روزی روزگاری: نقاشی با خون! | نقد و بررسی Mortal Kombat: Shaolin Monks

در طول تاریخ بازی‌های ویدیویی، بازی‌هایی بوده‌اند که از گذشته‌های دور، دست در دستان این صنعت نهاده و با آن، سال به سال و نسل به نسل، پله‌های جلورفت را یکی‌یکی پشت سر گذاشتند. سری Mortal Kombat یکی از همین نوع بازی‌ها است. مجموعه‌ای که به نحوی یار دیرینۀ صنعت بازی‌های ویدیویی بوده و هنوز هم رفیق شفیق اوست. قطعاً ما هم خاطره‌های زیادی با این مجموعه داریم و لحظات شیرینی را کنار دوستان و خانواده با آن طی کردیم. از گذشته تا به امروز، این مجموعه به یکی از پرطرفدارترین‌ها در سبک خودش تبدیل شده و هواداران زیادی برای خودش دست و پا کرده است و با گذشت سال‌ها از اولین نسخه، هنوز هم نفس‌های این سری تازه هستند و روحشان را از دست نداده‌اند. حالا دیگر Mortal Kombat بالغ شده و پیشرفت‌های زیادی را به خود دیده است. اما بیایید به سال‌ها پیش برگردیم؛ زمانی که کنسول PS2 در نسل ششم پادشاهی می‌کرد و همۀ رقبایش را به بی‌رحمانه‌ترین شکل ممکن کنار زده بود. زمانی که استودیوی میدوِی، درست در سال ۲۰۰۵ میلادی بازی Mortal Kombat: Shaolin Monks را برای دو کنسول پلی استیشن ۲ و ایکس باکس منتشر کرد و «میدوی گیمز» نیز وظیفۀ انتشار آن را برعهده گرفت تا روحی تازه به این سری داده شود. با ما همراه باشید.

وقتی به این تصویر نگاه می‌کنم، کوهی از خاطرات برایم زنده می شوند. مسیر پر پیچ و خمی که در این تصویر می‌بینید، به وضوح تداعی گر راه سختی است که دو شخصیت دوست‌داشتنی ما طی خواهند کرد.

مجموعۀ Mortal Kombat را همگی به خشونت زیاد و دیوانه‌وار همراه با گیم‌پلی سریع و خشن می‌شناسیم. به همین دلیل اگر از دست کسی ناراحت بودید می‌توانید او را به یک مبارزه دعوت کنید و مثل آب خوردن حسابی از خجالت او در بیایید. اینطور هم دل شما خنک می‌شود هم به شخص مقابل می‌فهمانید رئیس کیست؛ البته اگر همه چیز به خیر بگذرد! Mortal Kombat: Shaolin Monks داستان دو مبارزی را روایت می‌کند که با شجاعت تمام قصد دارند جلوی تصرف زمین را بگیرند. Shang Tsung به ناحق برای اهداف ناشایست خودش به زمین حمله کرده و هدفی بزرگ‌تر از ایجاد وحشت و سلطۀ ظالمانه بر دنیا ندارد و این شما هستید که باید وظیفۀ سنگین نجات دنیا را برعهده گرفته و به یک مبارزۀ تمام عیار بروید. Liu Kang و Kung Lao دو شخصیت مهم داستان هستند که قطعاً مسیر سختی را تجربه خواهند کرد؛ هرچند شما می‌توانید بعدها در نقش Scorpion و Sub Zero نیز به مبارزه بپردازید. «کونگ لائو» و «لیو کنگ» دو تن از شایسته‌ترین و برترین مبارزان تعلیم‌یافته توسط «ریدن» هستند و وظیفۀ آن‌ها، مقابله با «شنگ سونگ» است که قصد تسخیر دنیا را دارد. البته او تنها نیست و یارانی هم در این مسیر دارد. افرادی که قطعاً راه شما را به سادگی باز نخواهند گذاشت. بازی با شماره‌های قبل تفاوت‌های زیادی داشت و از سبک و گیم‌پلی جدیدی نیز بهره می‌برد. در واقع سری Mortal Kombat همیشه قصد داشته از یک فرمول همیشگی برای ساخت بازی‌های خود استفاده کند اما این بازی تفاوت‌های زیادی با دیگر نسخه‌های سری دارد. داستان مهم‌ترین بخش بازی است زیرا روایتی که ما از این بازی تجربه می‌کنیم، روایتی است به‌شدت جالب‌تر از قسمت‌های قبل. امروزه شاید داستان اصلاً بخش مهمی در این سری بازی‌ها نباشد اما اگر به این نسخه نگاهی بندازیم، متوجه خواهیم شد که ماجرا کاملاً متفاوت بوده. داستان این‌بار نقش قابل توجه و مهم‌تری را ایفا می‌کند و این مورد در کنار تغییر اساسی گیم‌پلی، باعث تفاوت می‌شود. تفاوتی که بسیار به چشم می‌آید.

شنگ سونگ.. چه تکیۀ متکبرانه‌ای بر صندلی‌اش دارد.

او از بزرگ‌ترین دشمنان شما به‌حساب می‌آید و واقعاً هم کمی عصبانی است این شنگ سونگ. البته فراموش نکنیم او قرار است انواع بلاها را بر سر لیو کنگ و کونگ لائو بیاورد. از چشم‌هایش می‌شود این را خواند. او هر مبارزی را که در توان دارد به مقابله با این دو می‌فرستند و حاضر است برای رسیدن به هدفش دست به هر کاری بزند. شما در بازی با دشمنان زیادی روبه‌رو خواهید شد که هرکدام به نوبۀ خود قصد در تکه‌تکه کردن شما دارند. آن‌ها خطرناک، قدرتمند و بی‌رحم هستند و این را به یاد داشته باشید که هیچ‌کدام حتی ذره‌ای دل‌شان به حال شما نمی‌سوزد و همه قصد دارند به نحوی از خجالت شما دربیایند. دشمنانی که بارها در نسخه‌های قبل دیده‌ایم، این‌بار در روایتی سرسختانه شما را باری دیگر به چالش می‌کشند. وقتی صحبت‌ها و نظرات هرکدام از کاراکترها را می‌شنوید، به طراحی خوب و پایه‌ریزی آن‌ها پی می‌برید. هرچه که بیش‌تر جلو بروید، با شخصیت‌های متفاوتی روبه‌رو خواهید شد. البته داستان ایراداتی نیز دارد که می‌توان از آن‌ها چشم پوشی کرد. در اواخر بازی، اوضاع آن‌قدر عجیب می‌شود که حتی دو شخصیت بازی نمی‌دانند باید به یکدیگر اعتماد کنند یا خیر. شخصیت پردازی‌ها هم در سطح قابل‌قبولی ظاهر شده‌اند و در طول تجربۀ بازی، با برخی خصوصیات کاراکتر‌ها آشنا خواهید شد. داستان می‌توانست بهتر از این‌ها برخی شخصیت‌های بازی را به ما معرفی کند اما در مجموع می‌توان از این مورد صرف‌نظر کرد. در طول بازی مجموعاً با ۱۵ شخصیت روبه‌رو خواهید شد که بعضی‌ها را خیلی کم و به‌ندرت در بازی مشاهده می‌کنید؛ همۀ این اتفاقات هم البته به‌صورت کوآپ یا دونفره قابل تجربه هستند که یکی از مهم‌ترین نقاط قوت بازی به‌شمار می‌روند. در ابتدا بازیکنان فقط می‌توانند از بین دو شخصیت لیو کنگ و کونگ لائو انتخاب کنند اما پس از اتمام داستان بازی، کم‌کم دسترسی به شخصیت‌هایی مثل «اسکورپیون» و «ساب‌زیرو» نیز آزاد می‌شود.

شائوکان، بزرگِ دشمن شما و قدرتمندترین آن‌ها است که قطعاٌ برای از بین بردنش، حداقل یک کنترلر باید فدا شود.

او را همه می‌شناسیم. از اولین نسخه‌های سری تا نسخۀ قبل از Mortal Kombat X، همیشه با همان سلاح معروفش در حال از بین بردن دشمنانش بوده و خلاصه همه لااقل یک‌بار از او ضربه خورده‌اند. مبارزه با شائوکان همیشه نفس‌گیر بوده است و در این بازی نیز شاهد همین مبارزۀ سخت و طاقت‌فرسا خواهیم بود. البته بیش‌تر مبارزات در این بازی نفس‌گیر هستند اما مبارزه با شائوکان سختی خاص خودش را دارد.

از ایستگاه داستان فاصله می‌گیریم و وارد گیم‌پلی می‌شویم که یکی از مهم‌ترین ارکان بازی‌های ویدیویی است: مبارزات و گیم‌پلی همیشه در این مجموعه نقش اساسی داشته‌اند و یا به‌عبارتی گیم‌پلی بازی‌های مجموعۀ مورتال کامبت همیشه سطح مناسبی از کیفیت را حفظ کرده است. گیم‌پلی موجود در این نسخه را هم می‌توان در حد بالایی ارزیابی کرد اما نقطۀ عطف موجود در این نسخه قطعاً حالت کوآپ در روند داستانی خواهد بود. اگر می‌خواهید بیش‌ترین اوقات خوش را در این بازی داشته باشید، بایستی که بازی را در حالت دونفره به اتمام برسانید. پیش‌برد بازی آن‌هم با هم‌کاری و حرکات ویژه‌ای که تنها برای این حالت درنظر گرفته شده‌اند، واقعاً فوق‌العاده است و به شما کمک شایانی خواهد کرد. «فیتالیتی» هم هنوز به قوت خود باقی است و انجام مجموعه‌ای از آن‌ها چه به‌صورت تک‌نفره و چه به‌صورت دونفره دل‌تان را از دست دشمنان خنک می‌کند. موردی که در بازی استفاده از آن نیز خالی از لطف نیست، انجام حرکاتی است که بر پایۀ همکاری میان لیو کانگ و کونگ‌ لائو صورت می‌گیرند. هرچند بازی راهنمایی خاصی برای این مورد به شما نمی‌دهد، اما بنده نیز فقط در طول تجربۀ بازی با این مورد آشنا شدم. حرکات شخصیت‌ها به‌هیچ وجه تکراری نمی‌شوند و هرکدام از آن‌ها سبکی متفاوت برای مبارزه و هم‌چنین فیتالیتی‌های مختلف دارند. فنون و حرکات ترکیبی مختلف نیز به این مورد کمک کرده تا از هر کاراکتر، تجربه‌ای کاملاً منحصربه‌فرد به‌وجود بیاید.

یک مبارزۀ خوب دونفره.

البته مبارزه در بازی تنها با دستان خالی انجام نمی‌شود و در برخی مناطق بازی حتی سلاح‌هایی هم به شما داده می‌شود. در طول بازی ممکن است حتی از دشمنان برای باز شدن راه‌تان نیز استفاده کنید؛ خوشبختانه بازی طوری نیست که راه را برای شما به سادگی باز بگذارد. در بازی مواقعی می‌رسد که باید از ذهن‌تان کمک بگیرید و موانع را با استفاده از آن رد کنید. در واقع در رودخانۀ بازی چوب‌های زیادی هستند که مانع شنای شما خواهند شد. قرار نیست شما در بازی دائماً در حال مبارزه باشید. وجود موانع مختلف و مسیرهای متفاوت و بعضاً چالش‌برانگیز باعث می‌شود تا شما علاوه‌بر مبارزه، چالش‌های دیگری نیز داشته باشید. گاهی در بازی برای رسیدن به مکان خاصی باید به عقب بازگردید و یا به فعالیت‌های جداگانه بپردازید. مورد بسیار جالبی که در بازی قرار گرفته، توانایی ارتقای مهارت‌های مبارزان است. در طول بازی آیتم‌هایی وجود دارند که با استفاده از آن‌ها می‌توانید توانایی‌های لیو کنگ و کونگ لائو را ارتقا دهید و به برخی مناطق بازی که تا پیش از آن قابل‌دسترسی نبودند دست پیدا کنید. البته سیستم ارتقای بازی تقریباً ضعیف عمل کرده و اصلا آنطور که باید نشده است. محیط‌های بازی هم به خوبی ساخته شده و دارای تنوع بسیارخوبی هستند. محیط‌های بازی اگرچه آن‌چنان بزرگ نیستند اما مکان‌هایی که می‌توانید در بازی به آن‌ها دسترسی داشته باشید فراوان هستند و یکی از نکات مثبت بازی به‌شمار می‌روند. اگر اهل گشت‌وگذار در بازی‌ها باشید حتماً از این مورد استقبال می‌کنید.

مبارزات شما در دنیای افسانه‌ای به‌همین سرعت تمام نمی‌شوند و پس از طی شدن روند داستانی و اصلی به‌علاوه تمام  مکان‌های قابل‌دسترسی، بخش‌های دیگری نیز در بازی وجود دارند که تجربۀ آنها واقعاً خالی از لطف نیست. حالتی به نام Versus mode در بازی وجود دارد که در آن به‌صورت دو کاراکتر از میان کاراکترهای تعیین‌شده می‌توانید با یکدیگر در نقشه‌های مختلف و آزاد به‌مبارزه بپردازید. البته این بخش نیز کاستی‌هایی داشته و ممکن است حتی حوصله‌سربر هم بشوند. کاراکترهای تعیین شده کم هستند و این‌مورد باعث می‌شود تا پس از چندین‌بار تجربه دیگر این بخش نیز خسته‌کننده به‌نظر برسد. سازندگان می‌توانستند شخصیت‌های بیش‌تری را در این بخش جای دهند تا بازی علاوه‌بر یک بخش داستانی مناسب، این حالت را به بهترین شکل ممکن عرضه کند.

Shaolin Monks واقعاً در زمینۀ گرافیک ما را ناامید نخواهد کرد. بازی نسبت به رقیبان خوب عمل کرده و محیط‌های متفاوت، طراحی‌های زیبای محیط، انیمیشن‌های سینماتیک و عدم وجود مشکلات گرافیکی در زمان تجربه، همه‌وهمه باعث شده‌اند تا این بازی از لحاظ فنی مشکلات خیلی ناچیزی را با خودش به‌همراه داشته باشد.

 

Mortal Kombat: Shaolin Monks درواقع با ترکیبی از اکشن و ماجراجویی، همراه با گیم‌پلی همیشگی مجموعه این‌بار با ساختاری متفاوت، موفق به ارائۀ محصولی شد که تاکنون هم در نوع خود از دیگر بازی‌های مشابه فاصله می‌گیرد. بازی اگرچه دارای ایرادات و کاستی‌هایی است اما این‌ها هرگز باعث نمی‌شدند که شما از خرید آن منصرف شوید. چراکه شما با یک Mortal Kombat متفاوت طرف هستید.