زیردریایی حلبی | نقد و بررسی AquaNox: Deep Descent
اعماق اقیانوس و ساخت یک بازی شوتر بر مبنای نبرد زیردریاییها، درست مانند نبردهای فضایی ایده جذابی به نظر میرسد اما با وجود این جذابیت به دلیل سختتر بودن ساخت چنین عنوانی، تا به حال خیلی کمتر از شوترهای فضایی شاهد عنوانی بر مبنای نبرد وسایل جنگی در زیردریا بودهایم. عنوان AquaNox: Deep Descent بر مبنای همین ایده ساخته شده است و در ادامه به بررسی آن میپردازیم.
پیش از شروع نقد و بررسی به پیشینه سری AquaNox میپردازیم. اولین عنوان این سری در سال ۲۰۰۱ توسط استودیو Massive Development ساخته شد. این عنوان توانسته بود به عنوان یک بازی شوتر و شبیهساز کنترل زیردریاییها، عملکرد نسبتاً موفقی داشته باشد. هر چند به دلیل ذات خود سبک شاید خیلی در بین بدنه اصلی بازیکنان محبوبیت پیدا نکرد ولی در میان افرادی که به زمینههایی مربوط به زیردریا علاقهمند بودند، به محبوبیت نسبتاً قابل قبولی دست یافت. نسخه بعدی این بازی در سال ۲۰۰۳ توسط همین استودیو ساخته شد و در کل کیفیت نسبتاً قابل قبولی داشت. با این حال نسخه بعدی بازی که The Ange’s Tears نام داشت، در سالهای آینده قرار بود از طرف سونی عرضه شود اما آنقدر کیفیت پایین داشت که تیم کنترل کیفی سونی آن را کنسل کرد و استودیو Massive Development هم توسط شرکت JoWood منحل شده و در نتیجه این سری به فراموشی سپرده شد تا این که در سال ۲۰۱۵، کمپین کیک استارتری برای این بازی تشکیل شده و مبلغ نسبتاً قابل قبولی برای آن جمع آوری شد و در نهایت قرار شد بازی توسط استودیوی صربستانی Digital Arrow ساخته شده و توسط THQ Nordic منتشر شود. با این مقدمه به سراغ نقد بازی میرویم.
ابتدا به داستان بازی میپردازیم. بازی در دورانی اتفاق میافتد که به دلیل جنگهای هستهای و همچنین کمبود منابع، سطح زمین به حالت غیرقابل سکونت در آمده و انسانها برای ادامه زندگی به ساخت کلونیهایی در زیر اقیانوسها روی آوردهاند و حکومتهای جدیدی در زیر دریا تشکیل شده است. شما در نقش اعضای تیمی قرار میگیرید که در زمانی که هنوز فاجعه اتفاق نیفتاده بود، برای نجات انسان از بحرانهای زیر آب تعلیم دیده و از طریق انجماد یخی در زیر آب قرار گرفتهاند و حالا سالها بعد، آنها که شامل افراد مختلفی نظیر یک دانشمند و یک دزد دریایی هستند، از خواب بیدار شدهاند تا برای رسیدگی به مشکلات و همچنین بررسی شرایط وارد عمل شوند.
ایده استفاده شده در بازی هرچند ایده نسبتاً قابل قبولی است و روند کلی پیشروی داستان هم خیلی بد نیست، اما متأسفانه آنقدر هم جذاب پیش نمیرود که بتواند شما را کاملاً جذب بازی کند و متقاعد سازد که بازی را به خاطر داستانش ادامه بدهید. از طرف دیگر شخصیتهای بازی هم هر چند در ابتدا جذاب به نظر میرسند، اما آن طور که باید و شاید به آنها به شکل ویژه پرداخته نمیشود. بازی تعداد شخصیت فرعی را هم در مقابل شما قرار میدهد که متأسفانه نقش آنها هم آنقدر پررنگ نمیشود که بتوانیم بازی را از لحاظ شخصیت پردازی قابل قبول بدانیم.
با توجه به این ایرادات گفته شده، سطح داستان بازی هر چند در ابتدا نسبتاً قابل قبول است ولی نمیتواند در طول بازی سطح معقول خود را حفظ کند. نتیجه موضوع این است که داستان AquaNox نمیتواند بازیکن را تا انتها به خود جذب کند و حتی به نظر من در بخشهایی دافعه هم دارد. در نتیجه به نظر به سختی میتوان گفت بازی در سطحی نزدیک به حد قابل قبول قرار دارد.
بعد از داستان نوبت به گیم پلی بازی میرسد. گیم پلی سری Aquanox همان طور که در بخش تاریخچه هم توضیح دادیم، مبتنی بر نبرد بین زیردریاییها است. در بازی شما کنترل زیردریاییهای مختلفی را به دست میآورید که مجهز به دو اسلحه اصلی قابل ارتقا و تعویض و تعدادی قابلیت جانبی بوده و باید در زیر آب، به مبارزه با زیردریاییهای دیگر و همچنین موجودات آبزی مهاجمی که ممکن است شما را تهدید در نظر بگیرند، بپردازید. ضمن این که باید توجه کنید زیردریایی شما در اثر برخورد به صخرهها و موارد دیگر هم آسیب دیده و باید جلوی برخوردها را تا حد امکان بگیرید. مسئله جنگیدن با دشمنان و همچنین کنترل مناسب زیردریایی و جلوگیری از آسیب دیدن آن، اساسیترین المان در AquaNox است.
نکته مهمی که در بازیای در این سبک وجود دارد، شبیهسازی درست حس معلق بودن و غوطهوری در آب توسط یک زیردریایی به شکلی است که برای بازیکنان لذت بخش بوده و همچنین تا حد امکان به واقعیت نزدیک باشد. سطح موفقیت سازندگان در این زمینه را میتوان چیزی نزدیک به متوسط ارزیابی کرد. حرکتهای بازی آنقدر سریع نیستند که آن را تبدیل به یک عنوان کاملاً آرکید و غیر شبیهسازی بکنند اما در عین حال این سیستم حرکتی آن وزن و سنگینی خاصی که باید در اثر حرکت در آب به شما دست بدهد را هم نمیتواند به خوبی پیاده سازی کند. در نتیجه میتوان گفت وضعیت بازی قابل تحمل است ولی به هیچ وجه ایده آل نیست. یک مشکل بزرگی هم که در این زمینه وجود دارد این است که حس ابعاد به خوبی در بازی به شما منتقل نمیشود. از ظاهر بازی این طور بر میآید که هدف سازنده گرافیک واقعگرایانه بوده است، در عین حال شاهد جعبههای مهماتی هستیم که در صورت نزدیک شدن به آنها و قبل از برداشتنشان، از نظر ابعاد به شدت بزرگ به نظر میرسند و ظاهراً هم اندازه خود زیردریایی هستند. چنین مواردی باعث میشوند که تصوری که از ابعاد موجود در بازی دارید به هم بریزد و در عین حال که بعضی جاها این حس به خوبی منتقل میشود در بعضی قسمتها حس کنید در حال کنترل یک زیردریایی اسباب بازی در یک محیط کوچک هستید.
هسته اصلی بازی را مبارزات و حرکت در محیط تشکیل میدهد. حرکت شما در بازی کمی نسبت به سیار عناوین متفاوت است. به جز حرکت رو به جلو و عقب، حرکت به صورت کاملاً موازی به طرفین هم وجود داشته و همچنین کلید مجزایی برای بالا و پایین رفتن و تغییر ارتفاع در آب هم در نظر گرفته شده است. ضمن این که سرعت کلی زیردریایی شما هم چندان بالا نیست و ممکن است و باید برای مانور دادن حواستان به خوبی جمع باشد. برای مبارزات سلاحهای نسبتاً متنوعی در اختیار شما قرار دارد که هر کدام برد و آسیب متفاوتی به دشمنان وارد میکنند. مثلاً سلاحهایی شبیه شاتگان مانند همیشه آسیب زیادی را در فاصله نزدیک به چند دشمن وارد میکنند ولی سلاحهایی که شبیه مسلسل عمل میکنند، آسیب اندکی وارد کرده ولی در عوض برد بیشتری داشته و تعداد تیرهای بیشتری هم در هر ثانیه شلیک میکنند. سیستم کلی مبارزات بازی هم تقریباً همانند سیستم حرکتی آن صرفاً در حد قابل قبول پیاده سازی شده ولی نمیتواند پا را از این فراتر بگذارد. مبارزات بازی اگر کمی به آن عادت کنید میتوانند لذت بخش باشند ولی از طرف دیگر در اوایل به شدت احساس نامتعادل بودن مبارزات به شما دست خواهد داد. به طوری که حتی در درجه سختی پایین هم به خاطر سیستم کنترلی کلی بازی به راحتی کشته میشوید و با توجه به این که احتمالاً اکثریت بازیکنان به دلیل نبودی عنوانی در این سبک به چنین سیستم کنترلی عادت ندارند، به سختی میتوانند در اوایل با این بازی ارتباط برقرار کنند. چنین چیزی برای یک بازی میتواند در حکم یک سم مهلک باشد. اگر یک اثر نتواند در ابتدا به خوبی با مخاطب ارتباط برقرار کند و همچنین نه از نظر گیم پلی و نه از نظر داستانی موفق نشود بازیکن را متقاعد به ادامه دادن بازی بکند، نمیتواند نظر جامعه قابل قبولی را جلب کند.
به جز این مکانیزمهای اصلی، بازی مکانیزمهای فرعی متفاوتی هم دارد. مثلاً در طول بازی منابع فراوانی وجود دارند که میتوانید با جمع آوری آنها و رفتن به پایگاههای مختلفی که در بازی وجود دارد، سلاح و اجزای دیگر زیردریایی خود را ارتقا بدهید. هر چند شاید در اوایل خیلی برایتان واضح نباشد که هر آیتم دقیقاً به چه دردی میخورد و بازی هم خیلی در مورد آنها توضیح ندهد اما به تدریج این سیستم تا حدی جایگاه خود را پیدا میکند و در نتیجه در پیاده سازی این سیستم عملکرد سازندگان نسبت به بخشهای دیگر تا حدی بهتر بوده است. هر چند وقتی به هر حال هسته اصلی بازی آنقدر که باید لذت بخش نباشد، خوب بودن این قسمتها نمیتوانند تفاوت قابل توجه و بزرگی در کیفیت نهایی اثر به وجود بیاورند.
در اصل با تمام مواردی که گفتیم، میتوان گیم پلی بازی را صرفاً در بهترین حالت و با اغماض فراوان در حد قابل قبول دانست. هسته اصلی گیم پلی هر چند خیلی بد نیست اما آنقدر هم خوب نیست که بتواند بازیکن را جذب کند تا بتواند علیرغم داستان نه چندان جذاب بازی آن را ادامه بدهد. شاید اگر خیلی به دنیای زیر آب علاقه داشته باشید این عنوان برایتان جذاب باشد اما حتی در این حالت هم از نظر تنوع زیستی و جانوری، بازی حرف چندانی برای گفتن ندارد و اگر صرفاً طرفدار گشت و گذار زیر آب باشید، عنوانی نظیر Subnautica با اختلاف زیاد بر این بازی ارجحیت خواهد داشت.
بعد از گیم پلی به گرافیک بازی میرسیم. از نظر هنری بازی کاملاً سطح معمولی دارد. کلیت بازی در این لحاظ قابل قبول است و مخصوصاً در طراحی تعدادی از زیردریاییهای بازی شاهد کیفیت نسبتاً خوب و قابل قبولی هستیم ولی اگر نبود موجودات دریایی گوناگون و بسیاری موارد دیگر را کنار هم قرار بدهیم، متوجه میشویم که در بهترین حال این بخش بازی را هم میتوان معمولی در نظر گرفت. از بعد فنی هم اوضاع بازی تعریف چندانی ندارد. بازی با توجه به این که سبک گرافیکی واقعگرایانه را انتخاب کرده است، به هیچ وجه در خور سال ۲۰۲۰ و انتهای نسل هشتم نیست. افکتهای انفجار بازی به شدت معمولی هستند و تا حد زیادی شما را یاد بازیهای اوایل نسل هفتم و عناوین مستقلی که در آن دوران ساخته شدند میاندازند. مدل سازیهای بازی نسبتاً قابل قبول است ولی آنها هم چندان چشم گیر و قابل توجه نیستند. انفجارهای بازی هم اصلا کیفیت خوبی ندارند و بیشتر شبیه افکتهای آماده موتورهای بازی سازی برای ساخت پروتوتایپ هستند و نه یک عنوان کامل، ضمن این که اساسا شکلی از انفجار که در بازی نمایش داده میشود تناسبی با انفجار در زیر آب ندارد. در نتیجه از بعد گرافیک هم همچنان نمیتوان بازی را در سطح بالایی دانست. هر چند وضعیت آن غیرقابل تحمل نیست ولی در حدی هم نیست که آن را یک عنوان نسل هشتمی بدانیم.
در نهایت به موسیقی و صداگذاری بازی میرسیم. بخش موسیقی از جمله معدود قسمتهایی است که سطح بازی از متوسط کمی بالاتر رفته و با قطعات نسبتاً خوبی در بازی رو به رو هستیم. در بعد صداگذاری، هر چند افکتهای انفجار و شلیک و مواردی نظیر این خوب از آب در آمدهاند؛ اما دوبله صدای شخصیتهای بازی تعریفی ندارد و علاوه بر این که دیالوگهای فرعی صداگذاری نشدهاند، دیالوگهایی که صداگذاری دارند هم کیفیت قابل توجهی ندارند.
نتیجهگیری نهایی:
AquaNox: Deep Descent در بهترین حالت یک عنوان معمولی است. زمان زیادی تا عرضه بازی نمانده و به نظر نمیرسد بخش عمده مشکلات با آپدیتهای روز عرضه قابل حل باشند. این عنوان هر چند در بخشهای زیادی پتانسیل بهتر شدن را داشته است، اما در بهترین حالت به دلیل پیاده سازی معمولی هسته اصلی مکانیزمها و همچنین داستان معمولی و نه چندان گیرا و گرافیک نه چندان باکیفیت به نسبت سال عرضه، نمیتوان آن را از سطح متوسط بالاتر دانست.
پر بحثترینها
- فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است
- نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند
- پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است
- از صنعت بازی های ویدیویی در سال ۲۰۲۵ چه انتظاراتی داریم؟
- شایعه: کمپانی مادر FromSoftware احتمالا برای جلوگیری از تصاحب خصمانه از سوی یک شرکت کرهای به سونی مراجعه کرده است
- نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند
- رسمی: شرکت مادر FromSoftware پیشنهاد خرید از سوی سونی را تایید کرد
- گزارش: GTA 6 وضوح فوقالعادهای روی پلی استیشن ۵ پرو خواهد داشت
- سازنده STALKER 2 به دنبال بررسی بازخوردها و رفع سریع مشکلات بازی است
- بازی STALKER 2 در عرض دو روز بیش از ۱ میلیون نسخه فروخت
نظرات
اسپم: دوستان خبر اومده و دستینی ۲ به صورت ۱۰۸۰ و ۶۰ اف پی اس روی series sران میشه
خبر خوبی نیست! چرا؟
کارت گرافیک rx 570 پرفورمنس مشابه ای رو داره ولی تو رزولوشن ۱۴۴۰!!!!
https://uupload.ir/files/x5iv_screenshot_2020-10-15-18-56-36-861_com.android.chrome.jpg
مشکل rx570 اینه که بعد یک ساعت پلی دادن افت فریم میگیره کلا کارتهای amd فقط تو بنجمارک بهتر ظاهر میشن و برا مصرف طولانی افت فریم میگیرن و فریم ثابت ندارن