فرزندان بیرحم آرکهام | نقد و بررسی Batman: The Telltale Series EP.3
سایه سیاهی و نگون بختی همیشه بر سر این شهر افتاده است. این سایه به قدری سلطه دارد که مردم شبهای تاریک و خلوت را بیشتر از روز دوست دارند. منفجر شدن یک آپارتمان، قتل در یکی از کوچههای بن بست و تاریک و دزدی از بانک بزرگ گاتهام هر زمان در شرف رخ دادن است اما مردم میدانند که دست کم در شب، در سیاهی و در سایهها، یک نفر وجود دارد که نقش محافظ را ایفا میکند. یک نفر که نه صدایش را میشنوی و نه به درستی ظاهرش را میبینی اما مطمئن هستی که در هنگام خطر آن جا است و برای کمک میآید. چراغ بزرگی که از بالای ساختمان GCPD روشن میشود و تصویر خفاش را در آسمان حک میکند، یک معنی بزرگ دارد؛ محافظ خاموش (Silent Guardian) اجازه نمیدهد سایه سیاه مردم را در خود فرو برد.
توجه: در ادامه ممکن است قسمتهایی از داستان لو برود.
به تازگی قسمت سوم بتمن تل تیل با نام Batman – The Telltale Series – Episode 3: New World Order عرضه شده است و داستان شوالیه تاریکی را به اوج میرساند. دو قسمت پیشین این عنوان موفق عمل کردند و همان طور که در بررسی قسمت دوم آن اشاره کردیم، داستانی منسجم و جذاب روایت میشود.
داستان در قسمت سوم رنگ و بوی جدی تری به خود میگیرد. اسوالد کابلپات به وعدهای که در قسمت اول به بروس داده بود عمل میکند و حال، بروس وین نه تنها باید با مشکلات گذشته خانواده خود دست و پنجه نرم کند و نظر مردم گاتهام را در این مورد تغییر دهد، بلکه با هجوم گروه «فرزندان آرکهام»، قضیه به شدت بحرانی میشود.
همان طور که در قسمت پیشین شاهد بودیم، گروهی در گاتهام پدید آمدهاند که از طرفی به مردم شهر قول عدالت واقعی میدهند و از طرفی سعی بر نابود کردن شهر دارند. یکی از ویژگیهای بازیهای استودیوی تل تیل گیمز این است که قسمتهای سوم بازیها به مانند ستون فقرات داستان عمل میکنند؛ یعنی علاوه بر این که داستان از آن حالت ابتدایی و مقدمه خارج میشود، به نوعی راه و هدف داستان را نیز مشخص میکند. به همین دلیل است که بسیاری از بازیبازان و منتقدان از قسمتهای سوم بازیهای تل تیل تعریف میکنند. در قسمتهای قبل شاهد بودیم که بروس وین به شدت درگیر مسائل گذشته خانواده خود بود و باور و هضم این که پدر و مادر او با گروههای مافیایی خطرناک گاتهام دست داشتهاند (هنوز صحت و درستی این موضوع ثابت نشده است) تمرکز او را کاملا به هم ریخته بود. اما این موضوع با پررنگ تر شدن فعالیتهای گروه فرزندان آرکهام و البته مسائل مربوط به هاروی دنت در قسمت سوم کم رنگ شده است.
بزرگترین سوالی که پیش میآید این است که چه کسی در پشت ماسک رهبر گروه فرزندان آرکهام ( که هنوز نام او نیز مشخص نشده) قرار دارد. سبک مبارزه او و تجهیزاتی که از آنها استفاده میکند، در دنیای کامیکهای بتمن نا ملموس و نا شناخته است و البته بتمن در هر قدم رو به جلو متوجه میشود که این گروه تا چه اندازه به وسیلههای ارتباطی شهر تسلط دارند و حتی از سیستم نظارتی موسسه وین نیز به صورت مخفی استفاده میکنند. صحبت از تجهیزات و وسایل پیشرفته شد؛ بد نیست بگوییم که شخصیت لوشس فاکس در قسمت سوم به بازی اضافه میشود و همان طور که خودتان حدس زدهاید، در زمینه فناوریهای جدید و کاربردی، کمک بزرگی برای بتمن محسوب میشود.
روابط بین شخصیتها در داستانهای تل تیل تقریبا همه چیز است و جالب این جا است که چگونگی این روابط را تنها شما رقم میزنید. رابطه قوی و همکاری جالبی که در قسمت قبلی بین بتمن و کت ومن به وجود آمد، در قسمت سوم آن چنان زیبا و رمانتیک دنبال میشود که میخواهید فصل اطراق در خانه سلینا را چند بار از ابتدا بازی کنید. در طرف دیگر، بهترین رابطه داستان بازی وجود دارد؛ رابطه بین بروس وین و هاروی دنت. بروس و هاروی از ابتدای بازی به عنوان دو دوست صمیمی و فوقالعاده شناخته میشوند؛ به طوری که هاروی خرج تبلیغات انتخابی شهرداری خود را از طریق بروس تامین میکند اما امان از آن روی سکه. نکته فوقالعاده در مورد بازی این است که شما تصمیم میگیرید هاروی در قسمت سوم به دو چهره (Two Face) تبدیل شود یا خیر و این تنها با یک انتخاب در آخر قسمت دوم قابل رخ دادن است. البته اگر هاروی در قسمت سوم از نظر ظاهری به دو چهره تبدیل نشود، از نظر ذهنی و سلامت عقلی همان دو روی عجیب ترسناک است؛ کسی که نمیداند نسبت به استرسها و اتفاقات هولناک اطراف خود با آرامش رفتار کند یا پاسخی متقابل به آنها بدهد. این کشمکش در قسمت سوم فوقالعاده به تصویر کشیده شده است و انتظار میرود در دو قسمت بعدی جذاب تر نیز دنبال شود.
تل تیل از ابتدای ساخت Batman سکانسهای مبارزه و کلید زنی را به طور کل تغییر داده بود و با سبک و سیاقی جدید کاری کرده که صحنههای اکشن به شدت هیجان انگیز و جذاب دنبال شوند. پس از سکانسهای مبارزه فوقالعاده در قسمت دوم، در قسمت سوم بتمن با رئیس گروه فرزندان گاتهام رو در رو میشود و مبارزهای به یادماندنی زقم میخورد که میتواند از نکات مثبت قسمت سوم باشد. از آن جایی که تل تیل به سراغ بهترین کارآگاه جهان (The World Greatest Detective) رفته است نباید فراموش کند که عناصر کارآگاهی و معمایی را نیز در بازی خود بگنجاند. پس از یک فصل معمایی و بررسی صحنه جرم عالی در قسمت اول، این بخش در قسمت سوم بازگشته است. این بار بتمن با رفتن به یکی از مخفیگاههای فرزندان آرکهام، باید از نقشه مخوف آنها سر در بیاورد و این موضوع، این بخش از قسمت سوم را بسیار سرگرم کننده کرده است.
در بررسی قسمت قبل در مورد جلوههای بصری و رفع شدن مشکلاتی که در قسمت اول وجود داشت، صحبت کردیم و میتوان بتمن را برترین عنوان تل تیل از نظر بصری دانست. در واقع در کنار کارگردانی خوب، همین جلوههای بصری نو و انیمیشنهای نرم تر بازی هستند که مبارزات و صحنههای اکشن را جذاب ساختهاند.
صداگذاری و البته موسیقی متن زیبای بازی از نکات به شدت مهم در عنوان Batman: The Telltale Series محسوب میشوند. تیم صداگذاری حرفهای بازی چیزی کم ندارد و بازیگران با تجربه کار خود را به نحو احسنت انجام دادهاند. تراویس ویلینگهام (در نقش هاروی دنت / دوچهره) در ویدیوی پشت صحنه بازی میگفت که شاخهای شدن داستان برای یک بازیگر بسیار چالش برانگیز است زیرا ابتدا با توجه به یک انتخاب یک مسیر از داستان طی میشود و در بازی مجدد (شاخه دیگر)، بازیگر باید همه آن افکار و راه قبلی را از ذهن خود بیرون کند و با ذهنیتی جدید کار را دنبال کند. تروی بیکر (در نقش بروس وین / بتمن) و خود تراویس ویلینگهام این کار را فوقالعاده انجام دادهاند.
قسمت سوم بتمن تل تیل به مانند دیگر قسمتهای سوم بازیهای این استودیو به مانند یک ستون فقرات برای داستان عمل میکند و بازیباز را به خوبی برای اتفاقات پایانی آماده میسازد. قسمت سوم آن قدر غیر منتظره و غافلگیر کننده به اتمام رسید که صبر کردن را برای قسمت چهارم به شدت سخت میسازد. سوالهای بی جواب بسیاری در داستان به وجود آمدهاند که باید منتظر پاسخ آنها در دو قسمت پایانی بازی باشیم.
پر بحثترینها
- فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است
- نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند
- نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند
- ۱۰ بازی سینماتیک که میتوانند با بهترین فیلمهای سینمایی رقابت کنند
- پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است
- شایعه: حالت پرفورمنس بازی STALKER 2 روی Xbox Series X به خوبی اجرا نمیشود
- بازی Death Stranding Director’s Cut دومین بازی پرفروش ایکس باکس شد
- رسمی: شرکت مادر FromSoftware پیشنهاد خرید از سوی سونی را تایید کرد
- بازی GTA V با این هدف ساخته شد که از هر نظر بهتر از GTA IV باشد
- بدون اشتراک پلاس، امکان انتقال فایل سیو بازیها از پلی استیشن ۵ استاندارد به پرو وجود ندارد
نظرات
فوق العادس یه شاهکار دیگه
بعضیا انگار فتیش منفی دارن یه بار یه نقطه کامنت گذاشتم ۲ نفر منفی دادن امیدوارم حالشون خوب بشه :sarcasm:
وقتی شما دو تا نقطه میذاری به عنوان کامنت دور از انتظار نیست که منفی هم بگیری
نمیدونم چرا با بازیهای Telltale ارتباط برقرا نمیکنم.
:rose:
نقد خیلی خوبی آقای عالیخانی… :heart:
بشخصه خیلی باهاش ارتباط برقرار کردم و لذت بردم….
موفق باشید :nerd:
این تل تیل با اون تل تیلی که فصل اول والکینگ دد و wolf amoung us رو ساخته بود خیلی فرق میکنه
پول پرستی شرکت های دیگه به اونا هم سرایت کرده واقعا متوجه نمیشم چرا ادامه ای برای wolf amoung us نمیسازه خیلی داستان خاصی داشت شخصیت بیگ بی هم عالی بود
تل تیل باید بفهمه که بعضی بازی ها جنبه ی اپیزودیک شدن و اشاره و کلیک شدن دارن بعضی ها ندارن به خصوص اینکه جوکر هم حضور نداره تو این بازی
فصل دوم بازی wolf among us سال ۲۰۱۷ میاد
به نظر من هم تل تیل کمی افت کرده ولی هنوز هم بازی های فوق العاده ای میسازه!
به عنوان کسی که همه بازی هاش رو تجربه کردم از همشون لذت بردم به جز minecraft story mode!
آره واقعا همه بازی هاش فوق العادن. گل سرسبدشونم از نظر من tales from bordelands و game of thrones هست
ایشالا که فصل دوم wolf amoung us طبق گفته شما هر چه زودتر بیاد
اره قبول دارم هنوزم واسه بازی های اپیزودیک خوبه کارش ولی نمیشه منکر پول پرستی شد نیازی به این همه عناوین مختلف نبود میتونست فقط روی عناوین اصلیش تمرکز کنه و شاهکار آفرینی کنه مثل فصل اول والکینگ دد و wolf amoung us نه فقط یه بازی سرگرم کننده مثل عناوین اخیرش
دوستان عزیز ببینید؛ تل تیل همیشه داستان داره برای تعریف کردن. تل تیل مخاطب رو مثل یک بچه که عاشق قصهست در نظر میگیره و روایتهای داستانش جوریه که همیشه اشتیاق قسمت بعد رو داریم.
خواهش من از دوستان اینه که این بازی رو به چشم یک درام تعاملی ببینن، هر چند که عناصر معمایی خفیفی هم در بازیهای اخیر پیدا میشه. این که تل تیل اومده عناصر اشاره و کلیک رو حذف کرده از بازیهاش و ریتم و ضرب آهنگ داستان رو بیشتر کرده شاید در نگاه اول بد باشه اما وقتی میبینیم هیجان بازی چند برابر میشه دلیلی نداره انتقاد کنیم.
این که تل تیل در کل نسبت به چند سال پیش افت کرد کاملا مشهوده و سرش بحثی نداریم اما هنوز به راحتی میشه از قصه تعریف کردن تل تیل لذت برد. بحث در مورد فلسفه بازیهای تل تیل زیاده که اینجا نمیشه خیلی توضیح داد.
این که جوکر در بازی حضور نداره که اصلا ضعف نیست و نویسنده به دلخواه خودش شخصیتهای قهرمان و شرور رو انتخاب میکنه با توجه به شرایط داستان.
ممنون از نظرات خوبتون
بله تا حدودی با حرف های شما موافقم ولی بتمن همیشه با یه جوکر خوب شاهکار شده اینو تجربه ثابت کرده در صورتی که بدون جوکر در خیلی از مواقع از یه عنوان تقریبا خوب بالاتر نرفته من بعید میدونم تل تیل بتونه نقش منفی بهتر از جوکر ایجاد کنه حداقل توی این ۳ اپیزود که نتونسته شخصیت منفی محبوبی ایجاد کنه و باعث سردرگمی شده بیشتر…من شخصا با ضرب آهنگ بازی که بیشتر شده مشکلی ندارم ولی باید در نظر داشت که نصف زیبای بازی های تل تیل به شخصیت پردازی خوب و ایجاد شخصیت محبوب بستگی داره چیزی که من توی این بازی ندیدم و نه با بتمن حال میکنم(برعکس سه گانه راک استدی) نه با شخصیت های منفی…اکشن و تصمیمات بازی در سطح فوق العاده پایینی قرار داره و اگه دقت کرده باشین خیلی از مواقع اگه یه دکمه رو نزنین هم بتمن اون حرکت رو انجام میده یا تصمیم گیری ها خیلی سطحی و ابتدایی و تاثیر خاصی نداره و در واقع شما انگار داری کتاب میخونی یا سریال میبینی…مرسی که تحمل کردین و خوندین 😉 :-*
این که روابط در بازی بده رو اصلا قبول ندارم… به عنوان مثال شما نگاهی به رابطه بروس و سلینا و البته رابطه پیچیده بروس و هاروی بندازید. در مورد شخصیت منفی کاملا با شما موافقم. شخصیت منفی اصلی بازی هنوز اسم نداره و خیلی کند داره شخصیت پردازی میشه… البته این رو هم بگم که باید منتظر دو قسمت پایانی بمونیم… شاید غافلگیری خاصی در راه باشه.
شخصیت پردازی ها هم همون طوری که گفتم در جبهه مثبت خیلی خوبه و از اون طرف شخصیتهای منفی شخصیت پردازی دلچسبی ندارن (مثل پنگوئن)
در خط آخر شما خودت اشاره کردی… ببینید تل تیل جدیدا همین برنامه رو داره پیاده میکنه؛ یعنی از مخاطبش میخواد مثل یه سریال درام عقب بشینه و وقایع داستان رو تماشا کنه… حالا بینش چند تا سکانس اکشن که با تعامل ما انجام میشه (و البته سکانسهای معمایی) برای اینه که یه جورایی رسالت خودش رو رسونده باشه و به قول شما اینقدر سطحی هستن که چالشی هم ایجاد نمیکنن.
در مورد تصمیم گیریها باید بگم که نباید انتقاد کرد… ببینید تصمیم گیریها دقیقا در سطح بازیهای اخیر تل تیل مثل tales from the borderlands هست و نمیشه انتقادی وارد اورد…. همین نمونهای که بنده در متن اشاره کردم (که یکی از چندین نمونه هست) خیلی مهم و اساسیه… من در بازی خودم در قسمت سوم هاروی رو به صورت دو چهره ندیدیم (هر چند که رفتار تقریبا همون شکلی شده بود) و ممکنه دوست من با توجه به انتخاب قسمت قبلش ببینه… یا مثلا رابطه با سلینا رو دقیقا خودتون رقم میزنید… میتونید کاری کنید سلینا عاشقتون باشه و از طرفی میتونید در حد یک همکار باقی بمونید.
باز هم ممنون
بله تمام حرفاتون درسته منم منظورم این بازی و عناوین اخیر تل تیل بود که توش عناصر نقش آفرینی کمتر شده یا تاثیر گذار نیست به اون صورت ولی این بازی حس بتمن رو به من داد و فضای گاتهام رو تونست واسه من به تصویر بکشه منتها انتظارم بیشتر بود دوست داشتم حداقل الان که دارم یه سریال درام میبینم(به قول شما) شخصیت هاش خیلی پخته تر باشه و یه چیزی تو مایه های dark knight ببینم نه مجموعه ای از شخصیت منفی هایی که قراره به قول شما تو اپیزود آخر تازه به بار بشینه و یه رابطه عاشقانه بین چندتا شخصیت چیز جالبی برای شخص بنده نداره من بتمن رو برای غافل گیری هاش میبینم اونم از نوع جوکریش!(چیزی که تو بتمن های راکستدی و کمیک ها هم هست)
ببینین این جور بازی ها که بار هیجانی کمی دارن و تمام تمرکزشون روی داستان و شخصیت هاس باید خیلی بهتر عمل کنن و جای هیچ گونه کم کاری توی داستان و شخصیت ها نباید وجود داشته باشه حالا شایدم سطح انتظارات من بالا رفته از بتمن ولی این به این معنی نیست که حرف های شما رو قبول ندارم من فقط انتظارات خودم رو گفتم به عنوان دوست دار بتمن و دنیای گاتهام
من شدیدا تو فاز بتمن فرو رفتم تو هفته ی گذشته از آرکهم اسایلم میرفتم تو آرکهم سیتی از سیتی به تیل تیل خلاصه! :rotfl:
نقد رو نمیخونم انشالله بعد این که خودم تمومش کردم. خسته نباشید به نویسنده :yes: :rose:
قسمت قبلی اونجا که با سلینا تو بار بودیم بعد یارو اومد به بروس گفت برو بیرون خیلی باحال بود بهش گفتم:
I`m here with the lady
but you have to leave (یه چیزی تو همین مایه ها)
و سکانس فوق العاده ی درگیری هم بعدش. :inlove:
من خودم یه چیزی کشف کردم البته به احتمال زیاد غلطه.
اونم اینه که اتفاقات نسخه ی تیل تیل رو جوری طراحی کردن که قبل نسخه ی اسایلام راک استدی باشه.
توی آرکهم اسایلام دقیقا یه زخمی مثل چنگ زدن قسمت ۱ کت وومن رو صورت بتمنه
بعدشم این که به در و دیوار ها هنوز آگهی انتخاباتی هاروی دنت چسبیده.
مطلب جالبی بود گفتم به اشتراک بذارم
این یه توهم بیشتر نیست یا یه شباهت جزئی(به هرحال بتمن رفته بود و جوکر رو دستگیر کرده بود طبیعیه که زخمی شده باشه شاید هارلی کوئین اونو زخمی کرده باشه) جوکر تو نسخه ی تل تیل نیست در صورتی که تو نسخه ی راک استدی دشمن اصلی و یه جورایی شخصیت اصلی حساب میشه پس ربطی به هم ندارن
بله خودم گفتم که غلطه.
منظورم این بود که این وقایع و درگیری های بتمن با این گروه و پنگوئن قبل از ماجرای جوکر و اسایلام اتفاق میوفته نه این که جوکر تو این نسخه هست. :yes:
خب همین دیگه اگه این وقایع قبل از اسایلام اتفاق افتاده باشه پس باید جوکر هم توش حضور داشته باشه چون اول بازی ما جوکر رو دستگیر شده میبریم توی تیمارستان پس یعنی قبل از اسایلام جوکر باعث آشوب شده بوده مگر این که وقایع خیلی قبل تر از اسایلام بوده باشه که در اون صورت جای زخم روی صورت بتمن باید از بین رفته باشه(مگر این که بتمن ایدز یا قند داشته باشه :rotfl: ) به هر حال نظریه شما محترمه 😉
:yes:
:disdain: :disdain: :disdain:
این قسمتشم خوب بود ولی اولاش یه خورده کسل کننده بود
خوشبختانه تو دو سکانس اخر اپیزود جبران کرد
امیدوارم داستانش همینطور بهتر بشه و افت نکنه
در ضمن این اپیزود برای دوستداران رابطه ی بتمن و کتومن سورپرایز های خوبی داره 😉
اپیزود به اپیزود بهتر میشه.