ده راز فرقه ولدمورت در Harry Potter که نمی‌دانستید

به مناسبت ۲۰ سالگی اکران اولین فیلم Harry Potter، به سراغ رازهای ناگفته فرقه ولدمورت خواهیم رفت که شاید از آن‌ها اطلاع نداشته باشید.

محفل و فرقه بزرگ و تاریک ولدمورت، یعنی The Death Eaters یا مرگ خواران در فیلم‌های Harry Potter مورد کم لطفی قرار گرفته‌اند. با این حال در جزئیات کتاب‌ها یا پشت صحنه مواردی وجود دارد که ممکن است مورد توجه کافی قرار نگرفته باشند.

از نام این فرقه تا نشان سیاه آن‌ها، مرگ خواران دارای لایه‌های پرمعنایی هستند که ما را درگیر خودشان می‌کنند. با وجود این که احتمالاٌ این ارتش در فرنچایز the Fantastic Beasts حضور نداشته باشند، اما می‌توان آن‌ها را با ارتش گریندلوالد مقایسه کرد. شخصی که الهام بخش تام ریدل یا ولدمورت مخوف بود.

۱۰ – تمامی حامیان ولدمورت جزو فرقه مرگ خواران نبوده‌اند.

تمام همراهان و حامیان ولدمورت جزوی از محفل مرگ خواران نیستند، ذهنیتی اشتباه که بین بینندگان و خوانندگان سری هری پاتر وجود دارد. عبارت Death Eater تنها به افراد نزدیک و وفادار ولدمورت تعلق می‌گیرد. کسانی که جزوی از حلقه داخلی وی باشند.

کسانی که دارای نشان سیاه بوده و بدون هیچ چون و چرایی پیرو دستورات ولدمورت هستند. جادوگران زیادی به خاطر ترس از وی لباس این فرقه را بر تن کرده‌اند ولی نشان آن‌ها را ندارند.

۹ – نشان سیاه الهام بخش شخصیت هرماینی بود.

مسئله‌ای که در فیلم‌های هری پاتر به آن اشاره نشد. هرماینی توسط سکه‌های خاصی اعضای ارتش سری دامبلدور را نسبت به زمان و مکان جلساتشان مطلع می‌کرد. بدین صورت که توسط گرما به حامل خود اطلاعات لازم را انتقال داده و این مسئله‌ای بود که هرماینی از نشان سیاه فرقه ولدمورت الهام گرفته بود.

اتفاقی جالب که متاسفانه در فیلم‌ها به آن اشاره‌ای صورت نگرفته بود. یکی از مواردی که نشان داد جادو تنها یک ابزار است و صرفاٌ جنبه خوب یا بد ندارد. ابزاری که محفل دامبلدور در راه خیر و فرقه مرگ خواران ولدمورت در راه شر و پلیدی از آن استفاده می‌کردند.

۸ – تام ریدل ملقب به ولدمورت با بسیاری از افرادش هم مدرسه‌ای بود.

با وجود این که طرفداران تنها در فلش بک‌هایی معدود شاهد تام ریدل بودند اما وی زمانی که مشغول تحصیل در هاگوارتز بود، آغاز به گردآوری فرقه مرگ خواران خود کرد. حتی در همان لحظات کوتاه نیز شاهد دوستان نزدیک وی بودیم. افرادی که اهمیتی برای تام ریدل نداشته و پیشگامان گروه مرگ خواران بودند.

اتفاقی که برای هری و دراکو نیز تکرار شد. از یک سو هری پاتری که دوستان و نزدیکانش حتی به قیمت جانش برای آن‌ها اهمیت قائل بود در مقابل دراکو مالفوی که از دوستانش برای رسیدن به خواسته‌هایش اسفاده می‌کرد.

۷ – مرگ خواران در اصل به نام شوالیه‌های والپرگیس شناخته شده بودند.

جی کی رولینگ (J.K. Rowling) طی مصاحبه‌ای در سال ۲۰۰۳ فاش کرد که نام اصلی این فرقه در ابتدا شوالیه‌های والپرگیس بوده است. نامی که برگرفته از شب والپرگیس است، زمانی که جادوگران یک‌دیگر را ملاقات می‌کردند.

همچنین نام یکی از جادوگران دنیای رولینگ نیز والپرگیس بوده است. اسمی که در نهایت معلوم نیست چرا وی در خطاب این فرقه به کار نبرده است.

۶ – طلسم Morsmordre در اصل به معنی مرگ خوار است.

طلسم Morsmordre نام جادویی است که برای نشان سیاه به کار گرفته می‌شود. نشانی درباره حضور مرگ خوار‌ها که به شکل یک مار و جمجمه در آسمان ظاهر می‌شود. مانند جادوهای دیگر دنیای رولینگ، این طلسم نیز ریشه خاص خودش را داشته و به معنای مرگ خوار است.

عبارت Mors در لاتین به معنای “مرگ” و mordre نیز به معنای “به دندان گرفتن” است که در حالت کلی “مرگ خوار” نامیده می‌شود. گوشه‌ای از جزئیات دنیای رولینگ که حتی به طور مستقیم در کتاب مورد اشاره قرار نگرفته است.

۵ – نشان سیاه به کار گرفته شده در فیلم the Half-Blood Prince با کتاب متفاوت است.

در کتاب و فیلم Harry Potter and the Half-Blood Prince، زمانی که دامبلدور کشته می‌شود، نشان تاریکی بر روی برج نجوم هاگوارتز ظاهر می‌شود. اگرچه که این اتفاق در کتاب با فیلم تفاوت دارد.

در فیلم، این کار توسط بلاتریکس با هنرنمایی هلنا بونهام کارتر (Helena Bonham Carter) انجام می‌شود اما در کتاب شخصیت دیگری این طلسم را اجرا می‌کند. در هر حال، این اتفاق در نسخه سینمایی تاثیرگذارتر به نظر می‌رسد.

۴ – همه مرگ خواران از دسته اسلیترین نیستند.

ذهنیت منفی‌ای که نسبت به دسته اسلیترین در مدرسه هاگوارتز وجود دارد باعث شده تا تصور شود که همه افراد ولدمورت نیز از این دسته هستند، که این طور نیست. به عنوان مثال شخصیت پیتر پیتی‌گرو با هنرنمایی تیموتی اسپال (Timothy Spall) جزو دسته گریفندور بوده و این مسئله ثابت می‌کند که مرگ خواران می‌توانند از دسته‌های دیگری نیز باشند.

این اتفاق روایت‌گر نکته مهمی است. این که حتی اعضای بهترین دسته هاگوارتز نیز می‌توانند به سمت تاریکی کشیده شوند یا این که دسته اسلیتیرن آن‌چنان که بقیه تصور می‌کنند، سمت و سوی تماماٌ منفی ندارد.

نکته‌ای مهم درباره این که تصمیمات ما مهم‌تر از توانایی‌های ما در زندگی تاثیر دارد و دامبلدور بارها طی سخنان حکیمانه خود به این مسئله اشاره دارد.

۳ – نشان سیاه می‌تواند محو شود.

در کتاب‌ها، زمان غیبت ولدمورت، مشخص شده است این نشان که مانند یک تتو بر روی دست افراد ظاهر می‌شود، در طی زمان قابلیت محو شدن دارد. نشانی که به قدرت ولدمورت بستگی داشته و در پایان داستان و پس از مرگ وی، این علامت به طور کامل از روی دست افرادش محو شده و تنها یک زخم از آن باقی مانده است.

نکته‌ای جالب که ثابت می‌کند این نشان با ولدمورت در ارتباط بوده و به قدرت او بستگی داشته است. مسئله‌ای که اگر مرگ خواران از آن اطلاع داشتند، باید می‌دانستند که پس از حمله ولدمورت به هری پاتر کوچک، وی واقعاٌ نمرده بود.

۲ – تبدیل شدن به مرگ خوار تعهدی مادام العمری است.

ملحق شدن به فرقه مرگ خواران مسئله کوچکی نیست و نمی‌توان آن را ترک کرد. زیرا در کتاب، افرادی که قصد ترک این فرقه را داشته‌ یا وفاداری آن‌ها زیر سوال رفته باشد، کشته خواهند شد.

همچنین این تعهد می‌تواند به نسل‌های بعدی نیز انتقال یابد. مانند دراکو مالفوی که از پدر و مادرش، مرگ خواری را به ارث برده بود. البته این احتمال وجود دارد که انتقال این تعهد، بستگی به تفکر و ذهنیت فرزند و والدینش داشته باشد.

۱ – تنها جادوگران به فرقه مرگ خواران وارد خواهند شد.

شخصیت فنریر گری‌بک با هنرنمایی دیو لجینو (Dave Legeno) در نسخه سینمایی، در کتاب گیج کننده ظاهر می‌شود. زیرا در عین این که وی یک گرگینه است ولی جزو فرقه مرگ خواران و یکی از افراد مورد اعتماد ولدمورت است! این یعنی او واجد شرایط این فرقه نیست!

زیرا ولدمورت به اصیل‌زادگی و اصالت خونی وسواس داشته و حضور هیچ موجود جادویی غیر انسانی را در محفل خود نمی‌پذیرفت. این مسئله بیان می‌کند که ولدمورت فارغ از تمامی مسایل، تنها به دنبال اهداف و مقاصد شوم خود بوده است.

منبع: اسکرین‌رنت