دنیای بازیها متاسفانه پر شده است از دروغ و اراجیف و حرفهای مضحک که حتی منتقدین هم دیگر زیاد میگویند، چه برسد به کاربران. حرفها و نظرات افراد افراطی که خدا نکند با یک چیزی مشکل داشته باشند و دشمن شوند، چون دیگر تا ابد ذهن تکبعدیشان نمیتواند غیر از آن را قبول کند. مثال بارزش هم دشمنان بیمنطق یوبیسافت که چون فلان بازی این شرکت در زمان عرضه باگ داشته است، تا ابد دیگر هر بازی این شرکت را بدون این که جلدش را از نزدیک دیده باشند، میکوبند (از نظر شخصی من اصلا لیاقت بازیهای این شرکت را ندارند) و ذهن افراطی و کینهای آنها نمیتواند دیگر چیزی غیر از این را قبول کند. همهی ما بارها از این قبیل حرفها و دروغها شنیدهایم که در مجامع بازی یک کلاغ و چهل کلاغ شدهاند، هر کسی هم میرسد یک چیزی میگذارد رویش و میدهد دست بعدی تا نهایتا یک دروغ بزرگ درست شود که ذرهای هم با واقعیت همخوانی ندارد و خیلی وقتها باعث میشود بسیاری از بازیبازان سراغ برخی بازیهای عالی و جذاب نروند. امروز دقیقا دست گذاشتهام روی ۱۰ تا از این دروغها که در مورد ۱۰ بازی جذاب و باکیفیت، یک کلاغ و چهل کلاغ شده و آن قدر دهان به دهان چرخیدهاند که باعث شدهاند از فلان بازی جذاب، یک هیولا خلق شود که کلا غیرقابل بازی است و خیلیها به همین خاطر سراغش نرفتهاند. البته خب این مقاله نظر بنده است و شاید برخی از شما با این لیست موافق نباشید و یا شاید فکر کنید برخی از اینها دروغ نیستند. بالاخره نظر هر کسی محترم است، ولی این مقالهی من و نظر بنده است که مطالعه میفرمایید. پس اگر تا اینجا با من همراه بودهاید، شما را دعوت میکنم به ادامهی مطالعهی قسمت دوازدهم مقالهی “۱۰ دروغ که باعث میشوند ۱۰ بازی جذاب را از دست بدهید”. امیدوارم که این مطلب باعث شود که شاید به سراغ برخی از این بازیها که به خاطر این دروغها از دستشان دادهاید بروید و یک تجربهی خوب داشته باشید.
۱۰ – عنوان Homefront: Revolution یک بازی بیارزش در حد امتیاز ۵ است
سازنده: Dambuster Studios
ناشر: Deep Silver
ژانر: First Person Shooter
پلتفرم مقصد: پلیاستیشن ۴، ایکسباکسوان و رایانههای شخصی
سال انتشار: ۲۰۱۶
امتیاز متا: ۵۴/۱۰۰
Homefront: Revolution از نظر کیفی اصلا در سطح بازی اول سری که واقعا فوقالعاده بود، نبود، ولی اصلا هم آن افتضاح بیارزشی که برخی میگویند نبوده (اتفاقا همین الان هم دارم این بازی را تجربه میکنم) و به هیچ وجه لیاقتش نمرهی ۵ نیست. بازی Homefront: Revolution عنوانی در سبک شوتر اولشخص است که در سال ۲۰۱۶ برای پلتفرمهای پلیاستیشن ۴، ایکسباکسوان و رایانههای شخصی منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را استودیو Dambuster Studios و کمپانی Deep Silver بر عهده داشتند. Homefront: Revolution با وجود کیفیت تقریبا خوبی که داشت (البته در حد نسخهی اول نبود و ضعیفتر بود)، نتوانست نظر منتقدین و بازیبازان را چندان به خود جلب کند و بازخوردهای مثبتی را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت نکرد.
وقایع این نسخه در سال ۲۰۲۹ و در یک تایملاین خیالی و آلترنیتیو رقم میخورد و داستان شخصیت اصلی بازی به نام Ethan Brady را دنبال میکند که به گروه مقاومت میپیوندد تا بر ضد ارتش کرهی شمالی در شهر فیلادلفیا مبارزه کنند. این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای ۵۴/۱۰۰ را به خود اختصاص داد که چندان بیانگر کیفیت واقعی بازی نبود و میتوان گفت حق بازی بیشتر از این امتیاز بود. البته نه این که فکر کنید با یک بازی معرکه طرف هستیم ها، بلکه میشود گفت کیفیت بازی چیز در حدود ۶.۵ تا ۷ است نه ۵! در نقدهای بازی از سیستم جهانآزاد و تنوع شخصیسازی کردن و ارتقای سلاحها تعریف شده بود، ولی در عوض داستانسرایی و عمق شخصیتها و گانپلی بازی حسابی کوبیده شد.
۹ – بازی Just Cause 4 ارزش تجربه کردن ندارد
سازنده: Avalanche Studios
ناشر: Square Enix
ژانر: Third Person Shooter ،Open World
پلتفرم مقصد: پلیاستیشن ۴، ایکسباکسوان و رایانههای شخصی
سال انتشار: ۲۰۱۷
امتیاز متا: ۶۵/۱۰۰
Just Cause ۴ عنوانی است که اگر آن را تجربه کنید، قطعا در پایان پشیمان نخواهید بود و اگر هم خیلی از آن لذت نبرده باشید، قطعا از آن متنفر نخواهید بود. Just Cause ۴ یک سندباکس زیبا و وسوسهکننده است که با اکشن هیجانانگیز خود هر بازیبازی را مجبور به تجربهی مراحل انفجاری و سرشار از آدرنالین خود میکند. بازی Just Cause 4 عنوانی در سبک اکشن و شوتر سومشخص جهانآزاد است که در سال ۲۰۱۷ برای پلتفرمهای پلیاستیشن ۴، ایکسباکسوان و رایانههای شخصی منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را استودیو آوالانچ و کمپانی اسکوئر انیکس بر عهده داشتند. عنوان Just Cause ۴ عنوانی است که با وجود ایرادات فنی و گرافیکی که دارد و با وجود تعدادی مراحل تکراری و داستان آبکی، موفق میشود تا کاملا مخاطب خود را سرگرم کند و به هدفی که از اول هم اعلام کرده بود، یعنی انتشار یک بازی سراسر اکشن و هیجان (که پایه و اساس این سری است) دست یابد. این بازی از اول هم نگفته بود که میخواهد داستانپردازی و روایت داستان را در سطحی عالی ارائه دهد و شعارش یک بازی انفجاری و اکشن و ترشح کنندهی آدرنالین بود که این کار را به درستی انجام داده است و مخصوصا در نسخهی رایانههای شخصی که ایرادات فنی و افت فریم بسیار کمی دارد، به نحو احسن این مورد انجام شده است. البته در نسخههای کنسولی نیز که مشکلات نسبتا زیادی دارند، باز هم میتوان یک عنوان لذتبخش و جذاب اکشن را که پر است از انتخابهای زیاد برای انواع روشهای از بین بردن و منفجر کردن دشمنان، تجربه کرد.
Just Cause 4 با وجود کیفیت خوبی که داشت، نتوانست نظر منتقدین و بازیبازان را چندان به خود جلب کند و بازخوردهای مثبتی را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت نکرد. این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای ۶۵/۱۰۰ را به خود اختصاص داد که کمی بیانصافی بود زیرا بازی لااقل لیاقت امتیاز ۷ تا ۷.۵ را داشت. برخی منتقدین انگار نمیدانند هدف این بازی چیست. این عنوان هدفش سرگرمکننده بودن و ارائهی اکشن محض است که واقعا این کار را عالی انجام میدهد و مخاطب هدف و خاص خودش را هم دارد. در واقع اگر جزو افرادی هستید که داستان برایشان اهمیت زیادی دارد، باید راه خود را کج کرده و به سمت بازی دیگری بروید. داستان این بازی دقیقا مشابه یک فیلم اکشن هالیوودی است که هیچ جذابیت خاصی ندارد و از همان ابتدا، انتهایش مشخص است و تنها برای به اجرا در آوردن اکشن بازی نوشته شده است و نه هیچ چیز دیگر. همان کلیشهی نجات یک نفرهی دنیا و سفید مطلق در برابر سیاه مطلق. ولی از سمت دیگر اگر تعریفی را برای سبک اکشن بخواهیم در نظر بگیریم میتوانیم بگوییم اکشن یعنی Just Cause ۴. واقعا اکشن به معنای واقعی در این عنوان تعریف شده است و هیجان، انفجار، ماشینسواری، شلیک، موتورسواری، پرش، سقوط آزاد، چتربازی، آویزان شدن از هلیکوپتر و انداختن خلبان و نشستن جای او و به رگبار بستن سیل دشمنان، آرپیجی زدن به یک پایگاه بزرگ و نابود کردن تک تک قطعات آن، پیاده شدن از ماشین پس از سقوط به دره و کلا هر چیزی که باعث شود هیجان شما بالا برود و آدرنالین خونتان ترشح شود را در این بازی میبینید.
۸ – عنوان God Hand بازی جذابی نبود
سازنده: Clover Studio
ناشر: Capcom
ژانر: Beat ‘m Up
پلتفرم مقصد: Playstation 2
سال انتشار: ۲۰۰۶
امتیاز متا: ۷۳/۱۰۰
God Hand بازی خیلی خاص و جذابی بود و حتی اکنون بعد از ۱۵ سال که از انتشارش میگذرد، عناوین زیادی شبیه به آن وجود ندارند. بازی God Hand عنوانی در سبک Action و beat ’em up است که در سال ۲۰۰۶ برای پلتفرم PlayStation 2 منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را استودیو Clover Studio و کمپانی کپکام بر عهده داشتند. جالب است بدانید که این بازی توسط شینجی میکامی کارگردانی شده است. او قصد داشته تا یک عنوان هاردکور با اشارات بسیار زیاد به کمیک بسازد. گیمپلی بازی دارای المانهای ثابت و نرمال beat ’em up در کنار برخی موارد جدید بود. بازی دارای انواع و اقسام کمبوهای طولانی و بسیار جذاب و اغراقآمیز بود که میتوانستید آنها را به صورت پشت سر هم و متصل به یکدیگر، روی دشمنان پرتعداد بازی پیاده کنید.
God Hand به نوعی کمدی ژاپنی و غربی را با هم ترکیب کرده بود و دارای شخصیتها و وقایع داستانیای بود که در خلق آنها بسیار اغراق شده بود و اصطلاحا over-the-top بودند. God Hand با وجود جذابیتی که داشت، نتوانست نظر منتقدین و بازیبازان را چندان به خود جلب کند و با این که بازخوردهای مثبتی را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت کرد ولی استحقاقش بیشتر بود. این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای ۷۳/۱۰۰ را به خود اختصاص داد که کسانی که این بازی را تجربه کردهاند، اعتقاد دارند این بازی کیفیتش بیشتر از این امتیاز است و در واقع ۷۳ چندان بیانگر کیفیت واقعی بازی نبود. البته خب باید این را هم بگویم که حق بازی ذرهای هم بیشتر از ۸ نیست.
۷ – عنوان X-Men Origins: Wolverine یک بازی به درد نخور بود
سازنده: Raven Software
ناشر: Activision
ژانر: Action Adventure
پلتفرم مقصد: Microsoft Windows ،Nintendo DS ،PlayStation 2 ،PlayStation 3 ،PlayStation Portable ،Wii ،Xbox 360 ،mobile phone
سال انتشار: ۲۰۰۹
امتیاز متا: ۷۵/۱۰۰
کلا از فیلمها و بازیهای ابرقهرمانی واقعا خوشم میآید و اتفاقا یکی از محبوبترینها که همیشه از همان ابتدا به او علاقهمند بودم، ولورین بود که معنای واقعی یک ابرقهرمان Cool است. لوگان قدرتمند با پنجههای فولادی و قدرت بازیابی و ترمیم زخم. فیلم ولورین هم یکی از محبوبترین فیلمهای ابرقهرمانی برای من بود و البته نه فقط برای من، بلکه در کل دنیا این فیلم بسیار محبوب بود و اصلا تعجب نداشت که اکتیویژن بخواهد ۲۰ روز بعد از انتشار فیلم، بازی X-Men Origins: Wolverine را بر اساس آن منتشر کند. ولی خب سرنوشت بازی-فیلمها مخصوصا آنهایی که نزدیک انتشار فیلم هستند را که میدانید. سرنوشت آنها هرگز به جای خوبی ختم نمیشود چون معمولا کیفیت بالایی ندارند و سازنده مجبور شده فقط سریع تا زمان انتشار فیلم یک چیزی بسازد و بدهد بیرون. بازی X-Men Origins: Wolverine عنوانی در سبک هک اند اسلش و اکشن ماجرایی است که در سال ۲۰۰۹ برای انواع و اقسام پلتفرمهای نسل ششم و هفتم از کنسولهای خانگی و رایانههای شخصی گرفته تا گوشی هوشمند و نینتندو دی اس منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را استودیو Raven Software و کمپانی اکتیویژن بر عهده داشتند.
البته لازم به ذکر است که ساخت این بازی واقعا عجیب بود، زیرا توسعهی نسخهی پلیاستیشن ۲ و Wii این بازی را Amaze Entertainment انجام داد، نسخهی PSP و نینتندو دی اس را Griptonite Games و ساخت و نسخهی موبایل را EA Mobile! تازه انتشار نسخهی موبایل را هم Electronic Arts انجام داد. بازی X-Men Origins: Wolverine هم مثل اکثر بازی-فیلمها سرنوشت خوبی نداشت و یک بازی درجه یک نبود، ولی خب بازی هک اند اسلش واقعا خوبی بود که با گیمپلی و مبارزات جذاب، کاملا ارزش بازی کردن داشت و اصلا آن آشغالی که برخی به آن لقب میدهند، نبود و جذابیتهای خودش را داشت. البته بازخوردهای بازی هم مناسب بودند و نسخههای نسل هفتمی متای خوب ۷۵ را دریافت کردند که در واقع میشود گفت حق بازی همین امتیاز بود، ولی خب این عنوان اصلا بین بازیبازان، محبوب و پرطرفدار نشد و اکثرا اصلا اسمش را هم نشنیدند. این بازی عنوانی نیست که الان بگویم برگردید نسل هفت و تجربه کنید، ولی خب باید در مقاله میآمد، چون اصلا بازی آشغالی نبود.
۶ – عنوان Need For Speed سال ۲۰۱۵ یک بازی ریسینگ در حد متای ۶۸ بود
سازنده: Ghost Games
ناشر: Electronic Arts
ژانر: Racing
پلتفرم مقصد: پلیاستیشن ۴، ایکسباکسوان و رایانههای شخصی
سال انتشار: ۲۰۱۵
امتیاز متا: ۶۸/۱۰۰
من زیاد اهل بازی ریسینگ نیستم، ولی زمانی که نسخهی Need For Speed سال ۲۰۱۵ منتشر شد و با برخی از دوستانم در موردش صحبت میکردیم، همهی آنها از تجربهاش راضی بودند و از آن به عنوان یک بازی ریسینگ خوب و خوشساخت یاد میکردند، ولی وقتی بعدا متایش را دیدم ۶۸ شده است تعجب کردم. یک جورهایی حس میکنم در سالهای اخیر نام الکترونیک آرتز هم خودش یکی دو نمره از بازی کم میکند. بازی Need For Speed عنوانی در سبک ریسینگ جهانآزاد آنلاین است که در سال ۲۰۱۵ برای پلتفرمهای پلیاستیشن ۴، ایکسباکسوان و رایانههای شخصی منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را استودیو Ghost Games و کمپانی Electronic Arts بر عهده داشتند. جالب است بدانید که این بازی در واقع بیست و دومین نسخه از این فرنچایز قدیمی و ریشهدار و بسیار محبوب است و یک ریبوت و شروع دوباره برای این سری محسوب میشد. این بازی یک سیستم دوباره طراحیشدهی ‘Wrap Editor’ داشت و همچنین بعد از ۵ سال، body modificationها به این سری بازگشته بودند. نکتهی جالب در مورد این بازی آنجا بود که سیستم هندلینگ این بازی، ترکیبی بود از بهترین المانهای عناوین نید فور اسپید قدیمی ساختهی Black Box و عناوین نید فور اسپید جدید ساختهی Criterion.
داستان این نسخه، حول محور شخصیتی که بازیباز کنترلش را بر عهده داشت، به همراه یک گروه از رانندگان، قرار داشت که هر کدام از آنها سعی داشتند آیدول و الگوی خود را (که اتفاقا همگی هم شخصیتهای واقعی و مطرح دنیای ریسینگ خیابانی و موتوراسپرت بودند) تحت تاثیر قرار دهند و او را متوجه خود سازند. به عنوان مثال شخصیت Spike قصد داشت که Magnus Walker را تحت تاثیر قرار دهد. بعدا وقتی که شما Magnus Walker را شکست میدهید، کاتسینی میبینید که Spike ناراحت و عصبانی میشود و داستان بازی در ادامه تغییراتی میکند. Need For Speed با وجود کیفیت خوبی که داشت، نتوانست نظر منتقدین و بازیبازان را چندان به خود جلب کند و بازخوردهای خیلی مثبتی را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت نکرد. همانطور که در ابتدا اشاره کردم، این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای ۶۸/۱۰۰ را به خود اختصاص داد که واقعا منصفانه نبود و کیفیت ریسینگی که این بازی ارائه میداد، بیشتر از اینها بود. شاید چون این بازی آنلاین بود، برخی خیلی با آن چپ افتادند، ولی به هر حال یک نکته کاملا واضح است و آن هم این است که بازی Need For Speed اصلا عنوان ضعیف و بیارزشی در حد متای ۶۸ نیست.
۵ – بازی Killer is Dead یک عنوان بیارزش بود
سازنده: Grasshopper Manufacture
ناشر: Xseed Games
ژانر: Hack ‘n Slash
پلتفرم مقصد: پلیاستیشن ۳، ایکسباکس ۳۶۰ و رایانههای شخصی
سال انتشار: ۲۰۱۳
امتیاز متا: ۷۱/۱۰۰
میرسیم به یک بازی از Grasshopper Manufacture با حضور سودا ۵۱ که واقعا خاص و عجیب بود و اصلا و ابدا عنوانی همهپسند نبود. بازی Killer is Dead عنوانی در سبک هک اند اسلش است که در سال ۲۰۱۳ برای پلتفرمهای پلیاستیشن ۳، ایکسباکس ۳۶۰ و رایانههای شخصی منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را استودیو Grasshopper Manufacture و کمپانی Xseed Games بر عهده داشتند. داستان بازی در آیندهای نزدیک و در یک ورژن خیالی از زمین دنبال میشد که در آن توریسم فضایی و ارتقاهای سایبرنتیکی، نرمال و عادی شده است. یکی از نکات کلیدی بازی مربوط به المانی به نام مادهی سیاه یا Dark Matter بود که از سمت تاریک ماه ساطع میشد و انسانهای ضعیف را تحت تاثیر قرار میداد و سبب خلق هیولاهای زیادی شده بود که به آنها Wires میگویند. وظیفهی یک گروه تاسیس شده توسط دولت به نام Bryan Execution Firm است که این هیولاها را توسط افرادی که به آنها جلاد یا Executioner میگویند، از بین ببرند که شخصیت اصلی بازی به نام موندو زاپا هم یکی از این جلادهای تازهکار است. البته کشتن این هیولاها برای جلادها بیتاثیر نیست و آنها هم در گذر زمان تحت تاثیر مادهی سیاده قرار میگیرند.
بازی از نظر گیمپلی، یک عنوان هک اند اسلش با ۱۲ ماموریت داستانی است که آنها را از روی نقشهی دنیای بازی انتخاب میکردید و برخی مراحل خطی و سرراست بودند و برخی نیز مراحل بزرگتر بودند که آزادی عمل بیشتری را در اختیار شما قرار میدادند. شما با یک کاتانای مخصوص و دست سایبرنتیکی شخصیت اصلی که یک سلاح گرم بود با دشمنان مبارزه میکردید و میتوانستید کمبوهای گوناگونی را خلق نمایید. Killer is Dead با وجود کیفیت خوبی که داشت، نتوانست نظر منتقدین و بازیبازان را چندان به خود جلب کند و بازخوردهای خیلی مثبتی را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت نکرد. این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، در بهترین نسخه، امتیاز متای ۷۱/۱۰۰ را به خود اختصاص داد (۶۴ در نسخههای کنسولی) که چندان بیانگر کیفیت واقعی بازی نبود و میتوان گفت حق بازی بیشتر از این امتیاز بود، ولی خب چون بازی بسیار خاصی بود و همهپسند نبود، مطابق معمول اینطور بازیها، امتیازات خیلی خوبی را نگرفت. در هر صورت نکتهای که مشخص است این است که بازی Killer is Dead ابدا عنوانی بیارزش و بیکیفیت نبود.
۴ – بازی Homefront چون زیاد مطرح نشد، بازی فوقالعادهای نیست
سازنده: Kaos Studios
ناشر: THQ
ژانر: First Person Shooter
پلتفرم مقصد: پلیاستیشن ۳، ایکسباکس ۳۶۰ و رایانههای شخصی
سال انتشار: ۲۰۱۱
امتیاز متا: ۷۰/۱۰۰
هیچوقت یادم نمیرود اولین باری که عنوان Homefront را آغاز کردم و صحنههای ابتدایی داستان فوقالعادهی آن را دیدم که کرهی شمالی آمریکا را گرفته بود و مردم این کشور در حال کشته شدن و زجر کشیدن در خیابانها بودند. بعد هم که وارد گیمپلی شدم، دیدم عجب شوتر باکلاس و خوشساختی است. بعدا وقتی متای بازی را دیدم تعجب کردم، چرا که واقعا حق این بازی اصلا و ابدا ۷۰ نبود. کاملا مشخص بود که چون سازندهی این بازی اصلا و ابدا معروف و شناختهشده نبود، نمرات بازی آن را هم بر اساس شناختهشده نبودن سازندهاش دادند، درست مثل کاری که با Spec Ops The Line کردند. بازی Homefront عنوانی در سبک شوتر اولشخص است که در سال ۲۰۱۱ برای پلتفرمهای پلیاستیشن ۳، ایکسباکس ۳۶۰ و رایانههای شخصی منتشر شد.
توسعه و انتشار این عنوان را استودیو Kaos Studios و کمپانی THQ بر عهده داشتند. Homefront با وجود کیفیت خوبی که داشت، نتوانست در اندازهی کیفیتش نظر منتقدین و بازیبازان را به خود جلب کند و با این که تقریبا بازخوردهای مثبتی را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت کرد ولی اصلا این بازخوردها در حد کیفیت و داستان فوقالعادهای که این بازی ارائه میداد نبودند و Homefront چندان شناختهشده نشد. این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای ۷۰/۱۰۰ را به خود اختصاص داد که چندان بیانگر کیفیت واقعی بازی نبود و میتوان گفت حق بازی خیلی بیشتر از این امتیاز بود. کسانی که این عنوان زیبا را تجربه کردهاند، اکثرا با من همعقیده هستند که بازی Homefront یک شوتر باارزش است که کاملا ارزش تجربه کردن و وقت شما را دارد.
۳ – بازی Rage یک عنوان متوسط بود
سازنده: id Software
ناشر: Bethesda
ژانر: First Person Shooter ،Vehicular Combat
پلتفرم مقصد: پلیاستیشن ۳، ایکسباکس ۳۶۰ و رایانههای شخصی
سال انتشار: ۲۰۱۱
امتیاز متا: ۸۰/۱۰۰
بازی Rage عنوانی در سبک شوتر اولشخص و اکشن ماجرایی و مبارزات ماشینی است که در سال ۲۰۱۱ برای پلتفرمهای پلیاستیشن ۳، ایکسباکس ۳۶۰ و رایانههای شخصی منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را استودیو id Software و کمپانی Bethesda بر عهده داشتند. البته قبل از این نسخههای اصلی، یک بازی تحت نام Rage: Mutant Bash TV در سال ۲۰۱۰ برای iOS منتشر شده بود. داستان بازی RAGE در دنیای پسا آخرالزمانی wasteland در آیندهای نزدیک اتفاق میافتد و وقایع بعد از اصابت سیارک ۹۹۹۴۲ Apophis به زمین را دنبال میکند. شما در بازی کنترل شخصیتی به نام Nicholas Raine را در دست داشتید که یک سرباز بود که در پناهگاهی زیرزمینی به خواب طولانی مدت یا hibernation فرو رفته بود تا یک قرن بعد بیدار شود. او مشاهده میکند که توسط سازمانی به نام The Authority به عنوان یک فرد تحت تعقیب شناخته میشود. Rage بازی بسیار جذابی بود و بازخوردهای خیلی مثبتی را هم از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت کرد. این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای ۸۰/۱۰۰ را هم به خود اختصاص داد، ولی خب باز هم آنطور که باید و شاید همه را راضی نکرد و برخی که آن را بازی نکردهاند، به بقیه میگویند این بازی عنوان خوبی نیست، ولی این یک دروغ بزرگ است. بله خب بازی RAGE شاید دقیقا و کاملا آن عنوانی که منتظرش بودیم و قرار بود باشد، نبود و ضعفهایی داشت ولی نمیتوان کتمان کرد که واقعا در سبک خاص خود یک بازی فوقالعاده بود و کمتر عنوانی را شاهد هستیم که در آن، تمامی المانهای سبکهای مختلف از ریسینگ گرفته تا مبارزه با ماشین و اکشن ماجرایی جهان آزاد و شوتر اول شخص و … ، به شکلی بسیار سرگرمکننده و خاص، در کنار هم جمع شده باشند (مانند سری Borderlands).
در حقیقت همانطور که در بسیاری از نقدهای این بازی مطرح شد، RAGE عنوانی است که وقتی واردش میشوید و چندین ساعت را میگذرانید و یا آن را تمام میکنید، با خود می گویید که “بازی به این خوبی با این نمرههای خوب، چرا آن استقبال عمومی که لایقش بود را دریافت نکرد؟” مشکل در “ارائه” و “معرفی” و در یک کلام Presentation بازی به بازیباز است و انگار حس میکنید که بازی خودش، خودش را دست کم میگیرد و به ما نمیگوید “ببینید من چقدر خفن هستم”، در حالی که در خیلی از موارد هست. اگر بازی ارائه یا Presentation بهتری داشت وضعش خیلی خیلی بهتر از اکنون بود و حتی نمرههایش خیلی بالاتر بود، زیرا یکی از بهترینهاست. این بازی به خاطر نام سازندهاش که id Software و جان کارمک بزرگ بودند و تریلرهای بسیار زیبا و موضوع جذابش تبدیل به یک بازی خیلی مورد انتظار شد و وقتی منتشر گردید، آنقدر که از آن انتظار میرفت قدرتمند ظاهر نشد. خوب میدانید که امتیاز متای ۸۱ خیلی خیلی امتیاز خوبی برای یک بازی محسوب میشود ولی برای RAGE که شاید خیلیها انتظار داشتند یک شاهکار بیبدیل در حد ۹۰ و بالاتر باشد، چندان هم طرفداران و مخاطبین صنعت گیم را راضی نکرد. بازی به دلیل کیفیت جلوههای بصری، طراحی هنری دنیای بازی و سیستم جذاب مبارزاتش بسیار تحسین شد، در حالی که به خاطر داستان و شخصیتپردازی ضعیف و علیالخصوص عدم وجود سیستم جهتیابی صحیح در بازی مورد نقد قرار گرفت و از امتیاز آن کاسته شد.
۲ – بازی Lollipop Chainsaw هیچ ارزشی از نظر گیمپلی نداشت
سازنده: Grasshopper Manufacture
ناشر: Warner Bros
ژانر: Hack ‘n Slash
پلتفرم مقصد: پلیاستیشن ۳، ایکسباکس ۳۶۰
سال انتشار: ۲۰۱۲
امتیاز متا: ۷۰/۱۰۰
واقعا همیشه در حق بازیهای سودا ۵۱ ظلم میشود. از بس که این عناوین خاص هستند و مشابهی ندارند، به همین خاطر به مذاق گیمرها و منتقدها که ۹۰ درصد آنها مردمی با سلیقهی عادی و عامهی مردم هستند، خوش نمیآید، ولی خوشم میآید که سودا ۵۱ عین خیالش هم نیست و مدام بازیهای یونیک میسازد که واقعا هم باحال و جذاب هستند و اگر آنها را بازی نکنید، قطعا تجربههایی ناب را از دست دادهاید. در همین سری مقالات لااقل ۴ بازی این سازنده را قرار دادهام که دو تا از آنها در همین قسمت هستند و در این بخش صحبت از Lollipop Chainsaw است. بازی Lollipop Chainsaw عنوانی در سبک اکشن ماجرایی و هک اند اسلش است که در سال ۲۰۱۲ برای پلتفرمهای پلیاستیشن ۳ و ایکسباکس ۳۶۰ منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را استودیو Grasshopper Manufacture (زیر نظر سودا ۵۱) و کمپانی برادران وارنرز بر عهده داشتند. میدانید که نمیشود زیاد در مورد این بازی حرف زد و تصویر گذاشت، ولی خب اگر آن را بازی کرده باشید میدانید که واقعا باحال است.
از المانهای خاص بازی که بگذریم (که مثل همیشه اغراق شده هم هستند)، Lollipop Chainsaw یک هک اند اسلش واقعا باحال و عالی و خشن است که خشونت آن با کمدی و آبنبات ترکیب شده است! بازی پر است از ارتقا و فنون و کمبو و باسفایت و زامبی و اره کردن! Lollipop Chainsaw که مثل تمام بازیهای سودا ۵۱ خاص و جذاب بود، با وجود کیفیت خوبی که داشت، مطابق معمول بازیهای سودا ۵۱ (که از ریسک و خلاقیت نمیترسد)، نتوانست نظر منتقدین و بازیبازان را چندان به خود جلب کند و با این که واقعا بازی خوشساخت و باکیفیتی بود، بازخوردهای خیلی مثبتی را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت نکرد. این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای ۷۰/۱۰۰ را به خود اختصاص داد که واقعا بیانگر کیفیت بازی نبود و حق بازی بسیار بیشتر از این امتیاز بود. اگر Lollipop Chainsaw را بازی نکردهاید، در یک کلام میگویم سریعا برگردید نسل هفت و آن را تجربه کنید. باور کنید که همین ۱ سال پیش دوباره پلیاستیشن ۳ را راه انداختم و چند بازی که حسابی دلم برایشان تنگ شده بود دوباره بازی کردم که یکی از آنها همین Lollipop Chainsaw بود در کنار Darkness و Dante’s Inferno و Splatterhouse.
۱ – بازی Far Cry 2 یک عنوان ضعیف بود
سازنده: Ubisoft
ناشر: Ubisoft
ژانر: First Person Shooter
پلتفرم مقصد: پلیاستیشن ۳، ایکسباکس ۳۶۰ و رایانههای شخصی
سال انتشار: ۲۰۰۸
امتیاز متا: ۸۵/۱۰۰
فرنچایز بسیار محبوب و بزرگ Far Cry با وجود این که یکی از بزرگترین سری عناوین شوتر اولشخص در دنیا و یکی از بزرگترین فرنچایزهای کمپانی بزرگ یوبیسافت به حساب میآید، در طول سالها، فراز و نشیبهای زیادی داشته است و گاهی به حد یک بازی خوب رسیده است و گاهی یک شاهکار و یکی از بهترین بازیهای سال را شاهد بودهایم. نسخهی اول و شروع یک فرنچایز همواره بسیار مهم است و مهمترین نقش را در مطرح شدن آن سری و افتادن نام آن بر سر زبانها دارد که در این زمینه سری Far Cry فوقالعاده عمل کرد. در واقع این سری شروع بسیار خوبی داشت و نسخهی اول Far Cry نوید خلق یک فرنچایز زیبا و قدرتمند را داد و طرفداران زیادی را هم در سراسر دنیا برای خود دست و پا کرد. این بازی که در سال ۲۰۰۴ برای رایانههای شخصی منتشر گردید، موفق شد تا امتیاز متای فوقالعادهی ۸۹ را کسب نموده و تبدیل به یک نام بزرگ در صنعت بازی شود.
نسخهی دوم این سری هم واقعا یک بازی فوقالعاده بود ولی به شکل عجیبی و به دلیلی که خیلی معلوم نیست، نتوانست در حد و اندازههای عنوان اول ظاهر شود. بازی Far Cry 2 عنوانی در سبک شوتر اولشخص جهانآزاد است که در سال ۲۰۰۸ برای پلتفرمهای پلیاستیشن ۳، ایکسباکس ۳۶۰ و رایانههای شخصی منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را کمپانی یوبیسافت بر عهده داشت. Far Cry 2 با وجود کیفیت بسیار خوبی که داشت و بازخوردهای بسیار مثبتی که کسب کرد، از سوی بازیبازان با استقبالی مانند بازی اول مواجه نشد. این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای عالی ۸۵/۱۰۰ را به خود اختصاص داد. به هر حال این مقاله برای همین موارد است دیگر! شک نکنید که همین الان، در اول نسل نهم هم بازی فارکرای ۲ ارزش تجربه کردن را دارد. ناسلامتی داریم از یک عنوان جهانآزاد یوبیسافت با متای ۸۵ صحبت میکنیم.
شما عزیزان گیمفایی میتوانید در این بخش تمام قسمتهای قبلی این سری مقالات طولانی را مطالعه نمایید.
نظرات
بازی rage 1 بعد یکم دیگ گیم پلیش و مبارزاتش واقعا تکراری میشد و چیز خاصی دیگ نبود 🙁 🙁
میخوام اون ادمی که گفته فارکرای ۲ یک بازی ضعیف هست رو گیر بیارم فقط بزنمش . این بازی از هر لحاظ عالی بوده . اینقدر بازیش طولانی و قشنگ هست که فکر کنم ۳۰ یا ۴۰ درصد گیمر ها تونستن بازیو تموم کنن . Homefront هم خداییش من موقعی که بازیش اومده بود من رفتم تو pc بازی کردم واقعا خوب بود نمیتونم بگم عالی و شاهکار ولی در حدی خوب بود . بزرگترین اشتباه الکترونیک ارتس این بود که گذاشت گوست نید فور اسپید بسازه که فقط از بین این همه نیدفور اسپیدی که درست کرده فقط نسخه هیت و rivals خوب بود
سی یا چهل درصد خیلی زیاد و خوبه
فارکرای دو رو فکر نکنم ده درصد بازیباز ها هم تموم کرده باشن ، خیلی هاردکور بود
آره والا نسبتا سخت بود
نسخه ۱ هم به شکل وحشتناکی سخت بود حتی نسخه ۳ هم یکمی سختیای خودشو داشت اما نه در حد اون دوتا(کلا فارکرای در مقایسه با شوترای اول شخص هم سبک خودش یکمی سخت تره)
هم سخت بود ، هم بخاطر رنگ بندی و افکتاش باعث سر درد میشد
دقیقا آمارش رو من دیده بودم نوشته بود از صد در صد کاربران فارکرای ۲ فقط ۲۰ درصد موفق به اتمام این بازی شدند 😐 من که دوبار تمومش کردم حالا درسته بی عیب نبود ولی خیلی بهم حال داد 😎
بویژه اخراش که خیلی از بعد داستانی هیجان انگیز شد به نظرم
والا FarCry 2 اصلا سخت و هاردکور نبود!!!
برا من که جهنم بود:-D
تفنگ یهو وسط جنگ خراب میشد ، ماشین میترکید ، کلی کمپ بود وسط راه نمیشد با خیال راحت با ماشین بری ، فرصت تموم میشد ، هوش مصنوعی دشمنا خیلی قوی بود ، پول هم به سختی پیدا میشد
به علاوه ی رنگ بندی قهوه ایش برام خیلی جهنم شده بود
همینایی ک این بردی باورت میشه برا من نکته مثبت حساب میشدن؟ :دی
بنده خدا بیماری مالاریا هم داشت
اره موافقم کمپ هاش اذیت کننده بودن :دی
ولی من فقط با نسخه ۲ و ۳ فارکرای حال کردم
بقیه نسخه هاش مفت نمیارزن
من فار کرای ۲ رو یه بازی ضعیف نمیدونم اما نمیدونم چرا حس خوبی موقع بازی کردنش نداشتم و مراحلش به شدت برام تکرای شدن(اولین بازی بود توی عمرم که حس تکرای بودن بهم دست داد)
البته گان پلیش زمان خودش خدا بود مثلا اگه زیاد با یه اسلحه کار میکردی یکمی بد دست میشد و به مرور خرابتر میشد و یه موقع وسط درگیری گیر میکرد :laugh:
نکته دیگه ای که هست:من با فارکرای ۱ زندگی کرده بودم و خب قطعا انتظار خیلی بالایی از فارکرای ۲ داشتم که متاسفانه برآورده نشد
نسخه یک کلا حال و هواش با کل فرانچایز فرق میکرد اصلا یه جور دیگه بود (فکر کنم بیشتر اونایی که با نسخه ۲ حال نکردن به همین دلیل بوده)
اینکه فارکرای ۲ از لحاظ گیم پلی و جزئیات عالی بود کاری ندارم ولی دقیقا حق با تو داش یکی از بزرگترین عیب هاش تکراری بودن مراحل فرعی و حتی داستانی بود :-/
فارکرای ۲ گیم خوبی بود ولی هم خیلی سخت بود هم خیلی خشک و بعد یک مدت هم یکذره حوصله سر بر می شد دلیلشم انتخاب افریقا برای لوکیشن بازی بود که واقعا سرزمین مرده ای بودالبته من ۳ ۴ ساعت بیشتر بازی نکردم
پ.ن وقعا باید از تلاشتون تقدیر شه اقای بابایی که تونستید دو عکس خوب از Lollipop Chainsaw پیدا کنید واقعا بازی که در حد حقش ظاهر نشد shadow of the damend بود توی داستان و شخصیت از رزیدنت ۴ بدتر بود تو باقی چیز ها بهتر و سرگرم کننده تر .به جز کوجیما و میازاکی به باقی کارگردانای شرقی واقعا ظلم می شه
نسخه ی دو فارکرای تنها بازی ای بود که بدون تموم کردنش گذاشتم کنار ولی شاهکاره!
ولی خب تو این لیست با نید فکر اسپید و جاست کار موافق نیستم
جفتش مزخرف به معنای واقعی کلمست
همینطور هوم فرانت روولوشن
اونو بازی نکردم متاسفانه یا خوشبختانه
هوم فرانت رولوشن یکی از کلنگ ترین بازیا از بعد فنی تو کل عمرم بود. واقعا وحشتناکه. فریمم موقع موتورسواری ۱۵ میشد تو راه رفتن طبیعی از ۲۵ بالاتر نمیرفت. گان پلی خشک و نچسب. هوش مصنوعیا رو که نگم. کوئستای تکراری
بازی خوبی بود ولی اینقدر از بعد فنی داغون بود قشنگ زهرمار کرده بودش بهیچکس پیشنهادش نمیکنم ( مگه اینکه الان اکیش کرده باشن نمیدونم واقعا)
با حرف شپردم موافقم جاست کاز خیلی تکراری بود واقعا یسری بازی نیاز به نسخه جدید ندارن. NFS بازی نمیکنم ولی یکی از رفیقام خوراکشه میگفت NFS بازی خوبیه ولی نه بره سال ۲۰۱۵. عقب موندس فقط گرافیکش پیشرفت کرده
جاست کار دو تنها بازی سری بود که با وجود ماموریتای تکراری راحت قابل بازی بود
تنها دلیلشم همون قلاب بود که قشنگ حال میداد
ولی از اون به بعد حتی تو مپ هم تغییر آنچنانی ایجاد نکردن ، شکل بازی هم همونه گیم پلی هم همونه داستان هم مثل همیشه داغون
Nfs هم که شروع افول سری بود
سری ای که قبلش ریوالز و ماست وانتد اومده بود ازش و جفتش درسته nfs نبودن پلی ریسینگ محشری بودن ، اون اومد .. زد تو سری
homefront the revolution خیلیم بد نبوداا. یکم گیر میکرد بعد سیو کردنا یه چن تا باگم داشت ولی نه خیلی. از assassin’s creed odessey کمتر باگ دیدم توش.بازی خوبی بود ماش نسخه ی بعدیشم معرفی شه.
من تنها بازی که تو عمرم موفق به اتمامش نشدم جی تی ای سن آندرس بود سه بار شروع کردمش و با اینکه هر سری تا اخراش می رفتم ولی دیگه حوصله ام نمی کشید برم نمیدونم چرا :-/ :-((
من بازیم باگ میخورد به شهر دوم نمیرسید
تا پارسال که از رفیقم گرفتم تا تهش رفتم
ماموریت آخرش شاهکاره اگه نرفتی برو حتما
خسته نباشی سعید جان من یکراست میرم سراغ شماره اول چون این بازی واقعا حرف نداشت و زمان خودش یه رقابت بسیار خفنی داشت انجین گرافیک یوبی سافت یعنی donya با انجین گرافیک کرای انجین از کرای تک ، بازی واقعا عالی بود و من رو pc بازیش کردم این بازی سلطان بهینه سازی بود با اون حجم از گرافیک یادم نیست حجمش بود ۵ گیگ یا ۳.۵ گیگ بود در صورتی که بازی های خیلی ضعیف تر از این به راحتی ۱۰ یا ۱۲ گیگ بودن ….. در مورد سودا ۵۱ هم باید گفت همیشه منتقدا و گیمرای تک بعدی به بازی های خاص و سازنده هایی که میخوان خونی تازه وارد ویدیو گیم کنن بی مهری میکنن حالا درسته خیلی اوقات این ایده ها اونطور که باید موفق نمیشه ولی برخوردی که با این سازنده های دوس داشتنی میشه شاید گاها با یک تروریست نشه که این واقعا عجیب و احمقانست ، من خیلی تفکری که بر این سری پست ها هست رو دوس دارم چون ارزش واقعی یک گیم رو باید از طرفداران اون پرسید و اگر غیر از اون فکری دارید خیلی راحت میتونید بزارین طرفداران اون بازی عشقشون رو بکنن ، با درود به سعید اقا بابایی عزیز :rose:
بازی Just Cause 4 شاید ضعیف تربت نسخه سری باشه که البته بنظرم حداقل از نسخه اول بهتره ولی ارزش یکبار بازی کردن رو داره هر چند بنظرم باید یک تحول اساسی تو بازی بدن و نوآوری های زیادی رو ارائه بدن و البته موتور گرافیکی بازی باید ارتقا پیدا کنه چون گرافیک نسخه سوم بهتر از چهارم دیده میشه.در مورد فارکرای ۲ هم بنظرم در زمان خودش جز بهترین ها بود.
بازی x-man خدایش خوب بود خیلی خاطره دارم ازش
واقعا بعضی از بازی ها هستن که به جایگاه واقعیشان نمیرسن و در موردشون کم لطفی میشه.
Just cause 4 به نظرم بازی خیلی بدی نبود و ارزش یکبار تجربه کردن رو داشت البته بعضی مراحلش واقعا تکراری میشه.
Far cry 2 به شخصه ازش خوشم نیومد و ازش لذت نبردم.
به به عجب لیستی مرسی سعید جان
Godhand رو خیلی دوست داشتم مخصوصا همین قسمتی که عکسش رو گذاشتین ( سعید جان chain yanker نزن فقط dragon kick با استایل بروسلی یا اونی که با چوب بیسبال میزد )
Killer is dead رو اومدم دانلود کنم خیلی بازخورد ها نسبت بهش جالب نبود آخرش منصرفم کرد الان باز شاید برم سراغش
ولی برسیم به rage 1 خلاصه نه شخصیت جالبی توش دیدم نه داستانی ( داستان برای من همه چیزه ) و خلاصه از نظر من بازی جالبی نبود و زود خسته کننده میشد .
سعید جان بالاخره از lolilop chainsaw یه عکس تو گیمفا دیدیم فقط چرا کاراکتر اصلی درست حسابی معلوم نیست ؟ ?:-) 😀
ممنون سعید جان لیست عالی بود
تقریبا همشون رو بازی کردم و هر کس یه نظری داره در مورد بازی های این لیست ولی فار کری ۲ عالی بود یعنی عالی بخصوص وقتی وسط جنگی دارن دهنتو سرویس میکنن اسلحه گیر میکرد دیگه فاتحه :laugh: این بازی خیلی لذت بخش بود یکی از لذت بخشترین کارای دیگش گشتن دنبال الماس بود و خیلی چیز های دیگه که فار کری ۲ رو نسبت به این سری متمایز میکنه و نسبت به بقیه هاردکورتر بود
ولی هیجان انگیز ترین بازی این لیست میرسه گاد هند که واقعا عالی بود اصلا همین بازی هایی رو فقط شینجی میکامی میسازه و ۱۵ سال از بازی میگزره و بهش فکر میکنم میگم کاش نسخه دوم و سومش هم ساخته میشد و هر بار میتونست بهتر و بهتر بشه
بدترین اتفاق اینه که وسط جنگ یهو بخوای قرص بخوری فرصت تموم شده باشه:-|
یعنی قشنگ آدم هلاک میشه
اسلحت هم گیر کنه دیگه اصلا هیچی
اون الماس پیدا کردن ذهن منو صاف کرد ، لامصب هر ده قدم از ماشین پیاده میشدم یه دور دوربین رو میچرخوندم بلکم الماس پیدا شد:-D
یبارم تو شهر یه الماس پیدا کردم کل شهر ریخت رو سرم:-|
یبارم تو شهر یه الماس پیدا کردم کل شهر ریخت رو سرم 😀
اره دقیقا یادمه اصلا هر چی میزدی تمومی نداشتن لعنتی ها ولی خیلی خفن بود من با فارکری ۲ خیلی حال کردم ولی تو سری فارکری همیشه خیانت هستش و دوستات اخرای بازی میریزن سرت دهنتو سرویس میکنن کاش یه اسپین اف بزنه عین فارکری ۲ همون سختی ها رو داشته باشه بعضی از سختی های بازی ها خیلی لذت بخشه 😀
یادش بخیر Homefront عجب بازی بود واقعا حقش خوردن 😥
تو بازیای توی لیست نید فور اسپید فقط بازی نکردم
Rage ام بنظرم حقش شو خوردن
راستی ممنون بابت مقاله آقای آقابابایی
خسته نباشید سعید آقا بابایی عزیز لیست خیلی زیبا و منطقی بود به نظرم در حق فارکرای ۲ واقعا کم لطفی شد با اینکه یه عیب هایی داشت( مثل تکراری بودن مراحل فرعی) ولی نتیجه ی کلی واقعا زیبا و لذت بخش بود ( بویژه من که بازی هایی با محیط آفریقایی دوست دارم با علف های ساوانا :rotfl: :rotfl: )
تو اکثر موارد با سعید آقابابایی موافقم. :yes: :heart: :rose:
مثلا مگه میشه just cause رو از دست داد؟
با وجود ایراداتی که تو مقاله هم گفته شده، این بازی واقعا ته هیجان و سرگرمی هست و آدم رو سرحال میاره، پس چرا باید از دستش بدیم.
یا killer is dead واقعا مراحل عجیب و منحصر به فردی داره که انصافا بی ارزش نیست!
و همینطور بازی فوقالعاده rage که یجورایی مخلوطی از دو بازی مورد علاقه من یعنی Borderlands و فالوت بود ولی یکدفعه منتقدا فاز برداشتن که این قضیه نکته ی منفیه! در حالیکه بازی در نهایت اتمسفر خاص خودش رو هم داشت.
غیر از قسمت اتومبیل سواری که افتضاح بود ولی خیلی هم تو بازی اهمیت نداشت، تو باقی قسمت ها rage واقعا یه عنوان معرکه و به یاد موندنی بود، مخصوصاً طراحی ترسناک بعضی مراحلش.
ولیکن هیچکدوم از Homefront ها رو بازی نکردم چون موقع اولویت گذاری به متا توجه کردم؛ هرچند انصافا همیشه حس میکردم این بازی رو اشتباها گذاشتم کنار…
جاست کاز واقعا از نظر من یه بازی بیخودیه !! نمیدونم چطوری ملت میتونن بازیش کنن
Borderlands بازی فانیه همه نسخه هاش رو پلی دادم
Rage بازی باحالیه اگر دنبال داستان نباشی خیلی
Homefront بازی خیلی خفنیه !! مردم چرت میگن من که خیلی باش حال کردم
جاست کار مشکل ماموریت داره شدید
یه مپ خالی میده میگه هر کاری میخوای بکن
آخه مردک تو مپ خالی چیکار کنیم:-|
مپ ریج جلوی اون جنگل ماموریت فرعیه!
یه ساعت بازی کردم حالم بد شد دیلیت کردم حیف زحمتی که ! برای کرکش کشیدن
موافقم داش جاست کاز۴ بازی معمولی بود مراحلش کمی کسل کننده بود از بعد داستانی هم زیاد حال نکردم باهاش ولی خب جهان بازش خوب بود حداقل یه حالی میداد 😉
اگه اینجوری باشه که وقت کنم سراغ Homefront میرم.
در مورد just cause دفاع خاصی ندارم! ولی واقعا منو سر حال میاره و گاهی لازم میبینم همچین عنوانی رو تجربه کنم. آزادی عمل و تنوعی که تو اکشن این بازی هست در نوع خودش بی نظیره.
تو این لیست بازی های X-Men Origins: Wolverine و FarCry 2 بی نظیر بودن برام!
ممنون از نویسنده عزیز بابت نوشتن این مقاله خواندنی
آقای آقابابایی فارکرای دو ۲۰۰۸ اومد نسخه ی یک ۲۰۰۴ عرضه شد
پس اسپک کو اون بازی خیلی حقش خورده اند
این شماره ی دوازده مقالست
تو همون دو سه تای اول اومد
Juar cause 4 که بعد از یه مدت کوتاهی تکراری میشد و دیگه ادامه ش ندادم.
Need for speed 2015 بازی بدی نبود ولی چرخه شب و روز نداشت و خیلی شهر بی روح و کسل کننده ای داشت.
Rage 1 هم که پر از باگ و مشکلات فنی بود و اصلا تجربه اش نکردم.
Far cry 2 را دوست داشتم. نمی تونم بگم شاهکار بود ولی ازش لذت بردم. دقیقا همونطور که تو متن مقاله هم بهش اشاره شد همه منتظر یه عنوان در حد نسخه اول بازی بودن و چون نسخه دوم در حد انتظارات ظاهر نشد نمره ای در حد خودش نگرفت وگرنه بازی خوبی بود.
این بازیها نمراتی که گرفتن تقریبا حقشون بوده و هیچ ظلمی هم در موردشون نشده . با تشکر از زحمات جنابعالی .
احساس میکنم برای پیدا کردن یه عکس که بتونید برای Lollipop Chainsaw نشون بدید مشکل داشتید 😀
GOD HAND(عالی بود و متای بالاتری لیاقتش بود)
LOLLIPOP CHAINSAW(خیلی سرگرم کننده و هک اند اسلش خوبی بود)
FAR CRY 2(یادش بخیر باهاش حال کردم زمان خودش)
عالی بودن
XMEN هم بد نبود اما حوصله ام رو سر برد وسط هاش رهاش کردم
با فارکرای۲ به شدت موافقم و اتفاقا بنظرم با توجه به فضاسازی و المان های جذابی که داشت یکی از بهترین فارکرای ها حساب میشه که متاسفانه نمیدونم چرا نادیده گرفته شد!
در خصوص just cause 4 باتوجه به همون توقعاتی که از این سری داریم بازهم بنظرم ارزش تجربه نداشت و نسبت به نسخه سوم عقبگرد بود!
میدانید که نمیشود زیاد در مورد این بازی حرف زد و تصویر گذاشت :rotfl:
بازی rage و homefront revolution رو یه روز میرم:)
اره برقی ابنباتی و نیدفور اسپید۲۰۱۵واقعا عناوینی هستن ک ارزش تجربه دارن
تنها نکته منفی نیدفور اسپید اتصال دائم به نت ک اگر نبود خیلی عالی میشد وگرنه گرافیک و هندلینگ و تیونینگ خودرو ها عالی کار شده
من زمانی که ۱۱ سالم بود اینو بازی میکردم تو کامپیوترم بعد سی دی شو دادم به کسی و هیچ وقت پیدا نشد جالب اینجا بود اسم بازی رو هم یادم رفته بود خیلی ئنبال این بازی بودم (منظورم اینهHomefront)
با تشکر از نویسنده فقط با home front نسخه اول موافقم و من این بازی در کنار انحصاری های ps3 داشتم .باید بگم فوق العاده گیم پلی جذابی داشت و اگر گرافیگ بازی از جنس کیلزون بود تا الان جای تمام نسخه های کیلزون گرفته بود.
نویسنده های محترم از بازی project snowblind هم یه مطلب بذارین
خیلی بازی خوبی بود ولی متاسفانه به دلیل انتشار هم زمان با نسخه ای از دیس اکس دیده نشد (و البته خودش نسخه فرعی قرار بود باشه که مستقلش کردن)
خلاصه بگم این بازی رو فراموش کردین در طی این سال ها
یه مطلبی بزنین براش