مواردی که دوست داریم در نسل نهم بازی ها شاهد باشیم؛ بخش دوم

نسل نهم، تا این‌جای کار فوق العاده جذاب و بی‌نظیر آغاز شده …
از عرضه‌ی بازی‌های بی‌نظیری چون Demon’s Souls و Ratchet & Clank: Rift Apart گرفته تا معرفی بازی‌های جذاب و مورد انتظاری همچون Forza Horizon 5 و God of War: Ragnarok و Zelda Breath of the Wild 2، به نظر می‌رسد نسل فوق‌العاده جذابی را شاهد خواهیم بود و سه پلتفرم اصلی این صنعت یعنی سونی و ایکس باکس و نینتندو، عناوین انحصاری و مولتی پلتفرم جذاب و قدرتمندی را میزبان خواهند بود.
در مقاله‌ی امروز، به معرفی مواردی می‌پردازیم که امید داریم در نسل نهم، شاهد و نظاره‌گر آن‌ها باشیم … این موارد می‌توانند احیای دوباره‌ی یک سری فراموش شده باشند، یا عرضه‌ی بازی‌ای جدید از یک استودیو و یا موارد دیگر که خدمتتان عرض خواهیم کرد.
نکته‌ی مهم این‌که این موارد براساس مبنای خاصی طبقه‌بندی نشده‌اند و بنده به عنوان نویسنده و گردآورنده‌ی این مطلب، چیزهایی را که دوست دارم در نسل نهم شاهدشان باشم در این مقاله ذکر کرده‌ام … با ما در ادامه‌ی مطلب همراه باشید.

یک پوستر بی‌نظیر برای یک عنوان شاهکار …

۱۱_ ریمسترد نسخه‌های دوم و سوم Gears of War:

وقتی در سال ۲۰۰۶، نسخه‌ی اول گیرز او وار عرضه شد، صنعت گیم و بالاخص بازی‌هایی که قرار بود از المان‌های شوتر سوم شخص استفاده کنند، تغییراتی اساسی به خود دیدند. با الگوگیری از المان‌های مختلف این بازی زیبا بود که ما در نسل هفتم و هشتم، عناوین شوتر جذاب و لذت‌بخشی همچون Uncharted، سری ریبوت Tomb Raider و حتی بازی Outriders را شاهد بودیم که همگی بازی‌هایی جذاب و فوق‌العاده در سبک و ژانر خود محسوب می‌شدند.
متاسفانه نسخه‌‌های دوم و سوم این سری هرگز برای پلتفرم PC عرضه نشدند و بازی‌بازان بسیاری از جمله خود شخص بنده، از تجربه‌ی این دوتا اثر شاهکار (که طبق صحبت‌ طرفداران این سری، بهترین عناوین این فرنچایز هم محسوب می‌شوند)، محروم شدند.
امیدوارم در نسل نهم شاهد ریمسترد شدن این دوتا عنوان جذاب و بی‌نظیر باشیم که اگر چنین شود قطعا طرفداران این ژانر و این فرنچایز کلی ذوق‌زده خواهند شد. هرچند همین چند وقت پیش شایعه‌ای مبنی بر در دست کار قرار گرفتن ریمسترد نسخه‌ی دوم این سری منتشر شده بود.

یادش بخیر اون اوایل که تازه نسخه‌ی اول کرایسیز رو تجربه کرده بودم، با مفهومی به اسم نانو آشنا شده بودم و تو فامیل و در کوچه و مدرسه، به هر بهونه‌ای که می‌شد توی جملاتم از کلمه‌ی نانو استفاده می‌کردم که مثلا بگم من خیلی خفنم و این حرفا:)

۱۲_ یک Crysis جدید و نسل نهمی، نه ریمستردهایی ضعیف و تکراری:

یادم می‌آید ۷ سال پیش که تازه Crysis 3 آمده بود، در جایی یک خبر می‌خواندم با این عنوان: “کرایسیز جدید یک عنوان فرعی خواهد بود و نه نسخه‌ی چهارم”.
هرچند حالا دیگر نمی‌دانم این خبر تا چه اندازه صحت داشته، ولی من ۷ سال است که می‌گذرد و هم‌چنان چشم انتظار به وقوع پیوستن آن هستم ‌…
شما خودتان تصور کنید: چقدر رویایی می‌‌تواند باشد که ما بتوانیم نسخه‌ی جدیدی از این فرنچایز را با جزئیات گرافیکی و بصری نسل نهمی تجربه کنیم! فرنچایزی که نسخه‌‌های اصلی مختلف آن همیشه چندین سال از نظر گرافیکی، از عناوین منتشر شده در سال‌های عرضه‌ی خود جلوتر بوده‌اند و همیشه بازی‌بازان را با گرافیک بی‌نظیر خود حیرت زده کرده بودند، آن‌ هم با سیستم‌ها و امکانات زمان خود، یعنی زمانی که نه خبری از هاردهای SSD پرسرعت بود و نه چیزی به اسم Ray Tracing هنوز باب شده بود و قدرت‌ سخت‌افزارهای گرافیکی معمول و رایج، نهایتا به ۲ ترافلاپس هم نمی‌رسید.
ریمستردهای کمپانی EA که متاسفانه عموما به لعنت خدا هم نمی‌ارزند! و ما دیدیم که یک اثر شوتر نسل هفتمی، یعنی همین نسخه‌ی اول کرایسیز را وقتی در نسل هشتم ریمسترد کرده بود، حتی نتوانسته بود فریم ریت آن را به ۶۰ برساند! دیگر ارتقای گرافیکی برای خودتان …

کدوم نسخه‌ی موست واندتد رو بیشتر دوست داشتید؟ عنوان اول یا نسخه‌ی ریبوت؟

۱۳_ یک Need For Speed Most Wanted دیگر:

خب اول از همه توضیح می‌دهم خدمتتان که چرا گفتم یک نسخه‌ی موست وانتد دیگر و نگفتم یک بازی نید فور اسپید جدید …
می‌دانید فرق محوری دوتا نسخه‌ی Most Wanted با دیگر نسخه‌های این سری (به جز دو سه عنوان محدود قدیمی دیگر البته) در چه بود؟
هر دو نسخه‌ی موست واندتد، باس فایت‌ داشتند و این باس‌فایت‌های لعنتی جذاب هم هرکدام یک ماشین اسپورت فوق‌العاده داشت که بعد از شکست باس می‌توانستید دریافت کنید، مسیرها و مراحل بی‌نظیر مسابقه با باس‌ها، زحمت کشیدن و انگیزه‌ای که بازیکن برای شکست باس و دریافت ماشینش داشت و …، همه و همه نهایتا باعث شده بودند که این دو نسخه، فوق‌العاده بهتر و لذت‌بخش‌تر از دیگر عناوین این سری ظاهر شوند.
البته در همین‌جا هم باید متذکر شد که نسخه‌ی اول Most Wanted که در سال ۲۰۰۵ عرضه شد، قطعا در این زمینه بهتر عمل کرده بود و هم طراحی مراحل مبارزه با باس‌ها، هم Spray و رنگ‌آمیزی‌های خاصی که ماشین باس‌ها داشتند و البته چندین و چند مورد دیگر که از حوصله‌ی این مطلب خارج هستند، نهایتا آن عنوان را جذاب‌تر و بهتر بروز می‌دادند‌.

عنوانی که واقعا حیف شد …

۱۴_ عرضه‌ی نسخه‌ی کامل P.T، این دموی بی‌نظیر:

برای بیان ارزش و جایگاه این بازی، همین صحبت بس که وقتی همان نسخه‌ی ناقص حدودا دو ساعته‌ی آن عرضه شد، آن‌قدر عالی و فوق‌العاده بود که در سال‌های بعد بازی‌های کامل و جذابی مثل Layers of Fear، آمدند و در ساخت بازی خود از این عنوان الگو گرفتند و دیدیم که نتیجه‌ی نهایی هم باز چقدر لذت‌بخش و دوست داشتنی از آب درآمده بود.
امیدوارم در نسل نهم، کوجیما دوباره گوشه‌چشمی به ژانر ترسناک داشته باشد و ما اثری به یادماندنی را از ایشان در این ژانر تجربه کنیم. در کل ژانر ترسناک، سالانه چه از نظر کیفیت و چه کمیت، به جز بازی‌های یکی دوتا فرنچایز و یا کمپانی معروف، حرف زیادی برای گفتن ندارد و معمولا جای خالی چند عنوان دهن پرکن در این ژانر در صنعت گیم حس می‌شود‌.
عنوان P.T، به واسطه‌ی تجربه‌ی دلهره‌آوری که فراهم می‌آورد، در ذهن هرکس که به پای تجربه‌ی آن می‌نشست، قطعا تجربه‌ای فراموش‌نشدنی فراهم می‌ساخت.

دست از سر ریمسترد و کالکشن و باندل و … بردارین و نسخه‌ی جدید بدین بیرون!!

۱۵_ عرضه‌ی Prototype 3:

در نسل هفتم، پروتوتایپ یک و دو، عناوینی بودند که هم گیم‌پلی سرگرم‌کننده و جذابی را ارائه می‌دادند و هم داستان و شخصیت‌پردازی خوبی داشتند … نسخه‌ی اول این عنوان هم که البته جزو خشن‌ترین بازی‌های صنعت گیم محسوب می‌شود و هنوز باورم نمی‌شود ما این‌قدر راحت می‌توانستیم در این بازی، مردم بی‌دفاع شهر را قلع و قم و تکه‌تکه کنیم!
هرچند این دو بازی از نظر المان‌های سندباکس و جهان‌آزاد چندان قوی نبودند و صرفا یک سری مرحله‌ی فرعی و فعالیت جانبی چشم انتظار شما را برای انجام می‌کشیدند و خبری از مکان‌های به یادماندنی و … نبود، ولی باز هم‌چنان تجربه‌ی نهایی لذت‌بخش و دوست‌داشتنی بود‌.
در نسل هشتم هردو نسخه‌ی اول این سری با گرافیک بهتر برای کنسول‌های جدید عرضه شدند. امیدوار هستم که در نسل نهم، با یک نسخه‌ی اساسا جدید و نو از این عنوان، با قدرت‌ها و پروتاگونیست جدید همراه باشیم.

شاهکار

۱۶_ یک بازی جدید در دنیای عظیم Dishonored:

استودیوی آرکین، بدون شک جزو برترین استودیوهای بازی‌سازی حال حاضر در صنعت گیم می‌باشد و همیشه بازی‌های این استودیو از یک حد کیفی بالاتر هستند، هم داستان جذاب و درگیرکننده‌ای دارند و هم از گیم‌پلی لذت‌بخشی برخوردارند.
اگر تریلر اثر جدید این استودیو یعنی Death Loop را دیده باشید، احتمالا متوجه شباهت‌های گیم‌پلی این اثر با سری دیس‌آنرد شده‌ باشید؛ ولی بنده شخصا آن فضای غم‌آلود و تاریک و سیاه سری دیس‌آنرد را به فضای رنگارنگ و نسبتا شادتر بازی‌های Death Loop و Redfall (طبق چیزی که در تریلرهای این دو اثر تا به امروز دیده‌ایم) ترجیح می‌دهم …
امیدوارم در نسل نهم دوباره یک عنوان جدید از این سری و فرنچایز جذاب ببینیم.

شما فقط ابهت رو ببین …

۱۷_ یک اسسینز کرید اکشن_ادونچر با المان‌های مخفی‌کاری قوی:

دو عنوان آخر سری Assassin’s Creed، اگرچه بازی‌هایی عالی و سرگرم‌کننده بودند، ولی حقیقت امر این است که ابدا آن حس و حال خاص و جذاب نسخه‌های پیشین را به بازی‌کنان القا نمی‌کردند. دیگر از جذبه و کاریزمایی که پروتاگونیست‌ها همیشه در نسخه‌های مختلف این فرنچایز داشته‌اند خبری نبود. المان‌های نقش‌آفرینی با توجه به استایل بازی شما ممکن بود باعث سلب مخفی‌کاری از شما شوند (اگر یک دشمن معمولی را نتوانید با مخفی‌کاری حتی نصف خط سلامتی‌اش را هم کم کنید و تازه باقی سربازان را هم خبر سازید، دیگر چگونه ممکن است به این روش بازی را ادامه دهید؟).
خلاصه آن‌که یوبی‌سافت در سال‌های اخیر هرچقدر هم عناوین عظیم و پهناوری ساخته باشد (حالا با اندکی ارفاق عرض می‌کنم!)، باز هم به ما طرفداران این سری یک اسسینز کرید اصیل بدهکار است. یادش بخیر زمانی که اتزیو می‌گفت: “requiescat in pace” … چقدر قند در دلمان آب می‌شد و اشک هم در چشمانمان جمع. جمله‌ای که یادگاری بود از چیزهایی که عموی اتزیو به او آموخته بود. یادگاری که برای ما تبدیل به خاطره‌ای تلخ شده.

لعنتی پوسترش هم برام ترسناکه هنوز …

۱۸_ عرضه‌ی Fear 4:

عجب سری معرکه‌ای است این Fear. زمان خودش یعنی در سال ۲۰۰۵ که اولین نسخه‌ی این فرنچایز آمده بود، همه‌ی بازی‌بازان را از گرافیک بی‌نظیر خود انگشت به دهان گذاشته بود. گیم‌پلی و گان‌پلی بی‌نظیری هم داشت. از نظر المان‌های وحشت_بقا هم عالی عمل کرده بود.
نسخه‌های دوم و سوم این فرنچایز گرچه از نظر سطح کیفی نسبت به نسخه‌ی شاهکار اول ضعیف‌تر ظاهر شدند، ولی نتیجه‌ی نهایی هم‌چنان جذاب و لذت‌بخش از آب درآمده بود و نسخه‌ی سوم یکی از بهترین و فراموش‌نشدنی‌ترین تجربه‌های شوتر اول شخص بنده را در دوران گیمری‌ام رقم زده.
همان‌طور که قبلا هم گفته بودم، امیدوارم از این سماجت بیش از حد سازنده‌ها و گیمرها برای تماما آنلاین شدن بازی‌های شوتر اول شخص کاسته شود و ما دوباره شاهد بازگشت فرنچایزهایی باشیم که در کنار گان‌پلی جذاب، داستان قشنگی هم برای ما به همراه دارند.

یادت به خیر …

۱۹_ ادامه‌ی ریبوت Thief:

وقتی در سال ۲۰۱۴، Square Enix ریبوت این فرنچایز جذاب را عرضه کرد، امیدوار شدم که ما در کنار ریبوت فرنچایز Tomb Raider، یک سری جذاب دیگر هم داشته باشیم که هرچند سال یکبار، نسخه‌ی جدیدی از آن عرضه خواهد شد.
واقعا چقدر حسرت بزرگی برایم شده که یک نسخه‌ی جدید از این سری شاهکار ببینم. بازی‌بازان هم که گویی به کلی این سری فوق‌العاده را فراموش کرده‌اند و مثلا شما شاید در محافل مختلف، گهگداری اسمی از سری Splinter Cell بشنوید، ولی حتی یک نفر هم از سری بی‌نظیر Thief نامی به میان نخواهد آورد.
فرنچایزی که پتانسیل بی‌نظیری هم داشته و می‌تواند به یکی از عناوین مورد انتظار در هر نسل بدل شود.
همین نسخه‌ی ۲۰۱۴ هم از نظر جلوه‌های بصری و کیفیت هنری و فضاسازی یک محیط غم‌زده عالی عمل کرده بود و البته من را گاهی هم به یاد بازی Dishonored هم می‌انداخت.
امیدوارم از بین این همه فرنچایز مخفی‌کاری فراموش شده، حداقل همین یک سری دوباره و برای بار سوم! احیا شود.

یک عکس و یک عمر خاطره … بیشتر از ریمسترد شدن کدوم نسخه خوشحال خواهید شد؟

۲۰_ حتمی شدن این شایعه‌‌ی بزرگ؛ عرضه‌ی ریمسترد سه عنوان شاهکار GTA:

راکستار در حالت کلی، کمپانی‌ای است که تا به حال نه بازی‌ای را ریمیک کرده، نه فرنچایزی را ریبوت و نه عنوانی را ریمسترد‌. با این وجود چند وقتی است که در فضای مجازی شایعه‌‌های زیاد و متعددی از ریمسترد شدن چند عنوان از عناوین بزرگ و متعدد این شرکت به گوش می‌خورد و شرکت راکستار هم به جز یک مورد تکذیب خبر ریمسترد شدن نسخه‌ی اول Red Dead، سخن دیگری در این باره نداشته است.
یادش بخیر یک زمانی بود که هرچند وقت یکبار، وقتی می‌رفتیم به مراکز فروش بازی‌های ویدیویی، می‌دیدیم که بله یک GTA جدید، یک Prance of Persia جدید، یک نسخه‌ی بهتر و جدیدتر از Splinter Cell و … عرضه شده و بساط عیش و نوش چندین و چند ماه از عمر ما هم به این سبب فراهم می‌شد …
سری GTA عنوانی بود که با هر نسخه‌ی خود، هم با شخصیت‌ها و داستان جذابی که داشت کلی خاطره‌سازی می‌کرد برای بازی‌بازان و هم چندین لول کیفیت صنعت گیم را رو به جلو پیش ‌می‌برد و ارتقا می‌داد. ولی لعنت به پول و پول‌پرستی که تو برای این‌که فروش بی‌نظیر و عجیب و غریب خودت را از دست ندهی، بعد از ۸ سال هم‌چنان حاضر نشوی یک عنوان جدید برای فرنچایزت عرضه کنی و چند شخصیت به یادماندنی برای بازی‌بازان فراهم آوری. نسل هشتم گذشت و ما هیچ نسخه‌ی جدیدی از این فرنچایز با شهر و مکان جدید نداشتیم.
حالا حداقل انتظاری که می‌توان داشت، این است که در نسل نهم، ریمسترد سه عنوان جذاب این سری یعنی نسخه‌های سوم و Vice City و San Andreas، که خوشبختانه در ایران خودمان هم کلی طرفدار دارند عرضه شود و ما دوباره وارد آن شهرها و مکان‌های دوست‌داشتنی شویم و صدای شخصیت‌های مختلف این بازی‌ را دوباره شنیده و با انجام مراحل مختلف‌ آن‌ها کلی کیف کنیم (البته به جز مراحل جابه‌جایی بمب با هواپیماهای کنترلی که انصافا خیلی عذاب‌آور بودند!).

خب بخش دوم این مقاله به اتمام رسید. نظر شما کاربران عزیز راجع این لیست چیست؟ آیا موردی در این لیست وجود دارد که شما هم مثل ما چشم انتظار عرضه شدنش باشید؟ اگر بله برای ما بنویسید که بیشتر از همه چشم انتظار کدام مورد هستید و هم‌چنین بگویید دوست دارید چه چیزهای دیگری را علاوه بر این لیست در نسل نهم داشته باشیم …