بررسی فنی بازی Spider-Man Remastered بر روی پلیاستیشن ۵
در حالی که Spider-Man: Miles Morales یکی از عناوین کلیدی هنگام عرضهی پلیاستیشن ۵ بود، اما ریمستر Spider-Man نسل قبلی هم که برای پلیاستیشن ۵ عرضه شده است ارزش بررسی کردن را دارد. این ریمستر صرفا وضوح تصویر نسخهی پلیاستیشن ۴ بازی را بالا نمیبرد، بلکه شاهد بافتها و اشیای جدید، نورپردازی بهبود یافته و صد البته Ray-Tracing سختافزاری هستیم.
یک بهینهساز جدید هم برای بازی منتشر شده است که با افزودن حالت Performance RT موفق میشود Ray-Tracing را در کنار نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه، در اختیار بازیبازان قرار دهد. اینسامنیاک گیمز (Insomniac Games) با ارائهی چنین پکیج کاملی، فرصت مناسبی را برای تجربهی دوبارهی ماجراجوییهای Spider-Man فراهم کرده است و در این مقاله قصد داریم تا از منظر فنی این ریمستر را بررسی کنیم.
Spider-Man با سه حالت گرافیکی متفاوت
بازی Spider-Man بر روی پلیاستیشن ۴ پرو از منظر فنی بسیار تحسین برانگیز بود، اما تیم مستعد اینسامنیاک موفق شده است تا بهبودهایی را بر ریمستر بازی اعمال کند. نسخهی پلیاستیشن ۴ پرو، نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه را با وضوح تصویر 4K متغیر که اکثرا حول 1584p میچرخید هدف قرار داده بود و با استفاده از تکنیک Temporal Injection، تصویر با کیفیتی را بر روی نمایشگرهای 4K ارائه میداد. بر روی پلیاستیشن ۵ شاهد سه حالت گرافیکی متفاوت هستیم که Quality، Performance و Performance RT نام دارند.
Quality بهترین جلوهی بصری ممکن، Ray-Tracing و وضوح تصویر 4K را هدف قرار میدهد و Performance هم با حذف Ray-Tracing و اعمال پنجرهی وضوح تصویر متغیر که تا 1440p هم کاهش مییابد، به نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه میرسد. البته وضوح تصویر حالت Quality هم کاملا ثابت نیست و در بدترین موارد شاهد افت آن تا 1512p هم هستیم که به لطف Temporal Injection، تاثیر آن در نمایشگرهای 4K چندان مشخص نیست.
تمام این توضیحات باعث میشود تا حالت Performance RT بیش از پیش جالب شود. دقیقا چه فداکاریهایی برای ارائهی Ray-Tracing و نرخ فریم ۶۰ فریم بر ثانیه به صورت همزمان لازم است؟ خب موضوع چیزی فراتر از یک وضوح تصویر خشک و خالی است. البته که پنجرهی وضوح تصویر متغیر گستردهتر شده است و حالا وضوح تصویر بازی در مواقعی تا 1080p هم افت میکند، اما اکثر مواقع شاهد وضوح تصویر 1440p هستیم.
مقایسهی پلیاستیشن ۴ پرو و پلیاستیشن ۵
برای مقایسهی پلیاستیشن ۴ پرو و پلیاستیشن ۵ و مشاهدهی قدرت تحسین برانگیز کنسول جدید سونی، ،فقط کافی است تا همین بازی را بر روی این دو پلتفرم مقایسه کنیم. بر روی پلیاستیشن ۵ نه تنها ۶۰ فریم بر ثانیه را داریم، بلکه گرافیک بهبود یافته و Ray-Tracing سختافزاری هم به بازی افزوده شده است و تنها کمی از وضوح تصویر کاسته شده است. جزئیات بافتها بر روی پلیاستیشن ۵ افزایش یافته است و حتی جزئیات هندسی Web Shooter اسپایدرمن هم با کیفیتتر شده است.
همچنین مدل پیشرفتهی پیتر پارکر هم در ریمستر Spider-Man مشاهده میشود. کاری به ظاهر شخصیت و اینکه کدام نسخه بهتر است نداریم، اما از نظر فناوری، شاهد پورت شدن همان فناوری Spider-Man: Miles Morales به بازی اصلی هستیم. کیفیت موهای رندر شده افزایش چشمگیری داشته است و شاهد بهبودهایی در زمینهی پوست و دندانهای شخصیتها هم هستیم.
شهر نیویورک نیز دچار تغییراتی شده است؛ Draw Distance افزایش قابل توجهای شده است و اینسامنیاک هم نورپردازی درون شهر را ارتقا داده است. مقایسهی Spider-Man Remastered با Spider-Man: Miles Morales نتایج جالب توجهای را در بر دارد. با وجود اینکه Miles Morales هنوز هم مزایایی نسبت به بازی اصلی دارد، اما پر واضح است که اینسامنیاک وقت زیادی را صرف ریمستر Spider-Man و همسطح کردن آن با Miles Morales کرده است.
Ray-Tracing سختافزاری
از سایر تفاوتهای ریمستر Spider-Man و نسخهی پلیاستیشن ۴ پرو گفتیم، اما این افزوده شدن Ray-Tracing سختافزاری است که تفاوت اصلی را رقم میزند. تاب خوردن در نیویورک که پر از آسمانخراشهای شیشهای است، به لطف بهرهبرداری اینسامنیاک از بازتابهای واقعی، به تجربهای حقیقتا جدید و متفاوت تبدیل میشود. پرتوها در افق رهگیری شدهاند که یعنی هر چیزی که در یک بازتاب واقعی دیده میشود، در سطوح Spider-Man هم رندر شده است.
اما همانطور که پیشتر گفته شد، برای رسیدن به نرخ فریم ۶۰ و Ray-Tracing به صورت همزمان، تنها کاهش وضوح تصویر کافی نیست. برای انجام این کار، بازی باید نسخهی کمجزئیاتتر نیویورک را رندر کرد. برای رسیدن به نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه، باید هر فریم در ۱۶.۷ میلیثانیه ساخته شود و همین امر نیازهای سختافزاری بازی را به شدت افزایش میدهد. این فشار تنها بر روی GPU نیست و CPU هم برای ساختار BVH تحت فشار قرار میگیرد. در نتیجه اینسامنیاک تغییرات ریز و درشت زیادی را برای ارائهی چنین حالتی اعمال کرده است.
کاستیهای Performance RT
به نظر میرسد که وضوح تصویر Ray-Tracing در هر دو حالت Quality و Performance RT، یک چهارم وضوح تصویر رندر اصلی باشد. یعنی اگر وضوح تصویر بازی 4K باشد، وضوح تصویر بازتابهای آن 1080p است. اما وقتی وضوح تصویر بازی به 1440p میرسد، وضوح تصویر بازتابها هم تا 720p کاهش مییابند. اگر خیلی نزدیک به بازتابها نگاه کنید، متوجه کاهش کیفیت خواهید شد، اما در سناریوهای گیمپلی، این بازتابها هنوز هم بسیار باورپذیر و واقعی هستند.
تغییر دیگر کاهش کیفیت سایهها است. ساختمانها و بعضی از اشیا هنوز هم سایه دارند، اما وضوح تصویر این سایهها شدیدا کاهش یافته است و شهروندان نیویورک هم کاملا بدون سایه هستند. همچنین تعداد شهروندان قابل مشاهده در دوردستها هم کاهش یافته است که البته تنها در صورت دقت زیاد قابل تشخیص است. حتی با وجود این کاستیها، حالت Performance RT بسیار تحسین برانگیز و دلنشین است.
در حالت Quality، کیفیت بافتها، سایهها و صد البته بازتابها ستودنی است، اما حقیقتا نمیتوان قید ۶۰ فریم بر ثانیه را برای این بازی زد. حالت Performance RT ترکیبی از هر دو حالت دیگر را ارائه میدهد. حالت ۶۰ فریم بر ثانیه پابرجا است و حتی با وجود کاهش وضوح تصویر، نباید تاثیر بازتابهای Ray-Tracing را دست کم گرفت. اینکه آیا رسیدن به چنین حالتی در بازیهای اصالتا نسل نهمی ممکن است یا خیر، موضوعی است که در آینده مشخص خواهد شد.
عملکرد تقریبا بینقص
طبق آزمایشهای من، بازی در ۹۹ درصد مواقع به نرخ فریم هدف خود میرسد. افت فریم بسیار کم است و بازی در مجموع شدیدا روان و کمنقص اجرا میشود. حتی در ماموریتهای سنگینتر بازی که شاهد ذرات آلفای زیاد و شلوغی هستیم، باز هم بازی نرخ فریم خود را حفظ میکند. در Miles Morales که بازی نسبتا پیچیدهتری است هم اوضاع مشابهای را شاهد هستیم. در مجموع اینسامنیاک در رسیدن به هدف نرخ ۶۰ فریم و Ray-Tracing خود بسیار موفق بوده است و با اینکه عملکرد بازی بینقص نیست، نزدیک به آن است.
طرف دیگر عملکرد در Spider-Man Remastered که شایستهی ذکر است، زمان بارگذاری بازی است. بازی همانند Spider-Man: Miles Morales از SSD فوقالعاده سریع پلیاستیشن ۵ بهره میبرد و بازی بدون کوچکترین وقفهای اجرا میشود. به نظر میرسد که اینسامنیاک از این نظر از سایر استودیوها جلوتر است و هنوز هیچ توسعهدهندهای تا این حد از SSD کنسولهای نسل جدید استفادهی بهینه نکرده است.
در نهایت باید گفت که Spider-Man Remastered برای پلیاستیشن ۵، از نظر فنی یک بازی خارقالعاده است و شدیدا توصیه میشود. تیم توسعهی اینسامنیاک و مهندسان این استودیو، بار دیگر کلاس کاری بالای خود را نشان دادهاند و این ریمستر ارزش وقت شما را دارد.
منبع: دیجیتال فاندری
پر بحثترینها
- فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است
- نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند
- نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند
- ۱۰ بازی سینماتیک که میتوانند با بهترین فیلمهای سینمایی رقابت کنند
- پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است
- شایعه: حالت پرفورمنس بازی STALKER 2 روی Xbox Series X به خوبی اجرا نمیشود
- شایعه: کمپانی مادر FromSoftware احتمالا برای جلوگیری از تصاحب خصمانه از سوی یک شرکت کرهای به سونی مراجعه کرده است
- رسمی: شرکت مادر FromSoftware پیشنهاد خرید از سوی سونی را تایید کرد
- بازی Death Stranding Director’s Cut دومین بازی پرفروش ایکس باکس شد
- بازی GTA V با این هدف ساخته شد که از هر نظر بهتر از GTA IV باشد
نظرات
اره دیگه
فکر کردی چرا اون همه چاله تو واچ داگز هست؟ 😀
به غیر اینا دیگه کجا بازتاب نور رو قراره ببینی؟!!
مقالهی جالبی بود مرسی
فاز اونایی که میگفتن اینسامنیاک نمیتونه یه بازی با نرخ ۶۰ و RT بسازه خریدارم 😀
دیدگاهم ارسال نشد :pain:
شاهکار.
چقدر ری تریسینگ ضعیفی داره. مخصوصا عکس آخر حجت رو تموم کرد اصلا تشخیص فاصله نمیتونه بده.
حدس میزدم با اپن جی ال این مشکل پیش بیاد. باید از دایرکت ایکس استفاده میکرد. وگرنه این یکسال دیگه توی ری تریسینگ کم میاره. همین الانش هم توی ری تریسینگ کم اورد. من این rtx 3070 که بماند، قبل این rtx 2060 داشتم خیلی ازش بهتر بود
باشه تو خوبی
والا بخاطر حرف شما رفتم حالت ۳۰ فریم رو هم یوتوب دیدم اونم زیاد فرقی با این نداره 😐 درواقع حالت ری تریسینگ همین بود فقط وضوح بهتر شد
مگه میشه فرقی نداشته باشه صد در صد فرق داره
تشکر
عکس اخری قشنگ معلومه که کدوم بهتره
چطوریه