تحلیل فنی | بررسی کامل عملکرد بازی L.A. Noire

مقایسه فنی و گرافیکی و بررسی فنی بازی‌های مختلف برروی پلتفرم های گوناگون، همیشه جذابیت خاصی برای بازی‌بازان دارد. بررسی عملکرد بازی ها و چگونگی اجرای آن ها برروی پلتفرم های مختلف، نه تنها باعث می‌شود تا جزئیات منحصر به فردی را کشف کنیم، بلکه می‌توانیم با آگاهی فنی بیشتری به تجربه بازی مورد نظر بپردازیم. با قسمتی جدید از سری تحلیل فنی با گیمفا همراه باشید.

عنوان L.A.Noire در سال ۲۰۱۱ توسط شرکت بزرگ راک استار عرضه شد. این بازی اکشن ماجرایی کارآگاهی که به وسیله استودیوی Team Bondi ساخته شده بود، در هنگام عرضه سر و صدای بسیاری به پا کرد. از داستان بازی بگیرید تا گیم‌پلی و موارد فنی بازی، همگی ساختار شکن و پر سر و صدا بودند و باعث شدند نام این بازی در صنعت بازی های ویدیویی در خاطر ها بماند. از تمام مسائل مختلف بازی که بگذریم، به بحث مورد علاقه‌مان در سری تحلیل فنی، یعنی بحث فنی و بصری می‌رسیم. L.A.Noire در زمینه فنی یک ویژگی بسیار بزرگ و پر خرج داشت که آن زمان دیده نشده بود و آن، استفاده سازندگان از موشن اسکن دقیق و بسیار پر خرج برای به تصویر کشیدن حالات مختلف چهره شخصیت‌ها بود. درست است که بدن‌ شخصیت ها به صورت معمولی و عادی طراحی و کپچر شده بودند، اما هیچکس نمی‌تواند این موضوع را انکار کند که با وجود فناوری موشن اسکن دقیق، حل کردن پرونده های جنایی بازی لذت وصف ناشدنی و فوق‌العاده‌ای داشت و بازجویی از مظنونین حس بسیار خوب و متفاوتی به بازی‌باز می‌داد. وقتی بدانیم برای ساخت بازی ۷ سال زمان صرف شده است، شاید استفاده از این فناوری پیشرفته‌ خیلی هم تعجب برانگیز نباشد.

نسخه نینتندو سوییچ بازی به واقع یک جهش خوب نسبت به نسخه پلی‌استیشن ۳ به حساب می‌آید. این نسخه با وجود مشکلاتی که دارد، تجربه خوبی برای بازی‌بازان و طرفداران فراهم می‌آورد.

حال، در سال ۲۰۱۷، راک استار تصمیم گرفته تا نسخه بازسازی شده بازی L.A. Noire را برای کنسول‌های نسل فعلی منتشر کند و باری دیگر نام بازی را بر سر زبان ها بیندازد. همان طور که می‌دانید، نسخه بازسازی شده L.A. Noire برای کنسول ترکیبی نینتندو سوییچ نیز منتشر شده است و فارغ از هر بحث دیگری مانند تغییر نگرش و سیاست نینتندو نسبت به بازی‌های بزرگ‌سالانه، این موضوع که یک بازی به این بزرگی و جزئیات برروی یک کنسول ترکیبی اجرا می‌شود و می‌توان آن را به صورت دستی نیز تجربه کرد، یک پدیده و اتفاق بسیار بزرگ و جالب در صنعت بازی‌های ویدیویی است. به همین خاطر، قصد داریم عمده تمرکز خود را در این مطلب روی نسخه نینتندو سوییچ بازی بگذاریم و در کنار آن، نسخه‌های پلی‌استیشن ۴ و ایکس‌باکس وان ایکس بازی را نیز بررسی نماییم.

اگر به یاد داشته باشید، در نسل قبل کنسول‌ها، بازی L.A. Noire برروی کنسول پلی‌استیشن ۳ بهتر اجرا می‌شد و این کنسول توانست در آن زمان با پردازنده های سلولی خود، به خوبی از عهده بازی بربیاید. این بازی با فیزیک، چرخه داینامیک شب و روز و هوا، سیستم ترافیک و مواردی دیگر برروی کنسول قدیمی سونی اجرا می‌شد و رمز موفقیت آن نیز SPU کنسول بود. حال، بیلد نسخه نینتندو سوییچ نیز همان بیلد نسخه پلی‌استیشن ۳ است و ابتدا می‌خواهیم این دو نسخه را با یکدیگر مقایسه کنیم. به طور کلی، نسخه سوییچ در زمینه‌هایی از نسخه پلی‌استیشن ۳ پیشی می‌گیرد و از طرفی در برخی مواقع نیز به عقب برمی‌گردد. بیایید با قسمت خوب ماجرا آغاز کنیم؛ L.A. Noire در نگاه کلی روی نینتندو سوییچ بسیار با جزئیات است و تجربه‌ای بسیار خوب یا حتی دیده نشده را روی حالت دستی ارایه می‌دهد. در حالت متصل یا خانگی، رزولوشن بازی روی ۱۰۸۰p تنظیم شده که بسیار راضی کننده است اما پای یک رزولوشن پویا نیز در کار است. این رزولوشن پویا در نقطه‌های استرس بازی به ۱۴۴۰x1080 می‌رسد که بدین معنی است که کاهش رزولوشن بازی فقط در جهت افقی صورت می‌گیرد. به صورت کلی می‌توانیم بگوییم که در هنگام رانندگی در یک خیابان شلوغ، حدود ۷۵ درصد از مقدار شمارش پیکسل ها محاسبه می‌شود. با این حال، زمانی که نسخه‌های پلی‌استیشن ۳ و سوییچ را کنار هم قرار می‌دهیم، متوجه می‌شویم که در زمینه رزولوشن، سوییچ بسیار بهتر عمل کرده و سر تر از رزولوشن ۱۲۸۰x720 به شمار می‌رود. در حالت دستی بازی نیز، سازندگان از رزولوشن داینامیک استفاده  کرده‌اند. بازی در این حالت در بهترین شرایط ممکن با رزولوشن ۱۲۸۰x720 و در بدترین شرایط با رزولوشن ۹۶۰x720 اجرا می‌شود که باز هم سازندگان از تکنیک کاهش پیکسل‌های افقی استفاده کرده‌اند.

بزرگترین تفاوت دو نسخه نینتندو سوییچ و پلی‌استیشن ۳ (بعد از رزولوشن)، کیفیت بافت ها در بازی است. بافت ها در نسخه نینتندو سوییچ از هر نظر نسبت به نسخه پلی‌استیشن ۳ پیشرفت کرده‌اند و رنگ و روی امروزی تری به خود گرفته‌اند. با این که بافت های نسخه پلی‌استیشن ۳ برای دوره کنونی نیز همچنان خوب و راضی کننده است، اما وقتی با دقت نگاهی به بافت زمین، بافت اجسام مختلف یا بافت چهره شخصیت‌ها می‌کنیم، متوجه این تفاوت خواهیم شد. درست است که بافت ها و جزئیات به پای نسخه پلی‌استیشن ۴ بازی نمی‌رسد و حتی نزدیک آن نیز نمی‌شود اما پیشرفت خوب و راضی کننده‌ای نسبت به نسخه پلی‌استیشن ۳ به حساب می‌آید. شاید سوییچ پردازنده گرافیکی آن چنان قدرتمندی نداشته باشد یا هسته پردازنده سلولی پلی‌استیشن ۳ در آن یافت نشود اما ۴ گیگابایت RAM این کنسول ترکیبی (در مقایسه با ۵۱۲ مگابایت رم پلی‌استیشن ۳) در کنار bandwidth بیشتر باعث می‌شود نسخه سوییچ برتری قابل توجهی پیدا کند و بسیار راضی کننده به نظر برسد. در طرف دیگر، به سراغ سایه ها می‌رویم. در نسخه سوییچ، سازندگان با هوشمندی کامل سیستم Shading را تغییر داده اند و دیگر مانند نسخه پلی‌استیشن ۳ با سایه‌ها دقیق و پر لبه که بسیار پر تقاضا هم بودند، طرف نیستیم. در نسخه سوییچ، سایه‌ها حالت بلوری تر و محو تری دارند و حتی می‌توان گفت در کنار تقاضای کمتر، واقع گرایانه‌ تر نیز به شمار می‌روند. جالب این جا است که در نسخه پلی‌استیشن ۴ بازی نیز از این همین مدل سایه‌ زنی استفاده شده اما با این تفاوت که بسیار تمیز تر و با رزولوشن بالاتری پردازش می‌شوند. در زمینه Ambient occlusion نیز سازندگان در نسخه سوییچ همه چیز را ساده‌ کرده‌اند تا پردازش راحت تر انجام بگیرد؛ به این صورت که دیگر شاهد افکت Ambient occlusion به صورت دقیق و پیچیده نیستیم و هر کجا که نور بیفتد، افکت نام برده شده به سادگی دیده می‌شود که همین نکته را نیز می‌توان به عنوان پیشرفت در نظر گرفت.

اما از این جا به بعد، دیگر خبری از پیشرفت نسبت به نسخه پلی‌استیشن ۳ نیست و به سراغ نکات منفی فنی نسخه سوییچ می‌رویم. اولین نکته منفی در مورد نسخه سوییچ، افت جزئیات دورنماها (Draw Distance) محسوب می‌شود. دورنما ها در این نسخه قطعا توجه شما را جلب خواهد کرد و بسیار مهم است. زمانی که در هنگام رانندگی هستید، نمی‌توان ساختمان های موجود در دور دست‌ها را ببینید که نشان می‌دهد سوییچ تا چه حد توانسته شهر را به صورت یکجا رندر کند. در تمام نسخه‌های L.A. Noire میزان دوری و نزدیکی بازی‌باز به یک جسم، باعث می‌شود تا کیفیت یا جزئیات کمتر یا بیشتری را در یک جسم یا سطح تماشا کند. این موضوع در نسخه نینتندو سوییچ به پایین‌ترین حد خود رسیده است. زمانی که حتی حدود ۵۰ متر با یک ساختمان فاصله داشته باشید، متوجه می‌شویم که بافت های آن به شدت بی کیفیت و در واقع بارگذاری نشده هستند اما زمانی که به آن نزدیک تر می‌شود، بافت واقعی خود را نشان می‌دهد. با همه این تفاسیر، نسخه نینتندو سوییچ بازی L.A. Noire بسیار زیبا و پدیده‌ای به شمار می‌رود و می‌توان از تجربه آن لذت برد. اما بیایید نگاهی به حالت دستی این نسخه بیندازیم؛ در حالت دستی به غیر ار رزولوشن که به آن اشاره شد، همه چیز با جزئیات کمتری دیده می‌شوند و محیط ها خالی تر هستند، به عنوان مثال سایه ها با کیفیت کمتری پردازش می‌شوند و افکت Ambient occlusion به کلی از بازی حذف می‌شود. با این حال، نمی‌توان از حالت دستی بازی ناراضی بود. یک مورد ریز اما مهم در مورد بحث فنی، بازتاب‌ها هستند. رفلکشن یا بازتاب زمانی به خوبی خود را نشان می‌دهد که روی سطح اتومبیل ها را نگاه می‌کنیم؛ بازتاب ها در نسخه های پلی‌استیشن ۳ و نینتندو سوییچ با نرخ فریم ۱۵ بر ثانیه (نصف نرخ فریم اصلی بازی) پردازش می‌شوند اما این در حالی است که در نسخه پلی‌استیشن ۴، نه تنها به صورت ۳۰ فریم بر ثانیه دیده می‌شوند بلکه رزولوشن بسیار بالاتری نیز دارند.

بازتاب ها در نسخه سوییچ به مانند نسخه پلی‌استیشن ۳ با نرخ فریم ۱۵ بر ثانیه (نصف نرخ فریم اصلی بازی) پردازش می‌شود اما در نسخه پلی‌استیشن ۴ (یا ایکس‌باکس وان ایکس) نه تنها رزولوشن بازتاب ها بیشتر شده‌اند بلکه نرخ فریم آن نیز همتراز با نرخ فریم گیم‌پلی است.

در آخر، مانند همیشه به سراغ بحث شیرین عملکرد و نرخ فریم می‌رویم؛ همه نسخه های بازی (چه نسل قبل و چه نسل فعلی) نرخ فریم ۳۰ را هدف قرار داده‌ند که با وجود سینمایی و نوآر بودن بازی، به نظر کاملا مناسب می‌رسد. نسخه پلی‌استیشن ۴ و ایکس‌باکس وان ایکس مشکل خاصی در زمینه نرخ فریم و عملکرد ندارند و به خوبی به صورت ۳۰ فریم بر ثانیه پردازش می‌شوند (با افت ۱ یا ۲ عددی در برخی مواقع) اما نسخه نینتندو سوییچ بازی در این زمینه واقعا جای بحث دارد. عملکرد بازی در نسخه سوییچ زمانی نا امید کننده تلقی می‌شود که بدانیم نسخه پلی‌استین ۳ بازی نرخ فریم بهتری دارد. در یک صحنه مشابه تعقیب و گریز با پای پیاده که اتفاقا خیلی هم پر تقاضا و سنگین نیست، سه نسخه پلی‌استیشن ۴، پلی‌استیشن ۳ و نینتندو سوییچ با یکدیگر مقایسه شده‌اند. در حالی که در نسخه پلی‌استیشن ۴ شاهد نرخ فریم ۳۰ ثابت هستیم و در نسخه پلی‌استیشن ۳ گاهی اوقات افت فریم هایی را مشاهده می‌کنیم، نسخه نینتندو سوییچ یک مشکل بزرگ دارد. زمانی که نرخ فریم بازی افت می‌کند، این افت در واقع روی سرعت کلی گیم‌پلی نیز تاثیر می‌گذارد و باعث می‌شود در تعقیب و گریز، از مضنون عقب بمانید (به دلیل سرعت کمتر کارآگاه فلپس). همین موضوع باعث می‌شود کنترل در نسخه سوییچ در برخی مواقع واقعا سخت شود. در حالت دستی نیز تقریبا همین اوضاع برقرار است اما می‌توان گفت که نسخه سوییچ در بیشتر مواقع نرخ فریم ثابت و خوبی دارد؛ با این حال نمی‌توان از مشکلات به سادگی گذشت. در آخر در مورد نسخه سوییچ بازی می‌خواهم بگویم که پیش از این اسکایریم یا The Legend of Zelda: Breath of the Wild را روی این کنسول دیده ایم اما قطعا شما هم قبول دارید که L.A.Noire یک بازی پر تقاضا و بسیار سنگین است بنابراین مشاهده اجرا شدن آن روی یک کنسول ترکیبی با این جزئیات قطعا زیبا و عالی است.

افت فریم چند ثانیه قبل نسخه سوییچ باعث شده تا کارآگاه فلپس در این صحنه‌های مشابه تا این حد از هدف خود در تعقیب و گریز عقب بماند.

اما ما بهترین را برای آخر نگه داشته‌ایم. نسخه ایکس‌باکس وان ایکس بازی به معنای واقعی کلمه زیباست. این نسخه با رزولوشن ۴K واقعی و کاملا ثابت اجرا می‌شود و یک نسخه از هر نظر High End به شمار می‌رود. در کنار رزولوشن اجرایی که بازی بسیار زیبا ساخته، تغییراتی در افکت Ambient occlusion به چشم می‌خورد. این افکت در نسخه وان ایکس در بهترین حالت و کیفیت ممکن پردازش می‌شود و باعث می‌شود در صحنه های مختلف، سایه‌های بسیار واقع گرایانه‌‌تری را شاهد باشیم. به غیر از این موارد، تفاوت دیگری با نسخه پلی‌استیشن ۴ بازی دیده نمی‌شود. با این که نسخه پلی‌استیشن ۴ پرو بازی در این مطلب مورد بررسی قرار نگرفت اما رزولوشن ۴K در نسخه این کنسول نیز وجود. رزولوشن ۴K، سایه‌های واقع گرایانه تر، نرخ فریم کاملا ثابت و جزئیات باورنکردنی باعث می‌شود نسخه ایکس‌باکس وان ایکس یک نسخه بی نقص و عالی باشد و هم رده با نسخه رایانه‌های شخصی قرار بگیرد.

نسخه ایکس‌باکس وان بازی به معنای واقعی کلمه زیباست. این نسخه هیچ نقصی ندارد و همان طور که در متن توضیح داده شد، به بهترین شکل ممکن اجرا می‌شود.

امیدوارم از این قسمت از سری تحلیل فنی لذت و نهایت استفاده را از آن برده باشید. شما می‌توانید برای بررسی دقیق و موشکافانه عملکرد نسخه بازسازی شده بازی L.A. Noire برروی کنسول های نینتندو سوییچ، پلی‌استیشن ۴ و ایکس‌باکس وان ایکس، ویدیوی تحلیلی زیر را که به وسیله دیجیتال فاندری تهیه شده است، تماشا و دانلود نمایید (واضح است که تنها مشاهده ویدیو با بالاترین کیفیت ممکن باعث فهم دقیق موضوعات فنی این سری می‌شود):

دانلود ویدیو با رزولوشن ۱۰۸۰p

دانلود ویدیو با رزولوشن ۷۲۰p