تکامل مبارزان خیابانی | نقد و بررسی Street Fighter V: Champion Edition
مجموعه استریت فایتر همواره از جمله محبوبترین بازیهای سبک مبارزهای بوده است که با وجود پستی و بلندیهای مختلف در سالیان گوناگون، همواره جزو عناوین مدعی این سبک بوده است. بعد از عرضه نه چندان موفق و ناقص Street Fighter V خوشبختانه کپکام به حمایت از این بازی ادامه داد. نسخه Champion Edition کاملترین نسخه Street Fighter V به تازگی عرضه شده است. در ادامه میخواهیم به بررسی خود بازی Street Fighter V و همچنین تغییرات Champion Edition بپردازیم تا ببینم در نهایت بعد از ۴ سال، این عنوان تا چه حد پیشرفت کرده است.
پیش از شروع نقد و بررسی خود بازی، باید به وضعیت عرضه Street Fighter V در سال ۲۰۱۶ و پس از آن نگاهی بیندازیم. این بازی پس از مدتها انتظار در ۱۶ فوریه سال ۲۰۱۶ یعنی چهار سال پیش عرضه شد و از همان ابتدا، کاملاً مشخص و واضح بود که با عنوانی ناقص و نیمه کاره طرف هستیم که ظاهراً قبل از اتمام فرایند کامل ساختش عرضه شده است. بخش بزرگی از مشکل در عرضه بازی این بود که کپکام به این عنوان به چشم یک سرویس (در اصطلاح Game as a Service) نگاه کرده بود و در اصل قصد داشت عنوانی را عرضه کند که در طول زمان به تدریج آن را توسعه بدهد. با توجه به سابقه سری استریت فایتر و این که همیشه حتی نسخه اولیه بازی هم سطح محتوای قابل قبولی داشته، این سیستم اصلاً نحوه درستی برای عرضه Street Fighter V از لحاظ طرفداران نبود و برای همین با انتقادات بسیار شدیدی رو به رو شد که البته بخش عمده این انتقادات به حق بود. بازی در ابتدا تنها ۱۶ شخصیت قابل بازی داشت که نسبت به نسخه اولیه Street Fighter IV یک افت محسوب میشد، بخش داستانی بازی هم در روز عرضه در دسترس نبود و قرار بود در آینده در قالب یک آپدیت به بازی اضافه شود و حتی بخش محبوب Arcade هم در بازی وجود نداشت. به علاوه مشکلات ریز و درشت این چنینی دیگری هم در بازی وجود داشتند که باعث میشدند با وجود کیفیت بالای مکانیکهای اصلی گیم پلی، این کمبود محتوا به شدت به ارزش بازی لطمه وارد کند. با توجه به شخصیتهایی که بعداً در بخش داستانی بازی وارد شدند، میتوان حدس زد که تعدادی از شخصیتها از همان ابتدا قرار بوده در نسخه اولیه بازی حضور داشته باشند؛ ولی به دلیل عجله در انتشار یا هر دلیل دیگری حتی شخصیتهایی که احتمالاً از ابتدای فرایند ساخت حضورشان در بازی قطعی بوده هم در آن حضور نداشتند. با توجه به این وضعیت، وجود بازخورد منفی در ابتدای عرضه بازی را میتوان کاملاً طبیعی دانست. با وجود این، کپکام به پشتیبانی از بازی ادامه داد و کمکم با اضافه شدن شخصیتهای جدید، بخشهای گوناگون و… وضعیت بازی بهبود پیدا کرد. البته با این وجود کپکام تا حد زیادی مجبور به تعویض دیدگاه خود به این عنوان شد. در ابتدا قرار نبود که مثل نسخههای قبلی این سری شاهد نسخههای Arcade Edition و Champion Edition و… باشیم و یکی از دلایل اصلی عرضه بازی به عنوان سرویس هم همین بود؛ با این وجود کپکام به ناچار روش خود را عوض کرد و تا حد زیادی به همان سیستم سنتی خود روی آورد تا بتواند این عنوان را زنده نگه دارد.
با این مقدمه به سراغ نقد و بررسی خود بازی Street Fighter V میرویم و در هر بخش آن، به بررسی موارد اضافه شده توسط Champion Edition هم میپردازیم.
در ابتدا به بررسی داستان بازی میپردازیم. به طور کلی اکثر بازیهای سبک مبارزهای معمولاً داستان خیلی درگیر کنندهای ندارند و به جز معدود مواردی، داستان جنبه فرعی در آنها دارد. سری استریت فایتر هم عنوانی نیست که داستان نقش اساسی را در آن داشته باشد ولی با این حال در طول سالیان مختلف، بازیهای مختلف این سری به عنوان یک مجموعه در سبک مبارزهای بخش داستانی خوبی را در اختیار طرفداران قرار دادهاند.
ماجراهای این نسخه از بازی از نظر زمانی بین وقایع Street Fighter III و Street Fighter IV جریان دارد. در ابتدای بازی چارلی نش که برای جلوگیری از پیشرفت بیسون خود را قربانی کرده بود، درون یک مقبره توسط زنی مرموز بیدار میشود. این زن که هلن نام دارد، او را به دنبال پیدا کردن Guile و پیدا کردن یک شی قدرتمند میفرستد تا بدین طریق بتوانند جلوی بیسون را بگیرند. در این میان، Ryu هم که برای مسئله کنترل Hado شیطانی درون خودش به پیش Dhalsim رفته، با موجودی عجیب و غریب به نام Necalli رو به رو میشود که برای بلعیدن روح جنگجویان پس از سالیان دراز سر و کلهاش پیدا شده است. در این میان گروه بیسون و سازمان Shadaloo یکسری قمر مصنوعی شیطانی را به مدار زمین میفرستند تا از این طریق، قدرتهای بیسون را تقویت کنند و بدین ترتیب، وقایع اصلی داستان بازی شروع میشود.
Street Fighter V در کل به عنوان یک بازی در سبک مبارزهای داستان قابل قبولی دارد. هر چند وقایع آن تا حدی قابل پیش بینی هستند و با سیستم روایی یا شخصیت پردازی خیلی سطح بالا و قوی در آن رو به رو نیستیم اما در مجموع وضعیت بازی را میتوان خوب ارزیابی کرد و نمیتوان به وضعیت کنونی آن در زمینه داستان ایرادی گرفت. البته باید توجه بکنید که همانند بسیاری دیگر از بازیهای سبک مبارزهای، بخش داستانی این عنوان هم خیلی طولانی نیست و اگر در حد متوسط در انجام بازی مهارت داشته باشید، در حدود ۳ یا ۴ ساعت و یا حتی کمتر امکان اتمام بازی وجود دارد. ضمناً نباید فراموش کرد که نسخه ابتدایی بازی که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، فاقد بخش داستانی بود و این حالت بعداً در قالب یک آپدیت به بازی اضافه شد. این کمبود محتوای اولیه در روزهای عرضه بازی قطعاً نکته منفی بسیار بزرگی برای این عنوان محسوب میشوند. هر چند از آن جایی که این نقد در مورد نسخه Champion Edition است، چنین ایراداتی در نمره نهایی ما تأثیر گذار نیستند چون این نسخه از بازی تقریباً تمامی محتواهای عرضه شده برای Street Fighter V تا به حال را در خود جای داده است و طبیعتاً بخش داستانی نیز یکی از همین قسمتهاست؛ با این وجود امیدواریم کپکام از اشتباه خود در عرضه این بازی درس گرفته باشد و برای نسخههای آیندهای سری فوقالعاده محبوب، به فکر عرضه جداگانه بخش داستانی نیفتد.
با توجه به این صحبتها در مورد داستان بازی، به سراغ اصلیترین بخش یک بازی مبارزهای یعنی گیم پلی آن میرویم. اگر از گذشته با سری استریت فایتر آشنا بوده باشید، میدانید که سیستم مبارزه این مجموعه مبتنی بر ۶ نوع حمله مختلف است. سه نوع حمله سبک، متوسط و سنگین برای پا و سه نوع حمله نیز برای مشت و دست. در حالی که بسیاری از عناوین مبارزهای مبتنی بر ۴ حرکت اصلی هستند، وجود ۶ نوع حرکت اصلی باعث میشود که با عنوانی نسبتاً پیچیدهتر در نحوه مبارزات طرف باشیم. علاوه بر این ۶ نوع حرکت، همانند تمامی بازیهای مبارزه، از طریق تغییر جهت آنالوگ یا کلیدهای جهتدار و فشردن ترتیب خاصی از دکمهها، امکان انجام حرکتهای ویژه عجیب و غریب و قدرتمندی برای هر شخصیت هم وجود دارد. مانند اکثر بازیهای مبارزهای یک نوار هم در زیر صفحه وجود دارد که با شرایط خاصی نظیر زدن ضربههای خاص یا ضربه خوردن پر میشود و بسته به میزان پر شدن آن میتوان حرکات مختلفی را اجرا کرد. اگر تنها تا سطح EX پر شده باشد، امکان اجرای قویتر حرکات ویژه وجود دارد و در صورتی که هر سه سطح آن پر باشند، حرکات بسیار قوی و خاصی که در بازی از آنها به نام Critical Arts نام برده میشوند، قابل استفاده میشوند. این نوع حرکات به طور پایه تقریباً قویترین حرکاتی هستند که یک شخصیت میتواند انجام دهد و از این رو استفاده از آنها در مواقع خاص و ضروری بسیار حیاتی است.
با این وجود، تنها عامل مؤثر در تأثیرگذاری حرکات، نوع آنها نیست و عوامل بسیار مختلف و زیادی در نحوه مبارزه در این سری تأثیر گذار است. موارد گوناگون و متنوعی که در طول سالیان زیاد به مجموعه استریت فایتر اضافه شدهاند و به تدریج متعادل گشتهاند تا این که سازندگان در نهایت به ترکیبی ایده آل برای آنها دست یافتهاند. به عنوان مثال، اگر شما بلافاصله بعد از ضربه حریف و در حالی که هنوز ریکاوری پس از حمله توسط دشمن انجام نشده، به او ضربه وارد کنید، این ضربه اثر بیشتری میگذارد. به عنوان نمونهای دیگر، میتوان در حین ضربه زدن در هوا به حریف، کاری کرد که هنگام پرتاب شدن رقیب به زمین، برای لحظهای کوتاه او از روی زمین در اثر برخورد به بالا پرتاب شود و همین موضوع زمانی کوتاه در اختیار شما قرار میدهد که حریف را که همچنان برای لحظاتی کوتاه در هوا قرار دارد دوباره مورد اصابت حملات خود قرار داده و کمبوی خود را ادامه دهید. همچنین میتوان به قابلیت کنسل کردن یک حرکت و اجرای حرکت دیگر هم اشاره کرد که اگر به طور حرفهای اجرا شود، میتواند حریف را به خوبی غافلگیر کرده و امکان پیشبینی کردن حرکت را از او سلب کند.
این نکات ریز و درشت که در طول سالیان به این سری اضافه شده است، شاید برای افرادی که به طور حرفهای سبک مبارزهای را انجام نمیدهند، خیلی قابل توجه نبوده و تأثیری نیز در نحوه بازی کردن آنان نداشته باشند اما باید به یاد داشته باشید که همین موارد هستند که باعث شدهاند سری استریت فایتر اعتبار امروزی خود را نزد بازیکنان حرفهای به دست بیاورد. وجود همین جزئیات ریز در حرکات باعث میشوند که یک بازیکن از سایر افرادی که این بازی را تجربه میکنند، حرفهایتر بشود و بتواند با مهارت بیشتری به انجام آن بپردازد.
مورد جدیدی که در Street Fighter V به بازی اضافه شده است و تا حدی نیز گسترش پیدا کرده، قابلیت جدید موسوم به V-Trigger است. این قابلیت در قالب یک نوار در پایین صفحه نمایش داده میشود و از طرق خاصی نظیر ضربه خوردن یا استفاده از یکسری ضربات خاص که به آنها V-Skill گفته میشود، پر میشود. بعد از پر شدن این نوار، در هر زمان که بخواهید، امکان فعالسازی V-Trigger وجود دارد. نتیجه این قابلیت برای هر شخصیت در بازی کاملاً متفاوت است و استفاده از آن باعث تغییر کلی روند مبارزات بازی میشود. برای یکی از شخصیتها، این قابلیت میتواند منجر به افزایش قابل توجه قدرت ضربات شود و برای یک شخصیت دیگر ممکن است باعث جا به جایی سریع به پشت حریف شده و امکان اجرای یک کمبوی قدرتمند روی او را فراهم کند. در کنار این، در صورتی که یک خط نوار V پر باشد، میتوانید در صورت نیاز از قابلیتی به نام V-Reversal استفاده کنید. این قابلیت زمانی به کار میآید که به شدت تحت فشار حملات دشمن هستید و با استفاده از آن میتوانید حریف را به عقب رانده و امکان انجام ضد حمله را هم برای خود فراهم کنید. به طور کلی V-Trigger با وجود این ک در ابتدا و قبل از عرضه بازی توسط بعضی از طرفداران بازی مورد انتقاد واقع شده بود، مکانیزمی بسیار کاربردی است که عمق جدیدی به بازی اضافه کرده و باعث تفاوت قابل توجه سبک مبارزهای شخصیتهای مختلف شده است.
در نسخه Arcade Edition بازی برای هر یک از شخصیتها، یک V-Trigger جدید اضافه شد و در نتیجه عمق مبارزات بازی تا حد زیادی افزایش پیدا کرد. بازیکنان دیگر نمیتوانستند با همان تاکتیکهای قدیمی که در دو سال اول بعد از عرضه بازی استفاده میشد، به نبرد با سایر بازیکنان بروند و باید بر اساس تعداد زیاد V-Trigger های جدیدی که اضافه شده است. روش مبارزه خود را تغییر میدادند. در نسخه Champion Edition مورد جدیدی به این سیستم اضافه شده است و این بار به هر شخصیت یک V-Skill جدید اضافه شده است. همان طور که بالاتر گفتیم، V-Skill به تواناییهایی گفته میشود که با استفاده از آن نوار V پر شده و امکان استفاده از V-Trigger برای بازیکنان مهیا میشود. V-Skill اضافه شده در این نسخه باعث میشود که با توجه به تغییرات قبلی که در نسخه Arcade Edition وارد بازی شدند، با سیستمی بسیار کاملتر و جامعتر از وضعیت روز عرضه بازی رو به رو باشیم. سیستم جدید باحالتهای مختلفی که ارائه میدهد، تنوع بسیار بالاتری دارد و باعث جذابیت و عمیقتر شدن بیش از پیش مبارزات بازی شده است.
یکی از دلایل اصلی اضافه شدن این موارد جدید این بود که بعضی از طرفداران و بازیکنان حرفهای سری Street Fighter احساس پس از عرضه اولیه Street Fighter V که بازی نسبت به نسخه Street Fighter IV تا حدی سادهتر شده است و عمق کافی را ندارد. این موضوع تا حدی نیز ایراد به حقی بوده است و کپکام با عمیقتر کردن سیستمهای مختلف بازی در طول این چند سال و متعادلتر کردن شخصیتها، سعی داشته تا حد خوبی این مشکل را برطرف کند و نظر طرفداران حرفهای را دوباره جلب نماید و البته تا حد زیادی موفق هم بوده است. با این وجود نمیتوان منکر وجود ایراد در وضعیت اولیه عرضه بازی شد؛ عنوانی که عرضه شد، از طرفی مکانیزمهای حرفهای داشت که باعث میشود بازیکنانی که با این سری خیلی آشنا نیستند، نتوانند به سرعت به آن عادت کنند و از طرف دیگر سیستمهای بازی در حدی نبودند که نظر طرفداران حرفهای را هم جلب کنند؛ یعنی وضعیت بازی طوری بوده است که نه طرفداران قدیمی و حرفهای از آن راضی بودند و نه امکان جذب خیل عظیمی از طرفداران جدید را برای بازی فراهم میکرد. عمیقتر کردن مکانیزمهای بازی در طول این چند سال، تا حد خوبی مشکل طرفداران قدیمی را برطرف کرده است ولی طبیعتاً نتوانسته مشکل گروه دوم را برطرف کند.
حال که صبحت از بازیکنان تازه کار شد، باید به سیستم آموزشی بازی اشاره کنیم. متأسفانه و همانند نسخههای قبلی این فرنچایز، نمیتوان بخش آموزشی بازی را خیلی قابل قبول دانست. مکانیزمهای پایهای این سری هیچ وقت به شکل خوبی در بخش آموزشی آن گنجانده نشدهاند. این موضوع قطعاً برای عنوانی که سعی داشته باشد مخاطبان جدیدی را جذب کند، اصلاً نکته مثبتی محسوب نمیشود. در صورتی که با مکانیزمهای پایهای آشنا باشید، بخش چالشهای بازی میتوانند شما را با مکانیزمهای حرفهایتر و نحوه اجرای کمبوهای جذاب آشنا کنند، اما اگر با مکانیزمهای پایهای بازی آشنا نباشید، قطعاً باید مدت زمانی را خودتان در بخش تمرینی بازی بگذرانید و با سعی و خطاهای مختلف، به آنها مسلط بشوید. توجه کنید که منظور از مکانیزمهای پایه، صرفاً توانایی ضربه زدن و اجرای توانایی ویژه نیست و خیلی از موارد دیگر نظیر نحوه کارکرد بعضی از قابلیتهای دیگر بازی نظیر ضربه زدن پس از ضربه دشمن و مسلط شدن به کارکرد هر کدام از ضربات هم جزو همین بخش محسوب میشود؛ از طرفی به طور کلی Street Fighter جزو عناوین مبارزهای خاصی محسوب میشود که Learning Curve نسبتاً تندی دارد و آشنا شدن درست با سیستمهای پایهای بازی چندان آسان نیست. این موضوع به تنهایی نکته منفی نیست ولی قطعاً در کنار نبود سیستم آموزشی مناسب، میتوان تا حدی آن را جزو نقاط ضعف بازی به حساب آورد. متأسفانه این مشکلی است که در نسخه قبلی Street Fighter هم شاهد آن بودیم و هنوز هم برطرف نشده است. امیدواریم سازندگان این سری، در نسخههای آینده این سری، فکری به حال بخش آموزشی آن بکنند و آن را بهبود ببخشند.
از بحث مکانیزمهای اصلی مبارزاتی بازی که بگذریم، به یکی دیگر از نکات مهم در یک عنوان مبارزهای یعنی شخصیتهای آن میرسیم. نسخه اولیهای که در سال ۲۰۱۶ عرضه شد، تنها ۱۶ شخصیت قابل بازی داشت که اصلاً تعداد خوب و قابل قبولی برای عنوانی از سری Street Fighter که پر از شخصیتهای گوناگون و متنوع است محسوب نمیشود. البته خوشبختانه نحوه مبارزه با هر کدام از این شخصیتها متفاوت بوده و هر کدام تواناییهای خاص خود را داشتند اما به هر حال این موضوع را نمیتوان بهانهای برای تعداد کم شخصیتها دانست. خوشبختانه به مرور زمان با اضافه شدن شخصیتهای جدید به بازی وضعیت بسیار بهتر شد. هم اکنون با تهیه نسخه Champion Edition، به حدود ۴۰ شخصیت و بیش از ۲۰۰ لباس مختلف برای این شخصیتها دسترسی دارید. لباسهایی که بعضی مرتبط با خود شخصیتها هستند و بعضی نیز بر اساس دیگر بازیهای کپکام نظیر Ghosts n’ Goblins یا Mega Man برای این بازی طراحی شدهاند و در زمانهای مختلف برای بازی عرضه شدهاند که همگی در این نسخه قرار گرفتهاند. به علاوه محیطهای مبارزه مختلف و گوناگونی هم به این بازی اضافه شدهاند که همه آنها در این نسخه قرار دارند.
خود نسخه Champion Edition هم فارغ از در اختیار داشتن همه موارد اضافه شده به بازی در گذشته، دو شخصیت Seth و Gill را وارد بازی کردهاند. شخصیت Seth که در نسخه قبلی این سری جزو شخصیت منفیهای اصلی بود، تواناییهای خیلی عجیب و غریبی دارد که باعث خلق موقعیتهای بسیار مختلف و گوناگونی در بازی میشوند. مهمترین توانایی او، قابلیت به دست آوردن حرکات شخصیتهای رقیب است. این قابلیت در کنار امکان به دست آوردن V-Trigger شخصیت رقیب، باعث میشود که در مبارزه با او امکان رخ دادن شرایط عجیب و غریب زیادی وجود داشته باشد. البته باید توجه کنید که همان طور که تواناییهای این شخصیت بسیار گسترده و گوناگون هستند، مسلط شدن به تواناییهای او نیز کاری سخت و دشوار است و به نسبت سایر شخصیتها برای تسلط بر قابلیتهای او باید وقت بیشتری صرف کنید. شخصیت دیگر Gill است. قابلیت اصلی او، توانایی فیزیکی بالا در کنار تسلط بر قدرت آتش و یخ با یکدیگر است و از طریق ترکیب قابلیتهای مختلفی که این ویژگیها به او میدهند، امکان مبارزه با شخصیتهای مختلف بازی به شکل حرفهای با او میسر میشود.
هر دو شخصیت اضافه شده در این نسخه، از لحاظ گیم پلی طراحی خوبی دارند و به خصوص شخصیت Seth عمق جدیدی را وارد مبارزات بازی میکند. در رویارویی با بازیکنانی که از این شخصیت استفاده میکنند، باید حواستان باشد که آنها در شرایطی امکان استفاده از حرکات شما را علیه خودتان پیدا خواهند کرد و از این رو باید آمادگی مقابله با این شرایط را هم داشته باشید.
علاوه بر این موارد، باید به مودهای اصلی بازی هم توجه بکنیم. در روزهای اول عرضه Street Fighter V، وضعیت بازی از این حیث اسفبار بود. مود محبوب Arcade در این نسخه حضور نداشت. همچنین امکان انجام حالت Versus نیز باهوش مصنوعی وجود نداشت و فقط امکان انجام بازی با یک بازیکن دیگر به صورت آفلاین و یا آنلاین مهیا بود. در کنار این مسائل نبود بخش داستانی را هم اضافه کنید تا بفهمید که بازی در هنگام عرضه از کمبود محتوای وحشتناکی رنج میبرد. تصور کنید که در نسخه اولیه بازی در صفحه انتخاب کاراکتر تنها ۱۶ شخصیت قابل انتخاب بودهاند و حالا این تعداد به عدد ۴۰ رسیده است و حتی رابط کاربری صفحه انتخاب شخصیت نیز دچار تغییر شده است و بهبود یافته است. در طول این ۴ سال، تمامی بخشهایی که در بالا گفتیم، به بازی اضافه شدند و اکنون میتوان گفت که از این لحاظ با یک بازی کامل و به شدت خوش ساخت طرف هستیم. با این وجود به هر حال، وضعیت نا به سامان بازی در روز عرضه تأثیر منفی خود را در ذهن هواداران گذاشت و با وجود تمامی نکات مثبت بازی، نمیتوان مدعی شد که این عنوان به جایگاه استثنایی نسخه قبلی یعنی Street Fighter IV دست خواهد یافت.
موضوع دیگر مربوط به وضعیت بخش چندنفره بازی میشود. در یک بازی مبارزهای سریع نظیر این عنوان، طبیعتاً تأخیر ارسال دستورات به اینترنت اهمیت بالایی دارد و از این رو سازندگان باید فکری برای رفع این مشکل بکنند. راه حل مد نظر کپکام، سیستمی به نام Rollback Netcode بوده است. این سیستم، در اصل سعی میکند در شرایط خاصی، بر اساس حرکات قبلی شما، به نوعی حرکت بعدی را حدس بزند و آن را اجرا کند تا از این طریق شاهد تأخیر کمتری باشیم. در روزهای اولیه عرضه بازی، وضعیت این بخش به دلیل مشکلات سرورهای بازی و فشار بالای روی آنها چندان خوب نبود ولی با بهبودهایی که در این مدت حاصل شده است، این قسمت هم تا حد خوبی بهبود یافته است. با این وجود همچنان گاهی اوقات شاهد رخ دادن حرکات عجیب و غریب در این بخش هستیم و بازیکنان نسبت به مشکلات این سیستم اعتراض کردهاند. به این ترتیب به نظر میرسد با وجود این که این قابلیت در کل خوب به نظر میرسد، اما در پیاده سازی واقعی آن در بازی مشکلاتی بوده است که تا زمانی که برطرف نشوند، نمیتوان آن را کامل دانست.
با تمام مسائلی که در بالا مطرح شد، میتوان گفت که Street Fighter V عنوانی بسیار خوب از لحاظ گیم پلی است. هسته اصلی گیم پلی یک بازی مبارزهای، سیستم مبارزات آن است که در این بازی به بهترین شکل ممکن پیاده سازی شده است و با استفاده از مکانیزم V-Trigger، عمق بسیار بالایی به مبارزات بازی داده و باعث تنوع شیوه مبارزاتی شخصیتهای مختلف داده شده است. وضعیت فعلی نسخه Champion Edition از لحاظ محتوا هم بسیار خوب است و وجود چالشهای متنوع، بخش داستانی، بخش Arcade، حدود ۴۰ شخصیت و محیطهای مبارزه متفاوت، همه و همه مواردی هستند که میتوانند ساعتها بازیکنان را سرگرم نگه دارند. با این وجود وضعیت خود بازی اصلی در موقع عرضه اصلاً خوب نبوده است و شاهد کمبود محتوای شدیدی در بازی بودیم؛ اما خوشبختانه بعد از گذشت ۴ سال، در نهایت شاهد وضعیت مطلوبی برای این بازی هستیم.
در مورد نسخه Champion Edition یک نکته منفی بزرگ هم البته وجود دارد و آن قیمت بالای ارتقا از نسخه اصلی بازی به این نسخه است. این که طرفداران وفادار بازی که نسخههای قبلی آن را تهیه کردهاند، بخواهند ۲۵ دلار برای محتویات اضافی این نسخه پول بدهند در حالی که قیمت خود این بسته به طور پایه ۳۰ دلار است و یعنی تنها ۵ دلار برای افرادی که نسخه اصلی بازی را از قبل تهیه کردهاند تخفیف در نظر گرفته شده است. این میزان کم تخفیف برای عرضه محتویاتی که در اصل بسیاری از آنها باید در ابتدا در بازی قرار میگرفتند، به هیچ وجه قابل قبول نیست.
بعد از گیم پلی نوبت به گرافیک بازی میرسد. با این وجود از بعد هنری، سری استریت فایتر همواره سبک و سیاق خاصی داشتهاند که در این نسخه نیز شاهد همان سبک و سیاق هستیم. به طور کلی محیطهای بازی تا حد زیادی شبیه نقاشیهایی هستند که در آنها از رنگهای زیادی استفاده شده است و از طریق استفاده از رنگهای گوناگون، حس حرکت، هیجان و شادابی خاصی به بازی تزریق میشود. این حس و حال در طراحیهای هنری این نسخه نیز وجود دارد و شاهد خلق اثری خارقالعاده توسط سازندگان بازی هستیم. محیطهای بازی نیز تنوع بصری بسیار بالایی دارند و شاهد محیطهای عجیب و غریب مختلفی در بازی هستیم؛ نقاطی که بعضاً برگرفته از مکانهای واقعی در سراسر جهان هستند. در بعد فنی، میتوان عملکرد بازی را در کل قابل قبول دانست. بازی با استفاده از موتور Unreal Engine 4 ساخته شده است. از نظر کیفیت طراحی مدلها و محیطهای بازی وضعیت گرافیکی این عنوان خوب و مطلوب است. به علاوه افکتهای گرافیکی بسیار متنوعی برای انواع و اقسام حرکات مختلف شخصیتها طراحی شده است که همگی کیفیت بسیار بالایی دارند. با توجه به این افکتهای گرافیکی، میتوان گفت سطح استفاده بازی از سیستم ذرات و نورپردازی Unreal Engine 4 هم بسیار خوب بوده است. با این وجود نکته مهم دیگری که مطرح میشود، وضعیت پرفرمنس بازی است. پرفرمنس بازی در روزهای اول عرضه وضعیت اصلاً خوبی نداشته و شاهد افت فریمهای مختلفی در بخشهای مختلف آن بودیم. خوشبختانه با عرضه آپدیتهای گوناگون وضعیت بازی در این زمینه بهبود یافته است ولی همچنان مشکلات اندکی در بعضی قسمتهای بازی دیده میشوند که با توجه به گذشت زمان ۴ ساله از عرضه بازی و عرضه بهروزرسانیهای متعدد، وجود اندک این مشکلات هم چندان قابل قبول نیست. در معدود لحظاتی، ممکن است با افت فریم کوتاهی مواجه شوید که هر چند کوتاه است، اما به هر حال ممکن است در اجرای ضربات شما و ریتمی که در بازی برای انجام حرکاتتان به دست آوردهاید، خلل وارد کند. البته این موارد در بازی خیلی زیاد نیستند ولی به هر حال وجود اندکی از این لحظات در یک بازی مبارزهای بعد از گذشت ۴ سال و عرضه آپدیتهای گوناگون، قابل قبول نیست.
بعد از گرافیک، نوبت به موسیقی و صداگذاری بازی میرسد. از نظر موسیقی همانند سایر نسخههای این سری با اثری فوقالعاده طرف هستیم. تیمی حرفهای از آهنگسازان ژاپنی قطعات مختلف بازی را تدوین کردهاند و به واقع با قطعات متنوع و گوناگونی طرف هستیم که ضمن حس انتقال هیجان و مبارزه، متناسب با هر زمین مبارزه، حال و هوای خاص آن محیط را هم منتقل میکنند. صداگذاری نیز از جمله دیگر بخشهای مهم سری استریت فایتر است که در این بخش نیز شاهد عملکرد خوب سازندگان بودهایم. علاوه بر مواردی نظیر صدای ضربات، مشتها و حرکات ویژه عجیب و غریب شخصیتها که همگی به خوبی انجام شدهاند، شاهد صداگذاری قابل قبول خود شخصیتهای بازی هم هستیم. هر چند یکسری مشکلات نظیر هماهنگ نبودن حرکات لب شخصیتها و صدای آنها وجود دارد اما کیفیت خود صداگذاریها و دوبله شخصیتها در سطح خوبی قرار دارد و ایرادی به آن وارد نیست.
نتیجهگیری نهایی:
با توجه به همه مواردی که گفتیم، میتوان در نهایت این طور گفت که Street Fighter V: Champion Edition با در اختیار داشتن همه محتواهای اضافی عرضه شده برای Street Fighter V در طول ۴ سال و بهبودهای فنی و بالانس شدن شخصیتها، عنوانی شایسته و بسیار خوب در سبک مبارزهای است. گیم پلی عمیق بازی در کنار محتوای فراوان و شخصیتهای گوناگون که هر کدام روش بازی متفاوت خود را دارند در کنار گرافیک هنری خاص و خوب بازی، همگی از جمله نکاتی هستند که باعث میشوند بتوانیم این اثر را عنوانی شایسته و عالی در سبک مبارزهای بدانیم. شاید اگر مشکلات کمبود محتوا در زمان عرضه اولیه Street Fighter V در سال ۲۰۱۶ نبود، امروز این بازی با اقبال بسیار بیشتری رو به رو میشد. هر چند با وجود همه این مشکلات، باز هم بازی به دلیل پیاده سازی بسیار عالی هسته اصلی گیم پلی، طرفداران بسیاری در سراسر جهان دارد و مشکلات عرضه هر چند مانع رسیدن آن به جایگاه نسخه چهارم شدند اما در کل باعث سقوط این سری نشدند. در مجموع، باید گفت که با عرضه نسخه Champion Edition، این عنوان به وضعیت بسیار خوبی رسیده است. تجربه آن را میتوان به تمامی دوستداران سبک مبارزهای توصیه کرد.
پر بحثترینها
- فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است
- نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند
- نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند
- ۱۰ بازی سینماتیک که میتوانند با بهترین فیلمهای سینمایی رقابت کنند
- پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است
- شایعه: حالت پرفورمنس بازی STALKER 2 روی Xbox Series X به خوبی اجرا نمیشود
- بازی Death Stranding Director’s Cut دومین بازی پرفروش ایکس باکس شد
- بدون اشتراک پلاس، امکان انتقال فایل سیو بازیها از پلی استیشن ۵ استاندارد به پرو وجود ندارد
- رسمی: شرکت مادر FromSoftware پیشنهاد خرید از سوی سونی را تایید کرد
- بازی GTA V با این هدف ساخته شد که از هر نظر بهتر از GTA IV باشد
نظرات
:yes:
بیشتر از دو ماهه که کپکام ایران رو در لیست تحریم قرار داده و نمیشه به سرور استریت فایتر وصل شد و از اونجایی که این بازی تقریبا یه عنوان تمام آنلاینه و برای انجام میشن ها و خرید شخصیت و لباس جدید و استیج باید حتما به سرور وصل شین عملا هیچ کاری نمیشه کرد .
چند تا از مشکلاتی که به نظر من وجود داره تو این بازی
۱- یه سری حرکات مثل Z یا نیم دایره کلا برای آرکید استیک طراحی شدن و با کنترلر معمولی خیلی سخت میشه این حرکاتو انجام داد .
۲- فاصله زمانی محدود و بسیار کمی که بین زدن فنون در کمبوها وجود داره و اگه نتونین در عرض صدم ثانیه کمبو رو بزنین فرصت از دست میره.
۳- سختی بیش از حد بخش تریال ، با وجود کمبوهای سخت به دلیل قبلی حتی لول یکش هم نمیشه تکمیل کرد.
۴- هوش مصنوعی عجیب غریب در بخش سوروایول . به این شکل که مثلا در هارد مود شما سی چهل تا حریف رو به آسونی میبرید و یه باره یکی از حریفا با اینکه ممکنه در لول پایینتری قرار داشته باشه تمام حرکات شما رو از قبل میخونه و شکستتون میده .
۵- در بخش آنلاین به دلیل پینگ بالا بعضی وقتها یه ضرباتی رو میزنین و در حالی که در تصویر شاهد اجرای ضربه هستین ضربه برگردونده میشه و در نظر گرفته نمیشه .
۶- مشکلاتی در زمینه بالانس بازی . قدرت بعضی از شخصیتها عجیب بالاس .
عالیه.
من تمام نسخه های این سری رو فقط به خاطر Chun Li بازی کردم . بزرگ شدم با این بازی
کسی هست رد دد انلاین رو pc بازی کنه؟اگه هست و اگه خواست ای دی بده تا گروهی بریم.