چهار مبارز | نقد و بررسی بازی Unruly Heroes

حتی اگر خیلی طرفدار بازی های دو بعدی و پلتفرمر نباشید، بعید است که نام بازی های Rayman و Valiant Hearts را نشنیده باشید. این دو بازی، از بهترین های تاریخ بازی های ماجراجویی به شمار می روند که توسط شعبه‌ های مختلف استودیوی یوبیسافت ساخته شده اند. وقتی Rayman: Origins در سال ۲۰۱۱ به بازار آمد، کمتر کسی انتظار موفقیت عظیم آن را داشت. دو سال بعد Rayman: Legends منتشر شد و موفقیت چشمگیر نسخه ی اول را تکرار کرد. اینکه Rayman اینقدر موفق شد، ریشه در خلاقیت سازندگان در ساخت محیط های بسیار جذاب، داستان خنده دار و بدون پیچیدگی، و گیم پلی بسیار روان آن بود که آدم را معتاد خودش می کرد. سپس Valiant Hearts تولید شد. یادم می آید نه از کسی شنیده بودم که این بازی خفن است و نه تبلیغ آن را جایی دیده بودم، فقط چندتایی عکس از آن در اینترنت دیدم و بلافاصله عاشق آن شدم. بعد از تجربه ی بازی تعجب کردم که چرا نباید یک بازی با این کیفیت معروف تر از این باشد؟ البته Valiant Hearts از آن بازی هایی بود که به مرور معروف شد و یک مدت بعد نام آن را همه جا دیدم که از این بابت خوشحال شدم. Valiant Hearts بر خلاف Rayman، موضوع سنگینی داشت و درباره ی چهار نفر از ملیت های مختلف در جریان جنگ جهانی بود. دوباره سبک گرافیکی و جلوه های بصری بازی غوغا به پا کرده بودند و با هر فریم قند در دلتان آب می کرد. حالا چرا این ها را گفتم؟ چون گیمی که امروز به نقد و بررسی آن خواهیم پرداخت، از سازندگان این آثار است؛ البته این بار به نام شرکت Magic Design Studios و نه Ubisoft. اکثر افرادی که روی بازی های نامبرده در بالا کار کرده بودند، جمع شدند و استودیوی Magic Design را با مدیریت لو یانگ، برونو جنتایل و نیکولاس لجر راه انداختند و Unruly Heroes با اینکه اولین تجربه ی سازندگان در ساخت و تولید بازی نیست، اما اولین بازی شرکت است. بدون اتلاف وقت، بپردازیم به نقد بازی!

شرکت تازه تاسیس Magic Design که Unruly Heroes اولین بازی آن هاست.

اگر دقت کرده باشید خیلی از افسانه های چینی یک تم مخصوص به خود دارند. مثلاً داستان انیمیشن معروف پاندای کنگفوکار را به خاطر بیاورید؛ چند مبارز که هر کدام خصوصیات اخلاقی مخصوص به خود را دارند و قابلیت آن ها با هم فرق می کند. معمولاً یکی از این مبارزها قدرتی است، دیگری سرعتی، دیگری قدرت تمرکز بالایی دارد و یکی از آن ها هم مغز متفکر است. داستان Unruly Heroes دقیقاً از این تیپ است. بازی از روی یک افسانه ی چینی معروف به نام “سفری به غرب” یا آنطور که در غرب آن را می شناسند “افسانه ی میمون شاه” ساخته شده است. “سفری به غرب” که شاید فیلم آن را هم دیده باشید، درباره ی سفر یک راهب بودایی به غرب است. البته منظور از غرب اروپا نیست، بلکه هند و کشورهای آسیای مرکزی است. او به دنبال بدست آوردن متون مقدس بودایی به این کشورها سفر می کند و پس از تلاش بسیار و متحمل شدن زحمات فراوان بر می گردد. این افسانه، ریشه های اسطوره ای و فلسفی عمیقی دارد. ممکن است فکر کنید که شکل و شمایل بازی که یک بازی خیلی عمیق را نشان نمی دهد. واقعیت این است که Unruly Heroes ورژن خنده دار و نرم تر آن افسانه است، گرچه هنوز هم در جای جای بازی می توانید عمق داستان را حس کنید. لو یانگ می گوید این افسانه در چین خیلی معروف است اما در غرب آن را زیاد نمی شناسند. آن ها با این کار قصد داشته اند گیمرهای کم سن و سال تر را هم با ادبیات چین آشنا کنند و به خوبی هم از پس این کار برآمده اند.

بار دیگر، داستان چهار مبارز افسانه ای…

می توانم بگویم نصف زیبایی بازی به خاطر داستان آن است. این کار توسط تیم سازنده بسیار هوشمندانه انجام شده و از آن جایی که شاید خیلی از ماها حوصله ی شنیدن یک داستان عمیق را در یک بازی پلتفرمر دو بعدی نداشته باشیم، آن ها داستان بازی را به کاراکترها و محیط بازی تزریق کرده اند و نتیجه ی کار فوق العاده از آب درآمده است.

بازی چهار کاراکتر اصلی دارد که هر وقت خواستید می توانید بین آن ها سوئیچ کنید. محدودیت خاصی در عوض کردن کاراکتر وجود ندارد و اتفاقاً یکی از مکانیزم های بازی این است که کاراکترتان را در زمان مناسب عوض کنید. هر یک از این چهار نفر قدرت خاصی دارد که دو به دو این قدرت ها شبیه هم هستند. برای مثال در هنگام پرش های بلند شما دو گزینه پیش رو دارید، یا اینکه وقتی پریده اید و در هوا معلق هستید بار دیگر دکمه ی پرش را فشار دهید و Double Jump کنید، یا اینکه یک باز بپرید و دکمه ی پرش را نگه دارید تا یک مسافت کوتاه را در هوا معلق بمانید. یکی از کاراکترها قدرت شکستن موانع بزرگتر را دارد و هر وقت به سنگی بزرگ برخورد می کنید باید او را احضار کنید تا سنگ را با مشت هایش بشکند. یکی دیگر از آن ها، شخصیت شکم گنده و خنده داری است که می تواند باد شود و سه کاراکتر دیگر روی شکم او سوار شوند و مانند آسانسور به نقاط مرتفع تر بروند.

کاراکتر شکم گنده که بقیه از او به عنوان آسانسور هم استفاده می کنند!

این حالت که شما می توانید هر یک از کاراکترها را هر وقت که خواستید احضار کنید، کاملاً با تم افسانه ای بازی جور در می آید، طوری که انگار این چهار مبارز، یک روح در چندین بدن هستند. معماها و سکوبازی های Unruly Heroes بر اساس قابلیت های این چهار کاراکتر طراحی شده اند. مثلاً در قسمتی از بازی باید از یک باریکه که بالا و پایین آن تیغ است، عبور کنید. در اینجا نمی توانید از کاراکتر قدرتی خود کمک بگیرید، چرا که او قابلیت معلق ماندن در هوا را ندارد. گاهی اوقات حتی لازم است در حین یک پرش کاراکتر خود را عوض کنید تا بهترین نتیجه را بگیرید. معماهای بازی هم همگی عناصر پلتفرمر بازی را حفظ کرده اند و معمولاً یا باید دسته ای را در جایی بکشید تا فعال شود، یا سدی را بشکنید و عبور کنید و از این دست چیزها.

معماهای بازی ساده هستند ولی چیزی از نظر طراحی کم ندارند.

اگر یکی از کاراکترهای شما بمیرد، کاراکتری را که می خواهید با آن ادامه دهید را انتخاب می کنید، بدون اینکه وقفه ای در بازی ایجاد شود. اگر هر چهار کاراکتر بازی را به کشتن دهید، بازی از چک پوینتی که قبلاً فعال کرده اید آغاز خواهد شد، پس حواستان حتماً به چک پوینت ها باشد. البته بعید است که هر چهار کاراکتر را بتوانید به کشتن دهید، چون هر کدام از آن ها وقتی می میرد، روحش در یک حباب ظاهر می شود و کافی است مشتی، لگدی چیزی به آن حباب بزنید تا کاراکتر خود را پس بگیرید، البته با نوار سلامت کمتر! بازی به جز نوار سلامت، یک نوار آبی رنگ دیگر هم دارد که هر وقت پر شد، می توانید یک حرکت ویژه را روی دشمنان پیاده کنید. البته مردن در بازی کاملاً هم بدون جزا نمی ماند و هنگام پایان مرحله از امتیاز شما کم می کند. دشمنان بازی طراحی بسیار بامزه ای دارند. خفاش های سفید و سیاه، کنده های کوچک درخت و موجودات عجیب و کوچک دیگر که هر بار موفق می شوند شما را سر ذوق بیاورند.

مبارزات گاهی اوقات همینقدر شلوغ و پر زد و خورد هستند و حتی به مبارزات سبک هک اند اسلش شبیه می شوند.

همچنین باید برایتان از باس های بازی بگویم که بی نظیرند. بازی در آخر هر مرحله یک باس دارد که باید او را از پیش رو بردارید تا مرحله تمام شود. باس هر مرحله، شبیه به تم کلی آن مرحله است، برای مثال در همان مرحله ی اول که کنده های کوچک درخت به شما حمله ور می شوند، باس بازی یک درخت خشکیده ی بزرگ تر است. در هنگام مبارزه با باس ها هم باید حواستان به قابلیت کاراکترها باشد. یک کاراکتر برای حمله از نزدیک بهتر است، یکی برای حمله از دور، یکی قدرتی تر است و دیگری سرعتی تر. باس فایت ها هم به شکل سنتی کار شده اند، یعنی باس یک نوار سلامت دراز دارد که باید آن را به هر ترتیبی هست خالی کنید که شخصاً عاشق این تیپ مبارزاتم.

طراحی باس ها عالی و نقاط ضعف و قوت آن ها منحصر بفرد است.

هر وقت از بخش تک نفره ی بازی خسته شدید (که واقعاً بعید به نظر می رسد!)، می توانید با سه نفر از دوستانتان بازی را پیش ببرید. در این حالت بازی کمی سخت تر می شود تا بین قدرت شما و دشمنان بالانس برقرار شود. همچنین در این قسمت مکانیزم هایی اضافه می شود که در بخش تک نفره وجود ندارد، چون قابلیت یکی از شما برای تمام کردن مرحله کافی نیست، باید به بقیه هم کمک کنید تا از سد موانع بگذرند. اگر باز هم این مکانیزم جذابیتش را برای شما از دست داد، بخش آنلاین و PvP (بازیکن در مقابل بازیکن) بازی هست که شما را سرگرم نگه دارد.

واقعاً نمی توان به گیم پلی بازی خرده گرفت اما یک چیز در کل مدت بازی ذهنم را مشغول کرده بود و آن اینکه گیم پلی بازی شبیه به گیم پلی ریمن است… خیلی خیلی زیاد! درست است که سازندگان دو بازی تقریباً یکی هستند و Rayman هم در قلب هر ادونچربازی جا دارد، اما شباهت بسیار زیاد این دو بازی گاهاً باعث می شود فکر کنم دارم دارم یک فرنچایز فرعی از Rayman را بازی می کنم. تفاوتی که بین Rayman و Valiant Hearts بود، بین Unruly Heroes و Rayman وجود ندارد.

بخش گرافیکی حرف زیادی برای گفتن دارد. در واقع اولین چیزی که پس از دیدن تریلرها یا پس از ورود به بازی متوجه آن می شوید، طراحی بسیار زیبای مراحل، کاراکترها، دشمنان و در یک کلام هر نقطه از بازی است. بالاتر گقتم که داستان نقشی اساسی در زیبایی بازی دارد چون آن را به همه جای آن تزریق می کند. اگر بخش گرافیکی بازی را ببینید، کاملآً متوجه منظورم خواهید شد. در حین بازی هرگاه تصویر پشت زمینه را نگاه می کردم، چیزی بود که مرا متعجب و شگفت زده کند. شاید در هنگام بازی، آن قدر گرمِ گیم پلی آن شوید که یادتان برود این زیبایی های بصری را از نظر بگذرانید، اما توصیه ام این است که در هر مرحله چند ثانیه ای تکیه دهید و کل محیط را مانند یک قاب عکس نگاه کنید و سپس به بازی ادامه دهید. در یکی از مرحل برفی بازی، برای چند دقیقه بازی را رها کردم و هنگامی که برگشتم دیدم یخ های تصویر پشت زمینه ی بازی مانند استخوان های قفسه ی سینه است که تا آن لحظه متوجهش نشده بودم! رنگ بندی بازی فوق العاده است. دوباره توجه شما را به Rayman جلب می کنم. یادتان می آید که رنگ بندی این بازی چقدر حرفه ای و زیبا بود؟ هر کدام از رنگ ها را می توانستید عمیقاً حس کنید و باید گفت بخش گرافیکی هر بازی، رنگ بندی و نورپردازی برای القای حس به مخاطب، حرف اول را می زنند. Unruly Heroes نیز در این زمینه شاهکار است مراحل برفی، سرسبز، آتشین و هر چیز که فکرش را بکنید، مانند یک نقاشی زیبای آبرنگ به دل شما می نشیند.

طراحی چشم نواز بازی را می بینید. در هر مرحله بازی چیز جدیدی برای عرضه دارد. همچنین این یکی از شخصیت های بازی است که لباس متفاوتی پوشیده. با جمع آوری سکه در طول مرحله می توانید برای کاراکترهای خود Outfitهای متنوع تهیه کنید.

Unruly Heroes بوسیله ی موتور بازی سازی Unity ساخته شده است. واقعاً این موتور شاهکار است و تا به حال بازی های زیبای بسیار زیادی دیدیم که با این موتور ساخته شده اند. البته موتور فقط وظیفه ی ترجمه ی استعدادهای آرتیست را بر دوش دارد و این آرتیست های بازی هستند که همه ی کاراکترها و فضاها را به شکل دستی طراحی کرده اند و سپس با کمک این موتور، آن ها را به بهترین شکل نورپردازی و رنگ بندی نموده اند.

باید از آهنگسازی فوق العاده ی Unruly Heroes هم برایتان بگویم. همانطور که توضیح دادم بازی از روی یک افسانه ی معروف چینی ساخته شده است و می توانید حدس بزنید که آهنگ های بازی باید تم حماسی داشته باشند. از یک طرف شخصاً به این تیپ آهنگ ها علاقه دارم، از طرف دیگر اینکه حماسی داریم تا حماسی! خیلی از آهنگ های حماسی قرار داده شده در بازی ها تکرار فرمول خسته کننده ی قدیمی هستند و هیچ فراز و فرودی ندارند… و بعد بازی هایی هستند مانند همین Unruly Heroes. دقیقاً مانند بخش بصری بازی، گاهی اوقات که گرمِ بازی بودم، متوجه یک ریتم بسیار زیبا در موسیقی پشت زمینه ی بازی می شدم و بازی را چنذ ثانیه متوقف می کردم تا آن آهنگ را گوش داده و سپس بقیه ی داستان را ادامه دهم. Unruly Heroes از بهترین بازی ها در زمینه ی موسیقی است. اما صداگذاری بازی به اندازه ی آهنگسازی آن تعریف ندارد. نه اینکه بگویم صداپیشگان بازی بد هستند، اما احساس می کنم در برخی نقاط می لنگند و خیلی با تجربه نیستند.

شرکت Magic Design Studios با تولید Unruly Heroes، قدم اول را بسیار محکم برداشته است. از سازندگان بازی های زیبایی چون Rayman: Origins و Rayman: Legends انتظار دیگری هم نمی رفت، بازی واقعاً زیبا و کم نقص است. گاهی اوقات در اواسط بازی حس می کردم کاش قابلیت های جدیدی به کارکترها اضافه می شد، یا اینکه بازی کمی تقلیدی است و یا اینکه سناریوی داستان و اینکه چند قهرمان به دنبال یک هدف مشترک وارد یک جریان حماسی می شوند کمی تکراری است، اما هیچ کدام از این ها مانع لذت بردن من از این بازی فوق العاده ی ادونچر نشد. در بین تمام سبک ها، بازی هایی هستند که فقط مخصوص خوره های آن سبک ساخته نشده اند و طرفداران سبک های دیگر هم می توانند از آن بازی ها لذت ببرند. Unruly Heroes دقیقاً یکی از آن هاست. تجربه ی آن را نه فقط به ادونچربازها، بلکه به کلیه ی بازیبازها پیشنهاد می کنم.