نقد و بررسی بازی Roller Champions؛ فوتبال اسکیتی!

ورزش‌ فوتبال آنقدر محبوب است که اگر از فرم کلاسیک خود هم خارج شود، باز هم جذاب است. بعد از Rocket Leauge ماشینی، حالا با Roller Champions اسکیتی طرف هستیم.

اگر فکر می‌کنید بازی‌هایی چون Rocket League و Blood Bowl پایان عصر عناوین عجیب فوتبالی بودند، اشتباه می‌کنید. این بازی‌ها نه تنها محبوبیتشان از بین نرفته، بلکه قرار است عناوینی شبیه به آن‌ها را در سال‌های پیش رو نیز ببینیم. شرکت یوبیسافت که مهارت خود در ساخت عناوین سرویس‌محور را با بازی Rainbow Six: Siege به همگان ثابت کرده، حالا با بازی Roller Champions در سبک ورزشی و البته کاملا رایگان، بار دیگر در این عرصه پا به میدان گذاشته است. با نقد و بررسی بازی Roller Champions همراه گیمفا باشید.

به طور کلی، بازی‌های سرویس محور در ابتدای کار کاملا قابل قضاوت نیستند؛ این حرف به این معنی نیست که وضعیت ابتدایی این گونه بازی‌ها اصلا مهم نیست، اما اگر این عناوین در مقاطع ابتدایی مشکلاتی داشته باشند، نمی‌توان آن‌‌ها را به عنوان مشکلات همیشگی در نظر گرفت. در عین حال، وضعیت این گونه بازی‌ها در ابتدای کار اهمیت زیادی هم دارد. مثلا امید داشتن به عناوینی چون Anthem یا Hyperscape از همان روز اول کار اشتباهی بود؛ هسته‌ی گیم‌پلی این بازی‌ها و مشکلات متعددشان چیزی نبود که بتوان با آپدیت و پچ برطرف کرد و خانه از پای‌بست ویران بود. اما وضعیت عنوان رایگان Roller Champions در مقطع ابتدایی چگونه است؟

با مهم‌ترین بخش بازی شروع می‌کنم: گیم‌پلی. گیم‌پلی بازی Roller Champions به این صورت است که دو تیم سه نفره در یک زمین بیضوی رقابت خود را آغاز می‌کنند. نحوه‌ی امتیاز گرفتن بدین صورت است که باید زمین را به صورت کامل با حرکت فردی یا پاسکاری به صورت تیمی دور بزنید؛ بعد از این کار قفل دروازه که در ارتفاع نسبتا بالایی قرار دارد، برای شما باز می‌شود و در صورت پرتاب درست توپ درون دروازه، امتیاز خواهید گرفت. اگر یک بار زمین را دور بزنید، یک امتیاز می‌گیرید و اگر ۲ و ۳ بار بعد از گلزنی دور بزنید، به ترتیب ۳ و ۵ امتیاز خواهید گرفت. هر تیمی که به امتیاز ۵ برسد، بازی را می‌برد.

قوانین بازی ساده هستند و چیزی نیست که آن را متوجه نشوید. به خصوص بعد از یک بار بازی کردن، کاملا قوانین آن دستتان می‌آید و مشکلی با آن‌ها نخواهید داشت. با این حال، قوانین جزئی و ریزتر بازی چیزی است که هیجان آن را بیشتر هم می‌کند. هرگونه خطایی در بازی مجاز است و چیزی به نام داور در بازی وجود ندارد. برای گلزنی و گرفتن توپ هرکاری که لازم است انجام دهید، کسی جلویتان را نخواهد گرفت. حتی حرکات خشن برای توپ‌گیری دکمه‌های مخصوص خود را دارند؛ با یک‌بار زدن دکمه‌ی X، به حریف تنه می‌زنید، با دو بار زدن این دکمه خود را به سمتش پرتاب خواهید کرد و جالب تر این که با پریدن و سپس دو بار دکمه‌ی X را زدن، با هر دو پای خود به سمتش خواهید رفت!

تنها راهکار شما در بازی برای گل نخوردن، فقط این حرکات خشن نیستند، شما می‌توانید برای گل نخوردن خلاق‌تر هم باشید؛ مثلا اگر خیلی فاصله‌تان با حریف زیاد است و امیدی به گرفتن توپ از پشت سر ندارید، می‌توانید زمین را در خلاف جهت دور بزنید تا جلویشان ظاهر شوید یا حتی می‌توانید سرعت بگیرید و با یک پرش جانانه وارد دروازه شوید و یک سیو به یادماندنی داشته باشید. همان‌طور که ذکر کردم، بازی اصلا حرکات شما را محدود نمی‌کند و هرطور که بخواهید می‌توانید در تمام زمین حرکت کنید و با روش‌های مختلف توپ‌گیری کنید یا گل بزنید.

یکی دیگر از موارد جزئی‌تر و مهم بازی، زمان‌بندی آن است. هر بازی زمان محدودی تا پایان دارد و اگر زمان تمام شود و تیمی به ۵ گل نرسیده باشد؛ تیم با امتیاز بالاتر برنده می‌شود. اما سوال اینجاست که آیا پایان زمان قانونی بدون هیچ انعطافی به معنای پایان بازی است؟ خیر. یکی دیگر از شباهت‌های بازی به فوتبال همین مورد است. اگر شما ۴ گل هم عقب باشید و وقت بازی به پایان برسد اما توپ در دست شما یا یارانتان باشد و به اصطلاح در حمله باشید، بازی تا مادامی که توپ را از دست نداده‌اید به پایان نمی‌رسد! به همین دلیل تا لحظه‌ی آخر نباید امیدتان را از دست بدهید؛ چه بسا وقت قانونی تمام شده باشد، اما تیم شما موفق شود سه دور را بدون از دست دادن توپ کامل کند و با یک گل ۵ امتیازی، پیروزی‌ میدان شود. چیزی که برای خود من اتفاق افتاد.

حرکت کردن در زمین نسبتا بزرگ بازی نیازمند سرعتی بالا است. با دکمه‎‌ی RT سرعت می‌گیرید؛ اما استفاده از این دکمه به همین سادگی‌ها هم نیست و حتما باید روی دیواره‌ها یا در حال پایین‌آمدن از دیوار باشید که این دکمه باعث سرعت گرفتنتان شود؛ در غیر این صورت برعکس عمل می‌کند و سرعتتان را خواهد گرفت. شما باید مدام روی دیواره‌ها بروید و ارتفاع بگیرید تا ناگهان با پایین آمدن سرعت زیادی کسب کنید. همچنین در صورت در اختیار نداشتن توپ، با دکمه‌ای مخصوص، پرش‌های بسیار بلندی می‌کنید که برای سرعت گرفتن و توپ‌گیری بسیار مفید هستند.

همکاری تیمی کلید موفقیت در بازی است. شما باید پاسکاری کنید و از هم تیمی‌های خود استفاده‌ی مفیدی داشته باشید؛ حتی می‌توانید از پشت سر هم‌تیمی خود را بگیرید و بعد از رها کردنش سرعت بگیرید و یا روی شانه‌‌های او بپرید تا به ارتفاعی قابل توجه برسید. در صورتی که نخواهید چنین اعمالی را انجام دهید و به سمت تک‌روی بروید، بعید است بتوانید حتی یک گل بزنید.

یکی از کمبودهای بازی، سیستم چت متنی حین بازی برای برقراری ارتباط با هم‌تیمی‌ها است. بازی به طور کامل از Voice Vhat پشتیبانی می‌کند؛ اما وجود جملاتی از پیش تعیین شده مثل Pass The Ball ،Shoot it و … می‌توانست بسیار کمک‌کننده باشد؛ چنین سیستمی در بازی Knockout City وجود داشت و مخصوصا برای بازی با غریبه‌ها بسیار مفید واقع می‌شد. خوشبختانه فیزیک بازی هم وضعیت خوبی دارد و برخوردها کاملا طبیعی هستند. در صورت برخورد با دیگر بازیکنان یا از دست دادن تعادل، بدون هیچ ارفاقی زمین می‌خورید و بازی در این زمینه نمره‌ی قبولی می‌گیرد.

تقریبا هر آن‌چه در زمین مسابقه رخ می‌دهد را به طور کامل گفتیم و بررسی کردیم. تا این‌جای کار هم مشکل خاصی در بازی دیده نمی‌شد؛ اما می‌خواهیم به سراغ موارد خارج از زمین برویم. سرورهای بازی وضعیت خوبی دارند و به دلیل کراس پلتفرم بودن مچ میکینگ بازی (که البته غیرفعال هم می‌شود) مدت زیادی را در قسمت پیدا کردن مسابقه منتظر نمی‌مانید؛ با این وجود، در صوتی که می‌خواهید با هم‌تیمی دوستانتان شوید و بازی کنید، به دلیل باگ‌های پارتی کمی اذیت خواهید شد. مثلا تا زمانی که فرد دعوت شده را لیدر پارتی نکنید، قادر به شروع Matchmaking نیستید. یا ممکن است مجبور شوید اسکین خود را عوض کنید تا بازی شما را بپذیرد و از این قبیل مشکلات یوبیسافتی!

خوشبختانه Roller Champions از همین ابتدا سیستم رنک دارد و در صورت انجام ۱۰ بازی این قسمت برایتان باز می‌شود. سیستم رنک بازی هم خوب عمل می‌کند و جای‌گیری دقیقی دارد. این سیستم درجات گاراژ، محلی، شهری، منطقه‌ای، جهانی و افسانه‌ای دارد که با کسب پیروزی، رنک‌های بهتر کسب کرده و در پایان هر فصل (در زمان فعلی) جوایزی متناسب با رنک خود کسب می‌کنید.

تا اینجا سعی کردیم بیشتر نکات مثبت بازی را ذکر کنیم که واقعاً کم هم نبودند. حال کمی به سراغ مشکلات بازی که آن‌ها نیز خارج از زمین هستند می‌رویم. یکی از موارد عجیب بازی آن است که با وجود کراس پلتفرم بودن مچ‌میکینگ، نمی‌توانید دوستان خود از دیگر پلتفرم‌ها را به پارتی دعوت کنید! همچنین لیست دوستان جداگانه‌ای برای افراد از پلتفرم‌های دیگر ندارید و نمی‌توانید به افرادی که از دیگر دستگاه‌ها استفاده می‌کنند، درخواست دوستی بدهید.

تعداد زمین‌های بازی ۳ عدد است که زیاد نیست، اما اگر این تعداد را در زمان لانچ از یوبیسافت بپذیریم، به دلیل آن‌که اکثرا فقط زمین Acapulco در بازی‌های معمولی و رنک به صورت اجباری برای بازیکنان می‌آید، نمی‌توانیم این مشکل را انکار کنیم. در واقع، بازی از همین ۳ زمین هم به خوبی استفاده نمی‌کند و شما را اکثرا در یک زمین قرار می‌دهد!

متاسفانه سیستم پیشرفت بازی کمی ظالمانه است. شما با پیروزی در بازی‌ها یا انجام بازی‌ها، XP چندانی کسب نمی‌کنید و پیشرفت Level شما که مصادف با پیشرفت شما در قسمت رایگان Roller Pass است، به کندی انجام می‌گیرد. در واقع بازی شما را بیش از حد به خرید Roller Pass ترغیب می‌کند و Roller Pass بازی Roller Champions هم بسیار گران است. برای خرید کامل Roller Pass به ۴۰۰۰ واحد پول بازی نیاز دارید که چیزی حدود ۵۰ یورو برایتان آب می‌خورد! البته می‌‌توانید فقط تا یک Tier مشخص آن را خریداری کنید و همه‌ی آن را یکجا خریداری نکنید؛ مثلا فقط نصف رولرپس را بخرید.

آخرین مشکل مهم بازی هم به قسمت ضعیف ساخت شخصیت آن مربوط می‌شود. جایی که تقریبا هیچ جزئیاتی ندارد و حتی جنسیت کاراکتر را نمی‌توانید تعیین کنید؛ امیدواریم یوبیسافت خیلی زود برای این قسمت فکری کند. البته با پیشرفت در همان سطوح اولیه، آیتم‌های قابل قبولی برای اعمال روی شخصیتتان باز می‌شود، اما باز هم کافی نیستند و بسیاری از بازیکنان در بازی شباهت بیش از حدی به هم دارند!

گرافیک هنری و تکنیکی بازی کاملا قابل قبول است. بازی سرعت بالایی دارد، اما Motion Capture آزاردهنده‌ دیده نمی‌شود و از سرعت بالای دوبین اذیت نمی‌شوید. همچنین رنگ‌بندی‌ها و طراحی فضاها و زمین‌های مسابقه شاد و زنده هستند و به بالاماندن انرژی شما حین مسابقات کمک می‌کنند. لباس‌ها و جزیئات دیگر نیز قابل قبول است و Roller Champions از حیث گرافیگ هنری چشم‌نواز است. به هیچ وجه افت فریم، لگ و باگ هم در طول تجربه‌ام روی Series S احساس نکردم و فریم‌ریت بازی کاملا ثابت است؛ حتی در زمین Mexico که جزئیات و شلوغی بیشتری هم دارد.

چیزی که حتما باید برای صداگذاری و موسیقی به آن اشاره کنم، گزارشگر پرانرژی و بسیار خوب بازی است. گزارشگری که به خوبی از جملات متنوع استفاده می‌کند و انرژی شما را بالا نگه می‌دارد. همچنین موسیقی نسبتا آرام و جذابی هم گاها حین بازی پخش می‌شود. صدای تماشاگران و اسکیت‌سواران هم کیفیت خوبی دارند. با این حال امکان بیشتر شدن موسیقی‌های منو و لودینگ بازی وجود دارد.