از خاصترین بازیهای نسل تا Overratedترین عناوین؛ نگاهی به ترینهای نسل هشتم (قسمت سوم)
نگاهی به ترینهای نسل هشتم در بخشهای مختلف
چندماهی میشود که نسل هشتم به پایان رسیده و نسل نهم رسما آغاز گردیده است. انگار همین دیروز بود که جامعهی گیم به شدت برای عرضهی بازی Watch Dogs روزشماری میکرد. انگار همین دیروز بود که مخاطبان عام و خاص، برای تجربهی Grand Theft Auto V لحظهشماری میکردند. انگار همین دیروز بود که معرفی نسخهی چهارم از فرنچایز Uncharted مانند یک بمب سر و صدا به راه انداخت. از آن روزها سالهاست که میگذرد و آن اتفاقات، هماکنون به خاطرات تلخ و شیرین برای همهی ما تبدیل گشتهاند.
حال که به نوعی پروندهی کلی نسل هشتم بسته شده است، در مقالهی پیشرو نگاهی به ترینهای نسل هشتم در بخشها و قسمتهای مختلف میاندازیم. از ناامیدکنندهترین عناوین و خلاقانهترین بازیهای نسل گرفته، تا چالشبرانگیزترین عناوین و متفاوتترین تجربههای نسل. بدون فوت وقت بیشتر برویم به سراغ جمعبندی کلی اتفاقات نسل هشتم.
- انتخابهای صورت گرفته در هر بخش از ترینهای نسل هشتم، بر اساس دو رکن اصلی منطق کلی و نظر شخصی نویسنده یعنی بنده انتخاب شدهاند. بدیهی است که شما ممکن است بر اساس سلیقه یا نظر خودتان، با این انتخابها موافق و یا مخالف باشید. اما این نکته را در نظر بگیرید که فارغ از نظر شخصی، منطق و استدلال نیز در انتخابهای من بسیار نقش پررنگی ایفا میکنند.
- در لابهلای بخشهای مختلف، نظرات برخی از اعضای تحریریه گیمفا در مورد بخشهای مختلف و انتخاب آنها را نیز میتوانید مطالعه کنید.
- این سری مقالات چندقسمتی بوده و بنابراین تمام موارد را شامل نمیشود. در ادامه به دیگر قسمتهای ترینهای نسل هشتم میپردازیم.
قسمت دیگر مقاله ترینهای نسل هشتم
ناامیدکنندهترین بازی و سختترین بازی ها
برترین بازی جهان آزاد و خلاقانهترین بازی
بازیهای بیش از حد تعریف و تمجید شده (Overrated) نسل هشتم:
توجه بسیار مهم: دوستان عزیز دقت کنید وقتی صحبت از Overrated بودن یک بازی میشود، به هیچوجه منظور این نیست که عنوان نامبرده بازی ضعیف یا ناامیدکنندهای است. خیر. بلکه منظور این است که اثر مورد نظر بسیار بیشتر از آنچه که لیاقت داشته مورد توجه و تحسین قرار گرفته است. و همچنین بدیهی است نظر شخصی در این زمینه بسیار دخیل است.
رتبه پنجم: بازی Everybody’s Gone to the Rapture
عناوین Indie در نسل هشت عملکرد بسیار قابلقبولی داشتند و نه تنها جوایز متعددی در رقابت با بازیهای AAA صنعت گیم به دست آوردند، بلکه اکنون بیش از گذشته بازار مخاطبان را در اختیار دارند. بازیهای مستقل معمولا یا با استقبال فوقالعاده منتقدان مواجه میشوند و یا از طرف دیگر با سیل انتقادها روبهرو میگردند. اما در این بین، برخی عناوین مستقل به شکل عجیبی سر و صدا به راه میاندازند اما وقتی خود شما شخصا آن بازی را تجربه میکنید، در مییابید که تا حد زیادی نسبت به کیفیت بازی اغراق شده است. بازی Everybody’s Gone to the Rapture قطعا یکی از این موارد به شمار میآید. برای عنوانی که با نمرات خوب از طرف منتقدان مواجه شد، کیفیت بازی بسیار بد است. بازی عملا چیزی به نام گیمپلی ندارد و آنقدر روایت و پیشروی کند و خستهکننده است که چندین بار هنگام تجربه بازی حس خواب به من دست داد! از طرف دیگر روایت داستان بازی نیز نه تنها در ابتدا گنگ است، بلکه حتی با اتمام بازی نیز برخی سوالات شما بیپاسخ خواهند ماند. برای عنوانی که امتیاز متای بسیار قابلقبولی دارد، بازی Everybody’s Gone to the Rapture یک فاجعه بود. تکراری، خستهکننده و بیهدف… .
رتبه چهارم: بازی Gone Home
بازی Gone Home نیز شرایطی مشابه عنوان Everybody‘s Gone to the Rapture داراست. عنوانی که با استقبال گسترده منتقدان همراه شد و تا حد قابلتوجهی خبرساز شد اما نه تنها من، بلکه تعداد زیادی از بازیبازان از تجربه بازی ناامید شدند. ریتم کند، داستانی نه چندان جذاب و از همه مهمتر کوتاهی بیش از حد بازی از جمله عواملی بودند که با استناد به آنها میتوان گفت بازی Gone Home به شدت Overrated بود. باری Gone Home اگر یک دلیل برای خوب بودن خوب به شما دهد از طرف دیگر دهها دلیل به شما میدهد تا از بازی بیزار شوید.
اوورریتدترین بازی نسل هشتم: برخی عناوین نینتندو و Celeste
مبحث بازیهای اوورریتد و آندرریتد بسیار داغ هستند و نکتهی مهمشان هم این است که خیلی خیلی سلیقهای هستند. یعنی مثلا من فردی را میشناسم که میگوید ویچر ۳ و مس افکت۲ اووریتد هشتند!! بالاخره سلیقه است دیگر! شخصا وقتی صحبت از اوورریتد میشود اکثر مواقع یاد بازیهای نینتندو میافتم. نه این که بازیهای بدی باشند ها. اتفاقا گاهی هم شاهکار هستند ولی موضوع این است که شاهکارهایشان هم ۳ برابر بقیه تحسین میشوند و متاهای ۹۷ و … میگیرند که واقعا از نظر من درست نیست. یا مثلا نینتندو هی ماریو میسازد سوار ماشین و روی آب و رینگ مبارزه و …. و پشت هم جوری تحسین میشوند که انگار بهترین بازی تاریخ ساخته شده، حالا وقتی میروی بازی کنی میبینی بابا اینطوریها هم نیست که این بازی حقش ۹۵ باشد، مخصوصا وقتی که مقایسه مطرح شود. ویچر ۳ و لست آو آس مثلا متایشان کمتر از زلدا و ماریو شود. این اصلا برای من قابل قبول نیست ولی از آن طرف هم گفتم که خیلی اینجا سلیقه مطرح است شاید کسی دقیقا برعکس من باشد و شخصی که سلیقهاش دقیقا نقطهی مقابل من است ویچر ۳ برایش اوورریتد است و ماریو شایستهی ۹۵. البته این را هم اشاره کنم که من منطق را هم در نظر میگیرم یعنی میگویم مثلا حق فلان بازی زلدا و ماریو شاید حدود ۹۰ باشد، ولی واقعا ۹۷ و ۹۵ نیست چون این عددها مقایسه میشوند و وقتی مقایسه شوند میبینی که زیاد درست نیستند. همچنین یک بازی دیگر که خیلی در ذهنم مانده از نظر اوورریتد بودن Celeste است که هرگز نمیتوانم هضم کنم آن نمرات و آن تحسینها را دریافت کرد و نامش برای بازی سال مطرح شد!!!سعید آقابابایی
رتبه سوم: بازی Her Story
شاید در وهلهی اول، حتی یاد کردن از Her Story به عنوان یک بازی ویدئویی کاری اشتباه باشد چرا که خیلی سخت است بتوان تجربه Her Story را حتی نزدیک به یک بازی ویدئویی خواند. با این وجود ساخت و عرضه این بازی با پوشش خبری گسترده و استقبال قابل توجه منتقدان همراه بود و حتی عنوان برترین روایت داستانی سال را نیز کسب کرد! اما منصفانه قضاوت کنیم بازی Her Story به معنای واقعی کلمه یک بازی Overrated بود. اصلا در وهلهی اول دلیلی وجود نداشت این اثر به عنوان یک بازی ویدئویی ساخته و عرضه شود. شاید قالب مستند یا فیلم میتوانست مناسبتر و جذابتر باشد چرا که عملا هیچ فعالیت خاصی به جز تماشای ویدیوها و یادداشتبرداری وجود ندارد.
رتبه دوم: بازی Celeste
اشتباه برداشت نکنید… . به شخصه از تجربه این عنوان لذت بردم. اما حقیقت این است خوب بودن یک بازی ایندی یک بحث است و در نظر گرفتن آن به عنوان برترین بازی سال بالاتر از عناوین دیگر بحثی دیگر! آیا Celeste بازی جذاب و باکیفیتی بود؟ بلاشک. اما مسأله این جاست بعد از عرضه این بازی فعل و انفعالات تبلیغاتی گستردهای برای این عنوان شکل گرفت و بسیاری Celeste را تا مقام برترین بازی سال بالا بردند. در هر صورت کسی منکر خوشساخت بودن بازی Celeste نمیشود ولی حقیقت این است که این بازی را میتوان عنوانی Overrated دانست.
۱-رتبه اول و Overratedترین بازی نسل هشتم: بازی Metal Gear Solid V: The Phantom Pain
میدانم چه میخواهید بگویید… . این که بازی MGS: V یک شاهکار تمام عیار بود و نبوغ کوجیما در آن دیده میشد. یا اینکه احتمالا عقیده دارید این عنوان یکی از برترین عناوین جهان آزاد نسل هشتم است! اجازه دهید از دیدی دیگر و بدون تعصب به این عنوان نگاه کنیم. اول از همه، آیا واقعا لزومی داشت این بازی Open World باشد؟ نقشهای خالی که فقط تعدادی Outpost دارد و مراحلی که یکی پس از دیگری کپی پیست شده و تکراری هستند. آیا جهان آزاد بودن این عنوان به کیفیت نهایی آن لطمه نزد؟ آیا گرفتن تعدادی Outpost مشابه و انجام مراحلی تکراری مثل نجات تعداد مشخصی گروگان را میتوان فعالیتی فوقالعاده قلمداد کرد؟ فکر میکنم جهان آزاد شدن بازی کاملا برای هدفی تجاری صورت گرفت.
در وهلهی بعدی باید بگویم بازی عملا چیزی به نام کاتسین نداشت. چندین مکالمه کوتاه و دنیایی Voice Recording… . آیا قرار است به خاطر اسم کوجیما از این روایت داستانی با القابی چون شاهکار و بینظیر یاد کنیم؟ شخصیت اصلی بازی حتی در کل پنجاه خط نیز دیالوگ ندارد… . آیا این مسأله نیز به نبوغ کوجیما بر میگردد یا ضعف در روایت؟ احتمالا جواب شما این است که به خاطر شخصیتپردازی خاص به عمد دیالوگهای شخصیت اصلی اندک بودند که در جواب باید بگویم حتی جدیترین و سیاهترین شخصیتهای تاریخ ادبیات نیز حداقل چهار جمله درست و حسابی صحبت میکردند نه اینکه کل بازی حالتی تقریبا صامت داشته باشند!
و خب فراموش نکنید از یک جایی به بعد، سازندگان به جای طراحی مراحل جدید، مراحل قبلی را کپی پیست کرده و در اختیار بازیبازان قرار میدادند تا داستان بازی ادامه پیدا کند! این مسأله نیز حتما به نبوغ کوجیما برمیگردد و ایشان مصلحتی در این کار میدیده است! و خب ما نیز باید بپذیریم چرا که اگر کسی کوچکترین حرفی بزند با بمباران انتقادات روبهرو میشود… . در هر صورت به شدت اعتقاد دارم که Overratedترین بازی نسل هشتم، عنوان MGS: V است.
متفاوتترین و خاصترین تجربههای نسل هشتم:
رتبه پنجم: بازی Detroit: Become Human
بازی Detroit: Become Human هر چند به نوبهی خود آنچنان جدید و نوآورانه نبود و جا پای عناوین قبلی کیج مانند Heavy Rain گذاشته بود، اما با این وجود به لطف تصمیمات متعدد چند شاخه، شخصیتپردازی فوقالعاده شخصیتهای اصلی و فرعی، بازی خوب بازیگران و تعلیق بالای داستانی به راحتی یکی از متفاوتترین تجربههای نسل هشتم به شمار میآید. در طول مدتی که این عنوان را تجربه میکردم، همیشه هیجان و استرس بالایی داشتم چرا که هم تصمیمات بازی سخت و هیجانانگیز بودند و هم اینکه تعلیق داستان آنقدر بالا بود که کنجکاوی برای فهمیدن ادامه داستان امانم را بریده بود.
رتبه چهارم: بازی Hellblade: Senua’s Sacrifice
به خوبی به خاطر دارم در ابتدا نمیتوانستم باور کنم که Hellblade یک بازی Indie به شمار میآید! چرا که معمولا وقتی صحبت از بازیهای مستقل میشود با عناوینی دوبعدی و با گرافیکی ساده اما جذاب طرف هستیم. اما Hellblade یک مثال نقض به تمام معنا بود. عنوانی بسیار خاص که به زوایای تاریک شخصیتی انسانها میپرداخت. روایت جذاب داستان، شخصیتپردازی فوقالعاده و فضاسازی بینظیر، همگی این موارد در کنار یکدیگر این عنوان را به یکی از متفاوتترین بازیهای نسل هشتم تبدیل ساختند… .
رتبه سوم: بازی Disco Elysium
بازی Disco Elysium به معنای واقعی کلمه یک اثر هنری متفاوت و منحصربهفرد در صنعت بازیهای ویدئویی به شمار میآید. از مکانیزمهای خلاقانه گیمپلی گرفته تا داستانی جذاب با تعلیق فوقالعاده بالا. اما مهمتر از همه، آن چیزی که تجربه این بازی را خاص میسازد این است که این عنوان احساسی بسیار عجیب و متفاوت را به مخاطب منتقل میسازد. احساسی که شاید در نوع خود بیهمتا و خاص باشد. البته قطعا باید این عنوان را در لیست بازیهای خاصپسند نیز قرار داد اما اگر تنها چندساعت این بازی را تجربه کنید (به شرط آنکه تسلط خوبی بر زبان انگلیسی داشته باشید) در مییابید که با یکی از متفاوتترین بازیهای عمرتان مواجه هستید.
متفاوتترین تجربه نسل هشتم
بسیاری از ما اولین باری که پشت نمایشگر به دنیای تیره و تار Limbo خیره شدیم، در تصوراتمان هیچ جرقهای از وسعت انقلاب این اثر مشاهده نکردیم؛ چرا؟ چون سراپا غرق در آتش تجربهی متفاوت آن شده بودیم. هزاران بازی مستقل آمده و رخت بستهاند اما کدام یک تا این حد به تفاوت و البته تفاخر آثار AAA نزدیک شده بودند؟ با این حال ما در آن بازه متوجه نشدیم اما استعدادهای سرشار استودیو Play Dead یک بار دیگر در سال ۲۰۱۶ تاریخ را تکرار کردند و کیفیت اثر خود را یک پله ارتقا دادند. بازی Inside از زمان معرفی تا لحظهی عرضه به عنوان یک تلاش عادی از سوی سازندهای مستقل و احتمالاً خوش شانس شناخته میشد؛ سازندهای که به گفته برخی تنها با فرمولی استثنائی یک بار به موفقیت رسیده بود و دیگر قادر به خلق تجربهای گیراتر نبودند. اما به راحتی میتوان حدس زد که این اثر تا کجا پرواز کرد و تمام احتمالات در دنیای خاص آن نابود شدند. بازی Inside پس از انتشار تبدیل به دومین اثر کالت استودیو Play Dead شد که تا سالها کلاس درس بازیسازان دیگر خواهد بود. یک دنیای پررنگ ولی تیره، پسرکی ناشناس اما آشنا، مکانیزمهای ساده ولی دقیق و پیچیده؛ حتی توضیح خام این عناصر به سختی قابل تصور است و استودیو یاد شده با هر بار هنرنمایی، آنها را به دنیای واقعی منتقل میکند. بازی Inside متفاوتترین تجربه نسل هشتم این شخص میباشد که احتمالاً داستان آن هر بار متفاوتتر از دفعات پیشین ظاهر میگردد و تبدیل به متفاوتترین تجربه فردی دیگر خواهد شد. در نهایت لازم به ذکر است که ما تنها در مورد نسل هشتم دست به انتخاب آثار زدیم. اگر گستره این انتخاب کمی بیشتر بود و به سمت دهه اخیر متمایل میشد، اثر دیگری (از نظر این نویسنده) میتوانست در قامت خلاقانهترین، نادیده گرفته شدهترین و متفاوتترین تجربه یک بازی ویدئویی ظاهر شود؛ شاهکار تکرار نشدنی Valve، بازی Portal 2.مهدی ملکی
رتبه دوم: بازی What Remains of Edith Finch
بازی What Remains of Edith Finch یکی از خاصترین بازیهای ویدئویی تاریخ به شمار میآید. روایتی جذاب و عجیب از یک طلسم خانوادگی که به زیباترین شکل ممکن روایت شده است. شاید برای بسیاری این اثر تجربهای معمولی به شمار بیاید اما به شخصه برای من، یک ماجراجویی فوقالعاده عجیب و جذاب بود. وجود Plot Twistهای متعدد آنقدر جذابیت داستان بازی را زیاد کرده بودند که ریتم بعضا کند بازی در برخی قسمتها اصلا و ابدا به چشم نمیآمد. روایت داستان و از همه مهمتر به تصویر کشیدن سرنوشت افراد خاندان Finch به بهترین شکل ممکن صورت گرفته است. اگر به عناوین ایندی علاقهمند هستید و این عنوان را تجربه نکردهاید، حتی لحظهای در تجربهی این بازی خاص شک نکنید… .
رتبه اول: بازی Hades
گاهی اوقات برخی عناوین آنقدر فوقالعاده عمل میکنند که جای هیچگونه بحث و یا صحبتی باقی نمیگذارند. بازی Hades را باید یکی از این عناوین دانست. بازی که با طراحی هنری فوقالعاده چشمنواز در کنار مبارزاتی سریع، جذاب و سرگرمکننده، یکی از جذابترین تجربههای نسل هشتم را به بازیبازان منتقل میسازد. بازی Hades را باید از آن دسته عناوینی دانست که فارغ از هیاهوی خبری و تبلیغاتی عناوین بزرگ، در آرامش و سکوت کار خود را انجام میدهد و در این زمینه نیز موفق عمل میکند.
البته بدیهی است خاصترین و متفاوتترین تجربه نسل برای هر کدام از ما متفاوت است. ممکن است فردی عنوانی مستقل را متفاوتترین تجربه نسل خودش بداند و فردی دیگر یک بازی AAA مطرح. چیزی که در نهایت مهم است این است که بتوانیم کنار یکدیگر و به همراه یکدیگر، از صنعت بازیهای ویدئویی لذت ببریم.
ادامه دارد…
پر بحثترینها
- واکنش ایلان ماسک به اظهارات نژادپرستانه کارگردان Avowed
- شایعه: پورت PS5 بازی Forza Horizon 5 آماده است اما تاریخ عرضه مشخصی ندارد
- مدیرعامل ناتی داگ: بازی بعدی هیجانانگیزترین پروژهای است که روی آن کار کردهایم
- تحقیقات جدید FTC علیه مایکروسافت آغاز شده است
- رسمی: فروش پلی استیشن ۲ از ۱۶۰ میلیون واحد عبور کرد
- سهگانه Batman Arkham؛ آغاز، اوج و پایان یک افسانه
- گزارش: نام رمزی بازی بعدی ناتی داگ Jordan است
- تماشا کنید: Light of Motiram معرفی شد، کپی بیشرمانه از Horizon Zero Dawn
- تئوریهای طرفداران درباره GTA 6 باعث خنده اعضای راکستار میشوند
- حجم بازی Indiana Jones and the Great Circle فاش شد
نظرات
عالی بود. ممنون از اقای زاهدی
به نظرم یه همچین لیستی رو هم بر اساس نظرات گیمر های ایرانی هم بنویسید. چیز باحالی می شه
در مورد خاصترین عناوین واقعا برام سوال هستش که چرا دثاسترندینگ حضور نداره
اسپم…تبریک به همهی سونیفنا…لست پارت۲ رسید به ویچر۳ با ۲۶۰ گوتی و حالا فقط یک جایزه دیگه تا پرافتخارترین بازی تاریخ فاصله داره…
لست پارت۲ همونطور که ویچر۳ جای لست ۱ گرفت تونستش که جاشو بگیره…
به ناتیداگ و لست نمیشه احترام نزاشت…
۲۶۰+۱#
واقعا منم برام سواله
.
البته بازی فقط داستان و موزیک و گرافیکش خفنه
.
این یه قلمو ترجیح میدم واکتروشو ببینم
به نظرم تک تک کلمات آقای زاهدی در مورد متال گیر کاملا صحیح بود. ممنون جناب زاهدی
اصلا کلمات آقای زاهدی درست نبود بلکه پیام این دوستمون بهترین جواب به مقاله غیر منطقی آقای زاهدی بود
سلام
اون چیزی که در مورد بازیای اپن ورلد میگین ذات اوناست. اما مسأله اینه اصلا نیازی نبود فانتوم پین اپن ورلد باشه. یکسری تصمیمات اصلا توجیه نداشتن. چرا باید یکسری از مراحل تکراری روبازی کنیم تا داستان بازی پیشروی کنه؟ چرا برای قابلیت گان اسمیت باید سه تا مرحلهی فرعی با طراحی ضعیف کامل بشه؟ چرا شخصیت اصلی بدون دلیل کم دیالوک داره؟ چرا بازی اینقدر باگ داستانی داره؟
من از بازی لذت بردم. بیش از ۵۰ ساعت بازیش کردم. اما حقیقت اینه اورریتده
از قسمت اول که نوشتین اوریتد
Gone home رو اصلا قبول ندارم چرا که یک بازی انقلابی بود و اصلا شروع کننده یک سبک بود و داستان خوبی هم داشت
اینم که گفتین بازی های نینتندو همه اوریتدن رو هم اصلا قبول ندارم یعنی چی اصلا این حرف؟ شما یکبار زلدا رو بازی کن واقعا یک سر و گردن از خیلی بازی ها بالاتره و واقعا شایسته ۹۷ هست و حتی بتزی های ماریو که گیمپلی خیلی قوی دارن و نشون میده نینتندو رگ خواب گیمرا رو تو دستش گرفته«البته بعضی هاشون رو قبول دارم که اوریتدن ولی نه همشون»
مشکل شما اینه که از همه بازی انتظار کاتسین و داستان قوی دارین در حالی که بازی ها اصلا هدفشون یه چیز دیگست رکن اصلی بازی ها گیمپلیه و بعد میشه داستان و گرافیک و اینجور چیزا که نینتندو تو گیمپلی بازی هاش خیلی قوین و همین فروش بازی هاش نشون میدن همه چیز رو نشون میدن
کجا نوشتن همه؟!
خسته نباشی اقای زاهدی عزیز ، با اون تیکه توضیحات اقای اقا بابایی واقعا موافقم یعنی حرف دل من و خیلی ها بود و در مورد متال گیر فانتوم پین هم باهاتون موافقم البته که بازی واقعا فوق العاده بود مخصوصا زمانی هایی که با کوایت بودیم تو بازی و اون مرحله ایی که ۲ نفری انجام دادن اخرای بازی ، بازی نکات فوق العاده و حتی شاهکاری داشت اما به نظر من به هیچ عنوان بازی کامل نبود ، در مورد متفاوت ترین بازی نسل ۸ بدون مکث و بدون هیچ درنگی انتخاب من بیاند تو سولز هست چون این بازی جوری با احساسات من بازی کرد که حتی فکرشم نمیتونین بکنین فقط میتونم سر تعظیم مقابل دیوید کیج فرود بیارم .
محسن داداش بیاند بازی نسل هفت حساب میشه…اما تاثیرگذاریش واقعا بالا بود
نمیدونستم من نسخه پلی ۴ رو بازی کردم :yes:
با هیدس خیلی حال کردم
((بازی Detroit: Become Human هر چند به نوبهی خود آنچنان جدید و نوآورانه نبود و جا پای عناوین قبلی کیج مانند Heavy Rain گذاشته بود))
در کل نسل هشت هم نسل بیخودی بود بدون نواوری و خلاقیت برای تولید بازی جدید.
راک استار که تنبل شد و کلا یه بازی زد و یوبیسافت گند زد به اساسین و فارکرای و الکترونیک ارتز هم به فنا رفت و…….
هم چنین انحصاریای پلی سه و ایکس باکس ۳۶۰ بهتراز پلی چهار و ایکس وان بودن.
نسل هشت نسل ریمستر و ریمیک بود.
تمام 😀
Mr tur
حرف شما کاملا درسته این نسل در کل بیخود بود از پول پرستی شرکت مثل یوبی سافت ea و مایکروسافت بگم تا از بین رفتن سری های مثل متال گیر، بایوشاک، the last of us ( داستان فاجعه بود ) ، رزیدنت ایول ( شخص خودم از دوربین اول به هیچ وجه لذت نبردم مثل outlast بود ولی با اسلحه ) killzone و خیلی سری های دیگر که اسم شون رو فراموش کردم این نسل بیشتر پسرفت بود تا پیشرفت 😐
آقا تبریک. لست رکورد ویچرم زد و شد پر افتخار ترین بازی تاریخ 😎 😎
الان که لست شده فن های مایکروسافت و ویچر میان ده خط طومار مینویسن که چیزی به اسم پرافتخارترین بازی تاریخ وجود نداره چون دیگه ویچرنیست پرافتخارترین نیستپس کلا اعتبار نداره
بیگ وینر بودن افتخار نمیاره تاثیر گذار بودن افتخار میاره که بعله دیگه لست از اولش یکی از پر افتخار ترین بازی ها بود و کسی جز این بگه هیتره 😉 (۵ خط هم نشد دی:)
ممنون بابت مقاله.
اول بگم شدیدن خوشحالم که هم توی این لیست هم لیست قبلی اسم what Remains of Edith Finch چون واقعا فوق العاده بود.ولی تو بخش اورریت من اصلا متوجه نشدم چون خیلی از این بازیا من فقط اسمشونو شنیده بودم فقط با شماره یک موافق هستم ولی بقیه رو اصلا ندیدم بهشون زیاد توجه بشه البته تا حدودی celeste موافق هستم
ولی اگر بخوام اورریت ترین ها رو بگم
شماره یک که قطعا انیمال کراسینگ
شماره دو ما بقی بازی های نینتندو!!!!
دیگه بازیه اورریتی به اون شکل به ذهنم نمیاد(گوستم توی توجه اورریت بود ولی تو متا عوضش اندرریت بود)
با اورریتد ها اصلا موافق نیستم
سلست همون قدر بهش توجه شد که حقش بود
و البته گون هوم
اگه مثلا گون هوم تو لیست هست
باید دث هم باشه
چون تقریبا تو یه سبکن و گون هوم به مراتب بهتره
نمیدونم چرا تو این مدت انقدر با مقاله ها مخالفم:-D
ممنون از مقاله آقای زاهدی
با خاص ترین ها موافقم
فقط یه نگاه هم به کلیشه ها بندازین:-D
به نظر سعید جان هم احترام میذارم
ولی تو هر جایی پا گذاشته ماریو و زلدا بی نقص بوده
و متاش به حقه
سلام دوست عزیز
مبحثی مثل بازیهای overrated خیلی میتونه سلیقهای باشه بنابراین کاملا درک میکنم که با من مخالف باشین
بازم ممنونم از توجهتون
در مورد کلیشهها هم حقیقتا این دو سه هفته درگیر مقالات دیگه مثل همین ترینها بودم و اگه بخواد تا یکی دو هفته بعد قسمت بعدیش منتشر میشه
آقای زاهدی عزیز تشکر بابت مقاله اما لازم میدونم که چند تا نکته بازگو کنم به خصوص در رابطه با بخش اول همین مقاله که راجع به overrated ها از نظر شما صحبت شد.
ببینید وقتی شما میآید میگید از نظر من متای بازی لست آو اس و ویچر ۳ باید از زلدا و ماریو بیشتر باشه چون اون بازی ها به ظاهر ساده هستن و حالا چه از لحاظ گرافیکی مقایسه میکنید یا چه از لحاظ داستان مشکل دقیقا همینجا میشه.من خودم اصلا هیچ کاری به سه شرکت مایکرو و نینتندو و سونی ندارم و هرسه هم هرکدوم بازی خوب بدن بازی میکنم و این رو قبلا هم گفتم منتهی مشکل اصلی اینجا هر بازی باید تو سبک خودش مقایسه کرد یعنی مثلا شما باید ویچر ۳ رو با ویچر ۲ و ۱ مقایسه کنید نه با بازی مثل ماریو و زلدا بله درسته باز تا حدودی میشه ویچر رو با زلدا مقایسه کرد به دلیل اوپن ورد بودنشون ولی لست رو نمیشه ابدا با ماریو و زلدا مقایسه کرد لست ۲ رو باید با لست ۱ مقایسه کرد از نظرم. بازی های نینتندو اگه متای بالا میگیرن به خاطر چند دلیل اینکه شما اولا هیچ باگی توی بازی نمیبینین و بازی هاش کاملا پولیش شدست به طوری که کلا اپدیت های که واسه بازی هاش میده بعد عرضه خیلی کم هست ولی شما مثلا همین ویچر ۳ اگه اوایل که اومده بود بازی کرده باشین میبینین از لحاظ پولیشینگ و رفع باگ ها سی دی پراجکت افتضاح کار کرده بود که توی بازی سایبرپانک صد برابر اوضاع وخیم تر شد و ولی واسه ویچر سه با دادن کلی اپدیت مشکلات رفع شد و الان بازی به خوبی قابل تجربه من خودم یادمه ویچر ۳ یک باگ داشت توی نسخه اکس باکس وان که اسب رو وقتی سوت میزدی نمیومد و من مجبور بودم کل مراحل یا پیاده برم یا از fast travel های نقشه استفاده کنم. مورد دوم اینه که موزیک های بازی ننینتدو شاهکار واقعی هستن شما برو همون موزیکی که پرنده داخل بازی زلدا با فلوت یا نی میزنه گوش کن واقعا آدم مست میکنه!!! و….
من خودم از نظرم overrated بازی میدونم که چند تا مبحث باهم داشته باشه. اول اینکه بخواد هایپ فراوان بکنه دوم اینکه توقع گیمرا از این هایپ و پیشینه ناشر زیاد بشه و سوم اینکه با انتشار بازی و منتشر شدن نمرات ببینیم که بازی متای بیشتر از اون چه که استحقاقش بوده گرفته نمیخوام مثال زیاد بزنم که بحث فن بازی پیش بیاد ولی یه بازی مثال میزنم که مولتی پلتفرم باشه مثل cyberpunk 2077 شما ببینید بازی فاجعه باگ هست دشمن ها همه تکراری هستن شخصی سازی کارکتر به بدترین شکل انجام میشه و لول آپ و قدرت سلاح ها و قابلیت ها اصلا بالانس نیست یعنی ممکنه یه gun با درجه common از یه گان epic قوی تر باشه این یعنی افتضاح حالا همین مشکلات مثلا تو یه بازی مثل فارکرای تکرار میشه متای اون بازی میشه ۸۰ ولی چون سازنده این بازی سی دی بوده و هایپ فراوان کرده متاش اوایل میشه ۹۱ و نمیذارن نقد بیشتر منتشر بشه و نمرات نسخه کنسولی نمیدن و یه جوری به قول خودمون ماس مالیش میکنن که آخرش متای نسخه pc بشه ۸۶ در صورتی که حقش با ارفاق ۸۰ بوده به این میگن اورریتد شده از نظرم ولی بازی های نینتندو میان میگن از همون اول ما قصدمون دادن یه بازی سرگرم کنندش نمیان هایپ الکی بکنن واسه فروش
دقیقا با حرفات موافقم اگه سایبر پانک رو یوبیسافت میساخت در بهترین حالت ممکن ۶۰میگرفت مث بریک پوینت ولی چون سی دی پراجکت هست ۸۶میگیره..اووریتد ترین بازی همین سایبرپانک هست که با وجود این همه باگ و ضعف توابتدایی ترین المان ها این متاروگرفته ولی خب چه میشه کرد دیگه بیشتر از سلیقه شخصی استفاده شده
منم با شما موافقم به خصوص اینکه توی مبحث overrated باید بازی هایی بررسی بشن که لایق اون توجه و متایی که بهشون داده شده نبودن مثل سایبر و بالعکس مثلا بازی Metal gear solid v کاملا حق و لیاقت متای بالاش رو داشته با توجه به داستانش و مکانیک های گیم پلی و شخصیت های بیاد ماندنیش و به خصوص شخصیت اصلی بازی یعنی venom snake!!!
برای اینکه شما یه شخصیت جذاب و دوست داشتنی خلق کنی اصلا لازم نیست شخصیت وراج و یا پر حرفی خلق کنی خیلی از شخصیت های صنعت گیم بودن که کم حرف میزدن و بسیار محبوب شدن و یا حتی اصلا حرف نمیزدن!!! شما مثلا همین کریتوس ببین شخصیت پرحرفی نیست و بیشتر در سکوت و در حال کنترل خشمش هست و بیشتر دیالوگ ها اترئوس و میمیر بیان میکنن یا بخوام مثال دیگه بزنم شخصیت لینک از بازی زلدا که حرف نمیزنه ولی کارکتر محبوبی و مثال اصلی هم بخوام بزنم گوردون فریمن از بازی نیمه جان یا هلف لایف هست که نه تنها شخصیت صامت داره بلکه حتی به واسطه اول شخص بودن صورتش هم نمیبینیم ولی فوق العاده محبوبه پس نتیجه میگیریم ونوم اسنیک اگه حرف نمیزنه یا به قول آقای زاهدی توی کل بازی ۴ خط دیالوگ داره نمیتونه دلیلی بر ضعیف عمل کردن بازی یا overrated شدن بازی باشه
متای متال گیر اصلا به حق نیست
چون هیچ کس بالای چهل ساعت بازیش نکرده بوده برای متا و عملا تمومش کرده بودن
این منبع داره و واقعیه
مپ بازی بسیار تکراری
نمیگم بده
ولی لیاقتش ۸۸ عه
نه ۹۵ 😐
تمومش کرده بودن
نکرده بودن
چون بازی ۴۵ ساعت طول میکشه
خودت میگی ۴۰ساعت تجربش کردن بعد میگی کلا بازی۴۵ساعته
جدای از این که تایم بیشتری نیاز داره واسه تموم کردنش…ینی شما میگی ۴۰ساعت بازیوبازی کردن متوجه نشدن بازی مشکل داره ولی اگه یه ساعت دیگه ادامه میدادن میفهمیدن این بازی مشکل داره و این امتیازو نمیگرفت!
کسی که ۳۰ساعت بازیو تجربه کرده باشه به چپتر ۲رسیده و تکراری شدن مراحل رو دیده این که بگیم ۱۰۰نفری که بازیو نقد کردن بازیو تا اخر نرفتن و همشونم اتفاقی فقط چپتر اول رو رفتن و نمره دادن ومراحل تکراری چپتر دوم رو ندیدن خیلی غیر منطقیه!ینی اون وسط ۱۰نفر نبودن بازیو وامل برن بعدش نقد کنن؟نظراتی ک راجب کوجیما و بازیاش میدی فقط از رو سلیقه شخصیه هیچ منطقی پشتش نیست….بازی روی ps4و xbox oneهم بالا ۹۰ گرفته تازه واسه کنسولای نسل هفتیم منتشر شده اون وقت هیچ کس بازیو تا اخر نرفته نقد کنه همه بصورت هماهنگ بعد از ۴۰ساعت بازی کردن نمره دادن:/ گیریم همه اون افرادی ک بازیو نقدکردن همشون یهو تصمیم گرفتن بازی تموم نشده نمره بدن ولی چرا الان که نسل هشتم تموم شده اکثر سایت های معتبر خارجی بهترین بازی های نسل ۸رو انتخاب میکنن فانتوم پین تو یه قسمت انتخاب شده حداقل الان که میدونن بازی ناقصه دیگه
اولا اگه فرض بگیریم که اون منتقد درست گفته بازم بعد از ۴۰ساعت میتونستن بازیو تا اخر برن و نقد کنن یا حداقل تا آخر نرفتن قطعا به مراحل تکراری چپتر دوم رسیدن…دوما اگه قرار باشه هر کسی بیاد یچیزی بگه ازش به عنوان منبع استفاده کنیم که نمیشه ..ینی مثلا اگه فردا یه منتقد اومد گفت برای نقد سایبرپانک یه نسخه کامل بهمون دادن که با این نسخه که دست مردمه فرق داشت حتما داره راست میگه دیگه؟ینی چون ینفر منتقد که اصلا اسمش معلوم نیست کیه همچین حرفی زده یه حرفی زدی شما حرفشو به عنوان منبع ۱۰۰درصصدی قبول داری!
اگه اینجوری باشه از فردا هرکی بیاد راجب هرچیزی تو دنیای گیم نظر بده نظرش میشه منبع موثق
داداش هرکس یه کم با هنر بصری اشنا باشه میفهمه که جذب کردن مخاطب و روایت داستان از طریق جذابیت بصری خیلیلی ارزشمند تره نسببت به دیالوگ…کلا خیلی دلیل مسخره ای هست چون ونوم اسنیک زیاد حرف نمیزد پس شخصیت پردازیش ضعیفه پس تمام بازیایی که شخصی اصلیشون حرف نمیزنه شخصیت پردازی و داستانشون بده هرکیم میگه خوبه الکی میگه!
اسپویل :ونوم به درد فانتوم دچار بود..درد فانتوم درد تو عضوی قطع شده از بدنه که دیگه وجود نداره ولی ولی مغز هم چنان فک میکنه که اون عضو هست نتیجش میشه این که شخصی که مچ دستش قطع شده احساس میکنه مچش درد داره در حالی که اصلا مچ نداره بخاطر همین میگن درد شبحی بهش ونوم هم همونجوری که اسلات توضیح میده از طریق یه تکنیک که الان اسمش یادم نیست کل خاطرات بیگ باس رو به ذهنش انتقال دادن بخاطر همینم خیلی جاها دچاردوگانگی میشه توی ذهنش و نمیتونه صحبت کنه…در کل اگر کسی تونست یه بازیو اسم ببره که نصف فانتوم پین پیچیدگی داستانی و جزییات داشت بعد میتونه بگه اره ونوم شخصیت پردازیش فلان بود..داستان بازی خوب نبود..اگه بخواین میتونم تا صبح واستون از جزییات و پیچدگی داستان فانتوم پین بگم ولی بازم تموم نشه..اکثر بازیا یه داستان سر راست دارن که بخش اعظم داستان رو از طریق دیالوگ روایت میکنه ولی فانتوم پین حتی توی کوچیک ترین نمادهام داران داستان سرایی میکنه و کوچیک ترین نشونه تو بازی یه سرنخه…هرکی خواست از فلسفه زبان توی فانتوم پین براش بگم که ببینه فقط همین یه مبحثش به اندازه یه بازی کامل داستان داره
دادش سخن شما فلسفه نام گذاری فانتوم پین رو می گه که ثبات می کنه شما بازی انجام دادی ولی خدایی من که از mgs2 به بعد رو بازی کردم زیاد می گم به اندازه نسخه قبلی بازی شخصیت پردازی و داستان نداشت داستان هر چقدر که پیچیده گی داشت طبق گفته شما مثل همه بازی این سری ولی به mgs4 نمی رسید از لحاظ داستانی و دیالوگ های بازی به هیچ وجه در حد یک متال گیر نیست یک مرز وجود داره حال شما شاید نسخه های قبلی رو زیاد تجربه نکرده باشی ولی نظر شما قابل احترام هستند اگر خواستی در پیام خصوصی پیام بگزار با هم بحث کنیم :yes:
توقع که نداری به خاطر باگ ازش چهل پنجاه نمره کم کنن؟!!!
دیگه نهایتا باید ۲۰ نمره کم بشه برای باگ …
این همهی ویژگی خوب داره بازیش
گرافیک عالی
گیم پلی عالی
صدا گذاری عالی
داستان پردازی عالی
میخوای بهش ۶۰ بدن؟!!
فعلا که آپدیت میدن باگ اضافه میکنن…اگرم قبول دارین مشکل هوش مصنوعی و فیزیک داره پس ینی گیم پلیش مشکل داره و نمیتونه کامل رو بگیره…نمیگم که شما نمره دادی!شما گفتی توقع نداری که بخاطر باگ ۴۰نمره ازش کم کنن منم گفتم همونجوری که اساسینس یونیتی فقط خاطر باگ۴۰نمره کم کردن این بازی که بجز باگ مشکلای دیگم داره حداقل باید همون ۴۰نمره رو کم میکردن پس متای بازی رو pcاصلا حقش نیست و بازی کاملا اووریتده…بعدم منتقد براساس چیزی که الان هست بازیو نقد میکنه اینجوری باشه یونیتی هم باگ هاش با اپدیت رفع میشد پس نباید ازش نمره کم میکردن…هربازیم بیاد هرمشکلی داشته باشه نباید ازش نمره کم کنن چون مثل سایبرپانک بعدا با آپدیت درست میشه…کلا اگه سایبرپانک همونجوری که الان هست بود ناشرش یوبیسافت بود در بهترین حالت ممکن متاش ۵۰بود ولی منتقدا و رسانه ها مخصوصا رسانه های ایرانی ثابت کردن وقتی اسم سی دی پراجکت پشت بازی باشه حتی اگه بازی غیرقابل بازی هم باشه براحتی بهش ۱۰۰میدن..همین گیمفا به بازی ۸داده خواستین ده تا بازی بهتر از سایبرپانک اسم ببرم که فقط بخاطر باگ ومشکلات فنی بهش ۸دادین در حالی که نصف سایبرپانک مشکلات فنی نداشته مشکل هوش مصنوعیم نداشته
ببین دوست عزیز
نمرهی بازی که صد هست رو بیا به پنج قسمت تقسیم کنیم
گیم پلی۲۰
صدا گذاری۲۰
داستان۲۰
گرافیک هنری و جلوههای بصری۲۰
گرافیک فنی و بهینه سازی شده۲۰
بازیای مثل د لست او آس یا رد دد دو، توی همهی این بخشها نمرهی کامل میگیرن
ولی مثلا سوپر ماریو، از نظر داستان ده هم نمیگیره
خب پس نباید نمرش بالای ۹۲ باشه دیگه
اشتباه میگم؟!!
بله
این معیار ها تو بازی های مختلف تغییر میکنه
لست داستان محوره
ماریو نود درصد نمرش برای گیم پلیه
بقیش بقیه ی چیزا
بخاطر همین فرق هست بین متا ها
دوست عزیزم شما الان چندتا بازی ریسینگ گیم پلی محور سراغ داری که متای بالای ۹۰ گرفته باشن؟؟!!
به نظرت چرا؟
الان نگه فورتزا هورایزن چهار متاش ۸۸ نیست؟
چه نقصی داره بازیش مگه؟؟!
چون داستان نداره بهش به اندازهی یک بازی کامل داستان دار مثل جی اتی ای نمره تعلق نمیگیره
بازم میگم همین بحث برای ماریو و یا لایف ایز استرینج هم صادقه
اون بخاطر اسم نینتندو و راکستاره که بازی ها به حقشون میرسن و به ناحق نمره ازشون کم نمیشه
و گرنه حق فورزا چیزی کمتر از ۹۵ نیست
درباره ی داستان هم ماریو داستان داره
ولی تمرکز رو گیم پلیه
شاید دلیل اینکه نمرش پایین نمیاد همینه
بسیار بسیار صحیح محمد کرامت فر عزیز. یک منتقد نمیتونه یک بازی رو فقط چون باهاش خاطره داره و از ۴۰ سال پیش بوده، نمره ی کامل رو ببنده بهش و ارزش نمره ی ۱۰ و ۹۷ رو بیاره پایین. بازی با نمره ی کامل باید کامل باشه. زلدای جدید کاملا حقش ۹۷ بود چون واقعا همه چیز داشت و معرکه بود و به حق هم بازی سال شد چون شاهکار بود. ولی نمیشه هر چی ماریو و زلدا میاد رو بالای ۹ ببندیم بهشون. هر چیزی قاعده ای داره. اگر لست او اس ۲ و رد دد ۲ حقشون ۱۰ هست هرگر و هرگز ماریو ادیسی و سلست حقشون ۱۰ نیست. نمره یک موضوع و زبان بین المللی برای بازی هاست و با هم مقایسه میشه. اینطوری نیست که بگیم نمره ی ۱۰ ماریو با نمره ی ۱۰ لست ۲ فرق میکنه. خیر فرق نمیکنه. نمره ی ۱۰ یعنی بازی کامل از هر نظر.
دقیقا کل حرفم همین بود سعید جان
واقعا وقتی یک بازی داستان نداره (هرچند که توی سبک خودش بهترین باشه) نباید نمرش ده باشه دیگه
ده یعنی بازی همه چیزش در بهترین حالت ممکن قرار داره
هم گیم پلی و هم داستان
در نقطهی مقابل
مثل کسی نمیاد به بازیهای داستان محوری مثل لایف ایز استرینج و یا بیاند توو سول و دترویت هم ده باشه
این بازیها گیم پلی خاصی ندارن و نیازی هم نیست که داشته باشن
ولی آیا (با وجود اینکه در سبک خودشون هم بینقص یا کم نقص هستن) نمرشون هم باید ده باشه؟!
اگه بله پس لابد باید به رد دد دو و لست دو ۱۲ بدیم!!!!
چون اون با داشتن گیم پلی یه سر و گردن بالاتر اون دستههای قبلی قرار میگیرن
سلام دوست عزیز
اون قسمت مقاله نظر همکار خوبم سعید آقابابایی بود. پایینش هم نوشتم
در کل تعریف کلمه اورریتد اینه چیزی بیشتر از اونچه باید بهش بها داده بشه
مسأله سایبرپانک خودش یه مقاله تحلیلی جذا نیاز داره برای بررسی کامل
هاااااااااااااااااان ؟؟؟؟؟!!!! 😮
Mgs vبهترین گیمی هست که بازی کردم.گیمپلی که همین الانشم بهترینه،کاراکترای نامبروانی مثلman on fire،code talker,miller,skull faceو….گرافیک به اون زیبایی،داستان چندلایه،کات سینهای زیبا،افتتاحیه بازی بدون شک رو دست نداره،صداگذاری حرفه ای و…
من خودم این شاهکار تکرار نشدنی رو۵ بار تمام کردم و هر بارهم چیز جدیدی توگیم یادگرفتم.زنده باد کوجیما.تا باشد باز هم متال گیر بسازی :yes:
دادش شما به نظرم نسخه قبلی مثل mgs4. mgs3 بازی نکردی شخصیت های مثل آسلات که در نسخه قبلی بود از لحاظ شخصیت پردازی اصلا آسلات نبود اون آسلات با روحیه سادیست نبود ( کسانی که mgs4 و mgs2. Mgs3 رو بازی کردن حرف من رو می دانن) یا شخصیت پردازی venom به گرد پایی بیگ باس ( mgs3 mgspv ) و سالید اسنیک نمی رسه لول دیزاین مراحل که زیر صفر مراحل بازی کپی پست 😐 پس چطور این بازی رو بهترین این سری می دونی :laugh:
ویتریویت خیلی قشنگ و تاثیر گذار بود
واقعا یکی از لذت بخش ترین ها بود برا من
با تمام احترام که برای نویسنده نوشته های بالا دارم ولی اصلا قوبل ندارم این عناوین زیر اورریتد هستند !
Her Story – Gone Home
این عناوین ن تنها اورریتد نیستند بلکه شروع کننده انقلابی در یک سبک هستند که با خلاقیت در هم تنیده شده
درود. باید در نظر بگیریم که این عناوین برای هر شخصی متفاوت هستن. ولی مطلقاً من هم از تجربه Gone Home لذت بردم. در نتیجه نمیشه کلی چیزی رو بیان کرد و تنها میشه به سلیقه و نظرات شخصی متکی بود.
توی خاص ترین تجربه های نسل هشت باید دث استرندینگ هم می بود چون واقعا خاص بود
یادش بخیر اون زمان متال گیر پیس واکر و Guns of the patriots چه کاتسین هایی داشتن بعدش یه سری که حتی پلی هم نداده بودن متال گیر رو اومدن شکایت کردن که اقا نه چه خبره مگه فیلمه کاتسین فلان که توی متال گیر ۵ اوتقدر کاتسین ها کوتاه شد هیچوقت این رو یادم نمیره
.
.
.
همچنین بنظر من اصلا Gone home بازی اورریتدی نیست. اون داستان و پلات توییست به اون قشنگی. این سبک رو که بازی gone home هست رو دی ال سی بایوشاک ۲ Minerva’s den شروع کرد به ارتقا دادن و gone home هم این سبک رو یکم بالاتر برد
.
..
بنظرم تو بازی های خاص از دث استرندینگ هم باید یه یادی میشد
.
با تشکر
من ی مدت مشکل داشتم ولی دو سه روزه درست شده
تا به اینجا کاملا باانتقادت موافقم . خصوصا متال گیر که علارغم لذت نابی که از بازی و گیم پلی و شخصیت ماندگار Quite بردم ، حقیقتا برام علامت سوال بود که چرا اینطوره .
این مقاله بخوان بعد مقاله ۲+۲=۵ بخوان می فهیمی مشکلات این بازی چی هستد
مرسی اقای زاهدی عالی بود . حرف دل منو زدین در مورد تمام بازی های OVERRATED شده موافقم باهاتون
سلام، خسته نباشید.
تشکر و خداقوت از شما، از لحاظ داستانی MGS TPP خیلی خوب بود ولی میتوانست خیلی هم بهتر باشد، نوارها بهتر بود خطهای فرعی داستان رو روایتکنند یا شاخ و برگ بیشتری به خط اصلی بدهند و پر و پیمون تر بکنندش ولی اینکه داستان فقط با نوارها روایت شود خوشایند نیست. (مگر اینکه به خوبی پیاده شود مثل بایوشاک که اینطوری نبود.)
وظیفه داستان هم در این نسخه سنگین بود و قرار بود حسنختام این سری باشد که متاسفانه نبود.
جهان باز شدن هم بنظر لازم نمیآمد، همون سندباکس عمیق کفایت میکرد. بعنوان جهانباز خیلی میتوانست جای کار داشتهباشد.
در پناه خدا
البته تو بایوشاک فضاسازی و دنیای بازی هم به این نوارها کمک میکردند و صحنههای رو در رو هم بودند و این نوع روایت به خوبی پیاده شده بود ولی در اینجا جای کار بیشتری داشت.
آره، بهینه سازیش فوق العاده بود، یکی از دلایلش هم استفاده از متریال های فوق العاده کم حجم ولی با کیفیت که گویا با همون نرم افزار Substance Designer ساخته شدن.
این نرم افزار واقعا جادو می کنه، خیلی از استدیو ها به خاطر وقت گیر بودن طراحی تکستچر با استفاده از این نرم افزار، ازش استفاده نمی کنن، بعضی از استدیو ها هم که اینقدر داغون و توو در و دیوارن که اصلا نمی شناسن این نرم افزار.
اگه می شد کارهایی که ساختم رو یه جوری نشون می دادم خوب می شد، من مبتدی تونستم بسازم دیگه دولوپرهای حرفه ای مطمئنن خیلی راحت تر و سریعتر می تونن بسازن.
اگه علاقه مند هستی حتما حتما کار باهاش رو یادبگیر، پیچیده نیست اصلا. یه سیستم پایین می خواد در حده یه GPU یک گیگی، ۴گیگ رم، و خوده نرم افزارش هم که آخرین ورژنش کرک شده هست. برای آموزش مثل همیشه Documentation های رسمی خوده سایت substance و ویدیو ها شون که توو یه قسمتی به نام Academy، عالی هستن. برای شروعه آموزش، ویدیو های یه بابایی هست به اسم Wes McDermott که کارش خیلی درسته.
بازم پشمات 😀
خود What Remains of Edith Finch تو لیست بازیهای خاصتون بنظرم جزء اورریتد ترین بازیای نسله
Metal gear v اقیانوسی از جذابیت بود که یه دریا مشکلات هم داشت.
من که تو این بازی غرق شدم.
اتفاقا open world بودن متال گیر فانتوم پین به گیمپلیش خیلی کمک کرد شما یک ماموریت رو میتونی هر جور که دلت بخواد از هرجایی که میخوای انجام بدی که به شدت immersive هست. تازه اون قدر قابلیت ها تجهیزاتی در اختیارت قرار میده که باعث میشه بخوای یک ماموریت رو چند بار با روش های مختلف انجام بدی از لحاظ گیم پلی برترین متال گیر هست.
احسنت به این نظر دقیقا ، اون مشکلات مثل مراحل تکراری و کمبود کات سین فقط بخاطر کاهش بودجه ساخت بازی از طرف ناشر بوده
برای underrated ترین بازی ها یک پیشنهاد اساسی دارم :
vampyr
توی متال گیر، Venom Snake برای این کم حرف بود که از بیماری PTSD و اختلال چند شخصیتی و چند بیماری روحی دیگه رنج می برد و اگه تحقیق کنید می بینید کسایی که بیماری های روحی شدید دارن به شدت کم حرف هستن، در مورد مراحل هم که یه جورایی درست می گید ولی این رو باید در نظر گرفت که این بازی تا حدود زیادی سند باکس بود…
مقاله عالی بود . مخصوصا در مورد متال گیر … خیلی حال کردم ، بالاخره یکی پیدا شد با شجاعت حقیقت رو درباره اش بگه واقعا ممنون
سلام
حرفی که شما میزنین دوست عزیز اصلا منطقی نیست. فرایند ساخت بازی اینحوری نیست که ناشر ذره ذره پول بده و سازنده ها بسازن. بهتره یکم اول در مورد اصول بازیسازی تحقیق کنین. حتی اگر کاهش بودجهای بوده، قرار نیست سازنده طراحی مراحل رو به طور نصف و نیمه انجام بده. لطفا تعصب رو کنار بذارین و حقایق رو بپذیرین
فقط واسه بخش overrated بعد مدت ها وارد سایت شدم تا نظرمو بنویسم . فانتوم پین بازی ای نیست که انقد سطحی دربارش حرف بزنید . اون شروع طوفانی و به شدت متمرکز رو تو کدوم بازی دیدید؟ اون شخصیت های به شدت عمیق رو تو کمتر اثری میتونید پیدا کنید . دیالوگ های ونوم اسنیک کم بوده چون شخصیت سردی داره و این سردی و کم حرف بودنش شخصیت مار رو داره تداعی میکنه و به هیچ وجه ضعف روایت نیست . نمیدونم اون همه دیالوگی مه اسکال فیس داشت و خیلی هم پر مفهوم بود رو احتمالا ندیده اید . اینکه بازی ضعف داشت رو همه میدونیم ودلیلشم خوب میدونیم که اختلافاتی بوده که وجود داشته اما بازی نه تنها overrated نیست بلکه بیشتر ازاونم حقش بود .
اورریت ترین شخصیت تخیلی کریتوسه که طرفدار هاش اون رو از خدای واقعی قوی تر میدونن