نظر داد اما بر اساس تجربه میشه حدس زد چجوریه. این چیزایی که شما به عنوان گیم پلی نام بردی امکاناتیه که بازی در اختیار شما گذاشته بحث سر اینه که تک تک این مکانیزم ها با چه کیفیتی اجرا میشن. من مشکلم اینه که سازنده بازی به جای تمرکز برسیستم مبارزات و طراحی مراحل جذاب به دنبال خلق دنیای وسیع، داستان پیچیده، آزادی عمله. خلاصه بگم گیم پلی وسیع اما کم کیفیت ارزش چندانی در بازی نداره.
برای شما شاید مهم نباشه یا ارزش نداشته باشه
اما برای منو خیلی های دیگه این جزو مهمترین ستون‌های بازیهای بتسدا است
و دلیل آزادی عمل و تکرار پذیری بالای بازیهای بتسدا همینه
عزیز همینکه جوری داره با بازیکن رفتار میشه که هرچیزی دلش خواست و هم تصمیمی گرفت رو بتونه اجراء بکنه ،میشه گیم پلی و در دسته بازی قرار میگیره …
اسکایریم عملا همینطوری بود …. شما از همون اول بازی شروع میکنی به انتخاب کردن ،انتخاب هایی که تو روند بازی تاثیر دارن …. کسی نگفته جادو زدن ،شمشیربازی و اسب سواری و بقیه امکانات اسکایریم “قابل تحمله” ، در واقع کسی به این قسمتهای اون بازی توجه ویژه ایی نداشته …. همین مثالهایی که زدم دقیقا برای استارفیلد اتفاق خواهد افتاد ، شما از اول وارد دنیایی میشی که میتونی آزادانه انتخاب کنی و این بازی شماست و انتخابهای شما که با اون جهان چه کاری انجام بدی …. نابودش کنی یا بهش قدرت ببخشی ….. این اساسه بازی های rpg بتسداس و گیم پلی و روند بازی بازیکن هرگز خدشه ایی تو اون ایجاد نمیکنه ، در واقع وقتی داری انجامش میدی به چشمت نمیاد ،چون غرقش شدی ،
یک کسی که داره تو آب غرق میشه ، به فکر این نیست که چه قدر آب دورش جمع شده ، به فکر اینکه اکسیژن کجاست … کوئست دقیقا نقش اکسیژن رو توی استارفیلد بازی میکنه در مثال بالای من
انتخاب با چه هدفی؟ شما تنها کاری که میتونید انجام بدید جهت دهی به داستان بازیه. این جوری باشه که هر عملی میتونه بازی باشه. بازی تعریف داره شما نمیتونی چیزی بسازی که با تعریف بازی ناسازگار باشه. در هر بازی یه سری قانون، ابزار و هدف وجود داره شما باید بتونی با استفاده از امکاناتی که داری و با محدودیت هایی که اعمال شده به هدف مورد نظر دست پیدا کنی و پس از رسیدن به هدف احساس موفقیت میکنی و از بازی لذت میبری. چیزی که در تماشای یک داستان یا گشت و گذار در یک دنیا وسیع بدست نمیاد. خلاصه بگم بازی باید چالش داشته باشه. در بازی های rpg تجربه ثابت کرده مبارزات با کیفیت(بخش اصلی بازی) به ندرت پیدا میشه. بازی های نقش آفرینی زمانی واقعا تبدیل به یک بازی میشن که من بتونم تو بازی خودم در نقش کاراکتر صحبت کنم نه این که از بین چهار تا گزینه یکی رو انتخاب کنم. در این حالته که تازه بازی جذابیت پیدا میکنه و میشه ماموریت های جذابی طراحی کرد که متاسفانه امکان هیچین چیزی فعلا نیست.
صادق باش، اسکایریم بازی کردی؟
تو بازیای بثزدا اینطوری نیست
یک ثانیه بعد از توتوریال و مرحله ی یک بازی میتونی کلا بازی رو بزاری کنار و آهنگری کنی! ، دستت برای هر کاری تقریبا بازه تو بازی ، چون عملا تعریفی تو بازی نیست
هر چیزی هم که به قول تو نشه انجام داد و ناسازگار باشه بخاطر انجین بثزدا با ماد ها قابل انجام میشه
دلیل مخالفت یه سری کاربرا این نیست که با سبک rpg آشنایی ندارند بلکه از اساس با این شکل بازی ها مشکل دارند.
هرچند به اساس این حرف هیچ باوری ندارم ولی به فرض پذیرشش، میشه گفت، خلی خب مگر در هر دهه چند بازی RPG بزرگ ساخته میشه؟ بجاش فله فله بازی های بزن بکش اکشن منتشر شدن،بطوری میانگین هر ماه دو سه مورد از این دست بازی ها منتشر میشن. اون قشر نباید بفهمه که قشر دیگری هم هستند که هیچ علاقه ای به بزن در رویی ندارند و از بازی ها مسائل دیگری رو هم می‌طلبند؟.
دنیای گیم یک برترین مشخص به سینما داره و اون تعاملی بودنش هست، این حسن دنیای گیم در یک قالب به اسم بزن بزن جا نمیشه و تعریفش در یک مسیر عملا غلط هست. طیف وسیعی از ساختارهای بازی ها باعث تعامل بیشتر اون نسبتذبه فیلم و از این قبیل چیز ها شده. برخلاف حرف شما بازی های rpg دقیقا در راس این تعامل قرار دارند و بهترین و دقیق ترین تعریف از یک بازی ویدیویی هستند. بازی های که در کنار ارایه یک گیم پلی متناسب،داستان،جهان عظیم،مهم تر تعیین سرنوشت و تغییر دنیای بازی رو ،در دسترس مخاطب ها قرار میدن.
دوست عزیز با توجه به این کامنتتون و ریپلای هاتون به دوستان متوجه شدم که مشکل شما با سبک آرپیجی خیلی عمیقه و از نظر من جای اشتباهی دنبال خواستتون هستین.
درمورد همین استارفیلد می خوام مثال بزنم. ما بازی هایی مثل کالاف و بتل فیلد و هیلو و… رو داریم که تمرکزشون روی شوتره و هرکدوم در ارائه کردن گیم پلی خاص خودشون تلاش می کنن. همچنین یه بازی مثل نومنز اسکی رو داریم که می خواد عظمت و نامتناهی بودن فضا رو شیبه سازی کنه و حس گشت و گذار تو فضا رو به کاربر القا کنه. همچنین بازی های تعاملی مثل detroit become human رو داریم که عملا فقط به بازیکن اجازه انتخاب کردن رو میدن و نایجه انتخاب هاشون رو بهش نشون میده. ما بازی های بقا محور رو داریم که در اونها جمع کردن منابع و کشف موارد جدید و ارتقا دادن خودمون اهمیت داره.
حالا تصورش رو بکن که همه این موارد در استارفیلد وجود دارن. درسته استارفیلد نمی تونه به اندازه تک تک این مواردی که گفتم خوب عمل کنه و تجربه هر بخش رو به اندازه بازی های همون سبک عالی دربیاره ولی ماهیت بازی های rpg همینه. نکته جذاب ماجرا هم همینه. شما تو کالاف دیوتی نمی تونی روی تک تک اتفاقات داستان تاثیر داشته باشی یا توی detroit become human نمی تونی کاراکترت رو شخصی سازی کنی که چه حرفه ای داره و در چه ضمینه ای تخصص داره. گیم پلی بازی های rpg همینه و مخاطب های بسیار زیاد خودش رو داره.
آخه واقعا کی بازی rpg آشنایی ندارم
بعد اسم خودشم می‌زاره گیمر
من گیرم رد شدن شمشیر از شنل نیست،گیرم اینه که دشمنا مثل بقیه گیمای بتسدا از نژاد اسفنج سانان هستن :)))))
زیاد توقعتو بالا نبر یه استودیو یه دفعه ای نمیتونه تغییر کنه
حالا من مجبورم گیم پلی رو تحمل کنم با اینکه بهش نقد دارم ولی نمیخوام این بازیو از دست بدم
و این سری مشکلات هم با ماد حل میشه پس زیاد هم جای نگرانی نیست😁
“”زمان همه چیز را مشخص خواهد کرد””
دقیقآ چیزی که گفتم
ممنون آقای زاهدی. بررسی موشکافانه و خوبی بود.
به هر حال هممون بتزدا رو میشناسیم و مواردی مثل بهینه سازی، انیمیشن، گیم پلی و … رو از بتزدا تجربه کردیم.
به نظر من نمایش بازی اونقدرا wow نداشت. نمی دونم شاید مدل نمایش منو زیاد نگرفت. ولی با نمایش بازی و صحبتای extended showcase تا حد خیلی زیادی از بابت بازی خیالم راحت شد. به هر حال فراموش نکنیم که استارفیلد اولین بازی توی سری خودشه و با این وسعت زیادش، بتزدا کار سختی داره.
الان تنها مساله اینه که آیا بتزدا بالاخره کیفیت خودش رو می بره بالا یا نه. بعد از چند تا بازی خفن، فالوت ۴ یکم زیادی محتاطانه ساخته شده بود. دوست دارم یکم به قول معروف بتونیم کاراکترای عجیب و غریبی بسازیم و بریم ول بگردیم.
سیستم شوتینگ بازی اصلا حس خوبی نداشت.سنگینی سلاح اصلا احساس نمیشد.انگار داشتی اسپری میکردی.و اینکه الان چه زمانیه بازی دارای فازهای مختلف باشه؟؟؟؟ یه فاز آرامش داشت که دشمن تو رو نمیبینه وقتی میدید بازی وارد فاز نبرد میشد و هیچ خبری از stealth نبود.
به نظر من بازی خوبی میشه اما هیچ پیشرفتی رو نمیتونه در ژانر نقش آفرینی به ارمغان بیاره.
بازی صد در صد مخفی کاری داره ، نه در مقیاس اساسین و متال گیر ولی قطعا داره
احتمالا یه مقدار پیشرفته تر از اسکایریم مثلا
تو فضا دنبال سنگینی سلاحی؟ جل الخالق اونجا جاذبه زمین رو نداره
گانا لگد نداشتن، آتیش اسلحه ها فیزیک خوبی نداشت، مسیری که تیر طی میکرد درست حسابی نبود، دشمنا تیر خوردن رو حس نمیکردن و ….
همش بخاطر جاذبه‌ست؟
دشمن تیر خوردن رو حس نمی کرد؟🤔 بقیش اوکی ولی این آخریه کجای نمایش بود که من ندیدم؟ تا جایی که من دیدم دشمنا نسبت ضربه خوردن واکنش های خوبی داشتن.
دوباره نگاه کن ، جز بالت اسپانج بودنشون این مشکلی که میگه رو هم داشتن
نه عزیز دوباره نگاه کن جاهایی که به دشمنا شلیک میشد رو
اصلا حس نمیکردن دارن تیر میخورن فقط جونشون کم میشد
ولی توی گیمای شوتر دیگه وقتی به دشمن تیر میزنی طرف میره عقب ولی استارفیلد عین بازی NOVA که یه بازی موبایله، دشمنا با تیر خوردن فقط جونشون کم میشد و هیچ واکشنی نشون نمیدادن
خودتم میگی شوتر!
منظورم کلا هر گیمیه که توش تیر اندازی هست
حتی رددد۱
قبول دارم،نه در این حد اما به نظرم نوع شلیک کردن تفنگ ها واقعی نبود.
من لگد تفنگ رو حس نکردم و اون سنگینی رو خیلی حس نکردم گرچه نه در این حد اما همینطوره
خداقوت آقای زاهدی
می خوام بدونم نظر شما در رابطه با اینکه چند جا خواندم استارفیلد شبیه no man’s sky هست،چیه؟
سلام
شباهت که وجود داره، ولی نقش‌آفرینی‌های بتسدا کاملا متفاوته از همه لحاظ
به هر چیزی که ترند میشه توجه نکنین. این دوتا بازی دوتا فلسفه جداگونه دارن.
بابت پاسخ متشکرم.
به احتمال زیاد خوب از آب درمیاد
چون فکر کنم اولین بار سال ۲۰۱۸ معرفیش کردن
تو این مدت قشنگ میشه یه بازی خوب درست کرد
اصلا خیلی از بهترین بازی ها فکر کنم تو یکی دو سال ساخته شدن
و رو سبکی هم که دست گذاشتن ، به نظر میرسه که خیلی طرفدار داره
ولی خب هرچقدر هم خوب دربارش فکر کنیم بالاخره باید وایسیم تا بیاد
صددرصد از قبل تر شروع شده چون ساخت همچین بازی با این عظمت کار دو سه سال نیست
بیش از هفت ساله که داره ساخته میشه
همه فن های بتسدا راضی بودن، ولی متأسفانه هیترا و فن بوی ها نه، که اونم کاملا طبیعیه درکشون میکنیم و ماشالله همشونم زیر پست های استارفیلد حضور دارن و با کامنت های استادانه و تخصوصیشون موجبات خنده و شادی مارو فراهم میکنند و اون دسته از هیترا و فن بوی های عزیزی که حوصله ترول کردنو ندارن با دیسلاک دادن اوج نارضایتی خودشونو ابراز میکنند.
نمایشش متوسط بود بنظرم
کاملا مشخص بود بازیش هنوز خیلی کار داره
البته احتمالا بهتر میشه به مرور زمان
این یه بازی خطی ۱۰ ساعته نیست
این یه گیمپلی چند ماهه داره اگر بدانی!
به نظرم نمایش رو بد شروع کردن
نقاط قوت بازی رو در آخر نمایش دادن
جهانش، سیستم Crafting و شخصی سازی و ….
و اولش رو با گان پلی خشک و هوش مصنوعیی که احمق به نظر میرسید😄 شروع کردن
احتمالش هم هست که همه‌ی اینها پیشرفت بکنه، ممکن هم هست تغییری نکنن.
ولی خب Skyrim هم که انقدر محبوب شد مبارزه‌اش به معنای واقعی افتضاح و خشک بود، Fallout هم همینطور ولی اگر بتونن کوئست(بخصوص ساید کوئست)های جذابی در بیارن توی بازی که شما رو با انگیزه به گشت و گذار بفرسته کارشون رو درست انجام دادن.
اسکایریم هم کلی از مراحلش حس Fetch کوئست داشت ولی الان با گذشت یک دهه انتظارات خییلی عوض شده.
متوسط
این مقاله بسیار عالی و کاملا منطقی رو با مقاله سایت همسایه مقایسه کنید که فقط داشت هیت می کرد بازیو جالبیش اینجا بود سردیبر سایتشون داشت هیت میکرد بازی استارفیلد رو
خدا به سردبیر سایت ما خیر بده. (الهی آمین)
🗿🗿🗿🗿🗿
یه نوشابه هم برای کاربرا باز کن 🥲
من به فکر سلامتی کاربرهای سایت هستم و به جاش دوغ باز میکنم.
هندونه بزاری زیربغلمون سالم تر نیست؟
میخواین بعضیا خوابشون بگیره اعضاشون رو در بیارید بفروشید😨😨
کدوم سایت ز؟چون من اونجا چیزی ندیدم.
نه فک کنم وی
اونجا که به لعنت خدا هم نمیارزه سر هر بازی فن بوی بازی درمیان.
No mans sky Part 2😍
چرا هنوز اسمت حسن کوجیما ست؟ 🤣🤣🤣
فارغ از پست و کامنتت شما همونی نبودی که می گفتی ابوندد بازی کوجیماست؟😂
من به شخصه انتظار خیلی بیشتری داشتم، البته هنوز برای نتیجه گیری زوده اما این رنگ کردن گنجشک جای قناری تو خیلی از بازی ها اتفاق میفته، مثلا npc های ویچر که همش دو سه تا مدل قیافه و صدا ان که به صورت رندوم براشون انتخاب شده یا ارک های بازی Middle Earth یا سیاره های No mans sky، من انتظار یه انقلاب داشتم اما انگار بتسدا فقط میخواست مجموعش رو کامل کنه، شمشیری، آخرالزمانی، حالا هم فضایی
خوشم میاد حتی یه بند از مقاله رو نمیخونید ولی در مورد سر تیتر بحث میکنید 😒
اتفاقا خوندم که دارم نظر میدم عزیز، نویسنده دقیقا چیزایی که خودمون میدونستیم رو تایید کرده، گیم پلی خشک و گرافیکی که چند سال نسبت به هم نسل های خودش عقب تره حتی با در نظر گرفتن جهان باز بودن، صامت بودن شخصیت خودش یه فاجعست، به هر حال شخصیت تاد هاوارد دیگه برای همه رو شده، سر Fallout 76 سر TES: Blades
به عنوان یک نظر شخصی، من نه برای این بازی هایپم و نه برنامه‌ای برای تجربه‌اش در زمان لانچ دارم، به طور کلی بیشتر جنبۀ اکشن بازی‌ها و سیستم مبارزات من رو به خودش جذب میکنه اگرچه ترجیح میدم به این اکشن المان‌های عمیق نقش آفرینی افزوده بشه. یعنی برعکس چیزی که خیلی‌ها توقع دارند:” یک بازی نقش آفرینی با کمی اکشن قابل تحمل”، ترجیح میدم بازی “اکشن با رگه‌ها و المان‌های نقش آفرینی” باشه که در سیستم مبارزات عمیق میشه. برای همینه هک اند اسلش و سولز رو به عنوان ژانر اصلی ترجیح میدم.
Starfield ترکیب دو ژانر غیر قابل تحمله برای من: sci fi + آر پی جی بتسدایی! فکر کنم تنها بازی sci fi که واقعاً منو درگیر کرد returnal بود که مشخصاً از دیدگاه اکشن یک اثر فوق‌العاده اس.
با این وجود، قبلاً خیلی از Starfield دفاع کردم، گفتم ایراداتی که بیس گیمری ایران از این بازی میگیرن، به دلیل عدم تحقیق و تجربه آثار نقش آفرینی هست، نه ایراداتی برای این ژانر محسوب میشن، نه ایرادی هستند که تجربه رو مختل کنند.
1- هر بازیای ایراداتی داره که قابل ذکرن و آنقدری اهمیت دارن که بشه در موردشون بحث کرد.
2- هر گیمری سلیقه‌ای داره و باید به سطحی از شعور برسه که بتونه خودش رو با سلیقه‌ای متفاوت و دیدگاهی متفاوت تصور کنه. اختلاف مقیاس بازی‌ها، اختلاف ژانر ها و اختلاف سلایق خیلی خیلی محوری هستند که خیلی از گیمرها ایده‌ای ازشون ندارن، اسکایریم رو با tlou و الدن رینگ رو با gow مقایسه میکنن!
همانطور که گفتم همه بازی ها ایراداتی قابل ذکر و بحث دارن که مفیده مطرح کردنشون. به طور مثال سیستم مبارزات بازی های بتسدایی مشکلی قابل بحث و مطرح کردنه، این که ۱۰۰۰ سیاره چگونه ارائه میشن هم قابل بحثه و بعید میدونم یک فن سرسخت بتسدا برای مطرح کردن این نگرانی ها با عصبانیت با شما برخورد کنه، اما مطرح کردن کیفیت گرافیکی برای چنین اثری به عنوان یک پتک و “مشکلاتی” که دست کمی از هرزنامه ندارن مثل صامت بودن شخصیت اصلی، فقط یک سری بیانیۀ مضحکه. بحث کنید در مورد مواردی که باید بهبود پیدا کنن، مواردی که میتونن از زنجیرۀ اشتباهات قبلی، بتسدا رو رها کنن.
کلا شب اولی که نمایش گیم پلی بازی اومد ما سه دسته بازخورد داشتیم
دسته ی اول که فقط بخاطر اینکه انحصاری xbox هستش شروع کردن به کوبیدن بازی و ایراد الکی گرفتن
دسته دوم که کلا اومدن بازی رو کردن بهترین گیم تاریخ و ایجاد هایپ فضایی و …
دسته سوم هم که نکات مثبت تریلر و هم نکات منفی رو مطرح کردند
دسته ی اول و دوم رو کلا باید کات کرد به نظرم دسته ی سوم هم کلا بیشتر فن های قدیمی بتسدا بودن که هم نکات مثبت رو بازگو میکردند هم نگرانی ها شونو یه اشتراک گذاشتن
من خودم میگم بازی رو لبه ست تقریبا چونکه منتقدا سخت گیر شدن و شاید دیگه سیستم مبارزات و گان پلی و .. رو مثل قدیم ندیده نگیرن و بازی رو بخاطر اینا بکوبن
همچنین ۱۰۰۰ تا سیاره میتونه تعداد فچ کوئست ها رو فضایی کنه و خوب بعد از زلدا و الدن منتقدا دیگه به فچ کوئست نگاه خوبی ندارند و روی طراحی کوئست ها حساس اند
گان پلی بازی بنظرم فقط یکم پولیش کردن نیاز داره
یعنی اندازه ی مثلا فالوت سه و چهار بد نیست که هر کاریشون کنی هیچ چیزی ازشون در نیاد
یکم پولیش کنن گانا و مخصوصا هوش مصنوعی بازی رو اکی میشه وضعیت گیم پلی بازی ( حالا شاید هوش مصنوعی یکم بیشتر از پولیش نیاز داشته باشه😂)
هیچ کس از گرافیک بالا و گیم پلی عمیق و درگیر کننده بدش نمیاد
اسکایریم + مبارزات الدنرینگ + بهینه سازی رزیدنت اویل ۲ ریمیک + بالاترین گرافیک ممکنه
حتی تصورش هم سخته خیلی هم سخته
اگر اشتباه نکنم استودیو بتسدا مریلند که روی این بازی کار میکنه ۴۲۰ نفر هستن مثلمآ چنین چیزی بالای ۲۰۰۰ نفر میخواد اونم با ۷ ۸ سال زمان و بودجه باور نکردنی
از اینا که بگذریم
به نظرم این ۱۰۰۰ سیاره به شکلهای متفاوت قابل ارائه هست البته نمیدونم بتسدا میخواد چیکار کنه
مثلآ بعضی از این سیاره ها میتونه حکم دانجون داشته باشه
که ایده خیلی جالب و تازه ای هم میشه
قبلا بارها گفتم به یکی که مدام نام rdr 2 رو میاره و در حال به قتل رسوندن خودش هست با این جمله: “چرا استارفیلد به این شکل نیست و گرافیک بصری خوبی نداره؟” چندین بار گفتم راکستار مثل بتسدا یک تک استودیو نیست بلکه چندین شعبه در سرتاسر دنیا داره. و بیش از ۲ هزار نفر روی rdr 2 کار کردن و با این وجود، همچنان المان نقش آفرینی هم نداره بازیهاش. بارها گفتم مشکل کار ما مقایسه اس شرایط و ژانر و … بازی ها در اکثر اوقات شباهتی به هم ندارن و مقایسه ها منصفانه نیستند.
همانطور که در بحث های طولانی با کسانی که انتظار شهر و رول پلیینگ روایی از elden ring دارن، بارها گفتم که تمرکز فرام سافتر چیز دیگریست و میازاکی بارها تاکید کرده که ما قصد داریم روی نقاط قوت خودمون بیشتر تمرکز کنیم، این طرف قضیه هم شباهت غیر قابل انکاری وجود داره که بتسدا هم از چیزی مایه میذاره که تخصصش هست و در نقطه مقابل فرام سافتور قرار میگیره. در کل مشکل اصلی ما مقایسه‌ها هستند و انتظار داریم شرکتی ۴۵۰ نفره با فعالیتی بیشتر از یک شرکت ۲ هزار نفری اثری هم پیچیده هم با کیفیت بصری خیره کننده در بیاره.
با احترام این نظری که شما دادید باعث در جا زدن و پیشرفت نکردن استودیو ها میشه.مثال سولز رو زدید و گفتید انتظار چیزی رو دارید که فرام توش ماهره! درسته تمام بازی های میازاکی از لحاظ گیملی فوق العاده غنی هستن و گرافیک هم میگیریم که بودجه انچنانی ندارن ولی چرا فرام سافتور روی روایت اثارش کار نمیکنه؟تا کی من باید از اخ و اوخ ان پی سی خط داستانی رو پیدا کنم؟چرا نمیاید این نقاط ضعف رو بهش بپردازید تا تجربه بعد از الدن رینگ تجربه ای باشه که بعلاوه بر گیمپلی فوق العاده یک داستان سرایی با کیفیت هم داشته باشه؟یه مثال دیگه میزنم.رد دد ۲ همه چیز رو راکستار تو این بازی حد اعلا رسونده و برای هیچ چیز جای پیشرفت نذاشته بجز لول دیزاین بشدت عقب افتادش.بله تا رد دد۲ و سال ۲۰۱۸ این لول دیزاین قابل تحمله ولی اگه بازی بعدی راکستار هم ضعف لول دیزاین توش دیده بشه باید ازش بشدت انتقاد بشه.بتسدا هم همینطور من مطمئنم تمام نقاط قوت اسکایریم و فالوت تو این بازی هستن ولی نمیشه با این سیستم تا ابد بازی ساخت.یک جایی باید این مشکلات رو حل کنن یانه؟استارفیلد هم ازش میگذریم ولی دیگه نباید یکسری ایرادات که قابل حلن داخل الدر بعدی باشه.
چون بازی های فرام سافتور Lore محور هستند و در زمینۀ lore یکی از بهترین بازی های تاریخه که بعد از ۱۰ سال هنوز در مورد ds 1 و lore بازی صحبت میشه و در صدر عناوینی قرار داره که از نظر روایی رقیبی ندارن. بازی سینماتیک نیست و روایت مستقیم نداره و امیدوارم هیچوقت از این مسیر منحرف نشه فرام سافتور حداقل برای بازی های سولز و نقش آفرینی.
تایپ شما، تایپ افرادی هست که تا روایت سینماتیک نباشه، اون رو داستان حساب نمیکنید و مشکلی هم نداره شما هزاران بازی با شیوه روایی خودتون دارید، میتونید دست از سر سری سولز و بازی های فرام سافتور بردارید و بذارید این استودیو بازی های lore محور با روایت محیطی خودش رو بسازه. همان آثاری که ما فن های فرام سافتور علاقه داریم. روزی که میازاکی به سمت بازی های سینماتیک داستان محور بره یا سیستم دیالوگ بیاره و گیمپلی رو از سرعت کنونی به سمت نقش آفرینی عمیق‌تر ببره، من گیم رو میبوسم میذارم کنار.
در ضمن (بتسدا) چه مشکلی رو حل کنه؟ مشکل سیستم مبارزه؟ بهش اشاره کردم. اما مشکل کیفیت گرافیکی با توجه به بودجه و منابعی که دارن و نورم بازیسازی، به نظرم شاهکار کردن، بتسدا یک شرکت ۲ هزار نفره نیست، باید با این حقیقت کنار بیاید. محدودیت وجود داره با این هم باید کنار بیاید. و مهم تر از سوی دیگر، اگر فرام سافتور در پی حل مشکلات گرافیکی بود یا قصد ساخت بازی سینماتیک رو داشت، الان نصف آی پی های محبوبی که خلق کرده وجود خارجی نداشتند، مگه میشه سه سالی یه بار بازی رلیز کرد با کیفیت گرافیکی RDR 2؟ کی حاضره سکیرو و بلادبورن و ELDEN RING وجود نداشته باشن، اما ds3 با کیفیت rdr 2 رلیز بشه؟ میدونی اون بازی هایی که فدای کیفیت بصری یا روایت شاخه‌ای و نقش آفرینی عمیق نشدن و از ریشه های فرام دور نشدن چه فن بیسی دارن؟ چیزی که شما باید درک کنی اینه که شما نمیتونی هم سیستم روایی اسکایریم داشته باشی هم سیستم مبارزه سولز هم کیفیت گرافیکی rdr 2. این با تایم فریم استودیوها و flow ایده‌پردازی هاشون نشدنیه. حتی راکستار هم نمیتونه به این تعادل در هر چهار عامل اصلی ساخت یک بازی برسه با وجود گذاشتن تایم ۱۰ ساله.
از پیشرفت صحبت کردید، بهتون میگم پیشرفت چیه، پیشرفت یعنی این که فرام سافتور ورود میکنه به سبک جهان آزاد و ۱۳ اقلیم متفاوت با دیزاین هنری خیره کننده خلق میکنه، تنوعی که سابقه نداشته از استودیو. پیشرفت یعنی این که سطح اکتشاف در یک بازی ویدیویی رو بالاتر ببری. پیشرفت یعنی این که دیزاین مرحله ات در قالب دو لایه جهان آزاد و نیمه خطی تکامل پیدا کنه. و پیشرفت یعنی این که تعداد سلاح‌ها رو دو برابر کنی و همچنان این سلاح‌ها بتونن play styleهای متفاوت خلق کنن. و جدای از محدودیتها، اگر من فن سولز باشم و از سیستم دیالوگ و روند نقش آفرینی عمیق بتسدا متنفر باشم، بعد از ورود فرام سافتور به این نوع آثار باید سراغ چه بازی ای برم؟ به هیچ وجه دوست ندارم در سولز دغدغه‌ام پیش رفت روایت در صد شاخه مختلف باشه، من داخل سولز دوست دارم play styleهای متفاوت داشته باشم و به چالش کشیده بشم و یک گیمپلی به مراتب سریع تر از نقش آفرینی بتسدایی رو پیش ببرم. پلیرها هر بازی ای رو برای عاملی تجربه میکنن و تمام آثار نباید المان های آثار دیگه رو داشته باشن. مهم تر از همه، اگر بتسدا تمرکزش رو بذار روی سیستم مبارزه و فرام سافتور تمرکزش رو بذاره روی سیستم دیالوگ و روایت چند شاخه‌ای، (_مواردی که تجربه کافی ندارن) کی وقت میکنن ژانر خودشون یعنی سولز و rpg بتسدایی رو پیش ببرن؟ همانطور که الدن رینگ سقف جدیدی رو ایجاد کرد.
ماشالله سرعتو :))
بله lore با کیفیتی داره لعنت به منکرش ولی در صورتی خوبه که بری تو گوگل داستانشو بخونی اما narrative زیر خط فقره و امکان نداره بدون سرچ تو گوگل داستانو فهمید(البته گیمرای هاردکوری هستن که بتونن بفهمنش).
نکته ی دیگه تفاوت بین واژه lore و narration هست . اینا از هم باید تفکیک بشن.
ممکن شما یک داستان خوبی داشته باشی ولی بد روایتش کنی .مشکل بازی های میازاکی همینه که از ۲۰۰۹ بوده تا الان یک ذره بهتر نشده..تازه اوپن ورلد هم شده بیشتر این مشکل به چشم میاد.یه اژدها توی شرق نقشه میکشی میفهمی این اژدها از استفراغ بچه ای ساخته شده که توی شمال غربی نقشه پیدا کردی :))
گفتم بازیهای سولز Lore محورن نه داستان محور. داستان بازی های سولز همیشه ساده‌اس و اتفاقا به راحتی میشه داستان رو با پیشروی در خط اصلی داستان متوجه شد، پیچیدگی خاصی ندارن. موضوع پیچیده lore بازی هست و اتصالات روایی که در بالاترین سطح ممکن قرار دارن. قبلا گفتم به قول یک دوستی سری سولز یک تجربه جمعی و کالکتیو هست، شما تکی نمیتونی کل بازی رو درک کنی. حتی نقاط کور داخل ویچر و سایبرپانک و اسکایریم هم زیاده (که به مراتب در سولز بیشتره). من این سبک از روایت رو می‌پسندم چون عاشق کنار هم گذاشتن پازل های روایی هستم و روایت مستقیم خیلی از بازی‌ها برام خسته کننده اس عده‌ای عقیده‌ای دیگه دارن. سولز فن ها هم همینن، بخش عمده‌ای از کسانی که با بازی ها ارتباط میگیرن عاشق کنار هم گذاشتن لور هستند و ارتباطات میان اعضای کامیونیتی خودش بخش جذابی از ماجرا هست. موضوع اینه که این یک سبک روایی متفاوت هست، شما باهاش کنار نمیای و کنار نیومدن شما مساویه با این که بازی پیشرفت نکرده و باید تغییر کنه. اما من؟ من متنفرم از این که روال تغییر کنه.
اما برسیم به زیر خط فقر؟ شما احتمالا ایده ای ندارید که زیر خط فقر چیه. درسته خط اصلی داستان کل بازی های فرام سافتور ساده‌اس اما به هیچ وجه بد نیست. اتفاقا هر بازی موضوع خاص و اخلاقی منحصر به فرد خودش رو داره. زیر خط فقر خیلی فرق داره با دید منصفانه نسبت به بازی.
llore محور چیه دیگه؟لور بوجود اومده تا روایت بشه و وقتی روایتی که در الدن رینگ نداره یعنی یک بخش ناقصه.من میگم در سکیرو و دارک سولز این قضیه پازلی بودن رو حتی رو خود من که مخالف این نوع روایتم تاثیره زیادی نداشت و سکیرو تبدیل به یکی از بهترین بازی های نسل من شد(حتی در سکیرو میشد دید که داستان روایت بشدت بهتری نسبت به دارک سولز داره ولی الدن با توجه به اپن شدن عقب گرد داشت)
ببینید در بازی اوپن ورلد شما نیاز داری یک چیزی بهت امید بده تا به اکسپلر و کشف راز دنیا بپردازی.توی بقیه ی اثار فرام اینو نداشتیم تو باید میرفتی راهو تا پیدا کنی راز های بازیو ولی اینجا انقدر بزرگه که ادم بین این همه به قول خودتون پازل دچار سردرگمی میشه.
کلیت حرفم اینه که این ایراد بود اما کمرنگ بود و به چشم نمیومد تا این که اوپن ورلد شد واقعا زد تو صورتم..
“تایپ شما، تایپ افرادی هست که تا روایت سینماتیک نباشه، اون رو داستان حساب نمیکنید ”
اولین کامنتمو تو این سایت ! از یک کامنت همچین نتیجه گیری کردید؟والا یکی از بهترین بازی های تمام عمرم بایوشاک عه! اون بازی هیچ چیز سینماتیکی نداره ولی نحوه روایت و چینش فعالیت ها و پازل ها طوریه که هم گیمپلی رو حفظ کرده و هم داستانو.با چی ؟با چهارتا کاست! من واقعا نمیگم بیاد کوجیما سان بازی در بیاره ۴۰ دیقه کات سینماتیک بزاره تو بازیش.میتونه با یکم دیالوگ بیشتر این مشکلات رو حل کنه. گنگ بودن با مرموز بودن فرق داره جناپ
بقیه کامنتتون گفتید بتسدا ۲۰۰۰ نفره نیست و اینجور چیزا!
اول بگم تو کامنتم اشاره کردم که بتسدا الان مشکلی نداره با همون سیستم دیالوگ کهنه و به اصطلاح همون همیشگی رو بده ولی در اینده که دیگه زیر چتر مایکروسافتن من انتظار دارم الدر بعدی سیستم دیالوگ ها مدرن تر بشه،گانپلی بهتر باشه و…(البته از حق نگذیریم کانپلی واقعا بهرت شده بود )
نیازی هم نیست همه اینا با هم درست بشن .مثل قبل جی تی ای وی که قدم به قدم توی هر بازیش میشه پیشرفت رو دید و در انتها رسید به رد دد ۲ و باز من ایمان دارم در جی تی ای بعدی ایرادات رد دد۲ دیده نخواهد شد.اون موقع هم راکستار هر دو سه سال یک بازی میساخت
بخدا یکم برنامه ریزی کنن میشه پیشرفت کنن
در ضمن چیزی هم به اسم ار پی جی بتسدایی وجود نداره.اینا زایده ذهن فناست!!
یعنی چی پیشرفت نکنیم که بتسدایی باشه؟بله فرمول هایی خاصی تو گیم دیزاین وجود داره ولی نقش افرینی بتسدایی دیگه چیه؟! 😐
نقش آفرینی بتسدایی مثالی هست برای رویکردی که یک فن بیس بزرگ بهش علاقه دارن صرفاً یک اصطلاحه. اما جالبه که سکیرو بهترین بازی از نظر روایی حساب میکنید، چون داستان خوبی داره؟! lol? سکیرو از هیچ وجه روایی‌ای بهتر از سری سولز نیست، اتفاقا سری سولز داستان به مراتب بهتر و به یاد ماندنی تری داره، هم قصه گویین و هم آرتوریاس به شدت به یاد ماندنی هستند و گویین main story point بازیه و آرتوریاس هم مرکز دی ال سی بازی کدام پوینت سکیرو به یاد ماندنی شده از دیدگاه روایی؟
همچنین، با نام های سولز و بتسدایی سبک و میزان عمق نقش آفرینی رو متمایز میکنیم، نه رسمیه نه موضوعی که نیاز به اشاره داشته باشه.
Lore در الدن رینگ وجود داره و بخش‌های مهمی پاسخ دارن و بخش‌هایی مثل همیشه تئوری باقی میمونن، یک بار گفتم فن بیس سولز به این رویکرد علاقه داره! براش content میسازن و این سبکیه که میپسندن، این مشکل نیست، این یه رویکرد متفاوته! اگرچه محدود به بازی های فرام سافتور نمیشه خیلی از نقش آفرینی‌ها به تئوری کشیده میشن و پاسخ کامل به سوالات نمیدن و دلیلش هم اینه که دنیاسازی عمیق و گسترده ای دارن و نمیرسن که همش رو از طریق گیمپلی و داستان مستقیم روایت کنن. در مورد سولز، روایت و lore آنقدری تاثیرگذار هست که کامیونیتی همچنان تا سالها به فعالیت خودش مخصوص Lore ادامه بده.
داخل بازی اوپن ورلد نیاز داری چیزی بهت امید بده؟ الدن رینگ نمیده؟ الدن رینگ با کاتسین ابتدایی آغاز میشه که بهت ماموریت میده و حتی درخت طلایی که مقصد نیمه اول بازی هست رو برات رو میکنه، معما برات معرفی میکنه و رسیدن بهش تا مجمع تارنشیدها که کلی سرنخ روایی برای حل کردن بهت میده. از مواجه با باس فایت ها و توصیفاتی که آفنیر ارائه میده در موردشون (قبل رویارویی) تا توصیفات مختلفی که npcها در مورد باس هر منطقه ارائه میدن ریز به ریز امید و تحریک مخاطب به ادامه بازیه. قبل از این گفتم، این که شما با روایت پازل گونه ارتباط برقرار نمیکنی، دلیلی بر بد بودن نیست. شما نمیتونی بگی چون قرمه سبزی دوست ندارم، غذای بدیه. شما چون روایت پازلی دوست نداری، این سبک روایت بد نیست و الدن رینگ هم بخش عمده‌ای از خودش رو بی پاسخ نمیذاره و در عین حال برای بخش‌هایی تحریک به تئوری و تخیل‌سازی میکنه.
پیش از این گفتم، از بازی ها درست ایراد بگیرید، الدن رینگ بی ایراد نیست ولی شیوۀ روایت یک ایراد نیست.
آقای کریمی به گفته خودتون:(در کل مشکل اصلی ما مقایسه‌ها هستند و انتظار داریم شرکتی ۴۵۰ نفره با فعالیتی بیشتر از یک شرکت ۲ هزار نفری اثری هم پیچیده هم با کیفیت بصری خیره کننده در بیاره.)
در واقع اکثر جامعه ی گیمری وقتی تصاحب بتسدا توسط ردموندی ها رو شنیدن تو یک جمله اتفاق نظر داشتن. و اون هم این بود که کیفیت آثار بتسدا با این الحاق با توجه به حمایت های مادی و معنوی مایکروسافت جهشی قابل ملاحظه خواهد داشت. خوب الان هم انتظار اینه که اسپنسر دست به کار بشه و تیم بتسدا رو از همه لحاظ تقویت کنه. ناسلامتی انحصاری اکس باکس خواهد بود. من که به شخصه از ساخته های قبلی بتسدا رضایت کامل رو دارم. اما این انتظار رو هم دارم که این پیوستن به مایکرو لول کاری شرکت رو بالا ببره.
starfield چندین سال قبل از تصاحب در دست ساخته و بعد از تصاحب احتمالا در مراحل نهایی توسعه و پولیش به سر میبره. ایشالا بازی بعدی اما بین خودمون باشه، سونی و مایکروسافت و نینتندو در طول فعالیتشون نتونستن یک بازی جهان آزاد با جزئیات gta و rdr 2 (از نظر وسعت پروداکشن) خروجی بگیرن. این کار هر کسی نیست و سونی و مایکروسافت ترجیح میدن استودیوهاشون حداقل ۵ سالی یک بار بازی رلیز کنن و فعال باشن. چون هیچکدام از استودیوهایی که دارن ۲ هزار نفر نیرو ندارن و اگر این ۳۰۰ تا ۶۰۰ نفر بخوان روی یک بازی در سطح rdr 2 وقت بذارن حدود ۱۰ ۱۵ سالی طول میکشه.
آقای کریمی حرف شما کاملا درسته
ولی واقعا وقتی ایراد های واقعی بازی رو بیان میکنیم
خیلی فکر می کنند ما هایی که از بازی ایراد میگیریم
باسبک rpg آشنایی نداریم
از نظر من rpg سبکی سلیقه ای هست و به هرکسی نمیسازه
من اینو بگم به گرافیک و صامت بودن شخصیت اصلا ایراد وارد نمیکنم
حالا یه مثال خیلی از همین بتسدا اسکایریم شاهکار غیر قابل انکار و دوست داشتنی
بازی زمان عرضه گرافیکش خیلی پایین بود و همه میدونن اون زمان گرافیک بازی های مثل آرکام سیتی و آنچارتد ۲ چه گرافیکی داشتن
ولی اسکایریم از همه لحاظ یه شاهکار بی نقص rpg _ نقش آفرینی بود
و ولی من خودم میدونم برای وسعت این جهان همین گرافیک عالیه و بتسدا هیچوقت تمرکزش گرافیک نبوده
ولی این بازی تو خیلی زمینه ها ایراد داره اول از همه سیستم شوتینگ بازی خیلی ایراد و خیلی ایرادات تو بحث گیم پلی
ولی اصلی ترین چیزی که من مطمئنم یک ایراد خیلی بزرگه
جهان بازی ۱۰۰۰ تا سیاره
اصلا قصد مقایسه با no man’s sky ندارم
ولی برگردید به عقب یه بازی تو سبک Sci-Fi که قرار بود
ویدیو گیم رو متحول کنه ولی در نهایت یک فاجعه روبرو شدیم
اینها هیچ ربطی به هم نداره ولی بتسدا دوباره میخواد اشتباه نومنز اسکی رو تکرار کنه باید گفت زمان همه چیز رو مشخص می کنه
ولی تا اینجا من ترجیح میدادم جهان بازی خیلی کوچک تر بود ولی حداقل با کیفیت
اصلا بیایم از یه زاویه دیگه به بازی نگاه کنیم
اصلا بتسدا تونست ۱۰ سیاره باکیفیت خب کمه ۱۰۰ تا اینها در ذهن میگنجه ولی ۱۰۰۰ سیاره باکیفیت پر از ماموریت های متفاوت و سرگرم کننده جهانی که ۱۰۰۰ سیاره شو بگردی خسته نشی ممکنه ؟؟
شاید ۲ یا ۴ یا نهایتا ۶ تا سیاره عالی ببینم و بقیه زمین صاف و خالی
شاید اگه بازی ۱۰ سیاره داشت و این همه بلند پروازی نمی کرد بازی جذابی می شد
من که گفتم در مورد محتوا، سیارات و سیستم مبارزه موافقم نگرانی وجود داره و تا صبح بحث منطقی کنید، واقعاً خوبه. من حرفم این بود که انتقاد به جا کنید به بازی. ایرادات الکی مال فن بوی هاست.
قرار نیست کل سیاره ها کوئست داشته باشن. بیشترشون صرفا منابع خالص هستند
شما شاید به خیلی از سیاره ها سر نزنی چون به اون منبع توی روند بازی که انتخاب کردی نیازی نداشته باشی
آره اینم ممکنه