سینما فارس: نقد فیلم Silver Linings Playbook | بارقه‌های تفاوت

دیوید او راسل با فیلم «دفترچه‌ی امیدبخش» موفق شده یکی از بهترین درام‌های ده سال اخیر را تحویل بینندگان دهد. فیلمی که بیشتر از هرچیزی واقعی به نظر می‌رسد و می‌توان ساعت‌ها با شخصیت‌هایش همراه شد.

دیوید اوراسل را می‌توان از آن دست کارگردان‌هایی خواند که نقطه‌ی قوت‌شان به تسلط بر لحن فیلم‌هایشان برمی‌گردد. لحن‌هایی که بعضا متفاوت بوده و نشان از انعطاف پذیری بالای آن کارگردان هستند. اوراسل در فیلم Silver Linings Playbook اما به ترکیبی متعادل از کمدی، درام و رمانس دست پیدا کرده است. ترکیبی که با شخصیت پردازی عمیق و قابل باور، کشمکش‌های جذاب بین شخصیت‌ها و داستانی با ایده نسبتا جدید همراه شده و به دور از لودگی و مسخره‌بازی در لحظاتی خنده را برروی لب تماشاگران می‌نشاند. خنده‌ای که گاها ممکن است دردناک باشد.

برای خواندن نقد اینجا و مشاهده نقد ویدئویی اینجا کلیک کنید.