روزیروزگاری : زوایای تاریک جهان | نقد و بررسی بازی Call of Cthulhu : DCOTE
Call of Cthulhu یا ندای کثولهو کتابی است، که هاوارد فیلیپ لاوکرفت، نویسنده شهیر آمریکایی در سال ۱۹۲۶ میلادی به رشته تحریر درآورد. این کتاب دو سال بعد، در مجلهای تحت عنوان Weird Tales یا داستانهای مرموز، منتشر گردید. لاوکرفت در داستان کوتاهش که به فارسی نیز ترجمه شده، اهریمن بزرگ را Cthulhu نامید. اسمی که حتی تلفظ آن نیز مرموز و پیچیده است. داستان او لحنی مستندگونه دارد و در آن سه راوی مختلف، سکانسهایی را روایت میکنند، که همگی در پایان به هم مرتبط خواهند شد. این کتاب از آن جهت بسیار اهمیت دارد، که بنیانگذار سبکی است، که امروزه آن را با نام وحشت کیهانی میشناسیم. جهان هستی و عظمت آن، به همراه ناشناخته و گنگ بودنش در طول سدههای اخیر همواره ترسناک بوده و به احتمال قریب به یقین تا زمانی که من و شما زندهایم نیز، همین گونه خواهد ماند. نویسنده هم از این نکته استفاده کرده و با قرار دادن موجودی فرازمینی، قدرتمند و اربابگونه در داستانش، ترس را به مخاطب خود القا کرده است. در واقع میتوان این نوع ترس را زاده ندانستههای انسان از جهان هستی دانست. کثولهو معمولا با توصیفات غلو شدهای از وحشت عظیمش، غولآسا بودنش و ظاهر رعبآورش، در آثار گوناگون دیگری نیز تصویر شده است. از فیلم سینمایی Call of Cthulhu که به صورت صامت در سال ۲۰۰۵ منتشر شد گرفته تا کمیکهای گوناگون اقتباسی. حتی گروه افسانهای متالیکا در آلبوم Ride the Lighting اثری به نام Call of Ktulhu دارد، که همانند داستان H. P. Lovecraft مرموز و ترسناک است. یکی از آثار دیگری که با این نام عرضه شده بازی Call of Cthulhu : Dark Corners of the Earth نام دارد که در سال ۲۰۰۵ میلادی عرضه شد و الحق و برانصاف ترس را از نوع واقعی (و نه صوری و تصنعی) به گیمر وارد میکرد و احتمالاً همچنان هم میکند.
ندای کثولهو : زوایای تیره جهان یا همان Call of Cthulhu : DCOTE عنوانی است در سبک Survival horror یا همان وحشت بقا، که توسط کمپانی Headfirst Productions توسعه یافته و کمپانی بزرگ Bethesda آن را منتشر کرده است. بازی ابتدا در سال ۲۰۰۵ میلادی برای کنسول اکس باکس و یک سال بعد یعنی سال ۲۰۰۶ برای رایانههای شخصی و سیستمعامل Microsoft Windows به بازار عرضه شد. عنوان COC : DCOTE که مخفف نام آن هم طولانی است، تنها دارای بخش Single Player است و برعکس کتاب آقای لاوکرفت، یک خط داستانی مشخص را روایت خواهد کرد. زاویه دوربین اول شخص بوده و مخفی کاری و فرار کردن به همراه استفاده از سلاحهای سرد و گرم و معماهای گوناگون، المانهای تشکیلدهنده گیمپلی آن میباشند. اگر شما هم این عنوان را تجربه کردهاید و از آن لذت بردهاید و قصد تجدید خاطره دارید و یا از طرفداران سبک وحشتبقا بوده و به دنبال یک عنوان جذاب و هیجانانگیز ترسناک میگردید، حتماً با من و وبسایت خبری تحلیلی گیمفا همراه شوید، تا با یکدیگر به بررسی زوایای تیره و روشن این عنوان و نقد بخشهای مختلف آن بپردازیم.
شخصیت اصلی عنوان که به جای او بازی خواهیم کرد، جک والترز نام دارد. در ابتدای بازی او را روی تخت تیمارستان در حالتی بسیار مشوش و به هم ریخته پیدا خواهیم کرد. سپس با خاطرات او همراه خواهیم شد تا سرگذشت تلخ او را مرور کنیم. به شش سال و نیم قبل میرویم. زمانی که والترز کارآگاهی خصوصی بوده، که از لحاظ ذهنی ناپایدار است. در ۶ سپتامبر ۱۹۱۵ به منطقه در بوستون اعزام میشود. خانهای توسط پلیس محاصره شده، که افرادی از یک فرقه متعصب، درون آن پناه گرفتهاند. در حین نزاع و درگیری پلیس و افراد درون خانه جک موفق میشود به صورت مخفیانه به داخل خانه نفوذ کند (اگر میدانست چه چیزی انتظار او را میکشد، قطعاً هرگز این کار را نمیکرد). افراد درون خانه عضو فرقهای شیطانپرست به نام The Fellowship of Yith اند. رهبر این گروه که فردی است به نام Victor Holt، شخصاً درخواست کرده، جک والترز به آن ساختمان برود تا بتواند با او صحبت کند. والتر با پیشروی در خانه متوجه میشود، که راه برگشتی وجود نداشته و تنها راه ممکن، جلو رفتن و تحقیق بیشتر در ساختمان است. او بسیاری از افراد فرقه را در حالی پیدا میکند که به صورت جمعی خودکشی کردهاند. کارگاه داستان ما با گشت و گذار بیشتر در عمارت، پورتالی را مییابد. سپس دو موجود فضایی از آن خارج میشوند… در نهایت پلیسها موفق میشوند، در درگیری بر اعضای فرقه پیروز شده و به داخل عمارت نفوذ کنند. آنها والتر را که دیوانه شده و مشغول هذیان گفتن است در عمارت پیدا میکنند و …
بازی ندای کثولهو در واقع بازنویسی کتابی است تحت عنوان Shadow of Innsmouth اثر لاوکرافت. این کتاب نیز ادامهای کتاب Call of Cthulhu به شمار میرود. روایت بازی و داستان آن، بسیار جذاب و نفسگیر صورت میگیرد و در واقع داستان آن هم، علاوه بر فضاسازی و صداگذاری بازی منتقل کننده ترس است. در طول تجربه این عنوان، داستان هیچگاه کمرنگ نخواهد شد و جذابیت خود را از دست نخواهد داد و تا پایان کار شما را راضی نگه خواهد داشت.
همان طور که در ابتدای مقاله اشاره شد. ترس در این عنوان، چیزی نیست که در عناوینی همچون Doom یا Until Dawn مشاهده میکنیم. ترس در این عنوان چیزی فراتر از ترسیدن لحظهای است. قرار نیست جیغ بزنیم و به کِیس (و یا میز بین کنسول و تلویزیون) لگد زده و بعد دسته جمعی با دوستانمان بخندیم. قرار است واقعاً بترسیم. از اعماق وجودمان. قرار است پا به شهر Innsmouth بگذاریم و نگاه وحشت آلود مردم را دیده و صدای قدمهای دشمنان را بشنویم و ضربان قبلمان آهسته ، اما پیوسته افزایش پیدا کند. در بازی اکثراً با کمبود گلوله مواجهیم، (البته نه آن قدر که اذیت شویم) در نتیجه بخش مخفیکاری بازی بسیار پررنگ خواهد بود. مخفی کاری همانا و شنیدن صدای قدم زدن و نفس کشیدن دشمنان و ترس و دلهره همانا. شهر innsmouth یکی از بهترین طراحیها را در بین بازیهای همسبک خود دارد. محیط دلمرده و مخوف و تاریک و کثیف و غمزده آن گیرا است. متأسفانه زیباییهای این شهر، تا حد زیادی زیر سایه طراحی بد آناتومی بدن کاراکترها، حرکات مصنوعی اعضای بدنشان و همچنین کیفیت ضعیف بافتهای محیط قرار میگیرد و نمیتواند پتانسیل خود را به طور کامل نشان دهد. البته این طراحی همچنان از نکات بسیار مثبت بازی به شمار خواهد رفت. همان طور که اشاره شد، گرافیک بازی چندان کیفیت خوبی ندارد. در واقع نه باکیفیت است و نه خوب بهینه شده است. باگها در بازی وجود دارند، هر چند خیلی زیاد نخواهند بود. طراحی چهره مردم بسیار بد است و تقریباً میتوان گفت که آدمها خیلی شبیه آدم نیستند. تنها نکته مثبتی که در گرافیک فنی بازی وجود دارد نورپردازی خوب بازی است. در واقع نوری که از روزنهها و پنجرهها، به خصوص هنگام شب ساتع میشود، به بهتر شدن فضاسازی و اتمسفر مخوف و مرموز بازی کمک فراوانی کرده است.
در بخش گیمپلی نکات مثبت و منفی زیادی وجود دارد. اولین نکته مثبت به خصوص برای یک بازی وحشتبقا نشان ندادن مستقیم چیزی به نام Health یا خون در بازی است که ۱۰ سال پیش مثل زمان حال امر معمول و مرسومی نبوده است. با Pause کردن بازی و رفتن به بخش Invertory بدن جک نمایش داده خواهد شد و در حالتی که او صدمه دیده باشد، قسمتهای از لباسش پاره شده و آن قسمت هم زخمی و خونین نشان داده میشود. میتوان قسمتهای زخمی شده را پانسمان کرد. برای مثال اگر جک والترز از ناحیه پا آسیب دیده باشد، میتوان آن را پانسمان کرد تا در حرکت کاراکتر بازی خللی ایجاد نشود و به عبارتی او نلنگد. نکته بعدی که باز هم برای بازیهای آن زمان خیلی مرسوم و معمول نبود ، تغییر حالات کاراکتر اصلی در ارتفاعات است. جک به علت ترس از ارتفاع، در بلندیها گیج خواهد شد و آرامش خود را از دست خواهد داد. یا این که در هنگام استفاده از مورفین کمی حالت خماری پیدا خواهد کرد و این عوامل، به همزادپنداری هر چه بیشتر با کاراکتر اصلی بازی کمک خواهند کرد. بخش مخفی کاری بازی اگر چه نفسگیر و جذاب است اما خالی از اشکال هم نیست. گاهی اوقات که از جلوی دشمنان رد خواهید شد، آنها شما را نخواهند دید. همچنین بعضی اوقات که فکرش را هم نمیکنید از پشت شما را شناسایی خواهند کرد. بخش تیراندازی بازی بهتر از بخش مخفیکاری است. تصمیم سازندگان بر این بوده که نشانگری در وسط صفحه وجود نداشته باشد، تا بتوان به وسیله آن به راحتی نشانهگیری کرد. این امر هیجان مبارزات را بالا برده، و آنها را سختتر خواهد کرد. به طور کلی میتوان گفت گیمپلی بازی نوآوریهای خوب زیادی دارد اما میتوانست صیغلیافتهتر و بهینهتر شود.
صداگذاری بازی جزو نکات مثبت آن است. صدای کاراکتر اصلی بازی و دشمنان همه و همه خوب کار شدهاند. صداهایی که پشت سر هم در منوی بازی کلمه Die را تکرار میکنند، از همان ابتدای ورود به بازی حس ترس و دلهره میدهند. لازم به ذکر است که شرکت بسیار دوستداشتنی و ماندگار دارینوس هم این عنوان را تحت عنوان شهر نفرین شده به صورت دوبلهشده روانه بازار کرده است. نسخه فارسی و دوبله بازی هم از صداگذاری بسیار باکیفیت و خوبی برخوردار است و میتواند برای بازیبازان ایرانی جذابتر و ماندگارتر شود.
به عنوان جمعبندی و خلاصه میتوان گفت، بازی Call of Cthulhu : Dark Corners of the Earth بازی بیعیب و نقصی نیست، اما به طور کلی تجربه لذتبخش و ماندگاری از ترسیدن ارائه خواهد کرد. آن هم ترس از نوع واقعی و نه هیجانی و گذرا ! داستان بازی که بر اساس داستانهای کوتاه نویسنده معروف آمریکایی هاوارد فیلیپ لاوکرفت نوشته شده، بسیار جذاب و بوده و در ذات خود دلهره و ترس و وحشت دارد. فضاسازی شهر Innsmouth از نقاط قوت بازی به شمار میرود، هر چند گرافیک فنی ضعیف بازی به آن لطمه وارد خواهد کرد. گیمپلی بازی از طرفی متنوع و هیجانانگیز است و نوآوریهای بسیاری دارد و از طرفی دیگر پولیششده نیست و دارای نقصهای فراوانی است. به طور کلی اگر طرفداران ژانر وحشتبقا هستید از عنوان ندای کثولهو : زوایای تاریک زمین لذت خواهید برد.
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
نظرات
یادش بخیر قدیما که بازی میخریدم عکسش و چندتا بازی دیگه پشت جعبه دیسک بود ولی هیچوقت پیش نیومد که بتونم تجربش کنم
یادش بخیر واقعا یه قسمتی بود توش برای اطلاعات گرفتن باید میرفتی پیش یه ادم الکلی مست ازش سوال میپرسیدی وسطاش طرف میخوابید بعدش شروع میکرد به ادرار کردن وسط بازی مثلا ترسناک از خنده روده بر شده بودم
اره منم اولین بار که دیدم حسابی خندیدم. تا الان سه بار تمومش کردم. چون واقعا ترسناک بود
شاهکار بود زمان خودش.من حتی وارد منوی اصلی بازی با اون موسیقیش ک میشدم موهام سیخ میشد چ برسه ب خود بازی ک ترسش واقعا ترس بود.ایراد هم کم نداشت اما جذابیت اصلی داستانش بود ک واقعا تا آخر بازی همراهیت میکرد.جدیدا هم دارن ی نسخه جدید میسازن ازش.ببینیم اون چ میکنه :yes: :yes: :yes:
تو E3 2017 یه نسخه جدید ازش معرفی کردن. اخر نگفتن کی میاد؟ گفتن اواخر ۲۰۱۷ ولی نیمد،خبری هم از تاخیر یا همچین چیزی هم نیمده.
بد نیست در نوشتن مطالب دقت کنیم. حداقل یک بار (و حتی بیشتر) بعد نوشتن، بیایم دوباره مطلب رو از سر بخونیم. جدا از اشکالات دستور زبان که به ادیتور سایت ایراد وارد هست، دوست عزیز لاوکرفت صحیح هست نه لاور کرفت.
متن ها چند بار خوانده شده ولی ایرادتون وارده در مورد مشکلات دستوری که خب سعی می کنم بهتر شم تو این مورد
اسم نویسنده هم درست شد و ممنون بابت این که اشاره کردین به این موضوع
یادش بخیر،یه مرحله از بازی بود که باید میرفتی توی تونل های فاضلاب شهر بعد باید سریع حرکت میکردی وگرنه یه موجود با ظاهر عجیب حسابتو میرسید.