آخرین مبارز خیابانی شرقی | نقد و بررسی بازی Street Fighter IV: Champion Edition
Street Fighter از آن دسته سری بازیهایی است که برای همه پلفترمها یک نسخه دارد. از آرکید گرفته تا کنسولهای دستی و موبایل. آخرین نسخه این بازی که برای سیستمعاملهای موبایلی عرضه شد، نسخه چهارم Street Fighter بود. پس از گذشت حدود ۵ سال، کپکام (Capcom) بهجای عرضه نسخه بعدی، یک نسخه بهبودیافته از همان Street Fighter IV را برای اندروید و آیاواس منتشر کرد. در ادامه با نقد و بررسی بازی Street Fighter IV Champion Edition همراه باشید.
در بین بازیهای سبک مبارزهای از گذشته تا به امروز، رقابتهای جذابی وجود داشته است. این سبک از بازی که به دست شرقیها حکمرانی میشود، یکی از بهترین نمونههای بازی دونفره بهحساب میآید. Street Fighter، Tekken و Mortal Kombat شاخصترین بازیهای Fighting یا همان مبارزهای در تاریخ بازیهای ویدیویی هستند. البته در این بین سری بازی Marvel vs Capcom هم نسخههای هیجانانگیزی تا کنون داشته است اما Street Fighter بهنوعی دست نخوردهترین بازی این سبک محسوب میشود. در این مقاله دیگر کاری به نسخههای اصلی این سری بازیها نداریم و مستقیما به سراغ نسخههای موبایل میرویم. اولین نسخه بازی Street Fighter برای موبایل برای سیستمعامل جاوا منتشر و پس آن بر روی سیستمعاملهای بعدی مانند سیمبیان و ویندوزفون هم عرضه شد. پس از اولین نسخه، بازیهای بعدی به صورت رسمی منتشر نشدند و توسعهدهندگان موبایل نسخههای دوم و سوم آن را بر روی اندروید پورت کردند. پس از ورود رسمی Mortal Kombat به موبایل بود که کپکام تصمیم گرفت، نسخه رسمی بازی جدید خود که آن زمان Street Fighter IV بود را برای سیستمعاملهای موبایلی عرضه کند. به این ترتیب اولین نسخه جدید که با ظاهری کاملا متفاوت برای موبایل عرضه شد، نسخه چهارم این بازی مبارزهای بود. پس از انتشار نسخه پنجم بازی در سال ۲۰۱۶ برای رایانههای شخصی و کنسولها، پیشبینی میشد که این نسخه، برای سیستمعاملهای موبایل هم عرضه شود، اما اینطور نشد ولی کپکام خبر ساخت نسخه جدید این مجموعه را برای موبایل منتشر کرد. در پایان سال ۲۰۱۷ بود که نسخه آزمایشی بازی جدید این مجموعه با نام (Street Fighter IV Champion Edition (Street Fighter IV CE برای سیستمعامل آیاواس منتشر شد. بعد از یک ماه نسخه رسمی این بازی منتشر و علاقهمندان به این مجموعه توانستند، آن را بر روی موبایل خود تجربه کنند. Street Fighter IV CE برای سیستمعامل اندروید به صورت رایگان و برای آیاواس با قیمت پنج دلار منتشر شد. این تفاوت بهدلیل نوع ارایه محتوای بازی است. کاربران آیاواس پس از پرداخت هزینه میتوانند به همه قسمتهای بازی و شخصیتها دسترسی داشته باشند اما در اندروید فقط سه مرحله از بازی رایگان بوده و برای ادامه کاربران باید همین مبلغ را از طریق پرداخت درون برنامهای پرداخت کنند. این شیوه پرداخت برای ادامه بازی پیشتر در بازی Super Mario Run هم توسط نینتندو استفاده شده بود.
پس از ورود به بازی اولین چیزی که توجهتان را جلب خواهد کرد، کیفیت پایین و بیسلیقهگی طراحی منوهای بازی است. در یک کلام باید گفت که نوع چیدمان، طراحی و رنگآمیزی بخش منو و کلیدهای آن، فاجعه است و اصلا در حد بازیهای دیگر موبایل نیست. درست است که این مورد به بخش طراحی مربوط میشود، اما از آنجایی که فورا بعد از لمس لوگو بازی، با آن روبرو میشویم، تصمیم گرفته شد همین ابتدا به این مورد اشاره شود. بازی Street Fighter IV EC از دو بخش اصلی Battle و Solo Play تشکیل شده است. در اصل بخش اصلی و رقابتی بازی همان Battle است. شما در این بخش، پس از انتخاب نام و شخصیت موردنظر، میتوانید به صورت آنلاین با سایر بازیکنان بازی کنید. در همه بازیهای جدید، بخشهای آنلاین هستند که بازی را تا مدتها به اصطلاح سرپا نگه میدارند. در بخش Solo Play میتوانید در دو حالت Arcade و Survival بازی را تجربه کنید. حالت اول، بخش داستانی بازی بهحساب میآید و در آن باید پشتسر هم با شخصیتهای انتخابشده بازی مبارزه کنید. در حالت Arcade پس از شکست در مبارزه میتوانید مجدد بازی را تجربه کنید اما در حالت Survival اگر از حریفهای انتخاب شده شکست بخورید، دیگر نمیتوانید آن مبارزه را انجام دهید و Game Over میشوید. اولین نکته مثبت بازی، پایدار بودن آن به اصل سبک Fighting است. یعنی شما در این بازی کاملا با کلیدهای فرضی باید حرکات و ضربهها را کنترل کرده و بهموقع از حالتهای ویژه و کمبوها استفاده کنید. اگر یادتان باشد نسخه موبایل بازی Tekken از این سبک فاصله گرفته و شبیه به بازیهای کارتی شده بود. اما ارایه این سبک در موبایل نیازمند یک صفحه کلید برای کنترل آسان شخصیت است که در این بازی بهترین حالت در نظر گرفته شده است. شما در Street Fighter IV EC میتوانید از صفحه کلید مجازی مانند یک دسته را در پایین صفحهنمایش موبایل استفاده کنید. با اینکه در بخش طراحی به همه این موارد خواهیم پرداخت، اما لازم است به این مورد اشاره کرد که همهچیز کلیدهای فرضی خوب است اما بهشدت بیکیفیت بوده اصلا روی طراحی آنها وقت گذاشته نشده است. شاید مهمترین نکته بازی در بخش کنترل، پشتیبانی بازی از DualShock 4 باشد. شما با اتصال دسته پلیاستیشن به موبایل به آسانی میتوانید این بازی را تجربه کنید و بیشتر از آن لذت ببرید. در بسیاری از بازیها که از دسته پلیاستیشن پشیبانی میکنند، یک نکته منفی وجود دارد و آن هم عدم حذف کلیدهای فرضی از روی صفحه است. یعنی حتی از پس اتصال دسته با اینکه دیگر نیازی به کلیدهای فرضی صفحهنمایش ندارید، اما آنها حذف نشده و باز هم صفحه را اشغال میکنند. اما در بازی موردنظر ما این مورد بهخوبی رعایت شده و پس از بازی با دسته دیگر کلیدهای فرضی روی صفحه دیده نمیشوند.
سیستم مبارزات بازی بسیار خوب است و تکنیکها و حالتهای مختلفی را میتوان در آن پیاده کرده و تجربه هیجانانگیزی داشته باشید. در کنار این تکنیکها، انیمیشنهای بازی هم در هنگام نبرد بسیار خوب بوده و از تمامی بازیهای مبارزهای موبایل بهتر است. درست مانند نسخههای اصلی، هر کدام از بازیهای Street Fighter، Tekken و Mortal Kombat حال و هوای خود را داشته و شاید Street Fighter در طراحی فنی کمی ضعیفتر (در موبایل که خیلی ضعیفتر) باشد، اما کاملا یک بازی سبک مبارزهای استاندارد را تحویل بازیبازان میدهد. هر چقدر هم که سیستم مبارزاتی بازی خوب باشد اما باز تصویر زیبایی را هنگام مبارزه شاهد نیستیم و دلیل آن عدم پرداختن به محیطهای بازی است. محیطهای بازی همانند منوها که در ابتدا عنوان شد، فاجعه هستند و اصلا شبیه به مکانهای زنده و پویا Mortal Kombat نیست. بهتر است اینطور بگویم که اصلا شبیه به هیچ محیطی نیست. طرحهای استفاده شده تنها یک عکس پسزمینه هستند و دو کاراکتر بسیار مصنوعی روی آن عکس با یکدیگر مبارزه میکنند. همانطور که گفته شد بازی گیمپلی بسیار جذابی دارد و نمیتوان به آن ایرادی وارد کرد و هرچه مشکل است، مربوط به طراحی فنی بازی است که در بخش بعدی به صورت کامل به آنها خواهیم پرداخت.
پر اشکالترین و در اصل بدترین نکته منفی بازی، بخش طراحی آن است. اشکالات طراحی هنری بازی اصلا مربوط به طراحی شخصیتها نیست و برعکس، در بخش طراحی کاراکتر واقعا خوب و حرفهای عمل شده و میتوانید همه شخصیتهای این سری بازی را همانطور که در رایانههای شخصی و کنسولها حضور دارند، در موبایل ببینید. اما از لحاظ هنری در بخش طراحی منوی کاربری، انتخاب رنگ، لوگوها واقعا ضعیف عمل شده و غیرقابل توجیهترین آن عدم طراحی محیطهای مبارزه بازی است. همانطور که عنوان شد، محیطهای بازی یک عکس پشت دو کاراکتر بوده و اصلا هیچ ویژگیای ندارند. طراحی کلیدهای فرضی، نوار سلامتی و کمبوها و حتی کلیدها منو بازی که باید آنها را انتخاب کنید، واقعا بیکیفیت است و اینطور برداشت میشود که سازندگان برای عرضه تاریخی مشخص و تا آن زمان فقط روی گیمپلی کار کرده و برای طراحی این موارد به اصطلاح فقط آنها را سرهم کردند! در بخش طراحی فنی، بازی باز هم مشکل داشته و بهنوعی این اشکالات در راستای ایرادات هنری است. محیطها خوب طراحی نشدهاند، پس از نظر فنی هم نمیتواند بهخوبی روی تصویر سوار شود و خیلی خشک بوده و واقعا مانند یک عکس میماند. از طراحی هنری شخصیتهای بازی تعریف شد اما در بخش فنی آنها خیلی جزییات خوبی نداشته و تا حدودی بیکیفیت هستند. خوشبختانه شاهد باگ و لگ در بازی نیستیم و از این مورد بیکیفیت بودن بافت شخصیتها، بهخاطر سبک طراحی، میتوان چشمپوشی کرد.
بعد از گیمپلی و سیستم مبارزات بازی، دومین نکته مثبت Street Fighter IV EC موسیقی و صداگذاری آن است. هر چقدر بازی از لحاظ طراحی مشکل داشته باشد، اما واقعا کیفیت صدای بالایی دارد. جدا از افکتهای صوتی بسیار خوب و استاندارد، صداگذاری شخصیتها همانند نسخه اصلی بازی بسیار خوب و برای یک بازی موبایل بینظیر است. هنگام ورود به بازی، پایان و حتی هنگام زدن کمبوهای ویژه، هر شخصیت گفتار مخصوص خود را داشته و آن را با لحنی مناسب بیان میکند.
با اینکه Street Fighter IV EC در بخش طراحی فنی شما را ناامید خواهد کرد، اما حداقل یک سیستم سبک مبارزهای بسیار خوب را برای موبایل ارائه میدهد که میتوان از آن لذت برد. به طورکلی بازی از لحاظ گیمپلی بسیار خوب است اما محیط پیرامون و همه عناصری که در بازی وجود دارند، در پایینترین سطح خود بوده و باعث میشود، کیفیت بالا مبارزات بازی کمتر جلوه دهد. مشکلات بازی در بخش طراحی تجربه کاربری در منو واقعا اساسی بوده و غیرقابل چشمپوشی است. علاوه بر این مورد، باید اشاره کرد که بازی اصلا چیزی به نام محیط مبارزه نداشته و تنها یک عکس پسزمینه برای بازیبازان نمایش میدهد که قطعا میتواند به تجربه شما لطمه بزند. در واقع محیط طراحی شده نه کیفیت بالایی دارد، نه خلاقیتی در آن دیده میشود و از زمین تا آسمان با مکانهای زنده و پویا Mortal Kombat و Tekken تفاوت دارد. از این موارد که بگذریم در ادامه باید گفت که موسیقی و صداگذاری بازی واقعا بسیار خوب است و اصلا انتظار آن را در نسخه موبایل این بازی نداشتیم. یکی از دلایل اینکه حجم بازی ۲ گیگابایت شده است، حتما همین بخش صداگذازی تکتک شخصیتها است که ارزشش را هم داشت. بهغیر از صداگذاری، طراحی هنری شخصیتهای بازی هم بسیار خوب بوده و درست همانند نسخههای اصلی بازی هستند. در پایان پشتیبانی کامل مبارزات از DualShock 4 یکی دیگر از نکات مثبتی است که باید از آن یاد کنیم.
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
نظرات
خسته نباشید اقای توکلی
نقد خوبی بود. :yes: