بازگشت قدرتمند تصادفات جاده ای| بررسی بازی Burnout 2: Point Of Impact

خیلی بعید است که کم ترین علاقه ای به سبک Racing داشته باشید و نام Burnout به گوشتان نخورده باشد. عنوانی که اصلی ترین ویژگی آن تصادفات پر زرق و برق آن می باشد. شاید از لحاظ کیفی این اثر قابل مقایسه با عناوینی مانند Need for speed و Forza Horizon نباشد اما به لطف کیفیت بالای خود قطعا طرفداران خاص خود را دارد. این عنوان کار خود را از نسل ۶ و با کنسول Playstation 2 و gamecube آغاز کرد. نسخه اول این عنوان در سال ۲۰۰۱ توسط شرکت نام آشنای Criterion برای PlayStation 2،Game Cube و Xbox عرضه شد. همینجا بگذارید یک چیزی را برایتان روشن کنم: اگر به دنبال شبیه سازی یا القای حس رانندگی واقعی به خود در عنوانی مانند Burnout هستید باید بگویم از همین ابتدا دیگر ادامه نقد را نخوانید چون این عنوان نیامده که چنین مفاهیمی را ایجاد یا آن‌ها را دنبال کند. ساده بگویم: Burnout کوچکترین شباهتی با Grand Turismo یا Test Drive ندارد و یک Arcade خالص است. حتی آرکید تر از Need for Speed. احتمالا این بازی ارکیدترین ریسینگی حواهد بود که آن را بازی خواهید کرد. Burnout یعنی هیجان و آدرنالین خالص و دیگر هیچ. تمرکز اصلی این سری روی تصادفات است. به قدری تصادفات مختلف با ماشین‌ها و اجزای محیط در این سری زیبا کار شده که گاهی مخصوصا خواهید خواست تصادف کنید تا صحنات سینمایی فوق‌العاده ی تصادف‌ها را ببینید. با این مقدمه کوتاه به بررسی نسخه دوم این سری یعنی Burnout 2 می‌پردازیم.

Burnout 2

مانند نسخه قبل، Burnout در همان ابتدا هسته‌ی اصلی خود که تصادفات است را معرفی می‌کند. با انجام یک تمرین ساده با نحوه‌ی تصادفات و چگونگی وقوع آن‌ها آشنا می‌شوید. هیچ خط داستانی در بازی نیست و شما باید با انجام Eventهای مختلف امتیازات لازم را کسب کنید و مسابقات جدیدی را آزاد کنید. بعد از انجام مسابقه تمرینی که در آن با کنترل ماشین و چگونگی پر کردن نوار نیتروی خود آشنا می‌شوید مسابقات اصلی که به دو دسته Single Racesو Championship Racers تقسیم می‌شوند برای شما نمایان می‌شوند. مسابقات قهرمانی کلید اصلی شما برای باز کردن جاده‌ها و ماشین‌های بازی خواهد بود و هر چقدر در این مسابقات رده اول را کسب کنید چیزهای بیشتری هم آزاد خواهید کرد. اما نگران نباشید; حتی اگر مهارت کافی برای اول شدن را ندارید، بازی برای دوم و سوم شدنتان هم جوایزی را در نظر خواهد گرفت که البته بسیار محدودتر از مقام اولی خواهد بود. در مسابقات تک به تک یا One On One با یک اتوموبیل سریع‌تر از خودتان مسابقه خواهید داد که در صورت شکست دادن رانده‌اش و پیروزی در آن، ماشین مورد نظر را صاحب خواهید شد. یکی از مدهای هیچان انگیز بازی که در صورت قهرمانی در مسابقات Championship باز می‌شود، مد Pursuit است که در ان در قامت یک پلیس باید ماشین‌هایی که به انجام مسابقات غیرقانونی مشغول هستند را با Ram کردنشان از پیست خارج کنید که بسیار یاد آور Hot Pursuit از سری Need For Speed خواهد بود.

بزن به دل مسابقه

همانطور که میبیند تنوع در مدهای Championship بسیار بالاست و مدام چیزهای جدیدی را تجربه خواهید کرد. اما هیجان انگیزترین مد بازی، Crash Mode است که در آن نه به انجام مسابقه بلکه تنها مشغول به وارد کردن صدمه به پیکره‌ی دیگر ماشین‌ها خواهید بود. در این حالت بازی، تنها نگرانی شما باید مقدار صدمه‌ای باشد که به دیگر ماشین‌های محیط وارد می‌کنید; از اتوبوس گرفته تا کوچک‌ترین ماشین‌ها نباید از دست شما در امان باشند و مدام باید مشغول نابود کردن ماشین‌ها باشید. در حالت Crash Mode یک نوار و یک تایم محدود در بالای صفحه وجود دارد، نوار مذکور میزان خسارات وارد شده به دیگر ماشین‌ها را به دلار نشان می‌دهد و شما متناسب با مقدار خسارتی که باید وارد کنید باید به دیگر ماشین‌ها آسیب بزنید. در ابتدا چالش کمی در Crash Mode است اما به مرور زمان باز سخت و سخت‌تر می‌شود، به حدی که در Eventهای پایانی باید بسیار دقیق و سریع عمل کنید و حتی زاویه‌ای که با آن با ماشین دیگر تصادف می‌کنید برای مقدار خسارت مهم خواهد بود و باید با زاویه‌ی مناسب یک ماشین گران قیمت را از دور خارج کنید تا به میزان خسارت مورد نظر برسید.

برای مثال در یکی از مراحل یک ترافیک بسیار طولانی در جلوی راهتان است و چند اتوبوس هم از دور در حال نزدیک شدن به ترافیک هستند; شما باید طوری با ماشین‌ها تصادف کنید که چپ شدنشان باعث برخورد آن‌ها به یکی از اتوبوس‌ها و در نهایت وارد شدن خسارت به بیشتر ماشین‌های در صف ترافیک شود. این کار تایمینگ دقیق و مهارت بالایی را می‌طلبد. جدای از چالش موجود در مراحل Crash Mode، این مد به طرز فوق‌العاده‌ای فیزیک تصادفات ماشین‌ها را نشان می‌دهد. دقتی که سازندگان برای خراب شدن جزء به حزء ماشین‌ها در هنگام برخورد به یکدیگر دارند واقعا تحسین برانگیز است. فقط در Burnout است که می‌توانید چپ شدن یک اتوبوس و فرود آن روی چند ماشین دیگر و در ادامه غلط خوردن ماشین‌ها را در سیلی از ترافیک ببینید.

بافت‌های بازی در زمان خود جزو برترین‌ها بودند

کنترل ماشین‌ها در بازی بسیار خوب و روان است که متناسب با آرکید بودن بازی باید هم شاهد چنین کنترل روان و ساده‌ی باشیم. مانند دیگر بازی‌های ریسینگ، گاز،ترمز،توربو و دنده عوض کردن( اگر سیستم دستی را انتخاب کرده باشید) کلیدهای اصلی در بازی هستند. برای پر کردن نوار Turbo، باید هر کاری که انجام آن در واقعیت حماقت محسوب می‌شود را انجام دهید! Near Miss کنید، در خلاف جهت ترافیک رانندگی کنید، Powerslide کنید و دیگر ماشین‌ها را از دور خارج کنید، در صورت امکان روی سکوها بروید و در آسمان به پرواز درایید و دیگر کارهایی که در یک عنوان Racing دیوانه وار قادر به انجام آن هستید را انجام دهید. وقتی نوار توربو را پر کردید باید بدون احتیاط به دل جاده بزنید و از سرعت نهایت لذت را ببرید. اگر حرفت‌ای باشید و در جاده‌های شلوغ بازی بتوانید به اندازه‌ی کافی دیگر ماشین‌ها را در حالت توربو از رقابت خارج کنید و خودتان هم با در و دیوار تصادف نکنید، به سرعت برای بار دوم نوار توربو پر خواهد شدو و اگر به همین ترتیب تا پایان مسابقه دهید همواره در حالت Turbo خواهید بود; البته خیلی سخت است که در بازی تصادف نکنید و همواره ماشین خود را سالم نگه دارید.

توربو بزن و اول شو!

گرافیک بازی در زمان خود جزء بهترین‌های کنسول PS2 بود. تکسچرهای بسیار عالی به همراه نورپردازی دقیق و آفتاب خیره کننده در جاده با انعکاس زیبای نور روی ماشین‌ها جای هیچ حرفی باقی نمی‌گذاشت. فریم ریت بازی هم بسیار نرم و روان بود و شاهد کم‌ترین افت فریمی نبودیم. شاید تنها نکته آزار دهنده دیر لود شدن ماشین‌های متفرقه در حالت سرعت زیاد یا مان توربو باشد که البته به ندرت رخ می‌دهد. به طور کلی با کیفیت بسیار خوبی از یک عنوان Racing روبه رو هستیم. انیمیشن تصادفات‌ هم با وجود دقت بسیار بالایشان و تنوع نسبی خوبی که دارند بعد از مدتی تکراری می‌شوند.

کیفیت ماشین‌ها و نورپردازی رو نگاه کنید و لذت ببرید

صداگذاری بازی که از Dolby Pro Logic 2 پشتیانی می‌کند بسیار عالی است. این تکنواوژی باعث صداهای متمایز برای موتور هر ماشین شده و حتی صدای آژیر ماشین‌های مختلف پلیس با یکدیگر تفاوت دارد. ماشین‌های Stock صدای خشن خفیفی را هنگام دنده عوض کردن ایجاد می‌کنند در حالی که ماشین‌های دیگر صدای کم‌تری دارند. در حالت توربو صدای موسیقی راک بازی بیشتر و هیجان‌ انگیز‌تر می‌شود و در حالت عادی هم ضرباهنگ تندی دارد و آدرنالین خونتان را قطعا بالا خواهد برد.

اگر از طرفداران سبک Racing به خصوص از نوع Arcade آن هستید، به هیچ وجه نسخه دوم Burnout را از دست ندهید. این بازی مختص کسانی است که عاشق هیجان و تصادفات دیوانه‌وار هستند. حتی اگر بخش‌های مسابقه‌ای بازی راضی‌تان نکند، دو بخش Pursuit Mode و Crash Mode قطعا رضایت شما را به دست خواهند آورد.