بازگشت سامورایی | نقد و بررسی Samurai Warriors: Spirit of Sanada

شرکت Omega Force از آن شرکت‌هایی است که سبک خاص و مخصوص به خود را دارد که تنها توسط خود همین شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرد. این شرکت سازنده سری بازی‌های معروفی نظیر Samurai Warriors، Warriors Orochi و Dynasty Warriors است ک همگی از سبک خاصی پیروی می‌کنند و از این رو طرفداران ویژه خود را دارند. به تازگی این شرکت نسخه جدیدی از سری Samurai Warriors را عرضه کرده است که در ادامه به بررسی آن می‌پردازیم.

——————————————–

Samurai Warriors: Spirit of Sanada

نام بازی: Samurai Warriors: Spirit of Sanada

سازنده: Omega Force

ناشر: Koei Tecmo

پلتفرم: PC، PSVita، PS3 و PS4

سبک: اکشن

تاریخ انتشار (در خارج از ژاپن): ۲۳ مه ۲۰۱۷ (۲ خرداد ۱۳۹۶)

——————————————–

ابتدا پیش از شروع بررسی بازی مختصری توضیح در مورد سری بازی‌های Warriors می‌دهیم. این سری بازی که از جمله بازی‌های پرطرفدار ژاپنی هستند، تماماً توسط شرکت Omega Force ساخته شده و ناشر آن‌ها نیز شرکت Koei Tecmo –و شرکت Koei پیش از تشکیل Koei Tecmo- بوده است. سری Samurai Warriors به طور کلی تمرکز خود را بر روی ژاپن و دوره معروف سنگوکو گذاشته است که در ادامه بسیار مفصل‌تر در مورد آن توضیح می‌دهیم. سری Dynasty Warriors به توضیح دورانی معروف به دوران سه پادشاهی در قرن دوم و سوم در چین می‌پردازد که این دوران احتمالاً به واسطه انیمه افسانه سه برادر تا حدودی برای بسیاری شناخته شده هستند. سری Warriors Orochi در واقع ترکیبی از این دو است بدین صورت که یکی از موجودات شیطانی ژاپن به نام Orochi با باز کردن دروازه‌ای شخصیت‌های Dynasty Warriors و Samurai Warriors را وارد زمان‌های همدیگر می‌کند و داستان بازی به این شکل رقم می‌خورد. سری Samurai Warriros و Dynasty Warriors هر چند در زمینه‌هایی نظیر شرکت بعضی افراد در نبردهایی که در واقعیت در آن شرکت نداشته‌اند از نظر تاریخی درست نیستند ولی در کل در فضایی تاریخی و تا حدودی منطبق بر واقعیت رخ می‌دهند و از نظر داستانی در کل واقعیت محور هستند ولی سری Warriors Orochi به طور کلی داستانی تخیلی و فانتزی را دنبال می‌کند که صرفاً شخصیت‌های آن تاریخی هستند. زمینه‌های شباهت‌های کلیه عناوین شرکت Omega Force در گیم پلی در طول متن نقد و بررسی توضیح داده خواهند شد.

اما برسیم به خود نقد بازی. اول از همه به بررسی داستان بازی می‌پردازیم. پیش از بررسی موارد داستانی این بازی، به مقدمه‌ای کوتاه در مورد دوره سنگوکو در ژاپن می‌پردازیم و سپس بعد از بررسی داستان بازی، به بررسی چند شخصیت مهم این دوره می‌پردازیم. ابتدا چند لغت مهم در این متن را توضیح می‌دهیم که بارها به آن در طول نقد اشاره خواهد شد. اولین مورد شوگان (Shogun) است؛ در دوران وقوع وقایع بازی، امپراتور صرفاً نقشی فرمایشی داشت و تمامی قدرت در دست فردی به نام شوگان بود. لقب شوگان به صورت موروثی در یک خاندان به نفر بعدی منتقل می‌شد مگر این که فردی می‌توانست جایگاه او را با جنگ و به هر روش دیگری به دست آورد. دایمیو (Daimyo) به اربابان فئودالی گفته می‌شد که زمین‌داران بسیار بزرگ بودند و مناطق و شهرهای وسیعی را در اختیار داشتند و رعیت‌های زیادی زیردست آنان کار می‌کردند. این افراد بارها با هم وارد جنگ می‌شدند و عموماً اولین شوگان هر خاندان نیز قبل از رسیدن به این مقام، یک دایمیو بوده است. سامورایی (Samurai) به جنگجویانی از رده‌های بالا و متوسط اجتماعی گفته می‌شد که به دایمیوها خدمت می‌کردند و به ارزش‌های اخلاقی خاص و اصول نبرد جوانمردانه معتقد بودند. نینجا (Ninja) به گروهی از افراد –عموماً مزدور- گفته می‌شد که با آموزش‌های خاص، به صورت مخفیانه مأموریت‌ها را انجام می‌دادند. برخلاف سامورایی‌ها، نینجاها به اصول نبرد جوانمردانه تقریباً اعتقادی نداشتند و از کشتن اهداف خود به طور مخفیانه و بدون نبرد رو در رو شرمی نداشتند.

روایت اتفاقات کلی تر داستان و انتخاب نبرد هایی که باید در آن شرکت کنید در نقشه ای مانند این تصویر انجام می شود اما جزییات داستان در حین بازی و میان پرده ها روایت می شوند

(توجه: نام‌ها در ادامه متن به صورت ابتدا نام کوچک و سپس فامیل نوشته شده‌اند تا برای خوانندگان طبیعی باشد ولی اصولاً ژاپنی‌ها ابتدا فامیل و سپس نام کوچک را می‌گویند)

اما زمان وقوع بازی دوره سنگوکو است. دوره سنگوکو (Sengoku Period) دوره‌ای از حدود سال ۱۴۶۷ میلادی تا ۱۶۰۳ تلقی می‌شود که البته تثبیت کامل حکومت نهایی که در سال ۱۶۰۳ تأسیس می‌شود تا سال ۱۶۱۵ طول می‌کشد. این دوره با جنگ‌های موسوم به شورش اونین در سال ۱۴۶۷ بر سر جانشینی شوگان بعدی خاندان آشیکاگا (Ashikaga) آغاز شد اما اوج این جنگ‌ها در اواسط سده ۱۵۰۰ به وقوع پیوست و در نهایت، در سال ۱۶۱۵ این جنگ‌ها به پایان رسید. شاید معروف‌ترین نام‌هایی که از شخصیت‌های تاریخی به گوش شما رسیده باشد، نام‌هایی نظیر ایاسو توکوگاوا (Ieyasu Tokugawa)، نوبوناگا ادا (Nobunaga Oda) و شینگن تاکدا (Shingen Takeda) و نام‌هایی نظیر این باشد که همگی در این دوره زندگی می‌کرده‌اند.

(توجه: ادامه متن ممکن است بخش‌هایی از فصول ابتدایی بازی را لو بدهد اما در کل بخش کمی از وقایع به طور دقیق ذکر شده‌اند)

اما داستان سری Samurai Warriors همواره قسمت‌های مختلفی از این دوره را از دید افراد و گروه‌های مختلف روایت کرده است که در بیش تر موارد، از خاندان کوچک ولی قدرتمند سانادا (Sanada) برای روایت بخش مهمی از داستان استفاده شده است. خاندان سانادا، یکی از خاندان‌های نه چندان بزرگ آن دوران بوده است که تقریباً تا اواخر جنگ، به مقام دایمیو بودن نرسیده بودند و برای گروه‌های مختلفی در جنگ کار کردند. خوشبختانه این نسخه فقط به خود جنگ‌ها نپرداخته و به ابعاد درونی خاندان‌های معروف آن دوران و خصوصاً سانادا به خوبی پرداخته شده است. ابتدای داستان بازی با اتحاد خاندان سانادا با خاندان بزرگ تاکدا به فرماندهی دایمیو شینگن تاکدا آغاز می‌شود. خاندان تاکدا سواره‌نظام بسیار قوی داشته و در همان دوران با دو خاندان بزرگ هوجو (Hojo) و ایماگاوا (Imagawa) متحد شده بود. در سوی دیگر، نوبوناگا ادا، به تدریج با هم پیمان شدن با افراد مختلف از گروه‌های مختلف اقدام به متحد کردن ژاپن و به دست آوردن پایتخت می‌کند و در نهایت در نبردی با خاندان تاکدا درگیر می‌شود و با استراتژی استفاده از نیروهای تفنگدار، سواره‌نظام تاکدا را شکست داده و شینگن تاکدا نیز مدتی بعد بر اثر بیماری از دنیا می‌رود. در آن نبرد بسیاری از سران خاندان سانادا کشته می‌شوند و فرماندهی این خاندان به عهده ماسایوکی سانادا (Masayuki Sanada) که برادر کوچک‌تر رئیس قبلی خاندان است می‌افتد و از این جا به بعد داستان بازی پیرامون این شخصیت و دو فرزند ارشدش یوکیمورا (Yukimura) و نوبویوکی (Nobuyuki) می‌چرخد و در طول ماجرا افراد دیگری از نزدیکان خاندان سانادا از خواهر آن‌ها گرفته تا خدمتگزاران و نینجاهای این خاندان وارد ماجرا می‌شوند.

اما به معرفی تعدادی از شخصیت‌های مهم این بازی بپردازیم: (در این لیست اشاراتی به بعضی قسمت‌های داستان می‌شود ولی همه این موارد جزو موارد کلی داستان بازی از نظر تاریخی هستند که با مطالعه مختصری در مورد تاریخ دوره سنگوکو و یا انجام بازی‌های قبلی این سری، همگی آن‌ها جزو موارد واضح و از پیش دانسته خواهند بود)

ماسایوکی سانادا:

Masayuki Sanada

ماسایوکی سانادا بعد از نبرد سهمگین ادا با تاکدا و کشته شدن سران خاندان سانادا، به ریاست این خاندان می‌رسد. او در طول تاریخ هر چند به دلایلی نمی‌تواند در نهایت به قدرتی که شایسته‌اش است برسد ولی به عنوان ژنرال و مخصوصاً استراتژیستی بسیار قابل و بامهارت شناخته می‌شود که شاید اگر در موقعیت جغرافیایی بهتری قرار داشت و یا در جای دیگری به دنیا آمده بود، می‌توانست با این مهارت‌ها خیلی سریع همه‌ ژاپن را تصرف کند ولی به هر حال او به دلایل متعددی موفق به این کار نمی‌شود. با وجود این که او به غیرقابل‌اعتماد بودن و دوستی و دشمنی‌های پیاپی معروف است ولی همین موضوع باعث شده در شرایط سخت دوره سنگوکو، خاندان سانادا باقی بماند و این دوره را پشت سر بگذارد.

نوبویوکی سانادا:

Nobuyuki Sanada

پــسـر بـزرگ مـــاســـایـــوکی ســـانــــادا اســت کـه در نــهایـت بــعد از مــرگ پــدرش، ریــــاســت خـــانـــدان ســـانـــادا را بـــر عــهــــده می‌گیرد.

او نــیــز هماننــد پــدرش مــــهارت رزمــــی بــــالایــــــی دارد و بـا یـــک انتــــخاب استـــراتـــژیــــک در شرایــــطـــی مـــهـــلـــک و ســــخــت، بــــقـــای خـــانــدان ســـانـــادا را تضمین می‌کند.

یوکیمورا سانادا:

Yukimura Sanada

پسر کوچک‌تر ماسایوکی است که بعد از ماسایوکی تمرکز اصلی داستانی بازی بر روی او قرار دارد. او نیز در توانایی‌های رزمی همانند پدرش و حتی فراتر از او قرار دارد. در طول بازی به ابعاد شخصیتی او و پدرش بسیار بیش‌تر از برادر دیگرشان پرداخته می‌شود. وی در طول تاریخ در نبردهای بسیاری حضور داشته و نقش کلیدی در آن‌ها ایفا کرده است و هرچند فرمانده خاندان نشده ولی نامش به عنوان جنگجوی بزرگ سانادا در تاریخ ژاپن ماندگار شده است.

نوبوناگا ادا:

Nobunaga Oda

او رئیس اصلی خاندان بزرگ ادا بوده است. نوبوناگا با کارهای حساب شده و تشکیل ارتشی قدرتمند و به دست آوردن متحدان بسیار، به سرعت در مناطق مختلف ژاپن پیشروی می‌کند و بخش‌های زیادی از این کشور را که هر کدام درگیر جنگ‌های بین خاندانی بودند متحد می‌کند و کنترل پایتخت را نیز به دست می‌گیرد. در طول دوران حکومت او شورش‌های بسیاری صورت می‌گیرد و نوبوناگا نیز به شدت اقدام به سرکوب این شورش‌ها می‌کند تا جایی که به او لقب Demon King داده می‌شود. در نهایت او پیش از رسیدن به هدفش با خیانت یکی از سردارانش به قتل می‌رسد.

ایاسو توکوگاوا:

Ieyasu Tokugawa

او یکی از معروف‌ترین اشخاص در دوره سنگوکو است. ایاسو در ابتدا به عنوان یک سردار به نوبوناگا و بعد از او به جانشینش خدمت می‌کند ولی در همین حین نفوذ خود را بالا برده و خاندان توکوگاوا را بانفوذتر می‌کند. در نهایت –بدون اشاره به جزئیات بیشتر- باید بگوییم که توکوگاوا شوگان شده و خاندان شوگانی آن‌ها از اوایل سده ۱۶۰۰ تا اواسط سده ۱۸۰۰ میلادی پابرجا می‌ماند.

با مقدمه گفته شده در مورد شخصیت‌ها و داستان بازی، در مورد پرداخت این موارد در بازی می‌توان گفت که سازندگان کار خود را به نحو احسن انجام داده‌اند. میان‌پرده‌های بسیار زیادی در بازی وجود دارند که بسیاری از حوادث اصلی داستان بازی که پیرامون حضور خاندان سانادا در نبردها می‌چرخد را شرح داده و در عین حال اکثر جنگ‌های اصلی و مهم ژاپن در دوره سنگوکو نیز در بازی به نمایش در می‌آید. در عین حال تعدادی از نبردهای فرعی (از نظر داستان این عنوان) که خارج از خط داستانی اصلی این عنوان هستند ولی در روند واقعی نقش اساسی ایفا می‌کرده‌اند نیز در بازی قرار دارند. خوشبختانه شخصیت‌پردازی‌ها به خوبی انجام شده است. با وجود این که حوادث نبردها در بازی به خوبی به تصویر کشیده شده است، در عین حال به روابط شخصیت‌ها با هم، وقایعی که در بین نبردها و در دوران صلح روی داده‌اند نیز تا حد خوبی در بازی به تصویر کشیده شده‌اند.

ذکر این نکته نیز در مورد بازی ضروری است که اگر با دیدن این نام‌های فراوان ژاپنی فکر می‌کنید که با انجام بازی ممکن است به شدت از نظر داستانی گیج شوید باید بگوییم که این طور نیست و شاید در ابتدای بازی کمی گیج شوید ولی اگر متن‌های میان‌پرده‌ها را رد نکنید و آن‌ها را بخوانید، به خوبی با شخصیت‌های بازی آشنایی پیدا خواهید کرد و لااقل در حدی که وقایع اصلی داستان را متوجه شوید، آن‌ها را خواهید شناخت. هم چنین توضیحات نسبتاً کاملی بعد از ملاقات با هر شخصیت و یا هر واقعه داستانی به بخش دایره‌المعارف مانند بازی که Sanada Clan Chronicles نام دارد اضافه می‌شود و می‌توانید در مورد شخصیت‌ها اطلاعات بیش‌تری کسب کنید و در کل شاید ابتدای بازی کمی ناشناخته بودن شخصیت‌ها برای بازیکنان جدید سری آزاردهنده باشد ولی این مورد به مرور زمان و بعد از مدتی بازی کردن رفع می‌شود.

در کل در زمینه بخش داستانی، سازندگان با ارائه داستانی بسیار طولانی و مبتنی بر واقعیت –هر چند که اغراق‌ها و تغییراتی هم در آن وجود دارد- توانسته‌اند به خوبی وظیفه خود را در زمینه روایی بازی به انجام برسانند. داستان بازی علاوه بر ابعاد جنگی، به خوبی به ابعاد شخصیتی کاراکترها می‌پردازد و با مدت طولانی خود می‌تواند بازیکن را زمان زیادی سرگرم کند.

بعد از داستان نوبت به گیم پلی بازی می‌رسد. گیم پلی عناوین ساخته شده توسط شرکت Omega Force اصول ثابتی دارند که تقریباً در تمامی عناوین وجود دارد. در بازی‌های این شرکت، بخشی از بازی به گشت و گذار در محیط شهرها و فضاهای خارج از شهر برای اکتشافات معمولی و پیدا کردن آیتم‌های خاصی سپری می‌شود. این بخش از نظر زمانی سهم زیادی را نصیب خود نمی‌کند. اما بخش دیگر مبارزات بازی هستند که عموماً در میدان‌های نبرد بسیار بزرگ روی می‌دهند و بخش اصلی بازی مربوط به این مورد می‌رسد. اصول خاص بازی‌های این شرکت نیز در نوع پیاده‌سازی نبردها نهفته است. در نبردهای بازی مانند جنگ‌های واقعی با تعداد بسیار زیادی سرباز رو به رو خواهید شد که انواع مختلفی دارند و در میان آن‌ها یکسری افراد و فرماندهان مهم نیز قرار دارند. شخصیتی که شما کنترل می‌کنید به طرز اغراق شده‌ای می‌تواند به سرعت سربازان عادی را از میان بردارد و هدف اصلی که فرماندهان هستند، قدرت‌هایی مانند شما دارند و از این رو درگیری با آن‌ها طول می‌کشد. شاید این نوع گیم پلی در نگاه اول خسته‌کننده به نظر برسد اما با انجام بازی متوجه می‌شوید که اصلاً این طور نیست و چاشنی وقایع داستانی و المان‌های دیگری که با آن ترکیب می‌شود آن را بسیار جذاب می‌کند.

میان پرده های حماسی بازی روایتی سینمایی و هنری دارند

یکی از مواردی که در درجه سختی بازی نیز تأثیرگذار است و مانع از ساده شدن بیش از حد آن به خاطر قدرت‌های شخصیت اصلی می‌شود، چرخه روز و شب است. در هنگام شب، نقشه کوچک بازی به صورت تاریک در می‌آید و به جز محدوده اطرافتان، نمی‌توانید از قبل متوجه حضور فرماندهان یا دشمنان زیاد در ناحیه‌ای از بازی بشوید و از این رو با غافلگیری رو به رو خواهید شد. ضمن این که افرادی هم به عنوان نیروهای تهاجمی شبانه به شما به صورت جداگانه حمله خواهند کرد. در حالت روز، نیروهای دشمن در هر منطقه پرچم دارانی خواهند داشت که باعث تقویت قدرت دشمن در آن ناحیه می‌شوند. در صورتی که تعداد این پرچم داران زیاد باشد، نیروهای معمولی نیز به شدت قوی می‌شوند و قدرت آن‌ها به چیزی نزدیک به فرماندهان می‌رسد و دیگر اصلاً شکست دادن آن‌ها با ضربات معمولی راحت نخواهد بود. همین سیستم به خوبی تعادل سختی را در بازی حفظ می‌کند و مانع از آسان شدن بیش از حد بازی می‌گردد. ضمن این که بسیاری از اوقات این سیستم با مواردی نظیر محدودیت زمانی در شکست دادن فرد یا تعداد مشخصی از دشمنان نیز همراه می‌شود و آن گاه مهارت در انجام مرحله نقش تعیین کننده‌ای در تعیین سرنوشت نبرد خواهند داشت.

مورد دیگری که باعث جذابیت و خارج از تکرار شدن بازی شده است، مکانیزم های تحت عنوان Strategem و Feats هستند. Feat ها هدف‌هایی خارج از هدف اصلی مرحله هستند و مثلاً از شما می‌خواهند که دشمن خاصی را به شکل مشخصی از بین ببرید و یا تعداد مشخصی از دشمنان را شکست دهید. با انجام این کار آیتم‌هایی موسوم به سکه‌های سانادا را به دست می‌آورید که حداکثر تعداد آن‌ها به ۶ تا می‌رسد. با این آیتم‌ها می‌توانید Strategem اجرا کنید. Strategem ها در اصل دستورات مشخصی هستند که در هر نبرد برای ساده‌تر شدن کارتان می‌توانید به افراد بدهید. مثلاً می‌توانید در حین مبارزه، در حالی که خودتان در یک سمت از میدان نبرد مشغول جنگ هستید، فرمان بدهید که در طرف دیگر میدان نبرد، نینجاهایتان به دشمن که قسمت هجوم از پشت سر را دارد، حمله کنند. این کارها از پیش مشخص شده هستند ولی در هر مرحله معمولاً ۳ یا ۴ تا از آن‌ها وجود دارند که تنوع بسیار جالبی به وضعیت طی کردن مراحل می‌دهند و در کل مکانیزم بسیار جالبی هستند. نکته مهم این جاست که بعضی از این Strategem ها در هر جنگ، تنها با انجام دادن Feat خاصی در جنگ قبلی امکان انجامشان وجود دارد که از آن جایی که معمولاً این نوع Strategem ها نقش مؤثری در نبرد بعدی ایفا می‌کنند، ترغیب می‌شوید که هر نبرد را به بهترین شکل ممکن با انجام همه Feat ها به انجام برسانید تا امکان اجرای Strategem نبرد بعدی فراهم باشد.

هنگام اجرای یک Strategem تصویری مانند بالا به نمایش در می آید

سیستم مبارزات بازی نیز ساختار بسیار خوبی دارد. حرکات معمولی شخصیت‌ها همگی تنوع بالایی دارند و با پیشرفت در بازی می‌توانید کمبوهای پیچیده‌تر و مؤثرتری را فعال کنید که به راحتی دشمن را زمین‌گیر می‌کند. علاوه بر حرکت معمولی، نوعی حرکت موسوم به Musou نیز وجود دارد که با پر شدن نوار خاصی امکان انجام آن را به دست خواهید آورد. این حرکت در اصل یک حرکت بسیار قوی است که به شدت به دشمنان و علی‌الخصوص فرماندهان آسیب وارد می‌کند و عموماً در صورت اصابت اولین ضربه از این نوع به دشمنی، آن فرد امکان فرار از این حمله را نخواهد داشت. نوع دیگر ضربات نیز مربوط به حالت Rage Mode شخصیت‌ها می‌شود. این حالت نیز با کامل شدن نوار خاصی در حین بازی فعال می‌شود و با ورود به این حالت ضربات شخصیت اصلی برای مدت محدودی به شدت تقویت می‌شود و هر چه هم که بیش‌تر بتوانید دشمنان را در این حالت شکست دهید، سطح Rage نیز بالاتر رفته و مدت زمان آن نیز تا حد مشخصی تمدید می‌شود. نکته جالبی که در این حالت وجود دارد این است که امکان اجرای یک حمله Musou تقویت شده در این حالت وجود دارد که آسیب بسیار بیش‌تری به دشمن وارد می‌آورد.

باید به تعداد بالای شخصیت‌های بازی نیز اشاره کنیم. تعداد کل شخصیت‌های بازی بسیار زیاد است و عموماً در اکثر مراحل می‌توانید از میان ۴، ۵ شخصیت در نظر گرفته شده برای آن مرحله، ۲ نفر را برای بازی برگزینید و به راحتی نیز در طول مرحله می‌توانید میان این دو نفر Switch کنید. نکته مهم این جاست که همه شخصیت‌ها سلاح‌های متمایز و منحصر به فردی دارند که باعث می‌شود شیوه مبارزه هر یک از آن‌ها متمایز شود. برای همه آن‌ها نیز حملات Musou منحصر به فردی تعریف شده است و همین موضوع در کنار تعداد بسیار بالای آن‌ها باعث گستردگی و تنوع بالای بازی می‌شود. تعداد کل شخصیت‌های بازی بدون در نظر گرفتن حالت‌های جوان و بزرگ‌سال آن‌ها به عدد ۶۱ می‌رسد. توجه کنید که بعضی از حرکات یک شخصیت در نسخه جوان و بزرگ‌سال نیز فرق می‌کند و در صورت تمایز قائل شدن میان این حالات، تعداد شخصیت‌ها به بالای ۶۱ می‌رسد.

نوعی سیستم ارتقا و Level Up کردن برای سلاح‌ها و شخصیت‌ها نیز در بازی گنجانده شده که از طریق صرف پول یا امتیاز تجربه، می‌توان توانایی‌های خاصی از شخصیت‌ها را تقویت کرد. این سیستم برای سلاح‌ها پیچیده‌تر و گسترده‌تر طراحی شده است و امکانات زیادی نظیر افزایش قدرت سلاح، سرعت سلاح، اضافه کردن المان آتش، یخ و… به سلاح وجود دارد که برای این کار علاوه بر پول به منابع اولیه خاصی نیاز است که با گشت و گذار در محیط یا کشتن دشمنان خاصی به دست می‌آید.

با همه این‌ها، به دلیل مدت زمان بالای بازی شاید در اواخر بازی کمی تکراری و خسته‌کننده بشود ولی از نظر داستانی بازی به قدری پتانسیل دارد که تا آخر بازی شما را با خود همراه کند. در مجموع گیم پلی بازی در سطح خوبی قرار دارد و اگر تا به حال بازی‌های این شرکت را تجربه نکرده‌اید، این بازی می‌تواند شروع خوبی برای ورود به آن باشد. شاید در ابتدا کمی این سبک از گیم پلی ناآشنا و مبهم به نظر برسد ولی احتمالاً با انجام یکی دو ساعت از بازی به آن عادت خواهید کرد.

در تعداد زیادی از نبرد ها می تواند دو شخصیت را انتخاب کرد

در زمینه گرافیک از لحاظ هنری طبیعتاً بازی به سایر عناوین ژاپنی و طراحی‌های اغراق‌آمیز آن‌ها شباهت دارد. از این نظر سازندگان هر چند اصلاً به واقعیت وفادار نبوده‌اند و مثلاً برای بعضی از ژنرال‌ها زره‌های بسیار عجیب و غریب و تا حدودی شبیه موجودات فضایی یا روبات‌ها طراحی کرده‌اند ولی با این حال می‌توان گفت که کارشان به نحو احسن انجام شده است. رنگ‌بندی‌های بازی در اکثر موارد بسیار شاد و سرزنده هستند و محیط‌های بازی به جز چند محیط خاص، بقیه تنوع بالایی دارند و همگی از سطح کیفی بالایی در طراحی برخوردارند و در کل از لحاظ هنری، هر چند بازی همانند بسیاری دیگر از آثار ژاپنی اغراق‌های بسیار زیادی دارد ولی همین موضوع باعث افزایش کیفی این بخش بازی شده است.

از لحاظ فنی، کیفیت بازی به نسبت نسخه‌های قبلی این سری بالاتر رفته است. با این وجود این سری هنوز با گرافیک نسل هشتمی واقعی فاصله دارد. بافت‌های بازی می‌توانستند از کیفیت بهتری برخوردار باشند و هر چند نقاط دور بسیار خوب به نظر می‌رسند ولی از نزدیک کیفیت بافت‌ها قابل قبول نیست. از لحاظ پوشش گیاهی نیز هر چند مشخصاً بازی بهتر از سایر عناوین این شرکت است اما پردازش پوشش گیاهی در نقاط دور به خوبی صورت نمی‌گیرد و مطمئناً جای کار بیش‌تری دارد. با این حال طراحی چهره و مدل‌سازی شخصیت‌ها بسیار خوب انجام شده است و سازندگان کار خود را در این بخش به خوبی انجام داده‌اند. شاید اصلی‌ترین مشکلی که در این حوزه بازی را آزار می‌دهد، مشکلات پرفورمنس بازی باشد. بازی با این که نسبت به بازی‌های امروزی قوی گرافیک سنگینی ندارد اما روی کارت گرافیک‌های قوی‌ای که بازی‌های سنگین را در جزییات Ultra و High در کیفیت ۱۰۸۰P به راحتی اجرا می‌کنند، در این بازی با جزییات بالا روی همین رزولوشن FullHD به مشکل برمی‌خورد. به طرز عجیبی این مشکل در صحنه‌های شلوغ بازی مانند نبردها با تعداد بسیار بالای افراد حاضر خیلی کم به چشم می‌آید و در گشت و گذارهای کوتاه درون شهر که جمعیت کمتری حضور دارند، بیش‌تر آشکار می‌شود! نکته قابل توجه این جاست که بازی‌های شرکت Omega Force به طور کلی روند تناوبی از نظر پرفورمنس روی کامپیوتر دارند و بعضی از عناوین آن‌ها از این لحاظ بسیار بد و بعضی دیگر خوب هستند و با توجه به شباهت بالای گرافیکی عناوین این شرکت وجود چنین تفاوتی میان عناوین بسیار عجیب است. به هر حال هر چند مشکلات پرفورمنس بازی تجربه اصلی بازی یعنی نبردها را مختل نمی‌کنند اما در بعضی قسمت‌ها مشکل آفرین می‌شوند و از این رو ذکر آن الزامی به نظر می‌رسید.

دشمنان معمولی در بازی بسیار پر تعداد هستند و نبرد های فوق العاده شلوغی را ایجاد می کنند

از لحاظ موسیقی، سازندگان به خوبی وظیفه خود را انجام داده‌اند. موسیقی‌های بازی به طور کلی مناسب با صحنه‌های مختلف بازی هستند و کاملاً حس حضور در فضای آن دوران ژاپن را منتقل می‌کنند. در عین حال آهنگ‌ها به طور کامل فضای سنتی ندارند و بعضی از آن‌ها ریتم‌های بسیار تند و مدرن دارند که با سرعت بالای نبردهای بازی هماهنگی پیدا می‌کند و باعث جذابیت بیش‌تر بازی می‌شود. در مجموع در زمینه موسیقی عملکرد Omega Force قابل قبول است.

در زمینه صداگذاری متأسفانه تقریباً همه بازی‌های شرکت Omega Force از صداگذاری انگلیسی بی‌بهره‌اند و تنها زیرنویس انگلیسی دارند. مسئله این جاست که بین انتشار نسخه ژاپنی بازی و انتشار آن برای سایر نقاط فاصله زیادی وجود دارد و در این فاصله طولانی نهایت کار سازندگان برای هماهنگی بازی با بازیکنان غیر ژاپنی، انگلیسی کردن منوها و زیرنویس بازی بوده است و هیچ گونه صداگذاری انگلیسی در کار نیست. این موضوع مخصوصاً در صحبت‌های حین نبرد شخصیت‌ها مشکل ایجاد می‌کند و از طرفی بعضی اوقات خواندن زیرنویس حواس شما را از میدان نبرد پرت می‌کند و از سوی دیگر نخواندن آن باعث از دست بخشی از داستان می‌شود. هر چند بدون این بخش‌ها نیز در روند کلی داستانی بازی مشکلی ایجاد نمی‌شود ولی به هر حال نمی‌توان با گوش دادن به حرف شخصیت‌ها چیزی از دیالوگ‌ها را متوجه شد (مگر این که زبان ژاپنی بلد باشید) و همین موضوع قطعاً نقطه ضعف بزرگی است. البته صداگذاری‌های ژاپنی بسیار خوب انجام شده‌اند و به خوبی با خواندن متن انگلیسی آن‌ها و توجه به لحن صدا می‌توانید انتقال حس کامل صداگذاران را درک کنید و حتی شاید بعضی‌ها علیرغم بلد نبودن زبان ژاپنی، صداگذاری ژاپنی را به دلیل انتقال درست حس دیالوگ‌هایی که اصالتاً برای این زبان نوشته شده‌اند ترجیح بدهند ولی به هر حال نبود صداگذاری انگلیسی آن هم با فاصله طولانی بین انتشار نسخه انگلیسی و ژاپنی بازی، ایرادی بزرگ و غیرقابل توجیه است.

نتیجه‌گیری کلی:

در مجموع و با همه این موارد، باید گفت که Samurai Warriros: Spirit of Sanda عنوان خوبی است ولی همچنان به دلیل یکسری از ایرادات رایج در اکثر بازی‌های شرکت Omega Force با جایگاه عالی فاصله دارد. از نظر داستانی و شخصیت پردازی هر چند بازی ابتدا کمی گیج کننده است ولی به مرور زمان مشکلات این چنینی حتی برای افراد تازه کار برطرف می‌شود و در کل بازی از این بخش سربلند بیرون می‌آید. از نظر گیم پلی نیز بازی با سبک خاص شرکت سازنده، می‌تواند نظر طرفداران قدیمی را جلب کرده و در عین حال بازیکنان جدید نیز احتمالاً آن‌ها می‌پسندند. در زمینه گرافیک از لحاظ هنری عملکرد بازی خوب است ولی مشکلات زیادی در زمینه بهینه سازی بازی با وجود گرافیک فنی متوسط آن وجود دارد و در زمینه صداگذاری نیز تنها صداگذاری ممکن ژاپنی است و باید برای فهمیدن جملات آن زیرنویس‌های انگلیسی را خواند. با همه این‌ها Spirit of Sanada عنوان خوبی است و می‌تواند عنوان خوبی برای آشنایی با بازی‌های استودیو Omega Force باشد.