کارگردان Uncharted 4: A Thief’s End: بازیهای شخصیت محور بدون مکانیک تیراندازی هم میتوانند موفق باشند
آیا بازیهای ویدئویی میتوانند بدون ایجاد لحظات اکشن و زد و خوردهای متنوع، شخصیتهایی بهوجود آورند که سالها در ذهن مخاطب باقی بمانند و تا مدتها فکر او را به خود مشغول سازند؟ کارگردان کهنهکار و سابق استودیو ناتی داگ (Naughty Dog) به این سوال پاسخ میدهد.
بروس استرلی (Bruce Straley)، کارگردان بازیهای بزرگی چون The Last of Us و Uncharted 4: A Thief’s End که پس از جدایی از ناتی داگ روزهای آرامی را در فستیوال بازیهای ویدئویی در شهر بیلبائو میگذراند، بهتازگی درخواست وبسایت Gameindustry برای مصاحبهای جدید را قبول کرده و نظرات خود را با بازیبازان بهاشتراک گذاشته است. زمانیکه خبرنگار Gameindustry دربارهی خشونت و تبدیل آن به مضمون اصلی بازیهایی همچون Wolfenstein II: The New Colossus, Spec Ops: The Line و God of War سوال پرسید، استرلی پاسخ داد از دیدگاه او بازیهای ویدئوییِ شخصیت محور حتی بدون مکانیک تیراندازی نیز میتوانند بهقدر کافی متقاعدکننده و موفق باشند:
آیا میتوانید بدون استفاده از مکانیک تیراندازی بازی بسازید که داستانِ آن بهاندازهی The Last of Us و Uncharted جالب، شخصیت محور و متقاعدکننده باشد؟ من فکر میکنم میتوانید. ایدهی اصلی شما باید برروی این مفهوم شکل بگیرد که “چگونه میتوانم دنیایی خلق کنم که برای استفاده از مکانیکهای سرگرمکننده بهاندازهی کافی غنی باشد؟”
استرلی که بهمدت ۱۸ سال در ناتی داگ برروی بازیهایی با درجه سنی پائین مانند Crash Team Racing تا عنوان The Last of Us که خشونت را به برهنهترین شکل ممکن بهتصویر میکشید کار کرده است، صحبتهای خود را اینگونه ادامه داد:
دنیای شما باید راههای جالب و متقاعدهکنندهای را جهت حل معماها و مسائل برای بازیباز فراهم کند و این چیزی است که در بسیاری از بازیها وجود دارد. ما باید بازیباز را در شرایطی قرار بدهیم که درگیر و سرگرمِ غلبه بر موانع شود. این بدین معنی است که هستهی مکانیکها باید بهقدری خوب باشند که به ما فرصت کافی برای حل یک مشکل را بدهند.
وی در ادامه از هیدئو کوجیما (Hideo Kojima)، خالق مجموعهی Metal Gear Solid، بهعنوان بازیسازی نام برد که تلاش میکند با فاصله گرفتن از خشونت صنعت بازیهای ویدئویی را تکان دهد. همچنین استرلی اضافه کرد بازیهای استودیو پلیدد (Playdead) از جمله عناوینی هستند که بدون هرگونه مکانیک تیراندازی توانستهاند سرگرمکننده باقی بمانند.
شخصاً به عنوان یک بازیباز یک چیز تازه میخواهم. چیزی میخواهم که احساسی متفاوت بدهد. فکر میکنم ما در حال حاضر [نسبت به گذشته] زمان بیشتری را به بازی میدهیم تا تجربیات لازم را به مخاطب منتقل کند. بهعنوان مثال شرایط قبلاً بهاین گونه بود که از خود میپرسیدیم چگونه باید بازیباز را در ده دقیقهی اول تحتتاثیر قرار دهیم؟ ابتدا مجبوریم اینکار را بکنیم، سپس یک صحنهی اکشن داریم و بعد از آن برو، برو، برو.
استرلی بدون شک از بازیسازان نابغه ولی کمصحبت در صنعت بازیهای ویدئویی بهشمار میآید. او که بارها با کارگردانی عناوین مختلف استودیو ناتی داگ فرمول موفق “پیچیدگی کمتر ولی لذتبخش و هماهنگتر” را بهکار برده و در خلق بازیهای عامهپسند و در عین حال درجه یک ارزش خود را ثابت کرده است یکی از کمالگراترین بازیسازانِ این صنعت نیز محسوب میشود. بنابراین طبیعی است که گسترهی دید او محدود به اکشنهای پُر زرق و برق نباشد و به تجربیاتی منحصربفردتر بیاندیشد. آیا شما نیز با صحبتهای شخصی که برترین بازی دههی اخیر از دید کاربران متاکریتیک را هدایت کرده است موافقید؟
پر بحثترینها
- فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است
- نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند
- نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند
- ۱۰ بازی سینماتیک که میتوانند با بهترین فیلمهای سینمایی رقابت کنند
- پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است
- شایعه: حالت پرفورمنس بازی STALKER 2 روی Xbox Series X به خوبی اجرا نمیشود
- بازی Death Stranding Director’s Cut دومین بازی پرفروش ایکس باکس شد
- بدون اشتراک پلاس، امکان انتقال فایل سیو بازیها از پلی استیشن ۵ استاندارد به پرو وجود ندارد
- رسمی: شرکت مادر FromSoftware پیشنهاد خرید از سوی سونی را تایید کرد
- بازی GTA V با این هدف ساخته شد که از هر نظر بهتر از GTA IV باشد
نظرات
ایشون مرز های چشم بسته غیب گفتن رو چند کیلومتری جابجا کرد با حرفاش 😯
هر بار چیزی میگه ما رو شگفت زده میکنه این بشر :-))
اتفاقا همچین چیز واضحی هم نگفته دوست عزیز هنوز گیمر ها آماده رو به رو شدن با عناوینی که توش واژه ( کشتن) نباشه آماده نیستند مثال بارزش دث استرندینگ!!
من خودم به شخصه خیلی دوس دارم عناوین درام تعاملی و عناوینی مث دث استرندینگ ساخته بشن که گیمر ها درک کنن مفهوم سرگرمی چیزی جز کشتن هم میتونه باشه ولی واضحه که هنوز زوده برای این عناوین تا خودشون رو مطرح کنند!
Clara باور کن تیتر رو که خوندم هیچی به غیر کامنت بالا نتونستم بگم :-))
ولی در کل حرفاتو قبول دارم :yes: شاید برای من و شما واضح باشه چی میگه ولی ممکنه خیلی ها هنوز ندونن این آقا درباره ی چی حرف میزنه
بازی ای اکشن نداشته باشه از نظر من یعنی چرت
حساب کن گاد بیاد انچارتد بیاد لست بیاد و هدف اصلیه گیم و فراموش کنه به چه درد میخوره؟
میشه چیزی مثل دث استرندینگ سلیقه ای
بازی باید همه چی تموم باشه تا بشه شاهکار
من حوصلم سر میره میخام بازی کنم میخام سرگرم شم نمیخام وقتی رفتم تو بازی هم حوصلم سر بره
بعضی گیما هستند که نمیخام اسم ببرم ولی به کلی هدف اصلیه گیم و فراموش کردن که گیم پلی هست
بازیایی هستند بیش از حد به داستان توجه شده اگه من بخام فقط داستان و حساب کنم فیلمها و کتابهایی هستند که خیلی بهتر این کارو انجام دادن
یا حتی اگه فقط گیم پلی محور و بدون داستان و موسیقی هم باشه همینطور
یه بازی باید گیم پلی معتاد کننده داشته باشه
ارزش تکرار بالا و درجات سختیه متفاوت داشته باشه
داستان قابل قبول و درگیر کننده همراه با روایت عالی داشته باشه
موسیقی و صدا گذاری و شخصیتای دوس داشتتی داشته باشه
گرافیک قابل قبولی در هر نسل داشته باشه تا بشه به عنوان شاهکار ازش یاد کرد :yes:
اما هوی رین و بیوند خیلی قشنگ بودن با اینکه یه جورایی اصلا گیم پلی نداشتن
و همینطور Until Dawn که برای من شدیدا لذت بخش بود
من در حدود ۲۸ سال یا بیشتر عمر گیمریم یکی از قشنگ ترین بازی های عمرم همین بیاند دو سول بود
فوق العادس
این همه منفی برای چیه دقیقا؟؟ ایشون دارن حرف حق رو میزنن میگن اصل اول یه بازی گیم پلی اونه، خوب واقعیته دیگه با حقیقت که نمیشه مخالفت کرد آخه
یه بازی اول باید گیم پلی داشته باشه تا بشه بهش گفت بازی، در درجه بعدی داستان و روایت و موسیقی تعیین میکنن که یه بازی شاهکار خطاب بشه
مثلا بازیای استاد میازاکی اولین چیزی که باعث میشه میخکوب بازی بشیم گیم پلی اعتیاد آورشه و در کنار اون داستان و بقیه موارد
اشتباه نکنید نمیگم بازی بدون گیم پلی ناقصه، بازی هایی مثل عناوین تلتیل و کوانتیک دریم با داستان عالی خودشون و بدون داشتن مبارزات اکشن کار خودشونو به خوبی انجام میدن و شخصا این بازی هارو تجربه کردم و شدیدا لذت بردم اما واقعا نمیتونم برگردم و برای بار دوم اونارو تجربه کنم چون بازی فقط داستانی رو داشته که من قرار بوده بدونم
وقتی به این هدف رسیدم چه کار دیگه ای وجود داره که بخوام بازم انجام بدم؟؟
اما یه بازی با گیم پلی که ایجاد چالش میکنه و عطش بالا بردن مهارت در مارو افزایش میده سبب این میشه تا بار ها و بار ها برگردیم و به تجربه دوباره بازی بپردازیم و بازم اشاره میکنم هدف اول و مهمترین اصل یه ((((گیم)))) گیم پلی هستش، این یه نظر نیست یه واقعیته چون اگر قرار باشه این اصل اول رو از یه بازی بگیرن پس دیگه تفاوت یه بازی با فیلم ها و کتاب و رمان و… چیه دقیقا؟؟ :-)) :-))
احسنت :yes:
سر هرچی بخواین شرط میبندم استارلی داره با تیم دوم استودیو سن دیگو که تشکیل شده از اعضای سابق ناتی داگو سانتا مونیکاس رو آنچارتد بعدی کار میکنه احتمالا اون انیماتوری که از تاتی داگ هم جدا شده به این تیم پیگسته
خب معلومه الان خیلی بازی هستن که همین طور هم هستن و جز برترین بازی های دنیا شناخته میشن
آیا میتوانید بدون استفاده از مکانیک تیراندازی بازی بسازید که داستانِ آن بهاندازهی The Last of Us و Uncharted جالب، شخصیت محور و متقاعدکننده باشد؟
جواب:بله خیلی وقته ساخته شدن
شاهکار های های دیوید کیج:
Detroit:become human,Heavy rain,beyond two
شاهکار های telltale:
The walking dead,the wolf among us,batman telltale series
شاهکار لیمبو و خیلی بازی های دیگه
مگه حتما باید تفنگ باشه…
بله واقعا بعضی بازیها هست که اینقدر آدم رو دگیر داستان میکنه که دیگه اصلا یادت میره اکشن هم لازمه مپل شاهکارهای دیوید کیج و برای مثال شاهکار heavy rain البته دیوید کیج هم صحنههای نامتعارف بسیاری در بازیهاش قرار میده که جای صحنههای اکشن رو پر میکنه اما به نظرم حتی این کار هم خوب نیست
مپل:مثل
همونheavy rain که مال۱۰سال پیشه از خیلی از بازی های تفنگی این نسل بهتره
یا walking dead با گرافیک کارتونیش داستان فوق العاده ای داره و الان دارم بازیش میکنم و اون episode2 فصل یکش واقعا عالی بود و ارزش صدتا از این بازی های تفنگی رو داره
انگار از بازی کوجیما خبر نداره :rotfl:
میدونی جالبش چیه؟
اونایی که دارن به دث ایراد میگیرن بازی رو از دور هم ندیدن چه برسه به اینکه بازی کرده باشنش
اونهایی هم که طرفداریش میکنن هنوز از نزدیک ندیدنش :no:
id :lordof_castemier
برو ببین بازی کردم یا نه
بازی Disco Elysuim سیستم مبارزه نداشت ولی شد یکی از بهترین بازی های این نسل و جزو بهترین RPGها
خیلی بازی های دیگه ای هم میتونم مثال بزنم با این ویژگی…
چیز جدیدی نیست