روزی روزگاری: اگر کلمه‌های سحرآمیز را بر زبان جاری کنی، گناهانت آمرزیده می‌شود؟ | نقد و بررسی Max Payne 3
Max Payne بخشی از هویت بازی های ویدئویی برای ما ایرانی هاست. (به جهانش کاری ندارم) و در این ادعا شکی نیست که مکس پین برای همه بازی بازان بی نهایت دوست داشتنی ست. Sam Lake در میانسالی (حدودا ۳۰ سالگی) داستانی را نوشت که به مذاق بسیاری خوش آمد و توفیق دور و درازی را تجریه کرد و پایه گذار نگاهی دیگر به صنعت Game شد. -اگر بتوان تم انتقام را در مکس پین، همچون ترزیق خونی تازه یاب برای دنیای بازی دانست- داستان آشنا و خوش بنیه انتقام که صد البته به علاوه ساختار Gameplay که دست رنج Remedy و Rockstar بود، مکس پین را نه فقط به فرنچایزی محبوب، بلکه به شخصیتی با ظرفیت این همانی (همذات پنداری) بالا مبدل کرد. داستان پلیسی که با صدایی بم و گیرا، پوششی شیک و روحی رنجدیده، تقاص سختی از یک یک عاملان قتل همسر و یگانه فرزندش گرفت. نکته جالب توجه درباره نسخه اول بازی این است که دو شرکت نام برده در ساخت بازی از عهده هزینه های مدل سازی بازی هم بر نمی امده اند و به همین سبب خود سم لیک چهره مکس پین را گرفت و به اصطلاح مدل بازی شد و در روند ساخت مشارکت کرد.
نخستین شماره مکس پین در دومین سال قرن جدید (۲۰۰۱) به دست بازی بازان رسید و دومین نسخه هم سپس تر در سال ۲۰۰۳ با عنوان Max Payne 2: The Fall of Max Payne به بازار آمد. موسیقی این نسخه، ساخته مشترک Kartsy Hatakka و Kimmo Kajasto، شاهکاری در موسیقی های دنیای بازی ست. می توان به عنوان قطعه ای جدا از بازی به هنگام خلوت، در اتاق خود به آن گوش جان فرا داد. درباره کم و کیف خود بازی هم، آنانکه پشت سیستمی عهد بوقی، در کوچه پس کوچه های نیویورک برفی قدم زده اند و با کیف هرچه تمام تر از Bullet-Time استفاده کرده اند و خشم مکس را در بازی جاری کرده اند، بماند. ۹ سال طول کشید تا سومین نسخه این عنوان ساخته شود. Max Payne 3 در سال ۲۰۱۲ معرفی شد، و ما که پس از ۹ سال بیش و کم در آخرین سالهای دهه دوم زندگی به سر می بردیم، با چشمانی پر از شوق، همچون شیفتگانی عقل از سر پریده انتظار خریدش را کشیدیم. این بار Rockstar کاربلد، خود به تنهایی بار ساخت مکس پین را به دوش می کشید. و مکس پس از گذشت ۹ سال دوباره جان گرفت و به سخن آمد و به خانه های ما پا گذاشت.
کاور رسمی بازی Max Payne 3
بگذارید همین ابتدا خیال همه را راحت کنم. مکس پین ۳ شاهکار است. به نظر بنده طریق جدیدی از بازی های ویدئویی ست که نظیرش را در بازی دیگری ندیده ام. (شاید بتوان نسخه های خود مکس پین را با نسخه سوم مقایسه کرد) پر از Cutsceneها (نمایش های فیلم گونه که روند Gameplay را قطع می کنند) و دیالوگ های ماندگاری که ورد زبانتان می شود. در واقع پرداختن به زوایای درونی و ذهنی شخصیت باعث می شود تا چنین دیدی به این بازی داشته باشم. همانند واکاوی درون یک انسان. گمان می کنم چنین طریقی از بازی سازی با سینما پهلو می زند و ماهیت Game را هم حفظ می کند و بستری گسترده پیش روی سازندگان بازی می گشاید تا با استفاده از ظرفیت های بازی سازی، داستانی روایت کنند که نزدیک به فلیم باشد. شما Gameplay را دارید و در کنارش روایتی که یک دانای کل، با شخصیت پردازی کامل در تمام ابعاد روحی و عقیدتی اش، نقل می کند. این چیزی ست بین روایت کردن داستان با گیم پلی (همانند اکثر بازی های نُرم در این صنعت) و روایت داستان به شکلی که در بازی های Telltale Games روایت می شود. مراحل را با بازی کردن به شکلی تمام عیار (منظورم یک گیم پلی کامل است. نه آن چیزی که در بازی همانند Walking Dead می بینیم) جلو می برید و تم تراژیکی که راوی می سازد بر تمام بازی سایه انداخته و سخنان مکس همچون یک دانای کل (سوم شخص) در حین بازی کردن نسبت به تمام رویدادهای بازی ابراز می شود و مسبب گمان کردنتان به هر آن چیزی می شود که انجام می دهید. درست چنانکه یک فیلم این کار را می کند. -دگرگونی اندیشه ای- شخصیتی که مکس پین باشد، تمام اعمال خود را قضاوت می کند و نسبی نگری عمیقی در نگاهش هست. مکس در نسخه سوم نسبت به تمام اعمال خود با چنین دید شکاکانه و سوال برانگیزی نظر می کند. آنچنان که گویی خود هم نمی داند چه می کند! سازندگان در راک استار نیامده اند داستانی را بگذارند کنار یک Gun-play امتحان پس داده و سودشان را بکنند. بلکه در تعمیق شخصیت بسیار کوشیده اند. آن هم نه پرداختی تک بعدی در هیبت و ظاهر و از این دست. بلکه در ارتباط با همه چیزی که مکس پین را مکس پین کرده است. من جمله کشتن. مکس بارها دلیل کشتاری که در نسخه سوم به راه می افتد را از خود می پرسد و در پی دلایل و حقانیت یا غیر مشروع بودن آن بر می آید و نسبتش را با ماهیت زندگی خود می سنجد.
Plot
همچنان که در دنیای واقعی ۹ سال طول کشید تا نسخه سوم Max Payne بیرون بیاید، داستان مکس پین درون بازی هم ۹ سال پس از رخدادهای نسخه دوم پیگیری می شود. آنچنان که فاصله زمانی انتشار نسخه های اول و دوم ۲ سال بود و فاصله زمانی داستان این دو نسخه هم ۲ سال. -ابتدای داستان به صورت خطی بازگو شده است-. خطر فاش شدن داستان وجود ندارد. در نسخه سوم مکس در میانسالی به سر می برد. تک و تنها زندگی می کند. با یادآوری مدامی از زندگی گذشته و خاطرات و زخم هایش. و تنها همدم خود را مشروب می داند و قرص های آرام بخش. شبی در کافه ای در نیوجرسی (محل زندگی اش) با Raul Passos آشنا می شود و پاسوس به او پیشنهاد کاری می دهد که مکس آن را رد می کند. در همان شب طی یک درگیری کلامی و در حین مستی، مکس به طور اتفاقی پسر یکی از سرکردگان جنایتکار شهر به نام آنتونی دی مارکو را می کشد و او برای سر مکس پین جایزه می گذارد تا او را به قتل برسانند. پس از آنکه مکس به یاری پاسوس تمام دار و دسته دی مارکو را قلع و قمع می کند، تصمیم می گیرد برای گریختن از شهر، زندگی گذشته را فراموش کند و پیشنهاد کاری پاسوس را به عنوان محافظ شخصی بپذیرد و راهی امریکای جنوبی شود. در آنجا مکس و پاسوس محافظان شخصی خانواده ثروتمند برانکو می شوند. خانواده ای متشکل از سه برادر به نام های رودریگو، ویکتور و مارسلو. که هر کدام سر و سری برای خود دارند و مکس ناخواسته در ادامه داستان درگیر پشت پرده زندگی همین برادرها می شود.
کاورگیری از جمله محتویاتی بود که به نسخه سوم اضافه شد، تا فرصت بقای بیشتری داشته باشید و توان مکس را بازیابی کنید
Time Moves Forward, And Nothing Changes
مکس در طول بازی مدام نظرش را درباره آدم ها، موقعیت ها، کاری که خود انجام می دهد، (تمیز دادنش از آدم کشی یا از بین بردن آدم های نابکار) گذر زمان، زندگی و غیره مطرح می کند. این مساله از همان زمانی که پیش نمایش ویژه قبل از عرضه بازی پخش شد، مشهود بود و توجه آدم را جلب می کرد. (هنوز آن تریلر را توی گوشی ام دارم!) جمله هایی که مکس بیان می کند، دیدگاه هایی ابزورد (نوعی تئاتر مهمل یا عبث که ساموئل بکت با “در انتظار گودو” نماینده بزرگ آن است) درباره زیستن اند. ناگزیری از زیستنی گناه آلود و تقصیر مابانه و ناتوانی در درک آن. زمان پیش می رود، و هیچ چیز تغییر نمی کند. به محض شروع بازی مکس پین سخنانش را چنین آغاز می کند: “این چیزی ست که آنها می خواهند به آن تبدیل شوم. یک قاتل. یک جور دلقک که به او پول می دهند تا آدم بدها را سوراخ سوراخ کند. خب. آنها چیزی که می خواستند را دارند. چیزی که برایش پول دادند. هر چیزی که دلتان می خواهد درباره آمریکایی ها بگویید. اما ما کاپیتالیسم را خوب درک می کنیم. شما محصولی را می خرید و چیزی که بهایش را پرداخته اید به دست می آورید. و این آشغال ها به بیگانه ای پول داده اند بدون اینکه عقلشان به تفاوت خوب و بد برسد. این، جایی بود که من بودم. همانند فرشته مرگی از دایم استور (رستورانی در دیترویت) برای اعدام این بیچاره حرامزاده. و من دریافتم که آنها حق داشتند. اگر یکی به این بدبخت کمک می کرد یا دیگرانی که ترتیب خواهرم را دادند… من نمی توانستم فرق میان خوب و بد را بدانم”.
اگر انگلیسی تان خوب باشد، یقین کنید که این بازی بخشی از دیدگاه های شما را درباره زیستن تغییر می دهد و جایگاهی قرص در ذهنتان باز می کند. مکس در جایی از بازی می گوید: ?So That Was It? Say The Magic Words And Be Absolved Your Sins. چنان این همانی میان شما و مکس پین که مدام در حال زیر و رو کردن مفاهیم در ذهنش است ایجاد می شود که هرگز نخواهد گسست. گویی داستان نویسان Rockstar (دان هاوزر، مایکل آنسورث، روپرت هومفریز) تمام اندوه و رنج مکس تنها را دریافته اند و شیره جان و ذهنش را در قالب این جمله ها روی کاغذ آورده اند. یکی از مهم ترین حرف های مکس در این بازی چنین است: – من این جمله ها را انگلیسی هم آورده ام تا لطف حرف ها از کف نرود – The way I see it there’s two types of people, those who spend their lives trying to build a future and those who spend their lives trying to rebuild the past. (آن طور که من می بینم دو جور آدم هست، آنهایی که زندگی شان را خرج آینده می کنند، و آنهایی که زندگی شان صرف بازسازی گذشته می شود).
چیزی که روی صفحه می بینید نهایت سادگی یک Gameplay کارآمد است. شوتری استاندارد با فضاسازی بی نظیر
از مردی که ۵ هزار مایل از خانه دور است، نصیحتی نخواهید!
چه انتظاری از بازی که راک استار از آب و گل در می آورد دارید؟ جز آنکه بهترین محصولات دنیای بازی را تولید کند؟ راک استار یا خداوندی تواناست، یا شیطانی دانا! مکس پین ۳ هم به حدی بی نقص و کاستی ست که تماما کیف خواهید کرد و جز کیف کردن معصیت است! طراحی مراحل این بازی به شکل عجیبی منطبق با دنیای واقعی ست. یعنی مراحل را طراحی نکرده اند که شما از آنها عبور کنید، بلکه گویی مراحل وجود داشته اند و شما ناگزیر باید از آنها جان سالم به در ببرید. روی همین حساب بازی در بخش هایی بسیار سخت است و جماعتی تا بن دندان مسلح در یک سالن که جان پناه هایش دیواره های نئوپانی اتاق های اداری ست، بر سرتان خواهند ریخت. یا آخرین مرحله بازی که رد کردنش روی درجه های سختی بالا، غیر ممکن به نظر می رسد. ۳۰۰ نفر نیروی ضربتی (اغراق آمیز است دیگر! شما شاید ۳۰ نفر حساب کند) در مقابل مکس خسته و زخمی با لباسی پاره پوره، در سالن بارگیری فرودگاه که این بار تنها جای پناه گرفتن چمدان های مسافران است که آن هم به لطف مکانیزم تخریب پذیری معرکه، از بین خواهد رفت.
بازی به طرز حیرت آوری واقع گرایانه است. از طرفی مراحلی که از آن عبور می کنید، از جمله ساختمان ها، راه پله ها، خیابان ها، اتوبوس در حال حرکت، کوچه پس کوچه های ریودوژانیرو، پشت بام ها، قبرستان، گاراژ، کشتی، همه و همه به حقیقی ترین شکلش در بازی وجود دارند و اگر قرار باشد در یک کشتی درگیری مسلحانه رخ دهد، بی شک به همین گونه ای خواهد بود که در بازی مکس پین ۳ وجود دارد. نقطه کورها حقیقی به نظر می آیند و امنیت نداشتن در بعضی کاورها چیزی تصنعی نیست. این مساله خود تنوع مراحل بازی را نشان می دهد و جا به جا محیط بازی عوض می شود و چشمانتان مکان های مختلفی را می بینید. از طرف دیگر فیزیک یا اندام دشمنانتان به هنگام گلوله خوردن انگشت به دهانتان می کند. نه فقط جایی که گلوله اصابت می کند، بلکه نحوه مردن دشمنان به شکل تیر خوردنشان بستگی دارد. افتادنشان همانند یک موجود زنده است که می میرد. واقع گرایی مکس پین ۳ صرفا بصری نیست. اگر بخواهید دوری در بازی بزنید و پیشروی در داستان را به تاخیر بیندازید، مکس با همان ضمیر اشاره دوم شخص، مثلا می گوید: نیومدی اینجا به اطراف خیره بشی، برو دنبال فابیانا! به همین دلیل می گویم مکس در این نسخه یک دانای کل حقیقی و کامل است.
به ریودوژانیرو خوش آمدید. مکس با کله ای تراشیده و هنر Rockstar در خلق این شهر پر از سوراخ سنبه و خلافکارپرور!
زمان چیزی لوکس بود که من استطاعتش را نداشتم
روایت داستان مکس پین ۳، خطی نیست. کار او در امریکای جنوبی به عنوان محافظ شخصی با برش هایی از آشنایی اش با پاسوس و درگیری با دار و دسته دی مارکو آمیخته شده است. به همین جهت مکس را با شکل و شمایل گوناگونی می بینید. (با رکابی، با کت و شلوار، با کاپشن چرم و کراوات، با پیراهنی گلگلی، با ریش، سه تیغ، کچل) جدا از داستان، Gameplay بازی ساختار محبوب راک استار را دارد. نیرو و توان مکس در گوشه سمت راست به هیات آدمی دیده می شود و زیرش هم تعداد خشاب های اسلحه در دست و تیر موجود در خشاب. تعداد قرص هایی هم که برای بازیابی توان مصرف خواهید کرد روی توان و جان مکس نشان داده می شود. نحوه دسترسی به اسلحه ها همانند سری محبوب GTA است. البته با محتوایی بسیار کمتر. صفحه دایره ای شکلی که سه اسلحه را در خود جای می دهد. اگر قرار باشد دو اسلحه (مثلا دو کلت) به دست بگیرید، اسلحه سوم از دست مکس می افتد. نحوه حمل اسلحه ها هم تابعی از همان قاعده واقع گرایی است که پیشتر گفتم. یعنی کاملا واقعی. اگر یک کلاشینکف به دستتان باشد و بخواهید خشاب هفت تیر را عوض کنید، مکس کلاشینکف را زیر بغل می گیرد و خشاب هفت تیر را با کمک دو دست عوض می کند.
کاورگیری بازی خوب است. دید کافی دارید و بیرون آمدن از کاور هم راحت است. با همان دکمه ای که پناه گرفتید از آن بیرون می آیید. می توان بدون بیرون آمدن از کاور هم شلیک کرد. که طبیعتا دقت پایینی هم دارد. محیط بازی تخریب پذیری بسیار خوبی دارد. برخی جاها کاملا خراب می شود و برخی جاها که مسالح سخت تری دارند، تخریب جزیی بر آنها عارض می شود. Gun-Play بازی حرف ندارد. نشانه گیری را می توانید روی حالت Free Aim بگذارید و برای آنها که خواهان سختی کمتری اند می توانید، حالت Soft lock یا Hard Lock را فعال کنید. نشان شما یک نقطه ریز سفید است که وقتی روی دشمن برود قرمز می شود. سازندگان به قدری به چیزی که قرار بوده شما ببینید احترام گذاشته اند که جز همان نوار جان و همین نشان، چیز دیگری روی صفحه نمی بینید. البته تصاویر دایم با نوشته هایی که از سخنان مکس یا دیگر شخصیت ها برداشته می شود، پر می شود. تصاویر هم که گویی از قرص خوردن و مشروب نوشیدن مکس تاثیر گرفته و مکررا تار می شود و توی هم می رود و گیج می زند. این اتفاق بیبشتر در هنگام Cutsceneها می افتد.
Bullet-Time یکی از بهترین عناصر بازی مکس پین است و لطف کشتن نفرهای آخر با آن صد چندان است
– ?Raul: Need a Hand
– ?Max: No. Do You
Gun-Play بازی بسیار مفرح است و با وجود سیستم Bullet-Time بیش از پیش هم تفریح خواهید کرد. هیچ نقصی در این بخش وجود ندارد و تیراندازی با بالاترین استانداردها ساخته شده اند. وقتی آخرین نفر را در هر بخش می کشید، تصویر آرام می شود و نحوه گلوله خوردن آن مادر مرده آخری نشان داده می شود؛ درحالی که شما همچنان توانایی تیراندازی دارید. -مطمئن باشید در آن مواقع آنقدر تیر می اندازید تا خشابتان خالی شود!- این بخش کلی حرص آدم را در مراحل سخت خالی می کند و کیفش وصف ناشدنی ست. صداگذاری بازی، که بخش اعظم آن در صدای تفنگ ها و خشاب عوض کردن ها و تیراندازی ها خلاصه می شود عالی ست. صدای شخصیت ها هم به خوبی با طراحی چهره و جایگاه و مقامشان جور در می آید. صدای مکس پین هم حاصل تکان تارهای گلوی جیمز مک کارفی، دوبلور صدای پین است که با هنرنمایی مثال زدنی ایفا شده است و دل ندادن به این صدا کار سنگ دلان است! بخش دیگر بازی که حساسیت روی آن هم بسیار است، موسیقی ست. علیرغم آنکه برخی معتقدند موسیقی مکس پین ۳ در حد و اندازه های نسخه دومش نیست، اما باید این موضوع را در جایگاه خود و به تناسب نسخه سوم بررسی کرد. موسیقی این نسخه بر عهده گروه راک-نویز امریکایی Health اهل لس آنجلس گذاشته شد. که بیشتر خواسته با ایجاد صداهای الکترونیک و گاهی آمیختنش با برخی نواهای کوبه ای که ملهم از موسیقی امریکای جنوبی ست، فضای خاصی را برای این نسخه به ارمغان بیاورد. در مراحلی که هیجان شما بالا می رود، گوشتان ناخواسته از موسیقی تغذیه می کند. به عقیده بنده موسیقی این عنوان کاملا همگام با بازی ست و به خورد بازی رفته است و نمی توان آن را ضعیف دانست. چراکه به خوبی آن را می شنوید و ریتمیک بودنش را تایید می کنید. برای خودم، خاصه قطعه Tears که در مراحل آخرین بازی و در فرودگاه شروع به نواختن می کند، چیزی اعتیادآور و شنیدنی ست که باید آن مرحله را با این قطعه بگذرانید تا متوجه شوید موسیقی این بازی چقدر خوب است.
فضاسازی بازی به لطف گرافیک همیشه قدر و مثال زدنی راک استار، به همراه ظرافت به خرج دادن در طراحی مکان ها، اجسام، محیط های اداری یا بسته، چشم اندازها و چشمه های نوری و بافت ها و غیره… خصوصا در امریکای جنوبی، تحسین برانگیز است. نورپردازی عیبی ندارد و سایه زنی ها در خور توجه است و حتا اکنون پس از گذشت ۴ سال از ساخت بازی، جای تکریم و تحسین دارد. راک استار این نسخه از مکس پین را بسیار دوست داشته است. چرا که تا مدت ها از آن پشتیبانی کرده و روی هم رفته ۷ DLC برای مکس پین ۳ منتشر کرده که یکی اش، (Gorilla Warfare) رایگان بوده است.
آیا مکس خسته و عاصی و رنجور، در نهایت به آرامش می رسد؟
بخش آنلاین این بازی بسیار از طرف بازی بازان استقبال شد و شما می توانستید در جمع گروه های خلافکار تیمی، به جنگ گروه های دیگر بروید. (Deathmatch) طبق جستجوهایی که من انجام دادم، بخش آنلاین مکس پین ۳ تا اواسط سال گذشته میلادی (ماه می) هنوز هم کم و بیش شاهد حضور مشتاقانی بوده است. جدا از بخش مولتی پلیر، در بخش آفلاین قادرید هم داستان را جلو ببرید، هم در بخش Arcade به چهار شیوه Score Attack, New York Minute, Challenge Mode و New York Hardcore دوباره مراحل را طی کنید. البته به ترتیب، لازمه بازی در هر کدام از این بخش ها، تمام کردن کامل بخش پیشین است.
در کنار اینها بازی محتویاتی برای خوره ها هم دارد. در خود بازی سرنخ هایی وجود دارد که باید بیایبد. البته نیافتنش هم به کسی بر نمی خورد! مثلا عکسی از فابیانا (یکی از دو دختر رودریگو که ربوده می شوند) در کنار پدرش. قطعاتی هم از تفنگ هایی در گوشه کنار بازی به نام Golden Gun وجود دارد که پیدا کردن تمام آنها باعث می شود تفنگ هایتان طلایی شود. و بخشی به نام Grinds که فی المثل می گوید ۵۰۰ نفر را هنگامی که به پشت خوابیده اید بکشید! ۲۸ تا از این درخواست های عجیب راک استاری در این بخش گنجانده شده است که ماحصلش روی ایکس باکس ۳۶۰، یک Achievement ناقابل ۱۰۰ تایی ست. و در آخر هم، منوی بازی هر بار که وارد آن می شوید، مکس را در حالت های مختلف، با لباس های مختلف و در دوره های مختلف نشان می دهد. این ایده بسیار پویا است و توجه را جلب می کند و حاصل ذوق سازندگان بازی ست.
همانطور که در ابتدا گفتم مکس پین ۳ بدون شک شاهکار است. یک بازی بسیار تاثیرگذار – می خواهم روی کلمه تاثیرگذار تاکید کنم- و گیرا. هم از لحاظ نکات فنی و گرافیک و هر آنچه دست مایه ساخت یک بازی ست، و هم از لحاظ داستان سرایی و محتوا. البته با توجه به گذشته شخصیت مکس پین. ابعادی که راک استار توانسته به مکس پین بدهد، افق دیدی که او نسبت به دنیای پیرامون خود دارد و عقایدی که ابراز می کند و خود را به ما می شناساند، صرفا در درون بازی باقی نمی ماند و به زندگی هر آن کس که آن را بازی می کند هم تسری پیدا می کند. و این، فصل ذاتی هر اثری ست که سرش به تنش بیرزد.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف می‌کند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
-
تاریخ انتشار:
2012-05-15
۱۳۹۱/۰۲/۲۶ - ژانر: Third-Person-Shooter
- سازنده: Rockstar Games
- ناشر: Rockstar Games
- امتیاز گیمفا:
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse 
نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3 
کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد 
خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things 
یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند 
نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King 
عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد 
زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد 
معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4
- یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند
- معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4
رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد 
بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد 
بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است 
مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است 
گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵ 
گیمپلی Cronos: The New Dawn بیشتر شبیه بازیهای مدرن Resident Evil است 
محتوای همکاری Fortnite و Skibidi Toilet فردا منتشر می‌شود 
پیشبینی یک شرکت تحقیقاتی: در نسل بعدی تنها یک کنسول توان رقابت با نینتندو را دارد
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse
- نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3
- کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد
- خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things
- نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King
- عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد
- زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد
آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد 
۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece
نظرات
نسخه یک و دو رو بازی کردم و بیشتر از یک خوشم اومد.متاسفانه سومین قسمتش بدجوری از دستم در رفت 🙁
همونطور ک اشاره کردید نقطه عطف و مثبت بازی دیالوگاشه ک آدم رو مجذوب بازی میکنه و روند بازی لذتبخشترش میکنه.بابت نقد هم ممنون :yes: :yes: :yes:
یک سوال قرار بود توی سال قبل مکس پین ۴ معرفی بشه که نشد. کسی نمی دونه نسخه چهار بازی کی معرفی میشه؟
احتمالا سال دیگه
Leon.s
شرمنده داداش دستم خورد گزارش
فک نمیکنم نسخه ی ۴ بیاد راک استار بازیه خطی نمیسازه اینو ب احترامه هوادارای قدیمی و پایان دادن ب س گانه ی مکس ساخت
There are two kinds of people: ones that are trying to build their future and ones that are trying to rebuild their past. 🙂
چندتا سخن بزرگ مکس پین ۳
“They had their body armor – I had mine!”
“I didn’t know what to think any more. This town had more smoke and mirrors than a strip club locker room.”
The way I see it there’s two types of people, those who spend their lives trying to build a future and those who spend their lives trying to rebuild the past. For too long I’d be stuck in between, hidden in the dark. What was I really doing walking in there with my bad haircut and ridiculous shirt? – gatecrashing a party dressed in Bermuda shirt.
you’r past is like piece of a broken mirror .you try pick them upU but only end of by cutting yourself
خیلی عالیه این بازی با اینکه مثل داستان زندگی شخصی مکس پین جذاب نبود ولی چیزی هم کم نداشت
صدای خسته James McCaffrey واقعا برای مکس پین ساخته شده
درد مکس پین مثل big boss از نوع فانتوم بود
یعنی درد شبحی که همیشه باهاش بود و ولش نمیکرد و اون pain killer ها فقط چند دقیقه درد مکس پینو خاموش میکرد
نمره ۱۰ برازنده این بازیه
زبان من که از وصف شخصیت مکس قاصره.
ولی خیلی ناراحت شدم مونا رو تو این نسخه ندیدم.خطر اسپویل خطر اسپویل((اخه تو قسمت دوم اگه پایان دومشو دیده باشید مونا زنده میمونه)) :-((
امیدوارم نسخه چهارم معرفی بشه ولی نمیدونم چطور میخوان داستان رو ادامه بدن :sweat:
و چه شخصیتی خلق کرد استاد سم لیک :yes: :yes: :yes: :yes:
وچه صدایی و بازهم چه صدایی از آقای مک کفری :yes: :yes: :yes:
مکس مردی بود که هرکی رو دوست داشت از دست میداد زندگی بش یاد داد کسیو دوست نداشته باشه شاید تعداد مرگ و میر کم بشه D:
اون خط آخر شوخی بود من خودم فن دو آتیشه مکس هستم الآن منفی بارونم نکنید 😀
واقعا بازی زیبایی یه بار عادی تمومش کردم و الانم دارم با زیر نویس فارسیش میرم :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes:
یکی از بهترین و خاطره انگیزترین بازی های عمرم. واقعاوفوق العاده بود.
شب‌های سرد و برفی نیویورک و روز های گرم و آفتابی برزیل باهم تو این بازی فوق العاده بودند
ممنون آقای غمگسار. نقدو الان کامل میخونم
من کلا برف رو تو بازی های سوم شخص دوست دارم انقدر حال میده بری واسه خودت قدم بزنی مثل مافیا ۲. 🙂
منم کلا برفو خیلی دوست دارم. دیشب بازی steep رو نگاه نیکردم، خیلی خوشم اومدش. واقعا به دلم نشست
نقد خیلی خوب از یک بازی خیلی خوب :yes:
خسته نباشید :highfive:
این بازی واقعا شاهکار بود خیلی دوست دارم مکس پین ۴ معرفی بشه 😥
در وصف این بازی فقط یه جمله میشه گفت : بی نظیر …
واااااااااااااااااااااااااای بهترین بازیه عمرم :inlove: :inlove: :inlove:
اقای غمگسار خیلی نقده خوبی بود مرسی.موسیقی هایه این بازی واقعا عالین مخصوصا max panama
و یا همین tears. که واقعا عالی بودن.واقعا لذتی که این بازی بهم داد هیچ بازیه دیگری بهم نداره.گیمپلیشم هنوز که هنوزه یکی از بهترین هاست.دوستانی که بازی نکردن پیشنهاد میکنم بازی کنین. فیزیک و گرافیک این بازی هم در زمانه خودش جزوه بهترین ها بود هرچند الان هم کسی بازی کنه کمبودی حس نمیکنه. به شخصه امیدوترم واسه نسل ۸ ریمستر شه.
ممنون واسه نقدتون اقای غمگسار
اولا بگم که ممنون بابت نقد … نقد عالی بود :yes:
………………………………
اما برم سراغ اعتراض :-/
با کمال احترام
والا من نمیدونم چرا چند وقتیه که اینقدر تعداد نمرات ۱۰ سایت زیاد شده … بهتر نیست یکم در مورد ۱۰ خساست بیشتری به خرج بدید و ۱۰ رو به یه بازی خاص تر بدید ؟؟؟ منظورم با این عنوان نیست به هیچ وجه … کلی میگم ….
با این حال هنوز آرشیو نقد های سایت ناقصه و من موندم تا کامل شدنش شاهد چند تا ۱۰ دیگه هستیم 😕
از نظرم بهتره که نقد یه بازی رو به کسی ندید که فن اون بازی هست و نصف زندگیش رو با نسخه های قبلی اون عنوان گذرونده باشه … چون به سادگی بهش ۱۰ میده و از نظر من و خیلیا اون ۱۰ اصلا ارزشی نداره …
۱۰ وقتی ارزش مند میشه که بازی منتقد رو منقلب کرده باشه … یعنی منتقد تا قبل از اون بازی ، فن دو آتیشه نبوده و بعد از بازی کردنش ، اون بازی رو با دل و جون دوست داشته باشه و اونموقع اگه ۱۰ هم بده میشه گفت حق بازیه…
البته باز هم میگم منظور من با این نقد و این بازی نیست :yes:
حساسیت شما روی امتیاز ۱۰ ستودنی ست. بنده هم اعتقاد دارم که ۱۰ به بازی های انگشت شماری باید عطا بشه. من عاشق این بازی بودم و هستم و تاثیری که روی من گذاشته بیشتر از این بوده که بشینم یه گیمی بزنم!
فارغ از این نقد، دیگر دوستان اعضای تحریریه گیمفا بسیار منصفانه و با دقت فراوان و حتی سخت گیرانه به بازی ها امتیاز میدن و به شخصه در مدت اخیر ندیدم بازی ۱۰ گرفته باشه ازشون. لطفا ارزش تحریریه گیمفا رو با چنین نگاهی (که اندکی خالی از لطفه) نکاهید. چون این بچه ها به عقیده بنده با ظرافت امتیاز میدن.
من پاسخ شما رو دادم ولی خب شما یا هر کس دیگه پاسخم رو حذف کردید !!! شاید هم باگ سایت بوده 😀
دلیلش رو میشه بدونم … چون پاسخم نسبت به نظرم خیلی ملایم تر بود تازه آخرش هم معذرت خواهی کردم :-/
اما خب به هر حال مجددا از هر کسی که بابت این کامنتم ناراحت شد معذرت میخوام :yes: و اینکه هدفم کوچیک کردن و نادیده گرفتن زحمات تیم تحریریه نبوده و نیست :yes:
هر تعداد لازم باشه و نظر نویسنده باشه. در تمام این مدت هم شاید ۳ یا ۴ بازی ۱۰ گرفته باشن در ۱ سال اخیر. اگر به گفته خودتون نمرات و نقدهای ما و تیم تحریریه توانمند و زحمتکش ما براتون ارزشی نداره، مطالعه نکنید.
شما از حزف بنده اشتباه برداشت کردید !!!!
گفتم از نظر من اون ۱۰ ارزش نداره … یعنی حق بازی نیست … اینجا منظورم به هیچ وجه با تیم تحریریه و مقالات نبوده و نیست …. و من قدر دان زحمات شما و سایر تیم تحریریه هستم و خیلی اوقات از شما و بقیه اعضا تشکر کردم که این ثابت کننده قدردان بودنم هست !!!
اما منظور من این بود که نقد ها بیشتر شبیه به نقد اورواچ از خودتون و یا نقد اسکایریم از آقای میثم عبداللهی باشه … که نویسنده فن پر و پا قرص بازی نیست (حداقل تا قبل از بازی کردنش ) …
بالا هم معذرت خواهی کردم امیدوارم ناراحت نشده باشی 😉
بعلاوه کسی که انتقاد میکنه هدفش کوچیک کردن نیست بلکه خیلی اوقات هدفش ممکنه رشد شما باشه … که در این مورد هم هدف من رشد بوده :yes: :yes:
این که شما بگید اون نمره ارزشی برای من نداره یعنی مقاله ارزشی براتون نداره. معنیش همینه دقیقا. ببخشید اگر من برداشت اشتباه کردم. مطمئنا بازی هایی که ۱۰ گرفتند مثل انچارتد ۴ یا دارک سولز ۳ اگر شما نگاه کنید در سایت متا و به نقدهای دیگر منتقدها تنها ما نبئدیم که بهشون ۱۰ داادیم. بلکه خیلی ها در دنیا به اینها ۱۰ دادن و نمره کامل دادن. یعنی حقشون هست. نمیشه بگید حقشون نیست و نمره ارزش نداره. به هر حال حالا در این مورد اگر هم من برداشت بد کردم واقعا نوع بیان شما خوب نبوده و اینطوری فکر می شد ازش.
“اگر هم من برداشت بد کردم واقعا نوع بیان شما خوب نبوده و اینطوری فکر می شد ازش.”
لحنم خوب نبود… قبول دارم … ولی خب نظر رو نوشتم و یه بار خوندمش بهش نمیومد بد باشه … اما الان که میخونمش بهش نمیاد خوب باشه 😀
اما خب من منظورم رو از ارزش نمره ۱۰ با مثال زیر توضیح بدم شاید بهتر باشه :
فرض میکنیم که یه بازی مثل bioshock infinite برای نقد داریم …
خب مسلما اگه این بازی رو بدیم به کسی که عاشق شوتر هست ،عاشق فضای بایوشاک هست ، عاشق داستان پیچیده هست و علاوه بر این ها با بایوشاک ۱ خاطره داره ، به نوعی محاله که ازش انتظار داشته باشیم نمرش کم تر از ۱۰ باشه …
اما خب همین بایوشاک رو میدیم به کسی نقد کنه که نه با بایوشاک خاطره داره و نه این که از سبک و سیاق بازی خیلی خوشش بیاد و به نوعی نسبت به اون بازی بی طرفه … نه فن نه هیتر … و در کمال تعجب این بازی از اون شخص ۱۰ میگیره …
از نظر من این ۱۰ دومی ارزش بیشتری داره چون نشون میده بایوشاک میتونه اونایی که به داستان های فلسفی و سبک شوتر و … علاقه ندارن هم میتونن از اون بازی نهایت لذت رو ببرن ….
پس این ۱۰ در وهله اول “نشان دهنده ارزش بازی” هست (حداقل از نظر من )
و وقتی میگم این ۱۰ از اون یکی ارزشش بیشتره منظورم این نیست که کار یکی از نویسنده ها از دیگری با ارزش تره … بلکه تأثیری که بازی بر روی اونا گذاشته روی اونی که بی طرف بوده خیلی بیشتره :yes:
پس اگه من گفتم ۱۰ برام ارزشی نداره باور کنید که منظورم زحمات نویسنده نبوده و اگه هم اینطور برداشت میشه به خاطر لحن بدم بوده و اینکه کلمات رو خوب انتخاب نکردم :yes:
درود بر شما. سوء تفاهمی بوده و رفع شده. من هم متوجه منظور شما شدم.
اقای بابایی نظراتم چرا تایید نمیشه!
یا خیلی دور تایید میشه
فقط مال من اینجوریه؟
نه داداش همدردیم خخخ
سلام آقای آقا بابایی.تریلر دیمنز سولز رو نگاه کردم بسیار زیبا بود.اون دختر که تو تریلر نشون میده مثل Shanelot در دارک سولز ۲ که ما رو لول آپ میکنه یا یه کار دیگه انجام میده؟
بعدش هم می خواستم E3 سال ۲۰۰۹ رو بزارید خیلی دوست دارم نگاش کنم اگه HD باشه که خیلی خوبه.
اقا سعید میشه بنده رو از لیست سیاه (درانتظار برسی) دربیارید؟ هر چیزی بگم ثبت نمیشه!
واقعا دستتون درد نکنه آقای غمگسار :yes: :yes:
یادش بخیر چه اشک هایی با این بازی ریختم. :inlove:
این بازی عالی بود.
وقتی برای اولین بار سیستم خریدم نسخه یک این بازی را روی سیستمم به عنوان اشانتیون نصب کرده بود.
مرسی از مقاله
شاهکار راک استار :inlove:
به نظر خودم بهترین بازی ۲۰۱۲ بود :inlove: :yes:
—————-
“خطر فاش شدن داستان وجود ندارد.”بعدش یه بخشی از داستان رو توضیح دادید. :-/
ممنونم که خوندید دوست عزیز. داستان پیچش هایی داره، (خطر فاش شدن!) شخصیت هایی به داستان اضافه میشن و یکی از برادرها خانواده برانکو کشته میشه و پشت پرده این مرگ دسیسه ای خانوادگی وجود داره. اینی که بنده آوردم که نشد فاش شدن. فقط اول داستانه. اونم خطیش رو آوردم؛ چون خود داستان غیرخطی روایت میشه.
درست می فرمایید فهمیدم منظورتون رو.
خسته نباشی خدمت اقای غمگسار
یه نقد دیگه از این بازی تو سایت بود که والا اصلا نقد نبود و چنین نقدی از بازی به اینصورت نیاز بود.مرسی
دست شما درد نکنه بابت این نقد :yes:
واقعا خاطرات ما رو زنده کردین ، هیچوقت از این بازی سیر نشدم هنوزم که هنوزه گاهی اوقات بازیش میکنم
یه نقد عالی .خطا دیده نشد خخخ بهترین مرحله اونجایی بود که مکس برای اولین بار کچل بود . برزیل بود فکر ڪڹم
نقد بسیار خوبی بود . این بازی واقعا بی نظیر بود . هیچ چیزی لذت بخش تر از هدشات تو بولت تایم نبود … واقعا لایق نمره ۱۰ هست و همونطور که نویسنده عزیز گفت از نسخه قبلی (من نسخه ۱ رو بازی نکردم ) بهتر بود .
ببخشید بابت اسپم، ولی میخواستم از این فرصت استفاده کنم ولی یک بازی شاهکاری که تو سال ۲۰۰۹ توسط Capcom تولید شده به نام bionic commando رو معرفی کنم، این بازی واقعا از هر نظر گیم پلی، گرافیک، و…از زمان خودش دو سه سال جلو تر بود و اصلا انگار یه سبک جدیدی تو بازی ها بود یه شاهکار تکرار نشدنی بود ولی من اصلا تو هیچ سایتی اسمی ازش ندیدم و خیلی به این بازی شاهکار کم لطفی شده. امیدوارم سایت گیمفا نقدی از این بازی زیبا بنویسد.
اونو بازی کردم البته تا اخر نرفتم! بازی بدی نبود ولی به نظرم بجه گانه اومد.
مکس پین همیشه بهترین خاطره من از از بازیهای ویدیویی بوده و احتمالا برای همیشه هم خواهد بود! بسیار ممنون بابت مقاله.
آمدی ولی حالا چرا!!
چرا اینقدر دیر یادم میاد ۳-۴ سال پیش تمومش کردم ولی بازی فوق العاده خوش ساختی بود دلم خواست بازم بازی کنم!!
بدترین نکتش اینه که بازی خیلی راحت اجازه میده همه دوستات به طرز فجیعی کشته بشن!! حتی مونا سکس شماره دو که زنده موند در آخر بازی (باید بازی رو روی هارد تموم کنید تا زنده بمونه) اینجا مرده بود!!
مرسی از بررسی
نه نمرده بود من همه سنگ قبرا رو گشتم نبود یعنی درواقع هیچ صحبتی از مونا تو بازی نشده جز چندتا دیالوگ 🙁
سلام به همگی
شرمندم اینجا سوالمو میپرسم
بازی بتلفیلد۱ که میگن قسمت اصلیش بخش انلاینه….ینی تنهایی بازیو نمیشه پیش برد و باید حتمن تیم تشکیل بدی و تو یه گروه باشی….دوم اینکه بخش انلاینش داستانیه یا فقط باگروه رقیب میجنگی یا چیز دیگس….سوم هرساعت چقدر حجم مصرف میکنه و چه سرعتی لازم داره…مرسی بابت جوابتون
وای
یه چیزی که خیلی باهاش حال میکردم این بود که بازی رو بزنی روسخت که دشمنا بیشتر بشن یه دستت رگبار باشه یه دستت کلت بعد بزنی به دل دشمن زمان و اهسته کنی همه رو بزنی بعد که گلوله هات داره تموم میشه شیریجه بزنی که اتوماتیک گلوله هات پرشه ادامه کشتار رو داه بندازی و همه رو بکشی :inlove: :laugh:
عالی بود ممنون آقا شاهین بعد از امتحان خیلی بهم صفا دادی. 🙂
عجیبه که من این بازی رو تموم کردم ولی آنقدر هم لذت نبردم ?:-) ?:-) آخراش یکم خسته کننده میشد
با تشکر از نقد
خیلی لذت بردم از هر سه نسخش
از اولین بازیهایی که روی Pc بازی کردم همین نسخه اول این بازی بود
نسخه سومش هم خیلی لذتبخش بود مخصوصا شوتینگش
خوبه کلمات رو به جای خودشون استفاده کنیم نه به مفهوم تحت اللفظیشون
مطمئنم نویسنده هم میدونه که میانسالی به سی سالگی نمیگن (برای همین از پرانتز استفاده کرده)
به نظرم یکم در حق بازی در زمان عرضه ش کم لطفی شد
خیلی بیشتر از اینا لیاقت داشت
شاهکاری که هیچ وقت از یاد نمیره
چ گرافیکی چ گیمپلی روانی چ داستان سرایی فوقالعاده ای. چ سازنده های با تجربه ای چ حجمی ۳۵GB (تو زمان خودش پر حجم ترین بازی بود) یادمه اون موقع ما تو سیستم های ضعیف هم وقتی این بازی رو اجرا میکردیم هیچ لگ یا افت فریمی دیده نمیشد. خود بازی با سخت افزار مچ میشد. من واقعا ازین بازی نهایت لذت رو بردم
روزی روزگاری اشک من در آمد؛ زیرا نظرم در مورد اشک تغییر کرد! این تغییر را مدیون شخصی به تمام معنی نهیلیست ” پوچگرا” که به سختگی تمام با آن درآویخته است، هستم؛ از گذشته ها گفتند ” آنکس که با پوچی به جنگ برخیزد سرانجامش پوچی خواهد بود”، مکس درد کشیده ی مبارز عاری از این ویژگی نبود……. :heart:
عالی بود شاهین جان، مقاله پر محتوای ولی کوچک… دستتون درد نکنه…. :rose:
نقد بسیار جذاب و زیبایی بود…خسته نباشید آقای غمگسار :yes:
تجربه این بازی برای هر گیمری واجبه…یکی از شاهکارهای داستان و شخصیت پردازی ، گیم پلی به معنای واقعی کلمه کامل و بی نقص ، گرافیک زیبا و کم نظیر.
اگر کسی مکس ۲ رو بازی کرده باشه و هنوز مثل من تک تک مراحل و دیالوگ های بازی رو ب یاد داشته باشه .درک میکنه ک مکس ۳ چندان هم عجیب و غریب نبود و بعضی مراحل با هوشمندی خاصی ما رو ب مکس ۲ میبره مثل اون مرحله ای ک باید از اداره پلیس فرار کنیم یاد آور اون مرحله ای هست ک مکس میره مونا رو از زندان نجات بده یا مرحله ای ک تو یه باشگاه فوتبال مکس تیر میخوره و همراه رائول میریم داخل درمانگاه باشگاه مرحله ی اول مکس ۲ رو واسمون زنده میکنه وجایی ک شرکت برانکو خراب میشه تداعی کننده مرحله ای هست ک بعد از خراب شدن ساختمان وسقوط مکس کنترل شخصیت مونا رو در دست میگیریم .و اونایی ک میگن موسیقی ۳ مثل ۲شاهکار نیس باید بگم ک ما تو ۳ دیگه بااون فضای سراسر غم نسخه های قبل سرکار نداریم ک بخوان رو ۳ مثل نسخه های قبل موسیقی های سوزناکی 😥 بسازن.اما در کل بخوایم ایرادی جزئی از بازی بگیریم اینه ک تم غم رو باید بیشتر میکردن البته صحنه هایی مثل آتش زدن مارسلو و یا کشتن فابیانا (ک مکس سر همین قضیه خیلی خودش رو سرزنش میکنه) اونم جلوی چشمان مکس بود ک فضا رو غم انگیز میکرد اما بازهم ب نظر بنده برای سری مکس کم بود با توجه به مرحله ی پایانی مکس۲ ک با اون موسیقی فوق العاده اشک رو روی گونه ها جاری کرد.با تشکر از نویسنده این مطلب
عجب شاهکاری…عجب نقدی…عجب نمره ایییییی!
یادش بخیر یه زمانی از این بازی ها هم ساخته میشد ولی انگار سازنده ها دیگه علاقه ی ای به شوتر سوم شخص ندارن یا شایدم درآمد زایی نداره براشون امیدوارم راکستار دست به کار بشه و مکس ۴ رو بده
کاش با رمدی ساخته می شد من بهترین مکس پین و یکی ازپنج بازی برتر عمرم مکس پین دو بود نساختن رمدی منو دلسرد کرد چون سم لیک به این شخصیت روح می بخشید قسمت سوم داستان خیلی هندی ای داشت مکس بادیگارد شد و رفت برزیل و…ولی اینارو کنار بذاریم انصافن راک استار در گیم پلی کم نذاشت و عالی و متنوع بود گرافیک بازی هم در سطح عالی کار شده بود و بازی خیلی خیلی پرجزییات بود دیالوگ هاشم عالی بودن هنوز با این نسخه به عنوان مکس پین کنار نیومدم بخاطر نبود سم لیک که شایدم اگه رمدی میساخت خوب نمیشد اما از شخصیت مکس پین مطمین بودم ولی این بازی یک بازی فوق العاده است و یکی از بهترینای نسل بسیارزیاد این بازی رو تموم کردم
اقا جواب منو یکی اون بالا بده
بیشترین لذت بازی تو شیرجه زدن و کشتن نفر اخر بود که خستگی درگیری قبلش رو از بین میبرد واقعا 🙂 عالی بود این بازی ولی به نظر من بهترین نسخه.نسخه دوم بازی بود
کسی تونست این بازی رو روی ویندوز ۸٫۱ اجرا کنه؟؟؟؟؟/
من نتونستم ?:-)
بازی خوب بود ولی اسمش رو مکس پین نمیشد گذاشت چون مثل سری های قبل نبود و مکس پینی که سم لیک نسازه مکس پین نیست…
خدا رو شکر امسال کوانتم بریک اومد و حس،مکس پین رو داد
نظرت رو باس طلا گرف
با سلام و خسته نباشید
اینقدر این نقد و بررسی و مرور خاطرات منو تحت تاثیر قرار داد که مجبور به ایجاد یک حساب کاربری و تشکر از شما نویسنده عزیز شدم!
کلمه “شاهکار” برای این سری بخصوص نسخه سوم کمترین تعریفیه که میشه نوشت.
باز هم بابت این مطلب ازتون تشکر میکنم :yes:
ممنون آقای غمگسار
مکس پین ۳ بازی نبود یه درس اخلاقی بود پر از دیالوگ های ماندگار به نظرم این نمره ده هم که دادید حقش بود
منتظر نقد های درخشان بیشتری از شما هستیم
واقعا کلمات در وصف این بازی عاجزند
نمیدونم چی بگم 😥
اولین نسخه این بازی رو در سال ۲۰۰۲ و همزمان با جام جهانی فوتبال تجربه کردم.اولین بازی سه بعدی که بازی کردم بود و یکی از بهترین بازی های عمرم.نسخه دوم رو زیاد نرفتن چون یک جا گیر کردم و دیگه نرفتم.نسخه سوم رو اصلا بازی نکردم.
بازی به اسم Kill Switch ساخته Namco در سال ۲۰۰۳ وجود داره که به طرز عجیبی کاورگیریش شبیه سری گرز است و بهترین شوتر بنظرم از لحاظ کاورگیری است چون بدون اینکه به هدف نگاه کنه از پشت سنگر شلیک میکنه.بطرز عجیبی چند نسخه از اون رو دانلود کردم و همه اونا تو یکی از مراحل کلا گیر میکرد و دیگه نمیشد جلو رفت.
نسخه ۳ رو بازی کن خیلی بازیش خفنه
خوب الآن مکس پین ۳ و جی تی ای ۵ هم همینجوریه دیگه 😐
خسته نباشی داداش :yes: :yes: لذت بردم و به اشتراک گذاشتم تا جهانی بشی 😉 😀 :yes:
Ali Nietzsche Sparda
ممنون، خوشحالم که لذت بردید 🙂
:yes: :yes: :yes: :evilgrin:
بازی خوبیه ولی در حد ۱۰ کامل هم نیست
😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐
چی میگی این بازی بهترین اکشن هارو داشته گیم پلی اش که عالی بوده
داستانشم که از همون اول کار که مکس خسته هستو درباره اتفاقاتش میگه دیگه عالیه
شدت تخریبش فوق العاده هست
هوش مصنوعی میگی تو برو اون مرحله که تو محله ی جدید هستی(بعد از اینکه کچل کردی)میبینی هوش مصنوعی فوق العاده قوی هست
یه چیز دیگه وقتی اسلحه هارو ور میداری مثل بازیهای دیگه نیست کاملا طبیعی هست یعنی اسلحه ها رو لباست معلومه و اون تفنگ رو دست دیگت هست و اون اون کلته رو دست دیگه
گرافیکش هم که حرفی نداره
امتیاز من به این بازی ۹٫۵ هست
اون نیم نمره هم به خاطر اخر بازی هست
اهنگش هم خیلی عالی بود
من تو فاز اونی هستم که بهت مثبت داد
لطفااز چیزی که بازی نکردی حرف نزن
اون مرحله هم برزیل بود که هوش مصنوعیش خیلی عالی بود
و مخصوصا گرافیک
فقط با کوکتل و نارنجک باهات موافقم
joker.x
قبول دارم نقدای منو دوست ندارید ولی خوبه که تهمت نزنید 😯 :pain:
اگه من بازی نکرده بودم از کجا می دونستم نارنجک و کوکتل مولوتف رو حذف کردن؟!! ?:-) :-/
به خاطر داشتبه باشید من هیچ وقت کسی رو مجبور نکردم نقدم رو بخونه تا ناراحت بشه
قبلا هم گفتم من برای مخاطبانم می نویسم :yes:
اون قسمت اخر حرفمو ببخشید اخه اعصابم خورد شد
ولی بازی به این خوبی تو حتی یک نکته مثبت هم نگفتی همش منفی 😐
فقط یک سوال تو از چه بازی خوشت میاد و نمیره کامل دادی 🙄
joker.x
خواهش می کنم
به هر حال من منتقدم و کارم به چالش کشیدن هست
ویچر (البته با اغماض شدید) و سبک Platformer و یکی دو عنوان خاص اینای رو تایید می کنم
احتمالا این آخرین نقدم خواهد بود چرا که احساس می کنم نقدام به جای تاثیر برافق نگاه گیمرها بیشتر جنبه تنفری پیدا کرده :yes:
به کارت ادامه بده فقط نکات مثبتشم بگو نه فقط منفی اینطوری بهتره و کسی تنفر پیدا نمیکنه
کلا قصد دارم دست به یک مجموعه حرکات انقلابی بزنم :yes: 😀
به به عالی بود گرافیک این بازی یه نسل از نسل خودش جلوتر بود :yes: :yes: :yes:
واقعا آرزومه بین این همه بازی ریمستر بی ارزش شاهکار مکس ۳ بازسازی بشه چه شود :inlove: :yes: :yes:
ممنون بابت نقد :yes:
مقاله عالی بود …..لذت بردم
واقعا حرف درستی زدین شما آقای XOITB…..ایکاش این بازی ریمستر بشه
چون من شماره دومش رو که بازی کردم ….واقعا لذت بردم …..شماره ۳ که اومد ….متاسفانه هیچ رقمه روی پی سی ام ننشست ….یادمه ۵ تا دی وی دی بود
بارها از مغازه های مختلف خریدم …ولی باز روی سیستم من نصب نشد ….
هنوز یکی از حسرت هامه این بازی
نسخه complete edition بازیو بگیر. یکی دو ماهه اومده من گرفتم کاملا سالمه و نصب اسان هم بود. حتی لازم نیست یه کرک ساده کپی کنی!
دوست عزیز همچین بازی هایه بی محتوایی هم ریمستر نشدنا مثلا برای سونی هوی رین،گاد آف وار،لست آف آس،آنچارتد و چندین بازیه فوق العاده دیگه و همچنین بازیه محبوبه مدرن وارفر ۱ اسکایریم بایو شوک این ها همه شاهکارهایه خاصه این صنعت هستن پس بهتر بگین این بازی رو هم ریمستر کنن خوبه
دادا اینکه نیازی به ریمستر نداره ، امیدوارم مکس پین ۲ ریمستر شه واقعا شاهکار بود این بازی
خداکنه جدیدش بیاد :struggle: :idk: :yawn: :yawn: :yawn:
همه متنت یک طرف، اون ذره بین اول نقدت طرف دیگه.
نقد سلبی باعث رشد میشه اما بصورت افراطی باعث از بین رفتن نکات مثبت هست. هر المانی و هر عنصری در یک بازی مثل یک سکه هست. هم خوبی داره و هم بدی. با نقد صرف سلبی شما فقط روی بد سکه هارو میبنین. حذف کوکتل و نارنجک از بازی هرچند غم انگیز اما باعث سوق دادن شما به گان پلی بیشتر میشه. از طرز تفکرت خوشم میاد اما از طرز نقدت نه
:cigarette: :coffee:
اینم سیگار و قهوه که مثلاً من روشنفکرم! 😎
انتخاب گزینشی و سلیقه ای نظرات کار خیلی بدی است :yes: :heh:
دستتون درد نکنه آقای غمگسار عالی بود.هنوز نسخه ی سوم رو نتونستم بازی کنم ولی از نقد شما معلومه که خیلی بازیه ارزشمندی هست
شاهکاری بی همتا که از بازی کردنش سیر نمیشم اینقدر جذابه
من هر سه نسخه رو بازی کردم . واقعا جز بخش موسیقی تو همه ی بخش ها نسخه ی سوم از بقیه نسخه ها بهتر بود نسبت به زمان خودش . مکس پین ۳ واقعا شاهکاری بود که جدی گرفته نشد
بازی خوبی بود. اما داستانش از نظر من بد بود. در طول بازی مکس در بسیاری نقاط حرکاتی میکنه که به عقل جن هم نمیرسه (از تیر اندازی در حالت آویزون از هلیکوپتر تا پریدن از توی قایق موتوری معلق در هوا!)، اما درست در حساس ترین احظات بازی، جایی که دختر اصلی بازیو تو اتاق گروگان گرفتن، مکس با کمال ادب از در اصلی وارد میشه و مثل احمقا تماشا میکنه! اونم در حالی که از قبل از توی پنجره، اوضاعو دیده بود! خوب از پنجره شیرجه میزدی تو! اونا هم دختره رو میکشن! از این اتفاقات متاسفانه روایت داستان رو خراب کرده. ن که ۸/۱۰ میدم بهش.
ممنون از نقد :yes: :yes: :yes: نمره هم واقعا حقشه اما نمیدونم چرا سایتای دیگه انقد نمره کم دادن. من هر سه نسخه رو تموم کردم و به جرات میتونم بگم اگه از دو نسخه قبلیش بهتر نباشه بدتر نیست. هنوز که هنوزه توی سیستمم دارمش و هر چندوقت یبار مرحله استادیومشو میرم :inlove: :inlove: :inlove:
ب خاطره ایکنه گیم پلیه بازیه بعد چند مرحله تکراری میشد واسه همین نمره کم دادن
ممنون بابت نقد مثله همیشه عالی بود . برخلاف خیلی از دوستان که میگن این بازی از ریشه های مکس پین فاصله گرفته به نظر من این بازی جز بهبود این سری و محکم کردن جاپای مکس توصنعت و دادن ی تجربه ناب و فوق العاده به گیمرها کار دیگه ای نکرده. ی بازی واقعا قوی
الحق و الانصاف بعد از جاست کاز بهترین بازی برای بنده حقیر هست
داداش الان در مورد چندین بازی همین حرفو زایا
سابقه نداشته راکستار بازی بسازه اما بازیش شاهکار نباشه (مثل قسمت سوم مکس).البته جز یکی دو مورد.
منم هر سه تا نسخه مکس پین را بازی کردم و هر قسمتشم دو یا سه دفعه.از نظر منکه بدون هیچ شکی بهترین نسخش نسخه ۳ بود.
یادمه اون موقع که بازی منتشر شد برخی طرفدارای به حساب قدیمی که بنظر من اکثراشون فقط واسه بگم ما حالیمون میگفتن این نسخش اصلا در حد دو نسخه قبلی نیست.
شاید در بخش موسیقی کمی ضیعفتر بودش اما در بخش گیم پلی و گرافیک از دو نسخه قبلیش واقعا بهتر بود.در مورد داستانشم هر کسی یک نظری داره اما برای من بهترین داستان را قسمت اول داشت بعد سوم.از دو زیاد خوشم نمیومد.
اما گرافیک و هوش مصنوعی که این بازی زمان خودش داشت بنظرم یکی از بهترین های تاریخ بود.هوس کردم یکبار دیگه بازیش کنم به ویزه الان که نسخه کاملش منتشر شده.
با تشکر از نقد.
داداچ اشتباه نزن بهترین داستان مکس اول یکش بود بعد دوش و بعد سه (از نظر خیلیا) :yes:
ایشون اشتباه نمیکنه نظره شخصیشه حالا همون خیلیا هم با هم هم نظر باشن دلیل نمیشه نظر ایشون رو تغییر بدن به نظر من بهترین داستان رو شماره سوم داشت این نظر شخصیه منه حالا اون خیلیا هر چی بخوان بگن ولی نظر من تغییر نمیکنه پس هر کسی نظر شخصیی و عقیده ایی داره 😉
عمو فیل شما برو جعبه رو بفروش :rotfl: :rotfl: :rotfl: (شوخی)
در مورد داستانشم هر کسی یک نظری داره اما برای من بهترین داستان را قسمت اول داشت بعد سوم.از دو زیاد خوشم نمیومد.
دقت کن داداش.
یک سری بازی ها ارزش اینو دارن که چند بار تجربشون کرد و بدون شک این بازی هم تو لیست هست :yes:
همینطور نسخه های اسپیلینترسل کبیر 😀 :yes:
جک خیلی خنده داری بود الآن رودم ریخته کفه سالن دارم با خاک انداز جمعش میکنم 😐 😐 😐
حاج مسعود لطفا نقدهاتو تو ذهنت مرور کن هر چی تو ذهنت میاد تایپ نکن ابرو ریزی برات :yes:
شاهکار :inlove: ممنون بابت نقد.لطفا AC2 و the walking dead s1 رو هم نقد کنید.
ایدن اساسین ۲ قبلا تو سایت نقد شده
آقای شاهین غمگسار نقد خوبی بود و واقعا شاهکار بود Max Payne 3 :yes:
روی کنسول Ps3 عالی بود و متا ۸۷ نسخه Ps3 حکایت از این هست که راک استار هیچ کوتاهی نکرده .
نسخه های ۱و۲ رو قبلا رو Ps2 تجربه کردم ولی به نظرم Rockstar خیلی بهتر از remedy عمل کرد چرا لذت و خاطره ای که از نسخه ۳ بردم از نسخه ۱و ۲ نبردم :yes:
صدای McCaffrey واقعا عالی بود و حس عجیبی داشت و مخصوصا کارگردانی بازی طراحی مراحل و گرافیک فنی و غیر… همه چیز عالی عالی بود هنوز مزه نسخه ۳ زیر دندونم هست :yes:
واقعا از خیلی از بازیهای نسل ۸ بهتره و هنوز ارزش تجربه داره
البته ناگفته نمونه عادت های بد max تاثیر داشت روی من :rotfl:
خوب شد حقوق یا کل بازی max payen دست Rockstarهست نه remedy :yes: و گرنه این شاهکار نابود میشد :yes:
اون وقت عادت های بد Snake تاثیر نداشت روی تو(اینو میگم :cigarette: ) :rotfl: 😐
ممنون بابت نقد من نسخه ۱ و ۲ رو بازی کردم و واقعا خوشم اومد جز top 10 عمرمن ولی متاسفانه نسخه ۳ هیچ رقمه واسم نصب نشد هنوزم حسرت این بازی به دلم مونده به خصوص با این نقد شما چند برابر ناراحت شدم 😥
لطفا نسخه های ۱ و ۲ مکس پین و COD مدرن وارفیر ۱ و ۲ رو توی لیست نقد قرار بدید.
خیلی دوست دارم تجربش کنم
راکستار جهان ازادش انقدر شاهکاره بازه خطیش فراشاهکاره
گیم پلی سوم شخص با این صحنه اهسته شدناش خیلی جالبه همونیه که میخام
این بازی باید برای نسل هشت ریمستر بشه، بخاطر اینکه راکستار یه نسل از بقیه بازیسازا جلوتره پس با این حساب تمام بازیای نسل هفتش باید ریمستر بشن
ممنون بابت نقد من نسخه ۱ و ۲ رو بازی کردم و واقعا فوق الاده بودن جز top 10 عمرمن ولی متاسفانه نسخه ۳ هیچ رقمه واسم نصب نشد هنوزم حسرت این بازی به دلم مونده به خصوص با این نقد شما چند برابر هایپ شدم 😥
لطفا نسخه های قبلی مکس پین و COD مدرن وارفیر ۱ و ۲ رو توی لیست نقد قرار بدید.
اولین بازی که من رو کامپیوتر کردم مکس پین یک بود. یک شاهکار. هنوز یادمه وقتی اون معتادهای بیحال رو میزنی با چه دردی میمیرن…همینطور توهمهای مکس هم عالی بودن. مکس پین ۳ رو سه بار بازی کرم الان و اولین فرصت بازم بازیش میکنم. یک بازی عالی و به تمام معنا فوق العادس. صحبتهای مکس با خودش واقعا شنیدنیه و منم عین شما هنوز خیلی جملاتش یادمه. امیدوارم به زودی دوباره با یه گیم بهتر دیگه ببینیم مکس رو. البته یکم بعید میبینم این اتفاق رو.
عالی و بازم عالی و بازم عالی. یکی از برترین سه گانه ها! امیدوارم زمانی نسخه ۴ام مکس پین رو هم. ببینیم. سری که هرگز از بازی کردنش سیر نمیشم! از شاهکارهایی که توسط سم لیک خلق میشه کمتر از این انتظار نمیره.