نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

نقد و بررسی The Last of Us 2 | الماس ۲۴ قیراطی ناتی‌داگ بر تاج پادشاهی پلی‌استیشن

سعید آقابابایی
۳ تیر ۱۳۹۹ - 09:00
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

The Last of Us 2

در طول تاریخ تا دلتان بخواهد بازی‌های شگفت‌انگیز و معرکه داریم، اما هنوز هم عناوینی مثل Bioshock وGod of War یا The Last of Us چند سر و گردن بالاتر قرار می‌گیرند، زیرا جریان‌ساز هستند و باعث ارتقای سطح بازی‌ها، نه فقط در درون دنیای بازی، بلکه در کل دنیای سرگرمی مدرن امروز هستند و دنیای بازی را در چشم دیگر افراد خارج از حوزه‌ی گیم نیز «قابل احترام» و اصطلاحا Justify کرده‌‌اند و خیلی از مواقع حتی حس کنجکاوی آن‌ها را هم تحریک نموده‌‌اند تا پای به درون این دنیا بگذارند و خیلی از نزدیک‌تر اتفاقاتش را لمس کنند. در واقع این جور بازی‌ها «سفیران دنیای بازی هستند برای معرفی این حوزه به افراد غریبه که غالبا هم در مورد بازی‌ها جبهه‌گیری دارند. هر بازی‌ای نمی‌تواند چنین سفیری باشد، زیرا کار خیلی سختی است فهماندن حرفی مخصوصا به فردی که ماسکی از حرف‌های عامه و قضاوت‌های مزخرف در مورد بازی‌ها تمام صورتش و گوش‌هایش را پوشانده است. فردی که به حدی ابله است که فکر می‌کند یک گیمر نمی‌تواند نگران اوضاع جامعه‌‌اش باشد و احتمالا «یک کرم است که یک گوشه لمیده و فقط مصرف می‌کند». به این فرد باید The Last of Us را تزریق کرد، آن هم از هر راهی که دوست دارید، زیرا فقط چند بازی انگشت‌شمار هستند که شاید و فقط شاید بتوانند چنین حجمی از حماقت را کنار زده و شخصی را بیدار کنند.

the last of us 2

عشق است… عشق و هنر… دیوانه‌تان می‌کند این بازی…

Bioshock و Gof of War یا The Last of Us شاهکارهایی جریان‌سازند که سال‌ها و سال‌ها بعد به کوچکترها خواهیم گفت که «The Last of Us در زمان ما منتشر شد، ما آن موقع بازی کردیم» و مطمئن باشید که آن‌ها نیز مثل خودمان، این را به عنوان یک افتخار بزرگ برای ما حساب می‌کنند زیرا این‌طور بازی‌ها هر چقدر زمان بگذرد ارزششان هم بیشتر مشخص می‌شود و انگار که ما هم‌دورهٔ یک اسطوره بوده‌ایم. هر صنعتی و هنری و ورزشی و کلا هر حوزه‌‌ای، اسطوره‌های خودش را دارد که همیشه نامشان در صدر و صف اول ویترین آن حوزه می‌آید چون همیشه در ویترین، بهترین‌ها را قرار می‌دهند. ویترین صنعت و هنر بازی‌های رایانه‌‌ای، یک جای همیشه محفوظ و دست نخورده در همان یکی دو صندلی اول برای The Last of Us دارد و خواهد داشت. دوستان، The Last of Us و نسخه‌ی دومش معنای بی‌نقصی یک بازی هستند. این بازی‌ها هستند که هنوز بخش تک نفره و داستانی را ارج می‌نهند و آن را زنده نگاه می‌دارند تا در هیاهوی شوترهای آنلاین ۲۰۰ نفره گم نشوند و یادمان نرود که از قدیم، بازی، یک یا دو نفره بوده است و بازی، داستان داشته است. عناوینی مثل The Last of Us داستان را زنده نگاه می‌دارند و برای روایت آن مایه می‌گذارند. این بازی‌ها می‌توانند چشمانتان را خیس کنند. کاری که شاید در زندگی واقعیتان هم کسی نتواند بکند، ولی نمی‌توانید وقتی سارا در آغوش جوئل جان می‌دهد اشکتان سرازیر نشود. این قدرت یک مدیاست که می‌تواند این‌طور روایت و داستان جذابی را شکل دهد و این گونه دنیا را به تحسین وادارد. می‌دانید که یکی از همین بازی‌های تاریخ‌ساز که جزو چند بازی برتر کل تاریخ است، یعنی The Last of Us: Part 2 منتشر شده است و واقعا باز هم ناتی‌داگ ثابت کرد که کارش سنگین‌تر کردن تاج پادشاهی سونی در دنیای بازی‌هاست.

نقد و بررسی The Last of Us 2

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

کل بخش‌های بازی را مو‌ به ‌مو و به اندازه‌ی ۴ برابر یک نقد معمولی برایتان بدون اسپویل باز کردم.

امروز و بعد از تجربهٔ این بازی قصد دارم تا حسابی برایتان صحبت کنم. The Last of Us ۲ یک عنوان اکشن ماجرایی با المان‌های وحشت و بقا از زاویه‌ی دوربین سوم شخص و بر پایه‌ی مبارزات دور و نزدیک و مخفی کاری است که ظرف ۲-۳ روز اخیر برای کنسول پلی‌استیشن ۴ به عنوان یک حسن ختام در انحصاری‌های شاهکار نسل هشتم منتشر گردیده است. در این مطلب قصد داریم تا به نقد و بررسی عنوان جدید و فراتر از شاهکار The Last of Us: Part ۲ بپردازیم و از زوایای مختلف، شاهکار بی‌رقیب The Last of Us: Part ۲ را با شما عزیزان واکاوی نماییم. خیالتان راحت باشد که کلا اسپویل و این حرف‌ها در کار نیست و هرگز چیزی را از داستان برای شما لو نمی‌دهم. پس اگر علاقه دارید هرچه بیشتر با این بازی آشنا شوید و یا حتی به طور عجیب و غریبی هنوز تصمیم نگرفته‌‌اید که The Last of Us: Part ۲ را خریداری نمایید یا خیر، پیشنهاد می‌کنم در ادامه‌ی مطلب نقد و بررسی The Last of Us: Part ۲ با بنده و وبسایت تحلیلی خبری گیمفا همزاه شوید.

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

 از کوزه همان برون تراود که در اوست…

  • تلنگری به Hater ها… غرق در نفرت از یک بازی و یک کنسول…و  آخرش رو سیاهی به زغال ماند
در همین ابتدا باید منظور از هیتر را روشن کنم که به کسی برنخورد. هیتر کسی است که می‌رود به لست او اس ۲ می‌دهد صفر. هیتر کسی است که می‌گوید رفتید آشغال خریدید. هیتر کسی است که می‌گوید‌‌ ای کاش نمرات بازی افتضاح شود تا روز انتشار کیف کنیم. هیتر یک شخص پر از نفرت است. کسی نیست که می‌گوید من از داستان این بازی زیاد خوشم نیامد یا اندازه‌ی بازی اول برایم جذاب نبود. کسی نیست که می‌گوید به نظر من نمره‌ی این بازی مثلا ۹ است. هیتر نفرت خالص است و یک موجود پر از نفرت. نه شما عزیزی که نظرت در مورد بازی هر چیز منطقی و محترمانه‌‌ای است. پس لطفا اگر هیتر نیستید به خود نگیرید.
اینترنت بد چیزی است آقا! می‌دانید چرا؟ بگذارید برایتان قصه‌‌ای از نفرت و نتیجه‌‌اش بگویم. قبل از انتشار The Last of Us: Part ۲ و مخصوصا به خاطر برخی تاخیرها و موضوعاتی حساس برای جامعه مثل هم‌جنس‌گرایی، برخی Hater‌ها که ۹۰ درصدشان از قشر مشخصی از گیمرها بودند که دستشان به The Last of Us: Part ۲ نمی‌رسید و قبلا هم طعم تلخ تاریخ‌سازی The Last of Us را چشیده بودند، فرصت را خیلی مناسب دیدند و گفتند “ایول دیگر این بار هر طور شده باید کاری کنیم تا این بازی زمین بخورد و ناتی‌داگ یک بار هم که شده قبل از مرگ ما رو سیاه شود و از همه مهم‌تر نگذاریم که در همین نزدیکی‌های شروع نسل بعدی، با یک شاهکار تاریخ‌ساز دیگر مثل The Last of Us: Part ۲، سرنوشت نسل بعد هم تا حد زیادی مشخص شود و معلوم شود که باز هم سونی می‌خواهد برای طرفدارهایش چکار کند و ناتی‌داگ چه کارهایی می‌تواند انجام دهد.” بنابراین شمشیر را از رو بستند و شروع کردند به وکیل مدافع جامعه شدن و اسپویل‌های مرگبار کردن و خلاصه هر چه دلتان بخواهد. خب عزیزان من، نهایتا The Last of Us: Part ۲ چند روز قبل منتشر شد. می‌دانید چه شد؟ حجم برخی استراحت‌گاه‌های خاص لب‌به‌لب شد و کسی از دوستان پایش را بیرون نمی‌گذاشت و همه جا پر بود از جشن و پایکوبی.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

نوابغ ناتی‌داگ با The Last of Us: Part ۲، داستانی را که خودش خیلی در نسخه‌ی اول تاریک بود، چندین درجه تاریک‌تر و سخت‌تر هم کرده‌‌اند و برای همین هم خیلی‌ها اصلا توان هضم این حد از سیاهی و غم را نداشتند.

می‌دانید چرا؟ متای یک انحصاری با دنیایی از مخالف و هیتر، شد بالای ۹۰! امتیازی که مثل بیش از ۹۰ نیزهٔ کشنده و مرگبار در بدن هیترهای هنر فرو رفت، حتی با این که قایم شده بودند، ولی خب اینترنت بد چیزی است آقا! خلاصه که باز هم یک طرف سونی بود و ناتی‌داگ و پلی‌استیشن و جشن و پایکوبی. طرف دیگر چه بود؟ Hater‌های سرخورده که یکی زندگی‌‌اش را روی شکست این بازی گذاشته بود، یکی قرار بود طرفداران بازی را روز نمرات ببیند، ولی بعدش جایی دعوت بود و یکی هم که فکر می‌کرد مردم به خاطر موضوع هم‌جنس‌گرایی پولشان را پس می‌گیرند! اما نهایتا یکی بود و این‌ها نبودند. در طرف Hater‌ها، رو سیاهی بود که به ذغال ماند! مهم نیست Hater‌ها دارندگان دیگر پلتفرم‌ها بودند یا مدافعین دیگر مسائل و وکلای جامعه یا آنالیزورهای قدرتمند ضد سونی که قرار بود همگی را روز نمرات زیارت کنیم، مهم این بود که فکر می‌کردند خیلی می‌دانند، ولی نه تنها نمی‌دانند، بلکه در اصل دشمن هنر هستند! برای Hater‌ها آخرش روسیاهی می‌ماند و بس. نفرت را به دلتان و زندگیتان راه ندهید. حیف است. خیلی حیف است. غرق در نفرت خود نشوید تا همهٔ وجودتان بشود نفرت از یک بازی و یک کنسول.

آن کس که بدم گفت، بدی سیرت اوست,
وان کس که مرا گفت نکو خود نیکوست.
حال متکلم از کلامش پیداست,
از کوزه همان برون تراود که در اوست

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

 The Last of Us: Part ۲ در واقع زیباترین گرافیک نسل هشتم را در کنار یکی دو بازی دیگر دارد و به حدی چشم نواز و جذاب است که هر بیننده یا را اعم از گیمر و غیر گیمر خیره و میخکوب می‌کند.

  • از آغاز تاریخ‌سازی تا امروز
در ابتدا بد نیست که یک نگاه کلی به تاریخچه این سری داشته باشیم و اصلا بدانیم که چطور نام The Last Of Us این قدر بزرگ و محبوب و عظیم شد. بازی نخست The Last Of Us قبل از انتشارش در نسل هفتم، اصلا این قدر سر و صدایی که امروز دارد نداشت زیرا بالاخره یک آی پی جدید بود که کسی به طور یقین از شاهکار بودن و نبودن آن و یا حتی موفقیت و عدم موفقیت آن خبر دقیق نداشت و فقط همه می‌دانستیم چون آی‌پی جدید ناتی‌داگ است (مخصوصا با سابقه بی‌نظیر ساخت عناوین آنچارتد در نسل هفتم که نسخه دوم آن بازی سال بود) باید حتما حواسشان حسابی به آن باشد. اتفاقا این موضوع خیلی هم به نفع ناتی‌داگ و به طور کلی همهٔ سازنده‌ها در چنین شرایطی است، زیرا فشار وحشتناک رویشان نیست و راحت کارشان را می‌کنند. برای همین هم هست که می‌گویند ساخت دنباله برای یک بازی شاهکار و نگه داشتن بازی دوم در همان سطح بازی نخست و حتی برتر از آن کار خیلی خیلی سختی است که بعدا هم در موردش در این مقاله حرف خواهیم زد. خلاصه که بازی نخست The Last Of Us در سال ۲۰۱۳ انحصارا برای پلی‌استیشن ۳ منتشر گردید که اتفاقا هم می‌شود گفت دقیقا مثل همین نسل و نسخه‌ی دوم سری بود، زیرا باز هم در آخر نسل قرار داشتیم و The Last Of Us نیز مثل The Last of Us: Part ۲ آخرین انحصاری غول‌پبکر سونی در یک نسل بود. بعد از موفقیت شگفت‌انگیز و خارق‌العاده‌ی این عنوان در نسل هفتم، سازندگان تصمیم گرفتند نسخهٔ جدید و ریمستر شده از لحاظ گرافیکی این بازی به نام The Last Of Us Remastered که البته بسته‌ی الحاقی Left Behind را نیز در خود داشت، برای کنسول پلی‌استیشن ۴ منتشر کنند که در سال ۲۰۱۴ این اتفاق نیز افتاد و عنوانی که زیباترین و چشم‌نوازترین گرافیک‌های فنی و هنری در نسل هفتم را داشت، باز هم بهبودهای بیشتری از لحاظ گرافیک به خود دید و در قالب نسخه‌ی The Last Of Us Remastered که به نسل هشتم آمد، شاهد عنوانی باز هم زیباتر از قبل بودیم.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

پیشنهاد می‌کنم بار اول بازی را روی درجه‌ی سختی Hard بروید و بعدا روی درجات سختی بالاتر. چون به این شکل، اولین بار بازی کردن که بهترین و خاطره‌انگیزترین هم هست، بهترین تجربه را برایتان رقم می‌زند.

سونی و ناتی داگ می‌دانستند که بسیاری از کاربران که در نسل هشتم تازه از پلتفرم‌های دیگر به سمت پلی‌استیشن آمده‌‌اند و تعدادشان هم بسیار زیاد است، دوست دارند که بتوانند یکی از برترین بازی‌های تاریخ را تجربه کنند و به همین خاطر عنوان The Last Of Us Remastered را برای نسل هشتم منتشر نمودند. حیف بود که کسانی که تازه در نسل هشتم پلی‌استیشن خریده یا تازه بازی‌باز شده بودند طعم یکی از ۲-۳ عنوان برتر تاریخ بازی‌های ویدئویی را نچشند. سونی و ناتی‌داگ دوست داشتند که بازی‌بازان نسل هشتم هم ابرشاهکاری به نام The Last of Us را تجربه کنند. حتی کسانی که چند بار هم این بازی را در نسل قبل مثل ما بازی کرده بودند، باز هم بدون شک عاشق این بودند که نسخه‌ی نسل هشتمی این بازی ساخته شود و با کیفیت گرافیکی این نسل و بهبودهای عالی، این بازی را بر روی کنسول پلی‌استیشن ۴ بازی کنند. اگر بازی The Last of Us Remastered  منتشر نمی‌شد، نسل ۸ تا همیشه چیزی از نسل ۷ کمتر داشت. مخصوصا این که هر سازنده و شرکتی که یک بازی نسبتا خوب هم در نسل هفت داشت، سریعا آن را برای نسل هشت هم ریمستر کرد و در این وضعیت حیف بود که The Last of Us Remastered نداشته باشیم. به این شکل بود که نهایتا ۲-۳ سال قبل بازی The Last of Us: Part ۲ با گیتار زدن الی پرسن و سال‌تر و یک موزیک شاهکار معرفی شد و فهمیدیم که شاهکار دوم در راه است و این بار چند برابر بیشتر از قبل حمام خون انسانی راه خواهد افتاد و الی اصلا اعصاب درست حسابی ندارد. در وقع این طور به نظر می‌رسید که بر خلاف بازی اول که دشمن اصلی، قارچی‌ها بودند و انسان‌ها هم تا حد زیادی وجود داشتند، این بار انسان‌ها چند برابر و چند فرقه و گروه شده‌‌اند و قارچی‌ها هم بیشتر شده‌‌اند و در کل معنایش این می‌شد که بازی خیلی خیلی اکشن‌تر و خونین‌تر و خشن‌تر خواهد بود که حالا با تجربه‌ی بازی باید بگویم دقیقا همین‌طور است.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

شما اصلا حق نداری که به سیاه بودن داستان ایراد بگیری. شما باید ببینید آیا این سیاه بودن درست پیاده شده است و درست در قالب روایی تعریف می‌شود و شاخصه‌های یک داستان‌سرایی شاهکار را دارد و شخصیت‌ها درست خلق شده‌‌اند یا خیر. این حد شماست. به ناتی‌داگ چه که فلان دخمل خانم فلان سایت که عاشق گل و بلبل و علوسک است، از خشونت و سیاهی بازی تلسیده! شما حق نداری برای این نمره کم کنی. به چیزی که به شما ربط دارد بچسبید، نه که دلشان خواسته بازی خودشان را سیاه یا سفید بسازند. مهم این است که این سیاهی را جوری شاهکار نمایش می‌دهند و داستان تعریف می‌کنند که آدم بغضش می‌شکند.

  • تلخ، خیلی تلخ، سیاه، خیلی سیاه، غمگین، خیلی غمگین…

می‌خواهید که بدون هیچ گونه اسپویل خاصی، احساس واقعی و خالصم از داستان The Last of Us: Part ۲ را برایتان بیان کنم و عین واقعیت تجربه‌‌ای که از این شاهکار بی‌بدیل داشته‌‌ام را برایتان در چند جمله شرح دهم تا بدانید با چه داستانی طرف هستید و چه احساساتی را قرار است در بازی لمس کنید؟

وقتی محفظهٔ عشق و احساس در قلب می‌شکند و زخم پشت زخم است که بر قفسه‌های قلب وارد می‌شود، احساسات جاری شده، باید فضایی برای خود درون قلب پیدا کنند و حالا که محفظهٔ نگه دارندهٔ عشق و احساس، در هم شکسته است، به نزدیک‌ترین فضای ممکن، یعنی محفظهٔ نفرت جاری می‌شوند؛ بالاخره می‌دانید که فاصلهٔ فضاهای عشق و نفرت اندازه یک تار موست و هر دو در یک قفسهٔ قلب هم‌جوارند. حالا دیگر آن همه عشق و احساس زیبا، لغزیده‌‌اند به منطقه‌‌ای غلط و به محفظه‌ای که هرگز خروجی‌‌اش مثبت نبوده است. ظرفی که معمولا عشق و احساسات شکسته را در بی‌پناه‌ترین زمانشان، پناه داده است، اما چه پناهی وقتی تبدیلشان کرده به نفرت؛ نفرتی که احتمالا راهی مسیر انتقام خواهد شد، مخصوصا اگر دلیلی داشته باشد؛ بالاخره از «کوزه همان برون تراود که در اوست»

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

 کسی حق ندارد به خاطر سیاه و سفیدی داستان نمره‌ی کم و زیاد بدهد، بلکه باید به خاطر کیفیت داستانی و داستان سرایی و شخصیت‌پردازی بازی را قضاوت کرد. کارگردان نمی‌نشیند فکر کند که شما “گلای توی خونه محصلای نمونه” دوست ندارید فلانی تغییر کند. شرایط زندگی و زخم و زخم و زخم انسان‌ها را عوض می‌کند.

بازی The Last of Us: Part ۲ فقط ۲-۳ روز است که منتشر شده است و اتفاقا یکی از اصلی‌ترین بخش‌های آن داستان شاهکار و سنگینش است، پس خیالتان راحت باشد که در این مطلب حتی ذره‌‌ای هم به داستان بازی و اتفاقات آن و صحبت در مورد ذات شخصیت‌ها نخواهیم پرداخت و فقط به کیفیت داستان و شخصیت پردازی و در کل ارزش داستانی این عنوان خواهیم پرداخت. خیلی کوتاه می‌گویم این را بدانید که داستان The Last of Us: Part ۲ به حدی شاهکار، سنگین و البته سیاه و تاریک است که در کمتر مدیایی تا امروز چنین داستان تلخ ولی زیبایی را دیده‌ایم. اگر بگویم بعد از گذشت چند ساعت، داستان اولین یا دومین انگیزه مهم شما برای بازی کردن این عنوان می‌شود باور کنید که حرف صحیحی است زیرا جالب است که حتی اگر دلتان نخواهد داستان را دوست داشته باشید و به آن وابسته شوید، عاشق آن می‌شوید و بار سنگین غم بازی را به دوش خودتان خواهد کشید، همراه شخصیت‌های بازی پیش می‌روید و از نظر احساسی به آنها وابسته می‌شوید و می‌خواهید مراقب الی کوچولو باشید. ناسلامتی شما جوئلش بوده‌اید. دنیایی که در بازی دوم داریم می‌بینیم به مراتب بدتر و کثیف‌تر شده است و پای فرقه‌ی مذهبی و مدال‌های جدید قارچ زده و… هم به آن باز شده و جالب است که باز هم در این دنیا خطرناک‌ترین موجودات، انسان‌ها هستند. با دیدن دنیای بازی دوم، کسانی که نسخه‌ی اول را تجربه کرده‌‌اند باز هم به فکر فرو می‌روند که آیا بهتر نبود که در انتهای بازی گذاشته بودیم با همان احتمال پایین، واکسن این بیماری پیدا می‌شد؟ یا این که این انسان‌های جانی و جلاد دیوانه لیاقت این را نداشتند و همان بهتر که الی را زنده نگه داشتیم؟ دنبال جواب نگردید. همان طور که در پایان بازی نخست پیدا نکردیم، در اینجا نیز نمی‌شود فهمید کدام پاسخ درست است. این هنر داستان‌سرایی ناتی‌داگ است که مجبورمان می‌کند فکر کنیم و آخر هم واقعا آنقدر همه چیز خاکستری است که حتی درصدی هم نمی‌شود به سمتی متمایل شد.

برای این که بیشتر بتوانید داستان بازی دوم را دریابید، باید در مورد داستان نسخه‌ی اول و شخصیت‌های اصلی آن اطلاعات داشته باشید تا بیشتر The Last of Us: Part ۲ را درک و لمس کنید. این را خیلی رک به شما بگویم که اگر نسخه اول را بازی نکرده‌‌اید همان بهتر که نسخه دو را هم بازی نکنید زیرا یکی از بزرگترین اشتباهاتتان را مرتکب می‌شوید. باید نسخه‌ی اول را تجربه کنید تا بدانید جوئل و الی چه کسانی بوده‌‌اند و چقدر در نسخه دوم فرق کرده‌‌اند و جواب کلی از سوالاتی که بعدا برای شما پیش می‌آید را داشته باشید و گرنه در نسخه دوم با خود می‌گویید چرا فلان طور شد در حالی که اگر نسخه اول را می‌شناختید دلیلش را می‌دانستید، پس لطف کنید و بدون تجربه بازی اول، The Last of Us: Part ۲ را بازی نکنید. زیرا خیلی حیف است.

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

حالا می توانید بخزید!

برای توضیح داستانی بازی The Last of Us: Part ۲ ابتدا از شخصیت الی که مهم‌ترین فرد و شخصیت اصلی بازی دوم است کار را آغاز می‌کنیم و کمی به گذشته و شخصیت او در بازی اول نگاهی می‌اندازیم تا سپس ۵ سال زمان را به جلو بزنیم و سراغ داستان جدید الی در T he Last of Us: Part ۲ برویم که از سنگین‌ترین و سیاه‌ترین داستان‌های تاریخ است. در بازی نخست دیدیم که الی (شخصیت اصلی بازی دوم) دختریست باهوش، فوق‌العاده، مهربان، خوش‌قلب و شجاع که در سخت‌ترین شرایط زندگی و مصیبت‌بار‌ترین دنیای ممکن برای بقا باز هم لبخندی را به لب دارد و شوخی می‌کند و حتی وقتی یار و همراه سفرش به بستر بیماری و مرگ افتاده است، مثل یک جنگجوی شجاع کمان به دوش می‌اندازد و اسلحه بر می‌دارد و به دل طبیعت وحشی و مرگبار می‌زند و تا پای مرگ نیز پیش می‌رود تا همراهش را نجات دهد. وی دختری با معرفت است و معنای واقعی «رفیق راه». او فوق‌العاده عاقل و دوست داشتنی بود و هیچ‌گاه مانند هم‌سن و سال‌های خود در دوران گذشته طعم زندگی و شادی را نچشیده بود. تازه در دنیای جدید هم همواره با یک مورد دیگر درگیر بوده که باعث شده تا روزگار وی تیره و تارتر نیز بشود و هیچ گاه نتواند تصمیمی برای خود بگیرد زیرا همیشه یک طعمه و فرصت برای بقیه است. زیرا تنها شخصی است که نسبت به بیماری قارچی مقاوم است و می‌توان از وی برای تهیه واکسن یا دارو استفاده کرد، پس همیشه عده‌‌ای به دنبال گرفتن او هستند و عده‌‌ای نیز به مقاصد خاص، قصد حفاظت از او را دارند که این باعث شده است تا زندگی وی تبدیل به یک تعقیب و گریز همیشگی شود و هیچ گاه در امنیت کامل نباشد. الی در نسخه اول و دوم خیلی فرق می‌کند و ۵ سال بزرگ می‌شود و طعم عشق را می‌چشد و در ادامه خیلی زخم بر می‌دارد و هر احساسی را با بدترین نوع تجربه کردن ممکن یاد می‌گیرد. در نسخه دوم می‌بینیم که الی دختری است که به جنس موافق گرایش دارد که برخی فکر می‌کردند این یک موضوع جدید بوده است ولی قبلا در بسته‌ی الحاقی نسخه‌ی اول بازی یعنی Left Behind بود که اشاراتی به این خصوصیت شخصیتی الی می‌شد (وقتی می‌گویم بدون تجربه کامل بازی اول سراغ نسخه دوم نروید برای همین موارد است که اطلاعات کامل داشته باشید) که در بازی دوم تبدیل به یکی از ستون‌های بازی و اتفاقا محل بحث و جدل و حاشیه‌های زیادی نیز برای این بازی گردید و خیلی از Hater‌ها هم اتفاقا از دکل همین موضوع بالا رفتند و سنگش را به سینه زدند. دیگر حالا زیاد بازش نمی‌کنم چون خوب می‌دانید منظورم دقیقا چیست، فقط همین را می‌گویم که طرف که تا دیروز کلا با هیچ چیزی در دنیا مشکل نداشت ناگهان نگران مشکلات اخلاقی جهانی شد و از دکل ضد هم‌جنس‌گرایی شروع به بالا رفتن کرد تا جایی برسد، ولی نهایتا از بالا افتاد پایین و دنده‌‌اش هم شکست!
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

The Last of Us: Part 2 یک بازی بین عناوین جهان آزاد و بازی‌های خطی به حساب می‌آید و این موضوع بدون شک برای افرادی مثل من که عاشق و شیفته ی بازی های جهان آزاد هستند یک نقطه عطف و یک نکته بسیار مثبت تلقی می شود

حالا برویم سراغ بیان چند خطی از داستان کل سری در بازی اول و دوم تا شالوده‌ی کلی آن اگر اطلاعی ندارید دستتان بیاید. در بازی نخست ما کنترل جوئل را به دست گرفتیم که وی در دوره‌‌ای که دنیا توسط یک بیماری قارچی از بین رفته و انسان‌ها تبدیل به قاتلینی وحشتناک یا بیمارانی زامبی مانند شده‌‌اند (دنیایی که ادامهٔ آن را در بازی دوم داریم می‌بینیم که چقدر هم بدتر شده است و باز هم در این دنیا خطرناک‌ترین موجودات، انسان‌ها هستند)، طی اتفاقاتی با دختری نوجوان به نام الی (شخصیت اصلی بازی دوم) همراه شد که گویا کلید حل این بیماری مخوف بود و نسبت به آن مقاوم. جریان و اتفاقاتی که در سفر این دو رقم خورد و رابطه‌‌ای که بین آن‌ها ایجاد شد، شالوده داستان بازی را شکل داد و یکی از احساسی‌ترین و زیباترین روایت‌های داستانی که تاکنون در بازی‌ها دیده‌‌ایم را به ما هدیه داد. داستان بازی نخست به این دلیل یکی از زیباترین و عمیق‌ترین و بی‌نظیرترین داستان‌های تاریخ بود که بر اساس یک دوستی مشترک و بسیار قدرتمند بنا شد که در آن زمان و در آن دنیای دیوانه وار یک گنج نایاب بود و به همین خاطر بی‌نهایت ارزشمند و زیبا بود تا حدی  که در انتها برای حفظ دوستی، آیندهٔ دنیا و شانس واکسن را قربانی کنیم.  یعنی زمانی که جوئل متوجه شد که الی آن قدر برای او عزیز است که تمام دنیا را به خاطر او می‌کشد و از پیش رو برمی‌دارد، تنها برای این که الی سالم بماند و او را نیز مانند دخترش سارا از دست ندهد. نهایتا هم همین کار را می‌کند و حالا در نسخه دوم می‌بینیم ۵ سال از وقایع بازی نخست رد شده و جوئل دیگر حالا دوباره یک دختر دارد. می‌بینیم که الی و جوئل در اقامتگاه و Settlement تامی در جکسون (وایومینگ) زندگی می‌کنند ولی ایا اتفاقات گذشته دست از سر آنها بر می‌دارد؟ در این زمان الی با دختری دیگر به نام دینا دوست شده و با وی وارد رابطه‌‌ای رمانتیک نیز شده است. در فصل زمستان و زمانی که جوئل و تامی در حالی که حرکت گله‌‌ای از موجودات قارچی را زیر نظر داشته‌‌اند گم می‌شوند، الی و دینا برای بررسی کردن این موضوع راهی می‌شوند. جوئل و تامی با شخصیتی به نام Abby برخورد می‌کنند و آنها از گله‌‌ای بزرگ از موجودات آلوده فرار کرده‌اند. Abby خود را عضو یک جامعه از نجات یافتگان در واشنگتن و دختر یکی از اعضای جراح گروه Firefly  معرفی می‌کند. بله درست حدس زدید، یکی از همان جراحانی که جوئل وقتی می‌خواست الی را در بازی اول نجات دهد کشت. دیگر از اینجا به بعد اتفاقات خیلی مهمی رخ می‌دهند که نباید برای شما تعریف کنم چون حیف است، ولی خب فقط بدانید که داستان این بازی، خدایا داستان این بازی تن و بدنتان را می‌لرزاند و خدا را شاهد می‌گیرم که همین الان و در همین لحظه که نوشتم تن و بدنتان را می‌لرزاند، اشک از کنار چشمم لغزید. داستان سیاه است و تاریک و غمناک و دردناک ولی همه‌ی اینها با پسوند شاهکار. شاهکاری غمناک و سیاه و شاهکاری که زخم به قلبت می‌زند. شرم بر آن‌هایی که دستشان به بازی نمی‌رسد و بازی را از نزدیک ندیده‌‌اند ولی می‌گویند داستان بد است، داستانی که وقتی منتقدش دارد به آن فکر می‌کند تا نقدش را برایتان بنویسد اشکش می‌لغزد. شرم به نفرتتان که نفرت از هنر است و ارزش این داستان فراتر از هر شاهکار را به خاطر نفرت و جنگ کنسول و. . پایین می‌برید به جای این که قدر این شاهکارهای هنری را بدانید و بگویید ایول به ما گیمرها که این‌ها را داریم. بله با شمایی هستم که از نزدیک بازی هم رد نمی‌شوی و هیتر هستی و ادای با فرهنگ‌ها را هم در می‌آوری.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

داستان این بازی، خدایا داستان این بازی تن و بدنتان را می‌لرزاند. شاهکاری که زخم به قلبت می‌زند.

نوابغ ناتی‌داگ با The Last of Us: Part ۲،  داستانی را که خودش خیلی در نسخ‌یه اول تاریک بود، چندین درجه تاریک‌تر و سخت‌تر هم کرده‌‌اند و برای همین هم خیلی‌ها اصلا توان هضم این حد از سیاهی و غم را نداشتند، زیرا موضوع خیلی جدی‌تر و بدتر و ناراحت کننده‌تر (مخصوصا برای گیمر) و زخم زننده‌تر از قبل است ولی خب چه ایرادی دارد؟ دوست داشته‌‌اند این‌قدر داستان تاریک و سیاه بگویند. بازی خودشان است. شما اصلا حق نداری که به سیاه بودن داستان ایراد بگیری. به شما ربطی ندارد. شما باید ببینید آیا این سیاه بودن درست پیاده شده است و درست در قالب روایی تعریف می‌شود و شاخصه‌های یک داستان سرایی شاهکار را دارد و شخصیت‌ها درست خلق شده‌‌اند یا خیر. این حد شماست. “به ناتی‌داگ چه که فلان دخمل خانم فلان سایت که عاشق گل و بلبل و علوسک است از خشونت و سیاهی بازی تلسیده!” شما حق نداری برای این نمره کم کنی. من هم عاشق و دیوانه‌ی خشونت و خون‌ریزی هستم، پس بیایم مثلا از Trine هشت نمره کم کنم که چرا خوشگل و مامانی است؟ خجالت بکشید دیگر. به چیزی که به شما ربط دارد بچسبید، نه‌ این که دلشان خواسته بازی خودشان را سیاه یا سفید بسازند. مهم این است که این سیاهی را جوری شاهکار نمایش می‌دهند و داستان تعریف می‌کنند که آدم بغضش می‌شکند. مهم این است جوری شیطان‌صفتی و پلیدی برخی را نشان می‌دهند که دلت در بازی از انسان‌ها می‌شکند. این بازی را هر کسی نمی‌تواند هضم کند و کسی که مال این حرف‌ها نیست، اصلا حق ندارد بیاید بنشیند در موردش نظر بدهد. کسی حق ندارد به خاطر سیاه و سفیدی داستان نمره‌ی کم و زیاد بدهد، بلکه باید به خاطر کیفیت داستانی و داستان سرایی و شخصیت‌پردازی بازی را قضاوت کرد. به شما چه که دلشان خواسته کی مرده و کی زنده باشد و کی می‌میرد و کی نمی‌میرد، یا دلشان خواسته پایان چطور باشد. ببینید وقتی که صحنه‌ی غمگین می‌بینید اشکتان در می‌آید یا نه؟ دلتان می‌شکند یا نه؟ این‌ها کیفیت است و باید منتقد بر اساسش قضاوت کند، نه که یک خانم کوچولو از خشونت تلسیده و نمره کم کرده. داستان The Last of Us: Part ۲ شاهکاری بی‌رقیب و بی‌بدیل است. دلتان را به آتش می‌کشد. بله عزیزان آدم‌ها فرق می‌کنند. کارگردان نمی‌نشیند فکر کند که شما “گلای توی خونه محصلای نمونه” دوست ندارید فلانی تغییر کند. شرایط زندگی و زخم و زخم و زخم انسان‌ها را عوض می‌کند. کمی یاد بگیرید که بر چه اساسی یک نقد باید استوار باشد.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

گیم‌پلی بازی معنای واقعی “بدون نقص و کامل” است

ناتی‌داگ جوری در عناوینی مثل The Last of Us: Part ۲ داستان‌پردازی می‌کند که نظیر آن برای هیچ کس دیگری ممکن نیست. بهترین داستان و از آن مهم‌تر بهترین روایتی را که می‌توانید در یک بازی ویدئویی تصور نمایید، در The Last of Us: Part ۲ وجود دارد (البته منتظر گل و بلبل نباشید. یا باشید؟). دوستان عزیزم باور کنید که در مورد تک‌تک شخصیت‌ها و اتفاقات و داستان و تک‌تک المان‌های The Last of Us: Part ۲ می‌توانم یک کتاب بنویسم و همین‌طور شرح بدم و شرح بدم، ولی خب این‌ها واقعا هر کدامشان بخش زیادی از ارزش داستانی بازی را به دوش می‌کشند و خیلی حیف است که شما را از لذت روبه‌رو شدن با این شخصیت‌ها و ذره ذره شناختنشان در مسیر بازی محروم کنم. این جادوی ناتی‌داگ است که شخصیت‌هایی خلق می‌کند که به قدری واقعی و عمیق و معرکه هستند که در هر لحظه‌ی بازی و با هر برخوردی که با آن‌ها دارید، لایه‌هایی از شخصیتشان را می‌شناسید و مقداری از ذات آن‌ها برای ما نمایان می‌شود، تازه برخی از آن‌ها مثل یک انسان کاملا واقعی، ذات خود را از شما کاملا پنهان می‌کنند و در صدد گول زدن یا شاید اصطلاحا  Manipulate کردن شما هستند. در کل باید بگویم یکی از مهم‌ترین دلایل قدرتمند بودن The Last of Us: Part ۲، هسته‌ی داستانی جذاب، بار داستانی سنگین، تاریکی ذاتی فضای داستانی و از آن مهم‌تر روایت بی‌نظیر آن است که به هنرمندانه‌ترین شکل ممکن صورت گرفته است. بازی The Last of‌Us: Part ۲ عنوانی است که جدا از باکیفیت بودن در تمام بخش‌ها، هرگاه اسمش مطرح می‌شود یادآور داستان‌گویی و روایت شاهکار است و با شکوه و عظمت در داستان‌سرایی و شخصیت‌پردازی همراه است. در ساعات نسبتا زیادی که این شاهکار را تجربه کرده‌ام و خدا را بابتش شاکرم، باید بگویم ناتی‌داگ با داستان‌پردازی و شخصیت‌ها و روابط آن‌ها و نمایش ذات انسان‌های‌مختلف و نمایش قابلیت جنون و رد کردن مرزهای حیوان بودن انسان در The Last of Us: Part ۲، قلب من را به آتش کشیده است و تا اینجا من را دیوانهٔ خود کرده ‌ست. آخر چقدر سنگین و چقدر زیبا. تازه بازی هنوز ادامه دارد و خیلی هم ادامه دارد. بیشتر از این در مورد داستان بازی صحبت نمی‌کنم ولی بدانید که این داستان، شاهکاری درام و سیاه و سنگین است که برای هر کسی مناسب نیست. داستان The Last of Us: Part ۲ غمی عمیق را به جانتان می‌اندازد و خیلی راحت این‌طور بگویم که در بازی غصه می‌خورید. اما این غصه خوردن عذاب‌آور نیس،ت بلکه حاصل غرق شدن کامل شما در دل دنیا و داستان بازی است که جالب است حتی اگر نخواهید هم نمی‌توانید مانعش شوید و باز هم بعد از چند ساعت، خود را غرق در دل داستان و همراهی کردن احساسی با شخصیت‌ها خواهید یافت و حتی داستان برایتان شخصی می‌شود که واقعا خودتان هم از این موضوع تعجب خواهید کرد. این سری به طور کلی چه در بازی اول و چه در نسخه‌ی دوم، میعادگاه صحنه‌هایی بی‌نهایت احساسی است که اشک شما را جاری می‌کند و از این صحنه‌ها در بازی اول و دوم کم نداشتیم و نداریم، اما به صحنه‌های بازی دوم اشاره نمی‌کنم. فقط اگر می‌خواهید بدانید که منظورم در چه حدی احساسی و قوی است بدانید که دارم از صحنه‌هایی مثل مرگ سارا در آغوش پدر یا صحنه‌ای که در رستوران، جوئل، الی را در آغوش گرفت و آرام کرد صحبت می‌کنم. بدون هیچ شکی در The Last of Us: Part ۲ نیز مثل بازی نخست، اشک و لبخند در قسمت‌های مختلف بازی همراه شما خواهند بود و فکر نکنید که می‌توانید از احساساتی شدن در این بازی فرار کنید.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

بازی بسته به هر روشی که روش غالب و انتخاب اصلی شما برای گیم‌پلی باشد، طوری رفتار می‌کند که اصلا انگار خود نیل دراکمن زنگ زده به شما و گفته “عزیزم دقیقا دوست داری گیم‌پلی  The Last of Us: Part 2 رو چطوری پیش ببری و چطوری برات گیم‌پلی رو طراحی کنیم؟” فکر می‌کنید شوخی است ولی در اصل همین است.

  • پاگشای نسل ۹ توسط دراکمن و دوستان!

آقا جان بگذارید تا خیالتان را راحت کنم. دراکمن اینا نسل ۹ رو زودتر از موعد پاگشا کردن!! این لعنتی‌ها (دراکمن و بر‌و بچه‌ها) چنان گرافیک و جلوه ‌های بصری خارق‌العاده و شگفت‌انگیزیرا خلق کرده‌اند که اصطلاحا “مادر بگرید” و دوستان دارند از آن پشت صحنه اشاره می‌کنند که دیده شده حتی “مادر بگرخد”! بله قضیه از این قرار است. یعنی آخه بابا هنوز نسل هشتم هستیم دیگه نه؟ مگه این نسل این‌طوری بود (البته یکی دو بار فقط بود)؟ پس ۷-۸ سال است چکار می‌کنیم؟ نسل ۷.۵ بودیم؟

بازی اصلی و نسل هفتمی The Last of Us یک شاهکار گرافیکی در زمان خود بود و زیباترین جلوه‌های بصری نسل هفتم را داشت و نسخهٔ ریمستر شدهٔ این بازی هم با این که در اصل ریمستر یک بازی نسل هفتم بود، ولی یکی از زیباترین جلوه‌های بصری را در نسل هشتم داشت و حتی از خیلی بازی‌های خوب نسل هشتم هم بهتر بود. حالا نوبت به The Last of Us: Part ۲ رسیده است که در واقع زیباترین گرافیک نسل هشتم را در کنار یکی دو بازی دیگر دارد و به حدی چشم‌نواز و جذاب است که هر بیننده‌ای را اعم از گیمر و غیرگیمر خیره و میخکوب می‌کند. جالب است که The Last of Us: Part ۲ را برای پدر و مادرم نمایش دادم و مادرم می‌گفت این فیلم است و ما را اذیت می‌کنی یا این که واقعا تو داری تکان می‌دهی شخصیت را! کنترل بازی را به پدرم دادم که بازی کند و واقعا این نگاه والدین وقتی کنترلر را می‌گیرند، خیلی باحال است که کاملا معذب و ناآرام می‌شوند و انگ‌یار که دارند کاری خارج از کره‌ی خاکی انجام می‌دهند و یک قیافه خاصی به خود می‌گیرند که دوست دارند زود تمامش کنی یا کنترلر را بگیری و مدام هم با حالتی معذب اصرار دارند که بابا من بلد نیستم هیچی از اینا! جالب‌تر اینجاست که چند بار این حالت را از والدین مختلف دیده‌‌ام که انگار همه هم مثل یکدیگر هستند و این از همه خنده‌دار‌تر است. بگذریم. این هم از یک شوخی با والدین عزیزمان. برویم سراغ بررسی جنبه‌های بصری مختلف The Last of Us: Part ۲. خیلی راحت می‌شود گفت ساخت و توسعه‌ی گرافیک و جلوه‌های بصری The Last of Us: Part ۲ یک کلاس آموزشی برای سایر سازندگان و طراحان از نظر گرافیک فنی و بهینه‌سازی و پولیش کردن بازی و همین‌طور طراحی مناطق و مراحل و تنوع در آن‌هاست.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

جالب است که The Last of Us: Part ۲ را برای پدر و مادرم نمایش دادم و مادرم می‌گفت این فیلم است و ما را اذیت می‌کنی یا این که واقعا تو داری تکان می‌دهی شخصیت را!

The Last of Us: Part ۲ چه از منظر فنی و چه در مبحث طراحی هنری یک شاهکار بی‌حرف و حدیث است که تازه وقتی َآن را با دیگر بازی‌ها مقایسه کنید می‌بینید ناتی‌داگ لامصب چه کار کرده است و این بازی حتی جای گرفتن حتی یک ایراد کوچک را نیز ندارد بالاخره متای ۹۶ دیگر خودش خیلی حرف است. همیشه گفته‌‌ام که متای بالا یعنی حتما بازی عالی ولی متای پایین نه حتما بازی ضعیف. خب! ابتدا برویم سراغ بخش هنری بصری. آقا در مورد طراحی هنری بازی که برایتان نگویم (همون حالت ادبی اصلا نگم برات ها!). بازی از لحاظ طراحی هنری یک شاهکار به غایت چشم‌نواز است با جزئیات عجیب و غریب گرافیکی که هر بیننده‌‌ای را به تحسین وا می‌دارد. طراحی چهره‌ها و طراحی دنیای بازی در  The Last of Us: Part ۲ شگفت انگیز است و بسیار واقعی و با جزئیات بالا خلق شده است؛ فقط‌‌ ای کاش این ناتی‌داگی‌ها کمی خو‌ش‌سلیقه‌تر بودند و از سی‌د‌ی‌ پراجکت کمی در زمینه‌‌ی ‌طراحی‌ چهره‌ها الهام می‌گرفتند، البته نمی‌گویم که الی و دینا، تریس و ینفر باشند، چون این‌ها انسان‌های معمولی هستند، ولی دیگر لااقل می‌شد که الی ظاهر با مزه و صورت زیبای بچگی‌اش را تا حد زیادی حفظ می‌کرد و دینا شبیه جهانگیری نبود!! از شوخی که بگذریم جزئیات صورت شخصیت‌ها و حالات چهره آن‌ها هنگام صحبت کردن و بیان احساسات مختلف، واقعا شگفت انگیز و دیدنی از کار درآمده‌اند. مراحل و مناطق گوناگونی که در دنیای The Last of Us: Part ۲ شاهد هستیم به معنای واقعی کلمه زیبا و از همه مهم‌تر در حداکثر تنوع طراحی شده‌‌اند تا هرگز و هرگز چشم شما از تکرار مناطق و مراحل آزرده نگردد. The Last of Us: Part ۲ پر است از مناطق شاهکار که در آنها طراحی‌های بی‌نظیری از  کاملا سرسبز گرفته تا برفی و… وجود دارند و کیفیتشان هم نسبت به بازی نخست واقعا خیلی خیلی بالاتر رفته است مخصوصا وقتی آنها را مستقیما مقایسه نمایید.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

اگر بگویم بعد از گذشت چند ساعت، داستان اولین یا دومین انگیزه‌ی مهم شما برای بازی کردن این عنوان می‌شود، باور کنید که حرف صحیحی است، زیرا جالب است که حتی اگر دلتان نخواهد داستان را دوست داشته باشید و به آن وابسته شوید، عاشق آن می‌شوید.

از لحاظ جنبه‌های فنی هم بازی  The Last of Us: Part ۲ بسیار عالی و فوق‌العاده عمل کرده و تک‌تک تکسچرها و حتی جزئیات بسیار ریز گرافیکی بازی با دقت فراوان طراحی شدند و شاهد افکت‌های نورپردازی بی‌نقص و کاملا طبیعی هستیم تا جای هیچ‌گونه حرف و حدیثی را باقی نگذارد. جالب است که با این کیفیت بصری وحشتناک، بازی این قدر بدون مشکل و روان است و از آن جایی که با دوستانم که بازی را بر روی انواع مختلف پلی‌استیشن تجربه کرده‌‌اند صحبت کرده‌‌ام، هیچ یک هرگز دچار مشکلی نشده‌‌اند و افت فریم نداشته‌‌اند و تازه آن صدای هواپیما که در برخی بازی‌های سنگین در لحظاتی از دستگاه می‌شنویم نیز هرگز در عنوانی با این کیفیت و حجم مشاهده نمی‌شوند که این نشان از بهینه‌سازی بی‌نظیر بازی توسط ناتی‌داگ دارد. کاش سازنده‌ها به بازیشان تاخیر بزنند و این‌طور بازی را پولیش و بهینه کنند. منظورم از دیگر مشکلات فنی، مواردی از قبیل دیر لود شدن تکسچرها و پارگی تصویر و مواردی از این دست است که حتی به زبان آوردنشان هم برای بازی‌های ناتی‌داگ نامردی است، زیرا هرگز چنین مواردی را در بازی‌های ناتی‌داگ ندیده‌ایم. از لحاظ «عمق دید» نیز بازی فوق‌العاده زیبا عمل می‌کند و شاهد مناظر بسیار زیبا و چشم‌نوازی در دوردست‌ها هستیم که البته فقط از دور زیبا هستند، زیرا در گوشه گوشه‌ی دنیای بازی انواع و اقسام خطرات مرگبار انسانی و غیرانسانی که تشنه به جانتان هستند، کمین کرده‌‌اند و جالب است که باز هم مثل همیشه انسان خطرناک‌ترین هیولاست. هم‌چنین باید اشاره کنم که بازی The Last of Us: Part ۲ عنوانی کاملا باثبات و قدرتمند در زمینهٔ نرخ فریم محسوب می‌شود و در طول چندین ساعت تجربه‌‌ام از این بازی به هیچ وجه با افت فریم و کلا هیچ مشکل فنی دیگری مواجه نشده‌ام. به صورت کلی و با در نظر گرفتن تمام جوانب مختلف گرافیکی از لحاظ فنی و هنری، باید بگویم بازی The Last of Us: Part ۲ یک شاهکار محض بصری است و شاهد یکی از چند بازی برتر خلق شده در تاریخ از نظر بصری هستیم. باور کنید که در مدت زمانی که بازی می‌کردم دلم می‌خواست مدت‌ها و مدت‌ها فقط توقف کنم و مناظر بی‌نظیر و فوق‌العادهٔ بازی را نظاره‌گر باشم و به ناتی‌داگ درود بفرستم.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

 اگر دیدید که یک نفر می‌گوید این بازی “ضعیف و به دردنخور و فلان” است همان‌جا در دلتان مطمئن شوید که از نزدیک‌هایش هم رد نشده است و ننشسته چند ساعت درست بازی کند!

  • دقیقا همان که باید باشد
از لحاظ گیم‌پلی باید بگویم واقعا The Last of Us: Part ۲ من را کاملا شگفت‌زده کرد (حتی بیشتر از داستان) و یک بازی «کاملا» بی‌نقص و مصداق بارز کلمهٔ «بدون هیچ مشکلی» است. The Last of Us: Part ۲ انگار ۲-۳ بازی کامل در سبک‌های شوتر سوم‌شخص و مخفی‌کاری و… را در خود دارد و انواع و اقسام المان‌های مختلف را برای پیشروی با هر کدام از این روش‌ها که دوست دارید در اختیار شما قرار می‌دهد. ساخت یک دنباله‌ی شاهکار برای یکی از بهترین بازی‌های تاریخ، که حتی در همان سطح عمل کند (چه برسد بهتر هم باشد) چندین برابر سخت‌تر و دشوارتر است و برای همین است که ارزش ساخت و کسب متای ۹۵ و ۹۶ برای The Last of Us: Part ۲ خیلی خیلی تحسین‌برانگیزتر از عنوان نخست است. ناتی‌داگ در ساخت گیم‌پلی The Last of Us: Part ۲ دقیقا طوری عمل کرده که بازی هم المان‌ها و شالودهٔ قدیم خود را حفظ کرده باشد و از طرف دیگر یک عنوان با فضایی جدید و حال و هوا و مکانیک‌هایی نو را عرضه کنند تا بتوانند طرفداران و منتقدان را راضی نگاه دارند. آن‌ها به قدری این حد وسط را دقیق نگه می‌دارند که جای هیچ حرفی نباشد و در نهایت The Last of Us: Part ۲ بیاید و  متای ۹۶ بگیرد. بازی The Last of Us: Part ۲ از لحاظ گیم‌پلی کاملا به ریشه‌های این سری و بازی نخست وفادار است و می‌شود گفت به نوعی تمام مواردی را که در بازی اول در گیم‌پلی شاهد بودیم، حالا به صورت کاملا بهبودیافته و خوش‌دست‌تر در The Last of Us: Part ۲ هم مشاهده می‌کنیم و از آن مهم‌تر این که با افزودن یک سری موارد جدید به گیم پلی در کنار بهبود المان‌های قبلی، باعث خلق عنوانی شده‌‌اند که از لحاظ گیم‌پلی، کامل‌ترین و پرمحتواترین عنوان در سبک خودش محسوب می‌شود و نه تنها کاملا یک The Last of Us  آشکار و دوست‌داشتنی برای طرفداران بازی اول است، بلکه آن‌قدر نکات جدید هم دارد که بتوانیم به طور کامل آن را یک بازی متفاوت و بسیار ارتقا یافته نسبت به نسخهٔ اول سری قلمداد کنیم که این دو مورد به حدی کامل و عالی در بازی لحاظ شده‌‌اند که The Last of Us: Part ۲ لحظه‌‌ای بالانس خود را در زمینهٔ وفادار بودن به ریشه‌های بازی نخست و تبدیل شدن یه یک عنوان کاملا جدید از دست نمی‌دهد و به طور مداوم روی آن خط باریک حرکت می‌کند، ولی هرگز منحرف نمی‌شود که این یک المان حیاتی و بهتر است بگویم یکی از ستون‌های اصلی گیم‌پلی The Last of Us: Part ۲ است که خیلی از نسخه‌های دوم سری‌های بزرگ سعی کرده‌‌اند آن را اجرا کنند، ولی موفق نشده و شکست خورده‌‌اند، اما The Last of Us: Part ۲دقیقا این مورد را در بالاترین سطح، اجرایی می‌کند و همین باعث رقم خوردن تفاوت‌های اساسی در کیفیت گیم‌پلی The Last of Us: Part ۲ با عناوین دیگر و نسخه‌های دوم فرنچایزهای مختلف می‌شود.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

شرم بر آن‌هایی که دستشان به بازی نمی‌رسد و بازی را از نزدیک ندیده‌‌اند ولی می‌گویند داستان بد است. شرم به نفرتتان که نفرت از هنر است و ارزش این داستان فراتر از هر شاهکار را به خاطر نفرت و جنگ کنسول و… پایین می‌برید.

بازی The Last of Us: Part ۲ به لحاظ کلی یک اکشن ماجرایی با المان‌های وحشت بقاست که از زاویهٔ دوربین سوم شخص دنبال می‌شود و بر اساس نوع پیشروی شما در بازی و مراحل مختلف، شامل مبارزات نزدیک، مبارزات از راه دور با سلاح‌های گرم و همین طور مخفی‌کاری است. هم‌چنین در این نسخه بسیار بسیار بیشتر از عنوان اول، المان‌های گشت و گذار در دنیای بازی که حالا به مراتب بزرگتر هم شده نیز قرار گرفته (و به آن‌ها تکیه شده) و باید با گشت و گذار و اکتشاف در دنیای بسیار مخوف بازی که در گوشه گوشه‌‌ی آن خطرهای مرگبار انسانی و غیرانسانی در کمین شما هستند، انواع و اقسام آیتم‌ها و مهمات و منابع مختلف و ارزشمند را پیدا کنید و هر کس بیشتر این ریسک را به جان بخرد، قطعا پاداش‌های بهتری هم پیدا و کسب خواهد کرد. بازی از لحاظ جمع کردن منابع و موارد مورد نیاز برای ساختن وسایل لازم، کاملا شما را در شرایط زندگی واقعی در چنین دنیایی قرار می‌دهد و باید یکی یکی و به سختی و با گشت و گذار فراوان، مواد و آیتم‌های مورد نیاز خود را برای ارتقا و ساخت و ساز پیدا کنید و با دقت از آن‌ها استفاده نمایید، زیرا که اصلا مانند یک بازی شوتر و اکشن معمولی این‌گونه نیست که کلی از این‌ها در همه جای محیط بازی ریخته باشند. بلکه مانند چنین دنیایی که بازی در آن قرار دارد، همه، هر چیزی را که دیده‌‌اند و می‌بینند را غارت کرده‌‌اند و باید با سختی منابع مورد نیاز خود را پیدا کنید. بنابراین این فاکتور که در حقیقت مدیریت منابع و آیتم‌های مورد نیاز برای بقاست، عمق فوق‌العاده‌‌ای به گیم‌پلی بازی بخشیده و The Last of Us: Part ۲  را تبدیل به عنوانی کرده که به واقع در آن باید برای بقا تلاش و جستجو کنید و البته که بایستی در استفاده از آن‌ها نیز صرفه‌جویی نمایید.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

دنده‌کباب!

از لحاظ کلیت وسعت نقشهٔ بازی، می‌توانیم بگوییم The Last of Us: Part ۲ یک بازی بین عناوین جهان‌آزاد و بازی‌های خطی به حساب می‌آید و این موضوع بدون شک برای افرادی مثل من که عاشق و شیفتهٔ بازی‌های جهان‌آزاد هستند، یک نقطه عطف و یک نکته‌ی بسیار مثبت تلقی می‌شود و بعد از تجربهٔ چندین ساعتهٔ بازی به راحتی می‌توانم بگویم لذت این نسخه با بازی اول برای من اصلا قابل مقایسه نیست و The Last of Us: Part ۲ بسیار بازی مناسب‌تری برای ذائقهٔ من به حساب می‌آید که حتی می‌توانم بگویم این مورد را بعد از گذشت همان چند ساعت ابتدای بازی به وضوح فهمیده بودم. تازه این گسترده‌تر شدن دنیای بازی، تنها یک پارامتر مسئول در شدیدا لذت‌بخش‌تر شدن بازی برای من است و موضوع مهم‌تر از آن، توسعه یافتن و قرارگرفتن المان‌های بیشتر نقش‌آفرینی در این نسخه است که از همان سیستم ساخت و ساز بازی که خیلی زود هم با آن آشنا خواهید شد و مقایسه‌‌اش با سیستم ساخت و ساز جذاب بازی اول، کاملا برای شما مبرهن و آشکار خواهد شد و هر چقدر هم که پیشروی کنید، این المان‌های لذت‌بخش نقش‌آفرینی، بیشتر و پررنگ‌تر و مهم‌تر می‌شوند و در یک کلام باید بگویم علاقمندان به عناوین اکشن ماجرایی با المان‌های پررنگ نقش‌آفرینی و دنیای تقریبا بزرگ برای گشت و گذار، معنای کامل لذت یک شاهکار بی‌نظیر این ژانر را در رگ‌هایشان حس خواهند کرد، آن هم در قالب یک زمینه و تم کامل The Last of Us، یعنی فکر نکنید این‌ها را که گفتم به معنی این است که ذره‌‌ای بازی از The Last of Us بودن فاصله گرفته است بلکه فقط وسیع‌تر و عظیم‌تر و عمیق‌تر شده است. بازی  The Last of Us: Part ۲ علاوه بر این‌ها یک وحشت بقا نیز محسوب می‌شود و به دلیل وجود دشمنان بیمار قارچ‌زده‌ی مخوفی که در بازی وجود دارند و چند نوع مختلف هستند (و در این نسخه متنوع‌تر هم شده‌‌اند و مخوف‌تر)، گاها لحظات ترسناک و استرس‌زایی را نیز تجربه می‌کنید و لحظاتی از بازی که باید از لابه‌لای آن‌ها بدون هیچ سروصدایی رد شوید، واقعا ترسناک و دلهره‌آور هستند.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

حالا سگ‌های نگهبان در بازی هستند که می‌توانند بوی باز‌ی‌باز را حس کرده و وی را تعقیب کنند، پس «قبل بازی برید حموم تا الی بیچاره رو به کشتن ندین.»

نکتهٔ عالی و عجیب گیم‌پلی بازی The Last of Us: Part ۲ این است که بازی بسته به هر روشی که روش غالب و انتخاب اصلی شما برای گیم‌پلی باشد، طوری رفتار می‌کند که اصلا انگار خود نیل دراکمن زنگ زده به شما و گفته «عزیزم دقیقا دوست داری گیم‌پلی  The Last of Us: Part ۲ رو چطوری پیش ببری و چطوری برات گیم‌پلی رو طراحی کنیم؟» فکر می‌کنید شوخی است ولی در اصل همین است. می‌خواهید اکشن محض بازی کنید و کلا خون و خون‌ریزی و دیوانه‌بازی راه بیندازید؟ بازی کل ابزار لازم شما را خیلی بیشتر از نیازتان برایتان آماده و فراهم کرده و تقدیمتان می‌کند تا در یک کلام بترکانید و بشوید الی جان ویک! می‌خواهید تا حدی که ممکن است فقط و فقط مخفی‌کاری کنید؟ اصلا این یک متال گیر سالید و اسپلینتر سل و شاید اصلا یک هیتمن بوده که مو در آورده شده The Last of Us: Part ۲. می‌خواهید خیلی بالانس باشید و ادای متعادل‌ها را در بیاورید و کلا بالانس بین اکشن و مخفی‌کاری پیاده کنید؟ اصلا چنان این بازی بالانس است که هنگام فرود روی تشک یک لحظه هم پایش بالا نمی‌آید! یعنی بازی در این حد دستتان را باز می‌گذارد. مطمئن هستم که کاملا منظورم را گرفتید که بازی تا چه حد بر اساس سلیقه‌ی شما انعطاف‌پذیر است. البته می‌دانید که کاری به صحنه‌ها و مراحل پری‌اسکریپت شده و مراحلی که مجبور هستید نوع خاصی بازی کنید، نداریم و وقت‌هایی که در بازی آزاد هستید را اشاره می‌کنم. البته نکته‌‌ای که در گیم‌پلی بازی لااقل از نظر من وجود دارد، اینجاست که اصل لذت بازی به این است که گاهی به صورت مخفی‌کاری و برخی مواقع با اکشن جلو بروید و ترکیب این‌هاست که بازی را بسیار جذاب‌تر از حالت تک‌بعدی می‌کند و البته باید این نکته را نیز اشاره کرد که در بازی لحظاتی اجباری نیز وجود دارند که حتما بایستی با روشی خاص پیشروی کنید.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

شما می‌توانید با انواع و اقسام قابلیت‌ها مثل «Listen Mode» و سلاح‌هایی که در طول بازی به دست می‌آورید نبردها را به سود خود تغییر دهید و با دشمنان انسانی یا هیولاهای قارچ‌زده مبارزه نمایید.

حالا می‌رسیم به یکی از آن بهبودهای خوشگلی که گفتم گیم‌پلی The Last of Us: Part ۲ نسبت به نسخهٔ اول به خودش دیده است، آن هم مهم‌ترین بهبودش. نکته‌‌ای که گاهی و فقط گاهی، تنها ضعف بازی اول این سری بود، یعنی هوش مصنوعی یا AI. بگذارید این طور بگویم که حالا در The Last of Us: Part ۲ احتمالا شاهد بهترین هوش مصنوعی این نسل، آن هم در عنوانی هستیم که هوش مصنوعی در آن چند برابر مهم‌تر است. دیگر حتی ذره‌‌ای و اندکی هم مشکلی را در هوش مصنوعی شخصیت‌ها و دشمنان (به قدری عالی در نبردها ضد شما تاکتیک می‌زنند و محاصره‌تان می‌کنند که هوش از سرتان می‌برد) نمی‌بینید و به قدری شخصیت‌های بازی در تک‌تک رفتارها و موقعیت‌های مختلف بازی، عالی و هوشمندانه عمل می‌کنند و از همه مهم‌تر واقعی رفتار می‌کنند که انگار خود دراکمن و بر و بچه‌ها دارند از آن پشت مشت‌ها این شخصیت‌ها را کنترل می‌کنند. بازی را از همان بار اول بگذارید روی حالت سخت تا همه چیز بازی را تقریبا به طور کامل ببینید و خلاصه کلام این که کف کنید! مکانیک‌های بازی نسبت به نسخه‌ی اول پیشرفته‌تر شده‌‌اند و علاوه بر دنیای بزرگ‌تر و قابلیت گشت و گذار خیلی بیشتر از بازی اول، می‌توانید با الی که چابک‌تر از جوئل است حالا به نقاط بالاتر و مناطق سخت‌تر دسترسی پیدا کنید. هم‌چنین می‌توانید وارد سیستم خزیدن روی زمین برای مخفی‌کاری شوید که مجموع این‌ها عمق خیلی زیادی به گیم‌پلی بازی نسبت به بازی نخست بخشیده است، مخصوصا این که حالا سگ‌های نگهبان در بازی هستند که می‌توانند بوی بازی‌باز را حس کرده و وی را تعقیب کنند، پس «قبل بازی برید حموم تا الی بیچاره رو به کشتن ندین.» مانند نسخهٔ اول در طول اکثر بخش‌های بازی یک NPC همراه شماست که این در واقع یکی از خاصیت‌ها و ستون‌های اصلی گیم پلی این سری است و الی که قبلا خودش NPC همراه ما بود، حالا ارتقا پیدا کرده و شده شخصیت اصلی که همراه دارد.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

شما در این نسخه می‌توانید با جمع کردن منابع و آیتم‌های مختلف، قابلیت‌های خود را در در یک سیستم درخت ارتقا، آپگرید کنید.

شما می‌توانید با انواع و اقسام قابلیت‌ها مثل «Listen Mode» و سلاح‌هایی که در طول بازی به دست می‌آورید (مثل سلاح‌های گرم یا تیرکمان و حتی اصطلاحا improvised weapons که وسایلی هستند که در اصل برای سلاح بودن طراحی نشده‌‌اند ولی می‌توانید به عنوان سلاح استفاده کنید) نبردها را به سود خود تغییر دهید و با دشمنان انسانی یا هیولاهای قارچ‌زده (که در این بازی تنوعشان هم بیشتر شده) مبارزه نمایید و از سیستم فوق‌العاده عالی کاورگیری بازی استفاده کنید. سیستم شوتینگ و یا تیراندازی بازی فوق‌العاده لذت‌بخش و واقعی کار شده است و شلیک با تک‌تک سلاح‌های بازی بسیار جذاب است. هم‌چنین می‌توانید از مبارزات نزدیک و جنگ‌های تن به تن نیز بهره ببرید و دشمنان را از پای در آورید. در این زمینه دینا مثل الی در نسخه‌ی اول، یک همراه خیلی خوب برایتان محسوب می‌شود و هرگز جلوی دست و پای شما را در مبارزات نمی‌گیرد و خللی در کار شما ایجاد نمی‌کند. در درجات سختی بالای بازی (که باید آن را تجربه نمایید اگر می‌خواهید بدانید کیفیت اصلی این بازی چطور است) مبارزات بسیار سخت‌تر هستند و ناخودآگاه شما را به سمت مخفی‌کاری بیشتر سوق می‌دهند، زیرا کوچک‌ترین اشتباهی برابر با مرگ است و البته همین نیز بازی را بسیار جذاب و واقعی‌تر کرده و حس بودن در یک دنیای بی‌رحم و قاتل را برای شما تداعی می‌کند.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

بازی واقعا خشونتش بالاست. خشونت خیلی خیلی واقعی.

پیشنهاد می‌کنم بار اول بازی را روی درجه‌ی سختی Hard بروید و بعدا روی درجات سختی بالاتر. چون به این شکل، اولین بار بازی کردن که بهترین و خاطره‌انگیزترین هم هست، بهترین تجربه را برایتان رقم می‌زند. شما در این نسخه می‌توانید با جمع کردن منابع و آیتم‌های مختلف، قابلیت‌های خود را در در یک سیستم درخت ارتقا، آپگرید کنید که واقعا این موضوع لااقل از نظر من، برای این بازی یک موضوع بی‌نظیر است که عمق بازی را چندین برابر کرده است. این درخت مهارت‌ها ۳ شاخه‌ی اصلی دارد که شامل Survival, Crafting و  Stealth هستند. شا‌خه‌ی بقا یا Survival، مواردی مثال خط سلامتی و دامنه‌ی Listen Mode و فاصله‌ی پرتاب را افزایش می‌دهد. شاخه‌ی ساخت و ساز یا Crafting اجازه می‌دهد تا سلاح‌های سرد را ارتقا دهید و سرعت ساخت و سازتان را زیاد می‌کند و با آن می‌توانید بمب‌های دودی و گیج کننده درست کنید. نهایتا هم شاخه‌ی Stealth یا مخفی‌کاری را داریم که سرعت شما را هنگام خریدن زیاد می‌کند، سرعت کشتن به روش مخفیانه را افزایش می‌دهد و برای کلت، صداخفه‌کن باز می‌کند. در مجموع باید خدمت شما عرض کنم که گیم‌پلی بازی The Last of Us: Part 2 معنای کامل بی‌نقصی است و نه تنها معدود مشکلات خیلی کوچک بازی اول مثل هوش مصنوعی، تبدیل به نقطه‌ی قوت بازی شده‌اند، بلکه کلی موارد جدید که عمق گیم‌پلی را بیشتر کرده‌اند نیز به بازی اضافه شده‌اند. به قدری ترکیب موارد مختلف گیم‌پلی در The Last of Us: Part 2 بی‌نظیر و جذاب از کار در آمده که سبب خلق یکی از بهترین بازی‌های تاریخ شده است که تجربه‌ی آن برای هر گیمری لازم است.

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

آقا جان بگذارید تا خیالتان را راحت کنم. دراکمن اینا نسل ۹ رو زودتر از موعد پاگشا کردن!!

  • صدا و موسیقی، دو بازوی قدرتمندی که شما را بیشتر به درون داستان می‌کشند

عناوین ناتی‌داگ همیشه از لحاظ صداگذاری و موسیقی، در بالاترین سطح ممکن قرار داشته‌اند و مثلا اگر سری به صداگذاری شخصیت‌ها و ساندترک‌های Uncharted و The Last of Us بزنید می‌بینید که در واقع از بهترین‌های تاریخ هستند. The Last of Us: Part 2 نیز از این قضیه مستثنی نیست و در واقع شاهد یک شاهکار ناب دیگر از ناتی‌داگ، صداگذاران و بازیگران بازی و سازنده‌ی نابغه‌ی موسیقی آن هستیم. شخصیت‌های بازی یکی از دیگری برتر و حرفه‌ای‌تر صداگذاری شده‌اند و موسیقی‌های بازی هم که واقعا دیگر با گوستاوو سانتاءولالالالای لالای لالالالای لای هالالالای لالای هالالای لای (با ریتم ابی بخونید!). بگذریم از این شوخی کوتاه. از ابتدا شروع می‌کنم. موسیقی‌های بازی را هم که با شناختی که از گوستاوو سانتاءولالا داشتیم، حتی قبل انتشار هم لازم نبود نگران ساندترک باشیم. چرا؟ بگذارید تا از بازی قبلی شروع کنیم. در بازی نخست  The Last of Us، استاد سانتاءولالا یکی از زیباترین ساندترک‌های تاریخ حوزه‌ی سرگرمی را خلق کرد که هنوز که هنوز است در پلی‌لیستم است و اتفاقا یکی دو روز قبل از انتشار بازی هم برای این که بیشتر در حال و هوای این سری قرار بگیرم، قبل بازی کردن و نقد کردن The Last of Us: Part 2، آن را چند بار گوش دادم و واقعا این موسیقی لعنتی روح‌نواز و شاهکار است. وقتی هم که موسیقی نسخه‌ی دوم را حین بازی با گوش جان شنیدم، بار دیگر کیف کردم و خیلی سریع فهمیدم با یک شاهکار دیگر طرف هستیم. واقعا انگار که نمی‌شود فکر کرد که مثلا ساندترک دیگری یا موسیقی متن زیباتری برای The Last of Us: Part 2 وجود داشته باشد، چرا که شما را به درون دنیای بازی می‌برد و حس و حالی چند برابر سیاه‌تر و غمگین‌تر این بازی را کاملا با موسیقی هم به ما منتقل می‌کند. نکته‌ی جالب اینجاست که تفاوت بین دو بازی اول و دوم، کاملا در روح موسیقی آن‌ها نیز به وضوح مشخص است و یک موسیقی ملایم سرشار از غم اندوه و زیبایی، حالا خشن‌تر و اصطلاحا لبه‌دارتر و Edgeی‌تر شده است، اما در همان بنیان و قالب کلی موسیقی این سری.

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

ای کاش این ناتی‌داگی‌ها کمی خو‌ش‌سلیقه‌تر بودند و از سی‌د‌ی‌ پراجکت کمی در زمینه‌‌ی ‌طراحی‌ چهره‌ها الهام می‌گرفتند، البته نمی‌گویم که الی و دینا، تریس و ینفر باشند، چون این‌ها انسان‌های معمولی هستند، ولی دیگر لااقل می‌شد که الی ظاهر با مزه و صورت زیبای بچگی‌اش را تا حد زیادی حفظ می‌کرد و دینا شبیه جهانگیری نبود!

یعنی دقیقا انگار که “تم موسیقی غمناک و ملایم که آرام‌آرام از شکل‌گیری یک رابطه و عشق زیبا در دنیایی زشت سخن می‌گفت”، حالا در ساندترک The Last of Us: Part 2 از “غمی سخت‌تر و زخم‌زننده‌تر” می‌گوید. موسیقی و ساندترک بازی نیز در این نسخه، سری به طرف دیگر، یعنی نفرت نیز زده است و بیشتر از قبل، زخم به قلب شنونده می‌زند. برویم سراغ چند کلامی از بخش صداگذاری. در صداگذاری‌های محیطی بازی از صدای سلاح‌ها گرفته تا صداهای هیولاهای قارچ زده و کلیکرها و صداهای موجود در محیط، همه و همه بسیار عالی و باکیفیت به گوش شما می‌رسند و اجازه می‌دهند تا اوج لذت را از بازی ببرید.  صداگذاری شخصیت‌های بازی نیز به بهترین شکل انجام گرفته‌اند و تک تک صداگذاران نیز اوج کار خود را در این شاهکار دراماتیک به نمایش گذاشته‌اند. در واقع در صداگذاری هیچ یک از شخصیت‌های اصلی و فرعی، کوچک‌ترین مشکلی وجود ندارد و بازیگران و صداگذاران این بازی، شاهکار خلق کرده‌اند. صحبت‌ها و حرکات لب‌ها در  The Last of Us: Part 2 از نظر زمانی کاملا تطابق دارند و موشن کپچر صورت و حالات چهره هنگام حرف زدن با صداگذاری قدرتمند شخصیت‌ها ترکیب شده است و یک عنوان بی‌نقص را در این زمینه شکل داده‌اند. در واقع بهتر است که به جای صداگذار بگوییم بازیگر، چرا که آن‌ها باید تک‌تک حالات صورت را در زمان بروز احساسات مختلف بازی کنند.

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

دقیقا انگار که “تم موسیقی غمناک و ملایم که آرام آرام از شکل گیری یک رابطه و عشق زیبا در دنیایی زشت سخن می گفت”، حالا در ساندترک The Last of Us: Part 2 از “غمی سخت تر و زخمی کننده تر و مرگ ناگهانی عشقی که سبب تبدیل تمام آن عشق به نفرت و انتقام می شود” می گوید.

  • نتیجه

خب کل بخش‌های بازی را مو‌به‌مو و به اندازه‌ی ۴ برابر یک نقد معمولی برایتان بدون اسپویل باز کردم و خدا شاهد است که این سخت‌ترین و سنگین‌ترین مقاله ‌ی زندگی‌ام بود. امیدوارم که از آن بدتان نیاید. برویم سراغ نتیجه‌گیری کلی. همان‌طور که در بخش مربوط به گیم‌پلی بازی به طور کوتاهی اشاره کردم، جدا از این که ساخت یک بازی مثل بخش اول  The Last of Us، یعنی عنوانی با بالاترین کیفیت ممکن، کار بی‌نهایت سختی است که شاید فقط ۲-۳ بازی‌ساز از پس آن برآیند، ساخت یک دنباله‌ی شاهکار که حتی در همان سطح عمل کند (چه برسد بهتر هم باشد) چندین برابر سخت‌تر و دشوارتر هم هست و برای همین است که ارزش ساخت و کسب متای ۹۵ و ۹۶ برای The Last of Us: Part 2 خیلی تحسین‌برانگیزتر از عنوان نخست است و باید این موضوع را باز کرده و خدمت شما عرض کنم چرا این‌طور است. در دنیای بازی‌ها و مخصوصا در مورد فرنچایزهای دارای عناوین نخست بسیار عالی، خیلی وقت‌ها شاهد موضوعی بوده‌ایم (که البته اصلا ثابت و همیشگی نیست) و آن کاهش کیفیت در نسخه‌های جدید، نسبت به عناوین اولیه‌ی آن فرنچایز است و خیلی مواقع دیده‌ایم که نسخه‌ی اول یک فرنچایز، فوق‌العاده برتر و زیباتر از مثلا نسخه‌ی سوم آن است و عناوین جدیدتر انگار آن تازگی و طراوت نسخه‌های اولیه را ندارند، لااقل از دید منتقدان. می‌دانید چرا می‌گویم لااقل از نظر منتقدین؟ چون این‌ها بر عکس اکثر گیمرها، واقعا خیلی وقت‌ها تکلیفشان با خودشان معلوم نیست و انگار دقیقا مثل آن مردک “واقعا” محترم، فراستی، فقط نشسته‌اند که ببینند سازندگان برای نسخه‌های بعدی یک سری چکار می‌کنند و دقیقا بگویند برعکسش باید انجام می‌شد! یعنی واقعا گاهی در این مورد به سازندگان حق می‌دهم. چرا؟ وقتی سازنده‌ای مثل ناتی‌داگ می‌خواهد نسخه‌ی جدید یک فرنچایز موفق و فراتر از شاهکار مثل The Last of Us را بسازد، واقعا شاید در ابتدا و با دیدن رفتار منتقدین نمی‌داند که باید دقیقا چه کاری انجام دهد تا منتقدین راضی شوند (شاید نهایتا تصمیم درست را بگیرند ولی خب این‌ها ناتی‌داگ هستند و یکی دو تا هم مثلشان وجود ندارد). اگر بیایند و با المان‌های موفق و شاهکار عنوان اول یک بازی جدید خلق کنند و تنها کیفیت گرافیکی و .. بازی را ارتقا دهند که منتقدان انگ تکراری بودن به آن بازی می‌زنند و از نمره‌ی آن کم می‌کنند در حالی که با خود نمی‌گویند چرا سازنده باید اصطلاحا به ترکیب تیم برنده دست بزند و بازی موفق خود را کلی تغییر دهد؟ مثال‌های زیادی مثل Gof of War Ascension و Deus Ex Mankind Divided داریم که بسیار شبیه به عنوان بی‌نظیر و شاهکار قبلی و واقعا معرکه بودند، ولی منتقدین گفتند چرا مثل شاهکارهای قبلی هستند! حالا تازه این در حالتی بود که بازی تغییر نکند.

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

سونی بار دیگر ما و طرفداران و علاقه‌مندان پلی‌استیشن را با هدیه‌ای روبه‌رو کرد که از الان رفت توی فاز بازی سال شدن.

حالا برویم سراغ حالت بعدی تا ببینید چقدر مسخره است اوضاع. اگر سازندگان بیایند و بازی را در نسخه‌ی جدید کاملا نو کنند و کلی المان‌های جدید آورده و تغییرات زیادی در بازی به وجود بیاورند، همین منتقدان می‌گویند ای بابا این بازی دیگر نامش The Last of Us: Part 2 و از این فرنچایز نیست، یعنی حسابی به این که چرا بازی مانند قبل از المان‌های موفق خود استفاده نکرد و کلی تغییر کرده است، گیر می‌دهیم و سازندگان را سرزنش می‌کنیم که آقا ریشه‌ها کجا رفت؟!! شما بگرد عزیز من، ریشه‌ها رو می‌بینی دقیقا کجا رفته. پیدا نکردی بیا بهت بگم! خلاصه که این‌ها را گفتم که فقط ببینید کاری که نا‌تی‌داگ می‌کند چقدر مرگبار و سخت است. چقدر اعضای ناتی‌داگ نابغه هستند که در ساخت  The Last of Us: Part 2 دقیقا طوری عمل می‌کنند که بازی هم المان‌ها و شالوده‌ی قدیم خود را حفظ کرده باشد و از طرف دیگر یک عنوان با فضایی جدید و حال و هوا و مکانیک‌هایی نو را عرضه کنند تا بتوانند طرفداران و منتقدان را راضی نگاه دارند. ‌آنها به قدری این حد وسط را دقیق نگه می‌دارند که همه راضی باشند و در نهایت The Last of Us: Part 2 بیاید و  متای ۹۶ بگیرد. حتی اگر به رویمان هم نیاوریم اما در دلمان خوب می‌دانیم که در سا‌‌ل‌های اخیر (و مخصوصا در مورد نسخه‌های جدید فرنچایزی که شماره‌ی اول آن استثنایی و فوق‌العاده بوده است)، آن‌قدر سطح انتظارات ما به خاطر این سایت ‌ها و متا و نمرات و … نسبت به دوران گذشته بالاتر رفته است که انتظار داریم وقتی یک عنوان در شماره‌ی اول برای ما خاطرات شیرینی رقم زده است، در شماره‌های بعدی نه تنها خاطرات شیرین‌تری را برای ما خلق کند، بلکه انتظار هم داریم تا نسخه‌ی جدید، هم مانند بازی قبلی باشد و هم یک بازی جدید، اما آیا دقت کرده‌اید که ما فقط می‌خواهیم، اما نمی‌دانیم چطور باید چنین کاری را عملی کرد و فکر نمی‌کنیم که آیا اصلا این خواسته منطقی است یا خیر؟ بله خب، اگر موضوع در مورد ناتی‌داگ و سونی و ۲ شماره‌ی The Last of Us است، شدنی است “زیرا اعضای ناتی‌داگ فقط جلوی ما شکل انسان هستند، وگرنه در اصل هیچ کدامشان آدم نیستند، بلکه ربات‌هایی با هوش و نبوغ چند هزار سال بعد هستند، اما خب از بقیه که این انتظار را نداشته باشید عزیزان، ناتی داگ فقط یک عدد است!”

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

در نهایت مطمئنم که وقتی دارید این شاهکار را تجربه می‌کنید و آدرنالینتان حسابی به سقف چسبیده است، با خود می‌گویید “بابا این اگه هنوز نسل هشته پس تا حالا چکار می‌کردیم؟ آیا در یک نسل میان‌نسلی بودیم؟ یا این که نسل هشتم با همین یک عدد The Last of Us: Part 2 اساتید را راضی کرده تا جهشی بخواند و یک جا برویم نسل ۹؟”

خلاصه این که سونی بار دیگر ما و طرفداران و علاقه‌مندان پلی‌استیشن را با هدیه‌ای روبه‌رو کرد که از الان رفت توی فاز بازی سال شدن و به والله قسم که این هیترها (هیترهای هنر ناب) حق دارند واقعا ندانند چکار کنند. چقدر بکشند. چقدر تمام صحتبشان بشود بازی‌های دیگران و به جای نازیدن به بازی‌های خودشان بروند سراغ یوزر اسکور بازی رقیبشان که از الان رفته برای کاندید بازی سال شدن. چقدر دست به دامن منتقدین شدند و آخرش همان‌ها دادند بالای ۹۰. کمی از نفرت وجودت کم کن. به کرک‌داون ۳ می‌دهی ۱۰ و می‌روی در یوزر اسکور به لست ۲ صفر می ‌دهی. تو دشمن هنر هستی و حالا بعد از این موفقیت عظیم The Last of Us: Part 2 روسیاهی رویت مانده. عیبی ندارد. همان‌طور که نسخه‌ی یک را گذراندی و زندگیت ادامه داشت، این نیز می‌گذرد و تا چند ماه دیگر احتمالا بازی سال می‌شود و یک ضربه‌ی دیگر ‌می‌خوری ولی باز هم ادامه خواهی داد، ولی سعی کن با نیروی عشق باشد نه نفرت. چون The Last of Us: Part 2 را هنوز خیلی باهاش کار دارید و داریم. می‌دانید چرا این‌ها به را شما می‌گویم. چون واقعا رفتارتان زشت و زننده بود در مورد یک اثر هنری.

یک حقیقت را برایتان می‌گویم. اگر دیدید که یک نفر می‌گوید این بازی “ضعیف و به دردنخور و فلان” است همان‌جا در دلتان مطمئن شوید که از نزدیک‌هایش هم رد نشده است و ننشسته چند ساعت درست بازی کند. در نهایت مطمئنم که وقتی دارید این شاهکار را تجربه می‌کنید و آدرنالینتان حسابی به سقف چسبیده است، با خود می‌گویید “بابا این اگه هنوز نسل هشته پس تا حالا چکار می‌کردیم؟ آیا در یک نسل میان‌نسلی بودیم؟ یا این که نسل هشتم با همین یک عدد The Last of Us: Part 2 اساتید را راضی کرده تا جهشی بخواند و یک جا برویم نسل ۹؟”

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

iceخر(حالت سامورایی)nero son of v𝐌𝐚𝐱 𝐏𝐚𝐲𝐧𝐞شیخ گرایمز (به دنبال آقای سفید)𝗔𝗿𝘁𝗵𝘂𝗿𝗠𝗼𝗿𝗴𝗮𝗻(حساب کاربری ترک شده)Meme.shezراستین کولهتنها اکانت رسمی ( شب دشنه های بلند )HajEsiKILLER OF GODS❤ NieR LoveRMalenia Blade of MiquellaA,,shtintinخستهSpider-Man..EmptyAMIR WAZOWSKImore

مطالب مرتبط

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

  • به به.دیگه شما با این مقاله تون جای جای سایت رو ترکوندین.واقعا شاهکار نوشتین.خیلی عالی بود،بیخود نیست که میگم استاد مقاله نویسی کل تاریخ گیمفا

  • god of war گفت:

    عجب مقاله ایی
    واقعا دست خوش
    یه مقاله ی حسابی و منطقی
    اقای اقابابایی خوب هیتر ها رو شناخته
    توی این چند سال هیچ نویسنده ایی ندیده ام ک بدون تاثیر گیری از جو خودش نقد کنه به جز گیم فا
    اگه گیمفا از ی بازی تعریف کنه پس لایقشه و اگر مشکلاتشو بگه حطما وجود داشته
    حالا می بینیم ک با وجود امثال شما افرادی ک نمی تونن موفقیت و پیشرفت سونی رو ببینن موفق نمی شن
    چ بسا اون ها نمی فهمن ک وجود این بازی ها داره صتح دنیای گیم رو بالا می بره
    مهم نیست انحصار سونی باشه مهم پیشرفت دنیای گیم هست
    ب جای اینکه از سونی تشکر کنن و قدردان باشند نمره ی بازی رو در imdb پایین می یارن
    ولی اگه کسی عاقل باشه نمره ی‌بازی رو در متا و یا در پلی استیشن استور می بینه
    من ک جرئت خوندن کامنت ها رو ندارم ب دلیل اسپویل
    ول مطمنم افراد بی منطق اینجا زیادن و دارن بازی رو می کوبن
    و با انتشار اون ویدیو مقایسه ی گرافیکی با e3 توسط سایت به این افراد میدون داد

  • آقای آقابابایی سلام علیکم خسته نباشید
    واقعا نقد جامع و کاملی بود دستتون درد نکنه
    بنده متاسفانه تا حالا PS4 نخریدم و همیشه یکی از آرزوهام این بود که last of us رو تجربه کنم
    بنظرتون میشه که نسخه اول رو تجربه کنم ولی این رو نه
    چون خیلی بازی تلخ و غمگینی هست
    واقعا غم و ماتم و خشم از سر و روش می‌باره
    ما هم که به اندازه کافی بدبخت هستیم
    یا کاتسین هاش رو رد کنم
    ولی از یه طرف آدم میخواد هی بازی کنه مثل خار تو گلو.
    اگه میشه لطفاً جواب بدید
    بنظرتون راه حلی هست؟
    خیلی ممنون. :heart:

  • میشه یکی کامل داستان بازی رو توضیح بده؟
    اون من خودم خوشم نیومد
    ؤلی شما همتون میگید عالیه
    میشه توضیح بدید چرا؟
    شاید من یه جاییشو نفهمیدم

    Lucciola Ballad
  • Soroosh0097 گفت:

    درود بر آقا سعید گل.من دور اول که بازیو تموم کردم ازش خوشم نیومد ولی بعد پایان دور دوم که یکم داستان رو بهتر هضم کردم عاشقش شدم.الانم رفته قاطی ده بازی برتر عمرم بین تجربه هام بازیای ناتی داگ هم رتبه‌ی اول رو داره.
    راستی یه چیزی که منو تو گیمپلی شگفت زده کرد فیزیک طناب بود.چقد خوب و دقیق طراحی و برنامه نویسی شده بود.لامصب به یه جا کافیه ببندیش بعد چمیدونم مثلا اون سرشو بندازی تو یه ساختمون بعد دو سه جا بچرخونیش و از یه در و پنجره دیگه بندازیش بیرون.اون موقع وقتی بکشیش تکون خوردن نقاط مختلف طناب وحشتناک دقیق و طبیعیه.خداوکیلی تو هر بازی دیگه ای اگه از این جنگولک بازیا سر طناب دربیاری باگ از نقطه نقطه ی طناب میزنه بیرون یا بازی هنگ میکنه.البته این جزو نکات اصلی بازی نیست ولی در کل خیلی خوشم اومد ازش.

    • درود بر شما سروش جان. خیلی از نظرتون متشکرم. سروش عزیز بسیار عالی نوشتی این نکته رو که واقعا این بازی عنوانی نیست که یک بازی بازی کنی یعنی واقعا باید ۳ بار اینا رفت تا تماما و کاملا درکش کنی و لذت محتواش رو چشیده باشی.
      https://t.me/Gametal

  • Clara گفت:

    منم همین دیشب بالاخره بعد اینکه اشکامو پاک کردم کنسول رو خاموش کردم و دیدگاه خودمو بنویسم ( بدون ذره ای اسپویل) :
    گرافیک و موسیقی و گیمپلی که حرفی برای گفتن نمیزاره فقط بریم سراغ داستان:
    ببینین دوستان یه موضوعی رو همین اول بگم داستان اصلا اون چیزی نیست که دوست دارین بشنوین بلکه چیزیه که اتفاق میفته و قبول کردن ش شاید برای ماها که پایان خوش دیزنی طور دوست داریم سخته ولی باید پذیرفت که داستان از این جذاب تر نمیشد چون دنیای لست آو آس دنیای بی رحمی ه با کسی شوخی نداره و هیچ ترسی هم از به نشون دادن وقایع ش نداره
    تو پارت ۲ داستان دقیقا توصیف نام بازی یعنی (( پارت ۲)) (( آخرین ما)) هستش بستگی داره (( ما)) رو چی توصیف کنیم تو قسمت اول خب منظور فقط دو شخصیت اصلی داستان بود
    ولی دراکمن تو این قسمت نشون میده که دوست عزیز من ربطی نداره فایرفلایز ی، wlf ی، scary یا هرچی! تو هم انسانی و جزو آخرین ما هستی که زندگی ت ارزش زندگی کردن داره و قهرمان های داستان فقط جویل و الی قصه نیستن
    پارت ۲ آخرین ما یعنی همین یعنی دراکمن رفت سراغ بخش دیگری از آخرین ما و زندگی اونا رو به ما نشون داد و ذهنیت ما رو تغییر داد
    شما در The last of us part II از شخصیت هایی متنفر میشین عاشق شخصیت هایی میشین ولی طولی نمیکشه که جادوی داستان سرایی دراکمن ذهنیت شما رو عوض میکنه
    تو این بازی شما میخندین، اشک میریزین، بعضی وقت ها نویسنده رو نفرین میکنین :rotfl:، عصبانی میشین ولی وقتی صحنه credit بازی نقش میبنده از اینکه چنین داستان سنگینی رو تحمل کردین به خودتون افتخار میکنین و درک میکنین که چقدر ارزش روایت این بازی از نسخه اول ش بیشتره
    در نهایت بگم که لست او آس پارت ۲ همون طور که بار ها اشاره کردن راجع به نفرت ه ؛ ولی نه نفرت Ellie از دشمنان بلکه نفرت پلیر نسبت به خودش که چرا انقدر زود قضاوت کرد ؛ از اینکه وقتی به پایان بازی رسید و فهمید که چقدر بزرگتر شده و ذهن عمیق تری برای درک مسایل داره خودش رو ملامت میکنه به خاطر قضاوت زود هنگام ش
    در کل دوستان اگه هنوز بازی رو شروع نکردین قبلش حتما نسخه اول رو یه بار دیگه تموم کنین خصوصاً قسمت پایانی ش رو با دقت به دیالوگ ها و داستان دقت کنین، بعد هنگام تجربه بازی این موضوع رو در نظر داشته باشین پایان و روایت خوش مال کارتون های دیزنی ه نه لست او آس ی که بر پایه نفرت و مرگ ساخته شده ولی همونطور که گیم او ترونز میاد و در ۴ فصل ابتدایی ش انقلابی رو در روایت داستان ایجاد میکنه لست او آس پارت ۲ هم علاوه بر اینکه از نظر فنی پر گرافیکی ترین بازی نسل ۸ و گوش نواز ترین موسیقی زده شده توسط کمپوزر افسانه ای گوستاوو رو داره و تو زمینه هوش مصنوعی اتقلاب کرده و سنگین ترین گیمپلی ممکن در یک مدیوم رو ساخته اما اما اما انقلابی ترین بخش ش فقط روایت داستانش هست که امیدوارم از این به بعد بقیه استودیو ها یاد بگیرن شجاعت اینکه داستان خودشون رو بی پرده نشون بدن داشته باشن……
    در آخر هم یک چیز رو بگم که نیل دراکمن کن لوین دوم نیست…..
    نیل دراکمن اول هست ….

  • Moein MM2 گفت:

    درود بر سلطان بابایی عزیز :inlove: :inlove:
    مرسی بابت نقد زیباتون.واقعا عالی بود همه چیزو گفتین.
    امیدوارم بی نقص بودن این عنوان بر همگان ثابت شده باشه.در شاهکار بودنش که شکی نبود.
    دوستان هیتر بازی اینو بدونن : بازی هیچ ایرادی حتی در کوچکترین سطح از بازی ندارد. 😎
    مشت محکم بر هیترها که در واقع از هنر متنفر هستند
    مرحبا سونی مرحبا ناتی داگ
    با افتخار ۹۵#

  • درود بر شما خیلی ممنون از نظرتون. لطف کردید نظر گذاشتید.
    در مورد اون موضوع اخر من ذره ای حتی ذره ای هم کاری به دین و .. در نقد بازی ندارم راستش. بازی باید به صورت جهانی نقد بشه. من شخصا علاقه ای به این موضوع اصلا ندارم و در نظرم خوشایند نیست ولی ربطی به نمره کم کردن و .. نداره اصلا به نظرم.
    باز هم تشکر از شما و نظرتون.
    https://t.me/Gametal

  • واقعاً دست مریزاد استاد آقابابایی، من چند ساعتی از بازی رو تجربه کردم، نقدتون به معنای واقعی کلمه منصفانه و عادلانست.
    تا همینجای بازی به قول یکی از بچه‌ها به‌نظرم با یکی از برترین دستاوردهای بشر روبرو شدم.
    به بقیه دوستان هم توصیه میکنم، خودتون حتماً بازی رو تجربه کنین و نمره‌ی هیترها تو انگیزتون تاثیر نذارن.

    • به به درود ابوالفضل عزیز و گل. دست مریزاد به شما که این قدر با محبت و گل هستی. خیلی خوشحالم از دیدن نظرت مثل همیشه. خیلی خیلی از لطف و محبت شما متشکرم.باعث افتخار منه که نقد عادلانه اس از نظرتون. کاملا موافقم با مواردی که فرمودید ابوالفضل جان. واقعا این بازی بی نظیره.
      https://t.me/Gametal

  • من یه چیزی بگممممم
    این بازی به اندازه ی هفت سال صبر خوب هست؟
    قطعاً نه
    گیم پلی بازی که نمونه
    داستان بازی هم که هیچی
    ولی گرافیک و موسیقی بازی ابر شاهکاره
    کلا من بخوام نمره بدم ۸٫۵ از ۱۰ میدم

    Lucciola Ballad
  • گیمفا، قبول کن که اگر به برند بازی و کمپانی و سونی نمره دادی مه به گیم! و انصافا اگر همین بازی با همین گیمپلی و داستان، در یک بازی جدید میبود چیزی بین ۸ تا ۹ بهش میدادی. منظور من از بد بودن نیست، خیلی هم خوبه اما یک بازی نیست، بیشتر شبیه به یک فیلم هست که شما فقط در اون مقداری بازی میکنید و زامبی میکشید! ایراد هم داره یکی نبود مپ درست در برخی مناطق که باید بگردی، و یکی اینکه بیشتر زمان بازی رو باید به گشتن و جویندگی بپردازی و از گرمیش کاسته میشه. در کل بازی خیلی خوبیه اما ارزش تکرار نداره و هیچ حرکت بازیباز تغییری در روند اون ایجاد نمیکنه در حالی که همیشه منتقدان عزیز در دنیا به خطی بودن بازیها ایراد میگیرن اما این بازی یک خط ثابت. مستقیمه که بازیباز فقط تعدادی زامبی میزنه و سر فلش رو به سمت راه میچرخونه (اِلی منظورم هست)!!! در کل این بازی جزو اون دسته ای از بازیهاست که مردم بدون داشتن کنسول هم میتونن لذت ببرن اون هم از طریق دیدن بازی در یوتوب همچون دیدن یک فیلم و یا یک مستند آخرالزمانی!
    من دوروزه بازی میکنم و بیشتر در حال یافتن لوازم برای ارتقاء هستم و فقط میخوام تمومش کنم و زود بازی رو رد کنم بره، مخصوصا بخاطر دوساعت اول که خیلی جالب‌نبود و هرچند کلی ایراد در اون و در ادامه نسبت به اتفاقات همین دوساعت اول وارده.
    خلاصه این نمره ۱۰ بعنوان یک فیلم جالب که میتونیم تعدادی زامبی بزنیم و بیشتر در فیلم غرق بشیم میشه گفت خوبه اما نه بعنوان یک بازی و گیم!

    • Psycho0172 گفت:

      اگه سلیقت به بازی نمیخوره اوکی
      اگه از بازی خوشت نمیاد اوکی
      ولی چون شما از بازی خوشتون نمیاد دلیل نمیشه استاد بیاد چون شما خوشت نیومده کم کنه
      البته نظر شخصی شماست و محترم
      بلاخره نمیشه از یه چیزی همه خوششون بیاد
      بحث سلیقه و هزار تا چیز دیگه هست
      ولی خب اول نظرتون بی انصافی کردین
      این بازی به مزاق تقریبا همه منتقدا و طرفداراش خوش اومده
      اونای هم که از داستان بد میگن
      نه اینکه داستان بد باشه ها نه
      داستان خیلی خوب بده
      یعنی بدی و تاریکی و پلیدی رو به صورت خیلی عالی روایت میکنه
      که خب خیلیا نتونستن هضمش کنن
      موفق باشید

    • نظرت دوزار نمی ارزه نه میدونی گیم چیه نه فیلم به درس و مشقت برس

  • roohi.ps5 گفت:

    دقیقا همون نقدی بود که از سعید آقابابایی انتظار داشتم :yes:
    با همون شوخی های همیشگی و جالب…
    جهانگیری خیلی خوب بود :rotfl:

    هر چی تیکه بود که باید بار این هیترای به قول شما هنر میشد هم شما بارشون کردی و واقعا دمت گرم و درود بر شرفت :yes:

    منتظر بررسی ویدئویی این شاهکار هستم…

    • درود بر شما روح الله عزیز و گل. یک دنیا سپاس از لطف و محبتتون. خوشحالم که مورد توجهتون قرار گرفته مقاله و شوخی هاش.
      باید اینا رو می گفتن به این هیترها. البته این رو هم بگم به هیترهای واقعی ها. نه مثلا یه شخص محترمی که میگه اقا مثلا با داستانش و فلانش زیاد اندازه نسخه اول حال نکردم و خوشم نیومد. منظور اونه که میگه پول دادین “اشغال خریدین”. این دقیقا اشغال خودشه و نفرت وجودش و دقیقا این مقاله با اونه
      باز هم تشکر از شما

      در ابتدای مقاله هم اضاقه کردم با قرمز که دوستان فهمیده اشتباه نگیرن:

      “در همین ابتدا باید منظور از هیتر را روشن کنم که به کسی برنخورد. هیتر کسی است که می رود به لست او اس ۲ می دهد سفر. هیتر کسی است که می گوید رفتید آشغال خریدید. هیتر کسی است که می گوید ای کاش نمرات بازی افتضاح شود تا روز انتشار کیف کنیم. هیتر یک شخص پر از نفرت است. کسی نیست که می گوید من از داستان این بازی زیاد خشم نیامد یا اندازه بازی اول برایم جذاب نبود. کسی نیست که می گوید به نظر من نمره این بازی مثلا ۹ است. هیتر نفرت خالص است و یک موجود پر از نفرت. نه شما عزیزی که نظرت در مورد بازی هر چیز منطقی و محترمانه ای است. پس لطفا اگر هیتر نیستید به خود نگیرید. ”

      https://t.me/Gametal

  • واقعا خسته نباشید.طراحی چهره ها که تو سطح خیلی خوبی قرار داره و هر چقدر ساده تر باشه بهتره به نظرم.بالاخره تو همچین دنیای اخرالزمانی نباید انتظار چهره های خیلی جذاب و قشنگ رو داشت چون با واقعیت جور نیست.هر چند الی رو خوب ساختن.

  • من که بازی نکردم ولی این بازی خشونت رو به طور عریان به تصویر میکشه و با مخاطبش تعارف نداره.واسه همینه یه عده باب میلشون نیست :-((

  • Nima.1371 گفت:

    استاد ممنونم از شما بابت نقدهاتون که همیشه از روی علمه نه سلیقه.۲ سال قبل از روی نتایج کار ناتی داگ گفتم قطعا برترین بازی تاریخ ساخته میشه و بازی منتشر شده و این اتفاق افتاد.هیچ بازی در تاریخ توانایی رقابت با هیچ کدوم از بخش های لست ۲ رو نداره.گرافیک گیم پلی داستان و … .همش سوال میپرسیدم در مورد لست ۱ چطور یه بازی میتونی همه چی تموم باشه.الان دوباره این سوالو برای نسخه ی ۲ دارم.واقعا مگه میشه ۱ بازی تا این حد خوب باشه و کوچکترین نقطه ضعفی نداشته باشه.همیشه گفتم ناتی داگ ۲۰ سال از استودیو های برتر دیگه جلوتره.وای اگه سونی میتونست یه بودجه در حد بودجه ی راکستار در اختیار ناتی داگ بذاره.اونموقع شاهد چه چیزی بودیم؟

    • سلام به نیمای عزیز و گل و بزرگوار. مثل همیشه عشق میکنم نظرت رو می بینم. خیلی متشکرم از لطف و محبتت نیمای عزیز. بالاخره عمری تجربه باعث شده که دیگه جو نگیره و اون جه که بازی میکنم و م بینم رو بنویسم نه که طرف ویدئو دیده حرف هم میزنه. بسیار عالی بود نظرت البته مثل همیشه و بدون استثنا.
      https://t.me/Gametal

  • darkwarrior گفت:

    دمت گررررررررررم اقای آقابابایی ترکوندی
    دلم خنک شد و کلی حال مارو خوب کرری
    جواب دندون شکنی دادی و یه نقد محشر
    ایول بهت زحمت کشیدی

    • :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :inlove:

    • درود بر شما محمد جان. حیلی متشکرم ازر لطفتون. خوشحالم مورد رضایتتون بوده نقد. باید این هیترها رو یه حال اساسی بهشون میدادم که خدا رو شکر همینطور هم شد. باید حالا عادت کنن. بازی سال در راهه!
      باز دیگه هم این رو بگم که منظور به هیترهای واقعیه ها. نه مثلا یه شخص محترمی که میگه اقا مثلا با داستانش و فلانش زیاد اندازه نسخه اول حال نکردم و خوشم نیومد. منظور اونه که میگه پول دادین “اشغال خریدین”. این دقیقا اشغال خودشه و نفرت وجودش و دقیقا این مقاله با اونه. اونی که میره صفر میده
      باز هم تشکر محمد عزیز و گل.

      در ابتدای مقاله هم اضاقه کردم با قرمز که دوستان فهمیده اشتباه نگیرن:

      “در همین ابتدا باید منظور از هیتر را روشن کنم که به کسی برنخورد. هیتر کسی است که می رود به لست او اس ۲ می دهد صفر. هیتر کسی است که می گوید رفتید آشغال خریدید. هیتر کسی است که می گوید ای کاش نمرات بازی افتضاح شود تا روز انتشار کیف کنیم. هیتر یک شخص پر از نفرت است. کسی نیست که می گوید من از داستان این بازی زیاد خشم نیامد یا اندازه بازی اول برایم جذاب نبود. کسی نیست که می گوید به نظر من نمره این بازی مثلا ۹ است. هیتر نفرت خالص است و یک موجود پر از نفرت. نه شما عزیزی که نظرت در مورد بازی هر چیز منطقی و محترمانه ای است. پس لطفا اگر هیتر نیستید به خود نگیرید. ”

      https://t.me/Gametal

  • Senatorbigy گفت:

    نقد بسیار زیبایی بود :yes: مرسی از شما آقای آقابابایی 😀

  • Truman show گفت:

    خب تشکر دوباره از اقای بابایی بخاطر نقد عالیو پروپیمونشون امیدوارم که همه ی دوستان بازی رو ابتدا تجربه کنن بعد نظر بدن واقع گرایانه نگاه کنید میبینید ک انحصاری های سونی جزو افتخارات کل صنعت گیم هستند، امیدوارم که هم ناتی داگ و تمام فرست پارتی های سونی به راهشون ادامه بدن چون چند نسل متوالی برند سومی نشان دهنده کیفیتو اعتماد هستش و خیالتون تخت همونطور که در نسل های گذشته سونی پیروز بوده در نسل اینده هم پیروز هست..

  • hamidcage گفت:

    بخش مولتی پلیر هم برای بازی میاد

  • hamidcage گفت:

    نمی دونم دوستان حرص چی می زنند الکی بابا شما ها که همتون هکی می زنید حرص چی می خورید

  • Popo1987 گفت:

    ما همینجوری خوندیم داشت گریه مون درمیومد چه برسه به شما عاااالی بود واقعا با اون قسمت نقدتون به شدت موافقم که چرا باید به ترکیب برنده دست زد مثلاً میان تو بعضی از سایتا یا بعضی کاربرا مینویسن که بازی انقلابی نبود مثل قسمت اول و …
    اولاً تو این نسل از لحاظ گرافیکی بیشتر از این گرافیک اصلا از نظر فنی ممکن نیست
    ثانیا دقیقا خیلی هوشمندانه نقاط قوت بازی رو از جمله گیم پلی بی نقص قسمت اول رو بازم اومدن به بهترین شکل ممکن ارتقا دادن و نقاط ضعف بسیار نادر قسمت اول ( مثلا یه ذره هوش مصنوعی دشمنا) رو کاملا برطرف کردن بطوریکه با یه هوش مصنوعی خارق‌العاده طرفیم

    حالا واقعا کسایی که بدمیگن از بازی چه انتظاری داشتن واقعا؟؟!!!!!
    وقتی از یه بازی فقط یه قسمت ۱۰ ۱۵ ساعته شاهکار ازش ساخته شده چرا باید متحولش کنن معمولاً بازیایی رو میان تغییر بنیادی میدن که یا قسمت های قبلیش ضعیف باشن یا انقدر دنباله از ساخته شده باشه که دیگه کسی حس و حال دنباله جدید نداشته باشه ( مثل پایتخت ۶⁦☺️⁩⁦☺️⁩) نه این بازی که حالا حالا ها جا برای دنباله های جذاب داره

    یه سوال : نقد ویدیوئی این بازی رو کی میرید؟؟
    چون به قدری متن طوفانی بود که به شدت مشتاق شدیم نقد ویدیوئی هم ببینیم

    • سلام و عرض ادب خدمت شما. یک دنیا سپاس از لطفتون و نظر زیباتون. لطف کردید وقت عزیزتون رو برای مطالعه مقاله طولانی گذاشتید. باعث افتخار منه رضای داشتید.
      انشالله هفته ینده نقد ویدئو هم میریم و یه لایو هم براش میریم. انشالله بازم راضی باشید.
      https://t.me/Gametal

  • pegasus گفت:

    آقای آقابابایی تو قسمت تلنگر به هیترها واقعا حرف دل ما رو زدی

  • M.Mokabber گفت:

    سلام به همه
    اولاً یه تشکر ویژه از اقا سعید عزیز من خیلی وقته مقالات شما را میخونم و از اینکه دید شما و بنده نسبت به بازی ها شبیه هستند خیلی از نوشته هاتون لذت میبرم یه قسمت از مقاله اشاره کردید به والدین جالبه بدونید من پدر دو تا بچه ام و بشدت سونی فن تازه اوایل بازی هستم و همسرم دقیقا همین حرف را زد که خیلی شبیه به فیلمه فارغ از تعصبی که نسبت به پلی استیشن دارم ولی هیچ بازی و هیچ داستانی در دنیای گیم ندیدم تا حالا (چون ادعام میشه و از سال ۱۹۹۷ سونی بازم و همه بازیهای شاخ رو تموم کردم) که تااین حد تاثیرگذار باشه وقتی میشینی پای دستگاه برای بازی پاشدنت با خداست گذر زمان اصلا برات مهو میشه همه ارکان بازی بدرستی عمل میکنه همه چیز سرجاشه بدون اینکه بتونی پیش بینی کنی قراره چی بشه یه شاهکار شاهکار شاهکار…..
    ممنون از همه

    • سلام و عرض ادب خدمت شما. خیلی خیلی از نظر زیباتون متشکرم. باعث افتخار منه که پدر دو فرزند گل در مقاله یمن نظر میذاره و مقاله م رو میخونه. این واقعا مثل یک نور امیده برای من. در مورد بازی کاملا درست فرمودید و دقیقا موافقم باهاتون. کلا ما گیمرهای قدیمی تر خیلی خیل نگاهمون به هم شبیهه. انشالله که همیشه شالم و سلامت باشید در کنار خانوادذه و دو فرزند عزیز و گلتون. باید به باباشون افتخار کنن که گیمره و میاد گیمفا.
      https://t.me/Gametal

  • سجاد گفت:

    آقای سعید آقا بابایی گل رسما گل کاشتی خسته نباشی بابت این مقاله فوق شاهکار نقد نوشتن رو از شما باید یاد گرفت. وقتی لست ۲ الماس ۲۴ قراطی پادشاهی سونیست قطعا شما هم نیز الماس ۲۴ قیراطی بر گردن پادشاهی گیمفا هستید . رسما دمت گرم فاتحه هرچی هیتر بود رو خوندی دهنشون بد جور سوخت 😀 😀 😀 . در مقابل شاهکار بی بدیل ناتی داگ باید تعظیم نمود :pray: :worship: :pray: :worship: . افزایش نمره یوزر اسکور هم نشانه شکست ایناست که دارن میسوزن ازش :pirate: :pirate: . در نهایت منتظر مقالات شاهکار دیگرتان هستیم استاد

    • سلام و درود خدمت شما. یک دنیا سپاس از لطف و محبتتون. سلامت باشید انشالله. خوشحالم راضی بودین از مقاله. اصلا هدف همین بود که این هیترها رو یه جوری منفجر کنم رسما که شدن!! طرفدارای سونی دارن بازی رو تموم میکنن وقت ندارن برن یوزر بدن که!! دارن عشق میکنن.
      باز هم از لطف و محبتتون ممنونم.
      https://t.me/Gametal

  • Amirhosseinre گفت:

    سلام
    ببخشید یه سوالی داشتم از کسایی که این بازی رو تجربه کردن
    می خواستم بدونم که صحنه های جنسی بازی زیاده؟؟
    چون من برادر کوچیک تر دارم و از طرفی هم پدر مادر هستن
    اگه راهنمایی کنین ممنون میشم

  • عجب مقاله ایه. شرافتن باید قدر آقای بابایی رو دونست. من که حالاحالا ها نمیتونم بازیو تجربه کنم. چون دستگاهم هکیه و منتظرم هک جدید بیاد

  • vergil2max گفت:

    ﻓﺮﻫﻨﮓ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻭ ﻇﺎﻫﺮ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﻭ ﺑﺨﺶ دﺍﺭﺩ . ﺑﺨﺶ ﺍﻭﻝ، ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻄﻮﺭ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺷﻮﻧﺪ.
    ﺑﺨﺶ ﺩﻭﻡ، ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺧﻮﺩﺵ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺭﺑﻄﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ…راسل
    با اجازه اقای اقابابایی میخوام برای اولین بار و شاید اخرین بار یه چیزی رو بگم که شاید افراد غیر منطقی و متعصب خوششون نیاد ولی وقتی میبینم اینقدر بر ضدشون حرف میزنن دلم نیومد سکوت کنم.بهر حال اجباری در خوندن نظر نیست و طبیعتا نخونده منفی و مثبت دادن هم منصفانه نیست و همچنین ترجیح میدم بحث نکنیم خودتون میدونید چرا.شما هم میتونید نظرتون بعد از نظر من بگید و تمام
    بعضی ها میگن که برخی شرکتهای برای افزایش ببیننده و فروش و یا پوشش ضعف داستانی و شخصیت پردازی و غیره رو میارن به محتوای ه.ج.گ حالا شاید این در مورد برخی شرکت ها دلالت کنه اما بدون شک درمورد ناتی داگی که اینهمه اعتبار و محبوبیت داره و درکنارش نویسنده های خبره ای هم داره که اصلا نیازی نداره واسه همچین چیزای اینکارو بکنه بماند که از نسخه اول شاهد این مسائل بودیم و چیز جدیدی نیست که بگیم واسه افزایش مخاطب به نسخه دوم اضافه شده پس واضح که اینکار از ریشه داستان و در جهت بهتر شدن داستان و راستا خود بازی بوده و بس.بهرحال وقتی بازی رو تجربه کنید بهتر این مسئله رو درک میکنید و میفهمید تا بشنوید و ببینید بدون تجربه
    اینارو گفتم تا برسیم به این موضوع.سوالامو شروع میکنم
    ایا شما با دیدن یه اثر(فیلم و کمیک) ابر قهرمانی تبدیل به یه ابر قهرمان میشد یا مثلا وقتی یه فیلم ترسناک مثلا سیزدهمین جمعه میبیند تبدیل یا شبیه جیسون میشدو شروع میکنید به کشت وکشتار یا مثلا وقتی توی خدای جنگ همه رو سلاخی میکنیم یا توی gta همه رو به رگبار میگیریم توی دنیای واقعی هم تبدیل به یه قاتل بی رحم میشیم جواب منکه واضح…البته استثنائاتی هم داریم(روانی یا بی همه چیزا.بد برداشت نکنید جلوتر توضیح میدم).بله شاید این مسئله روی بعضی بچه ها اثر داشته باش اما برای منو شما که سنمون از ۱۷ به بالاس تاثیر نخواهد داشت.اما در کمال تعجب دیدم بچه های که زیر سن مجاز بازی بودن و خدای جنگ و gta بازی کردن اما روشون تاثیر نداشت نمونه بارزش خودمونیم مثلا من ۱۱ یا ۱۲ ساله بودم که اینارو بازی کردم و تا حالا نه تونستم و نه خواستم حتی یه گنجشک رو سلاخی یا زیر بگیرم.دی
    خب،همه اینارو گفتم تا برسیم به این مسئله که ایا شما با دیدن یه اثر که شخصیت هاش گرایش ه.ج.گ داره تبدیل به ه.ج.گ میشید.بزارید خودمو بگم بعد از دیدن چندین اثر قابل تحسین سینمایی و غیره اصلا نه شدم و نه میتونستم بشم و تاثیری روم نداشت…این همه سال شاهدیم که درباره غیر ه.ج.س فیلم و داستان و غیره ساخته میشه بدون هیچ اعتراضی حالا مگه چی میشه چندتا اثر هم راجع به این قشر ساخته بشه،چیزی که از منو شما کم نمیشه،مسئله مهم اینکه ما حق انتخاب داریم که بیبینم یا نه و طبیعتا اثاری که مخاطب کمتری داره محصولات کمتری هم داره پس با ندیدشون هم به خودتون هم به اونا لطف کردید البته به شرطی همه جا جار نزنید علایق و تعصبتون رو
    اما خیلی چیزای دیگه تو این دنیا هست که خواه ناخواه،چه تو وجودمون داشته باشیم و چه نه،چه بیبینیم چه نه،چه بشنویم چه نه،رومون تاثیر داره و با عمق وجودمون میتونیم حسش کنیم چیزای مثل اتفاقی که چند وقت پیش افتاد و یه بی همه چیز بلطف قانون ناعادلانه یه غلطی کرد در حق فرزندش و از اون موقع به بعد هم باعث تاسف و غم و ناراحتی ما و تحریک بقیه بی همه چیزای مثل خودش شد و شاهد اتفاقات سریالی و مشابه اون هستیم و جای تاسف که اون بی همه چیزا نهایتا چند سال میرن زندان اما یه ه.ج.گ بدبخت بخاطر چیزی که شاید ناخواسته تو وجودش اعدام میشه کسای که اگه اون علاقه شون رو نادید بگیرم شاید یه انسان بشدت خوب و مفید واسه همه دنیا باش نمونه بارزش الن تیورینگ کسی اگه نبود شاید الان منو شما حتی نمیدونستیم pc چیه.یا یه چیز خیلی مهم تر یعنی اقتصاد که از بچه ای که یه زوج توی فکر بدنیا اوردنش هستن تا کسی که میمیره روش تاثیر داره یا قیمت دلاری که مهمترین قسمت ما گیمرا شده این روزا اما همه چسبیده به این چیزا و ناراحتیشون رو سر اینا خالی میکنن

    • سلام عرض میکنم خدمت شما. خیلی متشکرم از نظرتون مثل همیشه و خیلی خوشحالم ازاین که محبت کردید و نظر گذاشتید. واقعا مثل همیشه نظرتون فرق داره و از دیدتون لذت میبرم. تک تک کلمات نظرتون رو میخونم و افتخار میکنم که برای افرادی مثل شما می نویسم که در صحبت باهاشون حتی ازشون چیزی یاد می گیرم. نظرتون بسیار زیبا و عالی بود و نوع نگاهتون تحسین برانگیزه. میشه ساعت ها و ساعت ها نشست و در این موارد صحبت کرد حتی در مورد یک جنبه از این موضوعاتی که مطرح فرمودید. واقعا ازتون ممنونم با این نظر زیبا.
      https://t.me/Gametal

  • Psycho0172 گفت:

    استاد
    استااااااد
    چه کردی با ما استاد
    این چی بود من خوندم
    این چه شاهکاری بود
    نقد خود شما الان ۱۰/۱۰ هستش
    واقعا چقدر جذاب چقدر دقیق
    مقایسه شود با نقد دوستان در نوبجی
    با اینکه جفتتون ۱۰ دادین به بازی
    ولی اون کجا و این کجا
    اون از اول نقد عین چی هی زرت و زرت تعریف های الکی
    یه نقد خشک و آبکی که داد خود کاربراشون هم در اومده
    ولی اینجا
    انقدر نقد جذاب بود که نگو
    لحظه لحظه نقد خواننده ترقیب میشه بقیشم بخونه
    واقعا یکی از زیباترین نقد هایی بود که خوندم
    شوخی ها قشنگ در جای درست کار گذاشته شده بودن
    اینجا شما کامنتای هیتر هارو فاکتور بگیری همین عظمت گیمفا و استاد رو نشون میده که ۲۰۰ و خورده ای نفر همشون با نقد موافقن
    نکات مثبت:
    سر تا پای نقد
    نکات منفی:
    اگه دیدین به منم بگین(گشتم نبود نگرد نیست)
    نمره خود شما استاد عزیز هم ۱۰/۱۰ هستش بدون شک
    یا حق

    • سلام و درود مجدد. مثل همیشه واقعا خووشحالم که نظرتون رو می بینم و واقعا صمیمانه ازتون ممنونم که اینقدر خوش قلب و بزرگوار هستید. واقعا ادم باید خیلی افتخار کنه به خودش که مخاطب و دوستی مثل شما داشته باشه چون شما کوه انگیزه و امید و دلگرمی هستید. واقعا ممنون که وقت عزیزتون رو میذارید و مقالات طولانی رو میخونید و بعد هم اینقدر گل هستید که نظر می نویسید. واقعا خیلی خیلی خیلی مدیون شما هستم و باعث مباهات منه که برای کسی مثل شما می نویسیم. این رو از صمیم قلب میگم. نمره ی شما هم ۱۰۰ هست بدون شک

  • davidvilla گفت:

    سلام و خسته نباشید عرض میکنم خدمت آقای آقابابایی عزیز‌. بنده از طرفدارای پر و پا قرص مقالات ارزشمند شما هستم. با خوندن این نقد به این موضوع به نظرم رسید که برای نقد کردن به نظرم باید بیشتر از این نگاه نقادانه داشت به اون موضوع مورد نقد. چیزی که خوندم به نظرم یه کم از نقد خارج شده بود و در واقع رفته بود سمت طوماری در مدح و ستایش The last of us part 2
    با تشکر از مقالات فوق العاده ارزشمند و دوست داشتنیتون واقعا از خوندن مقالاتتون لذت میبرم. خسته نباشید با قدرت ادامه بدید و بدونید مخاطبین پر و پا قرصی دارید که با دقت مقالاتتون رو میخونن و افتخار میکنن بهتون :heart:

    • سلام و عرض ادب خدمت شما. سلامت باشید انشالله. خیلی ممنون که لطف کردید و مقاله رو مطالعه فرمودید. نظرتون بسیار عزیز و محترمه. این نقد من هست و بازی که نمره اش ۱۰ هست یعنی از نظر بنده کامل و بی نقصه. جدا از اون ریز به ریز نکات و موارد بازی کلمه به کلمه توضیح داده شده از کیفیت داستان و شخصیت و روایت و گرافیک و گیم پلی و …. اون هم ۴ برابر هر مقاله دیگه ای. به تمام زوایای بازی پراداخته شده. من هرگز چون اسمش نقده، پاچه ی بازی ها رو نمی گیرم!!‌ تجربه م رومیگم. نکانتش رو میگم. مثبت و منفیش رو میگم و نمره. بازی هم که ۱۰ میدم یعنی نکته منفی نداشته که بگم از نظرم و در واقع همون طومار مدح و ستایشه بازیه چون میدوتید بازی ۱۰ یعنی چه حدی از کیفیت؟
      در نهایت قطعا خوندن نظرات مخاطبینی مثل شما بسیار برایم ارزشمند و مهمه و ارزش و اخترام قائلم براتون چون حتی اگر نظرمون یکی نباشه، ادب و احترام رو حفط میکنید و با شخصیت و فهمیده هستید. این نکته اصلیه. همین که وقتتون رو میذاریدو میخونید برای من یک دنیا میازه.

      • davidvilla گفت:

        آقای آقابابایی عزیز نمره خودتون ۱۰ ئه و من به شخصه میتونم یک طومار در ستایش کارتون بنویسم نظرمون هم متفاوت نیست بنده به شخصه تاتی داگ رو در کنار سانتامونیکا، فرام سافتور ،راک استار و سی پراجکت رد، استودیویی می‌دونم که بازی های رده بالایی تولید می‌کنه و لول کارش یه سر و گردن بالاتر از بقیست من فقط انتظار داشتم کمی به نواقص هم پرداخته بشه چون چیزی که من از تریلر های بازی دیدم چیز جدید و متحول کننده ای که یک اثر متحول کننده باشه در صنعت بازی های ویدئویی ندیدم حداقل در گیم پلی بازی که به نظرم مهم ترین رکن هر بازیه.
        در آخر بازم تاکید میکنم که امیدوارم سوتفاهم نشه نظر من فقط یک نظر به عنوان یک گیره که عضوی از خانواده گیمفاست وگرنه شما استادین ماشالا هم قلمتون بسیار نافذه هم در این زمینه صاحب نظر هستید و به شخصه به عنوان عضوی از خانواده گیمفا به شدت به شما افتخار میکنم :heart:

        • درود مجد بر شما. خیلی از لطف و محبتتون ممنونم. خوندن نظرتون برام بسیار ارزشمند بود همونطور که گفتم. این بازی نواقصی لااقل از نطر بنده نداشت وگرنه پرداخته می شد. در نقدهایی که نمره های متفاوت و مختلی داده شده همیشه به نکات منفی هم پرداخته شده اگر نگاه بفرمایید. در نهایت گفتم که اصلا ایرادی نیست که ددر برخی موارد هم نظر نباشیم چون انسانیم دیگه، مهم اینه که شما شعور و شخصیت و ادب دارید و میدونید باید چطور مطرح کرد حرف رد. باز هم تشکر فراوان از شما.

  • Max.level گفت:

    ممنون بابت نقد کامل و عالی شما جناب آقابابایی :heart: :rose:
    واقعا این بازی برای من مثال دارک سولز و بلادبورن که چالش سختی و مهارت بودن، لست ۲ چالش احساسات درونی بود :yes: :yes:
    برای درک کامل این بازی لازمه تا خودتون رو در قالب تک تک شخصیت های بازی قرار بدید و در پی اتفاقات پیرامون اونا، از خودمون بپرسیم که اگر واقعا به جای اونا بودیم چیکار میکردیم؟؟ آیا بعد از انجام هر کاری چه جور احساسی پیدا میکردیم؟؟ و در نهایت آخرین سوالی که ذهنمونو درگیر میکنه اینه که، آدم خوب واقعا کیه_آدم بد کیه؟؟
    تمام‌شخصیت های بازی نقشی خاکستری دارن که برای پی بردن به هر کدوم از اونا لازمه تا بازی رو از ابتدا تا انتها با دقت انجام بدیم و تمامی دیالوگ هارو کنار هم بچینیم و تا آخر به یاد داشته باشیم اونارو، بعدش خود به خود این بازی تبدیل میشه به منحصر به فرد ترین تجربه ای که تا بحال از دنیای بازی ها داشتید :yes: :yes:
    گیم پلی و گرافیک و موسیقی و هوش مصنوعی و… اینا که دیگه نیازی به تعریف نداره همه میدونیم که از بهترین های تمام ادواره :yes: :yes:
    امیدوارم همه بتونن ازین بازی لذت ببرن
    در آخر بازم تشکر میکنم از شما آقای آقابابایی، خسته نباشید :heart: :rose:

    • سلام عرض میکنم خدمت شما. خیلی ممنونم که این قدر بزرگوار هستید. باعث افتخار منه که رضایت داشتید از مقاله.
      چقدر زیبا فرمودید چالش احساسات درونی رو در مقایسه با چالش دارک سولز. عالی بود این جمله و نظرتون. خیلی لذت بردم از مطالعه نظر زیباتون. واقعا یک دنیا سپاس.
      خیلی خوبه که برای افرادی مثل شما می نویسم.

  • بسیار عالی سعیدجان خسته نباشی…خیلی ها سعی کردن بازیو بکوبن و مانع موفقیتش بشن من ولی پارت تو هم با نقدای مثبتش(کاری به کسایی که رفتن الکی نمره داده و کسائی که قلبا خوششون نیومد ندارم هردو قشرشون محترم هستن)هم با فروشش جواب تمام این ناحقیه رو داد بازی انقد تو رسالتش موفق بود(نشون دادن سیاهی و تم سنگین بازی) که بنده ی راست نمیتونستم پلی بدم و بعد مدتی استراحت دوباره میرفتم سراغش…برا شخص خودم جزو سه عنوان برتر نسل هشتم هست…دوستان اسیر این نظریات چرند نشید که فلانه بهمانه بازی رو تجربه کنید فارغ از تمام حرف و حدیث هایی که پشتش هست تا ببینید الماس ۲۴ قیراتی ناوتی داگ رو به قول آقا سعید

  • مرسی آقای بابایی عالی و بی نظیر بود.

  • Farshidmc گفت:

    برای من دو ساعت اول بازی تا چند روز گذشت که قبولش کردم (اصلا فکر نمیکردم قبول کنمش)
    محیط بازی عالی
    صندوق ها جالبه
    مکانیک گیم پلی عالی
    نحوه اپدیت عالی
    هوش مصنوعی عالی
    فعلا بریم ببنیم تهش چی میشه

  • 47 گفت:

    اصلا نمره‌اش حقش نیست با این داستان و مسائل خیلی خیلی بد و چرت توی بازی و تنها حُسن خیلی عالیه بازی مسائل فنیش هست که شامل گیمپلی و گرافیک و علل خصوص بهینه سازیه بازیه چون این حد از کیفیت تکسچر اونم برای یک کنسول با فریم ریت ۳۰ و حتی تو مدل های بالاتر ps4 فکر کنم از ۳۰ هم بالاتر باشه واقعا شاهکاره.
    درکل نمره واقعی بازی باید ۶ یا ۷ باشه (مَد نظر خودم ۶.۵) چون داستان واقعا بد و گرایشات بدتر توی بازی داشت.
    نقد اینجا و سایت های همسایه چون صرفا خیلی جاها ۱۰ یا ۹ دادند (اون سایت هایی هم که نمره کامل داده بودند مثل ای جی ان و گیم اینفور و چند جای دیگه از ترس این که l..g..b..t ها و فم..ن..ی..س..ت ها مبادا رو سرشون خراب بشن این نمره رو داده بودند) پس بقیه هم یعنی باید نمره کامل بدن

    • Fight Club گفت:

      عزیز میشه لطف کنی داستان بد رو برای ما توصیف کنی؟؟؟
      اصلا شما گرایشات بازی رو بزار کنار… کجای داستان بازی بد بود؟
      سیر تگاملی داستان… روایتش.. چهارچوب کلی داستان.. دقیقا کجاش؟
      لطف کن برای ما روشن کن
      که هی داری طوطی وار تو هر پست تکرار میکنی!
      بعدشم تهمت زدن کار اسونی هست عزیزم.. میای اسم سایت های معتبر رو میاری ربطشون میدی به یه موضوع خاص که مثلا بازی رو تخریب کنی؟؟؟
      اسم خودتون رو میزارین گیمر!
      چقدر شماها کوچیک فکر میکنین..
      تک تک این سایت ها نقدشون هست .. میتونی نقدشون رو بخونی.. دلیل نمره کامل هم مثل روز روشنه..
      ————————————————————————————————————————————–
      مرسی سعید عزیز… دوباره بعد از مدت ها لذت بردم از نقد زیبات
      نه به خاطر اینکه نقدت مطابق میل من بود..
      لذت بردم به خاطر اینکه حرف حق رو زدی!

      • سلام خدمت فرزام عزیز و گل. خیلی خوشحالم از دیدن نظرت مثل همیشه. دیدن نظرات شما باعث دلگرمیه چون همونطورکه قبلا هم گفتم شما ستون های سایت هستید.
        خیلی از لطف و محبتت ممنونم . از خوندن نظرت لذت بردم. مطمئنم اگر نقد بنویسی خیلی خوب میشه چون نوع نوشتنت در اون بخش اول نظرت مشخصه که سوال میکنی از بقیه و چواب میخوای. دوست دارم این نوع نوشتن رو. یعنی : “آدمی که ادعات میشه بلدی و تو خوبی، بیا دهنت رو باز کن و ۴ کلمه حرف بزن ببینیم تو چی میگی؟ این بازی بده اصلا. چی خوبه برات؟ بیا اونو بگو ببیینیم خوب چطوریه؟”

  • ps3 with xbox گفت:

    به جرات و بدون هیچ تعصبی تو ۳۱ سال سن گیمری میگم که ازین بازی شاهکارتر ندیدم واقعا منی که شماره یک رو بازی کرده بودم و چند وقتی هم از گیم دیگه خسته شدم با این بازی دوباره گفتم خدا رو شکر که تو زمان ناتی و نیل درکمن زنده ام
    ممنون از اقای بابایی عزیز کا گل کاشتی

  • خسته نباشید سعید خان واقعا نقد پروپیمون و عالی بود و به نظر خودم این بازی فراتر از یک بازیه و اصلا وقتی بازی میکنمش انقد زیباس که فقط میخوام قربونش برم 😀 :inlove:

  • Sunset Riders گفت:

    سلام خدمت جناب اقا بابایی عزیز من هیچوقت کامنت نمیذاشتم ولی همیشه نقدای شما رو میخوندم و لذت میبردم اینقدر زیبا نقد میکنید که ادم حتی اگه بازی رو هم انجام ‌نداده باشه حس میکنه تو دل بازی قرار داره بابت سالها زحمتتون و همچنین نقدای زیباتون تشکر ویژه ازتون دارم مخصوصا نقد این بازی که باعث شد بیام یه تشکر ویژه ازتون بکنم

  • Kourosh Abedi گفت:

    از قبل و بعد از انتشار بازی،مدام به بعضی ها میگفتیم:((داری اشتباه میکنی،حرف اونا رو باور نکن،این بازی واقعا یک شاهکاره.
    این با پارتی نمره بالا نیاورده،برعکس نمره پایین هم بعضی ها بهش دادن.
    آقا این بازی the last of us part 2 هه از استودیو ناتی داگ،همین کافی نیست که بفهمی این بازی شاهکاره.))
    حالا ما یک مدرک کاملا مطمئن داریم از شما.ممنون.ممنون.ممنون.
    دم ناتی داگ گرم که پایان خوشی برای نسل هشتم ساخت و دم شما گرم که تمام شک های گیمر ها رو از بین برین و نشون دادین این بازی شاهکاره.
    آقا مخلص شماییم.

    • درود بر شما کوروش جان. خیلی ممنون از لطف و محبتتون.
      کوروش عزیز برای کسی که میدونه حرف مفت میزنه و لی خودش رو میزنه به اون راه خیلی سخته توضیح دادن چون اون خودش همون موقع هم میدونه ولی اسیر نفرته.
      بازی کنید و لذتش رو ببرید. دلتون به حال کسانی بسوزه که نمیتونن نزدیک این بازی بشن و از نفرت میگن بیخوده. اینا دیگه راهی براشون نمونده.

  • VampireQ.Q گفت:

    واقعا ممنونم که این چیزارو گفتی نمیدونم افراد دیگه چرا با این روند مشکلی ندارن یا اینکه خوششون میاد .

  • Majid گفت:

    الان چندین برابر دوست دارم بدونم سایبر چی کار می کنه : 🙂
    سونی هم مثل نیتندو موقع خدا حافظی با کنسول یه بازی شاهکار برای کنسول داده که احتمالا به بهترین بازی نسل کنسولش تبدیل میشه
    بهینه سازی بازی ها از اول تا آخر نسل ۸ جوری پیش رفت کرد که آدم حس می کنه اول نسل کم کاری کردند هر چند که قطعا شرکت ها درجه یک این کار نکردن و قطعا بعضی شرکت های بزرگ هنوز دارن کم کاری می کنن و همونان که یکی دوسال زود تر با نسل ۸ خداحافظی کردن رفتن نسل ۹

  • mehrdadM2 گفت:

    درود سعید جان همین الان بازی رو تموم کردم برای بار اول و گفت بیام سایت رو ببینم که شما بررسی بازی رو گذاشتی به به
    احسنت و درود بر شما :inlove: :yes:
    داستان بازی با اینکه یکم تاریک و ناراحت کنندست از نظر من که عالیه
    گرافیک هنری و فنی بازی هم عالیا خدایش
    گان پلی بازی که حرف نداره و واقعا عالیه و آدرنالینش وقتیه که ۲ قدم با یه کلیکر فاصله داری و سلاحتم خالیه باید L1 و بزنی فقط والی …
    در کل من که بهش نمره ۱۰ می دم و از امشب NG+ و شروع می کنم به به و مرسی

    • سلام خدمت مهرداد عزیز و گل. مثل همیشه بسیار خوشحالم از دیدن نظرت مهرداد جان. خیلی از لطف و محبت همیشگی شما ممنونم. از خوندنت نظرت لذت برذم. بسیار عالی گفتی که داستان بازی تاریک و سیاهه ولی این اصلا ربطیهب کیفیتش نداره. منم دلم میخواد همه خوشحال و خندان باشن ولی در چنین دنیایی این خبرا نیست. ما هم اگر شخصا زندگی می کردیم در این دنیا، همین اتفاقا می افتاد. انسانیم دیگه.
      انشالله از بار دوم هم لذت ببری. یک دنیا سپاس مجد از شما مهرداد عزیز .

  • SolsLike گفت:

    خیلی عالی بود . بابت نقد بسیار بسیار زیباتون هر چیزی که در نقدتون نوشتین درست و کامل بود . واقعا بهترین بازی تاریخ هست آقای سعید آقابابایی مثل نقدهای دیگر بازیهاتون مفصل و مفید بود من همیشه نقدهاتون رو با دقت حوصله میخونم الان همین نقد بازی The Last Of Us Part 2 حدود ۱ ساعت طول کشید تا کامل خوندم . البته من خودم هنوز بازی رو شروع نکردم . چون برادرم داره بازیش میکنه . بعدا خودم تنهایی بازی رو تجربه میکنم . ممنون بابت نقد زیبا و مفصلتون .

  • سلام به سعید جانِ عزیز و گل
    من همیشه بر خلافِ یک سری از دوستانِ گل که بازی‌ها رو سریع به اتمام میرسونن خیلی دوست دارم بازی‌های شاهکار رو در حد امکان کِش بدم و سریع به اتمام نرسونم و دقیقا این مسئله برای مقاله‌های خودت که یکی از دیگری شاهکار‌ترن هم صدق میکنه.مقاله رو طیِ نزدیک به ۲ ساعت آروم آروم خوندم و به شدت لذت بردم و به معنایِ واقعیِ کلمه عشق کردم اما نه برای اینکه فنِ لست هستم بلکه به ۳ دلیل اولیش برای همچین نقدِ شاهکاری هست که باورم نمیشه فقط از تجربه ۱۰ ساعتی یه همچین نقدِ دقیقی نوشتی.دلیلِ دوم اینکه حرفِ دلِ تمام فن‌های لست رو زدی.فن‌هایی مثل reason که از دوست‌داشتنی‌ترین کاربرانِ سایت هستش و به دلیل جوِ بدی که هیتر‌ها در سایت درست کردن؛ اعلام کرد که در سایت حضور پیدا نمیکنه.سومین دلیل و اصلی‌ترینش این بود که وقتی نقد رو میخوندم میدونستم که این قلم متعلق هست به سعید جانِ آقابابایی که آدم با خوندنِ مقاله‌هاش و نقد‌هاش و همینطور دیدن ویدیو‌هاش و شنیدن صداش بار‌ها به احساس وظیفه و داشتنِ عشقی که به مخاطب داره پی میبره.نقد به مانند بازی شاهکار شده و بابتش متشکرم و واقعا خسته‌نباشی سعیدِ عزیزم.حتی حضورِ هیتر‌ها رو هم میشه از نمره میانگینی که این نقدِ شاهکار گرفته حس کرد.امیدوارم در کامنتم ذره‌ای از این عشقی که به مخاطب داری رو به سمتت برگردونده باشم و بازتاب کرده باشم.
    سلامت و پایدار باشی :heart: :rose: :heart: :rose: :heart: :rose: :heart: :rose: .

    • به به درود بر ایمان عزیز و گل. خیلی خوشحلم از دیدن نظرت. میدونی که بدون نظرت یه چیزی کمه همیشه در بخش نظرات مقاله.
      منم مثل خودت واقعا دوست دارم الکی حتی کش بدم این باز یها رو.
      واقعا با خوندن کلمه کلمه نظرات عشق کردم و به خودم افتخار کردم که دوست و مخاطبی مثل شما دارم. واقعا این رو بارها گفتم ولی خب حقیقته دیگه. شما واقعا نور امید و انگیزه برای من هستید ایمان عزیز و گل. به خودم یم بام که مقالاتم رو میخونی و بعد نظر میذاری. این برام از دنیایی ارزشمندتره. شما همیشه خیلی بیشتر از اون عشق رو به مست من برگردوندی ایمان عزیز و گل. من هستم که مدیون شمام. انشالله که همیشه سلامت و موفق باشی و لطفت شامل حال من هم بشه.

  • به به سعید جان عجب نقد کاملی دیگه از این بهتر نمیشد عالی بود. گفتنی ها رو گفتی در مورد هیترهای احمق بیسواد که از ده کیلومتری بازی نمیتونن رد شن و یک دقیقه لذت کنترل جوعل یا الی رو نچشیدن و مدام برای این شاهکار مضخرفات خنده دار میگن. ما که بازیمونو میکنیم کیف میکنیم و به این که جزئی از گیمرهای آگاه هستیم و این ابرشاهکار در دسترسمونه خدا رو شکر میکنیم روسیاهیش هم فقط به هیترهایی موند که مثل ذغال سوختن بعد از نمرات و فروش بازی.یک بازی چقدر باید بزرگ باشه که ۹۹ درصد سایتای معتبر و کوچیک و بزرگ بهش نمره کامل بدن. ۹٫۸ و ۹٫۷ و این ها نه ۱۰ کامل یعنی دیگه این ته گیمه. چندتا نکته هس که دوس داشتم بگم:
    اول اینکه من تقریبا تحت تاثیر هیچ بازی و فیلمی به این راحتیا قرار نمیگیرم و اگر هم تا این حد جذب بشم که ناراحت یا خوشحالم کنه اون رو توی پایانش حس میکنم. اما این لعنتی کاری با من کرد که از ثانیه اول باهاش همراه شدم با ناراحتی های الی عصبانی میشدم، خشم بازی رو در وجودم احساس می‌کردم و تشنه انتقام بودم.
    این بازی هیچی واقعا هیچی، هیچی کم نداره و اینجوری بگم که اگه کسی گیم‌پلی گرافیک صداگذاری موسیقی بازی رو دوست نداشته باشه همون بهتر که با گیم خداحافظی کنه چون هیچ بازی در تاریخ در حد سلایقش نیست!!!!!
    از چی این بازی بگم که هرچی بگم کم گفتم. داستان به اون زیبایی ترغیبت میکنه فقط بری جلو و دشمنانتو سلاخی کنی اما این محیط‌های لعنتی این آپگریدهای لعنتی این ارتقای درخت مهارت‌ها اون ارتقای اسلحه به اون زیبایی که کف و خون قاطی میکنه آدم. مگه اینا اجازه میدن بری جلو. از یه طرف میخوای داستانو جلو ببری ولی محیطای بازی بت چشمک میزنن که بیا منو بگرد آقا کجا میخوای بری با این عجله. میری محیطا رو بگردی گرافیک بازی با اون موسیقی محشرش خیرت میکنه و اصن میخوای همونجا هندزفری بذاری و فقط خیره شی و محو شی توی این زیبایی.
    حرف زیاده سعید جان.واقعا خسته نباشی با این مقاله عظیم و کامل که لحظه ای از خوندنش خسته نشدم.

    • سلام و درود خدمتت مهدی جان. خیلی خوشحال شدم از خوندن نظرت و این که میبینم نویسنده های عزیز و توانمند تحریریه هم اینقدر دیدشون بازه که همه چیز رو می بینن دیگه. قطعا این نقد رو با قلم خودت هم میخوندم دنیایی از لذت بود مثل همیشه. واقعا از خوندن کلمه کلمه نظرات لذت بردم و واقعا “احمق و بیسواد” خیلی مناسبه برای کسی که میگه این بازی آشغاله و صفره نمره اش. یعنی اون دیگکه اصلا کلا زندگیش سیاهه از نفرت و نمیدونم توی دنیای بازی چه میکنه. جالبه بپرسی ازش چی حقش ۱۰ هست یه جوابایی میده که همونجا باید بکشی خودت رو. کرک دون ۳!!! ولی خب حدا رو شکر اول با نمرات بازی روسیاهی روشون موند و بعد هم این نقد دقیقا زد همونجایی که میخواستم. یعنی منفجرشون کرد. البته گرمشون کردم حالا هنوز بازی سال مونده نقد ویدئویی مونده و پرونده مونده.

      آهان راستی گفتم پرونده. دوستان کل اعصای تحریریه گیمفا نقد خلاصه شون از این بازی و نمره شون رو می نویسن و در یک پست برای شما در قالب پرونده لست او اس منتشر میکنیم هفته بعدی.

      باز هم تشکر فراوان از شما مهدی جان. منتظر خوندن مقالات عالیت هستم مثل همیشه. خوندن نظرت برام دنیایی ارزش داشت و ازت خیلی متشکرم مهدی عزیز.

  • فرشاد گفت:

    متن زیر حاوی اسپویل می باشد
    .
    .
    .
    .
    .

    سعیدم کجایی دقیقا کجایی عجب مقاله ای عجب تعریف و تمجید های دقیقی واقعا ایول به این مقاله اون اولش که در مورد هیترا نوشتی واقعا کیف کردم امیدوارم همشون بند و بساطشون رو جمع کنند برن پی کارشون واقعا در مورد بازی تک تک کلماتت درست بود از همون اول بازی یه حس عطش گونه ای به بازی داشتم راستش من جز کسایی بودم که قبل از عید پیش خریدش کرده بودن که یهو تاخیر خورد تا امروز براش صبر کردم حقیقتا این قسمت واقعا تلخ ترین قسمت بازی اون عکسی که از جوئل گذاشتی باید بگم صحنه بعد از اون برای من یه نفر حداقل خودش پایان بازی بود اصن فکرشم نمیکردم اونجوری بشه به هر حال وقتی وارد سیاتل شدم و تو جنگل اسب سواری میکردم مبهوت محیط بازی بودم واقعا فیلم بود محشر بود و واقعا یه پاگشای درست و حسابی بود البته در بعضی مواقع حس گرافیک آنچارتد ۴ و لاست لگاسی بهم دست میداد ولی واقعا اون هیترایی که از روی عقده رفتن نمره کم دادن جای سوال داشت طرف بعد ۳ ساعت رفته نمره صفر داده فکر میکنه ما از پشت کمد اومدیم بخدا باورت نمیشه از بس محیط های بازی خشن تر و کلیکر ها و اینفکتد ها وحشی تر شدن تقریبا میشه گفت بعد ۳ تازه تونستم چپتر اول رو تموم کنم و برم سیاتل اینا چجوری تو ۳ ساعت نمره دادن خدا میدونه بعد میان میگن سونی چک داده و این حرفا یعنی یه روده راست تو شیکمشون نیست یه روز میگن سونی فقیر و بیچاره است یهروز حرف از چک کشیدنش میگن آخر سر نفهمیدم بالاخره سونی پول داره یا نه بگذریم لحظه لحظه بازی تا الان دیدنی بوده برام و از اونجایی که من از لوت کردن کامل محیط بازی ها خوشم میاد راستیش بازی برای من بیشتر از زمان معمول طول کشیده و میکشه اتفاقا وقتی نقشه سیاتل رو گذاشتی نا خود آگاه یاد سوالم افتادم که اینم اینجا ازت میپرسم رمز گاو صندوق بالای پارکینگ تو اتاق چیه من تمام کاغذ هایی که دارم چک کردم رمز اون یه گاو صندوق رو پیدا نکردم و اینکه به خاطر این لوت کردن محیط بازی هنوز به چپتر دوم نرسیدم ولی با این حال تا اینجای کار از هر نظر لذت بردم و به جرئت میشه گفت میشه با شاهکاری دیگه از ناتی داگ طرفیم و واقعا حیف و دو صد حیف واسه اونایی که خودشون رو پابند چهار تا نمره و متا و یوزر اسکور کردن و خودشون رو از تجربه این شاهکار منع کردن راهنمای قدم به قدم بازی رو هم بعدا تو سایت بزار مثل دارک سولز ممنون

    • به به سلام خدمت فرشاد عزیز و گل.
      همینجام فرشاد جان در خدمت شما.
      خیلی خیلی از خوندن نظرت مثل همیشه کیف کردم و واقعا باید بگم که غیر قابل وصفه لذت داشتن مخاطی مثل شما که اینقدر با محبته و برای کارت ارزش قائل میشه و برای گفتن حقیقت و ساختار شکنی ارزش قائل میشه. واقعا این قدر نظرت زیبا بود که دوست دارم در نقد قرارش میدادم. به خودم می بالم که برای شما می نویسم فرشاد جان. واقعا درود فراوان بر شما به خاطر این بزرگواری و محبت.

      • boomber8585 گفت:

        سلام
        ببخشید من میخواستم از محتوای این مقاله شما و بعضی از مقاله های سایتتون برای محتوای کانلم استفاده کنم ولی برام مهم بود که شما و تمام اعضا نشریه سایتتون از این قضیه راضی باشید.
        و اینکه در صورت رضایت شما تو بخش منبع حتما سایتتون رو ذکر میکنم همون طور که سایتایی که ازشون ترجمه میکنم ولی خوب خیلی وختا نمیشه ترجمه کرد و باید کمک بگیرم.
        سر همین قضیه خواستم منبع برای بعضی چیزا یه سایت معتبر باشه .
        با تشکر ممنون میشم جوابم رو بدین

  • آقا سعید عزیز واقعا دمت گرم بابت نوشتن همچین مقاله زیبا و خواندنی
    درود بر شما
    واقعا همچین نقدی در خور همچین شاهکاری هستش

    • بیشتر از ۴_۵ سال هستش پیگیر اخبار و… گیمفا هستم و اکانت دارم
      از وقتی ک آقای نوروزی مدیریت گیمفا رو ب عهده داشتند
      تو این مدت خیلی کم کامنت گذاشتم و بحث کردم ( چهار پنج سالی میشه ک رفیقامم توی گیمفا نیستن دیگه)
      ولی دیگه نتونستم جلوی خودمو بگیرم و با هیتر های محترم وارد بحث نشم! چون واقعا دارن نسبت ب این شاهکار و زحمات چندین ساله ناتی داگ کم لطفی میکنن (حتی توهین)
      الان از خوندن این نقد عالی واقعا لذت بردم و انگار نوشیدن آب سردی بود وسط گرمای تابستون برام :دی

    • درود بر شما هادی جان. یک دنیا سپاس از این بزرگواری و لطف شما. خیلی برام ارزشمنده این حمایت و محبت شما. باعث افتخار منه که رضایت داشتید هادی عزیز.

  • artyum گفت:

    اقا سعید خسته نباشید
    بسیار عالی بود نمره هم کاملا به حق
    بعنوان یه پی سی گیمر اونقدر شیفته ی این بازی هستم که واکتروهاشو از یوتیوب دانلود میکنم واقعا گیم پلی و داستان خفن و دارکی داره
    در اخر برای هیترها ارزو میکنم به راه راست هدایت بشن
    یاحق

    • سلام و عرض ادب خدمت شما آرش جان. سلامت باشید انشالله.
      چقدر خوبه که آدم اینقدر با فرهنگ و با کلاس باشه مثل شما. فکر نکنید کار اسونیه ها. خیلی خیلی سخته. می بینید نمونه هاش رو که همین هیترهای سیاه از نفرت هستن که مثلا جون خودشون پلتفرمن دیگه ای دارن اینجوری اسیر ذلت میشن. کاش ادم مثل شما باشه. امیدوارم که هر بازی خوبی که دلتون میخواد رو بازی کنید و کیف کنید. همش اثر هنریه و هر چی توی این صنعت خوب باشه شایسته تحسینه خالا بازی هر پلتفرمی هست. واقعا درود بر شما که شایسته احترام و تحسین هستید.

  • Kuros گفت:

    دمت گرم سعید جان

    من نمیدونم با این همه نمره ۱۰ چرا دهن این هیترها بسته نمیشه چه رویی دارن !!!

    مرسی سونی

  • P30PlayBox گفت:

    به نظرم این بازی بعنوان ادامه قسمت اول واقعا داستان دردناکی داره ولی اگر با دید یک بازی جدید و فراموش کردن قسمت اول بهش نگاه کنیم واقعا شاهکاره اما اگر همش به فکر قسمت اول و دنباله اون بازی باشیم واقعا داغون کنندس در کل با تغییرات کوچکی در نگارش داستان و روایت بازی میتونستن بازی خیلی بهتر از تلو۱ بسازن.

  • نقد شما بسیار مرا کامران ، بختیار و خوشنود کرد ! از این که نظاره میکنم بنده ای درست کار مانند تو در این گیتی رشد کرده است ! بسیار حس کامیابی دارم.
    پاداش صحاح کارانی چون تو بسیار نامتنهاهی است !

  • سعید جان چه کردی برادر
    نتونستم بخونم و کامنت نزارم
    به به
    به به واقعا به قلمت
    خوندن این نقد که به نظرم یکی از تند ترین نقد های کل سایت های ایرانی لقب میگیره واقعا ظرفیت میخواد
    زخمی مخمی میدیم یعنی 🙂 خواهش میکنم کسی توانایی نداره نخونه واقعا …

    با تک تک حرفات موافقم سعید جان
    من خب دوستان میدونن نظرم همیشه در مورد بازی ها و اینکه به بازی ها بگیم هنر متفاوت بوده
    در اصل بازی هایی که من اونارو به عنوان هنر میشناسم کمتر از انگشت های دست هستن و آن هم به تعریف هنر و هنرمند و دخل و تصرف در آن برمیگرده که خب بحثش در اینجا نیست
    اما میخواهم یه چیز بگویم و حجت را تمام کنم
    حتی آدم سخت گیری مثل من که کمتر بازی ایی رو هنر فرض میکنه
    بعد از پایان بازی سر تعظیم بر داستان سرایی اون فرود اورده و بالاخره بعد از سال ها تونستم قبول کنم که tlou part2 تواانایی لقب گرفتن اثر هنری رو داره و باید بگویم که برای اولین باره که واقعا میبینم یه بازی جرئت میکنه که برخلاف عقیده ی بقیه بلند شه و داستانی رو بگه که فکر میکنه باید بگه
    نه داستانی که مخاطب پسند باشه
    توی دورانی که داستان های غم انگیز فروش ناچیزی دارن طبیعیه که tlou با این تاریکی دچار حواشی بشه
    و همین بس که بگم
    ” هیچوقت نمیتونی امید داشته باشی که یه داستان ترسناک پایان خوشی داشته باشه ”
    نماد پردازی و رفرنس های بازی به قدری زیاد بود که واقعا ذره ذره منو با خودش همراه کرد و کنار دستم همیشه یه قلم کاغذ بود تا دونه دونه جزئیات رو بنویسم و نماد هارو درارم
    از تشبیهات فراوان اثر های هومر و هملت ها گرفته تا نیم نگاه متفاوت به انتقام جویی
    از نماد گرایی ابی به عنوان جوئل گرفته
    تا پیامد های کوچیک ترین عمل ها
    و بزرگترین پیام بازی که واقعا گفتنش در هر حوزه ایی از هنر جرئت میخواهد
    ” انسان ها در جهان هیچوقت قهرمان نبوده اند ”

    ممنون بابت نقدت سعید عزیز درسته زیاد کامنت نمیزارم اما واقعا نمیتونستم سکوت کنم در این حجم از اصول ادبی نقد
    و خیلی خوشحالم که همچنان میشه در یه سایت ایرانی نقد تند و کوبنده هم خواند
    موفق و پاینده باشی

    • به به سلام خدمت امیر عزیز و گل. یک دنیا سپاس از محبت و لطف همیشگی شما. دیدن نظرت در مقالاتم واقعا خوشی بی اندازه ای داره که نمیتونم توصیفش کنم. کلمه به کلمه ی نظرت رو خوندم و از ته دل کیف کردم و ذوق کردم و خدا رو شکر کردم که مخاطب فهمیده ای مثل شما دارم که البته دیگه دوستم هستی تا مخاظب امیر جان. خیلی خوشحالم که تک تک مواری دکه می نویسی فکر شده و درست و بسیار زیباست و از اون مهم تر جوری می نویسی که واقعا ادم کیف میکنه از خوندنش و واقعا این رو بی تعارف میگم که میتونم این رو وصلش کنم به ادامه ی نقدم. واقعا ازت متشکرم که وقت عزیزت رو می ذاری و نه تنها مقاله طولانی من رو میخونی بلکه کلی وقت میذاری و نظر به این زیبایی می نویسی و باز از ان مهم تر این که دقیقا می فهمی نوع نگارش مقاله م رو و استایل نوشتنش رو حتی اصول ادبیش رو. اینه که باعث میشه ذوق کنم خیلی و خدا رو شکر کنم که مخاطبی مثل شما دارم. انشالله که همیشه سلامت و موفق و خوشحال باشی امیر عزیز و گل. کیف کردم از خوندن نظرت.

      • در پاسخ دوست عزیزی که نوشت چرا نظرم پاک شد نکته اول اسپویل وحشتناک بازی کاملا جدید از همون خط اول و نکته بعدی و بدتر از اون، توهین مستقیم به بنده می کتید و من رو میذارید کنار هر کس دلتون میخواد و فکر میکنید چون لحنتون مودبانه اس دیگه بقیه اش کشکه؟چندین نظر انتقادی د این مقاله اس که مستقیم از مقاله و نمره و .. انتقاد شده و نه تنها هستن بلکه پاسخ داده شدن و حتی لحنشون هم خیلی مثبت نبوده. پس بدونید که مشکل زا نظرت خودتونه که ارزش قائل نیستید برای کسی که هنوز بازی نکرده و بعدش هم که مستقیم بنده رو هدف قرار میدین و توهین میکنید و میخواید همینجوری هم باشید!! هر وقت درست نظر نوشتید و توهین نکردید و اسپویل مستقیم از خط اول نکردین اونوقت منتشر میشه.

  • Classified گفت:

    دوستان باید پذیرفت که این بازی شاهکاره و به ددر از تعصب و فن بازی با وجود اینکه خودم عاشقه ایکس باکسم اما بپذیریم این بازی بی نظیره تبریک به فن های پی اس لدتشو ببرین

  • nebula گفت:

    سلام.ممنون از نقد عالی آقای بابایی.یک سوال:نقد ویدیویی این بازی رو هم قرار میدید؟

    • سلام و درود بر شما. خیلی ممنون از لطفتون. بله حتما هفته آینده نقد ویدئویی میریم براتون

      • درباره ی ویچر ۳ هم بگم من وقتی دیدمش اصلا حس خاصی راجبش نداشتم.ولی وقتی فهمیدم در ذهنتون در قسمتی به نام “گیم” ،گرالت(در ویچر ۳) داره با افتخار جام طلایی رنگی رو تکون میده فهمیدم که تجربش ضروریه! :inlove: .و موقعی ای که داشتم اسب سواری میکردم اصلا باورم نمیشد که اخه ادم چقدر میتونه تو یک بازی غرق بشه.تنها کاری میکردم یا به دور و برم نگاه میکردم یا به نور افتاب :inlove: :inlove:

  • head of demon گفت:

    از لحاظ روایت داستان واقعا شاهد داستان پوچ و بی منطقی هستیم، دیالوگ ها به شدت سطحی ، ریکشن شخصیت ها به اتفاقات و مرگ ها خیلی سطحی،شخصیت های همراه هیچی برای عرضه ندارن
    بازی از لحاظ گیم پلی واقعا روان و لذت بخشه و وظیفه سرگرم کنندگیش رو کاملا اجرا میکنه ، از لحاظ موسیقی و صداگذاری هم به همین نحو، گرافیک بازی نشون میده که هنوز اونقدرام نیازی به ps5 نیست به جد ۲ مورد ، باگ های بازی ،( گیر کردن دست الی ، ثابت وایسادنش تو هوا ) و اینکه الی توی داستان اصلی چندباری پیش میاد که قیافش کاملا متفاوت باشه!
    امتیاز شخصی بنده به بازی ۹ هستش، داستان به طرز زیادی نمره بازی رو پایین کشیده

  • دوست عزیز ali eb این کامنتی که گذاشتید به حدی عجیب بود که من اصلا نفهمیدم چی هست و در مدح هیترها بودیا…. ؟ کامنت قبلیتون رو هم ندیدم اصلا که بدونم چیه. محبت کنید کامنت قبلیتون رو بذارید تا ببینم چی بوده اصلا. قطعا اگر مشکلی نداره منتشر میشه.
    هر نظری در مورد بازی دارید قطعا منتشر میشه مگر این که اسپویل کامل باشه و یا این که توهین باشه و به جای پرداختن به بازی که موضوع مقاله اس بخواید به بنده بپردازید که نیازی ندارم ممنون.

    • ali eb گفت:

      با سلام من هرگز از انسان هایی که نه بازی رو دیدن نه می دونن چی به چیه حمایت نکردم استاد … شما اتفاقا مقاله خیلی خوبی نوشتید بنده فقط یه اظهار نظری کردم و از اولین بازی که سی و شیش هفت سال پیش بازی کردم تا الان تو هیچ سایتی نظر نداده بودم در کامنت قبلی هم یه خورده به خدای جنگ بد و بیراه گفته بودم که البته قبلش کلی توضیح درباره این بازی و بازی های سونی داده بودم . من هم مثل همه گاد آف وار و ویچر و رد دد و لست اف اس بازی کردم ولی می دونین وقتی می خواین از یک بازی بعنوان نماینده صنعت گیم یاد کنین باید هم صنعت گیم رو بهتر بشناسین و هم دیگر مدیا ها مثل کتاب فیلم یا هر چیز دیگر و تنها وقتی میتونیم غیر گیمر هایی که بازی های ویدیویی رو کنار می ذارن نهی کنیم که بفهمیم چرا اینکار رو می کنن . شما به همه میگین هیتر در حالیکه فقط بعضی از مخالفان این چنینی از روی دشمنی با سونی نظر میدن . خیلی از عاشقان ادبیات این بازی رو یه مدیای سطح پایین می دونن اما مثلن بازی دیسکو الیزیم رو شاهکار می دونن . یه سوال . ایا خود شما که سالهاست بازی می کنید و نویسنده توانمندی هستید حاضرید یک بازی ایندی بدون اکشن بدون مبارزه و بر مبنای تاس و حل پازل که یک رمان بسیار تعاملی و پرکشش رو در قالب ار پی جی روایت می کنه بازی کنید ؟ اگر کسی ده سال پیش از من این سوال رو می پرسید یا حتی من رو به کتاب خوندن دعوت می کرد می گفتم برو بابا تا خدای جنگ و هاف لایف و بایوشاک هست چرا کتاب ولی الان دارم ارزش واقعی شاهکار بودن رو می فهمم و وقتی می گم لست ۲ یک ایدئولوژی غلط داره یا خدای جنگ جز اکشن و لول دیزاین و گرافیک و برخی دیالوگ نویسی خوب چیز دیگری نداره دلایلی دارم که گیمر های تازه نفس نمی فهمند ولی من و شما هم دوره ایم و انتظار دارم از چنین رسانه ای برای گفتن حقایقی استفاده کنید که این جوانان پس از سی سال خواهند فهمید و در ضمن چرا من حق ندارم از درون مایه بازی شکایتی داشته باشم و فقط کیفیت را در نظر بگیرم ؟ همان طور که قبلا گفتم اگر کریستوفر نولان بیاید یک فیلم بوق بسازد دیگر نباید اعتراض کرد ؟ و در ضمن من سونی و نینتندو رو نماینده های صنعت گیم میدونم و تا حالا فن بازی در نیاوردم و هیچ دشمنی به جز ادم حساب نکردن ایرانیان با این شرکت ها ندارم

      • Call Me Snake گفت:

        داداش من در کل تاحدودی باهات موافقم
        فقط درمورد گاد
        راستش دوست من این یکم زیاده خواهی و نامردی البته هستش که از همه گیم ها انتظار داستان خیلی عمیق و تاثیر گذاری مثل بایوشاک و متال گیر رو بخوایم
        سری گاد هیچوقت تمرکز و محوریت اصلیش بر داستان نبوده بلکه اول گیمپلی بی نظیر و شاهکار اون هست که در مرکز توجه هستش و بعدش بخش هابی مثل داستان و موسیقی و..
        در کل داستان سری گاد برای خودش عالی و کاملا منطقی هستش و همینطور خود شخصیت کریتوس که تو نسخه جدید که کاملا عمیق تر از قبل شده و جای بررسی براش هست
        در کل میگم جای بحثی. راجب داستان سری گاد نیست چون حق مطلب رو ادا کرده و از استانداردهای رایج داستان برای گیم هم تاحدودی بالاتر بوده
        و درمورد اینکه کتاب و رمان تو ضمینه داستان از گیم ها جلوتر هستن خوب واضح و اشکاره که کتاب تمام محتواش به همون داستانه و باید هم تو این بخش سر تر باشه
        ولی در کل حداقل به نظر من گیم ها تو ضمینه تاثیر گذاری واقعا از باقی مدیا ها بالاترن چون شخصیتی که ساعت ها تو نقشش هستیم و خودمون رو در واقع در اون تصور می‌کنیم اون موقع بیشتر با داستان ارتباط برقرار می‌کنیم و انگار روند و اتفاق هایی که تو داستان میفته بر روی خود ما هم به شدت اثر میزاره ولی در کل حرفم اینه یک گیم برای اینکه شاهکار باشه لازم نیست یک داستان بی نقص و به شدت عمیق در حد رمان های برجسته داشته باشه چون اصلا تو هدف اصلی یک گیم اون نیست

  • سلام جناب اقابابایی عزیز تشکر بابت نقد خوبتون، فکر کنم چند سال عمر گیمری کمتر از شما داشته باشم 🙂 این و عرض کردم بخاطر اینکه کاملا در مورد این بازی با شما هم نظر هستم ، کسانی که از این بازی بد میگن و با اکانتهای فیک یوزر اسکور بازی و پایین اوردن ، اگه همین افراد تو همه حوضه ها باشن دنیا از جرکت و پیشرفت می ایسته ، اینها مشکلشون بیشتر با خودشونه اما بدیش اینه همه ما رو درگیر نظر و سیلی که به راه میندازن میکنن بخاطر اینکه دشمن هنر هستن ، دشمن پیشرفت تو صنعت بازیسازی هستن و با این رفتارشون میخوان جلوی این هنر و زیبایی و‌و پیشرفت و بگیرن . چقدر حیف بود اگر سونی و استودیوهاش نبودن تا ما دنیاهایی رو لمس کنیم که سینما نتونسته با این بی پردگی بهش بپردازه، شما هیتر مفلک لیاقتتون بازیهای صد من یه قازه بتل رویال یا مسخره بازی و بی هدف ، شماها احساسی تو وجودتون ندارید کاملا بی حس ، بی روح ، دشمن هنر و زیبایی . به خودتون بیایید ، از این این دوره و این نسلها و بازیها و این شاهکارها لذت ببرید ، زندگی دکمه برگشت نداره ۱۰ سال دیگه ۲۰ سال دیگه ، شما ۲۰ سالت نیست که لست پارت ۲ ریلیز بشه و شما بازی نکنید و بی جهت دنبال تخریبش باشید . درود بر سونی و ناتی داگ .

  • c.m.a.r.z گفت:

    فقط واسه نوشتن نظرم درمورد بازی عضو شدم ، باید بگم که لعنت به هرچی هیتره که عنوز بازی رو نصب نکرده گند زدن بهش!
    من تا الان که این پیام رو مینویسم حدودا نصف بازی رو تموم کردم ، دنیای بازی بسیار بسیار وسیع و عظیمه ، کات سین های سینمایی فوق العاده جذابن و نمیشه رد کرد ، نمیفهمم چجوری این جماعت همون روز انتشار بازی اون همه نقد نوشتن!
    تا اینجای بازی که باید بگم بهترین بازی عمرمه!
    گرافیک فوق العاده زیباست
    موسیقی بی نظیره
    گیم پلی عجیب خوبه
    شخصیت پردازی ها معرکه هستن
    دیالوگ نویسی ها بسیار زیباست
    تایم های فلش بک به چند سال پیش وقتی دوباره الی رو کنار جوئل و تامی میبینیم واقعا حس فوق العاده ای داره و الی هم مثل قسمت اول زبون دراز و تیکه پرون ظاهر میشه!
    باید بگم همه چیز درمورد لست فوق العاده کامله تا اینجای کار که من پیش رفتم
    لعنت به هیتر های خشک مغز که الکی گند زدن به امتیاز بازی!

  • GERALT گفت:

    سعید آقابابایی واقعا سخته بنده بسیار خرسندم که همچین انسان هایی در دنیای گیم و در ایران داریم که بدون هیچ تبعیضی به نقد و بررسی بازی ها میپردازن واقعا مسئله هیتر ها امروزه خیلی عذاب آور شده واقعا چرا ما باید از یک بازی متنفر باشیم به نظر بنده یک گیمر واقعی هیچ وقت نمیتونه از یک بازی متنفر باشه دقیقا مثل این میمونه که ی آدم آب نخوره به نظر بنده کسانی که از یک بازی متنفرن گیمر واقعی نیستن درسته در تاریخ گیم ما بازی های خوب و بد زیاد داشتیم ولی بد بودن دلیل بر تنفر نیست و خیلی خوب و عالی بودن هم نباید برای یک گیمر ایجاد تنفر کنه با تشکر از سعید عزیز

  • majidam گفت:

    ممنون بابت نقد منصفانه و به جایتان واقعا هر گیمری بخواد از هنر گیم نقد غیر منصفانه بکنه اون گیمر یک هیتر نفرین شده هست
    این بازی هنر بالای صنعت گیم رو نشون میده و جامعه ی گیمر باید از همچین بازیها و کارگردانها و استودیوها حمایت کنند تا صنعت گیم موفق بشه و پیشرفت کنه

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا