تداعی‌کننده خاطرات | نقد و بررسی بازی Streets of Rogue

در عصری به سر می‌بریم که بازی‌های آنلاین روز به روز پرطرفدارتر می‌شوند. از بتل‌ رویال‌های نوپایی مثل PUBG و Fortnite گرفته تا آی پی‌های AAA و یا نسخه‌های جدید از مجموعه‌هایی قدیمی مثل Call of Duty Black Ops 4. البته نمی‌توان منکر سرگرم‌کننده بودن چنین بازی‌هایی شد. همچنین، این طور که پیداست میانگین سنی پلیرها نه تنها در ایران که در تمام دنیا، روز به روز در حال کاهش است. خب طبیعی است که کودکان، نتوانند به درستی درکی از داستان بازی‌ها داشته باشند. پس شما نمی‌توانید انتظار داشته باشید که یک گیمر ۱۰ ساله، بتواند داستان بازی‌هایی چون Red Dead Redemption 2 و God of War را درک کند! در عوض، بازی‌بازان قدیمی‌تر، نمی گویم همه ولی عده کثیری از آن‌ها تمایل بیشتری به بازی‌های داستانی دارند. کسانی که PS4 و Xbox One اولین کنسولشان نیست و سال‌های زیادی از عمر گیمریشان می‌گذرد، هرگز نمی‌توانند که یک بازی آنلاین را به یک بازی داستانی ترجیح دهند. البته خب هر دوی این دسته از بازی‌ها قابل احترام هستند و جایگاه ویژه‌ای برای طرفداران خود دارند.

البته بعضی از بازی‌های آنلاین به خصوص از خیلی وقت پیش، توانسته بودند طرفداران پر تعدادی را برای خود جمع کنند. خب البته بعضی از بازی‌های آنلاین می‌توانند داستان مشخصی را هم دنبال کنند. مثل دو نسخه مجموعه The Division و یا می‌توانند هم به صورت تک‌نفره و آفلاین دنبال شوند و هم به صورت چند نفره مثل Tom Clancy’s Ghost Recon Wildlands. به هر شکل، مشخص است که بازی‌های آنلاین شاید بتوانند برای مدت زمان طولانی ‌تری بازیکنان را سرگرم نگه داشته و دوام بیشتری روی کنسول یا رایانه شخصی کاربر داشته باشند، ولی خب کماکان جایگاه بازی‌های آفلاین نیز تثبیت شده به نظر می‌رسد. گذشته از این صحبت‌ها، در حالی که رفته رفته طرفداران بازی‌های داستانی و آنلاین بیشتر بر سر هم می‌کوبند، یک سری بازیکن هم عاشق بازی‌های ایندی هستند. بازی‌هایی که غالبا توسط استودیوهای کوچک و شناخته نشده توسعه پیدا می‌کنند و بعضا به موفقیت‌های قابل توجهی دست پیدا می‌کنند. بهترین نمونه این نوع بازی‌ها طی دو سه سال اخیر، عنوان Hellblade: Senua’s Sacrifice است. بعضی از این بازی‌های مستقل هم می‌توانند خاطرات گذشته را برایتان تداعی کنند. روزهایی که البته بازیکنان قدیمی‌تر به یاد دارند، روزهایی که تا شب پای کنسول‌هایی مثل سگا بودیم و از بازی‌های آن دوران لذت می‌بردیم. در عصری که Red Dead Redemption 2 و God of War و The Witcher 3 حاضر هستند، قطعا بازی‌بازهای جوان‌ تر نمی توانند لذت و جذابیت‌های آن بازی های قدیمی را درک کنند. به هر حال آن دوران هم گذشته و کمتر کسی به سراغ کنسول های قدیمی تر می‌رود. با این حال هنوز هم بعضی از بازی سازان عناوینی را توسعه می دهند که شاید یارای رقابت با بازی‌های جدید را نداشته باشند، ولی می توانند یادآور روزهای گذشته خیلی از ماها باشند. علاوه بر این، استیم محلی مناسب برای پیدا کردن بازی‌هایی است که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند. خوشبختانه در استیم می توانید انواع و اقسام بازی‌ها و بازیکنان را پیدا کنید. پس اگر فکر می کنید که Streets of Rouge و امثال این بازی این روزها دمده شده اند و کسی به آن‌ها توجهی ندارد، توصیه می کنم که یک سر به استیم بزنید! بله عنوانی که امروز در مورد آن به صحبت کردن خواهیم پرداخت بازی Streets of Rogue است که این روزها در دسترس هر نوع رایانه شخصی با هر سیستم عاملی قرار گرفته. همچنان، شکی نیست که Streets of Rogue عنوانی است که نمی تواند هر بازیکنی را سرگرم کند و صرفا برای یک قشر خاص توسعه یافته است. ولی پیشنهاد من به شما این است که خیلی دلتان را صابون نزنید و به این بازی خوشبین نباشید، می‌ پرسید چرا؟ پاسختان را در طول این نقد و بررسی خواهید گرفت. در واقع Streets of Rogue یک بازی پیکسلی است که البته نسبت به بقیه بازی های پیکسلی حرف‌های زیادی برای گفتن ندارد. در واقع هیچ حرفی برای گفتن ندارد! البته خب نباید این نکته را هم از یاد برد که روند توسعه Streets of Rogue با بقیه بازی‌های مستقل تفاوت زیادی داشته و یک استودیو پشت این بازی نبوده. با این وجود، معمولا برای گیمر چنین چیزی مهم نیست، مگر اینکه هدفش حمایت از بازی‌ساز باشد. به هر حال، در ادامه مطلب نقد و بررسی بازی Streets of Rogue را برایتان مهیا کرده‌ایم، عنوانی که البته برای اولین بار در سال ۲۰۱۷ منتشر شد و در واقع، یک بازی جدید محسوب نمی شود. اما برای کاربران استیم، این بازی کمتر از سه هفته است که در دسترس قرار گرفته است. در ادامه با نقد و بررسی بازی Streets of Rogue در خدمت شما خواهیم بود.

در ادامه با نقد و بررسی بازی Streets of Rogue در خدمت شما عزیزان خواهیم بود.

بازی Streets of Rogue را یک بازی پیکسلی بدانید که زاویه دید آن از بالاست و بازیکن را یاد بازی‌های قدیمی می‌اندازد. در حالی که در نسل هشتم به سر می‌بریم، کمتر کسی حال و حوصله تجربه چنین عناوینی را دارد. نوستالژی خوب است اما به شرطی که مفید واقع شود. مشکل Streets of Rogue هم دقیقا این است که مفید واقع نشده و فقط حال و هوای نوستالژیک دارد، یعنی سرگرم کننده نیست و فقط می‌تواند شما را به یاد ایام گذشته بیندازد. نتیجه چیست؟ نتیجه این است که شما اصلا به سمت این بازی نخواهید رفت و حتی آن را خریداری یا دانلود هم نمی کنید. اما آن دسته از بازیکنانی که حاضر هستند که قیمت ۲۰ دلار را پای این بازی بپردازند هم احتمالا بعد از تجربه آن، از پرداخت چنین مبلغی پشیمان خواهند شد. حقیقت این است که برچسب ۲۰ دلاری برای عنوانی مثل Streets of Rogue با هر متر و معیاری، گران به نظر می‌رسد. با توجه به سبک و حد و اندازه‌ های بازی، قیمت ۱۵ دلار منطقی تر به نظر می‌رسید. به همین خاطر اگر نخواهیم احتمال کرک شدن آن را در نظر بگیریم و فرض کنیم که بازیکن به صورت مستقیم و قانونی می‌خواهد از استیم این بازی را خریداری کند، قطعا با این پول انتخاب های بهتری را پیش روی خود خواهد دید. ممکن است از قبل تجربه نسخه ارلی اکسس این بازی را هم داشته باشید. حدودا دو سال و نیم این بازی در مرحله Early Access بود و از انتشار نسخه نهایی آن مدت زمان زیادی نمی‌گذرد.

کاراکترهای متنوعی در بازی حاضر هستند و هر کدام توانایی‌های منحصر به فردی دارند. همچنین در طول بازی می‌توانید کاراکترهای جدیدی را هم Unlock کرده و در طول بازی از آن ها استفاده کنید.

عنوان Streets of Rogue اولین بازی Rogulike نیست که به تجربه آن می‌پردازم. روگ‌لایک‌های زیادی را می شناسم که از قضا موفقیت‌های بیشتری کسب کرده اند. به عنوان مثال Dead Cells یکی از معروف ترین و بهترین روگ لایک‌های طی چند سال اخیر است. همچنین اگر طرفدار این سبک از بازی ها باشید، احتمال می دهم که Enter the Gungeon یا Dungeons of Dreadmore را هم تجربه کرده باشید. این بازی‌های معروف‌تر را مثال زدم تا به این نکته برسم که اساس و پایه روگ‌لایک‌ها همه شبیه به هم است. در نتیجه اگر از یکی از آن‌ها خوشتان آمده، پس احتمالا کلا این ژانر را می پسندید. خب خبر خوب این است که Streets of Rogue در خود نقاط قوت زیادی را می‌بیند که به واسطه این نقاط قوت می تواند بازیکن را برای چندین ساعت مشغول کند. البته این بازی نسبت به خیلی دیگر از بازی‌های مشابه خود، اگر نخواهیم از لفظ “ضعیف” استفاده کنیم، می‌توانیم بگوییم که نقص های زیادی دارد. میزان جذابیت Streets of Rogue با پیشتازان این ژانر، اصلا قابل مقایسه نیست. گاهی اوقات حتی این مشکلات خیلی ساده به نظر می رسند! مشکلاتی نظیر رابط کاربری که باعث می‌شود که بازیکن نتواند به خوبی با منوی بازی خو گرفته و ارتباط برقرار کند. با توجه به این که بازی از کاراکترهای مختلفی بهره می برد و هر کدام توانایی‌های خاص خود را دارند، می توانید از کنترل شخصیت‌های مختلف لذت ببرید. کسب تجربه در این زمینه ابدا کار خسته کننده‌ای نیست و حداقل طرفداران این ژانر می‌توانند از انجام این کار نهایت لذت را ببرند. همچنین با پیشروی در بازی می‌توانید کاراکترهای جدیدی را باز کنید که می‌توانند سبک خاص خود را داشته باشند.

تنوع کاراکترهای بازی Streets of Rouge فوق العاده است. دزد، گرگینه، هکر، گنگستر و … از جمله کاراکترهایی هستند که می‌توانید آن ها را انتخاب کنید و از توانایی‌های منحصر به فردشان نهایت استفاده را ببرید. به عنوان مثال، طبیعتا در نبردهای تن به تن گنگستر بهتر از هکر است ولی هکر نیز توانایی‌هایی را دارد که در بعضی از جاها می‌توانند جان وی را نجات داده و یا کار شما را خیلی راحت‌تر کنند. در واقع این ژانر را می توان به نوعی، یک زیر ژانر برای سبک نقش آفرینی ( RPG ) معرفی کرد. بدین ترتیب، طبیعی است که انتظار داشته باشیم که شخصیت‌ها قابل ارتقا باشند. هر چه بیشتر در بازی جلو رفته و امتیازات بیشتری به دست آورید، می‌توانید شخصیت مورد نظر خود را بهتر ارتقا دهید. شخصیت‌های بازی هر کدام Quest‌های مخصوص خود را نیز دارند. بدین معنی که این Quest برای ومپایر، هکر، بانکدار، مغازه دار و سرباز می تواند متفاوت باشد. به جز این، ماموریت‌های شما شامل چند objective می شوند که با انجام دادن این objective‌ها می توانید آن مرحله را با موفقیت کامل پشت سر بگذارید. بازیکن سلاح‌های متفاوتی را می تواند در اختیار داشته باشد. از چاقو و شمشیر بگیرید تا برسید به سلاح‌های گرم و خطرناک‌تر و کارامدتر مثل شات گان و مواد منجفره. البته به طور کلی، بخش اکشن بازی با وجود تنوع خوبی که دارد، نسبت به خیلی از بازی‌های روگ لایک ضعیف عمل کرده است. با این حال در مقایسه با خودش و حد و اندازه هایی که دارد، چندان هم بد نیست و حداقل می‌تواند بازیکنان را از خود دور نکند.

Big Quest‌ها حالتی غیر اجباری و همچنین منحصر به فرد دارند. در واقع Big Quest هر کاراکتر با کاراکترهای دیگر متفاوت است. به پایان رساندن این مدل از کوئست‌ها هم به شدت توصیه می‌شود چرا که علاوه بر پاداش‌هایی که دریافت می‌کنید، لذت زیادی هم از این نوع مراحل جانبی خواهید برد.

بیایید کمی بیشتر در مورد تقویت کاراکتر خود صحبت کنیم. با توجه به متفاوت بودن شخصیت‌ها و به طبع، تفاوت در رفتار و توانایی‌های آن ها، ارتقا هر شخصیت معنای متفاوتی دارد. به عنوان مثال در مورد هکر، شما می توانید سرعت هک کردن این شخصیت را افزایش دهید. البته گاهی اوقات هم چیزهای مشترکی در این بین دیده می شوند مثل افزایش سرعت شخصیت. داستان بازی در رابطه با گروهی است که خود را The Resistance می نامند و در واقع می خواهند در برابر شهردار بایستند. به همین خاطر شما در این دنیای خیالی، می توانید هر نوع شهروندی باشید، حتی دزد. مثلا یکی از کارهایی که باعث می‌شود شخصیت دزد بتواند خیلی کارامدتر عمل کند، تقویت توانایی بی‌صدا ماندن اوست. بدین ترتیب سخت‌تر دیده شده و کار خود را راحت تر خواهید کرد. به عنوان تجهیزات نیز، اولا کاراکترها با هم تفاوت دارند. تجهیزات خاص هر یک از شخصیت‌ها را می توانید در دنیای بازی پیدا کنید. این آیتم‌ها عموما در صندوقچه و یا جیب دشمنانی پیدا می شوند که به تازگی کشته‌اید. مورد دیگر، NPC‌های بازی هستند که همه‌شان چیزی برای ارائه کردن به شما دارند. می توان این گونه توصیف کرد که تقریبا هیچ NPC بی هدف در بازی گنجانده نشده است.

صحبت کردن در مورد گرافیک یک بازی پیکسلی کمی متفاوت از صحبت کردن در مورد گرافیک بازی‌های AAA است. خب خوشبختانه Streets of Rouge توانسته به بهترین شکل ممکن، کار خود را در زمینه هنری انجام دهد. محیط‌های متفاوت و مهم‌تر از آن طراحی کلی هر محیط. موردی که باید به آن اشاره کنم، ترکیب رنگ‌هایی است که در بازی مشاهده می‌کنیم. به لطف این ترکیب رنگ‌ها، شما می توانید خود را در محیطی پیکسلی و البته زیبا پیدا کنید که حتی نگاه کردن به آن هم چشم نواز است. در ضمن، با محیطی پوچ و خالی هم رو به رو نیستیم. به غیر از دشمنان شما، NPC‌هایی در محیط هستند که کاملا هدفمند طراحی شده‌اند. همان طور که بالاتر هم اشاره کردیم، این NPC‌ها می‌توانند چیزهای جالبی برایتان داشته باشند. می‌توانند آیتمی را به شما بفروشند و یا حتی پیشنهاد رشوه دهند. در مورد صندوقچه ها نیز که بالاتر صحبت کردیم.

همان طور که در تصویر هم مشخص است، تعداد و تنوع کاراکترهایی که می‌توانید انتخاب کنید فوق العاده است. همین موضوع هم سبب می‌شود که شما عطش بیشتری برای تجربه Streets of Rogue داشته باشید چرا که دوست دارید توانایی‌های این کاراکترها را لمس کنید! این کاراکترها علاوه بر توانایی‌های خاصی که دارند، می توانند ارتقا پیدا کرده و توسط بازیکن تقویت شوند.

قطعا Streets of Rogue یک بازی همه پسند نیست و مخاطبانش نسبت به خیلی از بازی‌های دیگر کمتر هستند. همچنین حتی در ژانر خود، با احترام، بهترین یا حتی یکی از بهترین‌ها نیست. در بهترین حالت، Streets of Rogue صرفا یک بازی قابل قبول است که می‌تواند قشر به خصوصی از جامعه بازی‌باز را مشغول کرده و البته نوید آینده‌ای روشن برای Matt Dabrowski را بدهد.