سونی، مایکروسافت و نینتندو هر سه از تاثیرگذارترین شرکت‌های فعال در حوزه بازیهای ویدیویی هستند. آنها از دهه‌ها پیش تاکنون به تدریج به چنان جایگاهی دست یافته‌اند که نمی‌توان بازیهای ویدیویی را بدون حضور آنها تصور کرد. پس از سالیان سال رقابت هیچ مشکلی در فروش دستگاه‌ها، خدمات و بازی‌هایی که این سه شرکت بزرگ منتشر و به بازار عرضه میکنند، دیده نمی‌شود، اما شرایط همیشه در حال تغییر است و تاریخ اشتباهات را فراموش نمی‌کند.
چه مایکروسافت را در نظر بگیریم یا چه نینتندو، هر دو با مشکلاتی بسیار بزرگ روبه‌رو بوده‌اند و باید باور داشت که در آینده هم چنین مشکلاتی رخ خواهند داد. اما چرا به این دو شرکت اشاره کردیم؟ نینتندو به عنوان قدیمی‌ترین شرکتی که در اینجا از آن نام برده‌ایم و مایکروسافت به عنوان جدیدترین عضو، نشان می‌دهند که صنعت بازیهای ویدیویی به سابقه مربوط نیست.
عضو سوم چطور؟ این صنعت در روی دیگر خود موارد بی‌شماری را به رخ کشیده و مشخص کرده که حتی اگر همچون سونی، پیش‌تر بارها در دنیای فناوری انقلاب به پا کرده باشی، مشکلات به وجودت نفوذ خواهند کرد. بنابراین به بهانه ورود به نسل نهم، نگاهی به بزرگترین اشتباهات این سه شرکت خواهیم داشت؛ نسلی که برخلاف دو دهه گذشته، هر سه شرکت یاد شده با قدرتی مثال‌زدنی به آن وارد شده‌اند و این‌طور به نظر می‌رسد که هنوز در مرحله آرامش قبل از طوفان هستیم و حتی به بهترین عملکرد آنها نزدیک هم نشده‌ایم.
سونی؛ بهترین‌ها هم اشتباه میکنند
پلی استیشن ویتا
سونی دلایل شکست پلی استیشن ویتا را ظهور گوشی‌های هوشمند و محبوبیت عمده آنها می‌داند. با این حال کنسول دستی ۳DS نینتندو در همان زمان و سپس، سوییچ نشان دادند که سیاست‌های سونی در رابطه با این کنسول اشتباه بوده‌اند و مشکل خارجی نبود.
سونی زمانی نه چندان دور در ساخت و عرضه کنسول‌های دستی غوغا کرده بود. این شرکت ژاپنی اگرچه ابتدا هیچ‌گونه تجربه‌ای در تولید کنسول‌های دستی نداشت، اما با عرضه PSP در سال ۲۰۰۵ با قدرت وارد این حوزه شد. کنسول این شرکت علاوه بر قدرت مناسبی که ارائه میداد، بازیهای انحصاری بسیار مطلوبی هم دریافت کرد و نسخه‌هایی از مجموعه‌های God of War و Metal Gear Solid و … هم روانه آن شدند. روند موفقیت‌آمیز فروش PSP به لطف بازیهای مناسب و مدل‌های ارتقا یافته آن در سال‌های پیش از معرفی پلی استیشن ویتا ادامه یافت و حدود ۸۰ میلیون PSP در سراسر جهان به فروش رسید.
با این حال سونی در نسل بعدی کنسول‌های دستی خود چنان افتضاحی بر جای گذاشت که احتمالاً هرگز شاهد عرضه دوباره محصولی جدید در این سری نباشیم. در سال ۲۰۱۱ پیش از معرفی پلی استیشن ویتا همه چیز برای ورود به چرخه عمر یک کنسول دستی موفق دیگر مهیا بود، ولی شرایط اصلاً خوب پیش نرفت.
شاید بزرگترین دلیل عدم علاقه کاربران، قیمت آن هنگام عرضه رسمی بود. قیمت دستگاه با توجه به مدل آن بین ۲۵۰ الی ۳۰۰ دلار بود؛ بنابراین کاربران می‌توانستند با صرف اندکی پول بیشتر به سمت کنسول‌های نسل هفتم بروند. از سمت دیگر نینتندو ۳DS حتی از پلی استیشن ویتا نیز ارزان‌تر بود و این موضوع ضربه بزرگی به فروش ویتا زد.
با این حال کنسول دستی مورد بحث در سال‌های پس از عرضه نه تنها از سوی کاربران، بلکه از سوی سونی هم نادیده گرفته شد. سونی لاین‌آپ قدرتمندی را که برای PSP در نظر گرفته بود، هرگز برای ویتا عملی نکرد. فقدان بازیهای جدید در کنار عدم پشتیبانی مناسب و کامل از نسل قبل، توجه نکردن به رقیبی همچون نینتندو و موارد دیگر، کنسول دستی نسل هشتمی سونی را به یک اشتباه بزرگ تبدیل کرد که این شرکت ژاپنی هنوز هم قادر به فراموش کردنش نیست.
عدم پشتیبانی کامل از نسلهای قبل
سونی در زمینه پشتیبانی از نسل قبل هرگز به جایگاه مایکروسافت، رقیب اصلی خود دست نیافت. برای مثال پلی استیشن ۴ تنها قادر به اجرای نسخه‌های دیجیتال مورد تایید پلی استیشن ۱ و ۲ است و خبری از اجرای بازیهای پلی استیشن ۳ نیست.
صحبت از ویژگی پشتیبانی از نسلهای قبل شد. بسیاری از کاربران کنسول‌های نسل جدید را تهیه میکنند که به بازیهای جدیدتر دست یابند. با این حال بسیاری از کاربران جدید کنسول‌های سونی نیز یا از سمت پلتفرم‌های دیگر وارد قلمرو آن می‌شوند و یا تصمیم می‌گیرند که با دستگاههای این شرکت ژاپنی شروع به تجربه بازیها کنند. بنابراین پشتیبانی از بازی‌هایی که پیش‌تر روی سری کنسول‌های پلی استیشن منتشر شده‌اند، یک ویژگی بزرگ به شمار می‌رود.
البته سونی با این موضوع غریبه نیست. در زمان عرضه پلی استیشن ۲، سخت‌افزار پلی استیشن ۱ به حدی ارزان شده بود که تراشه اجرای بازیهای این کنسول هم در دستگاه قرار می‌گرفت. در نتیجه کاربران با خرید پلی استیشن ۲ افزون بر آثار استثنائی این کنسول، به بازیهای پلی استیشن ۱ هم دسترسی داشتند. این روند، هنگام عرضه اولیه پلی استیشن ۳ نیز ثابت بود. به معنای آن که کاربران می‌توانستند بازیهای پلی استیشن ۲ را درون پلی استیشن ۳ خود اجرا کنند. با این حال سونی به سرعت این استراتژی را کنار گذاشت و مدل‌های بعدی پلی استیشن ۳ قادر به اجرای بازیهای پلی استیشن ۲ نبودند.
بعدها با عرضه پلی استیشن ۴ ضربه بزرگی بر کاربران علاقه‌مند به آثار قدیمی یا کسانی که از اجرای بازیهای نسل قبل باز مانده بودند، وارد شد. پلی استیشن ۴ به طور عادی از بازیهای پلی استیشن ۳ پشتیبانی نمیکرد و سرویس پلی استیشن نو که برای استریم آثار این کنسول راه‌اندازی شد نیز چندان کمکی به این قضیه نکرد.
معماری عجیب پلی استیشن ۳ هنوز هم این موضوع را یکسان باقی گذاشته و پلی استیشن ۵ قادر به اجرای بازیهای این کنسول به صورت بومی نیست. همچنین باید اشاره کرد که نسخه دارای درایو پلی استیشن ۵ قادر به اجرای دیسک‌های پلی استیشن ۱ و ۲ نیز نیست. قضیه زمانی پررنگ‌تر می‌شود که موفقیت‌های مایکروسافت در این زمینه را مشاهده و لمس میکنیم. کنسول‌های نسل نهم مایکروسافت تمام آثاری که در تمام طول تاریخ برای نسخه‌های مختلف این خانواده منتشر شده‌اند را به آسانی اجرا میکنند.
عرضه پلی استیشن ۳
با گذشت دو دهه از عرضه پلی استیشن ۳، تصمیماتی که این کنسول را شدیداً منزوی و سپس به محبوبیت رساندند، نقل محافل است. حتی لوگوی استفاده شده روی دستگاه که به فونت فیلم Spider-Man 3 اشاره داشت نیز بعدها تغییر کرد تا اشتباهات عمده گذشته را بپوشاند.
شاید قسمت بزرگی از مشکلات و اشتباهاتی که در بخش قبل به آنها اشاره کردیم، به پلی استیشن ۳ بازگردد. این کنسول با معماری عجیب و نامتقارن خود، علی‌رغم اهداف بزرگی که قادر به عملی کردنشان بود، هرگز همانند برادران خود ندرخشید.
ابتدا باید به مشکلات بی‌شمار توسعه بازی برای این کنسول اشاره کرد. مشکلات متعدد در توسعه عناوین برای این کنسول، توسعه‌دهندگان مستقل پرتعدادی را به سوی رقیب یعنی ایکس باکس ۳۶۰ حواله کرد. معرفی دسته Sixaxis پیش از عرضه هم یکی از موارد عجیبی بود که هنوز هم می‌توان تیم بازاریابی سونی را به خاطر آن سرزنش کرد. یک سال عرضه دیرتر از ایکس باکس ۳۶۰ و سرانجام قیمت بسیار بالای آن، پلی استیشن ۳ را به یک شکست تجاری کامل تبدیل کرده بود. با توجه به فروش بسیار بالای پلی استیشن ۲، گمان می‌رفت که سونی پس از افت قابل ملاحظه فروش و از دست دادن توجهات، از بازار خارج شود.
با این وجود به خوبی می‌دانیم که سونی در برابر مشکلات متوقف نشد و اشتباهاتش را در نیمه دوم چرخه عمر کنسول نسل هفتمی خود تغییر داد.
در این نیمه سرنوشت‌ساز، قیمت کنسول کاهش پیدا کرد، مدل‌های جدیدتر عرضه و انتشار انحصاری‌های باکیفیت آغاز شد. در سه سال انتهایی عرضه پلی استیشن ۳، بالاخره طلسم شکست‌های سونی در نسل هفتم شکسته شد و رقیب خود را حداقل از حیث فروش پشت سر گذاشت. شکست اولیه این کنسول و بازگشتش اهمیت برنامه‌ریزی‌های پرداخته شده را نمود می‌دهد.
نینتندو؛ قدیمی بودن، همیشه به معنای بهتر بودن نیست
عرضه کنسول Wii U
هنوز هم بسیاری از کاربران نمی‌دانند که کنسول Wii U محصولی کاملاً مجزا از Wii است. همچنین برخلاف Wii، سخت‌افزار این دستگاه در زمان عرضه هم چیز قابل توجهی نداشت. Wii U مجموعه‌ای از تصمیمات عمیقاً اشتباه بود.
اگر از کاربران قدیمی‌تر این صنعت باشید، کنایه‌های بسیار به کنسول نسل هفتمی Wii U را به خاطر خواهید آورد. این کنسول برخلاف نسخه پیشین خود یعنی Wii، اصلاً به محبوبیتی که انتظار می‌رفت دست نیافت و به عنوان یکی از بزرگترین شکست‌های تاریخ نینتندو شناخته می‌شود.
قسمتی از اشتباهات نینتندو در عرضه این کنسول به سخت‌افزار آن نسبت داده می‌شود. یعنی برخلاف سخت‌افزار Wii، مشخصات Wii U اصلاً قابل توجه به شمار نمی‌رفتند. زمانی که ایکس باکس وان و پلی استیشن ۴ معرفی شدند، گرافیک و جزئیات به کار رفته در بازیهای این کنسول به طرز خجالت‌باری ضعیف تلقی می‌شدند.
از طرفی برخی از بزرگترین منتقدان نینتندو در عرضه این کنسول، قیمت، زمان انتشار بازیهای انحصاری و نام‌گذاری آن را دلیل شکست Wii U می‌دانند. قیمت این کنسول در زمان عرضه ۳۰۰ دلار بود که از تمام کنسول‌های پیشین این شرکت گران‌تر محسوب میشد. همچنین پس از مدت‌ها که از عرضه این کنسول گذشت، هنوز خبری از بازیهای متنوع با کیفیت و عناوین به اصطلاح «سیستم سلر» نبود.
سرانجام می‌رسیم به نام‌گذاری؛ تشخیص پلی استیشن ۳ از پلی استیشن ۴ چندان سخت نیست اما زمانی که پیشوندی را به یک نام شناخته شده اضافه میکنید، باید بسیار محتاط باشید. برای مثال پلی استیشن ۴ پرو، همان عناوین پلی استیشن ۴ را با گرافیک و ویژگی‌های بیشتر از جمله رزولوشن ۴K اجرا می‌کند. در نتیجه بسیاری به این نتیجه رسیده بودند که Wii U کنسول نسل جدید نینتندو نیست و تنها نسخه‌ای قدرتمندتر از Wii به شمار می‌رود.
عرضه Virtual Boy
واقعیت مجازی اکنون در سال ۲۰۲۱ هنوز هم به فناوری مورد نیاز دست پیدا نکرده و می‌توان ایده‌های بسیاری را برای آن متصور شد. با این حال نینتندو در سال ۱۹۹۵ میلادی، زمانی که گرافیک بازیها هنوز کاملاً ۳ بعدی نشده بود، به دنبال جان بخشیدن به حوزه واقعیت مجازی بود.
امروزه واقعیت مجازی نام غریبی برای بازیکنان نیست. با این حال هنوز قشر بسیار اندکی از آنها بازیهای واقعیت مجازی را تجربه کرده‌اند. حال تصور کنید که نینتندو در سال ۱۹۹۵ هدست واقعیت مجازی خود را روانه بازار کرده است. این هدست اگرچه آینده بسیار درخشانی را به تصویر کشید که اکنون برخی از تاثیرگذارترین شرکت‌های فعال در زمینه بازیهای ویدیویی مانند سونی و ولو به دنبال توسعه آن هستند، اما خود نینتندو را مجبور به فراموش کردن ابدی آن کرد.
در یک کلام باید ذکر کرد که این کنسول مشکلات بسیاری داشت. اولین آنها، تجربه بد بازیها با فناوری دهه ۹۰ میلادی بود. Virtual Boy عمدتاً رنگ قرمز را به بازیکنان نشان میداد و مشکلاتی که اکنون در زمینه مشکلات جسمی استفاده از این دستگاه‌ها وجود دارند، آن زمان با شدت بیشتری قابل مشاهده بود.
در نتیجه بسیاری از کاربران باور داشتند که این دستگاه برای سلامتی مضر است و اجازه استفاده از آن به کودکان را نمی‌دادند. قیمت دستگاه چطور؟ به نظرتان یک کنسول واقعیت مجازی که در سال ۱۹۹۵ عرضه شده، تا چه اندازه قیمت‌گذاری خواهد شد؟ این کنسول با قیمت ۱۸۰ دلار در میانه دهه ۹۰ به بازار عرضه شد. با احتساب تورم، قیمت امروزی Virtual Boy حدود ۳۰۰ دلار است. از آن جایی که کاربران دقیقاً نمی‌دانستند با چه چیزی طرف هستند و چقدر به سلامت آنها آسیب وارد می‌شود، خرج کردن ۳۰۰ دلار بی‌زبان، انتظار بسیار بزرگی است.
از دست دادن یک دوست خوب؛ ایجاد رقیبی به نام سونی
نینتندو شاید هرگز فکرش را هم نمیکرد که با پشت پا زدن به یک شراکت ساده، یکی از بزرگترین رقبا و شاید هم بزرگترین رقیب خود را متولد می‌کند. سونی پس از برهم خوردن توافقش با نینتندو، با عرضه پلی استیشن، استفاده از CD و ورود به دنیای گرافیک ۳ بعدی، تاریخ را تغییر داد.
سونی شرکت کوچکی نیست؛ این موضوع در دهه ۹۰ میلادی هم تفاوتی با وضع کنونی آن نداشت. نمایشگرهای درون خانه‌ها تا گوشی‌هایی که کاربران امروزه علاقه زیادی به آنها دارند، گستره تولیدات سونی را نشان می‌دهند. با تمام این اوصاف سونی برای ورود به صنعت بازیهای ویدیویی تصمیم گرفت که با یکی از شرکت‌های باتجربه در این زمینه همکاری کند. نینتندو، شرکتی ژاپنی که در بازیهای ویدیویی پیش‌رو بود، گزینه بسیار خوبی به نظر می‌رسید.
سونی و نینتندو در همان دهه‌ای که سر و کله Virtual Boy در بازار پیدا شد، وارد همکاری برای ساخت یک کنسول مشترک شدند. کنسول مشترک این دو شرکت با نام Super NES CD-ROM شناخته میشد و می‌توانست سهم عمده‌ای از بازار را تصاحب کند. البته نینتندو چندان اهمیتی برای این شراکت قائل نشد و کنسول مشترک این دو تولید کننده هرگز به مرحله تولید انبوه نرسید و تنها تعداد محدودی از آن تولید شد.
شاید قاطعانه نتوان سرنوشت این شراکت را پیش‌بینی کرد. احتمال شکست این کنسول نیز بسیار بالا ارزیابی میشد اما در یک موضوع می‌توان قاطعانه و با استناد بر آمار نظر داد: کنسول پلی استیشن اورجینال نتیجه مستقیم فسق قرارداد همکاری بین سونی و نینتندو و آغازگر یک رقیب قدرتمند برای این شرکت بود. پلی استیشن اورجینال با فروش ۱۰۴ میلیون نسخه‌ای، حدود ۷۱ میلیون فروش بیشتر را از نینتندو ۶۴ تجربه کرد و تبدیل به یکی از بزرگترین حسرت‌های نینتندو شد. پس از گذشت دو دهه، اکنون محصولات برند پلی استیشن تبدیل به پرفروش‌ترین کنسول‌های تاریخ صنعت بازیهای ویدیویی شده‌اند.
مایکروسافت؛ هیچوقت دیر نیست
عرضه کینکت ۲
اگر در چنین مقالاتی به محصولاتی مانند کینکت ۲ اشاره نکنیم، شاید هیچکس آنها را به یاد نیاورد. کینکت ۲ به غیر از افزایش قیمت و اجبار همراهی در جعبه ایکس باکس وان، هیچ نقشی در نسل هشتم بازی نکرد؛ اشتباهی بزرگ که سرانجام مایکروسافت را تا حد زیادی وادار به حفظ ایده‌های سنتی خود در ساخت کنسول کرد.
کینکت اولیه که با نام پروژه ناتال شناخته میشد، یکی از اتفاقات هیجان‌انگیز دنیای بازیهای ویدیویی را رقم زد. این محصول نیز هرگز به طور گسترده به توفیق دست نیافت اما فناوری به کار رفته در آن، اندکی از آینده را برای ما به تصویر کشید. این وسیله جانبی که برای اجرای بازیهای مبتنی بر کینکت در ایکس باکس ۳۶۰ توسعه داده شده بود، در ۶۰ روز اول عرضه حدود ۸ میلیون نسخه به فروش رفت.
اگرچه نسخه اول این محصول انقلابی و آینده‌نگر نامیده می‌شود، نسخه دوم آن یک اشتباه بزرگ به شمار می‌رود؛ کاربران پس از عرضه کینکت ۲ همراه با ایکس باکس وان، قاطعانه نشان دادند که دیگر علاقه‌ای به تجربه بازی‌هایی که نیازمند فعالیت فیزیکی هستند، ندارند.
چنین شیوه‌ای از بازی کردن ابتدا توسط نینتندو و کنسول Wii آن بنیان نهاده شد. سونی نیز با پلی استیشن موو، کمرا و آی، به دنبال محقق کردن تجربه مشابهی بود که با شکست مواجه شدند، اما تمرکز شدید مایکروسافت روی این فناوری و عرضه همراه با ایکس باکس وان، آن را تبدیل به نقطه ضعفی بزرگ کرد. شاید اگر مایکروسافت در عرضه بازیهای مناسب برای این محصول کم‌کاری نمیکرد، کینکت ۲ فروش بیشتری را تجربه میکرد ولی این غول آمریکایی در نسل هشتم به مشکلات بزرگ‌تری برخورد که اشتباهات مربوط به کینکت را محو میکنند.
عملکرد ضعیف در تولید محتوای اختصاصی (نسل هشتم)
اگرچه این تصویر قدیمی و غیردقیق است، اما نشان می‌دهد که با شروع نسل، مایکروسافت کاملاً رقابت را در زمینه کمیت و کیفیت انحصاری‌ها به سونی، رقیب اصلی خود واگذار کرد. روند عرضه انحصاری‌های این کنسول هرگز احیا نشد و باید به آینده چشم دوخت.
نسل هفتم و به‌‌خصوص سال‌های پایانی آن بازه زمانی تکرار نشدنی‌ای در تاریخ بازیهای ویدیویی به شمار می‌روند. در این سال‌ها نه تنها شرکت‌های شخص ثالث، بلکه استودیوهای فرست پارتی سونی، مایکروسافت و نینتندو نیز غوغا کردند. مایکروسافت بدون توجه به حضور کمرنگ سونی در اوایل این نسل و بازیهای کاملاً متفاوت نینتندو، راه متمایزی را برگزید و حماسه‌آفرینی کرد.
روند مورد بحث در نسل هشتم از بیخ و بن نابود شد. سونی شروع قدرتمندی داشت و نینتندو هم در اواسط نسل هشتم شروع به عرضه آثار انحصاری بی‌نظیری کرد. اما مایکروسافت علاوه بر لغو بسیاری از بازیهای مورد انتظار کنسول نسل هشتمی خود، از عرضه دنباله‌هایی شایسته عاجز بود. شرکتی که در نسل هفتم تبدیل به مشکل اساسی برای سونی شده بود، در نسل هشتم رقابت را کاملاً واگذار کرد.
مورد بعدی که تولید محتوا را برای ایکس باکس وان دشوارتر کرد، تمایل سازندگان به سمت سونی بود. قراردادهایی که در سال‌های عمر ایکس باکس ۳۶۰ به این کنسول محبوب می‌رسید، بعدها در نسل هشتم به سونی و کنسول آن رسیدند. برای مثال سری Call of Duty در نسل هشتم میزبان محتوای انحصاری بسیاری برای کاربران پلی استیشن بود. تولید عناوین کاملاً جدید در سمت سونی و ادامه حضور نینتندو، لحظه به لحظه عملکرد ضعیف‌تر ایکس باکس در نسل هشتم را بیشتر بازتاب می‌دهد.
مشکلات سازندگان مستقل با معماری پیچیده پلی استیشن ۳ را به یاد دارید؟ سهولت بیشتر فرایند ساخت بازی برای پلی استیشن ۴ و بازار مقصد بزرگتر آن، بسیاری از سازندگان مستقل را هم به سمت سونی کشاند. عرضه برخی بازیهای مستقل برای پلی استیشن ۴ و رایانه‌های شخصی به خوبی تغییر شرایط و عملکرد ضعیف‌تر این برند را نشان می‌دهند. ولی آیا واگذاری بازار به کنسول نسل هشتم سونی و بعدتر، نینتندو سوییچ تنها به دلیل کمبود کیفیت و کمیت آثار انحصاری این شرکت بودند؟ خیر؛ بخش بعدی پاسخگوی آن است.
عرضه ایکس باکس وان
ایکس باکس وان آن‌قدر در تصمیمات اشتباه فرو رفت که حتی تیم مدیریتی کوشای سال‌های اخیر، نتوانستند آن را به کنسولی ایده‌آل تبدیل کنند. اشتباهات بنیادین مایکروسافت در سال‌های ابتدایی عرضه ایکس باکس وان، رقابت را کاملاً به سونی و نینتندو هدیه کرد.
تفکر مردم درباره یک محصول بی‌اندازه مهم است. شما اگر بهترین محصول دنیا را هم تولید کنید، عملکرد تیم بازاریابی و تنها چند تصمیم نادرست، شرکت شما را نابود خواهد کرد. ایکس باکس وان پیش از عرضه و آخرین بار درون E3 که کنسول این شرکت معرفی شد، هیچ حرفی برای گفتن نداشت.
نیاز دائم برای اتصال به اینترنت، عرضه اجباری کینکت جدید همراه با کنسول، عدم اجرای بازیهای کارکرده و برخی دیگر از تصمیم‌های نادرست، ایکس باکس وان را پیش از عرضه، به عمق شکست‌های ممکن سوق دادند. ایکس باکس وان تبدیل به کنسولی گران‌قیمت با محتوایی اندک و لوازم جانبی ناخواسته‌ای شد که رقیبی به شدت قدرتمند داشت.
بنابراین اگر به اشتباهات بزرگ مایکروسافت در تاریخ برند ایکس باکس نگاه کنید، موارد متعددی را می‌بینید که در ابتدای نسل هشتم رخ دادند. عرضه اجباری کینکت ۲ همراه ایکس باکس وان که قیمت کنسول را ۱۰۰ دلار از پلی استیشن ۴ گران‌تر کرد، تاثیری مستقیم بر فروش داشت. سپس می‌توان عدم وجود انحصاری‌های باکیفیت و متعدد را جزوی از شکست زود هنگام ایکس باکس وان به شمار آورد.
این کنسول که آماج تصمیمات اشتباه بود، می‌توانست توسط محتوای انحصاری قابل قبول به صحنه رقابت بازگردد. متاسفانه تا پایان نسل هشتم هرگز روند عرضه انحصاری‌های این شرکت به شکلی که در نسل هفتم شاهدش بودیم، تغییر حالت نداد. مدیریت جدید مایکروسافت تصمیم گرفت که برنامه‌های بلند مدت را در دستور کار خود قرار دهد و روند عرضه محتوای اختصاصی را به نسل نهم منتقل کند.
بعضی از تصاویر نه تنها دارای صدا هستند، بلکه با تفکر به آنها، همه چیز متحرک می‌شود. اشتباهات گذشته بسیارند و بعید است که در آینده شاهد اشتباهی از سوی این شرکتها نباشیم؛ با این حال، به واسطه روزهای خوبی که برای ما ساخته‌اند، آرزو میکنیم که همیشه پیش بروند و حماسه‌آفرینی کنند.
۹ موردی که در بالا به آنها اشاره کردیم، بزرگترین اشتباهات شرکت‌های سونی، مایکروسافت و نینتندو در تاریخ فعالیت‌شان در این عرصه بودند. اشتباه دهم از سیطره فعالیت این شرکتها خارج و به میان کاربران باز می‌گردد؛ کاربرانی که با مشاهده روند شکست یک محصول، تلاش‌های گذشته و آینده را زیر سوال می‌برند.
پلی استیشن ۳ با وجود معماری پیچیده، قیمت بالاتر نسبت به رقبا و مشکلات دیگر، به عنوان کنسولی به یادماندنی و نامتعارف در تاریخ بازیهای ویدیویی شناخته می‌شود که کلیشه‌های بسیاری را نقض کرد.
نینتندو با وجود شکست گسترده‌ای که در عرضه Wii U تجربه کرد، با کنسول سوییچ چنان با قدرت به جدول فروش بازگشت که حتی کنسول‌های نسل نهم هم نتوانستند مانعی سر راه فروش آن ایجاد کنند.
ایکس باکس وان هم با تمام اشتباهاتی که ما را وادار به تفکر میکنند، میزبان سرویس گیمپس و آینده‌ای بود که احتمالاً در نسل نهم حرفهای زیادی برای گفتن خواهد داشت و شاید دو رقیب خود را کاملاً زمین‌گیر کند. سونی، مایکروسافت و نینتندو اشتباهات بسیاری را در طول سال‌های فعالیت خود انجام داده‌اند اما در برابر قضاوت زود هنگام ما، گویا اشتباه اصلی را شخص دیگری مرتکب شده است. باید به خاطر بسپاریم که هیچ اشتباهی غیرقابل جبران نیست و تمام شکست‌هایی که زمانی فقط حماقت محض به نظر می‌رسند، شروعی بر موفقیت‌های جدید و انقلابی نو هستند.
نظرات
خسته نباشید استاد ملکی عزیز :rose:
مقاله جالبی بود :yes:
البته یه سری پتنت و شایعات هستن که به ارائه بکوارد ۳ نسل پیش روی PS5 اشاره میکنن
از طرفی PS3 به تنهایی انتخاب اشتباه نبود ؛ بخاطر یه سری مشکلاتی که اوائل براش به وجود اومد نتونست خیلی موفق باشه ولی در آخر دیدیم که حتی از ۳۶۰ بیشتر فروخت و شاهکارایی فراموش نشدنی براش ساخته شد
وقت بخیر
من استاد نیستم. لطفا از این لقب استفاده نکنید! مهدی نام بهتری برای مورد خطاب قرار دادنه
تشکر از توجهتون. مشکل اصلی پلی استیشن ۳ تمرکز اون روی چیزی فراتر از بازی بود. حتی میشد قید بازی با کنسول رو زد و روی اون سیستم عامل لینوکس را نصب کرد
دسته عجیبش که براش عرضه نشد و بعد هم نسل اول دسته‌هاش که دارای موتور لرزشی نبودن، قیمت زیاد اون، طراحی نامتقارن بدنه و از همه مهمتر روند یادگیری توسعه بازی برای این کنسول (که گاهی تا ۱ سال هم طول می‌کشید) اشتباهات بزرگ سونی بودن
بعضی‌ها باور دارن که معماری عجیب پردازنده (۱ پردازنده مرکزی که چندین پردازنده فرعی اون رو در بر می‌گرفتن) باعث شد که تا آخرین روز حیات این کنسول هرگز کسی قادر به استفاده از تمام پتانسیلش نباشه. عناوین بسیار با کیفیت هم که اغلب در ۳ سال نهایی عرضه‌اش منتشر شدن؛ از طرف دیگه باید در نظر بگیریم که سونی نسل هفتم رو حتی ۱ سال دیرتر از مایکروسافت شروع کرد! با تمام این اوصاف نسل ماندگاری رقم خورد و پلی استیشن ۳ هم کنسول قابل توجه و جذابی بود.
چشم آقا مهدی عزیز :rose:
ممنون از نکات خوبی که توضیح دادین :heart:
😥 :smug: (حالت متئوس وقتی دیگه نمی تونه به یکی از نویسنده های گیمفا بگه استاد :laugh: ) (لازم به ذکر هست که شوخیه -_-)
دهنت سرویس :rotfl:
سعی کن یکم منطقی فکر کنی
اولا همه این شرکت ها دنبال سودجویی و درامدزایی هستن و هیچ چیزی مفتی به دستت نمیرسه فقط طریقه دل مشتری رو بدست اوردن مهمه
دوما نه قیمت PS VITA منطقی بود و نه ۴۰ گیگ بیشتر به معنیه ۱۰۰ دلار گرونتره (ps3 20gb 499 – ps3 60gb 599 که نشون داد سونی از اپل هم اپل وارتره)
سوما هم مایکروسافت هم سونی تو قیمت XBOX ONE و PS3 اشتباه کردنچون خودشون دستی دستی هزینه ساخت کنسولشون رو بالا بردن و میتونستن راههای ارزونتری رو اتخاذ کنن
اخه نمیدونی مجبوری نظر بدی.
اون اختلاف صد دلاری ps3 فقط بخاطر حجمش نبود.
نسخه ۴۹۹ دلاری علاوه بر حجم کمتر دارای ورودی hdmi هم نبود و هم چنین مثل سیصدوشصت های اونموقع قابلیت اتصال به وایفای بصورت داخلی رو نداشت.
در کل شما اگر میخواستی دانگل وایفای و مبدل hdmi بخری و همچنین هاردتو ارتقا بدی در اونموقع از صددلار هم بیشتر میشد.
در بحث سودجویی که معلومه ماکروسافت از همه نامرد تره.
تازه همون ps3 روسونی با ضرر ۲۵۰ و ۳۵۰ دلاری میداد که در واقع باید ۸۵۰ دلار عرضش میکرد.
تمام 😀
راستش درمورد وای فای اطلاع نداشتم ولی بدون hdmi خیلی خنده‌داره واین نشون میده کنسول مضخرفی تحویل جامعه دادن و قیمت اصلی همون ۵۹۹ دلاره ( مرسی که اطلاعاتم رو بالاتر بردی و دیدم که ps3 از اون چیزی که تو ذهنم بود مصخرفتره )
همه بازی سازها و بازی بازها بر این تاکید کردن که این کنسول خیلی بد طراحی شده و اختلاف پرفورمنس هم گویای همه چیزه ( رد دد ۱ با رزولوشن ۶۴۰ ) ولی باز هم ۲۵۰ دلار ضرر با عقل جور در نمیاد و هیچ جوره سونی اینقدر به خودش ضرر نمیزنه ولی فرض بر اینکه درست باشه با اینقدر ضرر کردن مشتری مداریش رو نشون نداد وون اگه قرار بود ۸۵۰ دلار عرضه کنه الان پلی استیشنی در کار نبود
باز هم تکرار میکنم مایکروسافت و سونی تو قیمت XBOX ONE و PS3 اشتباه کردن چون خودشون دستی دستی هزینه ساخت کنسولشون رو بالا بردن و میتونستن راههای ارزونتری رو اتخاذ کنن
سونی تو نسل هفت طمع کرد مایکرو تو نسل هشت و هردو چوبش رو خوردن
چی میگی همه اونا باهم هم ۱۰۰دلار نمیشد عزیز … وقتی یه محصولی به صورت سری و کپی درست میشه هزینه هاش از چیزی که میخوای تکی بخری بسیار بسیار کمتر در میاد …. عزیز الکی حرف نزن … چرا نمیخوای قبول کنی که گرونتر بوده
چیز سختی نیست ….
منم قبول میکنم چپوندن کینکت که بازی خاصی نداشت داخل جعبه های ایکس باکس نامردی بود
خیلی ممنون برای مقاله 🙂
خسته نباشید 🙂
زنده‌باد
مورد آخر: جیم رایان.
کلا نسل هشت مایکروسافت کامل اشتباه بوده انگار 😀
یه حرکت های مثبتی هم داشت مثه گیم پس ولی کلی اگه بخوایم نگاه کنیم کاملا درسته، مایکرو با اون سطح عملکرد ضعیفش تو نسل هشت شرکت نمی کرد سنگین تر بود – البته بازم نظر شخصی هست
نسل هشتم مایکروسافت پس از شروع کار تیم مدیریتی جدید، تماماً به پایه‌ریزی نسل نه گذشت
اون که صد در صد ولی با توجه به مقاله که کاملا هم درسته از کنسول تا بازی هاش اشتباه داشتن . پس دیگه چیزی نمی مونه 😀
با پایه ریزی برای نسل نهم گذشت و هنوز یک انحصاری لانچ نداره ?:-)
:rotfl: :yes:
مقاله کاملا بی طرفانه بود، به خصوص با توجه به این یک تکه
«ولی آیا واگذاری بازار به کنسول نسل هشتم سونی و بعدتر، نینتندو سوییچ تنها به دلیل کمبود کیفیت و کمیت آثار انحصاری این شرکت بودند؟ خیر»
جواب مستقیم به فن بوی های سایت که وقتی میگیم شما برند زده اید خودشونو به کوچه علی چپ می زنن – اشتباهات مایکروسافت تو نسل هشتم فاجعه بار بود – به نظرم عملکرد بسیار بهتری رو داره به نمایش میگذاره تو این نسل، و البته فن بوی ها نمی پریزن که واسه هیچ کس هم مهم نیست
“برند زده”
تو ایران که نسل ۷ همه ایکس باکس داشتن
نسل ۸ ps4
پس برندزدگی معنا نداره چون اگه برند زده بودن نسل ۷ نمیرفتن ایکس باکس بگیرن و وفادار به برند پلی استیشن میموندن
البته این توجیه برند زدگی ازونجا میاد که بگه “ای گیمرا شما بخاطر برند فلان کنسولو خریدین و عقل تو کله تون نیست به اصطلاح ”
درواقع اشتباه کردین و الکی پلی استیشن خریدین و باید ایکس باکس می خریدین lol
:yes: :rotfl:
من سونی فن نسل هفت xbox360 داشتم حتی اون امیر گیم شو که مایکروفنا خیلی دوسش دارن و کاراشو دنبال میکنند هم نسل هفت xbox360 داشته برندزدگی :rotfl: یه نفر چقدر میتونه هذیان بگه
راستش من همون اولای نسل هفت که دوستم ۳۶۰ گرفت من چون پدرمم از زمان ps1 گیمر بود مجبورم کرد دو سال دیرتر وارد نسل نه شم و در آخر حرف او شد ps3 خریدم چون دستگاه خیلی دیر هک شد دوستم روزی پنج شش تا بازی میخرید من به زور ماهی دو سه تا ولی در آخر این من بودم که برنده شدم
هیچوقت اشکاش وقتی اولین بار گرافیک لست و بیاند و گاد اسنشن دید و فهمید نمیتونه تو ۳۶۰ بازی کنه از یادم نمیره
ممنون پدر بخاطر رقم زدن نسل رویایی من با ps3
هنوزم کنسولو دارم هنوزم بازی میکنم کم مونده gta is تموم کنم
این نسل هم باز با پدرم رفتیم سمت ps4
بنظرم کار ما برندزدگی‌نبود فکر کنم چون همیشه بهترین خاطراتمونو تو‌کنسولای سونی کسب کردیم انتخابمون همیشه playstation بود
این نسل هم چون اومدم نونه مجردی پدرم میگه دیگه گرون خرج نمی کنم که تو بازی کنی و من نتونم :rotfl:
اشک برا تجربه گاد اسنشن ؟ :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl:
کم جوک بگو
اون موقعها مهم اسم بازی و گرافیک بود یکم فکر کن
الانم مایکرو بازی ای نداره گرافیکش نزدیک گاد اسنشن باشه اون موقعها هم که اکس اصلا بازی نداشت هم به کنار
خواهشا یکم فکر کن و بفهم کامنت من بیشتر واسه چیه و درک کن بعد رپلی کن
چرا مثل نخود هم اعصاب خودتو هم اعصاب مارو خراب میکنی؟
ااااا خوش به حالت
چقدر خوبه پدر آدمم گیمر باشه :laugh:
اقا من ثانیه میشمردم سر انتشار لست
امروز همین ساعت که قفل بازی باز شد رفتم سرویس بهداشتی برگشتم دیدم بابام گرفته داره میتازه سه روز عذاب اور صبر کردم تموم کنه بعد نوبت من شد
سر گاد و رد دد هم این بساطا بود
الان که اومدم خونه مجردی یکم راحت شدم ولی تجربه بازی با پدرم یه چیز دیگه بود
اشک میریخت :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl:
دقیقا چرا باید کسی ایکس باکس میخرید؟ به خاطر اینکه نمیتونست رزولوشن ۱۰۸۰ رو اجرا کنه؟
یا به خاطر اینکه هر ای تیری وعده دروغ بشنوه دوباره خودش رو گول بزنه تا ای تیری بعدی؟
یا به خاطر سرویس گلد برای بازی های مجانی؟
یا به خاطر بازی های کارتونی متای زرد؟
چرا نمیخوای قبول کنی مردم کنسول رو برای انحصاری میخرن
الان سوئیچ رو برای برند زدگی خریدن یا برای بازی های مولتی؟ چون اوایلش که بازی مولتی خاصی روش نبود
فقط زلدا بود و ماریو
یکمی بزرگ شید حقیقت رو قبول کنید اولیش خودتون سود میکنید بابا
بابا اصن استفاده و خرید ما از پلی استیشن برندزدگی نیست. من ۱۵ سالم بود شروع کردیم با پلی استیشن ۱ گیمر شدیم اون موقع چمیدونستم برند چیه، مایکروسافت چیه، اصن ایکس باکسی نبود. الانم ۳۷ سالمه دارم از ps5 استفاده میکنم چون هممون از بچگی از همین برند استفاده کردیم( من و دوستانم و امثال ما) چون بهترین خاطراتمونو داریم، چون بهترین بازیهارو روش انجام دادیم، به همین سادگی.
چرا نمیخوای قبول کنی مردم کنسول رو برای انحصاری میخرن ؟
الان دقیقا سونی داره با عرضه انحصاری های خودش رو استیم یاد آوری میکنه که ps5 ارزش خرید نداره.
صرفاََ جهت اطلاع: این که بگی نسل هشتم مایکروسافت عملکرد افتضاحی داشته هیچی از فن بوی بودن شما کم نمی کنه، بلکه سابقه کامنت های شما موجوده که فکر می کنم جزو تاپ فایو فن بوی های گیمفا بشه نام برد از شما. اول خودت رو نقد کن بعدش برو سراغ بقیه کاربران سایت.
هدشات یا فیتالیتی؟
کدوم رو می‌پسندید همون رو به اسمتون بزنیم:-D
خدایی من جای اون داغون شدم:-D:-D
Ps5 اسلیم اگه بیاد هم قدرتش بیشتره و هم بازیای نسل قبل روش اجرا میشن .
نسخه‌های اسلیم دستگاههای معمولاً قدرت بیشتری ندارن و تنها به بهبود مواردی می‌پردازن که توی محصول پایه به کار رفتن. بازیهای پلی استیشن ۱، ۲ و ۴ همین حالا هم درون پلی استیشن ۵ اجرا میشن؛ منتها آثار پلی اسیتشن ۱ و ۲ تنها به صورت دیجیتال قابل اجرا هستن و سونی در مهیا کردن اون‌ها به صورت جداگانه یا حتی در سرویس پلی استیشن نو کم‌کاری میکنه.
چون فن هاش نیازی به بازی کردن بازی های نسل قبل ندارن اگر داشتن میرفتن ایکس باکس میخریدن
الکتروپاپ جلوی شما زانو میزنه جناب:-|
اینقدر فن بوی؟
شما از جانب خودت حرف بزن
در این حد متعصب؟
خود سونی انقدر رو خودش تعصب نداره.
مگه همه کسانی که کنسول نسل مهمی تهیه میکنن از نسل قبلم حتما گیمر بودن؟ خوب شاید طرف تازه با خریدن یه کنسول نسل نهمی برای اولین بار گیمر شده اگر بخواد بازی های قدیمی با نسخه های قدیمی بازی های شماره دار رو تجربه کنه باید چیکار کنه دقیقا؟
از اونم بگذریم خیلی از افرادی هم هستن که همیشه دنبال تجدید خاطر با عناوین قدیمی ای هستن که باهاشون خاطره دارن و با هر بار بازی کردن اون ها بازم سیراب نمیشن چون عاشقشون هستن همه مثل تو نیستن که یه بازی بگیرن تجربه کنن بعدشم بندازن یه گوشه و تا ابد دیگه سراغشون نرن
سونی خیلی راحت میتونست یه بکوارد کامل حداقل از عناوین پلی ۱و۲ رو برای کنسولش در نظر بگیره ولی متاسفانه کم کاری کرده در این مورد باید اینو قبول کرد
بعدشم لاین آپ این نسل مایکرو واقعا خیلی خوبه و بسیار جذابه، درسته این لانچش شدیدا مزخرف بود ولی تو این نسل مطمئنا عملکرد بسیار بهتری رو از حیث عناوین انحصاری خواهد داشت یه نگاه کوچیک به همین لاین آپش خودش گویای همه چیزه دیگه یه نفر باید خیلی فن بوی باشه نتونه اینارو ببینه
خسته نباشید اقای ملکی عزیز :inlove: :rose: :rose:
تشکر ممنون از توجهتون
خنده دار قضیه اینه که ما اینجا در مورد اتفاقات و اشتباهاتی که این کنسول ها در سطح جهانی داشتن کل کل و بحث میکنیم، در حالیکه بحث ایران با کل دنیا متفاوته.
Xbox نسل هفتم ابتدا تو ایران بسیار پرفروش شد چون زودتر کپی خور شد :laugh: و براحتی دی وی دی های کپی و ارزونش همجا یافت میشد. تا آخر نسل هم اگه سونی هزارتا بازی مثل the last of us میداد و کنسول رو هم هرچی ارزون میکرد؛ تو ایران همه Xbox میخریدن. ولی یدفعه زد و ps3 هم هک شد 😀 و حتی خیلی راحت تر از Xbox بازیهاش رو میشد دانلود کرد. در ضمن ps3 قابلیت پخش بلوری رو هم داشت که اونزمان یه دستگاه پخش بلوری قیمتش با کنسول های بازی خیلی فرقی نمیکرد! :laugh: یعنی طبیعتا عقل حکم میکرد که یه ps3 بخری تا اینکه Xbox بگیری بعد دوباره همونقدر پول بدی بلوری پلیر هم بگیری! :rotfl:
این حقیقت روند نسل هفتم تو ایرانه. اونوقت اینجا ما سر اینکه ماکروسافت و سونی اول و آخر نسل چه اشتباهات و تدابیری داشتن با هم بحث میکنیم! 😐
در واقع ما با کسی بحث نمیکنیم. پلی استیشن ۳ از ابعاد زیادی کنسول آینده‌نگری بود. اما خیلی از کاربرا تنها به وجهه بازی کنسول توجه داشتن و قیمت اقتصادی برای اون‌ها مهمتر بود. ایکس باکس هم بعدها در زمینه دیسک بازیها به مشکلات زیادی برخورد که ما هدفمون اصلاً مقایسه اون‌ها نبود و موضوع مقاله چیز دیگه‌ایه.
مواردی که داخل ایران وجود دارن، روی غیرقانونی ماجرا را نشون میدن. از این منظر نمیشه شرکتها را مورد نقد و بررسی قرار داد، چرا که از اشراف اون‌ها خارجه. ما فقط از منظری که انتظار میره شرکتها و عملکردشون رو بررسی میکنیم. به تدریج روش‌های استفاده غیرقانونی از بازیها سخت‌تر و سخت‌تر میشه و احتمالاً زمانی که با عناوینی که کاملاً باید استریم بشن روبه‌رو بشیم، دیگه چیزی به نام روش‌های غیرقانونی وجود نداشته باشه (حداقل نه به این سادگی و سهولتی که همه دسترسی داشته باشن)
مهدی جان مقاله ی شما که بسیار درسته و حرفاتون هم کاملا متینه.
اتفاقا من چون وقتم کمه، بیشتر تو مقالات و نوشته های خوب مثل این نظر میدم.
منظور من از بحث و کل کل، اتفاقاتی هست که بین کاربرای ایرانی رخ میده. حداقل تا به امروز مبنای خرید کنسول یا استفاده از کامپیوتر برای گیمینگ تو ایران، ارزان‌ترین روش رسیدن به بازی بوده. حالا از کرکی بگیر تا هک و کپی خور شدن کنسول ها. ولی موقع بحث کاربرا میان در مورد مسائلی که شما تو مقاله نوشتید با هم کل کل میکنن که اصولا اینا دغدغه‌ی اکثریت گیمرای ایرانی و دلیل انتخاب دستگاه بازیشون نبوده.
البته قطعا همونطور که گفتید در آینده احتمالا روش های غیرقانونی از بین میرن که اون موقع باز ممکنه دغدغه‌های جدیدی واسه گیمرای ایرانی وجود داشته باشه. مثلا رفتن رو سرویس‌هایی مثل گیم پس برای اینکه با خرج کمتر بتونن بازیهای بیشتری رو تجربه کنن یا اگه امکان بازی آفلاین با هزینه کمتر موجود باشه به اون سمت برن.
حرف من به “کاربرا و گیمرای ایرانی” اینه که بیاید واقع بین باشیم و سر مسائلی که به نفع مردم خودمون هست و در مورد شرایط خودمون هست بحث و جدل کنیم که بدردمون بخوره نه حتما اتفاقاتی که در سطح جهانی میوفته.
اگه فلان کنسول یا فلان برند گوشی در سطح جهانی داره بیشرین فروش یا بهترین عملکرد رو ارائه میده؛ حتما به این معنا نیست که برای ما ایرانی ها هم بهترینه.
من خودم فن سونی هستم ولی شاید شرایط جوری پیش بره که اگه پلی استیشن تو جهان هم بیشترین فروش رو داشته باشه، بنا به دلایلی ما ایرانی ها برامون بهتر باشه که مثلا مثل هندی ها بریم سمت خرید Xbox.
اتفاقات و موفقیت ها و اشتباهات کنسول ها در سطح جهانی هم خیلی مهمه و میشه روش بحث کرد، ولی انصافا بعضی وقتا این نکات انقدر بی ربط به شرایط ما تو ایران هست که بحث بیش از حد راجع بهش تبدیل به یه فانتزی بی نمک میشه.
بله موافقم؛ سعی میکنیم به اتفاقاتی که مستقیما در شرایط داخلی تاثیر دارن هم بپردازیم
این حرف فقط جای تقدیر و تشکر داره. :rose:
یک مورد دیگه:گیمپس :laugh:
گیمپس بزرگترین برگ برنده برند ایکس باکس و احتمالاً قسمتی از آینده بازیهای ویدیویه. ترکیب انحصاری‌های قدرتمند، پلتفرم خوب و سرویس اشتراکی به سیاق گیمپس، قادر به رقابت با هر استراتژیه که تاکنون توی دنیای بازیهای ویدیویی دیدیم؛ حتی برای استریم بازیها هم شدیداً ایده مناسبیه
فعلا که کیفیت بازی های گیمپس مثل خودش در حد همون یک دلاره :pain:
سکوت هنوز هم بزرگترین پاسخ به نظرات غیرمنطقیه
بهترین کامنت سال
عجب جوابی. خیلی حال کردم. کاش همه مثل شما فکر کنن و به این کاربرا جواب ندن. از جمله خودم.
:rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: این جواب با فیتالیتی تو مورتال کمبت فرقی نداشت :rotfl: :rotfl:
فعلا که سونی داره و فن هاش دارن خودشون رو به آب آتیش میزنن تا یه چیزی مثلش داشته باشن 😉
پست جالبی بود ممنون اقای ملکی تقریبا با همه حرفایی که زدین موافقم ظاهر تیم ایکس باکس وان هدفی که در اوایل نسل هشت پیش گرفته بود نابودی ایکس باکس بود ولی خب موفق نشد چون واقعا نسل ۸ رو عجیب شروع کرد و یه گوشزد بزرگی هم به بقیه شرکت ها شد که دیگه از این اشتباهات نکنن
.
.
موردی که اخر پستتون گفتین بسیار مهم هست و اون کاربران و گیمر ها هستن متاسفانه تصمیمات احساسی و کینه ورزی و حتی بیماری های ( ترول و هیت ) که در دنیای مجازی گاها بازتابی گسترده پیدا میکنه به خاطر خاصیت شبکه های اجتماعی باعث میشه این افکت ها رو شرکت ها تاثیر بزاره و ما شاهد باشیم یک شرکت به خاطر خیلی مسائل مسیر خودش رو عوض کنه و ترجیح بده دیگه ریسک نکنه و یا از جاه طلبی دست برداره و یا از ادامه یک پروژه موفق و هیت شده دست بکشه ، اعتقاد راسخی دارم که به عنوان یک گیمر باید به وظایف و وجدان خودمون در هنر هشتم واقف باشیم قطعا اعتراض و انتقاد خوب و سازنده هست ولی اگر بخواد این آش زیادی شور بشه اصلا نتایج خوشایندی در پی نخواهد داشت.
درود. تشکر از توجهتون
اگر به مواردی که موافق نبودین هم اشاره کنین، بسیار خوشحال میشم
اگر به خاطر کلمه تقریبا در کامنت اول فکر کردین جایی رو باهاتون موافق نیستم تقصیر من نیست زمان ویرایش کامنت بسیار اندک هست، مشغله ذهنی انقدر در دنیای امروز و جایی که ما زندگی میکنیم زیاد هست تا متوجه شدم نوشتم تقریبا دیگه دیر شده بود و زمان ویرایش تمام چون قطعا اگر جایی مخالف بودم تو همون کامنت اول اشاره میکردم، و یک پیشنهاد هم میدم چون شخصا شما رو نویسنده ایی دیدم که اهل کنکاش در بازی ها و ایده های نو هست چقدر خوبه که راجب تاثیر گذاری های مثبت و منفی این سه ناشر بزرگ هم مطلب بنویسید البته اگر دوس داشته باشین چون به عقیده من دستاورد هر شرکت و ناشر و استودیو برای ویدیو گیم باید بسیار مهم باشه، شاید مهمترین چیز
بسیار عالی
موضوع بسیار خوبی پیشنهاد دادین. مسلما پوشش میدیم. سعی میکنیم که در هفته‌های آینده به سمت موضوع شما هم بریم و در رابطه با اون بحث کنیم
:rose: :rose:
مقاله بسیار جالبی بود ممنون از اقای ملکی
:yes: :yes:
ممنون از شما که مطالعه کردید
عرضه کینکت از همون اول اشتباه بود.
من شخصا هنوز علاقه‌مندم که با کینکت اولیه بازی کنم! حتی فناوری به کار رفته در Wii رو هم شدیداً دوست دارم
اگر نسخه‌ای از Virtual Boy رو هم پیدا کنم، حاضرم با قیمت زیادی تهیش کنم که فقط بتونم از نزدیک حسش کنم D:
نه دیگه کینکت بهترین کنسولی بود که من باهاش بازی کردم ( البته بچه بودم اونموقع که با کینکت بازی میکردم )
یادمه یه باژی ای بود به اسم کینکت اسپورتس
خیلی خوب بود اون بازی
قشنگ دو نفره که بازی میکردی خیلی حال میداد ، مخصوصا والیبالش که شاهکار بود
اونموقع هم چهارده پونزده سالم بود قشنگ عشق میکرد آدم
شیش هفت نفری جمع می‌شدیم خونه ی یکی از رفقام با کینکتش بازی میکردیم
وقت بخیر. تشکر از توجه شما
بله هر سه شرکت در شرایط بسیار خوبی قرار دارن. برندهای ایکس باکس و پلی اسیتشن هرگز در چنین سطحی از ثبات قرار نداشتن
نینتندو هم بسیار قوی ظاهر شده؛ میشه روزها در مورد استراتژی‌های بی‌نهایت جذاب و کارآمد نینتندو حرف زد. من واقعاً لذت بردم از کاری که با سوییچ انجام دادن
به نظرم عدم حضور سونی در مراسم هایe3 و نداشتن نمایش خوب در گیم اواردز یه اشتباه حالا شاید خیلی بیزینسی نباشه ولی فک کنم برا گیمر ها یکم زد حاله
یا این که باید می‌بود دادن بازی به استدیو ثرد پارتی بجای فرصت پارتی در ماکرو و هروقت قرداد تموم میشد سر ماکرو بی کلاه می موند
هنوز مشخص نیست که سونی میخواد چیکار کنه. بعد از نمایش ماندگار سونی توی e3 2016 به نظرم اگر تا زمانی که حداقل نصف عناوین چنین نمایشگاهی رو نداره، شرکت نکنه بهتره. تنها زمانه که میتونه اشتباهات و عواقب اون‌ها را دقیقا مشخص کنه. سونی معمولا خیلی بی‌سر و صدا میاد جلو و از عنصر سکوت و انتظار به خوبی استفاده میکنه
عالی بود آقای ملکی
من فقط دوتا چیز بگم
اول اینکه عرضه ی نینتندو Wii u اشتباه نبود
اسم گذاریش اشتباه بود که خودتون تو مقاله اشاره کردید
ولی بخشی که پر رنگ شده غلط اندازه
نکته ی بعد که یکی از اشتباهات سونی برای من بود دسته بود
بله دسته
مایکروسافت تو نسل شیش یه دسته ی عجیب داد که انصافا خوش دست بود
به ظاهرش توجه نکنید خود دسته خیلی خوش دست بود و جایگیری شوک ها باعث خسته نشدن انگشت ها میشد
بعد مایکرو تو نسل هفت اومد اون دسته رو چندین لول بهتر کرد ، آرگونومیش رو درست کرد و تبدیل شد به دسته ای که آدم از به دست گرفتنش لذت میبرد
حالا دسته ی ps3 چی بود؟
همون دسته ی چکشی
تو نسل هشت با وجود اینکه بدترین نسل مایکرو بود ، بازم تو دسته خیلی بهتر عمل کرد
همون دسته ی نسل هفت رو کمی ارتقا دادن و یه سری قابلیت بهش اضافه کردن مثل اداپتیو تریگرز که آدم از استفادش تو فورزا دهنش باز میموند
از اونطرف آرگونومی دسته ی ps4 همون چکشی طور و ناراحت بود با یه سری قابلیت مثل تاچ پد که انصافا اوناهم تو یکی دوتا بازی محشر بودن
خدارو شکر بالاخره برای نسل بعد سونی بالاخره تصمیم به تغییر دستش گرفت:-|
درود
منظور از عرضه Wii U، عرضه اشتباه و مخصوصاً بازاریابی و تصمیمات اشتباه در رابطه با اون بود که خودتون کاملاً متوجه هستید؛ بله تیتر رو کلی انتخاب کردم و حق با شماست
در رابطه با کنترلر هم که بسیاری از نظرات کاملاً سلیقه‌ای هستش. شخصاً هم کنترلر ps4 و کنترلر xb one را دوست دارم. با این حال کنترلر xb 360 به راحتی میتونست کنترلر ps3 رو کنار بزنه
چکش بهتر از کلنگه. 😀
باطری قلمی پیشرفت نیست. :laugh:
فقط نظر کسایی که هر دو کنترلر رو دست گرفتن مهمه که اکثریت اونایی که من میشناسم پلی استیشن رو خوشدست تر میدونن.
مرسی اه.
اونایی که پلی رو خوش دست تر میدونن نشون بده یه آزمایش ازشون بگیرم:-D
و اینکه با اوناش کار نداشتم و اصلا یادم نبود قضیه ی باتری قلمی
خدایی کسی هست هر دو تا دسته رو دست گرفته باشه و بگه دوال شاک سه یا چهار از دسته ی ایکس بهترن؟
شاید دوال شاک چهار تا حدودی برابر باشه با دسته ی ایکس ولی دیگه دوال شاک سه و دو از دسته ی ایکس خیلی بدتر بودن
و اینکه دسته ی ایکس موزیه کلنگی نیست:-D
البته تمام سلایق محترمن. 😀
ولی اینایی که من میگم، رفقام هستن که چندین سال هست تو کار خرید و فروش کنسول و بازی و… هستن.
حالا تازه من میگم کلنگ، اونا راجع بهش حرفهای مثبت ۱۸ میزدن که قابل پخش تو رسانه نیست. :rotfl:
در ضمن دوال شاک ناراحت نیست، خیلیم خوشحاله. :laugh:
خوشحال میشم رفقات رو ارشاد کنم:-D
دوال شاک خوشحال باشه دسته ی ایکس معجون خورده :laugh:
( آقا اینا شوخیه امیدوارم ناراحت نشی هم خودت هم رفقات گلید )
نه بابا چرا ناراحت بشم. خودم اول سر شوخی رو باز کردم.
امیدوارم هر کی با هر دستگاه و کنترلری بازی میکنه واسش خوشدست ترین و باحال ترین باشه. 😀 :rose:
قلم شما و منطقی بودنتون رو دوست دارم و امیدوارم طرز نگاهتون به همه همکاران ، منتقدین و بازیکنان تسری پیدا کنه. اینا حقایقی هستن که نمیشه کتمان کرد، مهم باور کردن این اصله که ما سهامدار شرکتها نیستیم و فقط مصرف کننده ایم.
درود؛ این بازتاب لطف بیکران شماست
من هم وجود کاربرانی مثل شما را بی‌نهایت دوست دارم. تشکر که شرکت کردین و نظر دادین. به امید پیشرفت روزافزون فرهنگ بازیکنان
درود. خواهش میکنم. خوشحالم که مطالعه کردین
بله اشتاباهات سهمگینی بودن
D:
ممنون بابت مقاله جناب ملکی عزیز
باشد که بعضیا این مقاله رو بخونن و بفهمن که هیچکس بی نقص نیست و نباید ینفر رو از رو اشتباهات گذشته اش قضاوت کرد .
(امروز اینجا تو این مقاله همه حرف های قشنگ میزنن اما از فردا دوباره تو یه پست سونی یا مایکروسافت ترول ها شروع میشه)
گرچه افرادی که اینجا کامنت دادن مورد احترام ترین کاربر های این سایت هستن اما ترول ها رو کاری نمیشه کرد
درود. تشکر از شما برای حضور و توجهتون
نظرات ضد و نقیض همیشه هستن و حتی به وفور در رسانه‌های خارجی هم یافت میشن. با این حال امیدوارم که تعداد اون‌ها کم بشه و بیشتر به سمت منطق پیش بریم
چه دعوا ها که سر اون عکس انحصاریه نشد 😐
ممنون آقای ملکی.
این مقاله نشون داد که هیچکدوم از این ۳ شرکت مقدس و بدون اشتباه نیستند و اشتباهاتی مرتکب شده اند.
واقعا همچین مقاله ای نیاز بود.
خسته نباشید.
درود. تشکر از توجهتون. همچین نظری هم نیاز بود. ممنون از حضورتون
اشتباهات مایکروسافت خیلی بزرگتر از عرضه xbox-one بود و ریشه در نسل هفتم داشتن
مثلا از دست دادن بانجی و اپیک
یا با این که کلی فرصت برای خرید استدیو های خوبی مثل و بایوور و cdpr داشتن ولی هیچ کاری نکردن برعکس سونی تو نسل ۷ استدیو هاش رو زیاد کرد و ثمرشو تو تسل هشتم دید
ببخشید بانجی برای چی از مایکروسافت جدا شد؟
مایکروسافت خواستار ساخت نسخه‌های جدیدی از مجموعه halo بود. با این حال بانجی تفکر متفاوتی داشت و دنبال انجام ی کار جدید بود. آی‌پی halo بعدها کاملاً به مایکروسافت واگذار شد و بانجی برای ساخت آثاری مثل Destiny، از مایکروسافت جدا شد. البته این نگاه بسیار سرسری و خلاصه شده است. موضوعات بسیاری در این بین وجود دارن که میتونیم به اونا بپردازیم
بله،ممنون از پاسختون :rose:
بانجی در حال حاضر مستقله
و اینکه خیر
احتمالش خیلی کمه
اونقدر از دستینی دو پول پارو کردن که نخوان برن زیر سایه ی شرکت دیگه ای
ممنون از پاسختون :rose: :rose:
بانجی و اپیک دیگه علاقه ای به توسعه سری Halo و Gears نداشتن و جدایی و توسعه مستقل بهترین تصمیم بود که مایکروسافت گرفت.
یک اشتباه دیگه ماکروسافت این بود کنسولی ساخت که قادر به رزولشون ۱۰۸۰ نبود و مجبور شد دوباره یک کنسول دیگه بسازه که ۱۰۸۰ رو اجرا کنه
( ایکس باکس وان فت و ایکس باکس وان اس )
*************
یک اشتباه دیگش دروغگو بودنش هستش. هر ای تی ری هایپ میکرد میخوایم فلان قدر بازی معرفی کنیم فن هاش لیست میکردن آخرش همش ایندی و مولتی
عدم اطمینان = فروش کمتر
دوست من مشکل گلد حل شده
مشکل گلد بعد از پایان نسل ۸ حل شده یا نشده باید در این مقاله باشه چون در مورد اشتباهات ماکروسافت هستش
تا اونجایی هم که من میدونم هنوز حل نشده قرار بشه
پس چرا هنوز وارزون رو نمیاره ؟
فکر میکنم چشاتون بسته است وگرنه ایکس باکس وان رو میدیدید تو مقاله :talktothehand:
فن بوی جان گیم پس از ۲۰۱۷ شروع به کار کرد از ۲۰۱۳ نبودش(فقر اطلاعات)
گلد هم درستش کردن بازم فقط اطلاعات.
سونی هم کنسول زد که صدا موتور جت میداد و برای درست کردنش پلی۴ اسلیم زد.پلی۴ پرو هم زد که ۴کی اجرا کنه و با وان اکس رقابت کنه ولی بازم نتونست این نسل هم پلی۵ رو داد که ۴کی اجرا کنه ولی ۹۰درصد بازی ها رو زیر ۴کی اجرا میکنه و رزولوشنش از سری اکس کمتره.
دروغ گو بودن فقط جیم رایان که به دروغ گویی معروفه که گفت ما به نسل ها اعتقاد داریم ولی خیلی از بازی هاشو برا نسل۸ میده.یا گفت گیم پس آینده ای نداره چند هفته بعدش اومد گفت رقیبی برا گیم پس داریم.
مقاله بی طرفانه نبود چون خیلی از موارد اشتباهات ایکس باکس رو نگفتن چون فن ایکس باکسن
من بالاتر کامنت کردم اگر تائید بشه
ویتا یادش بخیر چه لانچی به سرنوشت شوم سایبرپانک دچار شد هر چند وقت یه بار تو سمت روزی روزگاری نقد آنچارتد ژرفای طلایی رو میخونم ای کاش یه کنسول دستی دیگه بده
دوستان شرمنده اینجا این سوال رو می پرسم آیا با وجود ایندیاجونز نیتن بر می گرده
اگه شاهکار کنه به زور تا سال ۲۰۲۴ بازی بده
همه بازی ها خیلی دیر بیان۲۰۲۳
مقاله فوق‌العاده بود
خیلی ممنون مهدی جان
برای شخصی مثل من که نسل هفتم پی سی گیمر بود و تازه از نسل هشت وارد دنیای کنسولی شدم، بزرگترین و شاید هم تنها ضعف پلی استیشن ۴، عدم پشتیبانی از نسل قبل هست …
الان ایکس باکس سری ایکس و اس از بازیهای انحصاری کنسول ۳۶۰ هم پشتیبانی میکنن که واقعا فوق العاده هست …
ولی خب در زمینه‌ی بازیهای انصحاری، مایکروسافت هیچ وقت در حد و اندازه‌ی پلی استیشن نبوده … مایکروسافت واقعا تا حالا پنج تا شخصیت به یاد ماندنی در حد کریتوس و نیتن و جوئل و ای لوی و الی و … خلق نکرده …
ولی خب از نظر گیم پلی، انحصاری‌های مایکروسافت کارشون عالیه
مستر چیف : بینگو
من تو کامنتم گفتم پنج تا شخصیت به یاد ماندنی نداده!!! نه اومدی یکی گفتی … بینگو
اقای کرامت فر انتظار نداشتم به خودتون لایک داده باشین😂
شما همین الانشم گیمر نیستی وگرنه میدونستی که مسترچیف از تمام اون شخصیت هایی که گفتی حداقل به انحایی بهتر هم هست میدونستی که مارکوس فنیکس از سلاطین محسوب میشه به طوری که من وقتی شنیدم دیگه شخصیت قابل بازی گیرز نیست دنبال تجربه ی نسخه های جدیدتر نرفتم اوری رو اگه گیمر بودی بازی میکردی و میدونستی در همون حد شخصیت ها بوده یا مثلا شخصیت الن ویک و یا اسپارو توی فیبل در ضمن بازی خوب صرفا به معنی بازی با داستان خوب نیست عنصر مهمتر بازی گیمپلیشه اگر خیلی دنبال داستانی برو سراغ ادبیات داستانی که داستانهای اونجا در مقابل داستان بازیها بی اندازه بهتر و کاملترن داستان این بازیها رو که اسم بردی اگه اسکریپت رو به یه منتقد ادبی نشون بدی بهت خواهد گفت که در برابر رمانهای درست و درمون پشیزی از حیث داستانی ارزش ندارن
الان مارکوس فنیکس شخصیت به یاد ماندنی ایه؟!!
یادمه تو مرحله اولش یه سری اجساد آویزان از سقف رو دید بعد یهو گفت : niccccce :-/
واقعا خنده داره … باید دست زد برای این شخصیت پردازی هوشمندانه …:)))از سلاطین چی محسوب میشه دقیقا)!؟!!!
اون پسرش هم که کاملا اومدن از نیتن تقلید کردن برای ساختش … موهای بورش و اون شوخ طبع بودنش … بیشتر اینکه پسر مارکوس باشه پسره نیتنه انگار
راجع بازی داستانی هم که گفتی برو رمان بخون بهتره، به خاطر اینه که داستان های شاهکار انحصاری های سونی و مخصوصا بازی های آقای دیدیو کیج رو تجربه نکردی …
مایکروسافت اومد باز تقلید کنه و یه حرکتی بزنه توی بازی های داستانی بازی tell me why رو داد بیرون که بازم مثل بقیه‌ی بازیهای شاهکارش متاش زرد شد 😀
من نظرمو بدون تعصب دادم و خودمم قصد دارم به خاطر گیم پلی گیرز و هیلو ایکس باکس بگیرم … ولی شما نمیخوای قبول کنی نظر خودته دیگه
سلام، خسته نباشید.
بهترین کاری هم که کردند این بود که بعد از شکست‌هاشون دوباره تلاش کردند. مخصوصا از این به بعد هم، دیگر مسیرهاشون با هم متفاوت است. دیگر لازم نیست که حتما همدیگر رو شکست بدهند فقط کافیِ کار خودشون رو به نحو احسن انجام دهند.
“مدل‌های بعدی پلی استیشن ۳ قادر به اجرای بازیهای پلی استیشن ۳ نبودند.”
اینجا فکر کنم یک ۳ بهتر ۲ بشود.
واقعا اگه سونی و نینتندو شراکت میکردن و هیچ وقت کنسول پلی استیشن وارد عرصه ساخت بازی ها نمی شد
ما دیگه با عناوین شاهکار پلی استیشن سرو کار نداشتیم واقعا تصورش سخته
ولی خب قلم سرنوشته که تعیین میکنه چه اتفاقاتی بیوفته
راجع به ایکس باکس نظری ندارم چون تاحالا خاطراتی باهاش نداشتم ولی نمیشه این رو کتمان کرد که بازی های این شرکت در نسل هفتم واقعا با ارزش بودن
نینتندو هم که نمایانگر سرگرمیه
شما بگو سرگرمی همه نینتندو رو یادشون میاد
در کل ما خوشبختیم یا خوش شانسیم که داریم رقابت این سه شرکت رو تماشا میکنیم و از تک تک بازیاشون لذت میبریم
خسته نباشید آقای ملکی کمال تشکر
درود. تشکر از توجهتون
بسیار مقاله خوب و آموزنده ای بود آقای ملکی :yes: :rose:
منظور از شروع قدرتمند سونی، عملکرد کلی تیم پلی استیشنه
یکی از بهترین مقاله های اخیر تیم گیم فا .
( مطلب زیر عکس ۳ غول بزرگ صنعت گیم :yes: :heart: :heart: :heart: )
درود. تشکر از توجه شما
تشکر از توجهتون
واقعا این شرکت ها یه سری حماقت های محض کردند که برای من اصلا باورش سخته که چجوری ممکنه یه چنین حماقت هایی بکنند اینها :hypnotized:
در مورد ویتا حق کاملا با سونی است. حتی نینتندو ۳ دی اس هم یک سوم دی اس فروخت.
ویتا یک محصول به شدت عالی بود و وقتی مشخصاتش رو میخونم متوجه میشم که سونی نهایت کیفیت رو به کار گرفته بوده. اون زمان صفحه اولد گذاشته بوده!! تنها مشکل ویتا فقط و فقط نوع کارت حافظه بود که آن هم دلیل اصلی شکستش نبود. در مورد پشتیبانی هم در ۲ سال اول پشتیبانی خوبی داشت ولی وقتی فروش نداشت برای چه باید ضرر را ادامه میداد؟
مشکل ویتا و کلا کنسول‌های دستی بعد از سال ۲۰۱۰ این بود که گوشی‌ها خیلی عالی و قدرتمند شده بودند. اپل سال ۲۰۱۰ ایفون ۴ رو تولید میکنه. بروید بازیهای گیم لافت در سال‌های ۲۰۱۱ الی ۲۰۱۲ رو ببینید. مدرن کامبت ۳ رو اون زمان داشته. با ۵ تا ۱۰ دلار بهترین بازیها رو میشد روی گوشی بازی کرد. بازیهای آنلاین اعتیاد اور روی موبایل اومدند. صفحه نمایش آنها بزرگتر شد.
نینتندو هم بعد از ۳ دی اس و وی یو متوجه داستان شد و مثل همیشه خودش رو با آینده به روز کرد. کنسول هیبریدی سوییچ رو عرضه کرد.
در کل امکانش صفر مطلق است که سونی کنسول دستی عرضه کند آن هم در این شرایط زمانی که ۵ تا ۱۰ سال دیگر خود کنسول‌ها هم به تاریخ میپیوندند.