خشن و بی رحم | نقد و بررسی Conan: Unconquered

شخصیت Conan شاید در میان بسیاری از افراد شخصیت خیلی معروفی نباشد. با این وجود این شخصیت پیشینه داستانی بسیار طولانی داشته که پتانسیل بالایی برای خلق بازی‌های مختلف در سبک‌های گوناگون را فراهم می‌کنند. با توجه به سبک و سیاق خاص داستان Conan، پتانسیل ساخت انواع و اقسام بازی‌ها از اکشن گرفته تا استراتژی و… برای آن وجود دارد. عنوان استراتژی Conan Unconquered به تازگی بر اساس این شخصیت ساخته شده است که در ادامه به بررسی آن می‌پردازیم.

ابتدا کمی به معرفی شخصیت Conan the Barbarian و پیشینه او می‌پردازیم. خالق این شخصیت در اصل رابرت هاوارد (Robert E. Howard) است. هاوارد به نوعی پدر سبک Sword and Sorcery مدرن محسوب می‌شود. اولین قسمت از داستان‌های Conan در نشریه Weird Tales در سال ۱۹۳۲ منتشر شد و با استقبال معقولی مواجه شد. پس از آن در طول چندین سال داستان‌های مختلفی از این شخصیت در این نشریه منتشر شدند تا این که در سال ۱۹۳۶ با خودکشی هاوارد سرنوشت این داستان نیز به حالت مبهمی در آمد. از این زمان تا حدود دهه ۹۰ میلادی، بارها و بارها حق انتشار داستان‌های این شخصیت میان انتشارات مختلف دست به دست شد و داستان‌های مختلفی از این شخصیت توسط نویسندگان مختلف منتشر شدند. با این وجود تا مدت‌ها نسخه‌های اصلی این سری که توسط هاوارد نوشته شده بودند، به دلایل حقوقی نظیر حق نشر و… اجازه انتشار نداشتند؛ اما خود این داستان‌ها با محوریت شخصی به نام Conan the Barbarian است که در سرزمین ناشناخته به نام هیبوریا (Hyboria) زندگی می‌کند. سرزمینی که پر از موجودات اهریمنی عجیب و غریب و انسان‌های ظالم است و Conan نیز تا حدودی یک قهرمان کلاسیک است که وظیفه شکست این انسان‌های ظالم و هیولاها را دارد و در اکثر مواقع نیز موفق ظاهر می‌شود. با وجود کلیشه‌ای بودن خود داستان‌ها، فضای کلی و موجوداتی که در آن‌ها ایجاد شده‌اند، پتانسیل‌های بسیار بالایی برای گسترش بیش‌تر داشته‌اند اما مرگ زودهنگام هاوارد و مواردی نظیر مشکلات حق نشر و… هرگز از این پتانسیل به طور کامل استفاده نشد. شاید معروف‌ترین آثار از این شخصیت، مربوط به دو فیلم سینمایی Conan the Barbarian و Conan the Destroyer باشند که در سال‌های ۱۹۸۲ و ۱۹۸۴ ساخته شدند. با این وجود شهرت این دو فیلم بیش‌تر به خاطر حضور آرنولد شوارتزنگر در نقش Conan بوده است و از نظر ارزش سینمایی –مخصوصاً فیلم دوم که نامزد دو تمشک طلایی نیز بوده است- فیلم‌های چندان باارزشی نبودند.

Conan Unconquered

در دنیای بازی نیز چندین عنوان از سری Conan عرضه شده‌اند. با این وجود تقریباً اکثر این عناوین، بازی‌های ناموفقی بودند که نتوانستند نه نظر بازیکنان و نه نظر منتقدین را به خود جلب کنند. شاید قابل‌توجه‌ترین عنوان این سری که می‌توان در مجموع آن را موفق دانست، Conan Exiles باشد که به طرز قابل توجهی از سایر عناوین این سری در جایگاه بالاتری قرار داشت. حال جدیدترین عنوان این سری یعنی Conan Unconquered در سبک استراتژی منتشر شده است که در ادامه قرار است به بررسی آن بپردازیم.

در ابتدا از داستان شروع می‌کنیم. در همین اول باید بگویم که بازی تقریباً داستان خاصی ندارد. شما در پنج مرحله مختلف، وظیفه دارید که از مقر خود، در مقابل موج دشمنانی که با فواصل زمانی معین به سمت شما یورش می‌برند مبارزه کنید. بازی پتانسیل این را داشت که حداقل هر مرحله یک داستان کوتاه را روایت کند ولی حتی چنین چیز ساده‌ای نیز در بازی وجود ندارد و صرفاً ۵ مرحله در مقابل شما قرار گرفته که از نظر داستانی هیچ تفاوتی با هم ندارند. تنها نکته مثبت داستان بازی این است که با انجام هر مرحله، یک قسمت از کمیک‌های واقعی مجموعه Conan the Barbarian برای مطالعه در اختیار شما قرار می‌گیرد که برای طرفداران این مجموعه احتمالاً جذاب باشد ولی اگر تا پیش از این طرفدار این شخصیت و داستان‌هایش نبوده باشید، این بازی نیز کوچک‌ترین تلاشی برای آشنایی شما با آن نمی‌کند. معمولاً بررسی بخش داستانی بازی‌ها –به جز برای معدود بازی‌هایی که کلاً بخشی به نام داستان و… ندارند و صرفاً گیم پلی محور هستند- بیش‌تر از یک بند طول می‌کشد ولی وقتی بازی تقریباً با وجود پتانسیل خوب در زمینه داستان، هیچ چیزی به نام داستان ندارد، نمی‌توان بیش‌تر از این به بررسی آن پرداخت و بهتر است سراغ بخش‌های دیگر بازی برویم.

بهتر است به سراغ گیم پلی برویم. همان طور که در زمینه داستان هم گفتیم بازی ۵ مرحله دارد و در کنار آن یک حالت نامحدود نیز وجود دارد که بدون پایان تا جایی که بتوانید ادامه دهید، امکان انجام آن وجود دارد. در هر کدام از این ۵ مرحله، هدف شما ساخت یک قلعه و تربیت نیروهایی است که در مقابل موج عظیم دشمنانی که به شما هجوم می‌آورند مقاومت کنند. در کنار این باید حواستان به منابعی نظیر غذا و پول و چوب هم بوده و با ساخت بناهای مختلف آن‌ها را تأمین کنید. در این میان، باید استحکامات و دیوارهای قلعه خود را نیز تقویت کرده و همچنین در فاصله بین حملات، می‌توانید با گشت زنی در محیط، با نابود کردن دشمنان منابع مختلفی برای دفاع از قلعه کسب کنید. در کنار همه نیروها، گروه شما یک قهرمان ویژه نیز دارد که قدرت به مراتب بالاتری از نیروهای دیگر دارد و همچنین در طول بازی، با پیشرفت، قابلیت ویژه‌ای برای او نیز در اختیار شما قرار می‌گیرد که به شما در نبرد با دشمنان کمک می‌کند.

کل مراحل بازی همین ۵ مرحله به همراه یک مرحله غیرداستانی هستند.

علاوه بر دستگاه‌های معمول، سیستم درخت تکنولوژی نیز در بازی وجود دارند که باید برای ارتقا ساختمان‌ها و به دست آوردن امکان ساخت نیروهای جدید، در طول بازی در بخش‌های مختلف آن تحقیقات مختلفی انجام بدهید تا بتوانید به دستگاه‌های بهتری برای دفاع در مقابل دشمنان مجهز شوید. گستردگی این درخت تکنولوژی نسبتاً بالاست و گزینه‌های بسیار مختلفی در آن قرار دارند که امکان ساخت وسایل دفاعی بسیار قوی و خوبی را برای شما مهیا می‌کنند تا راحت‌تر بتوانید دشمنان را شکست دهید.

در این میان دشمنان نیز به شکل‌های متنوع و مختلفی به شما حمله می‌کنند و شیوه مبارزه با هر یک نیز کاملاً متفاوت است. از طرفی در مورد نیروهای انسانی، یک سیستم کلی برتری میان نیروهای مختلف وجود دارد. مثلاً نیروهای تیرانداز در مقابل پیاده نظام قوی بوده و در مقابل سواره نظام ضعف دارند. در عوض سواره نظام نیز نسبت به پیاده نظام ضعیف است و در همین زمینه یک سیستم خوب ایجاد شده است. از طرفی در این میان بعضی از نیروهای دشمن قوی‌تر از بقیه بوده و مثلاً از سپر و یا تیرهای آتشین استفاده می‌کنند که هر کدام می‌توانند باعث مشکلاتی برای نیروهای شما بشود. مثلاً نیروهایی که سپر دارند، خود و اطرافیانشان را در مقابل تیر مقاوم می‌کنند و نیروهای آتشین می‌توانند مواضع ضعیف‌تر شما را که شکل چوبی دارند، به راحتی آتش بزنند. از طرف دیگر هیولاهای مختلفی نیز در بازی به شما هجوم می‌آورند که به طور کلی استراتژی مبارزاتی دیگری را طلب می‌کنند.

با همه این وضعیت، بازی ضعف‌های اساسی دارد که باعث می‌شود بخش‌های دیگری که به خوبی پیاده سازی شده‌اند نیز به طور کامل تحت تأثیر قرار بگیرند. اولین موضوع، روند کند پیشرفت در درخت تکنولوژی است. از آن جایی که منابع لازم برای پیشرفت در درخت تکنولوژی با منابع لازم برای تربیت نیروها و ساخت ساختمان‌ها مشترک است، در اکثر مواقع مجبور هستید که صرفاً روی گسترش نیروهای خود و تقویت مواضع دفاعی تمرکز کنید که بتوانید در مقابل موج‌های بسیار گسترده دشمنان دوام بیاورید. از طرفی هزینه‌های مختلف انجام کارها در بازی نیز نسبتاً زیاد است و سرعت به دست آوردن منابع جدید نیز نسبتاً پایین است. همه این‌ها باعث می‌شود که سرعت پیشروی شما در درخت تکنولوژی بازی به شدت کند بشود و اصلاً نتوانید در زمان معقولی، از قابلیت‌های نسبتاً جالبی که از این طریق به دست می‌آیند را استفاده کنید. همین موضوع باعث می‌شود که در همان اوایل، بازی به شدت روند تکراری و خسته کننده‌ای به خود بگیرد که اگر حوصله نداشته باشید، احتمالاً در همان اوایل بازی را رها کنید. به عنوان مثالی دیگر، شاید یکی از قابلیت‌های جالب بازی فراخوانی Avatar of Mitra باشد که یک موجود فوق‌العاده غول پیکر است که نیروهای دشمن و خودی و… را در زیر پای خود له کرده و می‌تواند وقتی در فشار سنگین دشمنان هستید، آن‌ها را نابود کند. ولی تقریباً در اکثر زمان‌ها، به دلیل ضعف‌های مختلفی که در ساختار بازی وجود دارد، اصلاً امکان رسیدن به نقطه‌ای که بتوانید او را فراخوانی کنید وجود ندارد؛ زیرا یا مرحله به اتمام رسیده یا شما خیلی زودتر در اثر فشار بسیار بالای دشمنان شکست خورده‌اید.

اگر در دورهای اول بتوانید بازی را تحمل کنید، بازی به مرور کمی بهتر و جذاب‌تر می‌شود.

شاید در ابتدا به نظر برسد که بازی قرار بوده عمداً بازی سخت و چالش برانگیزی باشد، چنین موضوعی وقتی قابل قبول است که بازی با وجود سختی، بتواند جذابیت خود را حفظ کند. ولی بازی به شکلی ساخته شده که در هر بار انجام یک مرحله، باید مدت زیادی را با نیروها و ساختمان‌های ساده طی بکنید تا بتوانید به قدرت قابل قبولی برسید. از طرفی به نظر می‌رسد اعداد و ارقامی که برای هزینه ساخت نیروهای مختلف در نظر گرفته شده، اصلاً اعداد و ارقام خوبی نیستند و بیش از پیش باعث کند شدن روند پیشرفت شما در بازی می‌شوند. مثلاً خانه‌های معمولی که حکم منبع تولید پول برای شما در بازی را دارند، هزینه نگهداری دارند و باید از طریق چوب این هزینه نگهداری را تأمین کنید و این در حالی است که خود این ساختمان‌ها نیز خیلی ارزان نیستند و به راحتی در همان اوایل امکان ساختن آن‌ها وجود ندارد. چنین مواردی به طور کامل نشان می‌دهد که اعداد و ارقام که سازندگان برای هزینه‌ها و درآمدهای بخش‌های گوناگون بازی قرار داده‌اند، به هیچ وجه هماهنگ نیستند و از این لحاظ، بازی بیش‌تر شبیه یک عنوان Early Access است تا از طریق نظر طرفداران چنین مشکلاتی را برطرف کند ولی وقتی می‌بینیم که Conan Unconquered به عنوان یک بازی کامل و با قیمت بالا عرضه شده و در عین حال حجم این عدم تعادل در بازی بسیار بالاست، دیگر نمی‌توانیم به هیچ وجه از مشکلات آن صرف نظر کنیم. در حدی که به نظر می‌رسد سازندگان از ایده بازی They Are Billions استفاده کرده‌اند و آن را به شکلی بسیار نامتعادل و با ظاهر Conan عرضه کرده‌اند.

در کنار این موارد باید به هوش مصنوعی بازی نیز اشاره کنیم. هوش مصنوعی بازی وضعیت خیلی بدی ندارد ولی نمی‌توان آن را خیلی خوب نیز ارزیابی کرد. از طرفی نیروهای شما تا حدی از این لحاظ ضعیف به نظر می‌رسند و در بسیاری از اوقات، در موارد بدیهی نیز باید خودتان به آن‌ها فرمان بدهید تا کاری را انجام بدهند. از طرف دیگر دشمنان نیز گاهی اوقات حرکات هوشمندانه‌ای انجام می‌دهند و گاهی نیز حرکات احمقانه از آن‌ها سر می‌زند. مثلاً در موقعیتی، آن‌ها با هجوم به شما با دیوار مواجه می‌شوند و سپس متوجه می‌شوند که در سمت دیگری از قلعه شما دیوار وجود ندارد و مسیر تعدادی از نیروهای خود را به آن سمت عوض می‌کنند و از آن سمت به شدت شما را دچار مشکل می‌کنند، گاهی نیز همگی پشت همان دیوارها برای نابودی دیوار تلاش می‌کنند و اگر نیروی قوی همراهشان نباشد، به راحتی نابود می‌شوند. چنین مواردی در بازی به شدت به چشم می‌خورند و توی ذوق می‌زنند.

درخت تکنولوژی بازی گستردگی نسبتاً بالایی دارد؛ به شرطی که بتوانید بازی را تحمل کنید تا به شاخه‌های پایانی درخت که قابلیت‌های جذابی به شما می‌دهند، برسید.

در ابتدای هر مرحله امکان انتخاب یکی از سه قهرمان بازی نیز وجود دارد. همان طور که بالاتر نیز گفتیم، قهرمانان نیروهای به مراتب قوی‌تری از سایر نیروها هستند اما در همین جا نیز بازی مشکل واقعاً غیرقابل قبولی دارد. این بازی به طور پایه حدود ۳۰ دلار قیمت داشته و کلاً سه قهرمان را در اختیار شما قهرمان می‌دهد؛ در عین حال یکی از همین سه قهرمان را به طور پولی در بازی قرار داده و برای آزاد کردن این قهرمان و یک ظاهر جدید برای شخصیت Conan به همراه یک کتاب و موسیقی متن، باید ۱۰ دلار دیگر بپردازید. این که بازی تعداد کمی شخصیت اصلی داشته باشد و باز از همان تعداد، کم، یکی را به طور پولی آن هم با قیمتی بسیار زیاد در روز عرضه در مقابل شما قرار دهد، واقعاً قابل پذیرش نیست. بازی‌های بسیار خوبی با قیمت ۱۰ دلار قابل خرید هستند و این بازی صرفاً یک قهرمان خود و چند آیتم اضافی را با قیمت ۱۰ دلار به فروش می‌رساند، آن هم درست در همان روز عرضه بازی و یعنی سازندگان به طور واضح یکی از محتواهایی که می‌توانست در بازی باشد را به راحتی از آن حذف کرده‌اند.

اگر در درخت تکنولوژی پیشرفت کنید، امکان ساخت ساختمان‌های دفاعی جذابی مانند این برج‌ها را که با نور دشمنان را از بین می‌برند به دست خواهید آورد.

با همه این موارد، گیم پلی بازی با وجود پتانسیل بالا برای تبدیل شدن به یک عنوان خیلی خوب، نتوانسته تا حد زیادی این پتانسیل‌ها را عملی کند. بعضی از بخش‌های بازی به شکل بسیار خوبی پیاده سازی شده‌اند اما بعضی از بخش‌های اساسی آن نظیر تعادل و بالانس بودن هزینه و درآمد و سختی متعادل، به شدت از مشکلات گوناگون رنج می‌برند به طوری که باعث می‌شوند بقیه بخش‌های بازی نیز نتوانند کیفیت خود را نشان دهند. البته در کنار این مشکلات خوشبختانه سیستم Co-Op بازی طراحی نسبتاً خوبی دارد که باعث می‌شود بازی از لحاظ گیم پلی کمی بهبود پیدا کند. از طرفی قیمت بالای بازی و عرضه یک شخصیت جدا و چند آیتم اضافی با قیمت ۱۰ دلار در کنار محتوای نسبتاً کم بازی از دلایل دیگری هستند که باعث می‌شود نتوانیم به هیچ وجه وضعیت کلی بازی را در زمینه گیم پلی خوب ارزیابی کنیم.

گرافیک بازی از نظر فنی وضع خیلی خوبی ندارد. اما از لحاظ هنری، فضای سری Conan و خشونت خاص آن کاملاً از طریق تصاویر منتقل می‌شوند.

بعد از گیم پلی نوبت به گرافیک بازی می‌رسد. وضعیت بازی در دو بخش هنری و فنی در این عنوان کاملاً مجزا است. از طرفی بخش هنری بازی کار خود را تقریباً به خوبی انجام داده است و با فضایی جالب در بازی طرف هستیم که موجودات عجیب و غریب زیادی با طراحی‌های مختلف و بسیار خوب در آن قرار دارند. ولی از بعد فنی می‌توان گفت بازی شاید بیش از یک نسل از بازی‌های استراتژی عقب است. از طرفی مدل‌های بازی بی‌کیفیت هستند و بیش‌تر شما را یاد عناوین Age of Empires می‌اندازند و البته این در حالی است که نسخه سوم Age of Empires اواخر سال ۲۰۰۵ عرضه شد! از طرف دیگر انیمیشن‌های حرکتی شخصیت‌ها وضعیت خوبی ندارند و مخصوصاً برای شخصیت‌های انسانی وضعیت اصلاً خوب نیست. حرکات شخصیت‌های انسانی در اکثر اوقات مانند افرادی است که در گل یا باتلاق یا چیزی مانند این گیر کرده‌اند. از طرف دیگر، بعضی از اجزای گرافیک بازی به نظر می‌رسد کلاً فیزیک خاصی برایشان طراحی نشده است. در بازی شاهد این هستیم که افراد شما حتی از پشت دیوار هم می‌توانند دشمنان را هدف قرار دهند (و البته برعکس) و نیزه‌های پرتابی، از وسط دیوار رد می‌شوند و به دشمنان اصابت می‌کنند! خوشبختانه از نظر وضعیت پرفورمنس بازی خیلی وضع بدی ندارد هر چند توصیه می‌کنم در صورتی که می‌خواهید به انجام بازی بپردازید، آخرین آپدیت کارت گرافیک و همین طور سایر آپدیت‌های خود بازی را نصب کنید تا با مشکلات پرفورمنس رو به رو نشوید.

بعد از گرافیک نیز نوبت به موسیقی بازی می‌رسد. از لحاظ موسیقی خوشبختانه بازی وضعیت خوبی دارد و موسیقی‌های بازی با حال و هوای آن تناسب خوبی دارند و به خوبی حس یک محیط بیابانی را به شما منتقل می‌کنند. با این وجود از بعد صداگذاری بازی تقریباً حرف خاصی برای گفتن ندارد و صرفاً یکسری صداهای معمولی که در بازی‌های استراتژی خیلی قدیمی نیز بودند در این بازی پیاده سازی شده است. شخصیت‌ها تقریباً به جز یکسری صدا مصنوعی، صداگذاری خاصی ندارند و همه این موارد باعث می‌شوند که بیش از پیش این حس به بازیکن دست بدهد که بازی بیش‌تر شبیه یک عنوان Early Access است نه یک بازی ۳۰ دلاری.

نتیجه‌گیری نهایی:

Conan Unconquered ایده‌های نسبتاً خوبی داشته است که در صورت پیاده سازی درست، می‌توانستند بازی را تبدیل به یک عنوان بسیار خوب در سبک استراتژی بکنند. با این وجود بعضی مشکلات اساسی در زمینه تعادل گیم پلی باعث شده‌اند حتی بخش‌هایی از بازی که پیاده سازی خوبی دارند نیز به چشم نیایند. از طرفی عرضه بازی با قیمت بالای ۳۰ دلاری و در کنار آن قرار دادن یک شخصیت و چند آیتم اضافی با قیمت ۱۰ دلار در کنار محتوای نسبتاً کم بازی و گرافیک قدیمی آن، همگی مواردی هستند که باعث می‌شوند این بازی با وجود پتانسیل بالا، نتواند به عنوانی خوب تبدیل بشود.