روزی روزگاری: دوزخ دانته… | نقد و بررسی بازی Dante’s Inferno

مطلب امروز و عنوانی که قصد داریم به نقد و بررسی آن بپردازیم، یک نکته خاص دارد و آن هم این است که برداشتی زیبا از جلد اول (دوزخ) یک شاهکار ادبی به نام “کمدی الهی” محسوب می شود. لذا خالی از لطف نیست که در ابتدای این مقاله، اطلاعات محدودی را در مورد این کتاب فوق العاده در اختیار شما عزیزان قرار دهیم تا هم بیشتر با حال و هوای عنوانی که می خواهیم آن را نقد کنیم آشنا شده و هم اطلاعات مفیدی را در مورد این کتاب کسب نماییم. در مطلبی زیبا در مورد این کتاب و در توضیحات آن آمده است:

“بدون شک کتاب “کمدی الهی” یا La Divina Commedia، بزرگترین اثر دانته ، بزرگترین شاهکار ادبیات ایتالیا، بزرگترین محصول ادبی و فکری قرون وسطای مغرب زمین، و یکی از بزرگترین آثار ادبی تاریخ جهان به شمار می آید که توسط دانته آلیگری نگارش شده است. خود دانته این کتاب را فقط کمدی Commedia نامیده بود، و لقب «الهی» (divina) یا آسمانی، در حدود سه قرن بعد یعنی در قرن شانزدهم بدان داده شد. این لقب «الهی» مفهوم ارتباط این اثر را با دنیای ماوراء الطبیعه و آسمانی دارد، و هم حاکی از زیبائی و لطف «خدائی» این اثر است. اطلاق عنوان «کمدی» بدین کتاب از طرف دانته، مربوط بدان مفهومی که امروزه کلمه «کمدی» برای ما دارد نیست. خود او توضیح می‌دهد که «تراژدی» یعنی اثری منظوم با سبک شعر خواص،«کمدی» یعنی اثری با سبک متوسط و «ترانه» یعنی اثری با سبک عامیانه، و او خود در مقابل «انئیس» Aeneis «ویرژیل» ، که خود ویرژیل آنرا «تراژدی بلند پایه» خوانده است، این مجموعه را «کمدی» نام داده است، زیرا «کمدی» ماجرائی است که بر خلاف تراژدی از بد شروع شود و بحسن عاقبت پایان یابد. «کمدی الهی» در درجه اول یک اثر شاعرانه استادانه بسیار عالی است. دانته با این مجموعه نه تنها بزرگترین اثر ادبی کشور خود را آفریده بلکه «زبان» مملکت ایتالیا را پی‌ریزی کرده است. از بعد از انتشار «کمدی الهی» این اثر مقیاس و محک سخن پردازی زبان ایتالیائی است، زیرا هنوز هم کسی نتوانسته است در ایتالیا پا از حد دانته فراتر گذارد. در درجه دوم کمدی الهی یک داستان استادانه بسیار عالی است که از قدرت داستان پروری دانته حکایت می‌کند. طرز گفتار و شیوه نقل حوادث و وقایع و دقتی که در وصف جزئیات و ریزه کاری‌های «سفر» به دوزخ و برزخ و بهشت بکار رفته، بدین داستان طولانی صورتی خاص می‌دهد و آنرا بشکل سفرنامه واقعی یک مسافر در می‌آورد، بطوریکه از همان اول خواننده فراموش می‌کند که آنچه می‌خواند زاده خیال‌پردازی یک شاعر است؛ و بالعکس چنین می‌پندارد که واقعاً یک نفر مسافر، همچنانکه از شهری به شهری و از کشوری به کشوری سفر می‌کند، دراینجا به سفر دنیای دیگر رفته و این حوادث را عیناً بچشم دیده و جزئیات آنرا یادداشت کرده است تا برای دیگران نقل کند. حتی از روی مندرجات این مجموعه، به آسانی می‌توان «نقشه جغرافیائی» دوزخ و طبقات مختلف آن و طول و عرض قسمتها و همواری و ناهمواری جاده‌ها و وضع رودها و برج و باروها و صخره‌ها و غیره را تعیین کرد؛ این قدرت عجیب دانته را در جلب توجه خواننده «و جذب او» از راه بکار بردن کلمات و تشبیهات و استعارات و جملات خاصی که تاثیر آنها بدقت و با تسلط کامل در روانشناسی حساب شده است بالاتفاق یکی از نوادر عالم ادب شمرده‌اند. در درجه سوم، و مهم‌تر از هر دو ، «کمدی الهی» یک اثر عالی فکری و فلسفی است. این مجموعه درحقیقت عصاره ایست از علوم و اطلاعات و نظریات و عقاید فلسفی چند هزار ساله بشری که در آن با ترکیب خاصی درآمیخته‌اند. در این کتاب چنان‌که گفته‌اند «مجموعه کمالات و ممیزات انسانی بعلاوه طبیعت و گذشته و حال محصول خاصی پدید آورده که برای همه مردم جهان و همه ادوار و قرون قابل درک و استفاده باشد»”

ماجرای گشت و گذار در دورخ… سفرنامه جهنمی…

سال ۲۰۱۰ و در نسل هفتم بود که عنوانی با نام Dante’s Inferno در سبک هک اند اسلش که توسط استودیو خالق شاهکار Dead Space یعنی ویسرال گیمز ساخته شده بود توسط کمپانی الکترونیک آرتز برای پلتفرم های پلی استیشن ۳، ایکس باکس ۳۶۰ و پلی استیشن پرتابل منتشر گردید. نخستین نکته ای که در مورد بازی بسیار شنیده می شد این بود که بازی تقلیدی از God of War است و همین برداشت غلط و نادرست به بازی ضربه بزرگی زد. درست است که این عنوان از شاهکار خدای جنگ الهام گرفته بود اما همه چیزش، باور کنید همه چیزش با آن فرق داشت و از داستان و روایت و فضاسازی و دنیای بازی و المان های گیم پلی و درخت ارتقای مهارت ها و انتخاب در مورد سرنوشت انسان های گناهکار و … همه و همه کاملا متفاوت با شاهکار انحصاری سونی بودند و فقط شاید چون نوع ضربه زدن و جنگیدن دانته شبیه به کریتوس بود (آن هم تا حدودی) سریعا برچسب “گاد او وار کلون” را به آن چسباندند و از خلق یک فرنچایز جذاب که می توانست نسخه های بعدی بسیار بهتری داشته باشد جلوگیری کردند. تازه با تمام این بی مهری ها باز هم Dante’s Inferno آنقدر خوب بود که خیلی از منتقدان آن را تحسین کردند و امتیازاتی را مانند ۹۲ از Cheat Code Central، امتیاز ۹۰ از Destructoid، امتیاز ۸۰ از VideoGamer و ۷۵ را از آی جی ان دریافت نموده و نهایتا موفق شد تا امتیاز متای ۷۵ را که نشانگر یک بازی خوب و خوش ساخت است، کسب نماید.

دورخ دانته… پیش به سوی جهنم…

Dante’s Inferno به معنای واقعی یک هک اند اسلش فوق العاده خوش ساخت و جذاب بود که هر طرفدار این سبک را پای خود میخکوب می کرد و پر بود از مبارزات عالی و باس های مخوف و فضاسازی های فوق العاده. Dante’s Inferno ضعف هایی داشت که گاه کم هم نبودند ولی واقعا نکات مثبت و جذاب آن به حدی بیشتر بودند که نکات منفی نمی توانستند به تجربه و لذت شما از بازی خدشه ای عمیق و اساسی وارد کنند و بازیبازانی که این عنوان را تجربه کردند اکثرا بعد از پایان بازی لبخندی از رضایت را بر لب داشتند و همیشه از Dante’s Inferno به عنوان یک هک اند اسلش خوش ساخت و زیبا یاد خواهند کرد. در این مطلب قصد داریم تا به طور کامل به بررسی نقاط قوت و ضعف عنوان Dante’s Inferno بپردازیم و تمام جزییات آن را همراه شما عزیزان واکاوی کنیم تا خاطرات خوب و شاید بد گذشته از این عنوان برایتان یادآوری شده و یا اگر این بازی مورد علاقه تان است ولی به هر دلیلی در نسل هفتم از زیر دستتان در رفته، اکنون به سراغ آن بروید و عنوان یونیک Dante’s Inferno را تجربه کنید. پس اگر به هر دلیلی به این عنوان علاقمند هستید، پیشنهاد می کنم در ادامه مقاله نقد و بررسی بازی Dante’s Inferno با بنده و وبسایت تحلیلی خبری گیمفا همراه شوید.

دانته، پروتاگونیست اصلی بازی… انتهای جنگ های صلیبی است این دادشمون!!

برای نجات تو به قعر جهنم هم می روم…

 هسته اصلی داستانی بازی Dante’s Inferno در مورد مردی است که به دنبال یافتن عشقش باید از ۹ حلقه جهنم بگذرد و معشوقه اش را نجات دهد. دانته یک مبارز و جنگجوی صلیبی جوان است که در ابتدای بازی می بینیم در نبرد توسط یک قاتل مخفی، از پشت چاقو می خورد و کشته می شود و “مرگ” به سراغ او می آید تا روحش را با خود ببرد ولی دانته در برابر سرنوشتش مقاومت می کند و با “مرگ” نبرد می کند و او را شکست می دهد تا به زندگی بازگردد و البته سلاح مرگبار فرشته مرگ یعنی scythe او را نیز می گیرد. وی صلیب مقدس قرمز را بر روی سینه خود می زند که نشانگر تمامی گناهانی است که وی تا به حال انجام داده است. وی از جنگ باز می گردد و به فلورانس می رود تا نزد نامزدش بئاتریس باز گردد. وقتی آنجا می رسد مشاهده می کند که خانه اش خراب و ویران شده است و جسد بئاتریس هم بیرون خانه افتاده است. اتفاق بدتری هم می افتد و وقتی وی به کنار بئاتریس می رسد روح او ظاهر می شود و به دانته می گوید که می دانسته وی به دنبال عشقش خواهد آمد و در همین حین که در حال حرف زدن است، ناگهان لوسیفر (شیطان) ظاهر می شود و روح بئاتریس را دزدیده و وی را فریاد زنان با خود به اعماق جهنم می برد.

با داس خود مرگ، مرگ را رهسپار مرگ کنید!…. مرگ بر این جمله ت!!!!!

دانته سپس صلیبی که بئاتریس هنگام عهد ازدواج (برای این که همواره با هم صادق باشند) به او داده است را تقدیس می کند تا از وی در برابر شیاطینی که در مسیرش خواهند آمد محافظت نماید. سپس شکافی در زمین ایجاد می شود و دانته می تواند از طریق آن به دروازه های جهنم برسد. در دروازه جهنم دانته با ویرجیل برخورد می کند که از تمام گناهان دانته آگاه است و به دانته می گوید حاضر است او را در نه حلقه جهنم راهنمایی کند به شرط آن که بئاتریس بعدا پیامی از وی را به بهشت منتقل کند. دانته لوسیفر را در حلقه های جهنم دنیال می کند و سعی دارد تا قبل از این که روح بئاتریس برای همیشه از بین برود او را نجات دهد. هر یک از حلقه های جهنم که دانته پای به آنها می گذارد مربوط به یک گناه اصلی هستند (مانند ظمع و خشم و شکم پرستی و…) و به زیبایی هر چه تمام تر، محیط آن حلقه کاملا مطابق آن گناه طراحی شده است. دانته در این مسیر سخت، باید با تک تک گناهان و اشتباهات خود در زندگی هم روبرو شود که وی را شدیدا به چالش می کشند. وی باید از تمام اینها بگذرد تا نهایتا به دیدار نهایی با فرشته سقوط کرده، شیطان یا همان لوسیفر معروف برسد و بتواند روح نامزدش را از چنگال وی نجات دهد.

امتیاز تجربه در بازی از طریق یک سیستم جذاب و خلاقانه به دست می آید که “Punish or Absolve” یا همان “تطهیر یا تنبیه” نام دارد. وقتی در بازی دشمنان را شکست می دهید دانته می توانید آنها را مجازات کند و اعضای بدنشان را قطع کند و امتیاز تجربه نامقدس کسب کند و یا آن ها را با صلیب مقدسش تطهیر کند و نجات دهد و امتیاز تجربه مقدس کسب نماید.

۳ پاراگراف پیش رو در این مقاله دارای اسپویلر بسیار شدید در مورد بخش های پایانی بازی تا رسیدن به انتهای آن و تمام کردن آن است. در صورتی که می خواهید این عنوان را تجربه نمایید، از خواندن این ۳ پاراگراف قطعا صرف نظر کنید.

در ابتدای ورود به حلقه نهم، دانته بئاتریس را می بیند که البته انگار در حال تبدیل به وجودی شیطانی و جهنمی است و نشانی از بئاتریس واقعی ندارد. بعد از صحبت با بئاتریس و یادآوری گناهان بسیاری که دانته انجام داده است، وی متوجه می شود که گناهانش خیلی پرتعدادتر از آن هستند که وی به دنبال رستگاری باشد و به این ترتیب، دانته جایگاه خود در جهنم را قبول می کند و از بئاتریس طلب بخشش می کند. این فداکاری بزرگ دانته، روند تبدیل و تغییر بئاتریس به شیطان را متوقف می کند و وی مجددا تبدیل به همان بئاتریس اصلی می شود. سپس دانته مشاهده می کند که Archangel Gabriel از بهشت پایین می آید و روح پاک بئاتریس را با خود به سوی بهشت می برد و در همین حال به دانته قول می دهد که دوباره بئاتریس را خواهد دید و رستگاری وی نزدیک است. سپس دانته به حلقه نهم و سرزمین گناه Treachery یا خیانت پای می گذارد و سرانجام به لوسیفر می رسد و با وی که در قالب یک شیطان ۳ سر که در دریاچه ای یخ زده زنجیر شده است مبارزه می کند.

بازی مبارزاتی فوق العاده عالی و لذتبخش با کمبوهایی جذاب دارد و لذت قلع و قمع کردن دشمنان در دوزخ بسیار بالاست. کاش بعدا به منم یکی از این ها بدن اون دنیا!!

بعد از کشتن شیطان غول پیکر، لوسیفر برای دانته فاش می کند که چندین زنجیر قدرتمندی که دانته در مسیر شکسته است تا پیشروی کند و به اینجا برسد، در حقیقت Chains of Judecca بوده اند که لوسیفر را در دریاچه یخ زده و درون جسم شیطان غول پیکر ۳ سر زندانی کرده بودند. لوسیفر به دانته می گوید که در حقیقت او از بئاتریس به عنوان طعمه استفاده کرده است تا دانته را اینجا بکشاند و باعث شود تا زنجیرها را شکسته و لوسیفر را آزاد نماید. لوسیفر سپس به شکل اصلی خودش که یک هیولای شاخدار است در می آید و با دانته مبارزه می کند. در نبردی سخت، دانته موفق می شود تا سرانجام لوسیفر را با سلاح فرشته مرگ به زانو در آورد ولی لوسیفر الهاماتی از زمانی که دانته در اول بازی از پشت چاقو می خورد و کشته می شود را برای دانته احضار می کند. دانته از این که به یاد می آورد کشته شده است وحشت زده می شود زیرا می داند که این گونه هیچ گاه جهنم را ترک نخواهد کرد.

صلیب مقدس در بازی خیلی به کارتان می آید…. بیا بخورش.. صلیب رو!!

لوسیفر که اکنون آزاد شده است به دانته می گوید که قصد دارد تا از جهنم قیام کند، خدا را از بین برده و بهشت را نابود کند و تمام خوبی هایی که در جهان باقی مانده است را برای همیشه از بین ببرد. اما در همین هنگام دانته که در طول مسیر خود تا رسیدن به اینجا کلی روح جمع کرده و به دست آورده است، خودش را از تمامی آن روح ها پاک می کند و با استفاده از نبروی عظیم آزاد شده از آن ها، مجددا لوسیفر را این بار در عمق بسیار بیشتری از دریاچه یخ زده زندانی می کند. سپس دانته به برزخ برده می شود و در آنجا در نزدیک دروازه های بهشت، روح بئاتریس را می بیند که منتظر وی ایستاده است. سپس دانته نشان سینه اش را می کند و با روح بئاتریس همراه می شود. صحنه نهایی بازی نشان می دهد که نشان کنده شده از سینه دانته تبدیل به یک مار می شود و در حالی که صدای خنده های شیطانی لوسیفر را می شنویم، شروع به خزیدن می کند و متوجه می شویم که هنوز کار با لوسیفر تمام نشده است و قطعا وی در پی انتقامش خواهد بود و با این پایان نسبتا باز، این گونه گمان می رفت که نسخه بعدی در کار خواهد بود ولی تا به امروز و بعد از ۷ سال چنین خبری نیست.

سلاح دانته در این بازی، یکی از بهترین سلاح هایی است که در بازی های هک اند اسلش دیده ایم البته، اگر دوستان آن را به Blades of Chaos کریتوس کبیر ربط ندهند و نگویند که تقلید است، زیرا که واقعا داس مرگ از همه نظر با دو سلاح مخوف کریتوس متفاوت است

همانطور که مشاهده می کنید بازی Dante’s Inferno از لحاظ داستانی مناسب و جذاب عمل کرده است و شاید اصلیت آن باز هم همان نجات معشوق در سخت ترین شرایط باشد ولی این پیچ و تاب های داستانی و شخصیت هایی که در طول بازی با آنها مواجه می شویم و پرداختن به گناه های اصلی و قضاوت در مورد افراد و .. هستند که باعث می شوند داستان بازی برای بازیباز جذاب باشد و هرگز به آن به چشم یک بازی که در آن یک مرد قوی باید معشوقه اش را از دست شیطان نجات دهد نگاه نمی کنید. البته این موضوع دلیل محکمی هم دارد و آن این است که منبع الهام داستان بازی، منبع کوچکی نیست و کتاب بی نظیر دانته آلیگری یعنی کمدی الهی به عنوان الهام بخش این بازی قرار دارد و در حقیقت Dante’s Inferno یک برداشت آزاد از وقایع بخش اول یا همان Inferno (دوزخ) این کتاب است و شباهت های زیادی نیز به آن دارد. البته باید به این نیز اشاره کرد که این برداشت، خیلی زیاد هم آزاد نیست و تمامی شخصیت هایی که در کل بازی می بینید (جز یک نفر) دقیقا در کتاب کمدی الهی وجود دارند و بسیاری از وقایع و اتفاقات بازی، ارجاع مستقیمی به این اثر هنری بی نظیر دارند. با وجود این که ایراداتی به ساختار داستانی بازی با توجه به قدرت منبع الهام آن وجود دارد اما نهایتا باید گفت Dante’s Inferno موفق می شود تا یک داستان جذاب را با روایتی هیجان انگیز از گناه و جهنم و جزا و مرگ و فداکاری و رستگاری همراه کند تا یکی از دلایل بازیباز برای ادامه دادن این عنوان، آگاهی از بقیه داستان و سرنوشت دانته و بئاتریس و .. باشد.

طراحی دشمنان بازی و همین طور باس ها فوق العاده عالی و در واقع دوزخی است!!

طراحی گناه در قلب جهنم…

در مبحث گرافیک بازی Dante’s Inferno، مانند همیشه آن را در دو قالب فنی و هنری بررسی خواهیم کرد. در بخش فنی باید گفت این عنوان موفق عمل کرده است و تقریبا روان و بدون مشکل اجرا می‌شود. در طول تجربه بازی غیر از چند مورد محدود، افت فریم در بازی مشاهده نکردم و اکثرا حتی در صحنه‌های شلوغ نیز نرخ فریم‌ ریت بازی، با ثبات و پایدار باقی می‌ماند و به تجربه شما خدشه‌ای وارد نمی‌کند. نورپردازی در بازی با توجه به تاریکی، اندوه و سیاهی که در اکثر محیط‌های آن وجود دارد (که خب البته باید هم این گونه باشند چون ناسلامتی در جهنم هستیم!) به خوبی انجام گرفته است و در این بخش مشکل خاص و قابل ذکری مشاهده نمی‌شود. در مبحث گرافیک فنی البته مشکلات کوچکی نیز مشاهده شد که قابل ذکر هستند. گاهی برخی تکسچرها و بافت‌ها در محیط بازی کاملا لود نمی‌شدند و وقتی به نزدیک آن‌ها می‌رسیدم تازه بعد از مدتی کوتاه کاملا بارگذاری می‌شدند که نکته‌ای منفی محسوب می‌شود. اگر از این ایرادات کوچک در بخش دیر لود شدن برخی تکسچرها و همینطور یکی دو مورد محدود افت فریم در بازی بگذریم باید گفت سازندگان موفق شده‌اند تا یک بازی روان و پایدار را برای بازیبازان فراهم کنند.

به نام پدر، پسر… مادربزرگ!!

این موضوع از آن جا اهمیت بیشتری دارد که بدانید این بازی، یک نسخه پلی استیشن پرتابل (کنسولی که از لحاظ توانایی فنی، به مراتب ضعیف تر از پلی استیشن ۳ و ایکس باکس ۳۶۰ هست) نیز دارد که در آن نسخه نیز بازی به صورت فوق العاده ای عمل می کند و یکی از بهترین و خوش گرافیک ترین بازی های کنسول دستی محبوب سونی را شاهد هستیم. در مبحث گرافیک هنری نیز باید اذعان داشت که به مانند بخش فنی و البته خیلی بیشتر از آن، شاهد عملکرد موفق طراحان بازی هستیم. طراحی مراحل Dante’s Inferno به خوبی انجام شده است و کاملا مناسب عنوانی با این حال و هواست. محیط‌ها و مراحل مختلفی در بازی وجود دارند که در حقیقت طبقات مختلف جهنم هستند و کلیت محیط بازی Dante’s Inferno جهنم است. مراحل بازی که حلقه های جهنم هستند بی نظیر طراحی شده اند و بسیار جالب است که بدانید هر یک از این طبقات که مربوط به یک گناه اصلی هستند، طراحیشان دقیقا مطابق با آن گناه صورت گرفته است. یعنی به عنوان مثال در حلقه ای از جهنم که مربوط به گناه شکم پرستی است تمامی محیط های این مرحله مانند دل و روده دستگاه گوارشی طراحی شده اند و حتی باس آن نیز به نوعی همین حالت را داراست که این موضوع واقعا جذاب و فوق العاده است و این گوناگونی طراحی مراحل بر اساس گناه ها، تنوع خوبی به بازی بخشیده‌اند و اجازه نمی‌دهند هرگز حس تکراری بودن مراحل شما را آزار دهد.

بر و بچ دوزخ!

با این که تقریبا تمامی بازی در جهنم جریان دارد و دست سازندگان برای این که هر محیطی که دلشان بخواهد از قبیل سرسبز و جنگلی و … را خلق کنند بسته بوده است، ولی آن‌ها موفق شده‌اند تا با همین محدودیت و با تکیه بر طراحی محیط بر اساس گناهان اصلی، تنوع خوب و بهتر است بگویم عالی به مراحل بازی ببخشند. البته رک بگویم که انتظار تنوع و طراحی مراحل Dark Souls 3 یا Uncharted را نداشته باشید ولی به طور کلی کار طراحان هنری بازی در زمینه طراحی و تنوع مراحل، موفقیت‌آمیز و قابل تحسین است. طراحی دشمنان بازی نیز بسیار مناسب و جذاب صورت گرفته است و شاهد حضور انواع و اقسام شیاطین و دیوها و هیولاها در بازی هستیم که به زیبایی طراحی شده‌اند و همین طور باس های فوق العاده بازی نیز طراحی های خوفناک و بی نظیری دارند که به واقع قابل تحسین است. در مجموع در مورد گرافیک کلی بازی باید گفت بازی Dante’s Inferno عنوانی زیبا و شسته رفته به نظر می‌رسد و چه از لحاظ روان اجرا شدن بازی و نورپردازی و چه از منظر طراحی مراحل و دشمنان و… شاهد عنوانی شایسته هستیم.

واقعا از مبارزات بازی لذت نابی خواهید برد

به نام صلیب مقدس، به همراه داس فرشته مرگ

Dante’s Inferno یک عنوان هک اند اسلش و اکشن ماجرایی است که در آن کنترل پروتاگونیست اصلی بازی یعنی دانته را بر عهده دارید و بایستی در طول بازی مبارزات بسیار سریع و جذاب، بخش های پلتفرمینگ و همین طور پازل های بر اساس محیط را پشت سر بگذارید. سلاح اصلی دانته در بازی همان داس معروف فرشته مرگ یا Death’s scythe است که با آن می توانید انواع و اقسام حملات ترکیبی مختلف و تمام کننده های جذاب را انجام دهید. صلیب مقدس دانته یا  Holy Cross سلاح ثانویه یا از راه دور او محسوب می شود که شلیک هایی از انرژی را از راه دور به سمت دشمنان روانه می کند. همینطور دانته می تواند از انواع حملات و توانایی های جادویی مختلف نیز در بازی استفاده نماید که با مصرف mana انجام می شوند و بسیاری از آنها با پیشروی در بازی برای شما آزاد می شوند. البته یک سیستم دکمه زنی سریع هم در بخش هایی از بازی مانند زمان جدا کردن شیاطین از بدن میزبان یا هنگام باس فایت ها وجود دارد که در آنها بایستی دکمه هایی که روی صفحه نمایش داده می شوند به درستی در زمان مناسب بزنید تا زنجیره حملات نهایی به باس آن مرحله ادامه یابد و اگر در این روند اشتباه کنید، باس به شما ضد حمله زده و از خط سلامتی دانته کاسته می شود و باید دوباره این کار را انجام دهید.

با داس فرشته مرگ، کارهایی می توانید بکنید و کمبوهایی در اختیارتان است که واقعا سازندگان را تحسین خواهید کرد

بسیاری از حملات ترکیبی و کمبوها و قابلیت های مختلف در طول بازی را می توانید از طریق هزینه کردن روح هایی که جمع آوری کرده اید و به نوعی واحد پولی بازی محسوب می شوند، آزاد نمایید تا در مبارزات راحت تر عمل کنید. این روح ها از طریق شکست دادن دشمنان یا پیدا کردن چشمه های روح به دست می آیند. تمام این مهارت ها و قابلیت ها نهایتا در دو شاخه تقسیم می شوند. توانایی های Holy یا مقدس که با رنگ آبی نشان داده می شوند و قابلیت های نامقدس که به رنگ قرمز هستند. در آغاز بازی هر دو درخت مهارت های این دو بخش مانند هم هستند و قدرت یکسانی دارند اما با پیشرو.ی در بازی و بسته به این که دانته چه مقدار امتیاز تجربه مقدس یا نامقدس کسب می کند، مهارت های جدید برای خریداری در هر شاخه آزاد می شوند. امتیاز تجربه در بازی از طریق یک سیستم جذاب و خلاقانه به دست می آید که “Punish or Absolve” یا همان “تطهیر یا تنبیه” نام دارد. وقتی در بازی دشمنان را شکست می دهید دانته می توانید آنها را مجازات کند و اعضای بدنشان را قطع کند و امتیاز تجربه نامقدس کسب کند و یا آن ها را با صلیب مقدسش تطهیر کند و نجات دهد و امتیاز تجربه مقدس کسب نماید.

طراحی باس های بازی نیز بی نظیر است و سازندگان بازی به خوبی اهالی رده بالای جهنم را طراحی کرده اند!!

در بازی باید در مورد سرنوشت بسیاری از شخصیت های نام آشنای شاهکار کمدی الهی که در بازی نیز حاضر هستند تصمیم گیری نمایید و البته راهی هم وجود دارد که از تطهیر یا مجازات این روح های نفرین شده مقدار بیشتری امتیاز تجربه و البته روح کسب کنید، به این شکل که وقتی تصمیمتان را در مورد تنبیه یا تطهیر یک روح می گیرید، وارد یک مینی گیم کوتاه می شوید که در آن “گناهان” آن شخصیت به سمت مرکز صفحه نمایش حرکت می کنند و اگر دکمه صحیح خواسته شده را زمانی که گناه در محل صحیح خود قرار می گیرد بفشارید، بسته به تعداد انجام صحیح این کار، مقدار بیشتری روح و همینطور تجربه کسب می کنید. Dante’s Inferno همینطور دارای بخش های زیادی از پلتفرمینگ نیز هست که شامل تاب خوردن بین طناب ها و بالا رفتن از دیوارها و .. می باشند و در این مسیر البته خطراتی هم هست که شامل تیغ های در حال حرکت روی دیوار ها و یا آتش بین طناب ها می باشند. باید به این نکته نیز در گیم پلی بازی اشاره کرد که در طول مراحل بازی تعداد زیادی هم راه ها و دالان های مخفی وجود دارند که در آنها Biblical relic های مختلف را می یابید و می توانید با تجهیز کردن آن ها بر روی دانته، قابلیت های وی را بهبود بخشید.

مراحل بازی که حلقه های جهنم هستند بی نظیر طراحی شده اند و بسیار جالب است که بدانید هر یک از این طبقات که مربوط به یک گناه اصلی هستند، طراحیشان دقیقا مطابق با آن گناه صورت گرفته است. یعنی به عنوان مثال در حلقه ای از جهنم که مربوط به گناه شکم پرستی است تمامی محیط های این مرحله مانند دل و روده دستگاه گوارشی طراحی شده اند و حتی باس آن نیز به نوعی همین حالت را داراست

همچنین برخی سکانس های حل معماهای بر پایه محیط نیز در بازی و در طی ماموریت ها و مراحل بازی وجود دارد که از آنها می توان به قرار دادن آیتم های قابل جابجایی در زاویه صحیح یا کشیدن دستگیره ها در زمان درست اشاره کرد که این بخش ها جزو مواردی است که قبلا در گاد او وار دیده ایم و در واقع از معدود شباهت های این دو بازی است که متاسفانه آن ها را خیلی بزرگ کردند و بر سر Dante’s Inferno کوبیدند، در حالی که بازی، واقعا مجزا و جدا از گاد او وار است و بازی های خیلی زیادی هستند که شباهت های بسیار بیشتری از Dante’s Inferno با گاد او وار دارند.

تمام مهارت ها و قابلیت ها نهایتا در دو شاخه تقسیم می شوند. توانایی های Holy یا مقدس که با رنگ آبی نشان داده می شوند و قابلیت های نامقدس که به رنگ قرمز هستند. در آغاز بازی هر دو درخت مهارت های این دو بخش مانند هم هستند و قدرت یکسانی دارند اما با پیشرو.ی در بازی و بسته به این که دانته چه مقدار امتیاز تجربه مقدس یا نامقدس کسب می کند، مهارت های جدید برای خریداری در هر شاخه آزاد می شوند. این درخت مهارت ها به بازی تمی از نقش آفرینی داده است

رادیو جهنم!

صدا گذاری شخصیت ها و ساخت موسیقی های بازی در Dante’s Inferno کاملا مناسب و استاندارد انجام گرفته است و مخصوصا صداگذاری شخصیت های نام آشنای بازی (برای کسانی که کتاب کمدی الهی، بخش جهنم را مطالعه کرده اند) بسیار عالی و با کیفیت انجام شده است و در واقع باید گفت در صداگذاری شخصیت های بازی هیچ نقصی مشاهده نمی شود و صداگذاران بازی کار خود را به خوبی انجام داده اند. البته ذکر این نکته لازم است که صداگذاری شخصیت اصلی بازی یعنی دانته در برخی مواقع بی روح و خشک به نظر می رسد و گاها حس می شود که صداگذاری وی می توانست با احساس تر و با حس و حال عمیق تری انجام بگیرد. سازندگان موسیقی Dante’s Inferno نیز کار خود را نرمال و قابل قبول انجام داده و نمی توان از موسیقی های این بازی ایراد خاصی گرفت و البته لازم به ذکر است که نمی توان هم آن ها را به عنوان نقطه قوت بزرگ بازی در نظر گرفت و نمی شود موسیقی های بازی را بسیار به یادماندنی توصیف کرد. در واقع موسیقی های عنوان Dante’s Inferno کاملا مناسب حال و هوای تاریک و جهنمی آن هستند و جو تاریک و پر از گناه و عذاب بازی را به بازیباز القا می کنند، به طوری که وی را کاملا در حال و هوای جهنم و گناهان کبیره و تلاش برای رستگاری و … قرار می دهد. و با داستان و دنیای بازی و فضای آن همخوانی و مطابقت دارند ولی هرگز این گونه نیستند که بخواهید آن ها را به صورت مجزا و به تنهایی نیز گوش دهید و لذت ببرید. نهایتا باید گفت صداگذاری و موسیقی در بازی Dante’s Inferno استاندارد و قابل قبول انجام گرفته است و با این که نمی توان آن ها را در زمره بهترین ها قلمداد کرد، ایراد خاصی را نیز نمی توان از آن ها گرفت.

یکی از باس های بسیار عالی بازی که البته شدیدا سانسور تصویری دارد. البته باید گفت کل بازی زیاد سانسور تصویری لازم دارد! اصلا خود مبارزه با این باس یکی از گناهان اصلی و کبیره است!!

بازی کن دوست عزیز… بازی کن

باز هم همان موضوع لعنتی بازی تقلیدی و  کلون و …. همانطور که در یکی از مطالب اخیر خدمت شما عرض کرده ام، قبلا دیده ایم که القاب “بازی تقلیدی” و “کلون” و باعث به وجود آمدن نفرت در برخی از بازیبازها نسبت به بعضی عناوین فوق العاده مانند Lords of the Fallen و Salt and Sanctuary شده اند و آن ها را به همین دلیل کوبیده اند، در حالی که الهام گرفتن و عشق داشتن به یک سری، چیز بدی نیست. عنوان Dante’s Inferno نیز از قربانیان ابتدایی این جریان است که قبل از تمامی عناوین یاد شده به این نفرین دچار شد و در حقش جفا گردید. برخی اعتقاد داشتنند که Dante’s Inferno یک تقلید محض از God of War است و برخی دیگر می گفتند که این بازی تنها از آن فرنچایز بی نظیر الهاماتی گرفته است و شخصیتی کاملا مجزا دارد. دیدگاه بنده به مانند نظرم در مورد سایر عناوینی که در طول این سال ها به این نفرین دچار شده اند، از همان ابتدا مطابق با نظریه دوم بود و کاملا معتقد بودم و هستم که Dante’s Inferno عنوانی کاملا مجزا با شخصیت منحصر به فرد است که تنها و تنها الهاماتی عالی از سری God of War گرفته و از برخی نکات مثبت آن به روش خود استفاده کرده است. بگذارید تا رجوع کنیم به نکته ای که اخیرا در مقاله ای مربوط به همین موضوع که در خصوص مقایسه بازی Nioh و سری سولز بود، مطرح کردیم. در آنجا تفاوت های بسیار زیاد آن دو بازی را با هم برشمردیم و به این موضوع اشاره کردیم که مهم نیست برخی شباهت ها و الهام ها در یک بازی از فرنچایز دیگری وجود دارد، بلکه وقتی تعداد تفاوت ها آنقدر زیاد هستند که کاملا یک جایگاه مجزا و یک شخصیت مستقل را به آن بازی می دهند، به هیچ وجه نباید از اصطلاح تقلید محض و .. استفاده کنیم.

این هم از یکی از باس های فوق العاده بازی، مربوط به شکم پرستی… ببند فکو!!!

قضیه در مورد Dante’s Inferno با سری God of War نیز دقیقا به همین شکل است. این دو بازی به حدی متفاوت هستند که نمی شود به بازی دانته لقب تقلید داد. استودیو ویسرال گیمز استودیوی کوچکی نیست که بخواهد یک بازی تقلیدی بسازد و این سازنده خودش سابقه ساخت دد اسپیس را دارد که فرنچایزی بی نظیر است. همینطور داستانی که سازندگان بازی دانته به سراغش رفته اند هرگز دست کمی از افسانه و اساطیر خدایان یونان که سری God of War می بینیم ندارد و اگر God of War به خدایان یونان می پردازد، Dante’s Inferno هم سراغ کمدی الهی که یکی از برترین آثار هنری است رفته است و از آن به عنوان زمینه و پایه بازیشان استفاده کرده اند. کلیت بازی Dante’s Inferno نیز با God of War متفاوت است و در این بازی با گناه ها و جهنم و طبقات و حلقه های آن سروکار داریم نه خدای خدایان و خدای دریا و خدای خورشید. در واقع تنها و تنها تنها شباهت هایی که بین این دو سری وجود دارد در برخی المان های گیم پلی و مبارزات و برخی پازل های محیطی مشابه است که اصلا و ابدا در حدی نیستند که بازی را به یک تقلید تبدیل کنند.

Dante’s Inferno، عنوانی که خیلی خیلی حیف است بازی نکنید

کلیت سیستم ارتقای شخصیت دو شاخه بازی که کاملا آن را شبیه بازی های نقش آفرینی می کند و سیستم “Punish or Absolve” یا همان “تطهیر یا تنبیه” و تصمیم گیری در مورد گناهان افراد و حتی سلاح های بازی و … کاملا از پایه و اساس در Dante’s Inferno و God of War متفاوتند. در واقع جالب است بدانید که بسیاری از نمره هایی که از این عنوان کم شد به خاطر ضعف های بازی نبود، بلکه به خاطر لقب تقلیدی بودن از God of War بود که تازه باید گفت اگر بخش هایی تقلید هم هست، از عنوانی است که بی نظیر بوده و از بزرگترین بازی این سبک تقلید کرده است، آن هم با کیفیت بالا.  اگر ذره ای و حتی ذره ای به سبک هک اند اسلش علاقمند هستید بگذارید خیلی رک و بدون تعارف و بدون توجه به نمرات بازی (که هیچ گاه در نقدهایم مهم نیستند) به شما بگویم که Dante’s Inferno یکی از “بهترین”، “با کیفیت ترین” و زیباترین بازی های هک اند اسلشی است که می تواند در نسل هفتم تجربه کنید و عنوانی است که به راحتی باید آن را به هر بازیبازی پیشنهاد کرد. مخصوصا اگر به موضوعاتی مثل جهنم و گناه و مجارات و .. علاقمندید و همچنین به مبارزاتی بسیار سریع و جذاب بر پایه کمبوهای مختلف و با المان های نقش آفرینی علاقه دارید، Dante’s Inferno همان عنوانی است که می خواهید و شاید از زیر دستتان در رفته باشد مخصوصا اگر خیلی به متا اهمیت داده باشید. اکنون وقتش است که به سراغ پلی استیشن ۳ یا ایکس باکس ۳۶۰ و یا پلی استیشن پرتابل خود بروید و یکی از بهترین هک اند اسلش های نسل هفت با نام Dante’s Inferno را تجربه نمایید و اگر از آن لذت بردید بگویید “فلانی راست می گفت….”