ماینکرفت یا دیابلو؟ مسأله این است! | نقد و بررسی بازی Minecraft Dungeons

در هر صنعتی، یک عده از عناوین از لحاظ شهرت، مقبولیت و محبوبیت گوی سبقت را باقی رقبا ربوده، و به پرچمداران آن صنعت تبدیل می گردند. دنیای گیم نیز از آنجایی که هم هنر است هم صنعت، از این قاعده مستثنی نیست. عناوینی مانند Fortnite, League of Legends و ده ها عناوین دیگر که مخاطبان ده ها و بعضا صدها میلیونی دارند. در این بین Minecraft از آن دسته بازیهایی است که احتیاج به کوچکترین معرفی ندارد. عنوانی فوق العاده محبوب که نه تنها بیش از ۲۰۰ میلیون نسخه فروش داشته، بلکه به طور میانگین ۱۲۵ میلیون بازیباز ماهانه دارد! بی نظیر است نه؟
عنوان Minecraft, به مخاطبان این امکان را می داد تا خلاقیت خود را بروز دهند و خود به یک طراح تبدیل گردند و از لحظه لحظه وقتی که در دنیای خود سپری می کنند لذت ببرند.
اما امروز، به سراغ عنوانی از جنس ماینکرفت، اما در قامت یک بازی Dungeon Crawlers رفته ایم. جدیدترین عنوان استودیو Mojang که دنیای ماینکرفت را، تبدیل به عنوانی مشابه Diablo ساخته است. گردش و پیشروی در سیاهچال ها، پیدا کردن و به دست آوردن انواع و اقسام Loot ها، نبرد با دشمنان گوناگون و باس فایت و در کل هر چیزی که در عناوین مشابع Dungeon Crawlers یافت می شود را می توان در Minecraft Dungeons مشاهده کرد. با من و گیمفا همراه باشید با نقد و بررسی این عنوان.

ماینکرفت یا دیابلو؟ مسأله این است!

• نبرد همیشگی خیر و شر

در بخش داستان، با یک کلیشه آشنا طرف هستیم. نبرد خیر و شر(Good vs Evil). البته باید گفت نمی توان سادگی و کلیشه ای بودن داستان بازی را نقطه ضعف دانست. چرا که Minecraft Dungeons مانند Minecraft تمامی بازیبازان در رده های سنی گوناگون رو هدف قرار داده است و از طرف دیگر، پرداخت داستان چند لایه و عمیق در دنیای Minecraft کاملا غیر ضروری است.
داستان بازی در مورد شخصی به نام Archillager است که مردم و اهالی روستای او مدام به چشم تحقیر به او نگاه کرده و ارزشی برای او قائل نیستند. تا اینکه او یک Artifact فوق العاده قدرتمند را پیدا می کند. این Artifact قدرت کنترل Mob ها را به Archillager می دهد. همانطور که بدیهی نیز به نظر می رسد، او قصد سوء استفاده از این قدرت را داراست. حال بازیبازان باید جلوی او و اهداف شومش را بگیرند.
در کل داستان بازی بیشتر مانند بهانه و بستری بوده برای خلق محیط های گوناگون و پیش‌بردن گیم پلی بازی. نکته خاصی در مورد داستان بازی وجود ندارد و سیر انجام مراحل نیز از زنجیره ای از Objective ها تشکیل شده است. در کل همانطور که گفتم، داستان بازی نه نکته خاصی در بر دارد، و نه نقش مهمی را ایفا می سازد بنابراین مانور بیشتر بر روی آن غیرضروری است.

• یک ماینکرفت ایزومتریک!

پس از تجربه بازی آن هم به مدت کوتاه، در می یابید که Minecraft Dungeons تمامی المان ها و ویژگی های آشنا و جذاب عناوین Dungeon Crawlers را در خود جای داده است. به طور کلی، عناوین Dungeon Crawlers دارای چند بعد اساسی هستند. گردش و پیشروی، کشتن دشمنان، پیدا کردن Loot های ارزشمند و قویتر ساختن شخصیت خود و شکست باس های هر سیاهچال یا مرحله. تمامی موارد بالا به طور کامل در Minecraft Dungeons حضور دارند. علاوه بر آن، شاهد صندوق های مخفی(Hidden Chests) و مناطق مخفی (Secret Area) نیز هستیم که بازیبازانی که دنبال کشف رازها هستند می توانند به این بخش ها و صندوق های مخفی دست یابند و راز های هر منطقه و مرحله را کشف سازند. همچنین امکان انجام مراحل قبلی با درجات سختی بالاتر وجود دارد تا هم بتوانید راز و رمز های کشف نشده را پیدا کنید، و هم آیتم ها و سلاح های بهتر و قوی تری کسب کنید.

مبارزات بازی در عین سادگی، جذاب و سرگرم کننده هستند.

گیم پلی و مبارزات بازی هر چند نسبتا ساده و سطحی هستند و فقط به فشردن کلید خلاصه می شوند، اما وجود طیف وسیعی از سلاح ها، زره ها و Artifact ها عمق بسیار خوبی به کیفیت مبارزات بخشیده است. البته برخلاف اکثر عناوین مشابه، خبری از سیستم انتخاب Class نیست و انتخاب و Equip کردن سلاح ها و تجهیزات است که نحوه مبارزات شما را مشخص می سازد. این مسأله که می خواهید شخصیت شما بیشتر از سلاح های سنگین و نزدیک زن استفاده کند و قدرت را به سرعت ترجیح دهد، تماما بسته به سلاح ها و تجهیزاتی است که انتخاب می کنید. این مسأله از یک طرف موجب شده بازی حتی برای افراد ناآشنا با این سبک نیز ساده و قابل بازی باشد، اما از طرف دیگر، باید اذعان کرد وجود کلاس های تخصصی، عمق بسیار بیشتری به گیم پلی و مبارزات عناوین Dungeon Crawlers می بخشید. به همین دلیل فکر می کنم بهتر می بود اگر حتی به صورت کلی هم شده شاهد دو-سه کلاس مبارزاتی کلی بودیم.

از آنجایی که بازی نام Minecraft را یدک می کشد، پس حضور دشمنان و Mob های بازی اصلی در این نسخه کاملا بدیهی به نظر می رسید. دشمنانی مانند Creeper ها، Evoker ها، Villager ها و دیگر دشمنان آشنای بازی در سیاهچال ها و مناطق این عنوان در مقابل دشمنان قرار می گیرند که همین حضور پر رنگ دشمنان آشنا، کاملا حس شناخت را در مخاطبان قدیمی ایجاد می سازد.

اگر بازی را به صورت تیمی و در قالب تیم دو یا چند نفره انجام دهید، پس از از پای در آمدن هر کدام از اعضا می توانید او را Revive کنید، اما کشته شدن تمامی اعضای تیم یک جان تیم را از بین می برد. در هر مرحله شما سه جان دارید و بعد از از دست دادن آنها، باید مرحله را از ابتدا آغاز کنید. البته خوشبختانه سلاح و آیتم هایی که بدست آورده اید از بین نمی روند بنابراین در مراحل سخت تر حتی شکست چند باره نیز می تواند شما را قدرتمند تر سازد.

گیم پلی و مبارزات بازی هر چند نسبتا ساده و سطحی هستند و فقط به فشردن کلید خلاصه می شوند، اما وجود طیف وسیعی از سلاح ها، زره ها و Artifact ها عمق بسیار خوبی به کیفیت مبارزات بخشیده است. البته برخلاف اکثر عناوین مشابه، خبری از سیستم انتخاب Class نیست و انتخاب و Equip کردن سلاح ها و تجهیزات است که نحوه مبارزات شما را مشخص می سازد. این مسأله که می خواهید شخصیت شما بیشتر از سلاح های سنگین و نزدیک زن استفاده کند و قدرت را به سرعت ترجیح دهد، تماما بسته به سلاح ها و تجهیزاتی است که انتخاب می کنید

مواردی مانند المان های نقش آفرینی نیز طبیعتا در بازی حضور دارند. از سیستم Level بندی آیتم ها گرفته تا تقسیم بندی کیفیت و کمیابی آیتم ها با رنگ های مختلف. در کل اگر هر کدام از عناوین Dungeon Crawlers یا Role-playing مشابه, مانند Diablo را تجربه کرده باشید، چیز جدید و یا عجیب خاصی وجود ندارد و Inventory Management نیز خوشبختانه به هیچ وجه پیچیده و آزار دهنده نیست. البته باید گفت همین مسأله یکی از نقاط ضعف بازی نیز به شمار می آید. minecraft Dungeons با وجود جذابیت بالا و سرگرم کننده بودن، بیشتر به ارایه فرمول های ثابت شده عناوین مشابه بسنده کرده و شاهد بخش یا قابلیت خلاقانه و آنچنان جدیدی در بازی نیستیم. وجود یک عنصر یا مکانیزم خاص در گیم پلی یا نحوه طراحی مراحل، می توانست هویت بسیار خاص تری به این عنوان ببخشد چرا که در شرایط فعلی، Minecraft Dungeons را باید ترکیبی از المان های Dungeon Crawlers عنوان Diablo, و ویژگی های گرافیکی و دنیای Minecraft دانست. در حالی که این عنوان پتانسیل این را داشت که کاملا خود را از زیر سایه Diablo بیرون آورد. البته از آنجایی که فرانچایز Diablo در سبک خود شاهکار است، اگر عنوانی بتواند حتی نزدیک به این فرانچایز عمل کند می توان گفت موفق بوده است. با این وجود همواره خلاقیت و نواوری جایگاه مخصوص خود را داراست.

از لحاظ گرافیکی، Minecraft Dungeons به مانند یک تابلو نقاشی فوق العاده چشم نواز است و در همه ی جنبه ها نسبت به عنوان Minecraft شاهد پیشرفت هستیم. رنگ پردازی بسیار بهتر شده و شاهد طیف رنگ وسیع تری هستیم. کیفیت بافت ها رنگ و لعاب بهتری به خود گرفته اند و در کل، گرافیک بازی بسیار مناسب است. خوشبختانه از لحاظ فنی نیز عملکرد بازی قابل قبول بوده چرا که شاهد مواردی مانند افت فریم یا باگ های شدید و موثر در گیم پلی نیستیم و بازی تجربه ای روان را در اختیار مخاطبان قرار می دهد.

مواردی مانند المان های نقش آفرینی نیز طبیعتا در بازی حضور دارند. از سیستم Level بندی آیتم ها گرفته تا تقسیم بندی کیفیت و کمیابی آیتم ها با رنگ های مختلف. در کل اگر هر کدام از عناوین Dungeon Crawlers یا Role-playing مشابه, مانند Diablo را تجربه کرده باشید، چیز جدید و یا عجیب خاصی وجود ندارد و Inventory Management نیز خوشبختانه به هیچ وجه پیچیده و آزار دهنده نیست.

نتیجه گیری:
اگر از علاقمندان عناوین Dungeon Crawlers مانند Diablo هستید و یا ساعت ها در دنیای Minecraft سرگرم شده اید، Minecraft Dungeons یک تجربه فوق العاده سرگرم کننده را ارائه می دهد. هم برای بازیبازان قدیمی ماینکرفت و هم افرادی که اصلا Minecraft را تجربه نکرده اند. درست است که بازی آنچنان نوآوری و خلاقیت خاصی نسبت به عناوین مشابه پیشین را دارا نیست، اما تجربه بازی و پیشرفت در مراحل آن بسیار لذت بخش است. خصوصا به صورت دو یا چند نفره local و Online. در کل باید Minecraft Dungeons را تجربه ای جذاب و سرگرم کننده، با یکسری ضعف ها و کمبود های کلی دانست. اگر توانایی انجام بازی به صورت دو یا چند نفره را دارید، در تجربه این عنوان حتی یک لحظه هم شک و تردید نداشته باشید.