حماسه ای از جنس سرب و پلاسما | نقد و بررسی Halo: Reach

بدون ذره ای شک یکی از مهمترین عناوینی که باعث شد کنسول مایکروساففت در مقابل رقبای کنسولی خود حرفی برای گفتن داشته باشد، مجموعه بازی های هیلو است. البته عرضه هیلو ها هم داستان خود را دارند و از عنوانی که قرار بود در ابتدا برای رایانه های مک عرضه شود به طور ناگهانی تغییر جهت داد و انحصاری مایکروسافت شد.
البته مهمترین دلیلی که باعث شد هیلو به این جایگاهی برسد که امروزه شاهد آن هستیم، بدون شک حضور کامل استدیو مادر سازنده آن، یعنی استدیو بانجی است که البته با ترک تعداد زیادی از اعضای اصلی آن و پیوستن آن ها به مجموعه اکتیوژن همه انتظار یک خداحافظی با شکوه را با این مجموعه داشتند که داستان امروز، قصه ریچ آخرین شاهکار از سری هیلو برای کنسول مایکروسافت است.

یکی از آخرین جاهایی که می توانید همه اعضای تیم را در کنار هم ببینید

یکی از مهمترین شاخصه های سری هیلو حماسی بودن آن است. هیلو از نظر هیلو بازان همان داستان ادیسه، ارباب حلقه ها و همان شاهنامه است. از نظر حماسی بودن داستان و فضا هیچ کم و کاستی از آن ها ندارد و شیوه نمایش داستان و تعامل بازی باز سبب شده که هیلو در دل مان جایی برای خود ایجاد کند.
اما هیلو ریچ تنها حماسی نیست، هیلو ریچ داستان فداکاری برای نجات دیگران است. ریچ داستان جنگیدن تا آخرین قطره خون برای دفاع از نسل بشر است. ریچ جاییست که تمام داستان هیلو از آن شروع می شود و داستان خیلی ها نیز در آن جا به پایان می رسد.
هیلو ریچ به عنوان آخرین هیلو بانجی، داستان اسپارتانی به نام Noble 6 است که به تازگی به جوخه جدید خود وارد شده است حالا علاوه بر جنگیدن در برابر دشمن تازه خود باید خود را به جوخه خود که ترکیبی از بهترین هاست نیز ثابت کند.

بعد از ۷ سال بازی هنوز هم زیباست

متاسفانه یا خوشبختانه پیش از شروع داستان و حتی عرضه آن خیلی ها از پایان آن خبر داشتند. می دانستیم که سیاره ریچ در نهایت سقوط می کند و به چنگال کاواننت ها می افتد. میدانستیم که به احتمال زیاد ریچ پایان داستان ما نیز هست. اما نمی دانستیم که قرار است چه تعداد فدا شوند تا آخرین امید انسان ها از ریچ به سلامت خارج شود.
مثل همیشه شما نقش یک اسپارتان جنگ دیده را دارید که باید با تمام توان در برابر دشمنانی با تعدادی بی نهایت تا سر حد مرگ بجنگید ولی چیزی که حساب ریچ را از سایر هیلو ها جدا می کند، امکان شخصی سازی کاراکتر شما، برای اولین بار در این سری است که باعث می شود احساس نزدیکی و علاقه بیشتری به کاراکتر خود پیدا کنید. برای ساخت کاراکتر خود از بین دو جنسیت و تعداد زیادی آیتم برای زره، دست پری دارید و با پیشروی در مراحل و کسب امتیاز و پول می توانید آیتم های زیبا تر و جذاب تری نیز را نیز برای شخصیت خود نیز آزاد کرده و از آن ها استفاده کنید.

این آیتم ها در بخش چند نفره نیز بکار می روند و میتوانید کاراکتر خود در آن جا را نیز به طور کامل شخصی سازی کنید و تنوع اجزای زره به شما اجازه می دهد از یک استورم تروپر سری جنگ ستارگان تا خود متسر چیف را بسازید و بتوانید در میان مود های مختلف به نبرد در برابر یکدیگر بپردازید.
مانند همیشه بازی پر است از انواع مود های مختلف تا شما را برای سالیان سال سرگرم نگه دارد ولی به شخصه تنها حظور مود Big Team Battle در یک هیلو دلیل کافی برای خرید آن است. علاوه بر آن مانند قبل شاهد حظور ماد های دیگر مانند Arena، Headhunter، Stockpile و Invasion هستیم که مود آرنا دارای سیستم رنکینگ است که به صورت ماهیانه رنک های شما پاک می شود و دوباره از ابتدا برای تایین سطح باید تلاش کنید. آرنا دارای ۵ سطح Onyx ، Gold ، Silver ، Bronze و Iron است و از مزایای این مود آن است شما در برابر افرادی هم سطح خود قرار می گیرید و بازی بازان حرفه ای که با سرعت بسیار بالایی شما در بازی ها می کشند، سبب زده شدن شما از بازی نمی شوند. در ضمن شما می توانید به تدریج مهارت خود را افزایش دهید و به یک هیلو باز حرفه ای تبدیل شوید.

شروع یکی از بهترین مراحل تاریخ هیلو

بخش چند نفره این عنوان بدون شک کمال بخش مولتی پلیر بود که یک بازی تا آن زمان به خود دیده بود و هنوز هم بعد از این همه سال هنوز هم سرور های بازی سرشار از بازی بازانی است که از این بازی سیراب نشده اند. یکی از ویژه های بسیار جذاب این بخش امکان تهیه ویدئو از بازی خود است که در زمانی که کنسول ها به قدر کافی برای ضبط ویدئو به صورت همزمان قدرتمند نبودند بدون شک ارزش بسیار بالایی داشت. البته طرز کار این سیستم آن گونه است که بجای تهیه یک ویدئو معمولی از بازی، تمام حرکات شما و سایر بازی کنان ذخیزه می شد که علاوه برآن که حجم بسیار کمتری اشغال می کرد، شما می توانستید پس از پایان بازی، حرکات و تکنیک های سایر بازی کنان اعم از خودی و رقیب را نیز مشاهده کنید که برای یادگیری تکنیک های جدید بسیار کارآمد بود.

همچنین بازگشت بسته های سلامتی قدیمی که به سبک HALO CE در ترکیب با محافظ انرژی شما سبب شده است که علاوه بر آن که یاداور خاطرات بازی های قدیمی و البته نسخه اول سری است کمی هم به چالش بازی در درجات سختی بالاتر بیافزاید . البته بسته های بازیابی سلامتی هم در بخش تک نفره و هم در بخش چند نفره به وفور یافت می شوند و از این جهت نگرانی چندانی وجود ندارد.

اگر هم علاقه ای به اجرای بخش چند نفره به صورت تحت شبکه نداشتید می توانستید به همان شکل سنتی و با  حالت تقسیم صفحه نیز به انجام بازی بپردازید که هم بخش چند نفره و هم کو آپ بخش Firefight به این شکل قابل بازی بود. تنوع نقشه های بازی و وسایل نقلیه و قدرت ها بسیار عالی بود و علاوه بر تانک های هر دو سمت نبرد و خودرو ها و وسایل هوایی، تعدادی از قدرت های جدید اسپارتان ها مانند Jetpack توانسته بود که بعد جدید از تحرک پذیری در نبرد های نزدیک هیلو را به ما نشان دهد و مجموع تمام این نکات باعث شده بود که هیلو ریچ بدون شک و تا زمان عرضه HALO 5 بهترین و کامل ترین بخش چند نفره این سری را داشته باشد.
البته تمام این ها بدون نمایش زیبایی بصری بازی ارزش کمتری دارند ولی بانجی ثابت کرد با آن که تمام ساخته های آن ها در کنسول نسل ۷ مایکروسافت حتی کیفیت HD نیز نداشتند ولی با عرضه ریچ همه حیرت زده از این همه زیبایی و عظمت به آن پی بردند که تنها دلیل رزولوشن کمتر بازی های قبلی فقط رسیدن به نرخ فریم پایدار بود. هیلو ریچ اولین بازی در این سری است که با رزولوشن ۷۲۰p اجرا می شد و مانند سنت بازی های قبلی باز هم شاهد مراحلی هستیم که در نقشه های عظیم هیلو اجرا می شدند.
جدا از نقشه های بزرگ مراحل افکت های گرافیکی زیبا مانند انفجار ها و مناظر دور دست، به دلیل معماری کنسول نسل ۷ مایکروسافت، این کنسول برای بسیاری از بازی های خود Anti Aliasing رایگان بی دردسری به همراه داشت که به زیبا تر شدن بازی ها کمک به سزایی می کرد. البته مقدار محو شدگی تصویر، مخصوصا در حرکات سریع در ابتدا کمی آزار دهنده است که باید به آن عادت کنید.

بچرخ تا بچرخیم

نقشه های بزرگ بازی هم با سرعت بسیار بالایی پردازش می شوند و زمان زیادی نیز در صفحه های بار گذاری بازی هدر نخواهید داد که البته با عرضه شدن برای سرویس Backward Compatible کنسول Xbox one حالا شاهد زمان های بارگذاری ناچیری هستیم که در کنار گرافیکی که اندکی نیز بهبود داشته، شاهد تجربه ای بی نقص و زیبا از بازی هستیم که هنوز هم بعد از گذشت چیزی حدود ۷ سال از عرضه بازی باز هم ریچ زیبا به نظر می رسد و به ارزش تکرار بازی بسیار می افزاید.
اما چیزی که باعث شد ریچ به شاهکاری تکرار نشدنی ( البته امید وار به تکرار شدن چنین شاهکاری ) تبدیل شود، جدا از بخش چند نفره و جلوه های بصری، داستان زیبا و جذابش است که ریچ را نقطه پایانی برای بانجی و شروعی تازه برای بسیاری از طرفداران بازی تبدیل کرد و ثابت کرد که فقط حظور مستر چیف نیست که ضامن موفقیت یک بازی در این سری باشد. البته بانجی چندان هم کاری سخت در پیش رو نداشت و ترکیب عناصر اصلی این سری با یکی از داستان های محبوب فرعی سری هیلو سبب ایجاد چنین شاهکاری شد.

بچرخ تا بچرخیم

بخش بعدی شامل اسپویلر از بازی است بنابراین اگر قصد دارید که خودتان بازی را به پایان برسانید می توانید از خواندن این بخش خود داری کنید.
همان طور که پیشتر نیز اشاره شد شما در نقش یک اسپارتان جدید به جوخه Noble وارد می شوید و به سرعت به شما لقب Noble 6 داده می شود. پس از وارد شدن در داستان بازی، نیرو های UNSC متوجه قطع شدن ارتباط سیاره با دنیای خارج می شوند که به شما مسئولیت داده می شود که به بررسی دلایل آن بپردازید.
دیری نمی پاید که متوجه حظور کاواننت ها در سیاره ریچ و برنامه آن ها برای فتح این سیاره می شوید و از اینجا است که کار شما برای مقابله با این دشمنان دیرینه شروع می شود. چندان طول نمی کشد که متوجه شوید کاواننت ها فقط قصد از بین بردن ریچ را ندارند و نقشه های بزرگ تری در سر خود می پرورانند.
پس از تلاش برای مقابله با حمله کاواننت ها از طرق مختلفی مانند پیشروی زمینی و یا نابود کردن یکی از Super Carier های کاواننت ها کم کم جنگ روی دیگر خود را نشان می دهد و برای شروع یکی از محبوب ترین کاراکترهای بازی به جان جورج که از قضا چندان هم فرصتی برای آشنا شدن با وی نداریم پس از یکی از بهترین مراحل تاریخ تمام هیلوها ، به دلیل از کار افتادن کنترل بمب Makeshift ، او مجبور می شود که به صورت دستی بمبی را فعال کند که می تواند جسمی به اندازه یک سیارک را از بین ببرد و پایان کار جورج این گونه رقم می خورد.

از این جاست که متوجه می شویم اینبار داستان این نیست که چطور همه را بکشیم و در آخر کار از نابودی نهایی فرار کنیم. متوجه می شویم که حالا تنها راه نجات بشریت فدا کردن خودمان است ولی کسی برای نجات ما نخواهد آمد.
بعد از مدتی و ملاقات با دکتر هالسی که فرد اصلی پشت پروژه اسپارتان ها و سازنده هوش مصنوعی کرتانا است متوجه می شوید که هدف اصلی کاواننت ها از حمله به سیاره ریچ بدست اوردن اطلاعاتی از نژاد ( به ظاهر ) منقرض شده فوررانرها است که این اطلاعات در کورتانا ذخیره شده است. از این جا به بعد وظیفه شما آن است که به عنوان اولین حامل کورتانا سعی کنید این شخصیت دوست داشتنی را از جهنم ریچ خارج کنید.
چندان طول نمی کشد که شخصیت های بازی یکی پس از دیگری کشته شوند تا شما بتوانید ماموریت خود را به پایان برسانید. کمی با پیشروی در بازی حتی سرجوخه شما نیز پس از جراحات سنگینی که در نبرد برداشته بود، به جای آن که در گوشه ای منتظر رسیدن اجلش باشد مانند یک قهرمان راه شما را باز کند و از این جا به بعد از جوخه نوبل فقط شما و امیل باقی مانده اید و پس از سلاخی شدن امیل توسط الیت ها حالا دو راه پیش روی شما قرار دارد. یا سعی کنید به همراه دیگر بازماندگان ریچ فرار کنید و به احتمال زیاد نیز توسط کاواننت ها شکار شوید یا این که بمانید و راه را برای آخرین نجات یافتگان این سیاره باز کنید و به  دیگر اعضای جوخه نوبل بپیوندید.
پس از این همه تلاش و فداکاری چندان سخت نیست که متوجه شوید در هر صورت راهی به جر مردن پیش روی شما قرار ندارد. حالا می توانید مانند یک بزدل فرار کنید یا مانند یک قهرمان دیگران را نجات دهید که خوشبختانه راه دوم را انتخاب می کنید و سعی می کنید با رفتن به جایی که امیل در آن کشته شد سعی کنید با کمک تجهیزات ضد هوایی موجود در پایگاه راه فرار فضاپیمای Pillar of Autumn را باز کنید. بله Pillar of Autumn که هدفش شروع داستان مستر چیف است و حالا شما باید ناجی مستر چیف باشید.

پس از رسیدن به تجهیزات ضد هوایی و نابود کردن کاواننت هایی که به هر طریقی قصد نابود کردن Autumn و گرفتن اطلاعات بدست آمده از سفینه فوررانر ها را دارند با خروج تمام بازماندگان تهاجم از سیاره، فقط شما باقی می مانید و دریایی از کاواننت هایی که شاید در ظاهر پیروز نبرد باشند ولی نتوانستند آخرین امید انسان ها را از بین ببرند، فقط باید سعی کنید کمی بیشتر زنده بمانید ولی سرنوشت شما از پیش نوشته شده است.
در عین حال نیز فضاپیمای Autumn در حال حرکت به سمت اولین سازه حلقه کشف شده است و این نوید شروع داستان مستر چیف را می دهد.
جدا از داستان زیبا بازی، موسیقی شاهکار که متاسفانه یکی از آخرین همکاری های Martin O’Donnell با بانجی نیز بود، داستان سرایی و نحوه روای داستان در یک عنوان خطی، سبب شد که ریچ به عنوان خداحافظی با شکوه بانجی با دنیای هیلو همیشه در یاد و خاطره طرفداران باقی بماند . بدون شک لقب بهترین هیلو تاریخ را با خود یدک بکشد. همان طور که بالاتر نیز اشاره شد ریچ به عنوان یکی از بهترین هیلو های تاریخ و ساخته های استدیو بانجی برای همیشه در قلب ما باقی خواهد ماند.