سینما فارس: ۵ + یک و نیم؛ سینمای سرقت

منفی یا مثبت؛ فرقی نمی‌کند شما دانشمند باشید یا یک دزد! در هر صورت شما باهوشید که توانستید در یکی از این دو شغل چندین عملیات موفق در کارنامه‌ی خود داشته باشید. صفتِ خوب یا بد بودن یک مورد، کاملا نسبی می‌باشد و ممکن است آن سارق به خیال خود کار حق را انجام می‌دهد (دزدی کردن را حق بداند) و بد نیست گریزی به مولانا بزنیم و از زبان او نیز این موضوع را بررسی کنیم؛ از دیدگاه مولانا، انسان‌ها حق را با بدل آن اشتباه می‌گیرند نه باطل. کمی تامل کنیم و با فلسفه‌ی خودمان آن را بسط دهیم؛ مولانا حق را در مقابل باطل نمی‌بیند بلکه آن را در مقابل بدلِ حق می‌داند و خوب و بد را به حق و بدلِ حق تشبیه کرده است. از این موضوع می‌توانیم به چه چیزی برسیم؟ خواهیم دید که عملا باطلی وجود ندارد و ممکن است آن دانشمند نیز کار خود را حق بپندارد و یک انسان دیگر، به فعالیتی که دانشمند انجام می‌دهد، لقب بدل حق (کارِ دانشمند را بیهوده و بی‌ثمر بداند) را بدهد (نسبی بودن صفت‌ها در قیاس با هر مسئله). خب حالا به موضوع پرونده‌ی خودمان برمی‌گردیم و سراغ سارقینی را می‌گیریم که هر کدام برای خود اهدافی دارند، هر کدام انگیزه‌ای دارند و هر کدام یک انسان‌اند؛ فقط کمی رویه‌شان تفاوت دارد! خب اگر به تاریخ سینما بازگردیم، خواهیم دید که زیرژانر سرقت همیشه در بین آثار سینمایی وجود داشته و از قبیل زیرژانرهایی به حساب می‌آید که تا آخرین سکانس، مخاطبانش را به پای داستان حفظ می‌کند و خاصیت سرگرم‌کنندگی بالایی دارد.

ادامه مطلب