لطفا گول نخورید! | ۱۰ دروغ بزرگ که باعث میشوند ۱۰ بازی فوق العاده را از دست بدهید
دنیای بازی ها پر است از دروغ و اراجیف و حرف های مضحک که حتی منتقدین هم دیگر زیاد می گویند چه برسد به کاربران. حرف ها و نظرات افراد افراطی که خدا نکند با یک چیزی مشکل داشته باشند و دشمن شوند، دیگر تا ابد ذهن تک بعدیشان نمی تواند غیر از آن را قبول کند. مثال بارزش هم دشمنان بی منطق و کوته فکر یوبیسافت که چون فلان بازی این شرکت زمان عرضه باگ داشته است تا ابد دیگر هر بازی این شرکت را بدون این که جلدش را از نزدیک دیده باشند می کوبند (از نظر شخصی من اصلا لیاقت بازی های این شرکت را ندارند) و ذهن افراطی و کینه ای آنها نمی تواند دیگر چیزی غیر از این را قبول کند. همه ی ما بارها از این قبیل حرف ها و دروغ ها شنیده ایم که در مجامع بازی یک کلاغ و چهل کلاغ شده اند، هر کسی هم می رسد یک چیزی می گذارد رویش و می دهد دست بعدی تا نهایتا یک دروغ بزرگ درست شود که ذره ای هم با واقعیت همخوانی ندارد و خیلی وقت ها باعث می شود بسیاری از بازیبازان سراغ برخی بازی های عالی و جذاب نروند. امروز دقیقا دست گذاشته ام روی ۱۰ تا از این دروغ های بزرگ که در مورد ۱۰ بازی جذاب و باکیفیت یک کلاغ و چهل کلاغ شده اند و آن قدر دهان به دهان چرخیده اند که باعث شده اند از فلان بازی جذاب یک هیولا خلق شود که کلا غیر قابل بازی است و خیلی ها به همین خاطر سراغش نرفته اند. البته خب این مقاله نظر بنده است و شاید برخی از شما با این لیست موافق نباشید و یا شاید فکر کنید برخی از اینها دروغ نیستند. بالاخره نظر هر کسی محترم است ولی این مقاله ی من و نظر بنده است که مطالعه می فرمایید. پس اگر تا اینجا با من همراه بوده اید از شما دعوت می کنم که در ادامه ی مطلب “۱۰ دروغ بزرگ که باعث میشوند ۱۰ بازی فوق العاده را از دست بدهید” با من و وبسایت گیمفا همراه باشید. امیدوارم که این مطلب باعث شود که شاید به سراغ برخی از این بازی ها که به خاطر این دروغ های بزرگ از دستشان داده اید بروید و یک تجربه خوب داشته باشید.
۱۰ – World of Warcraft فقط Grinding است
خب معلوم است که اساس و پایه ی عناوین MMO در واقع Grinding است ولی این که بخواهیم بگوییم کل بازی فقط و فقط همین است واقعا مسخره است، تازه آن هم در مورد چه بازی! World of Warcraft! یکی از برترین های تاریخ. مگر ۱۶ سال حکومت بر یک سبک و یک ژانر شوخی است؟ مگر می شود بازی در سال ۲۰۰۴ منتشر شده باشد و هنوز که هنوز است آن قدر طرفدار دارد و سرورهای آن از خیلی از بازی های روز شلوغ تر هستند؟ خیلی مسخره است که بخواهیم با یک دلیل مثل این که “World of Warcraft فقط Grinding است” بگوییم این بازی را نباید تجربه کرد. باز مثلا اگر بگوییم این بازی را نباید بازی کرد چون معتادت می کند و زندگی ات را عوض می کند، یک چیزی، ولی دلیل مسخره ای که در کل در مورد تمام بازی های MMO صدق می کند نمی تواند دلیل بر بازی نکردن این عنوان شاهکار MMORPG باشد. عنوانی که آن قدر بزرگ است که کسانی که حتی آشنایی کمی هم با بازی های رایانه ای ندارند نام World of Warcraft را شنیده اند. بد نیست تا کمی بیشتر در مورد این عنوان با شما صحبت کنیم تا بیشتر بدانید که این بازی چه غولی در دنیای بازی هاست!
World of Warcraft که در سال ۲۰۰۴ توسط بلیزارد منتشر گردیده است تا به امروز و بعد از ۱۶ سال همچنان بازیبازان بیشماری در دنیا مشغول تجربه آن هستند و با پشتیبانی فوق العاده بلیزارد و عرضه انواع و اقسام بسته های الحاقی هنوز هم به مانند یک بازی کاملا جدید به نظر می رسد. جالب است که تعداد بازیبازان این سری افسانه ای بعد از ۱۶ سال همچنان از بسیاری از عناوین روز دنیا که موفق هم عمل کرده اند، بیشتر است و طرفداران سرسخت و بسیار متعصب خود را داراست. World ofدر سال ۲۰۱۵ بلیزارد تعداد بازیبازان این عنوان را بیش از ۵٫۵ میلیون نفر در سطح جهان اعلام کرد و این بازی به عنوان بیشترین تعداد بازیباز در بین بازی های MMORPG شناخته می شود و همین دلیل کافی است تا بدانیم اعتیادآورترین بازی تاریخ همین عنوان لعنتی است که به قدری شاهکار است که هیچ وقت تمام نمی شود و شاید ۱۶ سال بعد بگوییم ورلد او وارکرفت ۳۲ سال است که دارد می درخشد و خاموش هم نمی شود. همچنین یک آمار جالب از بلیزارد در سال ۲۰۱۴ اعلام شد که حاکی از وجود بیش از ۱۰۰ میلیون اکانت ساخته شده در طول سال ها برای این بازی بود که یک عدد خیره کننده و شگفت انگیز است. Warcraft چهارمین بازی منتشر شده بود که در دنیای فانتزی وارکرفت واقع می شود، دنیایی که در سال ۱۹۹۴ توسط Warcraft: Orcs & Humans معرفی شده بود.
World of Warcraft در دنیای آزراث اتفاق می افتد و وقایع ۴ سال بعد از Warcraft III: The Frozen Throne را دنبال می کند در طول سال ها بسته های الحاقی بسیار زیادی با کیفیت بالا برای این بازی منتشر شده اند که این عنوان را به روز نگاه داشته و کیفیت آن را ارتقا داده اند. اولین این بسته های الحاقی The Burning Crusade بود که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد، سپس Wrath of the Lich King در سال ۲۰۰۸، Cataclysm در سال ۲۰۱۰، Mists of Pandaria در سال ۲۰۱۲، Warlords of Draenor در سال ۲۰۱۴ و Legion در سال ۲۰۱۶ و نهایتا Battle for Azeroth در سال ۲۰۱۸ برای این بازی عرضه شدند. World of Warcraft در تاریخ صنعت و هنر بازی های رایانه ای، جزو عجایب محسوب می گردد و می تواند کاری کند تا شما مدت ها و مدت ها و البته در مورد این بازی بهتر بگویم سال ها و سال ها بدون توجه به ساعت و گذشت زمان پای آن بنشینید و مدام بازی کنید و قید خیلی کارهای خود را بدون حتی لحظه ای خستگی بزنید و مدام بیشتر در دل این شاهکار غرق شوید. در حقیقت شاید باید گفت تنها راه فرار از اعتیاد به این بازی، کلا سراغ آن نرفتن و آشنا نشدن با آن است! پس اگر نمی خواهید که این بازی بی نظیر که امتیاز رویایی ۹۳/۱۰۰ را در اختیار دارد بازی نکنید عیبی ندارد ولی لطفا دلیل چرت و پرت برای آن نیاورید و ایراد را گردن بازی نیاندازید!
۹ – DMC Devil May Cry یک بازی ضعیف است
یکی از مزخرف ترین حرف هایی که در زندگی ام شنیده ام. بله من هم قیافه دانته و موهای سیاه و استایل زندگی نمایش داده اش در بازی DMC Devil May Cry را نمی پسندم ولی چه ربطی به این اراجیف دارد که یکی از خوش ساخت ترین هک اند اسلش های نسل هفتم و هشتم که توسط نوابغ امتحان پس داده ی نینجا تئوری خلق شده ست را یک بازی ضعیف و بیخود قلمداد کنیم؟ خب باشد، اصلا این بازی دانته اش دانته نیست و در خیلی موارد از ریشه ها فاصله گرفته ولی نهایتا هم داستانش عالی است و به زیبایی داستان آغاز دشمنی دو برادر را روایت می کند، هم گرافیک و طراحی، هم موسیقی و صداگذاری و هم از همه مهم تر گیم پلی فوق العاده جذاب و معرکه و سریعی بر اساس کمبوهای بیشمار دارد که یکی از بهترین ها در کل سری دویل می کرای است و از نظر گیم پلی یک دویل می کرای کامل است.
ریسک کردن بر روی واگذاری ساخت نسخه جدید فرنچایزی شاهکار و بسیار پرطرفدار مانند Devil May Cry از سوی کپکام سبب شد تا روح تازه ای در کالبد این سری دمیده شود و با این که خیلی ها از ظاهر دانته و … راضی نبودند ولی بازی DmC: Devil May Cry یک عنوان موفق و فوق العاده جذاب بود که بی شک از برترین هک اند اسلش های نسل هفتم و هشتم به حساب می آید و آن قدر هم تحسین شد و فروش خوبی داشت که بتوانیم از این تصمیم کپکام به عنوان یک ریسک کاملا موفق یاد کنیم و البته برگ زرین دیگری را نیز در کارنامه استودیو دوست داشتنی و توانمند نینجا تئوری ثبت نماییم تا بعد از این بازی شاهکار هل بلید را خلق نمایند. موفقیت بازی DmC: Devil May Cry به حدی بود که با ورود به نسل هشتم و موج شدید ساخت بازی های نسل هفتم به صورت ریمسترد شده برای نسل هشتم و سودی کلان به جیب زدن، کپکام نیز سوار این موج شود و قصد کند تا نسخه ریمستر شده این بازی را منتشر نماید و خوشبختانه این تصمیم را نیز عملی کرد تا عنوان DmC: Devil May Cry Definitive Edition خلق یا بهتر است بگوییم ریمستر شود.
در بازی شاهد حضور شخصیت همیشه محبوب و خوش تیپ این سری یعنی دانته بودیم که از برترین شخصیت های تاریخ بازی های رایانه ای به حساب می آید و البته این بار تا آخر بازی برادرش یعنی Vergil هم کنار ما حضور داشت و در واقع نوعی پیش در آمد بر سری و رابطه این دو برادر را شاهد بودیم. قطعا می دانید که یکی از آن آنتاگونیست هایی که از تعداد زیادی از شخصیت های مثبت محبوب، بسیار بسیار محبوب تر است و تاثیر گذاری زیادی را در تاریخ بازی های رایانه ای بر روی بازیبازان و این هنر و صنعت برجای گذاشته است. همین Vergil است که در عنوان زیبای DmC: Devil May Cry و نسخه نسل هشتمی آن یعنی DmC: Devil May Cry Definitive Edition شاهد این هستیم که چگونه دشمنی بین این دو آغاز می شود و از برادری به کینه و جنگ می رسد. همه چیز در این بازی که امتیاز متای عالی ۸۶/۱۰۰ را کسب نموده داد می زند که باید آن را تجربه کنید و خودتان را از این بازی بی نظیر محروم نکنید. قیافه ی دانته و رنگ مو که نشد دلیل بازی نکردن!
۸ – MineCraft برای بچه هاست
آهان چون ظاهرش کارتونی و پیکسلی است و خیلی از بچه ها آن را دوست دارند، دیگر MineCraft مناسب شما بزرگسال خفن و خیلی عاقل و بالغ نیست؟ دست بردارید از این حرف های عجیب و غریب. یک دهه گذشته است و هنوز که هنوز است تب این بازی نخوابیده است و همه از بزرگ و کوچک گرفته دارند آن را تجربه می کنند آن وقت شما فکت صادر می کنی که این بازی برای بچه هاست؟ من اصلا از این بازی خوشم نمی آید و آن را غیر از چند ساعت بازی نکرده ام. چون به سلیقه ام من نمی خورد و از این بازی خوشم نمی آید. ولی چه ربطی دارد به این که MineCraft برای بچه هاست!بد نیست تا کمی بیشتر در مورد این بازی صحبت کنیم. سال ۲۰۰۹ بود که عنوانی سندباکس به نام Minecraft که در ابتدا تنها توسط بازیسازی سوئدی به نام Markus “Notch” Persson سپس به طور کامل توسط استودیو Mojang ساخته شده بود، توسط این سازنده منتشر گردید و و باید بگویم به عجیب ترین و عظیم ترین و شگفت انگیز ترین و غیر منتظره ترین شکل ممکن دنیای بازی های رایانه ای را منفجر کرد، بدجوری هم منفجر کرد.
ناگهان این بازی چنان موفقیتی را کسب کرد که یکی یکی پشت سر هم شروع به شکستن رکوردها و … کرد و همین قدر بدانید که در مدرت کوتاهی پس از عرضه بازی، جناب Markus “Notch” Persson یک میلیاردر بود و خبر خرید خانه یا بهتر بگویم قصری عظیم توسط ایشان در سایت ها دست به دست می شد و همه از این موضوع شگفت زده بودند که چند عدد پیکسل چه کردند با زندگی این مرد. بازی از سوی منتقدان نیز با تحسین های زیادی مواجه شد و امتیاز متای ۹۳ را کسب نمود و همین قدر بگویم که تا فبریه سال ۲۰۱۷ تعداد ۱۲۱ میلیون نسخه از این بازی به فروش رفته بود!! بله، ۱۲۱ میلیون نسخه!! در سال ۲۰۱۴ بود که کمپانی مایکروسافت استودیو موجانگ و امتیاز Minecraft intellectual property را به قیمت ۲٫۵ بیلیون دلار خریداری کرد که نشان از ارزش بسیار بسیار بالای این عنوان و این فرنچایز دارد. بازی انواع و اقسام حالت های مختلف مانند creative mode و adventure mode را در خود داشت و البته بعدا بخش داستانی این بازی و استوری مد نیز برای آن ساخته و منتشر گردید. شاید به نوعی بشود گفت بازیبازان و مادسازان خلاق در دنیا تاکنون بسیاری از بازیهای بزرگ تاریخ را در دنیای ماین کرفت بازسازی کرده و ساخته اند و واقعا خبرها و ویدئوهایی که از این عنوان و کارهایی که افراد مختلف در دنیا با آن کرده اند واقعا عجیب و غریب است و نشان از بی نهایت اعتیادآور بودن این سری شاهکار دارد و باید خیلی خیلی مراقب باشید تا به ماین کرفت و جادوی آن معتاد نشوید زیرا شاید راه برگشتی نباشد!
جالب است بدانید که Minecraft دومین بازی پرفروش تاریخ است که تنها و تنها فرنچایز بی نظیر تتریس را بالاتر از خود می بیند. موفقیت بازی به حدی عظیم بود که تقریبا پلتفرمی وجود ندارد که سازندگان بازی را روی آن منتشر نکرده بودند و واقعا اگر می شنیدیم ماین کرفت برای ماشین حساب هم منتشر شده عجیب نبود! خیلی جالب است که چند عدد پیکسل، مرز بین مولتی میلیاردر شدن و یک انسان معمولی ماندن، بودند، برای آقای Markus “Notch” Persson شده اما نه این که فکر کنید وی لیاقتش را نداشت. مهم پیکسل ها نیستند، مهم مغز و ذهن توانای این فرد بود که توانست با چند عدد پیکسل بزرگ یک برند جهانی و ابرشاهکار خلق کند و نشان دهد که نه گرافیک مهم است و نه خیلی چیزهای دیگر، بلکه تنها سرگرم کننده بودن مهم است و خلاقیت هنوز هم خریدار دارد. اگر به هر دلیلی مثل بنده با بازی ماین کرفت حال نمی کنید و از آن خوشتان نمی آید هیچ مشکلی نیست و ایرادی ندارد ولی لطفا خودتان را با دلایلی مثل “این بازی برای بچه هاست” مسخره نکنید.
۷ – داستان Half-Life 2 ناکامل و ناتمام است
طرف همچنان منتظر مانده که نسخه سوم Half-Life بیاید و ۳ عنوان این سری را بازی نکرده چون فکر می کند داستان بازی ناقص و ناتمام مانده است! این دیگر چه دلیلی است؟ این که سازنده جا را برای ادامه داستان باز بگذارد اصلا دلیلی بر این نیست که در انتهای نسخه های قبلی یک نتیجه گیری و اصطلاحا Closure وجود نداشته است. اتفاقا داستان عنوان Half-Life 2 و اپیزود دوم آن خیلی هم کامل است. البته این را هم کتمان نمی کنم که والو هم مقداری گندش را در آورده است با این منتظر گذاشتن طرفدارانش. امیدواریم که روزی دوباره شاهد عنوانی جدید از این سری باشیم و یا لااقل همین عناوین قبلی را ریمیک کنند. گاهی فکر می کنم والو می ترسه که به این سری دست بزنه و خرابش کنه!!! یا شاید هم می ترسه بیافته بشکنه! شاید هم شمردن پول های استیم به گیب وقت بازیسازی نمی ده! چند وقت دیگه اگه گیب رییس جمهور آمریکا شد تعجب نکنید. اونجوری دیگه از استیم هم تحریم میشیم! در واقع مصداق بارز “کیفیت مهم است نه کمیتٰ” شرکت والو است! با این که کل بازی های این کمپانی روی هم تعدادشان به اندازه یک شرکت کوچک هم نیست ولی از مقالات برترین بازی ها گرفته تا برترین امتیازات و برترین گیم پلی و برترین روابط بین شخصیت ها و برترین شخصیت های منفی، همه و همه عناوین والو را نیز در بر می گیرند و بازی های این سازنده در تمامی این لیست های ۱۰ برتر و… جای داشته و دارند. در راس این عناوین نیز فرنچایز Half-Life قرار دارد که یک نماد برای بازی های رایانه ای به شمار میرود و شخصیت ها و شخصیت پردازی آن ها در این سری نیز یک الگو برای تمامی بازیسازان تا به امروز محسوب می شود.
در واقع باید گفت در کمتر عنوانی تا به امروز شاهد داستانی و روایتی به این قدرت و شخصیت هایی مثل Alyx Vance و دکتر فریمن و دکتر wallath Breen هستیم. شخصیت پردازی در این سری یکی از ستون های اصلی موفقیت بازی به حساب می آید و برخی از برترین شخصیت های تاریخ را در بازی های هاف لایف تاکنون مشاهده کرده و با آنها رابطه برقرار کرده ایم، آن هم در قالب دکتر فریمن که از آنجایی که هیچ حرفی نمی زند به نوعی خود ما هستیم و دقیقا انگار ما هستیم که داریم با آلیکس و دیگر شخصیت های بازی رابطه برقرار می کنیم. علاوه بر گیم پلی فوق العاده عالی و خوش دست و جذاب در سری هاف لایف که هنوز هم که هنوز است تجربه آن کهنه نشده، شخصیت پردازی و روایت داستان نیز در این سری بی نظیر و در حد شاهکار است. رابطه بین دکتر فریمن و آلیکس در سری هاف لایف بدون شک یکی از دلایل اصلی موفقیت این عناوین به شمار می رود و به بهترین شکل در طول این سری، اساس و پایه این رابطه آرام آرام شکل گرفته و مدام عمیق تر می شود. همان طور که قبلا نیز در مطلب برترین روابط بین شخصیت ها در بازی های رایانه ای خدمت شما عرض کرده ام “در طول سری عشق این دو به یکدیگر همواره بیشتر و بیشتر می شود و در اپیزود دوم زمانی که آلیکس شدیدا زخمی شده است و دکتر فریمن با سختی و با دل و جرات فراوان کارهای لازم برای احیای او را انجام می دهد کاملا آشکار است که زندگی این دو نفر گویی برای همیشه به هم گره خورده است.
واقعا نمی توانم صبر کنم تا ببینم در Half Life 3 چه اتفاقی خواهد افتاد و این رابطه بی نظیر چگونه پیش رفته است و یا خواهد رفت.”حیف است که از بازی Half-Life 2: Episode Two حرف زده شود ولی اشاره ای به یکی از برترین شخصیت های مونث و برترین همراهان تاریخ بازی های رایانه ای یعنی Alyx نکنیم. شخصیتی که یک همراه و یار و همدم فوق العاده برای بازیباز و دکتر فریمن است و بی شک یکی از ۳ شخصیت برتر مونث از لحاظ عمق شخصیت پردازی در دنیای بازی های رایانه ای به حساب می آید. وی دختری است بسیار بااراده، قوی، دارای ثبات شخصیتی بالا، مهربان و خوش قلب که همواره می دانید در بدترین و سخت ترین شرایط می توانید روی او حساب کرده و به وی اعتماد کنید. نوع شکل گیری رابطه بین وی و دکتر فریمن در طول این سری بسیار جذاب و بی نقص کار شده است و با اینکه دکتر گوردون فریمن در تمام سری Half Life حتی کلامی هم حرف نمی زند ولی کاملا در طول روند بازی می توان رشد یافتن و عمیق تر شدن احساس رابطه بین او و Alyx Vance را متوجه شد. زیرا که این خود شما هستید که در طول بازی آرام ارام به Alyx بیشتر و بیشتر علاقمند می شوید و رابطه تان با وی رشد می کند. شما دکتر فریمن هستید. در نهایت باید بگویم اگر فکر می کنید که داستان نسخه دوم Half-Life ناقص است و به این دلیل این سری را بازی نکرده اید لطفا بیش از این خود را به خاطر یک دلیل دروغین و مسخره معطل نکنید و تجربه ی یکی از برترین فرنچایزهای تاریخ را از دست ندهید.
۶ – Uncharted همان تومب ریدر با شخصیت اصلی مذکر است
یکی از آن مزخرفات عجیب و غریب که وقتی می شنوی شاخ در می آوری! طرف فتوا صادر می کند که “بله، نیتن دریک همان لارا کرافت مذکر و آنچارتد همان تومب ریدر است.” عزیز من دلیل نمی شود که چون هر دو پرچمداران سبک اکشن ماجرایی هستند کپی هم باشند. تعداد تفاوت های این دو سری آن قدر زیاد است که اصلا وقتی آن ها را بنویسید و بعد بخوانید تعجب خواهید کرد که چقدر این دو فرنچایز از هم متفاوت هستند. ناتی داگ در نسل هفتم و با سری Uncharted فرنچایزی را خلق کرد که قدرت و شکوه یک نسل را برای سونی و پلی استیشن ۳ به همراه داشت. کمتر استودیویی میتواند عنوانی و فرنچایزی را خلق کند که یک تنه فروش یک کنسول را کلی بالاتر ببرد. ۳ گانهی سری Uncharted شامل عناوین UNCHARTED 2: Among Thieves ,UNCHARTED: Drake’s Fortune و UNCHARTED 3: Drake’s Deception هستند که توسط کمپانی سونی به ترتیب در سال های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ در دسترس علاقمندان قرار گرفتند.
خلق این ۳ گانهی جذاب و فوق العاده را ناتی داگ بر عهده داشت و در نسخه های بعدی نیز همین سازنده وظیفه ساخت این عناوین را برعهده داشته است. ۳ گانهی سری Uncharted در طول دو نسل برای پلتفرم های پلی استیشن ۳ و پلی استیشن ۴ منتشر شده است. هر ۳ بازی UNCHARTED 2: Among Thieves ,UNCHARTED: Drake’s Fortune و UNCHARTED 3: Drake’s Deception موفق شدند تا مورد توجه افراد حاضر در صنعت بازی قرار گرفته و بازخوردهای فوق العاده مثبت و تحسین آمیزی را از سوی منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت نمودند. این ۳ عنوان زیبا به ترتیب امتیازهای متای ۸۸ و ۹۶ و ۹۲ را در اختیار دارند که بیانگر کیفیت رویایی این ۳ گانه است. لازم به ذکر است که نسخه های پلی استیشن ۴ این سری در قالب مجموعه ارزشمند Uncharted: Nathan Drake Collection عرضه شدند که شامل ۳ گانه نسل هفتمی این فرنچایز است و یکی از ارزشمندترین کالکشن ها محسوب می شود.
در واقع بعد از ۳ گانه شاهکار نسل هفتم و ورود به نسل هشتم بازی ها، کاملا منطقی به نظر می رسید که سونی و ناتی داگ بخواهند کالکشن ۳ گانه ریمستر شده آنچارتد را برای نسل هشتم و کنسول پلی استیشن ۴ نیز عرضه نمایند و همین کار را نیز انجام دادند. در نسل هشتم نسخه چهارم این سری نیز عرضه شد و یک شاهکار دیگر را رقم زد و همچنین یک اسپین آف شجاعانه که برای اولین بار نیتن دریک را به عنوان شخصیت اصلی نمیدید این سری را ادامه دادند. حتما می دانید که یک نسخه نیز برای ویتا از این فرنچایز منتشر شده است که آن هم بهترین بازی ویتاست. در کل و از این همه عناوین آنچارتد که تا امروز عرضه شده است هرگز هیچ کدام مثل یک تومب ریدر نبوده اند و اصلا پایه و Base این سری از همه نظر با سری محبوب تومب ریدر متفاوت است. پس لطفا گول این حرف را نخورید که اگر از تومب ریدر خوشتان نمی اید حتما باید از آنچارتد هم بدتان بیاید چون اصلا اینطور نیست.
۵ – Dark Souls آن قدر سخت است که نمی توانید بازی کنید
این هم یکی از آن یک کلاغ چهل کلاغ هایی که آن قدر دهان به دهان شده و هر کسی رویش چیزی گذاشته که تبدیل به یک واقعیت برای خیلی ها شده است و حتی می ترسند دارک سولز را شروع کنند و هیچ اعتمادی به خودشان ندارند. باز خدا را شکر که در ایران و برای گیمرهای کشورم راهنماهای قدم به قدم عناوین این سری را قرار دادم تا برخی ترسشان بریزد و بروند سراغ این شاهکارها چون بدون استثنا تبدیل به یکی از بهترین خاطرات زندگیشان می شود. بله درست است که سری سولز بازی های سخت و هاردکوری هستند ولی اصلا و ابدا بی منطقه و بالانس نشده نیستند و کاملا می توانید با مقداری صبر و تلاش آن ها را تمام کنید و کلی لذت ببرید. شاید خود آقای میازاکی نیز باور نداشت که عناوینش تا این حد محبوب شوند و کلا باعث خلق یک زیرشاخه جدید نقش آفرینی شود، ولی اینطور شد و اعتماد سونی به میازاکی جواب داد تا این گونه آغاز سری سولز رقم بخورد. در واقع سری عناوین Souls با Miyazaki از همان ابتدا و از زمانی که بازی Demon’s Souls ساخته شد پای در مسیر افسانه شدن نهاد، در مسیر جاودانه شدن. Miyazaki با این عنوان نشان داد “میتوان” و “باید” گاهی خلاف جهت آب شنا کرد تا تاریخساز شد. Dark souls نشان داد که یک بازی میتواند به قدری شاهکار باشد که حتی اگر بارها و بارها و بارها کشته شوید و با یک باس شاید ۵۰ بار مبارزه کنید، باز هم چنان عاشق آن شوید که ۱۰ بار آن را به پایان برسانید.
Dark souls مفهوم “مرگ” در یک بازی ویدئویی را تغییر داد و آن را به مفهومی حتی شیرین که باید از آن هر بار درس گرفت تبدیل کرد. Dark souls سختی و چالش را در بازیهای رایانه ای تبدیل به یک “ارزش” کرد که نه تنها عاملی بازدارنده برای بازیباز نیست بلکه کاملا نقشی تشویق کننده و پیش برنده را برای وی بازی می کند. با هر نسخه که از این عناوین منتشر شد شاهد پیشرفت بودیم و آرام آرام این سری تبدیل به یکی از تاثیرگذارترین، پرطرفدارترین و جذابترین فرنچایزهای سبک اکشن نقشآفرینی شد و امضای خاص خود را بر این صنعت بر جای گذاشت. سری Souls در واقع پرچم دار عناوین هاردکور در نسلهای جدید بازی های ویدئویی است. Miyazaki خیلی ناگهانی و در حالی که کسی انتظار نداشت با سری Souls آمد و گفت “این بازی من است. بسیار سخت است. صدها بار خواهید مرد. همه چیز را با مردن از دست خواهید داد مگر دوباره به آن برسید. ذخیرههای پشت سر هم وجود ندارد. خط سلامتی پر شونده نداریم، درجه سختی مختلف نداریم و تنها یک درجه سختی داریم و آن هم هاردکور است و اجباری. حالا میخواهید بخواهید و نمیخواهید به سراغ بازی های خودتان بروید.” سه گانهی سری Dark souls شامل عناوین Dark Souls 2 ،Dark Souls و Dark Souls 3 هستند که توسط کمپانی Bandai Namco Entertainment به ترتیب در سال های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۴ و ۲۰۱۶ در دسترس علاقمندان قرار گرفتند. خلق این ۳ گانهی جذاب و فوق العاده را FromSoftware بر عهده داشت و در نسخه های بعدی نیز همین سازنده وظیفه ساخت این عناوین را برعهده داشته است. ۳ گانهی سری Dark souls در طول سالها برای پلتفرم های زیادی در دو نسل مختلف از جمله PlayStation 3, PC, Xbox 360, Xbox One و PlayStation 4 و Switch منتشر شده است.
عناوین این سری در تمام زمینهها، چه از نظر دنیای بازی، دشمنان و باسها، طراحی منحصر به فرد و یونیکی دارند که تبدیل به برند خاص Dark Souls شدهاند و به مانند یک کلاس آموزشی برای طراحان و سازندگانی که میخواهند عناوینی در این سبک و قالب بسازند عمل کرده و منبع الهامی بسیار با کیفیت محسوب میشود. هر ۳ بازی Dark Souls 2 ،Dark Souls و Dark Souls 3 موفق شدند تا مورد توجه افراد حاضر در صنعت بازی قرار گرفته و بازخوردهای فوق العاده مثبت و تحسین آمیزی را از سوی منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت نمودند. این ۳ عنوان زیبا به ترتیب امتیازهای متای ۸۹ و ۹۱ و ۸۹ را در اختیار دارند که بیانگر کیفیت بسیار بالای این ۳ گانه است. در نهایت باید بگویم هرگز گول این حرف ها را نخورید که دارک سولز آن قدر سخت است که نمی توانید بازی کنید. به خودتان اعتماد داشته باشید و سراغ این شاهکار بروید. بالاخره هر چه باشد پیام اصلی فرنچایز Dark souls درس گرفتن از شکست است، درس مقاومت در برابر سختی و دشواری، درس استقامت و صبر.
۴ – No Man’s Sky تا همیشه ناقص و به درد نخور است
No Man’s Sky بازی خیلی خوبی است و از اولش هم بازی خوبی بود و هر چه زمان گذشت بهتر هم شد اما اشتباه بزرگ این بازی فقط و فقط وعده های بیش از حد بزرگ و اشتباه در معرفی بازی بود که آن قدر انتظار ها را بالا برد که اگر زمان عرضه این بازی کیفیت بی نظیری هم داشت باز هم خیلی ها را نا امید می کرد چه برسد به این که در زمان عرضه بازی مشکلات هم داشت علاوه بر محقق نشدن وعده های عجیب و غریب سازندگان. زمانی که جامعه گیم مدام و مدام برای یک بازی هایپ می شوند و پشت سر هم در مورد بی نظیر بودن بازی می شنوند که فلان عنوان قرار است انقلابی به پا کند و رقیبی ندارد و… آن وقت است که آن بازی در زمان انتشار کارش خیلی خیلی سخت تر از بقیه بازی ها می شود و باید پاسخگوی هایپ وحشتناکی که در بین بازیبازان سبب شده است باشد و انتظارات را برآورده کند. هایپ بسیار بالا و تاخیرهای بازی و طولانی تر شدن انتظار بازیبازان مزید بر علت شد تا انتظارات به صورت عجیب و غریبی از No Man’s Sky بازی بالا برود و بعد هم بسیاری را ناامید کند و عده زیادی حتی پول خود را پس بگیرند.
بازی No Man’s Sky که Hello Games وظیفه ساخت و توسعه آن را عهده دار بود، عنوانی در ژانر Open World Action-adventure survival به حساب می آید که در سال ۲۰۱۶ و سپس در سال ۲۰۱۸ برای پلتفرم های Playstation 4 و PC و ایکس باکس وان منتشر گردید. لازم به ذکر است که وظیفه انتشار این بازی را کمپانی های Hello Games و Sony بر عهده داشتند. No Man’s Sky پس از انتشار موفق شد تا بازخوردهای خوبی (البته اصلا در حد انتظار نبود) را دریافت نماید. No Man’s Sky نهایتا از مجموع نقد ها و نمرات خود، امتیاز متای ۷۱/۱۰۰ را کسب نمود و سپس با بهبودها و ارتقاهایی که بخود دید در نسخه ایکس باکس وان موفق به کسب امتیاز ۷۷ شد که بسیار قابل قبول تر است و البته هنوز هم شاهد ارتقاها و بهبودهای بیشتری در این بازی هستیم. در این عنوان سوار بر سفینه فضایی خود می شوید و به کهکشان های به نظر بی انتهای بازی سفر می کنید که هر یک شامل تعداد بسیار زیادی سیارات مختلف برای کشف کردن و گشت و گذار کردن است. بافت گیاهی و حیات وحش هر سیاره با دیگری کاملا متفاوت است و به هیچ وجه ذهن و چشم گیمر را خسته نخواهد کرد. باید منابع مختلف را از سیارات مختلف جمع آوری کنید و سفینه خود را ارتقا دهید، با گشت و گذار در جهان بی انتهای بازی آیتم های مختلفی را به دست آورید و آن ها را بفروشید تا پول بیشتری برای شخصی سازی سفینه خود و سایر موارد به دست آورید. با موجودات مختلفی که در طی سفر خود با آن ها روبرو می شوید مبارزه کنید و جان سالم به در ببرید.
در کل، نقطه عطف این بازی گشت و گذار در جهانی بی انتها و لذت بردن از زیبایی های آن هاست. No Mans Sky عنوانی است که آن قدر در نمایش ها و تریلرها عظیم و زیبا و بی نظیر بود که حتی مورد انتظارترین بازی سال نیز شد. انصافا دنیای بازی و محیط های بیشمار آن از لحاظ بصری و طراحی هنری و گونه های جانوری و پوشش گیاهی خارق العاده و بی نظیر بودند اما کمبود محتوا و فعالیت های مفید انگار بازی را کشته بود و به قول یکی از دوستان “No Mans Sky عنوانی است با عظمت اقیانوس ولی با عمق برکه” که دقیقا بهترین توصیف کوتاه از این عنوان است و همه چیز را در مورد بازی می گوید. عنوانی عظیم و بی نهایت زیبا از لحاظ بصری و هنری ولی فاقد عمق و فعالیت های جذاب برای انجام دادن در آن دنیای زیبا که انگار بازی را به نوعی شبیه به سفینه سواری در یک تور بازدید از کهکشان کرده بود! ا اما نکته اینجاست که اکنون اصلا و ابدا وضعیت بازی دیگر این طور نیست و No Man’s Sky تبدیل به یک بازی پرمحتوا و قابل اتکا و بسیار جذاب شده است که کاملا ارزش تجربه کردن را داراست و حیف است اگر این بازی یونیک را بازی نکنید و گول این حرف را بخورید که چون این بازی زمان عرضه ناموفق بود دیگر تا ابد محکوم به موفق نبودن است و نباید آن را بازی کنید!
۳ – Mass Effect Andromeda بدترین بازی ممکن است
بله Mass Effect Andromeda ضعیف ترین بازی مس افکت با فاصله ی زیاد است ولی بدترین بازی نسل هشتم؟ بدترین بازی تاریخ؟ این بازی خیلی خیلی خیلی از این اراجیف فاصله دارد و اتفاقا یک بازی بسیار جذاب و لذتبخش است که اگر اسم مس افکت را یدک نمی کشید بازخوردهای بسیار بسیار بهتری را دریافت می کرد. بالاخره بایوویر نقش آفرینی ضعیفش هم یک سر و گردن از بازی های هم سبکش بهتر است و حتی وقتی الان دراگون ایج ۲ را بازی کنید که بدترین بازی سری است می بینید که بازی جذابی است و فقط با توجه به نام دراگون ایج ضعیف است. Mass Effect Andromeda هم دقیقا همین است و فقط با توجه به نام عظیم مس افکت ضعیف است وگرنه یک نقش آفرینی عالی و جذاب است.
هر چه که باشد وجود نام شاهکار و خاطره انگیز Mass Effect بر روی یک بازی و نام بایوویر کافیست تا بدانیم این بازی از یک سری استاندارد های بالا برخوردار است و فقط نکته اینجاست که انتظار ما از این سازنده و نام مس افکت خیلی خیلی بالا است و حق هم داریم چون دیده ایم چکار می توانند بکنند. ناسلامتی یکی از بازی های سال نسل هشتم کار همین سازنده است. سری Mass Effect بدون فرمانده شپرد محبوب و دوست داشتنی در عنوان Mass Effect: Andromeda نتوانست آن طور که باید و شاید آن حال و هوای شاهکار مس افکت را به ما منتقل نماید ولی این دلیل نمیشود که بازی ضعیفی است و نباید بازی کنیم!! این بازی شاهکار نیست ولی بازی خیلی خیلی خوب و با کیفیتی است با یک کهکشان جدید و وسیع با تمرکز بر تعداد زیادی المان های نقش آفرینی به همراه یک گرافیک زیبا. به هر حال شاید داستان فرمانده شپرد به پایان رسیده باشد ولی ما کاملا آمادهایم که ماجراجویی های جدیدی را در این سری تجربه کنیم.
Mass Effect: Andromeda المان های شوتر سوم شخص را با مکانیک های نقش آفرینی به شکلی جذاب ترکیب کرد ولی خب از نظر کشش داستانی و شخصیت های اصلی اصلا و ابدا حتی نزدیک بازی های ۳ گانه اول نبود. داستان این فرنچایز همواره بسیار مهم و زیبا بوده است مخصوصا با دیالوگ ها و سیستم انتخاب آن ها که شخصیت شما در بازی را شکل می داد، ولی در Mass Effect: Andromeda دیگر این سطح از کیفیت را شاهد نبودیم. امیدوار هستیم که ۳ گانه اول این سری ریمستر و ریمیک شوند و در ادامه از سوی بایوویر باز هم با یک بازی نقش آفرینی در نهایت کیفیت و جذابیت و در اصل با یک Mass Effect واقعی و اصیل روبرو شویم که کیفیت ۳ گانه نخست را دارد اما این را هم خوب بدانید که نباید گول اراجیفی مثل Mass Effect: Andromeda ارزش بازی کردن ندارد را بخورید زیرا این بازی هنوز هم یک نقش آفرینی فوق العاده است. امیدوارم که باز هم طعم تجربه یک نسخه از سری شاهکار Mass Effect را بچشیم و در فضای بیکران کهکشان ها به دنبال سرنوشت خود سفر کنیم.
۲ – Assassin’s Creed Unity تا همیشه پر از باگ و مشکل است
به خاطر یک دروغ بزرگ و دشمنی ابدی برخی با یوبیسافت (که واقعا آدم حس می کند یوبیسافت حقشان را بالا کشیده است و با آن دشمنی خونی دارند) خودتان را از تجربه ی یکی از برترین بازی های جهان آزاد نسل هشتم با یکی از بهترین طراحی های محیط و داستان سرایی ها محروم نکنید. بله Assassin’s Creed Unity در زمان عرضه اش بسیار مشکل و باگ داشت که حتی آن را غیر قابل بازی می کردند ولی این موضوع چند ماه بعد از آن و با عرضه آپدیت های عظیم برای همیشه به فراموشی سپرده شد و این بازی تبدیل به یکی از بهترین عناوین جهان آزاد نسل هشتم شد که به معنای واقعی شما را به دل پاریس و انقلاب فرانسه می برد. Assassin’s Creed Unity به مانند دیگر عناوین اصلی این سری، عنوانی است در سبک اکشن ماجرایی و جهان آزاد که توسط Ubisoft ساخته شد و توسط همین کمپانی در سال ۲۰۱۴ برای پلتفرم های PlayStation 4, Xbox one و Microsoft Windows منتشر گردید.
این نسخه از بازی در فرانسه و در شهر پاریس دنبال می شد و سازندگان به زیبایی داستان آن را با انقلاب فرانسه در هم آمیخته و مرتبط کرده بودند که همین موضوع بازی را بسیار جذاب تر کرده بود. در ابن نسخه کنترل شخصیتی به نام آرنو را بر عهده داشتیم که به واقع یکی از خوش تیپ ترین اساسین های این فرنچایز تاکنون محسوب می شود. Assassin’s Creed Unity به رغم جلوه های بصری و گرافیک هنری زیبا که به بهترین شکل شهر پاریس را به تصویر می کشید و البته تمامی دیگر بخش های بازی که فوق العاده بودند، گرافیک هنری Assassin’s Creed Unity معرکه است و پاریس در این بازی واقعا بی نظیر خلق شده است اما گرافیک فنی بازی و باگ های مرگبار و ترسناک آن، تنها دلیل عدم موفقیت این بازی زیبا نیز هست.
در واقع اگر بازی گرافیک فنی پر ایراد و مشکلات بسیار زیادی در این زمینه نداشت، بی شک یکی از برترین نسخه های تاریخ سری Assassin’s Creed بود که البته باید بگویم از نظر بنده هست زیرا که باگ ها و … با آپدیت ها خیلی بهتر شدند و تقریبا همگی رفع گشتند ولی خب این را هم نمی توان کتمان کرد که بهینه نبودن گرافیک فنی بازی ضربات جبران ناپذیری به آن زد و تقریبا آن را به یک عنوان ناموفق تبدیل کرد که از مجموع نقدها و امتیازاتی که دریافت کرد، نهایتا امتیاز متای ۷۰ را دریافت نمود که برای عنوانی از این سری فوق محبوب اصلا جالب نبود و بین عناوین اصلی این فرنچایز کمترین متا محسوب می شود (بعد از Assassin’s Creed Liberation که البته نسخه ای مخصوص کنسول دستی بود) ولی از طرفی هم این را بدانید که همان طور که همیشه گفته ام (و با توجه به این که به تازگی هم یونیتی را پلات کردم)، ضعیف ترین بازی اساسین از نظر نمره، از بهترین بازی های جهان آزاد هم سبکش بهتر است و این دقیقا در مورد یونیتی صادق است.
۱ – Death Stranding شبیه ساز پیاده روی است
مسخره ترین و مضحک ترین حرف ممکن در دنیای بازی ها لااقل در نسل هشتم این است! بله Death Stranfing گیم پلی بسیار خاصی دارد که مشابهی ندارد و پر از اکشن و کشت و کشتار و … نیست، ولی شبیه ساز پیاده روی؟ خجالت هم چیز خوبی است. این قدر کوته فکر؟ از کل این بازی فقط این دستگیرتان شده؟ البته خوب می دانید که کسی که این حرف را می زند دقیقا آن شخصی است که بازی را اصلا یک لحظه هم تجربه نکرده و یا فقط کلا ۲-۳ ساعت اولش را بازی کرده و آن را رها کرده است. اصلا هم فکر نکنید که حتی ذره ای روی آقای کوجیما مثل برخی تعصب دارم و یا آن قدر دیوانه ی متال گیر هستم که هر چه کوجیما بسازد بگویم شاهکار است. نه اصلا حتی نزدیک به چنین شخصی هم نیستم ولی عقل هم دارم و با هر چیزی منطقی برخورد می کنم و برای شخصی که کلی زحمت برای دنیای گیم کشیده است احترام بالایی قائلم و معتقدم که آقای کوجیما یکی از اساتید صنعت گیم است که همیشه کار متفاوتی را انجام داده است. خلاقیت در بازی های کوچک مستقل کار خیلی نیست (از نظر هزینه) ولی در یک بازیAAA چندین میلیون دلاری بیایی و چنین ریسک هایی بکنی و چنین خلاقیتی را به کار بگیری و ترس نداشته باشی واقعا از شاهکار هم فراتر است. از همان اولش هم این بازی متفاوت و خاص بود و بعد از اولین نمایش Death Stranding هر کسی چه در سالن مراسم چه مثل ما پای اینترنت و پخش زنده در دل با خود می گفت “این دیگر چه بازی است؟ این که تمام رمز و راز بود. معنی این تریلر چه بود؟…” واقعا هم همین طور بود و یکی از پر رمز و راز ترین تریلرهای معرفی در تاریخ بازی های رایانه ای را شاهد بودیم که البته از استاد کوجیما بعید هم به نظر نمی رسید. در این مورد کاملا حق با ما بود زیرا این بازی حتی بعد از انتشارش هم کلی رمز و راز و سوال برای کاربران ایجاد کرد و داستان بی نظیر و شاهکار و پیچیده آن بدون شک یکی از اصلی ترین و شاید اصلی ترین نقطه قوت این بازی است.
بازی Death Stranding در تاریخ ۸ نوامبر ۲۰۱۹ برابر با ۱۷ آبان ۱۳۹۸ برای پلی استیشن ۴ عرضه گردید. نشر این عنوان اکشن ماجرایی که توسط Kojima Productions ساخته شده بود را کمپانی Sony Interactive Entertainment برعهده داشت. Death Stranding با انجین قدرتمند دسیما که شاهکاری مثل هورایزن زیرو داون را خلق کرده است ساخته شد و این موضوع سبب گردید تا از لحاظ گرافیکی شاهد یک بازی بسیار قدرتمند باشیم و البته حضور کوجیما هم که همواره بازی هایش جزو برترین های نسل خود از لحاظ گرافیکی بوده اند، مزید بر علت است تا Death Stranding یکی از بهترین های نسل ۸ در حوزه گرافیکی باشد. Death Stranding از جهات مختلف اهمیت بسیار بالایی داشت. مخصوصا از این جهت که اولین بازی ساخته شده توسط کوجیما بعد از ترک کونامی و تاسیس استودیوی جدیدش است. Death Stranding یک بازی کاملا خاص است که هیچ عنوانی را تا کنون شبیه آن ندیده بودیم.Death Stranding توانست تا نظر مثبت منتقدین و همینطور بازیبازان را به خود جلب کرده و انتظارات را تا حد زیادی بر آورده کرد. منابع و مراجع مختلف و معتبر گیمینگ در دنیا اکثرا امتیازات خوبی را در نقد و بررسی Death Stranding به این بازی اختصاص دادند و این عنوان کاندید بازی سال ۲۰۱۹ نیز شد. این بازی در وبسایت متاکریتیک امتیاز متای ۸۲/۱۰۰ را در اختیار دارد که بیانگر عنوانی موفق و جذاب است. البته همان طور که قبلا نیز به این موضوع اشاره کرده ام خوب می دانید این متا به خاطر زیادی خاص بودن بازی است وگرنه بدون شک این عنوان یک شاهکار کامل در تمامی زمینه هاست و یک بازی و سبک جدید را به دنیای بازی ها آورد که تاکنون هرگز چیزی شبیهش را ندیده بودیم و همین موضوع هم سبب شد که برخی بازی را درست نفهمند و نمرات پایین به آن بدهند.
یکی از نکات بسیار خوشحال کننده در این بازی که از همان ابتدا باعث شد خیلی ها خوشحال شوند و مخصوصا علاقمندان سریال واکینگ دد و بازی کنسل شده سایلنت هیلز کلی کیف کنند، حضور دوباره نورمن ریدوس در Death Stranding بود که این بار با خیال راحت در بازی متعلق به استودیوی شخصی کوجیما حضور یافته است و دیگر سایه کونامی را بر سر بازی احساس نمی کرد. با خاطره بدی که برای وی در بازی Silent Hills رقم خورد، حضور دوباره نورمن ریدوس در این صنعت نشان از علاقمندی بالای او به حوزه بازی های رایانه ای و فعالیت در آن ها و البته علاقه اش به کوجیما داشت. فکر می کنید آقای کوجیما نمی توانست از لج کونامی یک بازی شاهکار مخفی کاری در حد متال گیر بسازد و خیلی راحت نمرات ۱۰ را مثل متال گیر ۵ برای خودش ردیف کند و تحسین کل صنعت بازی را داشته باشد و باعث شود همه به کونامی گیر بدهند که چرا کوجیما را کنار گذاشت و …؟ چرا خیلی راحت می توانست ولی نکرد. چرا؟ چون می خواهد کار جدید بکند و نه یک کار تکراری مثل همیشه. کاری بکند که تا حالا کسی نکرده است و نکته هم اینجاست که با وجود انجام یک کار جدید بزرگ (که برای خیلی ها چون از تغییر می ترسند پذیرفته نیست و خیلی ها در برابرش موضع گرفتند)، باز هم عنوانش کاندید بازی سال شد. حالا شما از Death Stranding خوشت نمی آید هیج مشکلی نیست و اتفاقا من هم خیلی علاقه خاصی به آن ندارم، ولی این که بگویی شبیه ساز راه رفتن فقط خودت را مسخره کرده ای و سطح فکرت را نشان داده ای، چون چیزی ار ارزش و اعتبار کوجیما کم نمی شود.
در اتتها باید خدمت شما عرض کنم که از این دروغ ها در دنیای بازی خیلی زیاد است و بنابراین قسمت دومی را هم برای این مقاله شاهد خواهید بود. از شما تشکر می کنم که این مقاله را مطالعه فرمودید
پر بحثترینها
- اینترگلکتیک، کانکورد، ناتی داگ؛ در اتاق فکر سونی چه میگذرد؟
- گزارش: طراحی سختافزار پلی استیشن ۶ برخلاف نسل بعدی ایکس باکس، به پایان رسید
- حساب توییتر پلی استیشن باعث ترند شدن دوباره Bloodborne Remake شده است
- یوشیدا: Horizon Forbidden West در حد انتظارم نفروخت
- یوشیدا: اگر خواهان بازی های انحصاری جدید PS5 هستید، بهتر است از ریمسترها حمایت کنید
- شایعه: اطلاعات فاش شده از GTA 6 توسط کاربری که ادعا میکند چندین ساعت از گیمپلی را دیده است
نظرات
جز انچارتد و دث همه رو بازی کردیم 😐 کی واقعا همچین چیزایی رو باور میکنه اخه مگه ما هرچی شنیدیم گوش میکنیم …
تا نریم همه چیشو در نیاریم مگر با سلایقمون یکی نباشه حتما بازیش میکنیم در هر صورت ممنون بابت مقاله
ورلد اف وارکرفت بازی باحالیه حتما بازیش کنید … یه سیستم ضعیفم میشه
دویل می کرای . هلف لایفم عالین اونارو هم از دست ندین …
توی این بازیا تنها یکی دوتاش زیاد جالب نیستن ولی بازم اسمش رو بد نمیشه گذاشت
اولی دث که کلا سلیقه ایه داستان داره گیم پلی زیاد جذاب نیست دومی مس افکت اندرومدا که داستان زیاد جالبی نداره
از وقتی نینجا تئوری توسط مایکروسافت خریداری شد
همه رفتن dmc بازی کردن و منتفر شدند
بعضیا حتی نمیشناختنش و تا حالا اسمشو نشنیده بودند
و با سرچ نینجا تئوری تو گوگل و شناخت بازیاش شروع به توهین به dmc کردند
مشکل بازی هم فقط شکل ظاهری دانته بود
متاش شد ۸۶
گیمپلیش حتی از بازی های خود کپکام هم بهتر بود
بالاخره هیتر، هیتره همیشه دنباله یک بهونست
دانته و ویرجیل فرزندان اسپادا و یک انسان بودن تو dmc یه شیطانو یک فرشته بود اصلا ربطی به دویل می کرای نداشت چون یک دنیای جدا بود حتی تو خلاصه داستانم زده که یک دنیای جداست
یک ریبوت
واقعا گیم پلیش بهتر از آثار کپ کام بود و خیلی عمیق تر بود مبارزاتش
سلام و عرض ادب خدمت همه ی دوستان عزیز و گلی که مثل همیشه لطف کردن و این تعداد نظر رو در مقاله نوشتن و واقعا مثل همیشه من رو شرمنده کردن. خیلی خیلی ازتون عذرمیخوام که نبودم و نتونستم نظرات رو تک تک جواب بدم مثل کاری که همیشه میکنم. اما تمامی نظراتتون رو دونه دونه خوندم و خیلی از شما دوستای عزیز و با معرفت که همیشه نظر میذارید و حمایت می کنید ممنونم. دوستانی هم که انتقادی داشتن بسیار ازشون ممنونم. باید خدمت یکی از دوستان بگم که هر کس ندونه دیگه کاربرای گیمفا میدونن که من چه احترامی برای کاربرا قائلم و اونها رو مقدم بر همه چیز میدونم. این که گفتم منتقدا و کاربرا منَظورم این بود که منتقدا با این که میدونن نظر و نمره شون روی سرنوشت بازی تاثیر میذاره بازم دروغ میگن چه برسه به کاربرا که خب هر کس نظر شخصیش رو راحت میده. بنده بسیار برای کاربرا بیشتر از منتقدا ارزش قائلم چون بسیار صادق تر هستن و درگیر باندبازی و … نیستن. در مورد لیست هم خب همونطور که ابتدا گفتم این لیست منه و دلیلی نیست که لیست شما هم باشه. برای همین اصلا این مقالات جذابه چون نظرات با هم فرق میکنه. یک تشکر ویژه هم از دوستای خیلی عزیزم که پای ثابت نظر گذاشتتن در مقالاتم هستن میکنم که دلیل اصلی انگیره و انرژی من هستن و خودشون میدونن که روی صحیتم با اوناست چون همواره و در تمام مقالاتم باهاشون صحبت کردم و میکنم و دیگه مخاطب من نیستن بلکه دوست من هستن. تشکر از لطف و محبت همگی شما که نظر گذاشتین و عذرخواهی به خاطر این که نبودم و نتوستم تک تک جواب بدم.
خیلی ممنونم از دیدگاه مثبتتون نسبت به کاربرها و نظراتشون سالهاست که کاربر گیمفا هستم و شاهد این بودم که شما رفیق کاربرها بودین و قلم و نوشته هاتون همیشه برام جذاب بودن شما همیشه بازی رو دیدین نه پلتفورم رو ممنونم آقا سعید ممنون بابت پاسخ به نقد
تا وقتی که دث برای ایکس باکس نیاد شبیه ساز پیاده رویه حاظرم قسم بخورم اگه برای ایکس باکس میومد همه میگفتم اره سونی فنا درک نمی کنن بازی معنویه ولی چون انحصاری زمانی بوده و نسخه ایکس باکس نداره اتیش گرفتین
داداش کساییم ک ایکس باکس دارن و شما بازیاشون رو مسخره میکنین همین فکرو میکنن
اگه یه بازی شاهکار باشه خودش دهن هیتر رو میبنده مثل گاد اف وار ۴چرا نمی تونن حتی اسمشو بیارن چون بینقصه انچارتد ۴ بلاد بورن هورایزن اسپایدرمن چرا نمی تونن از اینا ایراد بگیرن چون شاهکارن اگه ماکروسافت هم بازی خوبی بده هیچکس نمی تونه ایراد بگیره مثل گیرز اف وار های ۱٫۲٫۳ مثل هیلو ۱٫۲٫۳٫۴٫ مثل فورزا که منو متقاعد کردن برم گیم نت و تجربه کنم و اصلا هم پشیمون نشدم
از اسپایدرمن و هورایزن میشه ایراد گرفت اونا درجه دومن مستر فیک ..گاد و بلادبورن و انچارتد رو نمیشه ازشون ایراد گرفت اما بازم دلیل نمیشه بیای ترول کنی
همون درجه دوما بهتر از بازیهای سه نسل بعدی مایکرو هستن
شما اکس فنا چ رویی دارین
دث بازی قشننگی بود و ارزش پولی که تو گیم نت سرش خرج کردمو داشت
همه این بازیارو تجربه کردم
مشکلم فقط با سری سولز هست
من میدونم که خالق این بازیا به دست یه استاد خلاق و با ذکاوته
و سبک هارد کور خودش یه سبک جداگونه هست
اما سختی بازی واقعا از حوصله بعضیا خارجه
بنظرم میتونن واسش درجه سختی بزارن تا یه تعداد کثیری که دوس دارن فقط از داستان و روایت بازی لذت ببرن ، بتونن بازیو تجربه کنن
بازی یه حس تاریکیم داره که ادمو مایوس میکنه
من به شخصه بعد دو یا ۳ ساعت بازی یه حس ناراحتی و غم دست میده بهم
اگه درجه سختی بازی براش بذارن فلسفه سول جمع کردن برای لول آپ زیر سوال میره
این حس رو شما نسبت به بازی داری بقیه اینجوری نیستن. من عاشق حس مایوس کننده و تاریک بازیم
خدایی بی ربط ترین انتقاد به دارک سولز رو شنیدم، بازیه غمگینیه؟ برادر من شما با فضای دارک مشکل داری که خب می تونی نری سراغ این بازی ها.
درجه سختی هم واقعن به نظرم یه چیز بی خاصیت که فقط لذت بازی رو از آدم می گیره. از معدود استودیو های بازی سازی که درجه سختی نمی زارن همین Fromsoftware فقط متاسفانه
حاجی تو سکیرو رو بازی کنی فک کنم از شدت سختی کنسولت بزاری سر کوچه
داداش درجه سختی برای این بازی یعنی فحش این بازی ساخته شده واسه گیمرایه با حوصله الان حساب کن دارک سولزرو رو ایزی بری چه حالی میده خدایی
درجه سختی بزارن بهتره اون بازی رو نسازن اصلا … پایه و اساس بازی سخت بودنشه (که البته سخت هم نمیشه شمردش باید بلد باشی چطوری بازی کنی ) اما اگر بخوان درجه سختی بزارن دیگه بازی کردنش لذتی نداره دوست عزیز
دوست عزیز بازی اصلا تو سبک هاردکور هستش برای بازی هاردکور درجه سختی بزارن ؟؟ اصلا معنی میده .؟ تازه سکیرو نشون داد که دارک سولز اصلا سخت نبوده .
حالا همه شدن هاردکور باز!
نظرشونو گفتن ایشون
چ مشکلی پیش اومده حالا؟
هر کسی ی سلیقه ای داره بلاخره
ما روی سری سولز و سرورمون حصرت میازاکی بزرگ تعصب داریم یعنی چی نطرشونو گفتن مگه الکیه :pissedoff:
دوستان بنده ۳۰ سال دارم و به نسبت شغل ۱۲ ساله خودم که گیم نت هست حدود ۹۰ % بازی های AAA و AA کنسول های ps2 ، ps3 و ps4 رو بازی کردم.
به طور کل نظر شخصی و تعدادی از دوستان و مشتریان خودم رو که تو این چند سال خواستن سری های متفاوت سولز رو بازی کنن ولی بعد چند ساعت ولش کردن رو به شما انتقال دادم.
قصد بی احترامی هم نسبت به این استاد بزرگوار صنعت گیم روهم نداشتم.
ولی اینو هم میدونم بعضی از دوستان هاردکور باز ، بوده صحنه هایی که از شدت سختی بازی به جای لذت از بازی فقط یه اعصاب خراب داشتن و به در و دیوار لعنت میفرستادن تا اون قسمت رو رد کنن.
نه عزیز ما ادعای هاردکوری نداریم شما ناراحت نشو . ایشون نظرشو گفت منم که حرف بدی نزدم شما هم میتونی ارومتر صحبت کنی .
هیچکس ادعای بزرگ بودن نداره دوست عزیزم … هیچکس هم بار اول نتونسته یک باس رو بزنه وقتی کژوال بوده
اینارو تا بازی نکنی تمرین نکنی یاد نگیری هاردکور گیمر نمیشی ! تازه میری تو یه بازی دیگه بازم میمیری :laugh: اما کمتر مثلا من دارک ۱ رو خیلی مردم .. دارک ۲ رو کمتر . دارک ۳ رو ۱-۲ بار شاید سر باس ها مرده باشم ولی باس های سختش بالا ۵-۶ بار مردم تا کشتمشون بار اول ..
وقتی به سکیرو رسیدم داستان عوض شد :rotfl: سر Gaurdian ape 10 بار مردم تا زدمش نامرد دوتا جون داشت و یکی هم باس اخر پدرم رو در اورد همراه با پدر سکیرو 😐 بار دوم که باش فایت میدی
ولی !! خب ازین ببعد دیگه کارمون راحت تره !! شماهام بشینین بازی کنین وقت بزارین هاردکور گیمرا شاخ ندارن هممون همون نوب هایی بودیم که جون کندیم بهتر شدیم اینکه من نمیتونم و بیخیال شدن که نشد بهونه !! بشین بازی کن اصلا صدبار بمیر باور کن یه لذتی داره که توی هیچی نیست وقتی باس رو میندازی زمین احساس بزرگی میکنی که اصلا هیچوقت بهت دست نداده
اشتباهی ریپلای دادی دوست عزیز .
Old_Gamers
دوست عزیز متاسفانه لحن کلماتی ک نوشته میشن مشخص نیس وگرنه من با لحن آروم صحبت کردم
اگه باعث ناراحتیتون شده من معذرت میخوام :heart:
:brokenheart: ارادتمند شما .
نظر شخصی که بگه دارک سولز بازی خوبی نیست، و باید حداقل درجه ی سختی می زاشتن، یک نظره بی ربطه که باید راجع بهش توضیح داده بشه که گوینده آگاه بشه. چندتا بازی هستن در تاریخ گیم که اصلن ربطی به سلیقه ندارن،اگه گیمر باشی می پسندی این بازی ها رو
دقیقا
دارک سولز فانتزی هست و اصلا غمگین نیست دارک سولز ۳ هم تاریک توخالی هست و هیچ عمقی توش نیست
غمگین و افسرده و با اتمسفر بینظیر میخوای بلادبورن
دارک سولز فانتزی تاریک محسوب میشه و کاملا غمگین هست شما اگه سرنوشت شوالیه ارتوریاس و سیف رو در دی ال سی دیده باشید این حرف رو نمیزدید . گذشته از اون در جای جای بازی حکایتهای غمبار وجود داره .
بنظرم آنچارتد حداقل ده برابر تام رایدر قوی تر و جذاب تره
دث استرندینگ هم واقعا خاص و قشنگه فقط کمی حوصله میخواد
یونیتی هم بهترینه در مجموعه اش ولی سایندیکیت رو هم دوست دارم.
بقیه رو بازی نکردم
سلام و عرض ادب خدمت همه ی دوستان عزیز و گلی که مثل همیشه لطف کردن و این تعداد نظر رو در مقاله نوشتن و واقعا مثل همیشه من رو شرمنده کردن. خیلی خیلی ازتون عذرمیخوام که نبودم و نتونستم نظرات رو تک تک جواب بدم مثل کاری که همیشه میکنم. اما تمامی نظراتتون رو دونه دونه خوندم و خیلی از شما دوستای عزیز و با معرفت که همیشه نظر میذارید و حمایت می کنید ممنونم. دوستانی هم که انتقادی داشتن بسیار ازشون ممنونم. باید خدمت یکی از دوستان بگم که هر کس ندونه دیگه کاربرای گیمفا میدونن که من چه احترامی برای کاربرا قائلم و اونها رو مقدم بر همه چیز میدونم. این که گفتم منتقدا و کاربرا منَظورم این بود که منتقدا با این که میدونن نظر و نمره شون روی سرنوشت بازی تاثیر میذاره بازم دروغ میگن چه برسه به کاربرا که خب هر کس نظر شخصیش رو راحت میده. بنده بسیار برای کاربرا بیشتر از منتقدا ارزش قائلم چون بسیار صادق تر هستن و درگیر باندبازی و … نیستن. در مورد لیست هم خب همونطور که ابتدا گفتم این لیست منه و دلیلی نیست که لیست شما هم باشه. برای همین اصلا این مقالات جذابه چون نظرات با هم فرق میکنه. یک تشکر ویژه هم از دوستای خیلی عزیزم که پای ثابت نظر گذاشتتن در مقالاتم هستن میکنم که دلیل اصلی انگیره و انرژی من هستن و خودشون میدونن که روی صحیتم با اوناست چون همواره و در تمام مقالاتم باهاشون صحبت کردم و میکنم و دیگه مخاطب من نیستن بلکه دوست من هستن. تشکر از لطف و محبت همگی شما که نظر گذاشتین و عذرخواهی به خاطر این که نبودم و نتوستم تک تک جواب بدم.
:rose: :rose: :heart: :heart:
به به سعید جان چه مطلب قشنگی از اون پست ها بود که وقتی خوندم گفتم اخیش بالاخره یکی زد تو دهن این اراجیف واقعا از کوته فکری یک عده من موندم چی بگم جوری در مورد بازی ها فکت صادر میکنن که آدم نمیدونه به اینا بخنده یا گریه کنه ، چنان طلب کارانه با بازی ها و بازیساز ها برخورد میکنن که من واقعا از تعجب شاخ در میارم 😀 دیگه از هیتر ها و ترولر ها نگم که به نظرم مستقیم باید برن پیش دکتر مشاوره بگیرن خیلی وضعشون خرابه خبر ندارن ، سعید جان این پستت مثل یه داروی مسکن قوی بود و منو واقعا خوشحال کرد و باعث شد عشقم به این سایت بیشتر از قبل بشه ، ممنون که همچین مطالب با ارزشی برا ما تهیه میکنی :yes: :rose: 😎
.
.
.
#ترول نکنیم
من شدیدا با گرینه ۶ و ۱ موافقم.خدایی دث داستان خیلی قشنگی داشت و آنچارتد خیلی از تامب ریدر باحال تره
متاسفانه دث رو نتونستم تا حالا بازی کنم ولی خب وقتی اسم کوجیما پشت یک بازی باشه دیگه معلومه با چه عنوانی طرف هستیم وقتی سازنده بازی جزو نوابغ این صنعت باشه ، در مورد انچارتد و تومب رایدر خب من تمام شماره هاشون رو بازی کردم از اونجایی که من با توم رایدر بزرگ شدم تو این سبک هیچی برای من توم رایدر نمیشه مخصوصا ۵ توم رایدر اول در پلی استیشن ۱ و مخصوصا توم رایدر ۳ و ۴ برای من بهترین بازیهایی هست که تو این سبک کردم اون موقع حتی انچارتد وجودم نداشت ،،،،، هیچ بازیی تو این ژانر برای من هنوز نتونسته جای توم رایدر ۳ و ۴ رو بگیره خیلی جالبه اونم بعد از این همه سال ، توم رایدر ۳و۴ جزو برترین بازی های تاریخ گیمریم هست ،،،،،، اما خب انچارتد هم برای من خیلی ارزشش بالاست و کلا ترجیح میدم بازی ها رو با هم قیاس نکنم چون همشون عشقن
سلام و عرض ادب خدمت همه ی دوستان عزیز و گلی که مثل همیشه لطف کردن و این تعداد نظر رو در مقاله نوشتن و واقعا مثل همیشه من رو شرمنده کردن. خیلی خیلی ازتون عذرمیخوام که نبودم و نتونستم نظرات رو تک تک جواب بدم مثل کاری که همیشه میکنم. اما تمامی نظراتتون رو دونه دونه خوندم و خیلی از شما دوستای عزیز و با معرفت که همیشه نظر میذارید و حمایت می کنید ممنونم. دوستانی هم که انتقادی داشتن بسیار ازشون ممنونم. باید خدمت یکی از دوستان بگم که هر کس ندونه دیگه کاربرای گیمفا میدونن که من چه احترامی برای کاربرا قائلم و اونها رو مقدم بر همه چیز میدونم. این که گفتم منتقدا و کاربرا منَظورم این بود که منتقدا با این که میدونن نظر و نمره شون روی سرنوشت بازی تاثیر میذاره بازم دروغ میگن چه برسه به کاربرا که خب هر کس نظر شخصیش رو راحت میده. بنده بسیار برای کاربرا بیشتر از منتقدا ارزش قائلم چون بسیار صادق تر هستن و درگیر باندبازی و … نیستن. در مورد لیست هم خب همونطور که ابتدا گفتم این لیست منه و دلیلی نیست که لیست شما هم باشه. برای همین اصلا این مقالات جذابه چون نظرات با هم فرق میکنه. یک تشکر ویژه هم از دوستای خیلی عزیزم که پای ثابت نظر گذاشتتن در مقالاتم هستن میکنم که دلیل اصلی انگیره و انرژی من هستن و خودشون میدونن که روی صحیتم با اوناست چون همواره و در تمام مقالاتم باهاشون صحبت کردم و میکنم و دیگه مخاطب من نیستن بلکه دوست من هستن. تشکر از لطف و محبت همگی شما که نظر گذاشتین و عذرخواهی به خاطر این که نبودم و نتوستم تک تک جواب بدم.
:rose:
مقاله عالی بود
رتبه های ۱ تا ۳ رو وقتی میشنوم اعصابم بهم میریزه
Unity بهترین Assassin نسل هشت بود میخوام دوباره تمومش کنم
واقعا ممنون جناب آقابابایی بابت این مقاله تقریبا با تمامی این موارد موافق هستم به جز assassin’s creed unity چون لامصب خیلی باگ داشت و بدترین نسخه این سری(نظر شخصی)هست.حتی یه لحظه هم نتیونستم با بازی ارتباط برقرار کنم
اگه مشکلتون باگه نسخه های بروز رسانی شده رو بازی کنید 😀
حتی با وجود بروزرسانی هم پر از باگ بود
دروغی بیش نیس ، من نسخه به روز رو بازی کردم ، به شخصه میگم حتی یه باگم ندیدم تو بازی ( تجربه شخصی )
تشکر از آقای آقا بابایی عزیز که مثل همیشه مقاله جذاب و خواندنی نوشتین، یونیتی و سیندیکیت بهترین اساسین های نسل هشت بودن و لیاقتشون خیلی بیشتر بود و از اودیسی و اوریجینز قطعا بهتر بودن، در مورد death stranding اجازه بدین باهاتون مخالفت کنم چون خیلی روند کند و فرسایشی داره و ادم کم حوصله ای مثل من رو نتونست وادار به ادامش کنه اتفاقا بهتر بود کوجیما همون مخفی کاری میساخت، death stranding صرفا شبیه ساز پیاده روی نیست و داستان و گرافیک عالی داره ولی بیشتر گیم پلی چیزی جز جابجایی از نقطه a به b نیست گیم پلی اگه خسته کننده بشه تجربه داستان هم سخت میشه و بازی ارزش حودش رو از دست میده حتی teltale و quantic dream بازیهاشون گیم پلی بهتری داره در کنار داستان خوب
حتی بازی های telltale هم گیم پلی بهتری داره؟؟؟؟
اگه یه بازی صرفا دکمه زنی گیم پلیش بهتر از اینه من واقعا به شما تبریک میگم با این عقل و درایت عالیتون.
بازی رو از چند ساعت اولش که رد شی کاملا گیم پلی محور میشه و دیگه باید کار های مختلف انجام بدی.
بهتر بود کوجیما همون مخفی کاری میساخت؟؟
شما هم جزو اونایی که تنوع و نوآوری رو دوست نداری و میگی فقط سبک کلاسیک تیر و مشت زنی.
دوست داشتی بیشتر تیر بزنی دوست عزیز؟
برو Doom رو بازی کن
دوست داشتی بیشتر مشت بزنی ؟
برو God Of War بازی کن
.
.
دث استرندینگ کاملا محوریت اصلیش گیم پلیه، باور کن اگه بدونی چقدر پیچیدس همین راه رفتنش که باورت نمیشه.تایین ابزار و مسیر مناسب.
تو باید از یه مسیر به مسیر دیگه ای بری درسته ولی چجوری مهمه،با کسایی که در بین راه برخورد میکنی مهمه،فهمیدن بهترین راه برای سالم رسوندن مهمه
جزئیات و گرافیک در این بازی عالیه،نمیدونم چرا وقتی صحبت از بهترین گرافیک نسل ۸ میشه همه میگن رد دد و لست ۲ فقط.
این بازی رو با پیش زمینه بکش برو جلو بازی نکن چون شدیدا ناامید میشی. تیر اندازی و مبارزه هم داره حسابی ولی اون اولش خیلی کم میتونی مبارزه کنی.
این بازی خاصه و سلیقه ای ولی میتونه برای کسی بهترین بازی و احساسی ترین بازیش باشه(خودم رو میگم)
موفقیت این بازی تو کسب جوایز هیتر های بازی رو سوزوند و در کل سومین تجربه برتر نسل ۸ در انحصاری های سونی برای من بود،خیلی ازش راضی هستم.
حرفاتون کاملاً درسته. خود بنده عاشق آقای کوجیما و آثارشون هستم و به شخصه برای من چهرهی اول صنعت بازیهای ویدئویی هستند. اما اینطور که باید، از Death Stranding مثل دیگر آثار ایشون لذت نبردن، اگرچه بازی صد در صد برای من قابل احترام و درک هم میکنم این اثر چه چیزهایی برای احترام گذاشتن داره، نه که بگم خب، کوجیما برای من شخص محترمیه پس این بازی هم برای من بی چون و چرا قابل احترامه. مثلاً من تعداد زیادی از بهترین میان پردهها و شخصیتهای صنعت گیممو تو همین بازی دیدم؛ و دلایل زیادی هم برای نارضایتیم از لین اثر دارم که اینجا شاید مکان و زمان مناسبی برای بیانشون نباشه. اما از اون طرف دوستی دارم که ایشون هم پا به پای بنده به تجربهی آثار گوناگون میپردازد و آثار قبلی آقای کوجیما هم صرفاً بازیهای باکیفیت و نه بالاتر میدونستند اما بازی Death Stranding به بهترین بازی “کل” عمرشون تبدیل شد و اصلاً ایشون مشوق اصلی بنده برای تموم کردن بازی بودند. به همین خاطر من فکر میکنم بازی Death Stranding به معنای واقعی کلمه یکی از سلیقهایترین آثار صنعت بازیهای ویدئویی است.
اون کلمه ‘نبردن’ رو با ‘نبردم’ اصلاح میکنم
خیلی ممنون از نظرتون
نظر شما محترمه چون با منتطق و احترام و به دور از توهین بیان کردین.
روی صحبت من با کسانیست که بازی رو با همون کلماتی که در مقاله گفته شد خطاب میکنند در صورتی اصلا درک نکردن بازی رو.
تشکر از شما بابت جواب منتطقیتون
همش قبول ولی گیم پلی محور؟یا خود خدا حاجی والا من بازیش کردم خوشم هم اومد ولی بیاید قبول کنیمگیم پلی بازی میتونست خیلی بهتر باشه……حداقل میگفتی سلیقه ای !!!بازی قشنیگه برای کسی که اعصابش رو داشته باشه
منظور از گیم پلی بهتر این نیست که کارای بیشتری میتونی انجام بدی، ممکنه یه بازی اکشن اوپن ورلد هم اگه گیم پلیش رو خوب پیاده سازی نکرده باشن از یه بازی دکمه زنی که همون دکمه زنی رو خوب پیاده سازی کرده ضعیف تر بشه مثلا نمره والکینگ دد و هوی رین رو با مثلا just cause 4 مقایسه کن. من که خودم دث رو تجربه کردم چیزی جز دنیای خالی (هرچند زیبا و با گرافیک فوق العاده) و پیاده روی های خسته کننده ندیدم میتونست از راه های بهتری خلاقیت داشته باشه. با این حال دوست دارم دوباره امتحانش کنم با صبر و حوصله بیشتر چون ازین که این بازی رو کوجیما و SIE ساختن نمیشه گذشت
:yes:
مقاله ی جالبی بود مرسی از آقای آقابابایی :yes:
من یکی که بشدت عاشق Death Strandingم ، داستان بازی در یک کلمه شاهکاره و گیم پلی بازی هم قابل قبول.
Assassins Creed Unity هم قبلا چند بار گفتم خیلی بهش کم لطفی و واقعا Underrated هست به نحوی که جز لذت بخش ترین و بهترین نسخه های این سریه برای من.
No Mans Sky هم که من موقع لانچ بازیش کردم و خیلی لذت بردم و مطمئنم الان خیلیییی بهتر شده چونکه موقع هم بازیه بدی نبود مخصوصا کمی بعد تر کلیییییییی محتوای بازی بیشتر شد.
این مدت هم دارم Uncharted هارو دوباره میرم.در یک کلمه هر نسخه از نسخه ی قبلیش شاهکار تره و دیگه Uncharted 4 به اوج خودش رسیده بود :yes:
Minecraft هم که جز بازی هایی هستش که خیلی بازیش کردم و مخصوصا وقتی که دوستام بازی میکنم خیلی برام لذت بخشه :inlove:
باز هم مرسی از مقاله ی درست حسابیتون :yes:
با تشکر از اقا سعید عزیز. در مورد دارک سولز خودم همین مشکل رو داشتم و انقد تو گوشم خونده بودن که انقد سخته حتی نمیتونی بازیو شروع کنی!! ولی با قلم شیرین و زیبای سعید اقابابایی و راهنمایی های ایشون عاشق این سری و سازنده اش شدم و تازه بعد یه عمر گیمری فهمیدم لذت بازی یعنی چی. اقا سعید گل واقعا (( دمت گرم)).
دارک سولز بازی سختی است کار هر کسی نیست مثل بنده تنها تجربه من از سولز لایک دارک سولز ۲ بود که نتونستم حتا باس اول رو رد کنم دارک سولز بازی هستد برای که همه گیمر ها نیست
سلام و عرض ادب خدمت همه ی دوستان عزیز و گلی که مثل همیشه لطف کردن و این تعداد نظر رو در مقاله نوشتن و واقعا مثل همیشه من رو شرمنده کردن. خیلی خیلی ازتون عذرمیخوام که نبودم و نتونستم نظرات رو تک تک جواب بدم مثل کاری که همیشه میکنم. اما تمامی نظراتتون رو دونه دونه خوندم و خیلی از شما دوستای عزیز و با معرفت که همیشه نظر میذارید و حمایت می کنید ممنونم. دوستانی هم که انتقادی داشتن بسیار ازشون ممنونم. باید خدمت یکی از دوستان بگم که هر کس ندونه دیگه کاربرای گیمفا میدونن که من چه احترامی برای کاربرا قائلم و اونها رو مقدم بر همه چیز میدونم. این که گفتم منتقدا و کاربرا منَظورم این بود که منتقدا با این که میدونن نظر و نمره شون روی سرنوشت بازی تاثیر میذاره بازم دروغ میگن چه برسه به کاربرا که خب هر کس نظر شخصیش رو راحت میده. بنده بسیار برای کاربرا بیشتر از منتقدا ارزش قائلم چون بسیار صادق تر هستن و درگیر باندبازی و … نیستن. در مورد لیست هم خب همونطور که ابتدا گفتم این لیست منه و دلیلی نیست که لیست شما هم باشه. برای همین اصلا این مقالات جذابه چون نظرات با هم فرق میکنه. یک تشکر ویژه هم از دوستای خیلی عزیزم که پای ثابت نظر گذاشتتن در مقالاتم هستن میکنم که دلیل اصلی انگیره و انرژی من هستن و خودشون میدونن که روی صحیتم با اوناست چون همواره و در تمام مقالاتم باهاشون صحبت کردم و میکنم و دیگه مخاطب من نیستن بلکه دوست من هستن. تشکر از لطف و محبت همگی شما که نظر گذاشتین و عذرخواهی به خاطر این که نبودم و نتوستم تک تک جواب بدم.
همه رو بازی کردم از همه هم راضی بودم.
…….مورد۵ رو هم شاید بهترین مثال رو زدید…..من اول با دارک ۲ شروع کردم بعد دارک ۱ بعد دمون سولز رو با هر بدبختی که شد رویps3 گیر اوردم بازی کردم و بعدش دارک ۳ که تا الان هم بعضی موقع هنوز هم انلاینش رو بازی میکنم…..همه این تجربه با باعث شد که توی بلادبورن واقعا راحت برم جلو….بازی های سول بورن اگه یکیشو بازی کنی دستت راه می افته دیگه برات سخت نیست
سلام خدمت همه ی عزیزان گیمفایی.
آقای بابایی واقعا جای خالی همچین مقاله ای حس می شد که شما با قلم فوقالعاده خودتون اون رو برای ما پر کردین. بی صبرانه منتظر قسمت دوم مقاله هستم.
در ضمن آیا Mass Effect andromeda واقعا ارزش بازی کردن داره چون بیشتری کسایی که میگن بازی بدی هستش ماموریت های تکراریش رو می کوبن! اگه واقعا بازی خوبی هستش وقت بزاریم واسش! :inlove: چون دنیاش خیلی تکه!
اندرومدا حرف نداره بازیش تمام ایراد ها مربوط به باگ هایی که بود در روز انتشار داشت ولی بعد از اپدیت ها دیگه مشکلی نداشت، برا من یکی از بهترین تجربه های نسل ۸ بود خصوصا اگر به تم فضایی و بازی های نقش افرینی علاقه داری حتما تجربش کن من رو پی اس فور بازیش کردم و تقریبا ۵۰ روز باهاش زندگی کردم ، اون سه گانه شاهکار اولی نیست ولی شک نکن یه اثر فوق العاده عالیه و چیزی به نام تکرار در بازی وجود نداره ،،، من خیلی دوس داشتم بازیشو و با کاراکتر خانوم بازی رو انجام دادم … لذت بخشه و خیلی اوقات بازی هیچی از سه گانه اصلی کم نداره
سلام و عرض ادب خدمت همه ی دوستان عزیز و گلی که مثل همیشه لطف کردن و این تعداد نظر رو در مقاله نوشتن و واقعا مثل همیشه من رو شرمنده کردن. خیلی خیلی ازتون عذرمیخوام که نبودم و نتونستم نظرات رو تک تک جواب بدم مثل کاری که همیشه میکنم. اما تمامی نظراتتون رو دونه دونه خوندم و خیلی از شما دوستای عزیز و با معرفت که همیشه نظر میذارید و حمایت می کنید ممنونم. دوستانی هم که انتقادی داشتن بسیار ازشون ممنونم. باید خدمت یکی از دوستان بگم که هر کس ندونه دیگه کاربرای گیمفا میدونن که من چه احترامی برای کاربرا قائلم و اونها رو مقدم بر همه چیز میدونم. این که گفتم منتقدا و کاربرا منَظورم این بود که منتقدا با این که میدونن نظر و نمره شون روی سرنوشت بازی تاثیر میذاره بازم دروغ میگن چه برسه به کاربرا که خب هر کس نظر شخصیش رو راحت میده. بنده بسیار برای کاربرا بیشتر از منتقدا ارزش قائلم چون بسیار صادق تر هستن و درگیر باندبازی و … نیستن. در مورد لیست هم خب همونطور که ابتدا گفتم این لیست منه و دلیلی نیست که لیست شما هم باشه. برای همین اصلا این مقالات جذابه چون نظرات با هم فرق میکنه. یک تشکر ویژه هم از دوستای خیلی عزیزم که پای ثابت نظر گذاشتتن در مقالاتم هستن میکنم که دلیل اصلی انگیره و انرژی من هستن و خودشون میدونن که روی صحیتم با اوناست چون همواره و در تمام مقالاتم باهاشون صحبت کردم و میکنم و دیگه مخاطب من نیستن بلکه دوست من هستن. تشکر از لطف و محبت همگی شما که نظر گذاشتین و عذرخواهی به خاطر این که نبودم و نتوستم تک تک جواب بدم.
در کل مهم سلیقه س
من ممکنه بیست دقیقه ابتدایی یه فیلم جذبم نکنه و کنارش بذارم، یا ممکنه دو ساعت پای یه فیلم بیهوده بشینم و در یه ربع آخر مبهوت داستان و غافلگیریش بشم، من با BASE این مقاله مشکل دارم حقیقتش، طرف شاید شخصیتیش طوری نباشه که بشینه ده ساعت یه بازی رو جلو ببره تا بفهمه که اِ این شبیه سازی پیاده روی نیس، خودم معتقدم داستان نود درصد یه عنوان رو شامل میشه، اما اون ده درصد در هر حال مهمه، سلیقه آقای آقابابایی، این چیزایی که در کل نوشتید همش بدلیل سلیقه س، و متاسفانه وقتی به دیگری توصیه بشه از حالت گفتار و توصیه به چرت و پرت و مزخرف به قول شما تبدیل میشه، در کمال احترامی که بسیار برای شما قائل هستم، ای کاش از واژه هایی اینطور استفاده نمیکردید، خود من در این سه ماه چندین نفر بهم توصیه کردن تلو۲ شاهکاره، چندین نفر گفتن که نه خوب از آب درنیومده، شاید در کامنت من بگم این دسته یا اون دسته مزخرف گفتن، اما استفاده از این لغات برای مقاله، اونم شخصی که همیشه با انتخاب زیباترین کلمات جواب همه رو داده صحیح نبود «بنظرمن» همه چی سلیقه س، در تمام دنیا همینه، سلیقه
وقتی یه گیمر باشی و این صنعت رو باهاش چند دهه زندگی کنی تحمل این نظرات برات مثل توهین میشه ،،، همونطور که شما اون الفاظ رو نپسندیدی اما من پسند کردم و تازه به نظرم آقای بابایی خیلی ملاحظه کرد …. پس نتیجه میگیریم این هم سلیقه ایی هست شما شاید خوشت نیاد ولی من خوشم اومد ،،، در کل خیلی منتقدین برجسته ایی در دنیا هستن در تمام هنر ها که نقدشون ترش تاک هست و خیلی جذابه از نظر من البته خب سلیقه ایی هست هر چند که ایشون اینطور نیستن ، و البته مثلا بازی های سولز لایک به سلیقه من نمیخوره به خاطر شرایطم ولی هرگز اجازه نمیدم یه اثر هنری رو بکوبم و یا بقیه رو ازش دلسرد کنم و فکت هایی صادر کنم که واقعیت نداشته باشه این دیگه سلیقه نیست این مصداق بارز کینه ورزی و عمل کردن به این مزخرفات مصداق بارز حماقت هست (نظر شخصی)
.
.
به علت اینکه کارم منو خسته میکنه واقعا اعصاب بازی های سولز لایک رو ندارم یعنی شب خسته میام خونه دیگه حوصله باس فایت چالشی رو ندارم ولی اگه اتفاقی نیوفته این روند رو با ریمیک دیمن سولز در ps5 میشکنم ( اینو فقط نوشتم که بگم چرا این اثار از دستم فعلا فرار کرده )
.
.
.
#ترول نکنیم