شیاطین کلیسا | نقد و بررسی بازی Book of Demons
سالهای سال است که بازیهای ایزومتریک طرفداران خاص خود را دارند. به عنوان مثال Diablo را در نظر بگیرید، بازی ایزومتریک و RPG که کماکمان طرفداران قدیمی خود را دارد و از محبوبترینهای استیم به شمار میرود. نسخه سوم همین سری توانست از لحاظ فروش حتی World of Warcraft را نیز شکست داده و رکوردهای جدیدی را برای خود خلق کند. البته معمولا این بازیها نزد پی سی گیمرها محبوبیت بیشتری دارند و طرفداران کنسولها سرگرم بازیهای جذاب دیگری هستند. The Banner Saga 2، Age of Empires 2 و XCom از دیگر بازیهای محبوب در این سبک طی چند سال اخیر بودهاند. عنوان Book of Demons یکی دیگر از بازیهای ایزومتریکی است که کمتر از ۲۴ ساعت از انتشار رسمی آن بر روی استیم گذشته است و هنوز افراد زیادی هستند که فرصت تجربه این بازی را پیدا نکردهاند. عنوان Book of Demons را میتوان یکی از بازیهای ۲۵ دلاری کم ادعایی دانست که تبلیغات چندانی نداشته و شاید بسیاری از کاربران استیم با این بازی تازه منتشر شده آشنایی نداشته باشند. Thing Trunk نام سازنده بازی است، گروهی که سابقه خاصی نداشته و به احتمال زیاد شما نیز با آنها آشنایی ندارید. لازم به ذکر است که Book of Demons یک نسخه دمو را نیز در سال ۲۰۱۶ منتشر کرد که اگر آن نسخه را بازی کردهاید، احتمال دارد که اشتیاق بیشتری برای تجربه نسخه اصلی این بازی داشته باشید و این بازی را اکنون به خوبی میشناسید. در غیر این صورت نیز این نقد و بررسی با توجه به نسخه ارسالی سازنده برای گیمفا، برای شما کاربران عزیز به نگارش درآمده تا در مورد Book of Demons بیشتر صحبت کرده و به تحلیل بازی و نقاط ضعف و قوت آن بپردازیم. پس اگر در مورد این بازی کنجکاو هستید یا قصد تهیه آن را دارید پیشنهاد میشود که تا پایان این نقد و بررسی همراه ما باشید.
در بازیهای به سبک Book of Demons داستان احتمالا کمترین نقش را در لذت بردن از بازی ایفا میکند اما خب توضیح هرچند مختصر داستان از واجبات نقد و بررسیهایی است که توسط بنده نوشته میشوند. سوای از آن دست از گیمرانی که کلا به داستان بازیها اهمیتی نمیدهند، معمولا کمتر کسی به داستان یک بازی ایزومتریک در استیم دقت میکند و کمتر پیش میآید که قوی یا ضعیف بودن داستان از نگاه یک کاربر معمولی یک نقطه ضعف یا قوت به شمار برود. در نقد و بررسی بازیهای دیگری که منتشر میشوند، بهتر است که داستان بازی را اسپویل نکرده و فقط خواننده را در جریان مقدمات آن قرار بدهیم ولی در Book of Demons همه چیز دقیقا همان مقدمات است! حتی خود سازنده نیز توضیحاتی راجع به داستان بازی در صفحه مربوطه قرار نداده و واضح است که تمام تمرکز Thing Trunk بر روی گیم پلی و دیگر ارکان بازی بوده است، حرکتی که هوشمندانه است به شرطی که به ثمر بنشیند. از این توضیحات بگذریم و مختصری از داستان بازی را برایتان شرح داده و سپس به دیگر نکات Book of Demons بپردازیم. قبل از هر چیز، لازم به یاد آوری است که چنین بازیهایی معمولا داستانهایی دارند که در آنها شما باید با هیولاهای خبیث و موجودات شرور مبارزه کنید و قهرمان بازی دربیاورید! Book of Demons نیز استثنا نیست و همین رویه را پیش گرفته است. یک داستان کلیشهای مربوط به مبارزه با شیاطین و موجودات پلید. اتفاقات بازی در سیاه چالهایی در زیر یک کلیسا رخ میدهند جایی که طبق معمول یک شیطان جدید طلوع کرده و برای ساکنین منطقه یک تهدید محسوب میشود و شما نیز نقش قهرمان و تنها امید مردم را ایفا کرده و باید جلوی این شیطان را بگیرید.
همان طور که مطمئنا خودتان هم متوجه شدید، داستان بازی چیز جدیدی برای گفتن ندارد که البته ایرادی هم به آن وارد نیست! همان طور که گفته شد انتظاری از داستان بازی نداریم و نمیخواهیم نقاط ضعف و قوت آن را مورد بررسی قرار دهیم. در این حد اما لازم است بدانید که همان کلیشه بازیهای مشابه در Book of Demons هم دیده میشود و خبری از خلاقیت نیست. روایت داستان بازی نیز چیزی نیست که بخواهیم برایش در نقد و بررسی عنوانی مثل Book of Demons جایی پیدا کنیم. طبیعتا شما به عنوان قهرمان یا همان هیروی بازی وظیفه دارید که در دنیای بازی یک سری مراحل و Questها را با موفقیت به پایان رسانده و در نهایت غروب شیطان تازه طلوع کرده را رقم بزنید. قهرمان بازی به تازگی به محل زندگی خود بازگشته هیچ چیز مثل گذشته نیست. تاریکی و یاس همه جا را فرا گرفته و منبع آن نیز مکانی است که زمانی مقدس بود. اینها تمام چیزهایی هستند که لازم است از داستان بازی بدانید و بس. در ضمن، شیطانی که به تازگی بیدار شده در بازی Ultimate Evil نام دارد.
اگر دیگر بازیهای مشابه Book of Demons را تجربه کرده باشید قطعا با اصول این عنوان نیز آشنایی کافی دارید. همانند بازیهایی مثل Diablo، شما در Book of Demons نیز کافی است رو به جلو حرکت کرده و دشمنانی که جلویتان ظاهر میشوند را از بین ببرید. البته این که جنس هیروی شما چه چیزی باشد نیز از نکاتی است که نباید از آن غافل شوید. Warrior ( مبارز، جنگجو )، Mage و Rogue سه کلاسی هستند که هیروی شما میتواند یکی از آنها باشد. طبیعتا هر کلاس ویژگیهای شخصیتی، سبک مبارزات، پوشش و همچنین نقاط قوت و ویژگیهای منحصر به فرد خاص خود را دارد که در موفقیت در طول بازی و انجام کوئستهای مختلف از اهمیت بالایی برخوردار هستند. به عنوان مثال نقطه قوت Mage حملات از راه دور او هستند. برد اتکهای Mage بیش از دو کلاس دیگر است، این در حالیست که Warrior ضربات سهمگین تری به دشمنان وارد کرده میکند. البته هر کلاس نقطه ضعف خاصی هم برای خود دارد و همین باعث میشود که شما در انتخاب کلاس مورد نظر دقت کنید چون در واقع هیچ کلاسی بی نقص نیست. تمام بازی مثل دیگر بازیهای مشابه به چهار کلید معروف WASD و کلیکهای ماوس محدود میشود و از صفر تا صد بازی را باید با همین ۶ دکمه انجام دهید. با چهار کلید مذکور کیبرد حرکت کرده و یا جاخالی دهید و با کیکهای ماوس به دشمنان خود حمله کرده یا از دیگر مواردی که در بازی گنجانده شده استفاده کنید. در پایین صفحه نمایشگر سیستم ساخت و ساز بازی را مشاهده میکنید. البته “ساخت و ساز” اصلا واژه درستی برای توصیف و ترجمه سیستم Deck Building نیست! به هر ترتیب، میتوان گفت که تقریبا تمامی پیشرفتها و موفقیتهای شما در همین قسمت خلاصه میشوند و باید کار کردن با آن را یاد بگیرید. نکته اینجاست که اگرچه deck building system یک مکانیزم فوق العاده برای شما بوده و در جهت موفقیتتان نقشی اساسی را ایفا خواهد کرد اما این سیستم در ابتدا کمی گیج کننده است. با فرض بر اینکه قبلا بازیهای این چنینی را تجربه کردهاید، احتمالا برای درک بهتر این سیستم و یاد گرفتن کار با آن به چیزی حدود نیم ساعت زمان احتیاج خواهید داشت. کارتهای شما در این قسمت قرار میگیرند، حالا سوالی که مطمئنا برایتان پیش آمده این است که این “کارت”ها چه هستند؟ کارتهای شما در واقع اسکیلها و تجهیزات مختلفی هستند که بازی به شما داده و یا در طول مبارزات خود به دست میآورید. زمانی که بازی را تازه آغاز کردهاید، دو خانه خالی برای قرار دادن کارتهای خود دارید.
کارتهای به سه گروه خاص تقسیم میشوند: Artifact Cards, Item Cards و Spell Cards که هر کدام در جایگاه خود، اهمیت خود را نشان میدهند. این کارتها میتوانند قدرت حمله، دفاع و تواناییهای خاص هر کلاس را تقویت کنند. این کارتها خودشان هم میتوانند ارتقا پیدا کنند و انواع مختلفی دارند. به جز سه نوع کارت اصلی، هر کارت نیز برای خود قدرت خاصی دارد، برخی Magic هستند، برخی Common و بعضی دیگر هم Legendry. نحوه استفاده از کارتها شاید مهمترین بخش بازی باشد و اگر بلد نباشید از آنها استفاده کنید، به مشکل بر خواهید خورد. به همین دلیل است که Book of Demons شاید انتخاب ایدهآلی برای آن دسته از بازیکنان که به تازگی به بازیهای Diablo مانند روی آوردهاند، نباشد. زمانی که در سیاه چال ها دشمنان خود را میکشید، کارت هایی را پیدا خواهید کرد که بعدا میتوانند مورد استفاده قرار بگیرند. قضیه جایی جالب تر میشود که در ادامه میتوانید این کارتها را بامقدار مشخصی هزینه ارتقا دهید. زمانی که کارهای خود را بیرون از سیاه چال انجام دادید، نوبت به بازگشت به دنیای تاریک بازی میرسد. بسته به مدت زمانی که خود واقعیتان دارید میتوانید یک مسیر را انتخاب کرده و آن را پیش ببرید. یکی از نکات جالب بازی Book of Demons اصلا همین است! در پایان نیز به یک باس اصلی میرسید که البته قبل از آن، باید سه رئیس کوچک تر را شکست داده باشید. مبارزات بازی با مبارزات دیگر عناوین ARPG تفاوت خاصی ندارند و باید با کلیک کردن، دشمنان را از بین ببرید. هر هیولا، شیطان یا هر چه که اسمش را میگذارید، تعداد قلبهای مشخصی دارد و هر ضربه شما، یک قلب را از بین خواهد برد. طبیعتا اگر با یک هیولای سه قلبی طرف هستید، باید سه بار به وی ضربه وارد کنید. شاید در ابتدا فکر کنید که مبارزات بازی بعد از مدتی تکرار میشوند، پاسخ منفی است. وجود کارتهای مختلف سبب میشود که بازی از حالت یکنواختی خارج شود و بازیکن از بازی بیشتر لذت ببرد. در واقع کار شما در Book of Demons بیش از صرفا چند کلیک و کشتن تعدادی هیولا خواهد بود. این که سیستم مبارزات خود را بسازید موضوعی است که در Book of Demons میتواند برای طرفداران این سبک لذت بخش باشد.
طراحی هنری بازی قابل قبول است; به طوری که انگار روی یک تکه کاغذ هیروی خود را حرکت میدهید و دشمنان را از سر راه برمیدارید. نوآورانه نیست، تا حدی خلاقانه است و جذابیت بازی را دو چندان میکند. میتوان گفت از لحاظ ظاهری، Book of Demons منحصر به فرد بوده و استایل خاص خودش را دارد. این قضیه البته صرفا برای گرافیک بازی صدق میکند از نظر داستان و گیم پلی، بازی به شدت شبیه به Diablo است. زمانی که در محیط بازی هستید میتوانید گوشه های تکه کاغذی که روی آن در حال مبارزه با دشمنان هستید را دیده و به نوعی مرز را بشناسید. محیط بازی از نظر هنری، شاید در ابتدا کمی عجیب به نظر برسد ولی وقتی به آن عادت کنید، از آن لذت خواهید برد.
با وجود نقاط قوت فراوان، Book of Demons فاقد خلاقیت است و نسبت به دیگر بازیهای مشابه چیز جدیدی را در خود نمیبیند. فرمول همیشگی تکرار شده و حاصل آن Book of Demonsای میشود که البته ارزش تجربه کردن را دارد. باید اعتراف کرد که Book of Demons یک بازی همه پسند نیست و نمیتواند همه سلیقه ها را در برگیرد ولی اگر از طرفداران بازیهایی شبیه به Diablo هستید، مطمئن باشید که Book of Demons هم بازی جذابی است و تجربه آن هم توصیه میشود. عنوان Book of Demons یک بازی ۲۵ دلاری است که ارزش قیمتش را هم دارد ولی در حال حاضر این بازی تخفیف خورده و میتوانید آن را با ۲۰ دلار از استیم خریداری کنید. ۲۰ دلاری که هدر نمیرود به شرطی که از علاقه مندان به بازیهای این ژانر و سبک باشید.
پر بحثترینها
- رسمی: Death Stranding Director’s Cut برای ایکس باکس عرضه شد
- گپفا ۲۴؛ امتیاز شما به نیمۀ اول نسل نهم پلی استیشن
- ادعای مدیر سابق Sweet Baby: استودیوها سراغ ما میآیند تا داستان بازیهایشان را بهبود دهیم
- مشخصات کامل سختافزار پلی استیشن ۵ پرو فاش شد
- مدیرعامل پلی استیشن: طرفداران باید انتظارات خود را کاهش دهند، PS5 Pro یک کنسول نسل بعدی نیست
- پلی استیشن ۵ پرو با قیمت نجومی وارد ایران شد
- دیجیتال فاندری: پلی استیشن ۵ پرو نمیتواند برخی بازیها را با نرخ فریم ۶۰ اجرا کند
- آیپی Death Stranding دیگر متعلق به سونی نیست
- سازنده سابق راکستار: مردم سالها از واقعگرایی GTA 6 صحبت خواهند کرد
- تماشا کنید: گیمپلی چندین بازی روی پلی استیشن ۵ پرو
نظرات
به خدا این بازی از dark silder 3 بهتره……
گرافیک قدیمی کهنه.. گرافیک هیچ وقت اصل نبوده . اما بازی سازان به یک حداقل هایی در این ضمینه باید توجه داشته باشند…
گیم پلی هک اسلش کلاسیکی که به بدترین شکل در بازی به اجرا در آمده….
بزن رو لینک….
https://www.aparat.com/v/YhVBb
برای شما بهتره و دلیل نمیشه که دارک سایدرز ۳ رو بازی نکردی بازی بدی باشه اینقدر بهت بگم که من به کوری چشم منتقدین هر ۳ نسخه بازی رو خریدم و شدیدا با گفته شما مخالف هستم
نسخه ۲ این بازی عالی بود…
شماره ۳ شو تهیه کردم ولی اصلا اون چیزی که انتظار داشتم نبود…
ولی بهرحال سلیقه و معیار هر کس متفاوته…
بازی hitman 2 را گرفتم که عالی…
در همون بدو کار گفتن که هیچ شباهتی به نسخه دوم نداره و شبیه به همون اولیه
dark siders 3 بدون شک از لحاظ محتوا ، گرافیک هنری، گیم پلی چیزی از دو نسخه قبل کم نداره چه بسا تو بعضی زمینه ها مثل ارتقاء شخصیت از نسخه های قبلی بهتر کار شده . و اگر پیگیر داستان بازی باشید این نسخه خیلی خوب داستان رو پیش میبره . و یکی از نکاتی که بازی رو خاص می کنه و کمترجایی بهش اشاره شده مکالمه های با کیفیت بین watcher و fury هست . من اگر به نسخه ۱ و ۲ امتیاز ۹ بدم قطعا نسخه سوم هم همین امتیاز رو از نظر من می گیره ، تنها اشکال بازی معدود اشکالات فنی هست که امیداورم رفع بشن چون قطعا این بازی ارزش چندین بار تکرار رو داره .
غیر از داستان . …
بازی چ در گیم پلی و چ در حداقل های گرافیکی در پایین تری سطح درجه یک بازی قرار داره
و به زعم من یکی از ضعیف ترین های نسل هشتم بازی ها است…
امیدوارم devil may cry این خلاء یک هک اسلش خوب را پر کنه…
من تازه دارم بازی میکنم بازی جالبیه
من خوشم اومد
بهترین قسمتش وقتی بود که اولین دشمن stun کرد
خیلی باحال بود وقتی stun میشید رو صفحه ستاره میاد باید ستاره هارو بزنید تا ازاد بشید :rotfl: