۱۰ تغییر بسیار ریسکی در فرنچایز‌های AAA؛ هرچه باداباد!

دست بردن و تغییرات عظیم ایجاد کردن در یک فرنچایز بسیار محبوب که جامعه‌ی بزرگی از گیمرها با آن خاطره دارند و به روند آن عادت کرده‌اند، کار واقعا سخت و ترسناکی است و ریسک زیادی را از سوی سازندگان و ناشرین می‌طلبد. پای اعتبار یک فرنچایز و کلی پول مطرح است. از قدیم گفته‌اند سری را که درد نمی‌کند، چرا دستمال ببندیم؟ ولی خب همه به این ضرب‌المثل عمل نمی‌کنند و گاها سازندگان در طول تاریخ بازی‌ها حس کرده‌اند که نیاز است برای ادامه‌ی موفقیت یک فرنچایز، در آن تغییرات ساختاری عظیم ایجاد شود. یعنی حس کرده‌اند که با این که شاید هنوز “سر آن فرنچایز درد نگرفته”، ولی رو به سردرد است و به همین دلیل دستمال را زودتر به سر فرنچایز بسته‌اند! اتفاقا خیلی مواقع هم این تغییرات عظیم لازم بوده است و بعدا مشخص شده که سازندگان عجب تصمیم خوبی گرفته‌اند، زیرا ریسکشان حسابی جواب داده است. در مطلب امروز دقیقا صحبت از چنین تصمیمات پرریسک و تغییرات عظیمی است که سازندگان در یک فرنچایز ایجاد کرده‌اند و ریسک را پذیرفته‌اند، اما آن‌قدر این تغییرات را خوب پیاده کرده‌اند که باعث موفقیت کامل و حتی ارتقای آن فرنچایز شده است و طرفداران هم کاملا راضی بوده‌اند. پس بیشتر از این سرتان را درد نمی‌آورم و شما را در ادامه دعوت می‌کنم به مطالعه‌ی مقاله‌ی “۱۰ تغییر بسیار ریسکی در فرنچایز‌های AAA در تاریخ بازی‌ها.”

۱۰ –  Prey

Prey

سازنده:  Arkane Studios

ناشر:  Bethesda Softworks

ژانر:   First-person shooter RPG

پلتفرم مقصد:  PlayStation 4, Xbox One, Microsoft Windows

تاریخ انتشار:  ۵ می ۲۰۱۷

امتیاز متا:  ۸۴/۱۰۰

 بعد از عنوان اولیه‌ی Prey، چند سال خبری از این سری نبود تا این که Prey 2 معرفی و تریلرهای زیبایی نیز از آن منتشر شد، اما بعدا اعلام شد که بازی کنسل شده و نهایتا امتیاز بازی به کمپانی بتزدا واگذار گردید. این کمپانی نیز در یک حرکت ریسکی، کلا همه چیز و شخصیت و روح اصلی این سری که در نسخه‌ی اول دیده بودیم و در تریلرهای بازی دوم هم به وضوح وجود داشت کنار گذاشت و از اساس، بنای ساخت یک بازی کاملا جدید و بی‌ربط به عنوان اول را پایه‌ریزی کرد که آن هم Prey نام داشت. به نوعی بتزدا می‌خواست حالا که دیگر این نام و این سری متعلق به خودش است، با این کار فرنچایز مختص خود را خلق کند و نام بازی را از نسخه‌ی اول که توسط شرکت دیگری ساخته و منتشر شده بود جدا نماید، زیرا این نسخه بیشتر از Prey بودن، یک دنباله‌ی معنوی و ادای احترام به بازی System Shock بود!

این نسخه بیشتر از Prey بودن، یک دنباله‌ی معنوی و ادای احترام به بازی System Shock بود!

بسیاری معتقد بودند این کار ریسک بزرگ و بدی است، ولی وقتی این نسخه منتشر شد همه‌چیز ختم به خیر شد و یک بازی عالی در نسل هشتم عرضه گردید که وقتی نقدها و بازخوردهایش را دیدیم، معلوم شد تصمیم بتزدا و آرکین درست بوده است. در این بازی شما کنترل شخصیتی به نام Morgan Yu را در اختیار گرفته و باید به گشت و گذار و اکتشاف در ایستگاه فضایی Talos I در اربیتی اطراف Earth–Moon L2 می‌پرداختید که در این‌جا تحقیقاتی بر روی یک گروه بیگانه‌ی مهاجم به نام Typhon در حال انجام بوده، اما بعدا مشکلاتی به وجود آمده است و حالا بازی‌باز باید با استفاده از سلاح‌ها و قابلیت‌هایی که همگی از Typhon برگرفته شده‌اند، با بیگانگان مبارزه کرده و در حالی که سعی بر فرار از آن ایستگاه دارد، زنده بماند.

۹ – Final Fantasy VII Remake

Final Fantasy VII Remake Intergrade

سازنده: Square Enix

ناشر:  Square Enix

ژانر:  Action RPG

پلتفرم مقصد: Playstation 5 ،Playstation 4

تاریخ انتشار: ۱۰ آپریل ۲۰۲۰

امتیاز متا:  ۸۹/۱۰۰

با این که بازی فاینال فانتزی ۷ بیشترین درخواست‌ها را برای ریمیک شدن داشت، ولی خیلی‌ها هم این نکته را مطرح می‌کردند که اسکوئر انیکس با دست زدن به این بازی ریسک بزرگی می‌کند، زیرا فاینال فانتزی ۷ خودش کامل‌ترین فرم ممکن یک بازی نقش‌آفرینی بوده و سازندگان چه‌طور می‌خواهند چیزی بهتر از آن پیاده کنند. در واقع برخی نگران بودند که اسکوئر انیکس، افسانه‌ی این بازی را با دست زدن به آن خراب کند. تازه وقتی که مشخص شد بازی به صورت اپیزودیک است و این بخش‌ها با فاصله‌ی تقریبا طولانی از هم منتشر خواهند شد، زمزمه‌های شک و تردید خیلی هم بیشتر شد و درصد ریسک اسکوئر انیکس بالاتر رفت.

برخی نگران بودند که اسکوئر انیکس، افسانه‌ی این بازی را با دست زدن به آن خراب کند.

اما تمام این‌ ریسک‌ها نهایتا با انتشار بخش اول فاینال فانتزی ۷ ریمیک به پایان رسید، زیرا سازندگان دقیقا همان اسانس و حس اصلی این شاهکار را در قالب یک گرافیک بسیار بالا و با استفاده از تکنولوژی روز دنیا، پیاده کرده بودند. طراحی تک‌تک المان‌ها و بخش‌ها و جزئیات بازی از گیم‌پلی و گرافیک و موسیقی گرفته تا طراحی محیط اطراف و ریزترین جزئیات دنیای بازی به برترین شکل ممکن انجام شده و این بازی را تبدیل به یکی از بهترین عناوین چند سال اخیر کرد. بازی از لحاظ شخصیت‌ها و شخصیت‌پردازی نیز بی‌نظیر است و واقعا تک‌تک شخصیت‌های حاضر در آن به واسطه‌ی این نسخه‌ی ریمیک، خیلی بیشتر از قبل در یاد و خاطر ما ماندگار شده‌اند. حالا دیگر بدجوری منتظر اپیرود دوم این بازی هستیم.

۸ –  Alien: Isolation

Alien: Isolation

سازنده: Creative Assembly

ناشر: Sega

ژانر: Action-adventure, stealth, survival horror

پلتفرم مقصد: Microsoft Windows ,PlayStation 3 ,PlayStation 4 ,Xbox 360 ,Xbox One ,Linux ,OS X

سال انتشار: ۲۰۱۴

امتیاز متا: ۸۱/۱۰۰

سازندگان Alien Isolation در خلاف جهت تمام عناوین این سری شنا کرده و با حذف کردن گیم‌پلی اکشن، ریسک بزرگی انجام دادند. بر خلاف دیگر بازی‌های Alien که در آن‌ها با تعداد زیادی از بیگانگان خوفناک طرف بودیم و عناوینی اکشن‌‌ محور بودند، در Alien isolation تنها ما بودیم و یک عدد بیگانه یا Xenomorph. یعنی در این بازی کشتن زینومورف در کار نیست و فقط باید از دست او بگریزید تا شما را نبیند. همین موضوع نیز Xenomorph را به مخوف‌ترین بیگانه‌ی این سری تبدیل کرد که در یک لحظه می‌تواند شما را به دیار باقی رهسپار کند! به حدی سازندگان حس استرس و ترس را در این عنوان، واقعی و با کیفیت به بازی‌باز منتقل می‌کردند که گاها انگار یادمان می‌رفت در حال تجربه‌ی یک “بازی” هستیم و به واقع انگار می‌خواستیم خودمان از چنگال زینومورف فرار کنیم. شخصیت اصلی این بازی یعنی Amanda Ripley، دختر شخصیت اصلی فیلم اریجینال “بیگانه” یعنی Ellen Ripley است که در عنوان Alien Isolation درگیر ماجرایی خوفناک برای بقا می‌شود که کوچک‌ترین اشتباهی از سوی او تنها و تنها یک معنی دارد و آن، مرگی سخت و دردناک است.

گاها انگار یادمان می‌رفت در حال تجربه‌ی یک “بازی” هستیم و به واقع انگار می‌خواستیم خودمان از چنگال زینومورف فرار کنیم.

کاری که Amanda Ripley در این عنوان زیبا انجام داد از تمامی فعالیت‌های قهرمانانه، شجاعانه‌‌تر و مخوف‌‌تر بود و هوش فوق‌‌العاده بالای وی را به ما نشان داد. وی یک مهندس خبره و کاربلد است که خوب می‌‌داند از هر آیتم و وسیله‌ی به ظاهر به‌دردنخوری چه‌طور به نفع خود استفاده کند و برای بقا بجنگد. آماندا به همراه بیگانه‌‌ای بسیار باهوش (با رفتاری بسیار طبیعی و هوشمندانه که واقعا چنین هوش مصنوعی‌ای را در کمتر عنوانی تا به حال دیده‌ایم)، عنوانی را شکل دادند که در لیست برترین بازی‌‌های سال اکثر سایت‌‌ها و مراسم معتبر جای داشت و نشان داد که ریسک سازندگان برای کاملا مخفی‌کاری کردن این بازی به یقین جواب داده است.

۷ –  Metroid Prime 

Metroid Prime

سازنده: Nintendo ,Retro Studios

ناشر:  Nintendo

ژانر:  First Person Shooter, Action-Adventute

پلتفرم مقصد: GameCube و Wii   

سال انتشار:  ۲۰۰۲    

امتیاز متا:  ۹۷/۱۰۰

سری عناوین دو بعدی مترویید خودشان از همان اول هم ریسکی بودند، زیرا در آن زمان از شخصیت اصلی مونث استفاده کردند، اما این آخرین ریسک سازندگان برای این سری نبود و بعد از ۳ بازی بسیار موفق Metroid، ناگهان سازندگان به جای یک اکشن ادونچر ۲ بعدی، یک شوتر اول‌شخص به نام Metroid Prime را منتشر کردند و کل ساختار دسترسی بازی‌باز را تغییر دادند. بازی دو بعدی کجا و شوتر اول‌شخص کجا؟ اما خب این ریسک و تغییر جواب داد، بدجوری هم جواب داد، زیرا بین کل عناوین سری مترویید اعم از عناوین Super Metroid و Metroid Prime و … ، بدون شک بهترین بازی عنوان Metroid Prime است که یکی از شاهکارهای ماندگار تاریخ بازی‌های ویدئویی به حساب می‌آید و یکی از بالاترین امتیازها را نیز در تاریخ داراست، یعنی امتیاز ۹۷/۱۰۰. البته حالا که صحبت از شوتر اول‌شخص شد باید به این نکته اشاره کنم که به جهت این که اکتشاف و گشت و گذار در بازی به مبارزات آن ارجحیت دارد، خود نینتندو آن را در قالب سبک first-person adventure طبقه‌بندی کرده و از واژه‌ی شوتر استفاده نکرده است.

Metroid Prime یکی از شاهکارهای ماندگار تاریخ بازی‌های ویدئویی به حساب می‌آید.

Metroid Prime نخستین قسمت از سه‌گانه‌ی داستانی پرایم بود که در بازه‌ی زمانی بین Metroid و Metroid II: Return of Samus اتفاق میفتد. بازی همان تم علمی تخیلی همیشگی را داراست و در آن کنترل Samus را از نمای اول‌شخص برعهده می‌گرفتیم و داستان مبارزه‌ی او با دزدان فضایی و آزمایشات بیولوژیکی آن‌ها در سیاره‌ی Tallon IV را دنبال می‌کردیم. یکی از دلایل اصلی محبوبیت بسیار بالای Samus Aran این است که او به عنوان یکی از اولین شخصیت‌های اصلی زن در بازی‌های ویدئویی شناخته می‌شود و در واقع از آغازکنندگان مسیر قرار دادن پروتاگونیست‌های اصلی مونث در بازی‌ها بوده است. حتما می‌دانید که بازی Metroid Prime 4 نیز در راه است و احتمالا به عنوان دنباله‌ای برای بازی سال ۲۰۰۷ با نام Metroid Prime 3: Corruption خواهد بود.

۶ – Mario + Rabbids: Kingdom Battle

Mario + Rabbids: Kingdom Battle

سازنده: Ubisoft

ناشر:  Ubisoft

ژانر:  Adventure ،Tactical RPG

پلتفرم مقصد: Nintendo Switch

سال انتشار:  ۲۰۱۷   

امتیاز متا:  ۸۵/۱۰۰

اول از همه فرض کنید نینتندو شخصیت اولش را بدهد به یک شرکت دیگر بازی بسازد! آن شرکت دیگر هم یوبیسافت باشد که بسیاری با آن پدرکشتگی رسمی دارند! بعد اجازه بدهد که یوبیسافت ماریو را با چند خرگوش دیوانه‌ی روی مخ همراه کند! تازه در چه سبکی؟ نقش‌آفرینی تاکتیکی و نوبتی! یعنی ریسک از این‌ها بزرگ‌تر می‌شود؟ اما جالب این است که نتیجه‌ی همه‌ی این ریسک‌ها عنوانی معرکه می‌شود که محبوب قلب همه‌ی دوست‌داران ماریو و حتی علاقه‌مندان عناوین نقش‌آفرینی تاکتیکی و نوبتی می‌شود و آن‌قدر خوب عمل می‌کند که نسخه‌ی دومش هم در راه است و همه هم خوشحالند. به نینتندو می‌گویند شرکت باهوش.

اگر در بخش سازنده و ناشر این بازی به جای یوبیسافت نوشته‌شده بود نینتندو و بازی دقیقا همینی بود که الان هست، متایش احتمالا بالای ۹۰ بود.

بین این همه کمپانی غول و محبوب دل منتقدین، ماریوی عزیز و دردانه‌اش را می‌دهد به یوبیسافت و اعتمادش را روی این شرکت می‌گذارد و جواب خوبی هم می‌گیرد. تازه یک نکته بگویم. اگر در بخش سازنده و ناشر این بازی به جای یوبیسافت نوشته‌شده بود نینتندو و بازی دقیقا همینی بود که الان هست، متایش احتمالا بالای ۹۰ بود، ولی می‌دانید که زبانم لال خدایی نکرده نمی‌شود به عنوانی که یوبیسافت ساخته دیگر در سقفش بیشتر از ۸۵ داد! دوستان عزیزم وقتی یک بازی یوبیسافت متای ۸۵ و این حدودها بگیرد، بدانید که معادل واقعی‌اش دقیقا حدود ۹۵ است! بگذریم. به هر حال نینتندو با این کار ریسک بزرگی کرد و جوابش را هم خوب گرفت و حالا دنیای گیم منتظر نسخه‌ی دوم است که با تریلرش دل همه را برده.

۵- Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty

Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty

سازنده: Konami Computer Entertainment Japan

ناشر: Konami

ژانر: Stealth, Action-Adventute

پلتفرم مقصد: Microsoft Windows, PlayStation 2, Xbox 360, Xbox, Nvidia Shield TV

سال انتشار:  ۲۰۰۱

امتیاز متا:  ۹۶/۱۰۰

واقعا این کوجیما دیوانه است! تازه جوان که بود دیوانه‌تر هم بود! کاری که کوجیما در متال گیر سالید ۲ کرد شاید اگر هر شخص و شرکت دیگری مخصوصا امروز انجام می‌داد از آن شکایت می‌شد به جرم گمراه کردن مخاطب با اطلاعات ناکامل و نه‌چندان صادقانه در تریلر! چرا؟ این کوجیمای عزیز که می‌دانست بازی نخست و شخصیت اسنیک چه‌قدر عاشق و دیوانه دارد، در تریلر بازی دوم کل اطلاعات را فقط از همان بخش اول بازی که با اسنیک بازی می‌کنید و کلا شاید یک ساعت باشد، قرار داده بود و اصلا کسی نمی‌دانست شخصیت اصلی بازی قرار است Raiden باشد که اصلا کسی نمی‌دانست کی هست! ریسک یعنی این! البته ریسک که چه عرض کنم، یک‌جورهایی کوجیما سر همه کلاه گذاشت ولی خب نهایتا می‌دانست دارد چه‌کار می‌کند و می‌دانست دارد چه شاهکاری می‌سازد. در واقع Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty شاید یکی از بحث‌برانگیزترین عناوین در تاریخ بازی‌ها باشد.

کاری که کوجیما در متال گیر سالید ۲ کرد شاید اگر هر شخص و شرکت دیگری مخصوصا امروز انجام می‌داد از آن شکایت می‌شد به جرم گمراه کردن مخاطب با اطلاعات ناکامل و نه‌چندان صادقانه در تریلر!

اتفاقات و پیچ و تاب‌های اوایل بازی که به جایگزین شدن اسنیک با Raiden می‌انجامد واقعا حرکت شجاعانه‌ای بود و کوجیما دل و جرات زیادی داشت که این ریسک را کرد و البته باید اذعان داشت که پاسخ و بازخوردهای سخاوتمندانه‌ای هم دریافت کرد. جهش در گرافیک و گیم‌پلی بازی نسبت به نسخه‌ی اول بسیار عظیم بود و حتی در زمان حال نیز تجربه‌ی این بازی هنوز جذاب و زیباست. شاید در ابتدای بازی شخصیت Raiden با کمی مقاومت از سوی طرفداران روبه‌رو شد، ولی وقتی کمی از بازی می‌گذشت و آرام آرام از رازهای گذشته‌ی آشفته و ناآرام وی آگاه می‌شدیم، حس بهتری به وی پیدا می‌کردیم و وقتی این موضوع با داستان توطئه‌ی بلند مدتی که با آن روبه‌رو بودیم ترکیب می‌شد، باعث ایجاد لحظاتی در بازی می‌شد که از خودمان سوال می‌کردیم آیا این‌ها واقعی است یا خیر؟

۴ –  Resident Evil 4

Resident Evil 4

سازنده: Capcom Production Studio 4

ناشر: Capcom

ژانر:  Survival Horor – Third-person shooter

پلتفرم مقصد: GameCube, PlayStation 2, Microsoft Windows, Wii, Zeebo, iOS, PlayStation 3, Xbox 360, Android, PlayStation 4, Xbox One

سال انتشار:  ۲۰۰۵

امتیاز متا:  ۹۶/۱۰۰

استاد میکامی با عنوان رزیدنت ایول ۴ یکی از بهترین ریسک‌های تاریخ بازی‌ها را انجام داد و به نوعی کلا این صنعت را از نظر گیم‌پلی متحول کرد. در واقع جدا از این که این بازی یکی از ریسکی‌ترین تغییرات در تاریخ فرنچایزهای بزرگ را داشته، یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین عناوین در تاریخ بازی‌ها نیز هست و انتشارش نقش عظیمی در بالارفتن کیفیت گیم‌پلی و دوربین در عناوین سوم‌شخص داشت. Resident Evil 4 به نوعی پدر بازی‌های شوتر سوم‌شخص مدرن، پدر عناوین وحشت بقای مدرن و خالق مبارزات شوتر سوم‌شخص مدرن و دوربین روی شانه در صنعت بازی محسوب می‌شود. میکامی بعد از ۳ عنوان شاهکار اولیه‌ی رزیدنت ایول، ریسک بزرگی کرد و سیستم دوربین روی شانه را خلق کرد و استاندارد جدیدی را به سبک شوتر‌سوم شخص آورد که سطح این عناوین را بالاتر برد.

جدا از این که این بازی یکی از ریسکی‌ترین تغییرات در تاریخ فرنچایزهای بزرگ را داشته، یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین عناوین در تاریخ بازی‌ها نیز هست.

در واقع بعد از Resident Evil 4 بود که تمام بازی‌های خوب شوتر سوم‌شخص که امروز می‌بینیم عرضه شدند و با استفاده‌ی صحیح از این سیستم و بهبود آن، مبارزاتی بسیار جذاب را خلق کرده‌اند. اما به هر حال همیشه اولین بودن از همه‌چیز مهم‌تر است. شاید برخی بازی‌ها گان‌پلی و مبارزات و دوربین روی شانه‌ی لذت‌بخش‌تری از Resident Evil 4 داشته باشند، اما Resident Evil 4 بود که باعث شد آن‌ها اصلا بتوانند چنین سیستمی را پیاده کنند که بعدا ارتقایش دهند و بهبود ببخشند. در واقع هر بازی‌ای که در این زمینه موفق عمل کرده است، در اصل از Resident Evil 4 الگو گرفته و از جی تی ای گرفته تا رد دد و دد اسپیس و … ، همگی کاری را کرده‌اند که Resident Evil 4 و خالق نابغه، دوست‌داشتنی و توانمندش یعنی استاد شینجی میکامی، اولین بار و بدون الگو برداری از کسی انجام داد. به این می‌گویند ریسک معرکه!

۳ – Half Life: Alyx

Half Life: Alyx

سازنده:  Valve

ناشر:  Valve

ژانر:  VR ،First Person Shooter

پلتفرم مقصد:  PC-compatible VR headsets

سال انتشار: ۲۰۲۰

امتیاز متا: ۹۳/۱۰۰

فرض کنید میلیون‌ها نفر به طور دیوانه‌واری منتظر معرفی یک نسخه از محبوب‌ترین فرنچایز زندگیشان که سال‌هاست هیچ خبری از آن نبوده هستند، بعد سازنده برمی‌دارد یک نسخه از آن را برای واقعیت مجازی معرفی می‌کند که شاید فقط ۱ درصد (تازه کمتر) از آن عاشقان، توانایی و دسترسی لازم برای تجربه‌ی آن را دارند! این ریسک بزرگی بود که ولو در سال ۲۰۲۰ با غولی به نام هف لایف انجام داد، ولی خب این نام آن‌قدر بزرگ است که نسخه‌ی واقعیت مجازی‌اش هم برترین بازی این حوزه می‌شود و متای بالای ۹۰ می‌گیرد! در واقع Valve یکی از بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین فرنچایزهای تاریخ را به دنیای واقعیت مجازی برد و عنوانی به نام Half-Life: Alyx را خلق کرد که واقعا از همه نظر فوق‌العاده بود و همان‌طور که اشاره کردم می‌شود گفت باکیفیت‌ترین بازی واقعیت مجازی تا به امروز هم هست.

این نام آن‌قدر بزرگ است که نسخه‌ی واقعیت مجازی‌اش هم برترین بازی این حوزه می‌شود و متای بالای ۹۰ می‌گیرد!

ولو با این عنوان تابوشکنی کرد زیرا در سال‌‌های اخیر کمتر شاهد بودیم که کمپانی‌های بزرگ روی فرنچایزهای خیلی محبوبشان برای ساخت بازی واقعیت مجازی ریسک کنند، چون در ساخت این بازی‌ها با این که گیم‌پلی را به طور کامل در دستان بازی‌باز قرار می‌دهند، ولی در زمینه‌ی داستان‌گویی و گرافیک، محدودیت‌های زیادی برای سازندگان وجود دارد که باعث می‌شود خیلی از شرکت‌ها روی فرنچایزهای عظیمشان در حوزه‌ی واقعیت مجازی ریسک نکنند، ولی با Half-Life: Alyx اوضاع فرق کرد. موفقیت Half-Life: Alyx می‌تواند باعث شود که شرکت‌های دیگر هم برای فرنچایزهای بزرگشان، به هدست‌های واقعیت مجازی بیشتر اعتماد کنند و ببینند که می‌شود در این حوزه هم بازی‌های بی‌نظیری ساخت. این بازی حتی در زمینه‌ی داستان‌گویی و جلوه‌های بصری هم عالی عمل کرد و عنوانی در خور نام Half-Life را به طرفداران هدیه داد.

۲ –  Resident Evil 7: Biohazard

Resident Evil 7: Biohazard

سازنده:  Capcom

ناشر:  Capcom

ژانر:  Survival Horror

پلتفرم مقصد:  Microsoft Windows ,Xbox One ,Playstation 4

سال انتشار: ۲۰۱۷

امتیاز متا: ۸۶/۱۰۰

 ریسک بزرگ دقیقا یعنی Resident Evil 7:Biohazard. همه چیز در این بازی با عناوین فرنچایزی که سال‌ها می‌شناختیم فرق داشت. داستان بازی کاملا دگرگون شده و هیچ شخصیت آشنایی در آن به چشم نمی‌خورد. زاویه‌ی دوربین بازی که همیشه به سوم‌شخص بودن آن در یک عنوان سری اصلی ایول عادت کرده بودیم، به صورت اول‌شخص درآمده و هیچ شباهتی به عناوین قبلی نداشت. این تغییرات به قدری بزرگ بودند که انگار کل بازی را عوض کرده بودند و به واقع نیز همین‌طور بود. به همین دلیل بود که نظرات بسیار ضد و نقیضی از سوی طرفداران این سری به گوش می‌رسید و عده‌ای کاملا موافق و برخی کاملا مخالف این تغییرات اساسی در بازی بودند. اما با انتشار بازی و فروش شگفت‌انگیز آن و بازخوردهایش مشخص شد که کپکام تصمیم درستی را در جهت دوباره احیا کردن این سری گرفته بود و تغییراتی که بازی به خود دید، همان تغییراتی بودند که سری رزیدنت ایول به آن‌ها نیاز داشت.

با انتشار بازی و فروش شگفت‌انگیز آن و بازخوردهایش مشخص شد که کپکام تصمیم درستی را در جهت دوباره احیا کردن این سری گرفته بود.

مگر نه این که همه می‌گفتیم این سری نیاز به تغییر دارد و مگر نه این که در نسخه‌های ۵ و ۶ که همه‌ی شخصیت‌های آشنا حضور داشتند کلی ایراد گرفتیم و گفتیم این بازی ها خوب نیستند؟ در Resident Evil 7:Biohazard بایستی با شخصیتی جدید به نام ایتن وینترز در عمارت متروک و خوفناک بیکرها راه خود را باز کرده و چاره‌ای برای فرار از دست آن دیوانگان آدمکش پیدا می‌کردید که البته به هیچ وجه کار آسانی نبود و چالش‌های زیادی پیش روی شما در این راه وجود داشتند. معرفی یک داستان کاملا جدید با شخصیت‌هایی تازه که برای اولین بار در این سری حضور داشتند، یک ریسک بزرگ برای سازندگان این عنوان بود، اما از آن‌جایی که همه می‌دانستیم که این سری نیاز به یک شوک بزرگ دارد، این تغییر داستان و شخصیت‌های جدید، دوربین اول‌شخص و بیشتر کردن اسانس وحشت بقا، همان تحول و شروع دوباره برای این سری محبوب و دوست‌داشتنی بود. کپکام ریسک کرد، ریسک بزرگی هم کرد، ولی این ریسک خیلی خیلی لازم بود و جواب هم داد.

۱ – God of War

God of War

سازنده: Sony Santa monica

ناشر: Sony interactive Entertainement

ژانر: Hack ‘n Slash و Action-Adventure

پلتفرم مقصد: Playstation 4

سال انتشار:  ۲۰۱۸

امتیاز متا: ۹۴/۱۰۰ 

God of War با کریتوسی در ظاهر و شخصیت جدید، سلاح جدید، دوربین جدید، سرزمین و افسانه‌ای جدید، داشتن فرزند، داشتن همراه، داشتن سپر و قابلیت Parry؛ دیگر از این عظیم‌تر هم می‌شود کل یک سری را کوبید و از نو ساخت؟ آن هم فرنچایزی با طرفداران متعصب که با این سری زندگی کرده‌اند. از آن مهم‌تر این که با این تغییرات عظیم بازی‌ات متای ۹۴ بگیرد و بازی سال شود! بله خب سانتامونیکا و‌ سونی و کوری بارلوگ عزیز هستند دیگر! God of War سال ۲۰۱۸، بهترین شروع دوباره و استارتی جدید برای فرنچایزی افسانه‌‌ای بود که نیاز به تغییراتی عظیم و انقلابی داشت و خوشبختانه کوری بارلوگ و تیم هنرمندش در سانتامونیکا به بهترین شکل این تغییرات بزرگ را در بازی اعمال کردند تا نه تنها تمامی صنعت بازی اعم از منتقدین و بازی‌بازان از این تغییرات راضی باشند و آن را تحسین کنند، بلکه بازی جدید کاملا به ریشه‌های سری وفادار بوده و هنوز هم شاهد یک God of War باشیم؛ این در واقع، نقطه‌ی عطف و بزرگ‌ترین مزیت این شاهکار بزرگ است.

God of War با کریتوسی در ظاهر و شخصیت جدید، سلاح جدید، دوربین جدید، سرزمین و افسانه‌ای جدید، داشتن فرزند، داشتن همراه، داشتن سپر و قابلیت Parry؛ دیگر از این عظیم‌تر هم می‌شود کل یک سری را کوبید و از نو ساخت؟

God of War وجههٔ جدیدی از شخصیت کریتوس را برای ما نمایش داد و جدا از خشم و جنون و مرگ و رنج، ما شخصیت پدرانه‌ی کریتوس را شاهد بودیم که بسیار جذاب است. به هر حال ما مدام کریتوس جدید را با کریتوسی که از قبل به خاطر داریم مقایسه می‌کنیم؛ با شخصیتی که از کریتوس قدیمی می‌شناختیم، تک‌تک تصمیمات جدیدش را می‌سنجیم؛ دیدن تغییر شخصیتی کریتوس به خاطر فرزندش و البته به خاطر باتجربه‌تر شدنش، موضوعی است که بسیار جذاب و جدید بوده و برای ما جالب است که با زاویه‌‌ای دیگر از شخصیت مردی که می‌شناختیم روبه‌رو شویم. تغییرات گسترده و عمیق داستان بازی، یکی از مهم‌ترین نکاتی است که در بازی اعمال شده و یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت آن نیز هست. با وجود تمام تغییرات بنیادی مخصوصا در گیم‌پلی بازی و ساختار آن، هنوز هم وقتی در حال تجربه‌ی آن هستید، کاملا حس و حال بازی کردن یک عنوان از سری God of War را دارید و ریشه‌های این سری حفظ شده تا هنوز روح و عظمت کریتوس و سری God of War، در رگ‌های بازی جریان داشته باشد.

نظر شما در این مورد چیست؟ از نظر شما ریسکی‌ترین تغییراتی که در فرنچایزهای بزرگ انجام شده‌اند کدام‌ها هستند؟ لطفا نظرتان را در بخش کامنت‌ها برای ما بنویسید.