نقد و بررسی بازی Outriders؛ به نام بشریت

Outriders

سال ۲۰۱۴ توام با اتفاقات بسیاری در دنیای بازی‌های ویدیویی است، اما شاید بتوان عرضه Destiny را یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای آن تلقی کرد. این اثر اگرچه نتوانست به آن انتظاراتی برسد که ما خواهانش بودیم، اما توانست ژانر چنین عناوینی را تا حدودی دست‌خوش تحول کند. بانجی با عرضه اثر مذکور، یک قدم به خلق دوباره عناوینی نظیر نسخه‌های ابتدایی مجموعه Halo نزدیک‌تر شد و آغازگر ظهور آثار جدید با تمی مشابه بود.

بازی Outriders، ساخته جدید استودیو People Can Fly نیز در نگاه اول شباهت‌های بسیاری با Destiny و دنباله آن دارد. ما شاهد یک اثر شوتر سوم شخص علمی تخیلی آنلاین هستیم که کلیشه نابودی زمین، باری دیگر درون آن در حال تکرار شدن است. البته در ادامه مشخص می‌کنیم که نباید چندان به نگاه اول اطمینان داشت.

استودیو مذکور پیش‌تر سابقه همکاری در ساخت عنوان اول مجموعه Gears of War را در کارنامه ثبت کرده است و ما زحمات این سازنده را در ساخت Bulletstorm فراموش نمی‌کنیم، اما بازی‌بازان جدیدتر امروزه بیشتر آن را به واسطه سهم عظیم در ساخت Fortnite می‌شناسند. Gears of War و Fortnite به عنوان بازی‌هایی تحسین شده و محبوب، از اجزای یکسانی تشکیل شده‌اند و Outriders نیز با بهره‌گیری از مهارت استودیو در ساخت این بازی‌ها، پا به عرصه گذاشته است.

بازی Outriders ساخته استودیو People Can Fly، سازنده عنوان Bulletstorm است. این اثر در ژانر شوتر سوم شخص و نقش‌آفرینی دسته‌بندی می‌شود که بازیکنان می‌توانند به صورت تک نفره و یا چند نفره (تنها در حالت PvE) به پیشبرد روایت آن بپردازند.

آیا این استودیو که بارها در این ژانر درخشیده و به آسانی می‌توان چندین و چند اثر دیگر را از آن‌ها نام برد، توانسته خارج از سیطره اپیک گیمز و به کمک اسکوئر انیکس، تجربه لذت‌بخش و کیفیت قابل قبولی را مهیا کند؟ این سوال در رابطه با هر عنوان دیگری قابل پرسش است و ما امروز سرانجام برای روشن کردن تکلیف Outriders این‌جا هستیم. در ادامه به نقد و بررسی بازی Outriders می‌پردازیم و تا حد امکان دید درستی را روانه ذهن شما می‌کنیم.

روایت و شخصیت‌پردازی

روایت اصلی بازی برای یک اثر نقش‌آفرینی اصلاً طولانی نیست و اگر قرار بر مقایسه باشد، Outriders حرفی برای گفتن ندارد. ولی در ابتدا باید مشخص کنیم که مقایسه با عناوین دیگر در این زمینه امری حیاتی به شمار نمی‌رود. کیفیت داستان و روایت بازی از کمیت آن مهم‌تر است و ما نیازی به صدها ساعت فلسفه‌بافی برای مواجه شدن با سرانجام بازی نداریم.

شما به عنوان یک «Outrider» از معدود افرادی هستید که پس از نابودی زمین و نسل بشر که رو به انقراض است، به سیاره‌ای دیگر به نام Enoch پا می‌گذارید. با این حال اوضاع چندان جالب پیش نمی‌رود و گروه شما در همان لحظه‌های نخست شروع دوباره امید، با یک طوفان به نام The Anomaley روبه‌رو می‌شود و اندک فروغ نجات بشر، رو به خاموشی می‌رود. پس از چرخه‌ای از اتفاقات، شما قدرت‌های فراطبیعی زیادی را کسب می‌کنید و حال باید هدف خود را با قاطعیت بیشتری طی کنید.

هر Lore و تاثیری که خواندن متن آن‌ها در رابطه با فهمیدن پیش‌زمینه داستان بازی دارد، بسیار جالب به نظر می‌رسد. مشخصاً زمان بسیاری صرف تهیه آن‌ها شده است و نویسندگان با در نظر گرفتن ابعاد زیادی شروع به نوشتن کرده‌اند. قسمتی از اتفاقاتی که در روند داستان رخ می‌دهند و حتی ماهیت شخصیت‌هایی که شما با آن‌ها به تجربه بازی می‌پردازید، از طریق یادداشت‌های موجود در بازی و مواردی که به تدریج کسب می‌کنید، آشکار می‌شوند.

باید از تمام سازندگان خواهش کرد که اگر خواهان استفاده از سیستم انتخاب دیالوگ‌ها و در مجموع استفاده گسترده از آن هستند، تمرکز بیشتری روی این بخش بگذارند. داستان بازی Outriders بدون حضور این دیالوگ‌ها، جلوه بهتری دارد.

داستان بازی در مقایسه با داستان‌هایی که ما در طول این صنعت دیده و شنیده‌ایم، یک شاهکار بی‌بدیل نیست، اما مخاطب را پای بازی نگه می‌دارد و هیجانی که برای ادامه مراحل نیازمند است، به او ارزانی می‌کند.

شخصیت‌پردازی شخصیت‌هایی که می‌توان از کلاس‌های مختلف موجود در بازی انتخاب کرد، در سطح کیفی داستان بازی ظاهر نمی‌شود. به همین صورت، کات‌سین‌های بازی اصلاً جذاب نیستند و به واسطه دیالوگ‌های بد شما مجبور به خاتمه آن‌ها خواهید شد. در واقع اگر حتی یک بار طعم دیالوگ‌های پخته برخی آثار نقش‌آفرینی و کات‌سین‌های تحسین برانگیز را چشیده باشید، دست‌پخت People Can Fly در این زمینه به معنای واقعی کلمه، برای شما بد مزه جلوه خواهد کرد.

بنابراین این سوال پیش می‌آید که اگر دیالوگ‌ها منطقی و پخته‌تر بودند و ما با کات‌سین‌های سینمایی‌تری روبه‌رو می‌شدیم، آیا باز هم می‌توانستیم به داستان بازی خرده بگیریم؟ جواب مشخص است؛ اگر این المان‌ها به سطحی فراتر از مکانی که اکنون ایستاده‌اند، می‌رسیدند، داستان هم در کنار گیم‌پلی به یکی از اصلی‌ترین دلایل جذب بازیکنان تبدیل می‌شد.

با این حال ما در دنیای آرمانی زندگی نمی‌کنیم و چه بخواهید یا خیر، داستان پس از اتمام بازی، چندان با شمایل برجسته‌ای در ذهن‌ها نقش نمی‌بندد و چه بسا که به زودی فراموش شود. مراحل فرعی نیز جزوی از گیم‌پلی بازی را تشکیل می‌دهند و از یک اثر نقش‌آفرینی چیزی غیر از این انتظار نمی‌رفت. این مراحل به جذابیت مراحل اصلی نیستند، اما شما می‌توانید بارها و بارها آن‌ها را تکرار کنید.

درخت مهارت‌های بازی برای هر ۴ کلاس موجود وجود دارد و به شدت عمیق و جذاب است. قابلیت‌هایی که به وسیله افزایش سطح بازیکن قابل دست‌یابی هستند، در کنار داستان تبدیل به یکی از دلایل بازگشت به گیم‌پلی بازی می‌شوند.

این موضوع با دید یک طرفه قابل قضاوت نیست و احتمالاً بازی‌بازان مختلف، نظرات بسیار متنوعی در این‌باره دارند. با این حال، روایت ذکر شده در این مراحل با تکرار دوباره کاملاً بی‌اساس می‌شوند. فرض کنید که با به پایان رساندن یک ماموریت فرعی، یکی از اشخاص مربوطه می‌میرد؛ تماشای زنده شدن این شخص در دفعات بعدی، منطق بازی را زیر سوال می‌برد و به شما یادآوری می‌کند که با چیزی فراتر از یک اثر مصنوعی که ما آن را با نام بازی ویدیویی می‌شناسیم روبه‌رو نیستید!

گیم‌پلی

ترکیب سنگرگیری با مکانیزم‌های نقش‌آفرینی مرسوم موجود در دیگر عناصر آشنایی که همه‌مان به خوبی با آن‌ها آشنا هستیم، هسته اصلی گیم‌پلی بازی مورد بحث را تشکیل می‌دهد. استفاده از ویژگی‌های هر شخصیت نیز عمق بسیاری به گیم‌پلی بخشیده است و بهبودهای اتخاذ شده در تک تک المان‌های بازی، آن را تا حد زیادی از نمونه‌های مشابه بازار متمایز کرده است.

برای مثال همانند نسخه‌های ابتدایی Gears of War شاهد سنگرگیری‌های طولانی مدت نیستیم و قدرت‌هایی که برای هر شخصیت تعریف شده‌اند، به شدت جذاب و کارآمد هستند. ترکیب قدرت‌ها، نحوه حمله دشمنان و ویژگی‌هایی که هر سلاح به شما می‌دهد، مدت استفاده از سنگیرگیری را به تعادل مناسبی رسانده است؛ به گونه‌ای که فرایند استفاده از سنگرگیری هر بار تنها به شدت اندکی مورد استفاده قرار می‌گیرد و با حذف روش‌های مرسوم بازیابی سلامت (که در ادامه بیشتر به آن می‌پردازیم)، هر چه بیشتر نفس‌گیر ظاهر می‌شود. بازی‌باز می‌تواند شخصیت خود را براساس مولفه‌هایی که در چهار کلاس Technomanster، Pyromancer، Trickster و Devstator تعریف شده‌اند، شخصی‌سازی کند.

کلیت گیم‌پلی از فرمول آشنایی پیروی می‌کند اما نحوه استفاده از مکانیزم‌هایی که در این ژانر اشباع شده‌اند، اندکی تغییر کرده است. استفاده از قابلیت‌ها، سیستم سلامتی و فرایند سنگرگیری برای استفاده در این بازی بهینه شده‌اند.

توانایی‌های هر شخصیت به راستی یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت بازی است. سازندگان می‌توانستند به سادگی مکانیزم‌ها و المان‌های موجود در عناوین شوتر لوتر را در این‌جا نیز پیاده‌سازی کنند اما آن‌ها با ایده‌های بیشتر وارد رقابت با رقبا شده‌اند. هیچ‌کدام از ویژگی‌های موجود در بازی خسته کننده ظاهر نمی‌شوند و شما بیش از شلیک کردن، به استفاده از توانایی‌ها علاقه‌مند خواهید شد.

برای مثال یکی از قابلیت‌ها به شما اجازه می‌دهد که با جذب گلوله‌های شلیک شده توسط دشمنان، آن‌ها را به سمت آن‌ها پرتاب کنید. یکی دیگر از ویژگی‌ها به شما اجازه می‌دهد که با تله‌پورت، پشت دشمنان ظاهر شده و در کسری از ثانیه، موقعیتی بسیاری بهتر به دست آورید.

نظرتان درباره سپر و یا به عبارت دیگر، «شیلد» آشنا در بازی‌های این چنینی چیست؟‌ شما می‌توانید هنگام بازی در نقش یکی از شخصیت‌ها به سنگ تبدیل شده و مقاومت خود را در برابر گلوله‌های دشمنان افزایش دهید.

پیشرفت و نحوه استفاده از این ویژگی‌ها در هر کلاس به شدت جذاب و عمیق است و شما را وادار به ادامه روند بازی می‌کند. در یک نگاه کلی می‌توان شباهت‌های غیرقابل انکاری با مجموعه Diablo مشاهده کرد. هر چهار کلاس موجود در بازی که پیش‌تر به آن‌ها اشاره کردیم، دارای ۳ دسته توانایی هستند که به مرور و با توجه به افزایش سطح بازیکن، قابل دستیابی هستند.

قابلیت‌های قرار گرفته در بازی تمام سلایق را در بر می‌گیرند و شما می‌توانید با توجه به علاقه و تخصص خود، یکی از کلاس‌های موجود را انتخاب و به مرور زمان آن را گسترش دهید. ترکیب استفاده از قابلیت‌ها و تیراندازی در بازی Outriders به شدت جذاب است.

متاسفانه سرورهای بازی به قدری شلوغ شده‌اند که نمی‌توان به آسانی با بقیه بازیکنان همراه شد، اما تجربه کوچک چند نفره طی روند بررسی نشان داد که شیوه‌های مختلف برای پیش‌بردن گیم‌پلی، قابل اجرا هستند.

وقتی حرف از ویژگی‌ها می‌شود، نمی‌توان تاثیر سلاح‌ها را فراموش کرد. در بسیاری از مواقع، ویژگی‌ها تنها به این منظور به روند گیم‌پلی وارد می‌شوند که ما در نهایت بتوانیم اثرگذاری بیشتری با سلاح خود داشته باشیم. در حقیقت در حالی که کاربر با ایجاد یک سپر از خود محافظت می‌کند، باید اسلحه او هم آماده شلیک باشد.

خوشبختانه Outriders به طیف گوناگونی از سلاح‌های مختلف مجهز شده است. برخی از این سلاح‌ها به تنهایی عملکردی مشابه قدرت‌های هر شخصیت دارند و قدرت بعضی از سلاح‌ها در ترکیب با سلاح‌های دیگر و قابلیت‌های یاد شده شخصیت‌ها آشکار می‌شود. این سلاح‌ها نیز دسته‌بندی خاص خود را دارند و برخی از آن‌ها همان‌طور که در بازی‌های نقش‌آفرینی رایج است، از قدرت بیشتری برخوردار هستند.

شما می‌توانید با برخی از سلاح‌ها دشمنان را به کلی مسموم کنید و یکی از دوستانتان هم اگر شانسش را داشته باشد، چندین دشمن دیگر را منجمد می‌کند. ادغام قابلیت‌های هر سلاح با سلاح دیگر و استفاده از آن‌ها در کنار ویژگی‌هایی که برای هر شخصیت تعریف شده و با لذت می‌توان به تکامل آن‌ها پرداخت، گیم‌پلی Outriders را هر چه بیشتر متمایز و لذت‌بخش می‌کند.

بازی‌ها به تدریج در حال تکامل هستند و نمی‌توان این مسئله را انکار کرد. جدای از کیفیت یا امتیازی که به بازی‌ها نسبت داده می‌شود، آثاری که به این تکامل کمک می‌کنند، لایق احترام هستند.

کاربر در آن واحد قادر به حمل دو سلاح اصلی و یک سلاح ثانویه است. با این حال، حتی در فواصل کوتاه مدت بارها سلاح‌های خود را تغییر خواهید داد و ترکیب‌های مختلف را امتحان خواهید کرد. این روند نه تنها کارآمد بودن سلاح‌ها را نمود می‌دهد، بلکه در طراحی هنری سلاح‌ها نیز ریشه دارد.

مکانیزم بازیابی سلامتی در Outriders یکی از این نمونه‌ها است که یا پیش‌تر به ندرت آن را دیده‌ایم یا ابداً به این شکل پیاده نشده است. شما هرگز در طول بازی با جعبه یا معجون بازیابی سلامت مواجه نمی‌شوید. سلامت شما وابسته به مبارزه است. شخصیت‌های مختلف با توجه به کلاسی که در آن قرار دارند، به شیوه‌های مختلفی سلامتی خود را احیا می‌کنند.

جلوه‌های بصری

در ساخت بازی Outriders، تمام هدف تیم سازنده روی سخت‌افزار نسل هشتم معطوف بوده است و هیچ‌گونه اثری از ویژگی‌های نسل بعدی نیست. اگرچه می‌توان حداقل ۱۰ بازی نام برد که در نسل هشتم، جلوه‌های بصری به شدت زیبایی داشتند اما Outriders حتی با عرضه در اوایل نسل نهم، نمی‌تواند به معیاری جدید در این زمینه تبدیل شود.

بافت‌ها با کیفیت قابل قبولی پیاده‌سازی شده‌اند، جزئیات شخصیت‌ها ناامید کننده نیست و تنها در سطح عادی می‌توان از عملکرد فنی بازی ستایش کرد؛ مورد ویژه‌ای برای ذکر در این زمینه وجود ندارد و اگر طراحی هنری بازی نبود، در چشم به هم زدنی از این قسمت عبور می‌کردیم. طراحی مراحل نیز تا حد ممکن زیبا کار شده‌اند اما بهتر بود که شامل ابعاد بیشتر و آزادی عمل گسترده‌تری باشیم.

در ابتدای بازی، کاربران می‌توانند شخصیت اصلی را با توجه به سلیقه و علایق خود شخصی‌سازی کنند. گزینه‌های در دسترس زیاد نیست و اگر در امر شخصی‌سازی سخت‌گیر هستید، چندان راضی صفحه شخصی‌سازی را ترک نخواهید کرد. مجموعه Fallout و The Elder Scrolls در این زمینه به قدری خوب کار کرده‌اند که تلاش‌های Outriders، یک قطره در برابر دریا به نظر می‌رسد. اما بدون در نظر گرفتن شخصی‌سازی، جزئیات به کار رفته در ظاهر شخصیت‌های قابل بازی چشم‌نواز است و در کنار محیط و دشمنان، یک نقطه قوت بزرگ به شمار می‌رود.

جلوه‌های بصری هم از بعد هنری و هم از منظر فنی، قابل قبول و چشم‌نواز هستند. افکت‌های به کار رفته، طراحی شخصیت‌ها و محیط از هر حیث جذابیت بازی Outriders را افزایش می‌دهند و یک عامل بالقوه برای جذب کاربران بیشتر هستند.

در بخش گیم‌پلی به طراحی کارآمد سلاح‌های بازی اشاره کردیم ولی نباید از یاد برد که طراحی هنری آن‌ها هم بی‌نظیر است. طراحی هنری سلاح‌های این بازی به تنهایی یک عامل برای جذب مخاطب است و نمی‌توان به سادگی از کنار آن‌ها گذشت.

طراحی هنری سلاح‌ها، مکان‌ها، دشمنان و تم علمی تخیلی بازی شگفت‌انگیز است. قدرت‌های کلاس‌های مختلف که در بررسی خود به آن‌ها نگاهی داشتیم، بدون وجود افکت‌های استفاده شده در طراحی آن‌ها، غیرقابل تصور است. تخریب‌پذیری سنگرها و انیمیشنی که برای شخصیت‌های خودی و دشمنان در نظر گرفته شده است، جای هیچ‌گونه شکایتی را باقی نمی‌گذارد.

نورپردازی نیز اگرچه تنها در محدوده خوب باقی می‌ماند اما گیم‌پلی سریع بازی و برق شلیک سلاح‌ها و استفاده از قابلیت‌ها، به مراتب تاثیرگذارتر ظاهر می‌شوند تا شما توجه خود را به چنین موضوعی معطوف نکنید. بازی روی کنسول‌های نسل نهم و رایانه‌های شخصی قادر به اجرا روی نرخ تازه‌سازی ۶۰ است که برای یک اثر شوتر مناسب به نظر می‌رسد، ولی متاسفانه چنین قابلیتی برای کنسول‌های پایه تدارک دیده نشده است و چنین انتظاری هم نمی‌رود.

باگ و از سوی دیگر، مشکلات فنی در بخش چند نفره (کوآپ)‌ Outriders یک موضوع عادی تلقی می‌شود. نه تنها ورود به سرورهای بازی در حال حاضر امری مشکل است، بلکه پس از ورود، باید اعصاب پولادین داشته باشید. اتصال و قطع متوالی آن، کرش کردن بازی، ورود دوباره به لابی و چنین مواردی به وفور قابل مشاهده هستند اما انتظار می‌رود که در ماه‌های آینده شاهد بهبود اوضاع باشیم.

به سختی می‌توان از طراحی هنری سلاح‌های موجود در بازی ایراد گرفت. همان‌طور که اشاره شد، گاه ظاهر سلاح‌ها آن قدر جذاب جلوه می‌کند که شما وادار به امتحان کردن آن‌ها می‌شوید. سلاح‌ها در چندین دسته مجزا طبقه‌بندی می‌شوند که به آسانی می‌توان با آن‌ها آشنا شد.

جدای از بخش چند نفره، بخش تک نفره باگ‌هایی دارد که چندان غیرقابل تحمل نیستند. محو شدن رابط کاربری، عدم به پایان رسیدن برخی از ماموریت‌ها و برخی از باگ‌های رایج دیگر را می‌توان پشت سر گذاشت. با این وجود اتصال به اینترنت بدون نیاز به وجود آن در بخش تک نفره، دیگر قابل تحمل نیست. در چند سال گذشته شاهد عرضه عناوین بسیاری بوده‌ایم که برای انجام بخش تک نفره آن‌ها، باید از اتصال اینترنت بهره‌مند باشید. این بازی نیز روند مشابهی را در دستور کار خود قرار داده و بازی‌بازان بسیاری را عاصی کرده است.

موسیقی و صداگذاری

متاسفانه صداگذاری چیزی به ارزش‌های Outriders اضافه نمی‌کند؛ در حقیقت صداگذاری این بازی نه تنها کیفیت آن را افزایش نمی‌دهد، بلکه ضربه بزرگی را به شخصیت‌پردازی وارد می‌کند که نابخشودنی است. شخصیت‌ها به واسطه زاویه‌بندی نامناسب اغلب کات‌سین‌ها و دیالوگ‌های تفننی که توسط صداگذاری غیرمعقولی تکمیل می‌شوند، معمولاً آن قدر عجیب و غیرقابل هضم هستند که شما را وادار به استفاده از گزینه Skip می‌کنند.

اما بر همه آشکار است که نمی‌توان دیالوگ شخصیت‌ها را خارج از کات‌سین‌ها Skip کرد. ضعف در صداگذاری در روند گیم‌پلی نمود بیشتری پیدا می‌کند و ضربه‌های شدیدتری را وارد می‌کند. شخصیت‌ها حین انتخاب دیالوگ نیز همین روند را حفظ می‌کنند و احساسات از صدای آن‌ها قابل درک نیست.

در رابطه با صدای شلیک اسلحه‌ها چیز قابل توجهی برای اشاره وجود ندارد و استفاده از صداهای مناسب در زمینه بهره‌گیری از قابلیت‌های هر کلاس نیز رعایت شده است. با توجه به کلاس و جنسیتی که انتخاب می‌کنید، صدای آقایان و بانوان در بازی قرار گرفته‌اند. معمولاً صدای بانوان اندکی بهتر از آقایان کار شده اما کلیت موضوع، ناامید کننده است.

موسیقی در بهترین حالت تنها مشوق شما برای ادامه تیراندازی خواهد بود. صحنه‌های حساس بازی منجر به سرازیر شدن هیچ اشکی نمی‌شوند و موسیقی‌ها هم قادر به تسهیل این روند نیستند. صداگذاری نیز تعریفی ندارد و شما را نا امید می‌کند.

موسیقی‌های بازی برای هیجان بخشیدن به مبارزه‌ها و درگیری‌ها کافی هستند و در مواقعی که نیاز است، آدرنالین شما را به جریان می‌اندازند؛ با این حال همانند داستان، هیچ کدام از قطعه‌های استفاده شده در Outriders ماندگار نیستند و پس از خاموش کردن دستگاه، از حافظه شما رخت می‌بندند. در نتیجه اگر موسیقی را یکی از بخش‌های منفی بازی محسوب نکنیم، به همین صورت نمی‌توان آن را نکته مثبت تلقی کرد.

جمع‌بندی

در یک خلاصه باید گفت که Outriders مجموعه‌ای از مکانیزم‌های موجود در آثار نقش‌آفرینی و شوترهای دیگر را در یک محل گردآورده و سپس تا حد ممکن به ارتقای آن‌ها پرداخته است. گیم‌پلی به لطف استفاده از مکانیزم‌های جذاب سنگرگیری، استفاده از کلاس شخصیتی عمیق و قابلیت‌های مربوطه فوق‌العاده جذاب است. داستان بازی نیز در کنار Lore و یادداشت‌های جذاب قرار گرفته در بازی، همیشه دلیلی است که به ادامه گیم‌پلی باز گردید.

با این وجود، شخصیت‌پردازی کمکی به بهتر کردن روایت بازی نمی‌کند و سیستم انتخاب دیالوگ‌ها نیز به علت صداگذاری نامناسب و دیالوگ‌نویسی عجیب، تبدیل به یکی دیگر از نقطه ضعف‌های بازی Outriders می‌شود. اگر پیش‌تر به تجربه آثار تحسین شده نقش‌آفرینی پرداخته‌اید، مراحل فرعی نیز از عمق چنین عناوینی بهره‌مند نیستند. همچنین مراحل فرعی تاثیری در روند داستان ندارند و افزون بر آن، انتخاب دیالوگ‌ها به راستی مضحک است.

جلوه‌های بصری Outriders در سطح قابل قبولی قرار دارند اما حتی با توجه به زمان عرضه و به عنوان اثری میان نسلی، می‌توان عناوین بهتری را در بازار پیدا کرد. سرانجام باید ذکر کرد که Outriders با وجود مشکلاتی که به صراحت به آن‌ها پرداختیم، یکی از بهترین شوتر لوترهای نقش‌آفرینی سال جاری است که می‌تواند در کنار بخش تک نفره خوب خود، ساعت‌ها شما را در بخش چند نفره سرگرم کند.

نکات مثبت:

• گیم‌پلی فوق‌العاده جذاب
• کلاس‌های شخصیتی عمیق
• قابلیت‌های هر شخصیت بی‌نظیر است.
• طراحی هنری
• بخش تک نفره قابل قبول
• بخش چند نفره جذاب

نکات منفی:

• شخصیت‌پردازی نامناسب
• دیالوگ‌نویسی و سیستم انتخاب دیالوگ‌ها ناکارآمد و خسته کننده است.
• صداگذاری
• مشکلات عمده فنی مخصوصاً در بخش چند نفره

امتیاز گیمفا – Outriders