نقد و بررسی بازی Chinatown Detective Agency؛ زندگی پر تب و تاب یک کاراگاه

تا به حال بازی‌های ماجراجویی کاراگاهی زیادی عرضه شده‌اند؛ اما Chinatown Detective Agency تفاوت‌های عمده‌ای با دیگر بازی‌های هم سبکش دارد. با گیمفا همراه باشید.

اگر از طرفداران بازی‌های پلتفرمر و ماجراجویی باشید، احتمالا ناشری به نام Humble Games را بشناسید. این استودیو وظیفه‌ی نشر بازی‌های خوبی چون Unsighted و Next Space Rebels را برعهده داشته و تقریبا شناخته شده است. وظیفه‌ی نشر اولین بازی استودیوی General Interactive، یعنی Chinatown Detective Agency نیز بر عهده‌ی این شرکت بوده است. این اثر ماجراجویی در زیر شاخه‌ی Point & Click قرار می‌گیرد و البته المان‌های RPG نیز دارد.

داستان بازی همانند ملیت استودیوی سازنده‌ی آن، در سنگاپور رخ می‌دهد. در منطقۀ Chinatown یک پلیس به نام Amira Darma که خود را زودتر از موعد بازخرید کرده، به صورت کاراگاه خصوصی کار می‌کند و ذهن بسیار خلاق و فعالی برای حل پرونده‌های مختلف دارد. در یک روز عادی، یکی از دوستان صمیمی او موکلی بسیار ثروتمند از شرکتی بزرگ و مرموز را به او معرفی می‌کند. Amira بعد از ملاقات با این فرد که روپرت ژو نام دارد، متوجه می‌شود شخصی به نام Philipe NG که از عوامل اجرایی این شرکت بوده با پول هنگفتی گم شده و حالا شما وظیفه دارید که او را پیدا کنید.

داستان بازی در ظاهر ساده است؛ اما بعد از مدتی شاخه‌‌های زیادی پیدا می‌کند و واقعا باید حافظه خوبی برای به خاطر سپردن نام افراد داشته باشید. بازی از پیچیدگی زیاد داستانی خود هیچ ترسی ندارد و با توجه به پرداخت مناسب شخصیت‌ها، بعید است که کسی را به سادگی فراموش کنید و مجبور باشید به عقب برگردید. تقریبا همه‌ی کاراکترهای فرعی نیز نقش مهمی در داستان بازی دارند و هیچ کسی بی‌دلیل سر راهتان قرار نمی‌گیرد؛ به عنوان مثال در همان اوایل بازی، با ورود Tiger Lilly و Lucas Yeo، پلات‌ توییست‌های زیادی به تدریج اتفاق می‌افتند که شما را بیش‌تر هم جذب بازی خواهند کرد.

مشکلی که در داستان بازی وجود دارد، روند کند آن است. به عنوان مثال پنج پرونده‌ی ابتدایی بازی سرعت بسیار خوبی دارند و شما را مشتاق و مشتاق‌تر می‌کنند، اما ناگهان بازی دچار فرسایش می‌شود و چند پرونده‌ی کم‌اهمیت سر راهتان قرار می‌گیرد که هرچند در شخصیت‌پردازی کاراکترها تاثیر دارند، اما آن روند هیجانی را دچار یک سکته می‌کنند و کمی ذوق شما را کور می‌کنند. اگر بتوانید اواسط بازی را کمی تحمل کنید و با بازی و کاراکترها خو بگیرید، بازی در ادامه روند بهتری به خود می‌گیرد و یک داستان خوب را ارائه می‌دهد.

گیم‌پلی‌ای مشابه با بازی Chinatown Detective Agency را مدت‌ها بود که در قامت یک بازی باکیفیت ندیده بودیم. البته برای کنسول‌ها باید بگویم که بازی‌های اشاره و کلیک یا عناوین ادونچر سایداسکرول حتی به انگشتان یک دست هم نمی‌رسد و به جز عناوینی چون Machanarium و Full Throttle، بازی خوب دیگری در این سبک برای کنسول‌بازها وجود ندارد! خوشبختانه Chinatown Detective Agency این لیست را گسترش می‌دهد. اما این عنوان چه ویژگی‌های خاص و جذابی در گیم‌پلی خود دارد؟

با ورود به بازی، با یک رابط کاربری (UI) شلوغ مواجه می‌شوید. سازندگان برای رفت و آمد بین مکان‌‌های مختلف، شهرها، حل معماها و تصمیم‌گیری‌ها، روند متفاوتی نسبت به دیگر بازی‌های این سبک در پیش‌گرفته‌اند که در ادامه آن‌ها را توضیح خواهم داد. نکته‌ی مهم آن است که بازی Chinatown Detective Agency در تصاویر و ویدئوها، چندان جذاب به نظر نمی‌رسد و آن هم به دلیل گرافیک پیکسلی و بسیار ساده‌ی آن است؛ اما این بازی ماجراجویی وقتی خودش را نشان می‌دهد که آن را تجربه کنید.

برای حرکت کاراکتر هم می‌توانید روی اشیا و اشخاص قابل تعامل کلیک کنید و در عین حال با آنالوگ چپ او را حرکت دهید. همچنین، سمت چپ صفحه‌ی موبایلِ شخصیت اصلی، قابل تعامل است و می‌توانید با آن شماره‌گیری کنید، اخبار را بخوانید و با مخاطبین خود تماس بگیرید. در قسمت پایین صفحه سه قسمت Map ،Hours و Wait دیده می‌شود که هرکدام نقش مهمی در پیش‌برد بازی دارند. در سمت راست و پایین صفحه هم نام پرونده نوشته شده که با کلیک روی آن، قسمت‌های زیادی همچون مدارک پرونده، سرنخ‌ها، آخرین دیالوگ‌ها و موارد دیگری قابل بررسی است.

خوشبختانه معماهای بازی کیفیت بسیار خوبی دارند و درجه‌ی سختی متعادلی دارند؛ به عبارتی نه آن‌قدر سخت هستند که نتوانید بدون راهنما آن‌ها را حل کنید و نه آن‌قدر ساده که بازی روند آسان و پیش‌پاافتاده‌ای به خود بگیرد. یکی از المان‌های جالب بازی دقیقاً همین حل معما است. شما برای حل معماها یا باید اطلاعات عمومی خوبی از مسائلی چون پایتخت کشورها، شهرهای مختلف، نویسندگان و کتاب‌ها داشته باشید یا باید همانند یک کاراگاه واقعی، برای فهمیدن یک‌سری چیزها از موارد گفته شده گوشی به دست شوید و در اینترنت از بعضی اسامی و موضوعات اطلاعات کسب کنید؛ اطلاعاتی که به طور مستقیم در حل یک پرونده، معما یا سرنوشت یک پرونده موثر هستند.

معماهای بازی کاملا منطقی هستند و به هیچ وجه شما را به انجام کارهای عجیب و غریبی که در دیگر بازی‌های ماجراجویی برای حل معماها انجام می‌دهید (مانند ترکیب‌کردن مواد غیرمرتبط و رفتن به مکان‌های نامربوط)، اجبار نمی‌کند. از سوی دیگر، همه‌چیز روند منطقی دارد. در بسیاری از مواقع، تمام سرنخ شما از یک پرونده دو تصویر بوده و تنها کاری که لازم است انجام دهید، دقت به آن و حل معمای پنهان پرونده است. به طور کلی حل معماها شباهت بسیار زیادی به واقعیت دنیای ما دارند.

خاطر نشان کردم که بازی المان‌های RPG دارد. این المان‌ها هم در سیستم تصمیم‌گیری بازی نهفته شده‌اند، هم در نحوه‌ی پیش‌برد بازی، قرار داده شدن ویژگی انتخاب اختیاری پرونده و ماموریت‌های فرعی هویدا هستند. برخلاف بیشتر بازی‌های امروزی، تصمیم‌گیری‌ها در دیالوگ‌ها نیست و شما در گیم‌پلی بازی با انجام یا عدم انجام یک کار اصلی یا اختیاری، روند بازی را تغییر می‌دهید. مثلا می‌توانید موکل خود را نجات بدهید یا ندهید، یک فلش‌درایو مهم در روند داستانی را به موکل خود ارائه کنید یا با فهمیدن اهداف شیطانی‌اش این مدرک را به او ندهید و به نوعی فقط پول را بگیرید و سرش کلاه بگذارید!

سیستم رفت و آمد که Hours نام دارد، یکی از قسمت‌های اصلی بازی است. شما بارها برای حل پرونده‌های خود مجبور می‌شوید بین شهرهای مختلف جهان سفر کنید و برای این کار، نیاز است که ابتدا بلیط مقصد را در این سیستم تهیه کنید و باید طوری بلیط را بخرید که بتوانید با توجه به زمان مقرر شده، سه ساعت قبل از پرواز در فرودگاه حاضر باشید؛ در غیر این صورت پول بلیط سوخت می‌شود و از پرواز جا می‌مانید! وقتی کمی زودتر از موعد به فرودگاه برسید، می‌توانید با انتخاب گزینه‌ی Wait چند ساعت بازی را جلو ببرید تا سریع‌تر سوار هواپیما شوید؛ حتی ممکن است اصلا بلیط آن روز برای مقصد گیرتان نیاید و مجبور باشید با گزینه‌ی Wait بازی را یک روز جلو ببرید و بعد سوار هواپیما شوید.

رفت و آمد درون‌شهری با مترو انجام می‌شود و نام مناطق بازی هم از محله‌های واقعی سنگاپور گرفته شده است. برای انتخاب این مناطق باید گزینه‌ی Map را انتخاب کنید و سپس ایسنگاه متروی مورد نظر را انتخاب کنید. خوشبختانه بازی در مورد این که برای پیشبرد داستان اصلی باید به کدام منطقه بروید، سرراست است و برای کسانی که به المان‌های RPG علاقه ندارند یا نمی‌خواهند ماموریت فرعی انجام بدهند، اصلا گیج‌کننده عمل نمی‌کند.

در نهایت باید به صحنه‌های اکشن بازی اشاره کنم که نیازمند پاسخ سریع گیمر برای پیروزی هستند و باید در این سکانس‌ها سعی کنید دشمن را خلع سلاح کرده و او را دستگیر کنید. این سکانس‌ها نقش مهمی در عدم تکراری شدن گیم‌پلی بازی داشته و به خوبی کار شده‌اند.

یکی از مواردی که باید به آن اشاره کنم، سیستم سیو بازی است. سیو بازی تا پایان پرونده‌ی سوم، فقط به صورت اتوماتیک است و بعد از آن سیو دستی هم اضافه می‌شود. مشکل سیو اتوماتیک این است که فقط در پایان پرونده اتفاق می‌افتد. خوشبختانه بازی به طور کامل از Quick Resume پشتیبانی می‌کند و کاربران ایکس بکس سری ایکس/اس از این فقدان رنجی نمی‌برند. اما برای کاربران PC و PS5، این ویژگی بازی کمی اذیت‌کننده است؛ هرچند سه پرونده‌ی ابتدایی کوتاه هستند.

بارزترین ویژگی بازی، گرافیک پیکسلی و زیبای آن است. گرافیک بازی با وجود پیکسلی بودن، چشم‌نواز است و از گرافیک هنری خوبی بهره می‌برد. رنگ‌بندی بازی کاملا متناسب با شهرهای مختلف آن است و اتمسفر آن نیز یک جهان کامپیوتری و رباتیکی در سال ۲۰۳۶ را به تصویر می‌کشد. شاید بتوان اتمسفر بازی را تا حدودی با عنوان Ascent مقایسه کرد؛ جایی که ربات‌های پیشرفته، تقریبا جای انسان‌ها را گرفته‌اند. انیمیشن‌ها چندان متنوع نیستند، اگرچه احتمالاً شما را راضی خواهند کرد و حتی سعی شده در آن گرافیک ساده هم تا حد امکان حرکات صورت و بدن شخصیت‌ها هم نشان داده شود. افکت‌هایی چون آتش، باران و تیراندازی نیز بسیار خوب در بازی گنجانده شده‌اند.

بخش صداگذاری بازی نمره‌ی کامل می‌گیرد. تقریبا همه‌ی شخصیت‌ها صداگذاری شده‌اند و خطوط دیالوگ بازی هم کم و پیش‌‌پاافتاده نیستند؛ مخصوصا صداگذار کاراکتر اصلی بازی که دیالوگ‌های زیادی را با لحن‌های متفاوتی ادا می‌کند و کارش را به نحو احسنت انجام داده است. مشکل بازی در قسمت موسیقی است که بعد از مدتی تقریبا به تکرار می‌افتد و کمبود آن در اواسط بازی حس می‌شود.

این بازی روی Xbox Series S تجربه و نقد شده است