مواظب مغزت باش | نقد و بررسی بازی Antichamber

با وجود عرضه بازی های مختلف در انواع و اقسام سبک ها در طی یک سال ، اما هنوز با تعداد قابل توجهی از عناوین سبک معمایی روبه رونشدیم . بازی هایی که وقت بازیباز را برای حل معماهای ساده و پیچیده می گیرند و در پایان با ورود به معمای بعدی ، سختی دیگری را به وی هدیه می دهند . هر چند تعداد بازی هایی در سبک معمایی کم است ولی در طول یک سال ممکن است بازی بزرگ همچون Portal عرضه شود و خود را میان انبوهی از بازی ها بالا بکشد .

بازی Portal هر چند گذشته ای ساده دارد ولی با عرضه ی نسخه دوم آینده ای جدی را برای خود رقم زد . آینده ای که ممکن است برای آن اسم و رسم ، فروش تضمین شده ، جایزه های فراوان و … را به همراه داشته باشد .

در سال ۲۰۱۳ هم چنین اتفاقی برای یک بازی دیگر افتاد . بازی که هرچند زیربنای قوی نداشت ولی به نوعی توانسته بود طرفداران سبک معمایی را ارضا کند . این بازی توسط کمپانی Demruth ساخته شده و توانسته یک بازی متفاوت را در سبک معمایی خلق کند . نام این بازی Antichamber می باشد و تنها پلتفرم آن کامپیوتر های شخصی است .

نام بازی : Antichamber

سازنده و ناشر : Demruth

پلتفرم : PC

سبک : پازل / اول شخص

 Antichamber قبل از اینکه یک بازی رایانه ای پیشرفته باشد یک شطرنج قدیمی است که به روش های مختلفی کلیه ی قوانین در آن بهم ریخته و تبدیل به مدرنیته ترین شطرنج دنیا شده است . در این بازی نه با شخصیت اول کاری داریم نه داستان آن ، بلکه هدف اصلی حل کردن معماهای گوناگون و چالش های مبتکرانه ای است که توسط تیم سازنده پشت به پشت هم در مقابل ما ایستاده اند و در آخر خروج از بازی . بله هدف کلی بازی حل معماها در دنیایی که فیزیک و هندسه و ریاضی به کل نابود شده اند ، خروج از بازی است .

با اینکه بازی داستان خاصی ندارد و فقط به چالش کشیدن و درگیر کردن بازیباز در معماها مد نظر است ولی از همان ابتدای بازی ، احساس پوچی به بازیباز دست نمی دهد ، زیرا ظاهر زیبا  و دلفریب و همچنین وجود گیم پلی اعتیاد آور برای حل یک پازل جای داستان را پر میکند .

این بازی با استفاده از موتور آنریل انجین ۳ ساخته شده است و بر خلاف اکثر بازی های امروزی و توجه به بافت ها ، کیفیت افکت ها ، ترکیب رنگ ها و … ، ظاهری ساده ولی آراسته را نشان می دهد . در بازی به طور کلی اصلا بافت خاصی دیده نمی شود که بخواهد بی کیفیت باشد یا با کیفیت و به جای آن از دیوار های ساده که در بازی های نسل قبل استفاده می شد ، بهره می برد . کل محیط بازی همانند یک ساختمان به هم پیچیده است که از اتاق ها و راهرو های تو در تو تشکیل شده است .

محیطی با دو رنگ ساده

رنگ آمیزی بازی هم از ترکیب رنگ های پیچیده تشکیل نشده و در بیشتر موارد با دو رنگ مشکی و سفید رو به رو هستیم . به غیر از این دو رنگ ، رنگ های قرمز ، آبی ، زرد و غیره  هم در بازی استفاده می شود که بیشتر برای تاکید و یا هشدار برای یک معمای سخت و جوندار به کار می رود .

هر چند ظاهر بازی شیک و دلچسب است اما گاهی اوقات همین شیک بودن باعث بروز مشکلاتی می شود . به طور مثال به دلیل کم بودن رنگ ها در بازی ممکن است شما را های مختلف را از هم تشخصی نداده یا اصلا نبینید که همین باعث گنگ شدن مسیر برای شما می شود و ممکن است ساعت ها دور خود بچرخید .

علاوه بر اینکه ظاهر بازی بسیار ساده طراحی شده ، مواردی همچون گیم پلی ، موسیقی ، و حتی رابط کاربری هم خیلی ساده و در عین حال جذاب هستند . با شروع بازی شما در اتاقی با طول و عرض و ارتفاع یکسان قرار می گیرید . اتاقی که در سه وجه آن ، تابلوهای مختلف ( که جلوتر به نقش آن ها در گیم پلی اشاره می کنیم ) ، راهنمای کلید ها و تنظیمات ، و مراحل بازی که به صورت نقشه ، نمایان است . به جز این سه مورد در سمتی دیگر دیواری سفید قرار دارد که در خروج از بازی بر روی آن قرار دارد و شما باید به آن برسید . یکی دیگر از مواردی که خود را با شروع بازی نشان می دهد نداشتن لودینگ های طولانی مدت است که به دلیل سبکی بازی بدون هیچ وقفه ای شما می توانید در بازی به منوی اصلی بازگشته و یا دوباره به اتاق هایی با معماهای سخت بروید .

منوی ابتدایی بازی ! یکی از بهترین رابط های کاربری

در زمینه ی گیم پلی بازی Antichamber را می توان یکی از سخت ترین بازی های معمایی و حل پازل دانست ، در نتیجه قبل از شروع بازی مطمئن شوید که از دغدغه ی ذهنی خاصی برخوردار نیستید !

محیط بازی همانطور که پیش تر توضیح داده شد ، محیطی تو در تو و پر از راه ها و مسیر های مختلف است . مسیر هایی که هرکدام از آن ها به بخش ، معما و پازلی جدید می روند . در بازی شما در هر لحظه با چند مسیر متفاوت رو به رو می شوید و با انتخاب بین آن ها ممکن است از نا کجا آباد سر در بیاورید . با این وجود که همین چند راه بودن بازی باعث گنگی می شود ولی تیم سازنده اصلا از راهنمای خاصی استفاده نکرده و مانند فیلم های علمی تخیلی (cube ) شما در محیطی قرار دارید که هیچ از آن نمی دانید و همین بی راهنما بودن در بازی بر سختی و گنگی بازی می افزاید .

تو در تو که میگن ، یعنی این !

معماها و پازل های اصلی بازی همه و همه در جهت خارج شدن از بازی است ، شما باید با عبور از درها ، راهروها و .. خود را به بیرون برسانید . برای بازکردن درها باید با استفاده از اسلحه ی موجود در بازی مکعب هایی را بر داشته و در جای درستش قرار دهید . همچنین باید در اتاق هایی که قرار دارید از راز نهفته در آن سر در بیاورید . این راز ها بسیار جالب طراحی شده اند و بیشتر موارد شما باید به جای جلو رفتن به عقب باز گردید ، به طور مثال در اتاقی بزرگ به یک تصویر رنگی خیره می شوید که روی آن نوشته شده ” به پایین نگاه نکنید  ” .بعد از دیدن این تصویر شما باید به عقب بازگشته که در این صورت با راهرویی جدید مواجه می شوید ولی اگر به پایین نگاه کردید به یک سقوط طولانی به اتاق قبلی باز می گردید .

یکی از معماهای چند گانه بازی ، مکعب آبی رنگ حل کننده این مشکل

در بازی ایده های مختلفی برای پیدا کردن مسیر اصلی وجود دارد که با پیشروی در بازی جالب تر هم می شود . یکی از این ایده ها تابلو هایی است که در ابتدای بازی وجود دارند . این تابلو ها در کل مسیر ها وجود دارند و به نوعی یک راهنمایی تلخ محسوب می شوند . در این تابلو تصاویری از کارهای روزانه یک فرد عادی قرار دارد ولی گاهی اوقات همین تصاویر ساده از رازی سخن می گویند که در همین نزدیکی نهفته است ، رازی که برای خارج شدن از بازی به کشف آن نیاز دارید .

اکثر بازی های امروز به جلو رفتن و پیشروی در بازی تاکید می کنند و کمتر توجهی به مراحل قبل دارند . ولی در بازی Antichamber اینگونه نیست .  شما چه خودتان بخواهید و چه علاقه ای نداشته باشید بازی شما را به عقب می برد تا از اشتباهات گذشته خود درس بگیرید و بتوانید با توان بیشتر به جلو بروید . همچنین بیشتر معما ها هم با عقب رفتن حل می شوند نه جلو رفتن ، به طور مثال با مشاهده یک تصویر بزرگ اگر به جلو بروید ممکن است به مراحل گذشته بروید در صورتی که با نگاه کردن به همان تصویر در مسیر قبلی دری جدید رو به اتاقی نو باز شده بود .

بازی Antichamber بر خلاف بیشتر بازی ها که با افکت های مختلف گرافیکی حالات شخصیت بازی را نشان می دهند ، این کارها را با صدا انجام میدهد . صدا و موسیقی بازی به نوعی مکمل کننده گیم پلی می باشد و شما را در سقوط ، ترس از معماها ، شادی حل یک معما همراهی می کند ، هر چند در بعضی از قسمت ها که نیاز به تفکر دارید شما را تنها در بازی رها می کند .

حتما گفته های بازی رو گوش کنین ، پایین بی پایین !

در آخر می توان گفت که بازی که از سوی شرکت Demruth امسال عرضه شد ، یکی از بهترین های سبک معمایی خواهد بود . با وجود اینکه مشکلات اندکی در بازی دیده می شود ولی هنگامی که این مشکلات در کنار ، موسیقی و گرافیک زیبا ، گیم پلی خوب و از همه مهم تر پازل های درگیر کننده قرار می گیرند ، به چشم نمی آیند و می توان از آن ها چشم پوشی کرد .

نکات مثبت: معماهای درگیر کننده ، گرافیک جذاب و دلچسب

نکات منفی: گنگ بودن بعضی قسمت های بازی

نقد و بررسی انجام شده با توجه به نسخه ی PC به نگارش در آمده است.( تنها نسخه موجود )

میزان جذابیت بازی: ۳۵/۴۰

گرافیک: ۳۴/۴۰

گیم پلی: ۳۷/۴۰

صداگذاری: ۳۵/۴۰

نمره کل: ۳۷/۴۰