نقد و بررسی بازی Ratchet & Clank: Rift Apart ؛ چشم‌ نواز و سرگرم کننده

نقد و بررسی بازی Ratchet and Clank: Rift Apart

با این که هنوز یک سال نیز از عرضه‌ی PlayStation 5 نمی‌گذرد، این کنسول عناوین انحصاری متعدد جذابی را به خود دیده است. از ریمیک عنوان Demon’s Souls گرفته، تا نسخه‌ی فرعی Spider-Man و صد البته روگ لایک بسیار جذاب Returnal. اما عرضه‌ی آثار انحصاری با کیفیت ادامه دارد و چندی پیش بود که دنباله‌ی عنوان Ratchet & Clank پس از مدت‌ها انتظار عرضه شد و بار دیگر مورد تحسین منتقدان و استقبال گسترده‌‌ی بازی‌بازان قرار گرفت. در ادامه به نقد و بررسی این انحصاری جذاب کنسول PlayStation 5 می‌پردازیم.

برای یک ماجراجویی دیگر آماده‌اید؟

ماجراجویی‌های Ratchet و Clank بار دیگر آغاز می‌شود

داستان بازی پس از اتفاقات نسخه‌ی قبل جریان دارد. جایی که Ratchet و Clank به عنوان قهرمان مورد استقبال قرار گرفته‌اند و به نظر می‌رسد همه چیز در آرامش جریان دارد. در این حین Clank فاش می‌سازد که Dimensionator را کامل کرده است. این دستگاه همان‌طور که از اسمش پیداست امکان سفر میان بعدها یا همان Dimension‌ها را فراهم می‌سازد. Clank می‌خواهد با کمک Dimensionator، به رچت کمک کند تا خانواده گمشده خود را پیدا کند. اما همان‌طور که قابل پیش‌بینی نیز به نظر می‌رسد، Dr Nefarious باز می‌گردد تا Dimensionator را بدزدد. در این بین فعل و انفعالاتی رخ می‌دهد و Dimensionator فعال شده و ده‌ها پورتال مختلف به ابعاد مختلف ایجاد می‌کند و رچت و کلنک نیز از هم جدا می‌شوند. هدف داستان مشخص است. تعمیر Dimensionator، شکست Dr Nefarious و سر و سامان دادن به وضعیت آشفته Dimension‌ها …
داستان بازی با وجود این‌که بسیار کلیشه‌ای و تکراری است، اما به عنوان یک بستر مقدماتی بسیار عالی عمل کرده است و با معرفی Dimensionator و امکان سفر به ابعاد دیگر، تاثیر فوق‌العاده‌ای بر روی مبارزات و طراحی مراحل داشته است.
تنها ضعف بخش داستانی، مربوط به حضور عجیب و بی‌دلیل برخی شخصیت‌های فرعی و هم‌چنین برخی اتفاقات داستانی است که آن‌چنان منطقی و اصولی نیستند. در واقع با کلیشه‌ای بودن داستان بازی مشکلی ندارم، بلکه برخی موارد ریزتر در زمینه اتفاقات داستانی است که کمی آدم را گیج می‌کند. خصوصا این‌که بازی با وجود این‌که دنباله‌ی مستقیم نسخه‌ی قبل است، برخی از Cliffhanger‌های نسخه‌ی قبل را بدون پاسخ گذاشته است.
با این وجود باید بگویم داستان بازی به طور کلی ساختار خوبی دارد و بستری فوق‌العاده برای مبارزات بازی فراهم ساخته است.

بازی Ratchet & Clank: Rift Apart در بخش گیم‌پلی، المان‌های کلی سه سبک هک اند سلش، پلتفرمر و اکشن ماجراجویی را با یکدیگر ادغام کرده است. در طول بازی، باید با سلاح‌های سرد و گرم مبارزه کنید، تیراندازی کنید، سکانس‌های گاه و بیگاه پلتفرمینگ را انجام دهید و برخی معماهای کلی را حل سازید. در کل گیم‌پلی بازی بسیار چند شاخه و گسترده است و به اکشن صرف یا ماجراجویی صرف خلاصه نمی‌شود که این مسئله نشان دهنده استاندارد بودن لول دیزاین بازی در سطح پایه است.
مبارزات بازی، از حیث تنوع ظاهری بسیار خوب عمل می‌کنند. در طول بازی و با پیشروی در داستان بیش از ۱۰ سلاح مختلف در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرد. از The Enforcer، شاتگانی که رعد و برق شلیک می‌کند گرفته، تا انواع و اقسام سلاح‌های اتوماتیک بزرگ و کوچک که هر کدام گلوله‌های مختلف شلیک می‌کنند و از لحاظ ظاهری و Visual هویت مستقل خود را دارا هستند.

تنوع سلاح‌های بازی بسیار قابل‌توجه است

یکی از تصمیم‌های هوشمندانه کارگردان و طراحان گیم‌پلی این بوده که مهمات هر سلاح تا حد زیادی محدود است و این مسئله در طول سکانس‌های مبارزات بازی‌بازان را مجبور می‌کند تا بین سلاح‌های مختلف جابه‌جا شوند و از سلاح‌ها و تجهیزات مختلف استفاده کنند. این مسئله یکی از نقاط قوت مبارزات و گیم‌پلی بازی به شمار می‌آید
اما بزرگ‌ترین مشکل بازی، فقدان عمق و جزئیات در زمینه گیم‌پلی است. منظور من از نداشتن عمق، این است که سلاح‌های بازی هر چند ظاهر متفاوتی دارند و گلوله‌ها و قابلیت منحصربه‌فرد خود را دارند، اما در حقیقت استفاده از آن‌ها هیچ تفاوتی در پیشروی ایجاد نمی‌کند. این مسئله به طراحی سطحی دشمنان بر می‌گردد. یعنی در واقع شما حتی می‌توانید کل بازی را فقط با Pistol ابتدایی خود نیز تمام کنید چرا که طراحی مبارزات و خلق دشمنان به صورتی بوده که برای شکست آن‌ها به استراتژی‌های گوناگون و یا استفاده از سلاح‌های مختلف نیازی نیست و تغییر سلاح بیشتر به منظور جلوگیری از یکنواختی مبارزات است تا کمک به شکست دشمنان. این مسئله بزرگ‌ترین نقطه‌ ضعف بازی از دید من است. استودیو Insomniac سلاح‌های مختلفی را در اختیار مخاطبان قرار می‌دهد، ولی به غیر از کمبود مهمات هر سلاح، دیگر دلیل و انگیزه‌ای به مخاطبان برای استفاده از سلاح‌های مختلف یا به کارگیری استراتژی‌های مختلف به مخاطبان نمی‌دهد.
در دید اول ممکن است پاسخ شما این باشد که از آن‌جایی که رده‌ سنی بازی بسیار پایین است این نوع طراحی مبارزات عمدی بوده. ولی خب حقیقت این است حتی با در نظر گرفتن این مورد، فقدان عمق در گیم‌پلی و تنوع دشمنان مورد آزاردهنده به شمار می‌آید. چرا که سازندگان این امکان و توانایی را داشتند تا در عین خلق مبارزاتی جذاب و سرگرم‌کننده برای گروه‌های سنی مختلف، کمی عمق و پیچیدگی نیز به گیم‌پلی بازی اضافه کنند تا مخاطبان بزرگ‌تر و باتجربه‌تر نیز بتوانند تعامل بهتر و ارتباط عمیق‌تری با بازی برقرار کنند.

در کل بازی Ratchet & Clank: Rift Apart تا حد زیادی ساده و بدون چالش است. حتی با وجود انتخاب Difficulty‌های بالاتر. پلتفرمینگ بازی جذاب اما سطحی است، معماها کاملا معمولی هستند (که به هیچ‌وجه نکته‌ی منفی به شمار نمی‌رود) و حتی باس‌فایت‌های بازی نیز چالش خاصی برای مخاطبان ایجاد نمی‌کنند. در کل گیم‌پلی بازی بسیار جذاب و سرگرم‌کننده است‌. خصوصا به لطف تنوع بالای سلاح‌های مختلف موجود در بازی. گرافیک هنری خیره‌کننده‌ بازی نیز به جذابیت هر چه بیشتر گیم‌پلی بازی کمک کرده و شاهد یک گیم‌پلی پر زرق و برق و جذاب هستیم. اما متاسفانه با وجود سرگرم‌کننده بودن، مبارزات و گیم‌پلی بازی فاقد عمق و پیچیدگی کافی هستند و بسیار ساده و کلی طراحی شده‌اند.

گیم‌پلی بازی با وجود جذابیت، عمق لازم را دارا نیست

یک تابلوی نقاشی کارتونی!

گرافیک هنری بازی Ratchet & Clank: Rift Apart فوق‌العاده چشم‌نواز و زیباست. دنیای بازی پر است رنگ‌های مختلف و زنده و جای جای محیط‌های بازی به شکل فوق‌العاده‌ای طراحی شده‌اند. در واقع باید Ratchet & Clank: Rift Apart را یکی از جذاب‌ترین عناوین نسل هشتم از لحاظ زیبایی بصری و گرافیک هنری دانست. خصوصا اگر بازی بر روی حالت Fidelity تجربه کنید، از آن‌جایی که Ray Tracing فعال است و رزولوشن خروجی نیز فور کی است، گرافیک هنری بازی خارق‌العاده‌تر از قبل می‌شود. استفاده هوشمندانه از طیف رنگ وسیع در رنگ‌آمیزی محیط‌های مختلف و خلق افکت‌های Visual جذاب مانند افکت‌های شلیک با سلاح‌ها یا استفاده از قابلیت‌های مختلف نیز بر زیبایی بیشتر بازی افزوده‌اند.
باید گفت موتور گرافیکی Luna تمام و کمال قدرت و توانایی خود را در Rift Apart به نمایش گذاشته است. البته پیشنهاد شخصی من این است که از حالت Fidelity استفاده نکنید تا بتوانید بازی را با ۶۰ فریم تجربه کنید چرا که از آن‌جایی که مبارزات بازی فوق‌العاده پر رزق و برق،جذاب، سریع و دیوانه‌وار هستند، تجربه‌ی بازی با فریم ۳۰ نهایت لذت و روانی بازی را منتقل نمی‌سازد.
به راحتی می‌توان گرافیک هنری بازی را بی‌نظیر خواند. در برخی از مراحل فقط باید ایستاده و بدون حرکت به محیط اطراف نگاه کنید و لذت ببرید.
خوشبختانه از حیث فنی نیز عملکرد بازی بسیار قابل‌قبول است. افت فریم ریت تقریبا وجود ندارد و باگ‌های گرافیکی نیز آن‌قدر انگشت شمار هستند که می‌توان آن‌ها را نادیده گرفت‌. به شخصه در طول تجربه‌ی بازی باگ گرافیکی یا فنی که در گیم‌پلی بازی تاثیر داشته باشد مشاهده نکردم و تنها چند مورد باگ‌های گرافیکی بی‌اهمیت دیدم که هیچ مشکلی در روند بازی ایجاد نمی‌کردند.
بدون هیچ شکی بخش گرافیکی بازی بزرگ‌ترین نقطه‌ی قوت Ratchet & Clank: Rift Apart به شمار می‌آید. نه تنها بازی طراحی چشم‌نوازی برای کودکان و نوجوانان دارد، بلکه افراد بزرگسال نیز از مشاهده گرافیک هنری و Art Style بازی لذت خواهند برد.

گرافیک هنری بازی فوق‌العاده است. دنیای بازی پر است از رنگ‌های جذاب و گوناگون

سخن پایانی:

بازی Ratchet & Clank: Rift Apart، یکی از جذاب‌ترین و سرگرم‌کننده‌ترین عناوین ۲۰۲۱ به شمار می‌آید. به لطف گرافیک هنری خیره‌کننده‌ و فوق‌العاده و مبارزات سرگرم‌کننده، به راحتی می‌توان این عنوان را یکی از آثار موفق انحصاری سونی در چند سال اخیر دانست. با این وجود برخی مشکلات در زمینه شخصیت‌پردازی و عمق مبارزات باعث شده این عنوان نتواند از پتانسیل بالقوه خود به طور حداکثری استفاده کند.

نقاط قوت
گیم‌پلی جذاب و سرگرم‌کننده
گرافیک هنری فوق‌العاده چشم‌نواز و زیبا
صداگذاری و موسیقی بسیار استاندارد و مناسب
تنوع بالای سلاح‌های موجود در بازی

نقاط ضعف
داستان و شخصیت‌پردازی جای کار بیشتری داشت
گیم‌پلی و مبارزات بازی در عین جذاب بودن، فاقد عمق و پیچیدگی لازم هستند
بازی بیش از حد آسان و بدون چالش است