روزی روزگاری: قطار ۳:۳۰ به مقصد لس سانتوس | نقد و بررسی بازی Grand Theft Auto: San Andreas
شما به هر دوره از تاریخ بشریت که بنگرید، مطمئناً متوجه می شوید که بزرگ ترین رخداد های تاریخ، تنها از دو عنصر “محرک” و “واگَشت” آغاز شده اند. محرک در واقع اولین تلنگریست که یک رخداد یا حتی جرقه ای کوچک، برای به وجود آمدن یک تغییر اساسی در جامعه مذکور می زند و در اکثر مواقع نیز آثار سازنده ای از خود در میان مردم به جای می گذارد. قطعاً بدون وجود فیلم های صامت و سیاه و سفید دهه ۱۹۱۰، امروزه شاهد فیلم های سه بعدی و غول پیکرِ پرده های سینما نبودیم. پس از اینکه محرک کار خود را شروع کرد و ذهنیت مخصوصی را در بین عوام رواج داد، حال نوبت آن است که مقلدان با توجه به فرمول های گذشته که در اختیارشان قرار دارد، دست به انقلابی درون انقلاب از پیش رخ داده شده بزنند. برای اینکه بحث را از حوضه محبوبمان یعنی بازی های رایانه ای منحرف نکنیم، مثالی درون همین چهارچوب برایتان می زنیم. آیا ممکن بود که بدون وجود فرمول های اولیه Super Mario Bros، بتوانیم حتی به انقلاب سبک سکوبازی (Platformer) فکر هم بکنیم؟ چگونه ممکن بود عناوین رنگارنگی نظیر سری Call of Duty، Battlefield و هزاران عنوان دیگر در سبک تیراندازی اول شخص (First Person Shooter) وجود داشته باشند اگر Wolfenstein 3D در سال ۱۹۹۲ ساخته نمی شد؟
البته اکثر عناوین نام برده شده و باقی بازی های انقلابی، در اصل دخل و تصرف آنچنانی در سبکشان نداشتند و تنها با ارائه اِلِمان های جدیدتری بر پایه ویژگی های کلاسیک، توانستند اثری تازه خلق کنند. در این میان اما یک اثر وجود دارد که جای تأمل بیشتری دارد. Grand Theft Auto III زمانی خلق شد که هیچ نمونه زنده ای (به وزن و ابهت کلمه “هیچ” دقت کنید) برای یک بازی جهان آزاد (Open World) مدرن در تاریخ صنعت بازی های رایانه ای وجود نداشت. به بحث انقلاب برمی گردیم؛ یادتان هست که هر رخداد بزرگی در تاریخ نیازمند دو عامل “محرک” و “واگَشت” بود؟ خوب در این میان عامل دیگری نیز وجود دارد که کنترل تمامی عوامل در جریان را به عهده دارد و با نام “رهبر” شناخته می شود. Grand Theft Auto III رهبر و مغز متفکر تمامی بازی های جهان آزاد امروزی می باشد. عنوانی که اگر نبود، نه عناوین مطرح دیگری در این سبک (نظیر سری Saints Row IV یا سری Assassin’s Creed) به شکل فعلی وجود داشتند و نه حتی باقی سری محبوب Grand Theft Auto و Grand Theft Auto V محبوب امروزی می توانستند رنگ روز را به خود ببینند. البته این حرف ها بدین معنی نیست که پیش از Grand Theft Auto III هیچ بازی جهان آزادی وجود نداشت، بلکه عناوینی هم که نشانی از آزادی عمل در جهان بازی را پیش از سال ۲۰۰۱ در خود داشتند تنها به چند هدف ساده خلاصه می شدند: محیطی سر پوشیده در اختیار دارید که می توانید در کنار انجام مراحل بازی، کمی هم در آن ها قدم بزنید، فقط به این نکته توجه کنید که نمی توانید زیاد دور شوید. اما با عرضه Grand Theft Auto III اوضاع کمی با گذشته فرق کرد؛ سرقت ماشین ها در خیابان و گشت و گذار در شهر بزرگ بازی، قتل و عام وحشیانه مردم با هر گونه اسلحه گرم، سرد و حتی دست خالی، دنبال بازی با یک ماشین پلیس یا تمامی نیرو های پلیس شهر و صد ها قابلیتی که برای تمام بازیکنان سراسر جهان تازگی داشت.
استدیوی سازنده بازی، راک استار (Rockstar Games) که از تمامی زیر و بم ها و اهمیت عنوان خود با خبر بود، بدون اتلاف هیچ وقتی نسخه بعدی بازی خود یعنی Vice City را کلید زد. Grand Theft Auto: Vice City در سال ۲۰۰۲ عرضه شد و تمامی فرمول های موفق جد بزرگ خود را به طور کامل همراه با یک جهان از امکانات جدید، را به بهترین نحو ممکن به کار گرفت. همانطور که دیدید، محرک های داستان ما تا بدین جا کار خود را به عنوان عامل و جرقه ای برای رخ دادن انقلاب به خوبی انجام دادند و اینجاست که وارد بحث اصلی خود یعنی پدیده “واگَشت” می شویم. واگَشت یا انقلاب، عاملی است که باعث دستکاری تمامی فرمول ها و قوانینی است که از پیش در تاریخ ثبت شده اند. این اتفاق بار ها در تاریخ بازی های رایانه ای رخ داده است و عناوین سری Grand Theft Auto نیز چندین بار در این جریانات حضور داشتند. پنجمین نسخه رسمی از سری بازی های GTA تحت عنوان Grand Theft Auto: San Andreas در ماه اکتبر سال ۲۰۰۴ برای کنسول پلی استیشن ۲ (PlayStation 2) عرضه شد. عرضه این بازی مساویست با دومین انقلاب رسمی سری GTA در صنعت بازی های رایانه ای. بازی به حدی کامل و خالص بود که حتی پدر و پدربزرگ خود (Grand Theft Auto: Vice City و Grand Theft Auto III) را هم از همه لحاظ (ساختار، نوآوری، ایده پردازی و…) پشت سر گذاشت. بازی پس از گذشت یک سال برای رایانه های شخصی نیز پورت شد و تا به امروز تقریباً برای تمامی کنسول های خانگی و دستی (حتی گوشی های هوشمند) نیز منتشر شده است. Grand Theft Auto: San Andreas فروشی بالق بر ۲۲ میلیون نسخه را تجربه کرده است که از این میزان ۱۷٫۴ میلیون آن تنها شامل نسخه PS2 می شوند و با کسب لقب پرفروش ترین بازی کنسول PlayStation 2، همچنان یکی از بهترین بازی های کنسول مذکور نیز محسوب می شود. این اثر هنری دارای میانگین نمرات ۹۵ و ۹۳ (به ترتیب برای کنسول PlayStation 2 و رایانه های شخصی) و همینطور عنوان بهترین بازی سال از طرف جشنواره VGX Award می باشد؛ پس کمی بی انصافی نیست که از Grand Theft Auto: San Andreas به عنوان یکی از بهترین بازی های تاریخ صنعت گیم یاد نشود؟ با ما همراه باشید تا سفری داشته باشیم به طول و عرض این بازی افسانه ای و تاثیراتی بر جامعه بازی و بازیبازان گذاشته است.
افسانه ۳ شهر | داستان
ایجاد یک ارتباط مادی و معنوی (یا به عنوانی دیگر، چسباندن داستان بازی ها به صورت غیر مستقیم به یکدیگر) در عناوین سری Grand Theft Auto همیشه از جالب ترین کار هایی بوده که استودیوی راک استار با این بازی ها انجام داده است. به عنوان مثال داستان بازی Grand Theft Auto III در سال ۲۰۰۱ رخ می دهد و داستان Grand Theft Auto: Vice City در سال ۱۹۸۶؛ در این بین داستان نسخه San Andreas به سال ۱۹۹۲ می رود، در حالی که اتفاقات Vice City شش سال است که به اتمام رسیده و اتفاقات نسخه سوم هم هنوز رخ نداده است (در طول بازی می توانید اشارات زیادی را به هر دو نسخه مشاهده کنید). پس از آغاز بازی و مشخص شدن بازه زمانی آن، داستان، با ورود شخصیت اصلی ما که جوانی رنگین پوست به نام کارل جانسون (ملقب به CJ) به زادگاهش یعنی شهر لس سانتوس (Los Santos) شروع می شود. لس سانتوس در واقع یکی از سه شهر اصلی ایالتی خیالی به نام سن آندرس (San Andreas) است که برگرفته از ایالت واقعی کالیفرنیا (California) می باشد. دو شهر دیگر این ایالت (که با ادامه یافتن بازی با آن ها آشنا می شویم) به ترتیب: سن فیرو (San Fierro) که برگرفته از شهر سن فرانسیسکو (San Francisco) است و لاس ونتوراس (Las Venturas) که برگرفته از شهر لاس وگاس (Las Vegas) در ایالات متحده است. خود شهر لس سانتوس نیز اشارات مستقیمی به شهر لس آنجلس (Los Angeles) دارد. لس سانتوس همانند نمونه واقعیش، بزرگ ترین شهر ایالت محسوب می شود و جرم خیز ترین شهر نیز می باشد. در بالاشهر محله های مرفه و آرام و در پایین شهر و محله های فقیرنشین (همان گتو ها) وجود دارند که محل فعالیت گروه ها و باند های گانگستری سیاه پوستان و خانواده های مکزیکی می باشند. سن فیرو به مانند سن فرانسیسکوی واقعی، دارای کوه ها و تپه های فراوانی بوده و لاس ونتوراس نیز به مانند لاس وگاس دارای مسیر عظیمی از کاباره ها و کازینو ها می باشد.
می دانیم که هر دو نسخه سابق سری Grand Theft Auto دارای شهر هایی خیالی بودند که از نمونه واقعیشان در الایات متحده الگوبرداری کرده اند. در Grand Theft Auto III شهر Liberty City را داشتیم که شباهت فوق العاده ای با شهر مشهور یانکی ها یعنی نیویورک (New York) داشت و همین موضوع در رابطه با Grand Theft Auto: Vice City نیز صدق می کرد؛ شهر Vice City هم کم شباهت با شهر میامی (Miami) در ایالت فلوریدا (Florida) نیست (با توجه به سواحل و شیوه پوشش مردم آن). با این حال مقایسه دنیای بازی Grand Theft Auto: San Andreas با دو نسخه قبلی، کار جالبی نیست، زیرا هم از لحاظ عرضی و هم محتوای درون بازی، سن آندرس دارای برتری های بسیاری نسبت به دو شهر دیگر است. همانطور که قبلاً اشاره کردیم، داستان بازی حول محور کارل جانسون می چرخد. وی که مدتیست (۵ سال) در شهر Liberty City روزگار می گذراند، با شنیدن یک خبر تراژیک از جانب برادرش، مجبور به بازگشت می شود. برادر کارل به او اطلاع می دهد که مادرشان توسط افراد ناشناسی به قتل رسیده و کارل نیز به جهت شرکت در مراسم خاک سپاری و ادای احترام، در اولین فرصت سوار بر هواپیما شده و به لس سانتوس می رود. به محض خروج از فرودگاه، کارل توسط چند پلیس فاسد که گویا از پیش منتظر او بودند، بازداشت و می شود و طی مکالمه ای با این موضوع که باید برای آن ها کار کند، در بدترین محله ممکن شهر، به حال خود رها می شود. پس از اینکه وی به محله خانوادگی خود Grove Street می رسد و با دوستان قدیمی و اعضای خانواده اش ملاقات می کند، متوجه این موضوع می شود که در طی این پنج سال خیلی چیز ها تغییر کرده و اوضاع به مانند سابق نیست. در این مدت اعضای خانواده Grove Street با دشمن دیرینه خود یعنی گروه Ballas ها وارد نزاع شدیدی شدند و به خون یکدیگر تشنه اند. حال کارل باید با خانواده و اعضای گروه خود متحد شده و یک بار برای همیشه کنترل خیابان های شهر را به دست بگیرند.
فضاسازی در Grand Theft Auto: San Andreas بسیار شبیه به آثار گانگستری و سیاه پوستان دهه نود می باشد. سناریوی بازی بسیار هوشمندانه نوشته شده و حتی الهام گیری هایی نیز در این میان صورت گرفته است. سیستم مافیایی و خانواده های مافیا در Grand Theft Auto III اشارات مستقیمی به فیلم هایی در همین ضمینه نظیر پدرخوانده (The Godfather) دارد و سواحل زیبای میامی و حجم زیادی از کوکائین در Grand Theft Auto: Vice City قطعاً نمی تواند بی شباهت به فیلم صورت زخمی (Scarface) باشد. San Andreas نیز سفری به محله های فقیرنشین ساحل غربی داشته و آثاری نظیر فیلم پسران محله (Boyz n the Hood) و تهدید در جامعه (Menace II Society) را به عنوان منبع الهام خود قرار داده است. فیلم دیگری که بیشترین پرداخت را در San Andreas داشته، فیلم رنگ ها (Colors) است که نیرو های پلیس فاسد (در بازی گروه C.R.A.S.H)، مبارزات خیابانی بین دو گروه بلادز (Bloods) و کریپس (Crips) که در بازی بین دو گروه Grove Street و Ballas ها رخ می دهد از جمله این الهام گیری ها می باشد. شخصیت پردازی ها در غنی ترین حالت ممکن قرار دارند. تقریباً امکان ندارد در بازی عاشق شخصیتی نشده یا از او متنفر نشوید. تمامی افراد درون بازی (چه در وهله اول، جزء شخصیت های اصلی و چه فرعی) داستانی بخصوص برای گفتن دارند و به صورت عمدی یا تصادفی ماجرایشان با داستان شما هم مسیر می شود. در ادامه به معرفی پنچ شخصیت کلیدی که در طول بازی جریانات را کنترل می کنند، می پردازیم.
کارل جانسون (CJ): کارل در سال ۱۹۶۸ در لس سانتوس به دنیا آمد. وی فرزند بورلی جانسون (Beverly Johnson) بوده و پدر وی نیز نامشخص است. سی جی در سال ۱۹۸۷ برای شروع یک زندگی بهتر و فاصله گرفتن از فضای جرم و جنایت، از لس سانتوس خارج شده و به شهر Liberty City مهاجرت می کند. پس از سپری کردن مدت زمان پنج ساله، بر اساس قضایایی که پیش تر توضیح دادیم مجبور به بازگشت به لس سانتوس می شود و در ادامه نیز ماجرا های زیادی را تجربه می کند. وی اولین شخصیت اصلی سیاه پوست سری Grand Theft Auto بوده و این سنت نیز تا عرضه Grand Theft Auto V تکرار نشد.
سوییت (Sweet): شان جانسون ملقب به سوییت (Sean “Sweet” Johnson) فرزند ارشد بورلی جانسون و برادر بزرگ تر کارل می باشد. وی رهبر و فرمانده اصلی گروه Grove Street می باشد. سی جی سوییت را مرد خانه توصیف کرده، با توجه به اینکه آن ها پدرشان را نمی شناسند. برادر کوچک تر سوییت یعنی برایان (Brian) در طی حادثه ای می میرد و سوییت نیز سی جی را مقصر اصلی این ماجرا می داند؛ در واقع همین موضوع دلیل اصلی رفتن سی جی به Liberty City است.
بیگ اسموک (Big Smoke): ملوین هریس (Melvin Harris) که با نام مستعار بیگ اسموک شناخته می شود، از اصلی ترین و کلیدی ترین شخصیت های بازی می باشد. وی یکی از اعضای مهم و درجه یک گروه Grove Street بوده و در میان بقیه دارای احترام خاصی می باشد. او در لس سانتوس متولد شد ولی بعد ها بنا به دلایلی مجبور به نقل مکان به محله Ballas ها شد. وی فردی به ظاهر مذبی بوده (از آنجایی که اکثرا از انجیل نقل قول می کند) و از بزرگ ترین پشتیبان های سی جی و خانواده در سخت ترین شرایط است.
رایدر (Ryder): لنس ویلسون (Lance Wilson) که تحت عنوان رایدر شناخته می شود از عجیب ترین در عین حال دوست داشتنی ترین شخصیت های بازی (البته تا میانه های بازی) است. وی یک معتاد کله شق است که گاهی اوقات باعث دردسر نیز می شود. از جالب ترین لحظات رایدر زمانیست که با یک بیل پشت حیاط خانه اش مشغول حفر زمین برای یافتن گنج باارزشش است! وی از سن ۱۰ سالگی در تجارت و خرید و فروش مواد مخدر فعالیت می کند و در همان سنین نیز با دو دوست صمیمی خود یعنی کارل و سوییت در ارتباط بوده است.
رایدر: هی سی جی میدونی چرا من دبیرستان رو تموم نکردم؟
سی جی: چون واسه حمله به معلم فقط به این دلیل که لباسی با رنگ بنفش (رنگ مخصوص Ballas ها) پوشیده بود اخراجت کردن پسر!
رایدر: نه چون من باهوش تر از این حرفام که تو دبیرستان باشم، من یه نابغه ام!
فرانک تنپنی (Frank Tenpenny): افسر تنپنی اصلی ترین شخصیت منفی بازی می باشد. به عنوان افسر دپارتمان پلیس شهر لس سانتوس (LSPD) وی همراه با دو زیر دست خود یعنی جیمی هرناندز (Jimmy Hernandez) و ادی پولاسکی (Eddie Pulaski) گروهی خصوصی تحت عنوان C.R.A.S.H (منابع جامعه بر علیه اوباش خیابانی) را تاسیس کرده که بر خلاف نام و آوازه اش، با دانش تنپنی از گروه های گانگستری و خیابان ها، از آن ها به عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف کثیف خود استفاده می کند. وی پس از ورود سی جی به لس سانتوس وی را تهدید کرده و با زیر نظر گرفتن او، از آلوده شدن دست های خود جلوگیری می کند. فرانک شخصیتی فاسد، ظالم، خشن و سادیمی دارد و از انجام هیچ کار خلافی هراسی ندارد. فرانک تنپنی در اکثر لیست های “ظالم ترین شخصیت های منفی در بازی های رایانه ای” حضور دارد و کاراکتری بیاد ماندنی است.
می توان گفت که داستان بازی Grand Theft Auto: San Andreas بسیار تاریک تر و عمیق تر از نسخه های گذشته است و تا عرضه Grand Theft Auto IV نیز همچنان دارای تاریک ترین داستان در سری بود. جدا از محتوای جنایتکارانه و گانگستری، بازی شامل استفاده از مقدار زیادی کلمات رکیک و محتوای بزرگسالانه است که جنجال های فراوانی را نیز در زمان عرضه به وجود آورده بود. ماجرا های سی جی و خانواده Grove Street همچنان از جذاب ترین داستان ها در میان بازیکنان (چه بازیکنان قدیمی و چه جدید) می باشد و همراه با شیوه روایط فوق العاده اش، هر کسی که آن را تجربه کند را مجذوب خود می کند.
زیبای آمریکایی | گرافیک
هر گاه نام Grand Theft Auto به گوش می رسد، گرافیک انقلابی و جلو تر از زمان خودش از اولین چیز هاییست که توجه بازیکنان را جلب می کند. Grand Theft Auto III اولین نسخه از بازی بود که گرافیکی کاملاً سه بعدی و نمای سوم شخص را به نمایش می گذاشت و با توجه به سخت افزار تازه نفس و قدرتمند پلی استیشن ۲، شاهد یک گرافیک بسیار عالی بودیم. حال سه سال از نسخه سوم گذشته و Grand Theft Auto: San Andreas باری دیگر برای برای همان کنسول منتشر شده، اما با یک سری تفاوت اساسی. گرافیک بازی تقریباً نمونه کامل شده ای از هر دو نسخه سابق بوده و آن چنان خیره کننده است که گویی یک نسل زودتر از وقت موعود به انتشار رسیده است. معماری ساختمان ها، خانه ها، پل ها و آسمان خراش ها همگی برا اساس پایه ترین قوانین ساختمان سازی طراحی شده اند. جلوه های نورپردازی، انفجار ها، آتش و حتی آب (درون و بیرون) چنان خیره کننده اند که گاهی اوقات می خواهید به ایستید و فقط تماشا کنید. دیگر خبری از یک شهر خشک و خالی و بدون روح نیست؛ حال همه چیز جزئیات مخصوص به خود را دارد. عابران بیشتری در پیاده رو ها و خیابان ها حضور دارند، هواپیما ها گاه و بی گاه در آسمان رویت می شوند و هر از چند گاهی، تیراندازی و سرقتی در خیابان صورت می گیرد که جزئی از زندگانی جهان بازی است! طراحی خودرو ها، اسلحه ها و وسایل دیگر بر اساس استاندارد های واقعی و همینطور الگوبرداری شده از نمونه های دهه ۹۰ میلادی است؛ به عنوان مثال خودرو های کادیلاک درون بازی بافت هایی دقیقاً مشابه با کادیلاک های مدل ۱۹۹۲ دارند و این موضوع در رابطه با سلاح اتوماتیک مینی گان و بازوکا نیز صدق میکند. زمانی که پا درون یک اتومبیل می گذارید و با بالاترین سرعت در اتوبان مشغول حرکت می شوید، صفحه بازی شروع به تار شدن می کند که در انتقال حس سرعت و شتاب شدید به بازیکن کاملاً موفق بوده است. خوش بختانه یا متاسفانه، سیستم شکستن مرز گرافیکی بین حالت سوم شخص و اول شخص از این نسخه حذف شده است؛ یادتان می آید که در Grand Theft Auto: Vice City زمانی که با اره برقی فردی را قتل عام می کردید، خون وی بر روی صفحه می پاشید و یا هنگام بارش باران قطرات آب بر روی صفحه سر می خوردنند؟ خوب در Grand Theft Auto: San Andreas این ویژگی حذف شده است، البته نگران نباشید زیرا هم باران سر جایش باقی مانده و هم اره برقی برای تکه تکه کردن مردم!
طراحی شخصیت ها خود داستانی جدا دارد. چهره بی گناه سی جی یا صورت شک بر انگیز رایدر را که به کناری بگذاریم، باید بدانید که حتی الهام گیری های متعدد راک استار در بازی، دست از سر طراحی شخصیت ها نیز بر نداشته است. اکثر شخصیت های اصلی یا حتی NPC ها (شخصیت های غیر قابل بازی) از روی نمونه ای واقعی در دنیا (در اکثر موارد یک خواننده رپ) الگو برداری کرده اند. در اولین مواجهه با این موضوع به سراغ رایدر می رویم؛ چهره پردازی رایدر به طور کامل و غیر قابل انکاری از روی رپر مشهور و فقید، Eazy-E طراحی شده و موارد دیگری نیز در این میان وجود دارند که به طور قطع ثابت نشده اند ولی به نوبه خود جای تفکر دارند:
شخصیت Ryder بر گرفته از رپر “Eazy-E”
شخصیت Sweet بر گرفته از رپر “Ice Cube”
شخصیت OG Loc بر گرفته از رپر “Tupac”
شخصیت Big Smoke بر گرفته از رپر “The Notorious B.I.G”
شخصیت CJ بر گرفته از رپر “Dr. Dre”
مشکلات اندکی نیز در گرافیت بازی وجود دارد که کمتر به چشم می آیند و بیشتر بستگی به سخت افزار کنسول تان (نو بودن یا فرسوده بودن کنسول تاثیر زیادی بر روی بازی می گذارد) دارند. نرخ فریم بازی نیز بسته به کاری که دارید انجام می دهید، متزلزل می شود؛ سرعتی که در حال طی کردن هستید و تعداد اشیای همزمان درون صفحه می توانند بسیار در بالا و پایین رفتن نرخ فریم تاثیر بگذارند. اگر کاربر رایانه های شخصی باشید، مشکلاتی نظیر دیر بارگذاری شدن اشیای دوردست نیز ممکن است برایتان پیش بیاید (مخصوصاً در زمان پرواز). اما همین که چنین گرافیک قدرتمندی را در نسل ششم بازی های رایانه ای و سال ۲۰۰۴ شاهد بودیم، باید از سازندگان قدردانی کنیم. در ضمن انگشت های به هم چسبیده سی جی هنوز هم از راز های حل نشده صنعت بازی به شمار می رود!
کازینو رویال | گیم پلی
واژه ماموریت، از ابتدا کلیشه ای رسمی و تکراری ناپذیر برای عناوین جهان آزاد بوده و خواهد بود. پیش روی شما در بازی بسته به ماموریت هاییست که افراد مختلف به شما می دهند. این رسم با پیوند خوردن عناصر بازی های نقش آفرینی (RPG) به عناوین جهان آزاد به وجود آمده و شیوه جالبی هم برای این بازی ها محسوب می شود. در Grand Theft Auto: San Andreas ماموریت ها به چند دسته تقسیم می شوند:
- ماموریت های اصلی
- ماموریت های جانی
- مسابقات اتومبیل رانی و انجام کار های مختلف با خودرو ها
- کلاس های آموزش رانندگی و باقی مهارت های درون بازی
ماموریت های اصلی همانطور که اسمش پیداست، وظیفه روایت داستان اصلی را بر عهده دارند و اکثراً شامل اتفاقات بزرگ و مهمی در روند بازی هستند. در این ماموریت ها شما در بیشتر اوقات یا چیز های جدیدی می آموزید یا به وسیله جدیدی دست پیدا کرده و با شخصیت های تازه ای نیز آشنا می شوید. نمونه: ماموریت Ryder که طی آن شما هم با آرایشگاه و هم با رستوران ها برای اولین بار آشنا می شوید.
ماموریت های فرعی نیز قابلیت های خوب و مفیدی در اختیارتان می گذارند، فقط اینکه نه اهمیت ماموریت های اصلی را دارند و تنوع آن ها را به دنبال دارند (اکثر این ماموریت ها به پیدا کردن یک فرد، کشتن او و اعلام نتایج به مافوق خود خلاصه می شود). نمونه: ماموریت Badlands که در آن باید افسر سابق پلیسی را به قتل رسانده و از وی عکس بگیرید و عکس ها را تحویل فرانک تنپنی بدهید.
مسابقات فراوانی نیز در بازی وجود دارند که برخی از آن ها در قالب ماموریت بوده و باقی نیز بدون نیاز به وارد شدن به خط داستانی به شما پیشنهاد می شوند. مسابقات اتومبیل رانی خیابانی، مسابقه با خودروهای سنگین وزن (Monster) و همینطور رقص (رقص عادی و رقص با ماشین های Lowrider). نمونه: مرحله Cesar Vialpando که در آن باید با تهیه یک ماشین Lowrider در مسابقات رقص ماشین ها شرکت کرده و برنده شوید.
در نهایت مراحل رد کردن کلاس های آموزشی نیز در بازی موجودند که جزء الزامات نیستند، ولی برای بعضی از ماموریت های اصلی نیازمند گواهینامه یا مهارت خاصی می باشید و راه کسب آن ها نیز شرکت در این کلاس ها است. کلاس های خلبانی، رانندگی، راندن قایق و دوچرخه سواری از جمله این کلاس ها می باشند.
آزاد سازی مناطق و شبیخون زدن به گروه های دشمن نیز از جالب ترین فعالیت هاییست که از اواسط بازی وارد جریان گیم پلی می شود. شما باید به هر منطقه که در تصرف دشمن است حمله کنید و با نابودی افراد مستقر در آنجا، کنترل آن بخش را در دست بگیرید. با تکمیل کردن این بخش، در نهایت می توانید مالک تمامی خیابان های لس سانتوس شوید. زمانی که خارج از اتومبیل هستید، توانایی های جدیدی از جمله شنا کردن و بالا رفتن از بلندی ها (به صورت محدود) به بازی اضافه شده اند که در نسخه های سابق وجود نداشتند. در بخش وسایل نقلیه نیز وسایلی مانند قایق، هواپیما، بالگرد، قطار، دوچرخه و از همه مهم تر، آن جت پک معروف به بازی اضافه شده اند. کارل جانسون قابل شخصی سازی ترین شخصیت سری بازی های Grand Theft Auto تا پیش از عرضه Grand Theft Auto V می باشد. شما می توانید مدل موهای او را تغییر دهید، از بین صد ها برند و مدل مختلف پوشاک، برای او لباس بخرید و هر نقطه ای از بدن او را که دوست داشتید خالکوبی کنید. شخصی سازی وی به همین ها ختم نشده و شما می توانید با بردن او به باشگاه، هیکلش را هر جور که دوست دارید بسازید؛ لاغر و ورزیده، چاق و بزرگ یا هیکلی و عضلانی. سی جی کاملاً در اختیار شماست تا هر گونه که دوست دارید او را برای خود شخصی سازی کنید. عمل شخصی سازی فقط مختص شخصیت اصلی نبوده و شما حتی می توانید ماشین های خود را به انواع و اقسام شکل های مختلف در بیاورید؛ لاستیک ها، موتور های قدرتمند تر، رنگ بندی ها و پینت جاب ها و صد ها قابلیت دیگر. مبارزات تن به تن نسبت به گذشته پیشرفت کرده اند و قابلیت گارد گرفتن به بازی اضافه شده است. شما می توانید با آموزش در باشگاه های مختلف، سبک مبارزه خود را تغییر دهید؛ مثلاً مانند یک بوکسور حرفه ای مبارزه کرده یا همانند یک استاد کنگ فو؛ انتخاب با شماست. مخفی کاری از جمله قابلیت های فرعی ولی قابل تکیه در سیستم مبارزه بازی است که همراه با کلت صدا خفه کن دار یا چاقو صورت می گیرد. صحبت از چاقو که شد باید به تنوع اسلحه های سردی که به بازی اضافه شدند نیز اشاره کنیم؛ چاقوی معمولی، شمشیر سامورایی، اره برقی، چوب بیسبال، باتوم پلیس، حتی یک دسته گل و البته یک سری وسایل که علاوه بر توانایی استفاده به عنوان سلاح سرد، کاربرد دیگری نیز دارند!
عنوان Grand Theft Auto: San Andreas همچنین تنها نسخه در سری است که اِلِمان های سبک نقش آفرینی را در خود جای داده است؛ توانایی غذا خورد و چاغ شدن در اثر چربی حاصل از فست فود ها، تقویت قابلیت های تیراندازی در اثر شلیک زیاد، خوابیدن و حتی سیستم نمایش دهنده میزان توانایی ها (میزان محبوبیت، احترام، درصد چاقی و عضله ها و…). قابلیت احترام که با انجام ماموریت ها به دست می آید، به شما کمک می کند تا بتوانید اعضای بیشتری را برای انجام ماموریت های گروهی به استخدام در بیاورید. این سیستم بر خلاف عناوین نقش آفرینی، بسیار ظریف طراحی شده است و لازم نیست که برای بالا بردن هر کدام از آن ها صد ها کار مختلف انجام دهید. شما می توانید تنها با شلیک به لاستیک ماشین ها، سطح تیراندازه با اسنایپر را به حد حرفه ای برسانید و برای تبدیل شدن به یک شناگر ماهر، کافیست چند بار طول یک دریاچه کوچک را بپیمایید. مینی گیم های فراوانی در بازی پیدا می شوند؛ نظرتان درباره بازی های رایانه ای درون این بازی رایانه ای چیست؟ می توانید به تجربه عناوین آرکید کلاسیک درون بار ها بپردازید و مینی گیم های دیگری نظیر بازی بیلیارد، بسکتبال و یک سری مینی گیم تماشایی که از گفتنشان معذوریم هم در بازی وجود دارد!
در واقع برای لذت بردن از Grand Theft Auto: San Andreas لازم نیست که زیاد فکر کنید؛ می توانید بیخیال ماموریت ها شده و سوار بر دوچرخه خود سراسر جهان بازی را بگردید یا اگر حوصلتان سر رفته و به کمی هیجان نیاز دارید، کافیست یک بازوکا به دست گرفته و به شکار ماشین ها بروید. نظرتان چیست که سوار بر یک تانک شکست ناپذیر شده و یک آخرالزمان حسابی در بازی به پا کنید؟ منطق همیشه چیزی بوده که سری Grand Theft Auto از آن فراری بوده است. شما حتی می توانید با وارد کردن یک کد تقلب، با ماشین خود به پرواز در بیایید یا تمامی وسایل نقلیه را نامرئی کنید. به نظرتان کد های تقلب به اندازه کافی مهیج و متنوع نیستند و برای ارضای فانتزی های خود به چیز بیشتری نیاز دارید؟ خوب در اینجاست که تازه وارد یک جهانی دیگر درون عنوان Grand Theft Auto: San Andreas می شوید: ماد ها (Mods). با ماد ها می توانید هر آنچه که در تخیل خود تصور می کنید (به سنگینی کلمه هر آنچه فکر کنید) را درون بازی وارد کنید. می خواهید تبدیل به سوپر من شده و بر فراز آسمان خراش ها پرواز کنید؟ می توانید؛ می خواهید همانند مرد عنکبوتی از دیوار ها بالا بروید و تار پرتاب کنید؟ می توانید؛ نظرتان درباره تبدیل تمامی آدم های شهر به زامبی و شکار آن ها چیست؟ با کمی جستوجو درون فضای اینترنت می توانید به هزاران ماد و قابلیت اضافی که می توان به بازی وارد کرد، دسترسی پیدا کرده و این بار به شکلی متفاوت از بازی لذت ببرید.
اگر در این میان بخواهیم ایراداتی را نیز به گیم پلی بازی نبست دهید، می توانیم به مشکلاتی در هوش مصنوعی اشاره کنیم. افرادی که در ماموریت ها شما را همراهی می کنند، اکثراً به درد لای جرز دیوار می خورند و فقط جنبه نمایشی دارند. در تعقیب و گریز نیز حریفانتان گویا در حالت مستی به سر می برند و فقط در یک جهت خاص حرکت می کنند، بدون در نظر گرفتن موانع روبرو. باگ هایی نیز وجود دارند که هنوز کسی نمی داند حضورشان در بازی تصادفی بوده یا اینکه از قصد گذاشته شده اند؛ بله منظورمان همان باگ مشهور آمبولانس قاتل است که برای نجات دادن جان یک فرد، ده نفر را در مسیرش زیر می گیرد! البته باگ هایی هم وجود دارند که ثابت شده که از طرف سازندگان و از عمد ساخته شده اند، مانند ماشین ارواح؛ ماشینی که در جنگل های بازی وجود دارد و بدون هیچ سرنشینی در حال حرکت است و زمانی که به آن نزدیک شوید از حرکت می ایستد. در نهایت می توانیم گیم پلی بازی را اصلی ترین نقطه قوت آن و یکی از انقلابی ترین گیم پلی های زمان خود بنامیم و بدانیم که بعد ها همین گیم پلی مکتبی شد برای بسیاری از عناوین دیگر برای تقلید و کلاس آموزشی.
فشار & جریان | صدا و موسیقی
عرصه رانندگی و تیراندازی بدون شک خیلی خشک و کم اهمیت می شد اگر که به درستی صدا گذاری نمی شد. جلوه های صوتی در بازی کیفیتی برابر با واقعیت دارند. صدای موتور های ماشین ها بم و خشن درست مانند واقعیت بوده و با شلیک یک خمپاره از آر پی جی، حسی برابر با حضور در میدان جنگ را تجربه خواهید کرد. انفجار ماشین ها و حتی صدا های بی اهمیتی مانند بارش باران و وزش باد نیز کاملاً استاندارد و واقع گرا ساخته شده اند. راک استار همیشه برای نمایش یک فرد در بازی های خود، صداپیشه ای دقیقه در حیطه کاری آن فرد را در بازی هایش استفاده می کند. اگر شما یک بازی با محتوای گانگستر ها، سیاه پوستان و رپر ها داشته باشید، معمولاً چه افرادی را برای صداپیشگی برمی گزینید؟ درسته، گانگستر ها، سیاه پوستان و رپر ها. جوانی که برای صداپیشگی شخصیت سی جی برگزیده شد، رپر ناشناخته ای اهل لس آنجلس به نام Young Maylay بود که تمام شهرت خود را نیز مدیون همین هنرنمایی اش در Grand Theft Auto: San Andreas است. حضور رپر اهل کامپتن، یعنی MC Eiht در نقش رایدر، بیش از پیش به محبوبیت این شخصیت را تقویت کرده است. ستارگان دیگری نیز از دنیای هیپ هاپ، در نقش های فرعی حضور دارند که از مشهور ترین آن ها می توان به Ice-T و The Game اشاره کرد. شاید بتوان مهم ترین و به یادماندنی ترین صداپیشگی بازی را توسط آقای ساموئل ال. جکسون (Samuel L. Jackson) در نقش افسر تنپنی نامید. از مشاهیر دیگری که در بازی صداپیشگی کرده و به تکمیل هر چه بیشتر دنیا San Andreas کمک کرده اند می توان به: دیوید کراس (David Cross) کمدین مشهور و اکسل رُز (Axl Rose) خواننده گروه Guns N’ Roses اشاره کرد.
سیستم رادیو در ماشین، از مهم ترین و نوآورانه ترین اِلِمان های عناوین جهان آزاد از پیدایش اولین Grand Theft Auto تا به امروز بوده است. در Grand Theft Auto: Vice City با پخش ترانه های کلاسیک دهه ۸۰ میلادی، فضاسازی بسیار زیبایی از آن دوران درون بازی صورت گرفت و Grand Theft Auto: San Andreas نیز در بازسازی صنعت موسیقی دهه ۹۰ بسیار موفق بوده است. چندین ایستگاه رادیویی مختلف درون رادیوی بازی وجود دارند و بسک های مختلفی هم از آن ها پخش می شوند ولی می دانیم تنها یک سبک موسیقی است که در دهه ۹۰ و مخصوصاً فضای گانگستری بازی می تواند تاثیر گذار باشد و آن هم چیزی نیست جز موسیقی رپ. قطعات رپی که با دقت فراوان برگزیده شدند، مجموعه ای از آثار هنرمندان مشهور همان دهه مانند Tupac و Dr. Dre بوده و همچنین آثار قدیمی تری مثل کار های Slick Rick نیز درون رادیو وجود دارد. خارج از سبک رپ، ما سیل عظیمی از ترانه های متال، راک، جاز و بلوز را در رادیو شاهد هستیم که گرچه کمی شلخته و پراکنده چیده شدند ولی مطمئن باشید که ارزش شنیدن را دارند. جالب است بدانید بسته به ماشینی که درون آن نشسته اید، موسیقی متفاوتی دریافت خواهید کرد. اگر درون یک کادیلاک یا Lowrider باشید، قطعاً یک ترانه هاردکور هیپ هاپ برای شما پخش می شود و اگر سوار بر یک موتور کوهستانی باشید، ترانه های کانتری مانندی را خواهید شنید؛ اگر هم سوار بر ماشین پلیس باشید که کلاً چیزی نخواهید شنید! مانند اکثر بخش های بازی، حتی رادیو ماشین نیز قابل شخصی سازی است و می توانید هر آهنگی که دوست دارید درون رادیو ماشین قرار دهید تا برایتان پخش شود.
می دانیم که جاه طلب بودنِ یک پروژه و ادعای ارائه صد ها قابلیت و توانایی مختلف، در نهایت با شکست خوردن آن بازی و سرافکندگی سازندگان به پایان می رسد. Grand Theft Auto: San Andreas عنوانی است که نه تنها قابلیت های بیشتری نسبت به آن عناوین به بازیکنان پیش کش می کند، بلکه بدون هیچ ادعایی از پس کنترل و مدیریت تمامی آن ها نیز بر می آید. تمامی عناصر مختلف بازی از جمله گیم پلی فوق العاده، گرافیک انقلابی، صداگزاری و موسیقی های بی نظیر و روایت درگیر کننده داستان از این محصول یک چیزی فراتر از یک بازی ساده رایانه ای ساخته اند. اگر به واسطه این بازی نبود، امروزه به هیچ وجه نمی توانستیم عناوین بزرگی مانند Grand Theft Auto V را اینگونه که هستند ببینیم.
San Andreas عنوانی شوکه کننده است، نه بخاطر جنجال ها و محتویات آن، بلکه برای تجربه شگفت انگیزی که در اختیار بازیکن قرار می دهد. پس آیا می توانیم لقب “بهترین بازی تاریخ” را به آن بدهیم؟ ظاهراً که می توانیم.
John Davison, 1Up.com
Grand Theft Auto: San Andreas از بهترین عناوین ششمین نسل از بازی های رایانه ای به حساب می آید و همینطور بهترین نسخه در سری Grand Theft Auto. اگر شما هم از آن دسته افرادید که دوران کودکی خود را پشت فرمون خودرو های این بازی و در خیابان های پر جنب و جوش لس سانتوس گذرانده اید، پس به شما تبریک می گوییم زیرا دوران کودکی بسیار خوبی داشتید.
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
نظرات
به نظر من استارت GTA از این بازی خورد.اینکه راک استار چه قدر جلو بوده که تو نسل ۶ یه همچین بازی ساخته.و هنوز که هنوز خیلی از بازی هایی که ادعای جهان باز رو دارن حتی به گرد همین بازی سن آندریاس هم نمیرسن چه برسه به GTA V.
بهترین بازی در سری gta همراه با بهترین داستان و بهترین شخصیت پردازی.وای خدا کاش میشد اینو کلا باز سازیش کنن چی میشد 😀 :yes: (البته کار مشکلیه)
:inlove: :inlove:
واقعا شاهکاری بی همتا بود تو زمان خودش که همین الان هم تکراری نشده بازیش و هر کسی که تا حالا دسته کنسول دستش گرفته این بازی رو میشناسه الحق که راکستار واقعا شاهکار سازه امیدوارم جی تی ای بعدی رو تو همین نسل معرفی کنه و دوباره بتونیم با یه چیز انقلابی خاطره بسازیم
بهترین سری gta به نظر من داستانش که خیلی از v بهتر بود شخصیت اصلی بازی هم حرف نداشت عاشق بودم و هستم :inlove:
گر شما یک بازی با محتوای گانگستر ها، سیاه پوستان و رپر ها داشته باشید، معمولاً چه افرادی را برای صداپیشگی برمی گزینید؟ درسته، گانگستر ها، سیاه پوستان و رپر ها.
برای یکی از شخصیت های بازی که نمی شه گفت چه شغلی داشته :devil: :devil: از جنا جیمسون استفاده کردن.
حتی تو جی تی ای وی هم شخصیت لازلود کاملاً واقعیه
بیشک پر خاطره ترین بازى تاریخ ( نظر شخصى و نظر عمومى هم نداریم ) :laugh:
ممنون بابت خوندن مقاله علی عزیز، نظر شخصی خودم اینه که داستان v ضعیف ترین تو کله سری بود که بیشتر به سمت کمدی رفته بود و پایداری نداشت
بهترین داستان سری البته ماله نسخه IV هست و سن آندرس پشت اون قرار داره
دقیقا باهاتون موافقم داستان iv داستان بسیار تاریکی بود که ادمو غرقه در خودش میکرد
یکی از مردم ازاری هایی که تو بازی میکردم این بود
میپریدم رو سقف ماشین یه بنده خدایی بعد با لگد یا تفنگ کلا هرچی…
میزدم رو سقف ماشین تا راه بره اونقدر میزدم تا ماشینه
اتیش میگرفت منفجر میشد
با بخش اول حرفت موافق نیستم. واقعا نباید تاثیر gta3 رو تو این بازی دست کم گرفت. بازی ای که اوایل نسل ۶ اومد و کلا سبک بازی gta رو تغییر داد .از دوربین گرفته تا گرافیک
با تشر از اینکه مطالعه کردی هادی جان
به نظر خودمم جی تی ای ۳ نه تنها یه استارت اساسی تو کله بازی های جهان آزاد، بلکه تو همین فرنچایز هم زد و نمیشه انکار کرد اینو، سن اندرس کامل ترین مکملی بود که نسخه سوم میتونست داشته باشه و یه جورایی رسالت بازی رو کامل کرد
امیر جان خوبه که توی متن هم به انقلابی بودن GTA 3 اشاره شده! Vice city هم که خیلی مؤفق بوده ، اینکه بگیم GTA از sa شروع شده اغراق هست
نه عزیزم gta از زمان gta3 تقییر زیادی کرد وزاویه دوربین وروایت داستان وگرافیکش تقییر کرد قبلش Driver بهترین بازی این سبک بود واین تکامل ادامه داشت تابه gtav رسیدهنوزم جای پیشرفت داره قشنگ یادمه رمز جنگنده درgta SA ps2 رو مثلث مثلث مربع دایره ضربدر ال۱ال۱پایین بالا یادش بخیر
بزرگ ترین بازی در زمان عرضه بود.واقعا هیولایی بود.واقعا همین سان اندریاس میارزه به این بازی های جهان باز پوچی که به بازار میان.به نظر من این نسخه کامل ترین نسخه بود.حتی باشگاه بدنسازی هم داشت 😮 :yes:
اقا کسرا نقدتو سره فرصت میخونم دمت گرم.
میدونی تو gta san که عنوان نسل ۶ امب بود میشد لباس عوض کرد ولی تو مافیا نمیشد .واقعا کم کاری سازندگان رو از همین جا بفهم
نظر لطفته محمد جان
المان های نقش آفرینی شاید از جالب ترین چیزهایی بودن که تو این نسخه وارد (و از همین نسخه هم خارج شدن!) اینکه بگیم سن آندرس کامل ترین نسخه است جای تعجبی هم نداره
چاکرتم داداش.
نقد خیلی خوب و قشنگی بود.راک استار تو همه بازی هاش سنگ تموم میزاره.با نظری که بالا دادی هم کاملا موافقم.داستان جی تی ای وی خیلی چرت و پرت بود ولی بقیه چیزاش خیلی تمیز بود.
وااای وای ببین چیو نقد کردن،سان آندریاس جزو معدود بازی هایی هست که کمتر کسی رو میشناسم که تجریش نکرده باشه و همه اونایی هم که تجربش کردن قبول دارن که واقعا یک شاهکار هست
یه چیزی تو مایه های غیر ممکنه گیمر ایرانی باشی و این بازی رو تجربه نکرده باشی 😀
تا چند سال، روزی چند ساعت بازیش میکردم و هیچوقت ازش خسته نشدم. اصلا هم مرحله نمیرفتم. واقعا دلم براش تنگ شده :-(( خدا کنه رو PS4 یه تخفیف خوب بخوره و بخرمش 😀
ممنون بابت نقد :yes: :yes: :yes:
خدایی روی ۴ حال نمیده
اولا که جی تی ای کلا با اون ماد های ایرانی که میریختن روش باحال بود .
دوما فک کن با دوال شاک ۴ بخوای این بازیو انجام بدی . فکرشم مسخرست :rotfl:
تنها چیزی که واقعا برای من مهمه رمز هاشه 😀 نمیدونم نسخه PS4 از رمز پشتیبانی میکنه یا نه
من هر سه نسخه GTA های کلاسیک رو برای ps4 گرفتم ، و اصلن چیزی از لذتش کم نمی کنه، مگه ممکنه اثری که شاهکار هست روی پلتفرم بالاتر ارزشش کم بشه؟ یعنی الآن شما روی PC جدید این بازی رو اجرا کنی ، دیگه لذت نداره؟!
چیت هم پشتیبانی می کنن همون ورژن ps2 رو باید وارد کنید
اون مادهای ایرانی به من یکی زیاد حال نمی داد، هیچی مثل اورجینال خودش نمیشه
یعنی حتی بازیو با دوبله فارسیم بازی نکردی؟؟؟ نصف عمرت برفناست . من هنوز که هنوزه صداهاشون تو گوشمه . مخصوصا صدای گوش خراش OG Lock که دقیق کسی که دوبلرش بود اسمشو یادم نیست ، اماواقعا دمش گرم . بدجوری صدای رو مخی برای این کرکتر رو مخ درست کرده بود
ینی ۱۷ میلیون ادمی که با ps2 بازی کردن مسخره بودن؟
داداچ چرا همش به فکر توهینی ؟ من چون هر دو نسخشو بازی کردم نسخه ماد شده رو بیشتر دوست داشتم .و گرنه هرکی مختاره رو هر پلتفرمی که دوست داره بازی کنه.
اصلا این بازی و ps2 با هم رابطه مستقیم دارن
بزرگ ترین نوستالژیه دهه ۷۰ تادی هاست 😥 😥 😥
به شخصه از ۷ سالگی این بازی رو تو گیم نت شروع کردم و الان هم با گذشت ۱۰ سال هنوز دارم بازیش میکنم بدون اینکه یه ذره هم تکراری شده باشه
ممنون بابت مطالعه رضا جان
گیمفا عالی بود این پست برای امروز صبح :yes: :yes: :yes: :yes: :yes:
خدای من.یادش بخیر چ دورانی بود.یکی از بهترین خاطراتو برام زنده کردی 🙂 🙂
سال ۸۴ یا ۸۵ بود که سیستمی خریدم و این بازی چ غوغایی میکرد 😎 😎 😎
بازم دم راکستار گرم که توی نسخه آخری محله رو کاملا شبیه به نسخه قدیمی طراحی کرده بود :yes: :yes:
😎 😎 :yes: :yes: :yes: :yes:
هر سبکی یه فرمول خاص داره دقت کنین اگر بگن فرمول ساخت بازی های RPG دست کیه همه یک صدا میگن بتسدا
اگر بگن فرمول ساخت بازی های داستان محور دست کیه همه میگن رمدی و کوانتیک دریم چون بازی های این دو با داستان های قوی گره خورده و در کنار این دو مطمئنن یادی از کوجیما خواهیم کرد که با یک داستان قوی یک فرانچایز رو شکل داد
اگر بگن فرمول ساخت بازی های اکشن ماجراجویی دست کیه مطمئنن ذهن ها میره اول سمت ن.ا.ت.ی د.ا.گ و بعد سمت کریستال داینامیکس
حالا وقتی صحبت از فرمول بازی های OPEN WORLD میشه فقط و فقط و فقط راکستار اولین گزینه هست که به ذهن ها میاد و در این سبک هم انقلاب کرد حالا ممکنه بازی های دیگه هم OPEN WORLD باشن یا داستان محور باشن یا اکشن ماجراجویی باشن یا RPG باشن اما فرمول اصلی ساخت رو ندارن و امکان نداره بازی هاشون به کیفیت این ها برسه ساخت OPEN WORLD کاره هر کسی نیست درباره این بازی هم غیر از شاهکار لقب دیگه ای نمیشه پیدا کرد
البته رضا جان برای بازی های نقش آفرینی بایوویر و سی دی پراجکت و فرام سافتور هم حتی ذره ای از بتزدا پایین تر نیستن و میشه گفت این جایگاه رو با هم شریکن و هر کدوم فرمول نوع خاصی از نقش افرینی رو دارن.
مشکل اینجاست CDPR واقعا سابقه ای نداره و به نظرم درست نیست به خاطر یه بازی اون رو کنار بتسدا بزاریم :yes:
سابقه ای نداره؟؟؟؟؟؟؟ ۳ نسخه از ویچر که هر کدوم زمان خودشون غوغا کردن و این اخربش هم که دیدین چه کرد، اونوقت سابقه نداره؟ به تعداد بازی ساختن نیست. به کیفیتشه. فرول ساخت نقش افرینی رو سی دی پراجکت شاید حتی بهتر از همه سازنده ها بلد باشه چون احترام به مخاطب رو هم با فرمولش قاطی کرده.
ویچر ۲ عالی بود ولی در مقابل بازی های بتسدا واقعا حرفی برای گفتن نداشت. ولی بتسدا سری TES رو داره که ۲ نسخه ازش گوتی شدن یا مثلا Fallout 3 و ۴
و اینکه اون تاثیرگذاری بتسدا تو بازی های RPG رو هیچ شرکت دیگه ای نداره و نداشته
به هیچ عنوان از نظر من اینطور نیست. حتی سری سولز و بلادبورن هم برای من تاثیرشون بیشتر از بازی های بتزداس. ویچر ۳ که دیگه جای خود داره و نقش افرینی در تاریخ بهش نرسیده حتی اسکایریم که بازی سال هم شد اینقدر موفقیت کسب نکرد. نظراتمون متفاوته کاملا با هم در این زمینه.
داداش جدی میگی دیگه این حرفارو؟ خودم فن پرو پا قرص اسکایریم هستم انقد مود از نکسوس گرفته بودم بازیم کرش می کرد….ولی مقایسه کردن بتسدا با سی دی پراجکت رد یه حرف عجیبی بود… شما برو دی ال سی های اسکایریم مثل دراگون بورن یا دونگارد رو با دی ال سی های ویچر ۳ مقایسه کن می فهمی فرق بین بتسدا با سی دی پراجکت چیه…! 😉
من بازی ای که سال ۲۰۱۱ اومده رو با بازی ای که ۲۰۱۵ اومده و یه نسل فرق دارن رو با هم مقایسه نمیکنم. شنا ویچر ۲ و اسکایریم رو با هم مقایسه کن تا حساب کار دستت بیاد 😉
شما حرفت فقط اسکایریم نبود… گفتی بازیای سی دی پراجکت حرفی در مقابل بازیای بتسدا ندارن… چرا راه دوری بریم با فال اوت ۴ مقایسه اش کن….فال اوت که دیگه مال همون ساله!!! برو گرافیک و داستان فال اوت ببین ویچره ۳ ببین…بگذریم بتسدا چند دهه هست تجربه بازی سازی داره ولی سی دی پراجکت انچنان سابقه ای نداشته همچین شاهکار های ساخته….مثه ایکنه گوتی شدن ویچر برای بعضی از دوستان خوشاایند نبوده…
سعید جان کاملا درسته که هم CDPR و هم فرام سافتور دستی بر این سبک دارن و ویچر هم پر افتخار ترین بازی در این سبک هست اما نظر شخصی من این هست ما هنوز اعجوبه ای مثل “اسکایریم” نداشتیم و نخواهیم داشت بله بقیه استدیو ها بسیار توانا هستن اما بتسدا با فال اوت و اسکایریم انقلاب کرد هنوز که هنوزه مطمئنن گیمر ها بتسدا رو در نقش اول ساخت نقش افربنی قبول دارن البته این نظر من هست و نظر شما رو هم با جون و دل میپذیرم :yes: :yes:
هردو هم ویچر هم اسکاریم خوبن . پرافتخار ترین بازی تاریخ از نظر من the last of us .شاهکاری که دیگه تکرار نمیشه . بی صبرانه منتظر نسخه دوشم.
الان دقیقا the last of us چه ربطی به بحث داشت?
rpg ماله سی دی پروجکت و فرام سافت واره بیشتر بتسدا گرایک بازیاش خیلی بده حاله ادم و میگیره
خب گویا خدا رو شکر کاربرای عزیزمون از انتخاب این بازی برای نقد راضی هستن. حیف بود توی ارشیو گیمفا نداشته باشیم نقد این بازی رو. نکته ای که در مورد این بازی برای من عجیبه اینه که تا به حال کسی رو ندیدم که از این بازی راضی نباشه و اون رو جزو برترین های زندگیش ندونه. همه بازی های حتی خیلی بزرگ هم کسانی کستن که بد میگن از بازی و اصلا بهش علاقه ندارن اما لااقل من تا به حال کسی رو ندیدم که از این بازی راضی نبوده باشه. جادوی راک استار….
همه اینقدر بهش علاقه داشتیم که بعد یه مدت رمز هاشو حفظ میکردیم.
خدا میدونه چقدر وقت سر این بازی گذاشتیم 😀
hesoyam 😉 😉
این رمز هم پولدارش مى کرد هم ماشینشو درست مى کرد هم پولدارش مى کرد بعد از گذشت اون همه سال همرو یادمه :laugh:
بهترین کد تقلب تاریخ… البته کد کونامی هم میشه در نظر گرفت ولی…هسویام یه چیز دیگست
اگه درسامونو هم مث رمزای gta حفظ میکردیم الان انیشتین بودیم :rotfl: :rotfl: 😀
:yes: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :yes: :yes: :yes:
آقا بابایی دمت گرم دمت گرم آقا :yes: :yes:
کسری کاظمی مرسی ازت :yes: :yes: :yes:
خواهش میکنم دوست عزیز
ممنون از اینکه مطالعه کردین و موفق باشید :heart:
چند بازی خوبه دیگه هستند که در ارشیون و نمره ی خوبی دارن اونارو هم نقد کنید خوب میشه :blush: :giggle:
واااای ینی این بازی معدن خاطراته…چه چیت کد ها که یادداشت نمیکردیم رو یه تیکه کاغذ… یه نسخه دوبله فارسی هم داشت خیلی باحال بود 😀 :rotfl: ممنون از مقالتون.. منو برگردوند به سال های ۸۴-۸۳ ..یادش بخیر :yes:
بهترین نسخه gta از نظر من.
فکر کنم یه ۲۰ باری تمومش کردم واقعا ارزش تکرارش بالاست.
راکستارم که نشون داده به جز انقلاب به پا کردن تو سبک open world هدف دیگه ای نداره!!!!
بهترین بازی نسل ۶
این و اویل ۴ وگاد اف گیمز ۱ و۲
و البته هفت لایف دو اگه اشتباه نکنم همون سال عرضه شد :yes:
نمردیمو بیوگرافیمونو تو گیمفا دیدیم 😛
بابا هنوز زوده واسه نقد وایسین چند سال دیگه نقدش کنین :rotfl:
ممنون بابت مطالعه محمد جان…البته این مقاله روزی روزگاری بود نه یه نقد واقعی، یعنی گذری داشتیم به بازی های کلاسیک و قدیمی برای بازیابی خاطرات :heart:
آها.شرمنده.آره از اون نظر که انقلاب گیم پلی عناوین جهان باز بود تو زمان خودش.فکر کنم تمام توان ps2 رو استفاده می کرد.خسته نباش کسری جان
یکی از خاطره انگیز ترین بازی های عمرم :inlove:
فکر نکنم گیمری وجود داشته باشه که اینو بازی نکرده باشه :inlove: هنوزم بعضی وقتا بازیش میکنم
بهترین gta تو کل سری gta بود
حتی به نظر من از gtav بهتر بود از لحاظ ازادی عملو وجود ۳تا شهر و…..
و از همه مهمتر شخصیت های خیلی با حالی توش بود
واقعا بهترین بازی سری gta همین سن اندریاس هست، gta v داستانش خیلی ضعیف تر از san andreas و IV بود
من سن اندریاس رو با pc,ps2,android چهار بار تموم کردم
آقا iv داستان خیلی غنی و قوی داره ، ربط دادن گذشته ی نیکو در داستان بازی و… اصلن داستان سطحی و کلیشه ای نداره بهترین نسخه GTA از نظر من iv هست
IV نه تنها بهترین داستان تو سری جی تی ای رو داشت بلکه اولین انقلاب گرافیکی اصلی تو سری تو این نسخه رقم خورد (البته جدا از نسخه پی سی که فاجعه بود) قطعا بعد از سن آندرس آی وی جایگاه دوم تو سری رو داره و بعد از اون هم وایس سیتی
V میتونه بعد از وایس قرار بگیره
ممنون بابت مطالعه فرهاد جان
جالب اینجاست که من برای اجرای iv روی PC هیچ مشکلی نداشتم به جز کرک که بحثش جداست ولی نه لگ داشت ونه مشکل دیگه ای ،راحت با تنظیمات گرافیکی بالا اجراش کردم هنوز هم دارمش!
وقتی بازی رو تموم میکردی بدون چتر هم که از اون ارتفاع میپریدی زنده میموندی و با ی hesoyam همه چیز حل بود :laugh:
درست یادم نیست ولی فکر کنم از هر جایی که میپریدی زنده میموندی بعد از تموم کردن بازی ی خورده از ته جونت میموند
“با این بازی ها انجام داده است. به عنوان مثال داستان بازی Grand Theft Auto III در سال ۲۰۰۱ رخ می دهد و داستان Grand Theft Auto: Vice City در سال ۱۹۸۶؛ در این بین داستان نسخه San Andreas به سال ۱۹۹۲ می رود، در حالی که اتفاقات Vice City شش سال است که به اتمام رسیده و اتفاقات نسخه سوم هم هنوز رخ نداده است (در طول بازی می توانید اشارات زیادی را به هر دو نسخه مشاهده کنید)”
بنده این قسمت رو نتونستم درک کنم، اتفاقن راکستار ترتیب زمانی رو هم رعایت نکرده پس چطور میشه گفت داستان GTA ها -این سه گانه-به هم ربط داره؟ در کدوم قسمت اشاره شده به نسخه های قبل؟ شاید قسمتی از داستان رو من نفهمیدم، اگه منظورتون تصویر ساحل وایس سیتی تو اتاق پرو cj و این چیزها هست، نمیشه گفت ربط دادن!!
نه داداش فرهاد داستان کل این ۳ گانه به هم ربط داره
مثلا شخصیت کن روزنبرگ که یکی از مهم ترین شخصیت های وایس سیتی بود تو سان اندریاس حضور داشت یا شخصیت اصلی GTA III (کلود) و همچنین نامزدش کاتالینا تو GTA SA حضور داشتند یا…
و کلی شخصیت های مشترک دیگه که نسخه های این سری رو به هم ربط داده. 😉
آهان کلود رو یادم اومد اون مسابقه ی ماشین اما کن روزنبرگ کجاش بود. دقیقن؟! شاید می دونم ولی الآن یادم رفته
اما ربط مستقیم و تأثیر گذار که هر نسخه ادامه ی قبلی باشه نداره به هر حال درسته؟ مثلن کلود نقش فرعی تو یک مرحله داره فقط
الان توضیح میدم فرهاد جان
تو یکی از مراحل با کاتالینا آشنا میشیم که نامزد شخصیت کلود (شخصیت اصلی جی تی ای ۳) هست و خوده کلود هم تو یه مرحله از بازی حضور داره که قبل از اتفاقات نسخه سه است که در اون کاتالینا به کلود خیانت میکنه، این اشاره به نسخه سوم
تو یکی از مراحل هم با کن روزنبرگ از وایس سیتی ملاقات میکنیم که دوست صمیمی تامی از نسخه وایس سیتیه و به اسم تامی هم بارها اشاره میکنه تو بازی، اینم از اشاره به نسخه وایس سیتی
اون تصاویری هم که میگی در واقع جزوی از ایستر اگ های پر تعداد سن آندرس هستن که تو سراسر بازی پخشن
کسری جان دمت گرم بابت توضیحات :yes: ، چون این بازی ها رو وقتی که سن کمتری داشتم بازی کردم و اون موقع ها به جزئیات داستانی توجه نمی کردم، متوجه این نکات نشده بودم ، کن روزنبرگ رو هم رفتم یوتوب دیدم و مرحله اش یادم اومد ولی من هرچی فکر می کنم یادم نمیاد توی اون دیالوگ ها اسمی از تامی برده باشه! شاید چون نسخه ی ترجمه ی فارسی بوده ، اون تیکه رو چیز دیگه ترجمه کردن (نمی دونم) -ولی این بار که توی ps4 و زبان اصلی دارم میرم حتمن به این نکات دقت می کنم-با وجود اینکه خیلی وقته برای ps4 گرفتمش ولی بازی های جدید وقتی برای بازی های کلاسیک نمیذارن 😉
الان آدرس دقیق میدم فرهاد جان
تو مرحله The Meat Business که یه نبردی رخ میده، کن از شدت هیجان ناخودآگاه میگه که: وای این خیلی هیجان انگیزه درست مثله قدیما تامی
و سی جی هم با تعجب میپرسه: تامی دیگه کیه (با یه ادبیات متفاوت تری!)
مرسی بابت آدرس دقیق :yes: یه سؤال دیگه هم داشتم من همین الآن رفتم سراغ این بازی و دیدم دنیز که دوست مون بود -خونه اش تو گرو استریت قرار داشت-قهر کرده و اون آیکون قلب نیست (چون حوصله نداشتم این بار رابطه رو ادامه بدم) راهی هست که دوباره برگرده یا باید اون مرحله از اول اجرا بشه فقط؟!
تأیید کنید نظرم رو، از کسری سؤال داشتم
والا برای خودمم پیش اومد که دنیز با یکی دیگه از دوستای سی جی روبرو میشه و هر دو با سی جی بهم میزنن
در مورد برگردوندنشون فکر کنم بعد از یه مدت خود به خود ریکاور بشه و اگر هم نه نباید بازی رو سیو میکردی بعد از جدایی
دو بازی تو زندگیم بودن ک خیلی باهاشون خاطره دارم:
۱.GTA SA
۲.اسکایریم
اولی ک فکر کنم بخش داستانیشو ۲۰ بار تموم کردم.
دومی هم بیش از هزاران ساعت پاش وقت گذاشتم.
قدرت بازیهای جهان باز اینه و شاید دیگه مثل این دو بازی ساخته نشه.
بابت نقد هم ممنون :yes: :yes: :yes:
باورت میشه من هنوز اسکایریم رو سیستمم هست و بعضی وقتا بازم تو گیم Quest پیدا میکنم؟:))
تموم نشدنیه این بازی دادا.تازه من DLCهاشو بازی نکردم 🙁 🙁 🙁
دقیقا 😀
خوشبختانه اسکای ریم با تمام dlc ها برای ps4 داره میاد فکر کنم بهترین فرصت برای تجربه اش باشه
آخ آخ اگه گرافیکش رو ارتقاء داده باشن ک عالی میشه. :yes: :yes: :yes:
فوق العاده ترین بازی عمرم . لامصب هرچه میرفتی جلوتر تموم نمیشد! چقدر سر اون آموزش هواپیما اعصابمون خورد شد … راز انگشتای بهم چسپیبده سی جی رو هم که دیگه نگو! اصا اون موقع مد شده بود بین ما راهنمایی ها (اونموقع من سال دوم بودم) که با انگشتای بهم چسبیده بهم دست بدیم!
ولی خود بازی واقعا غمگین کننده بود … مخصوصا (خطر اسپویل) وقتی بیگ اسموک و رایدرو کشتیم … من موقع کشتن بیگ اسموک گریه کردم 😥
اما انصافا هیچی مثل این نمیشد که بری واسه خودت الکی چرخ بزنی . اونموقعم دوره اوج مادسازها بود که چپ و راست ماد میدادن . دوبله فارسی خاطره انگیز بازی هم که دیگه نگو 😀
واقعا این بازی یه شاهکار به تمام معنا بود . دید خیلیا رو نسبت به سیاه پوستا هم عوض کرد و سیاه پوستا اونموقع یادمه با غرور میومدن بیرون . (لامصب این GTA SA چقدرم رمز داشت!)
یادش بخیر اونوختا …
GTA V که نمره ی ۹۸ رو روی پی سی گرفت محصول چندین سالی تلاش Rocstar از gta 1 تا الان بوده …
چقدر خوبه بازی سازای داخلیمون و همینطور مردم هم بدونن موفقیت یک شبه به دست نمیاد و تلاش میخواد …
پس اینقدر سره بازی سازای داخلی غر نزنین لطفا :))
چیرو با چی مقایسه کردی!!
ما یک سری قاعده و قوانین ت خ م ا ت ی ک داریم که صد سال دیگه ام بگزره همینه ک همینه
مى خواستم همین و بگم ..
نقد فوق العاده بود مثل همین بازی که فوق العادس
از جمله سرگرمی های سالم و مفرح بازی، رفتن به منزل دوستانتان جهت صرف یک فنجان قهوه داغ است!
این جمله باحال بود . :laugh:
واقعا توی سنداندرس من به نوعی توی بازی زندگی کردم . مرحله ی خلبانی هم اینقدر سخت بود که فکر نکنم اموزش خود خلبانی واقعی اینقدر سخت باشه .ممنون مقاله زیبایی بود .
اره اون جا که باید به اون پسره کمک کنی یه نفر شکست بده خیلی سخت بود
ممنون بابت مطالعه دوست عزیز :heart:
نمیشد بحث Hot Coffee رو زیاد باز کرد البته فکر کنم خیلیا بدونن داستانو
کلا سیستم پرواز تو این سری از اعصاب خرد کن ترین چیزهاست و همیشه یه لنگی میزده حتی تو V
نقد بسیار زیبا بود
بهترین بازی نسل ۶ و جز بهترین بازیای تاریخ(اگه نگیم بهترین)
آزادی عملی که تو این بازی داشتیم تو هیچ بازی ای ندیدم(حتی gta v)
گیم پلی رو هم که هیچی نمی گم
یکی از چیزایی که تو نقد زیاد چیزی ازش گفته نشد ماموریتای بازی بودن.تنو ماموریتا عالی بود
آر یک-آر دو-ال یک-ضربدر-چپ پایین راست بالا چپ پایین راست بالا 🙂 🙂
کسایی که با ps 2 بازی کردن می دونن چی میگم :evilgrin:
((آر یک-آر دو-ال یک-ضربدر-چپ پایین راست بالا چپ پایین راست بالا))
تو این چند خط کلمه بخشی از زیباترین قسمتای زندگیم هست دمت گرم بردیم قدیما 🙁
:yes:
یکی از بهترین و برترین بازی های عمرمه…. دستتون درد نکنه… خیلی ممنونم از زحمتکشیاتون….. :yes:
خواهش میکنم علی جان
خوشحالم که تونستم خاطراتتونو زنده کنم :heart:
ممنون واقعا عالی بود منم مثل بقیه با این شاهکار زندگی کردم :yes: :yes: :yes: :yes: :yes:
یادش بخیر . اگه راکستار این نسخه رو برای پی سی ریمستر کنه با کله میگیرم
ولی من شخصیت اصلی سی جی رو دیدم Dr. Dre نیست
اره شخصیت اصلی اوباما :evilgrin: :evilgrin: :evilgrin: :evilgrin: :rotfl: :rotfl:
خخخخ
درسته علی جان هیچ کدوم ثابت نشده که دقیقا از روی شخصیت هایی مثل دکتر دره یا حتی آیس کیوب مدل سازی شدند و اینا فقط یه احتماله، البته مدل سازی رایدر رو نمیشه انکار کرد که چقدر شبیه به ایزی ای فقیده
یکی از بهترین بازی های عمرم هست این سن اندرس با اون داستان قشنگ ومرحله های خفن .از رایدر و اسموک نامردم متنفرم :pissedoff: :reallypissed: :reallypissed: :reallypissed: :pissedoff: :pissedoff: :pissedoff: :pissedoff: :pissedoff: :pissedoff: :pissedoff: :pissedoff: :pissedoff: :pissedoff: :pissedoff: :pissedoff:
چقد حال میداد سوار پیکان جوانان میشدی تو خیابون های بالا شهر دور دور میکردی 😎 بعد جواد یساری گوش میدادی.
ممنون آقای کاظمی مقاله خیلی خوبی بود
خوشحالم که راضی بودید علی جان :heart:
هیچ وقت یادم نمیره وارد خیابون میشدی بالاسا داشتن مواد میکشیدن یه چیزی دستشون بود من همیشه فکر میکردم جعبه شامبو پرژکه خخخخ
یادش بخیر واقعا یادش بخیر..
وای واقعا غافل گیر شدم اصلا انتظار نداشتم وارد گیمفا بشم و بعد اولین چیزی که میبینم اسم بهترین بازی عمرم باشه واقعا جای خالی این بازی بد جوری تو گیمفا حس میشد
ممنونم بابت نقد بازی ابر شاهکار نقدشم شاهکار
اگه بگیم برترین بازی تاریخه زیاده روی نکردیم
یکی از برترین غافل گیری های عمرم وقتی صحنه خیانت رایدر و اسموک رو دیدم بود اصلا انتظارش رو نداشتم
تنپنی به نظر من یکی از ۱۰ شخصیت منفی برتر صنعت گیمه.
واقعا یکی از اولین بازی های عمرم بود.
بازم ممنون بابت این نقد عالی
صد در صد همینطوره که سن آندرس اگه بهترین تو تاریخ نباشه قطعا یکی از بهترین هاست
خوشحالم که خوشتون اومده دوست عزیز :heart:
یادش بخیر عجب دورانی بود
بازی از تو اون کوچه شروع میشد با یه دوچرخه کنار دیوار 😥
گرافیکش زمان خودش انقلابی بود واقعا :yes: :yes:
ممنون آقای کاظمی عالی بود
باورت نمیشه ارمان حدود ده بار با رفیقم حدود ده بار مى بردیم یه جا گیر مى کردیم ( اون مرحله ى هواپیما که خیلى ها گیر کردن ) دوباره از اول تقریبا ده بار شد
دستتون درد نکنه.واقعا خاطرات مارو زنده کردید.چندین بار این بازیو تموم کردم از بس که شاهکار بود :shy:
اسم این بازی اومد باز خاطرات من زنده شد
یادمه داشتم اینو بازی میکردم خالم اینا خونمون بودن دختر خالمم داشت بازی کردن منو نگاه میکرد تقریبا ۱۰ سال پیش بود فک کنم
بعد من تا اون زمان هیچوقت دونفره اینو بازی نکرده بودم کسی نبود باهاش دوتایی بازی کنم و خیلی دوست داشتم تجربه کنم دونفرشو اگه یادتون باشه یه جاهایی بود میرفتیم با دسته دوم استارت میزدیم بازی دونفره میشد اون زنه نفر دوم میشد خلاصه من اون روز رفتم دسته دوم اوردم وصل کردم به دختر خالم گفتم بیا دوتایی بازی کنیم بعد دوتایی همینطور که داشتیم بازی میکردیم وقتی دوتا کاراکتر بهم نزدیک شدن زد L1فشار بده منم فشار دادم و …
همه ام داشتن نگاه میکردن ۸ بار رنگ عوض کردم سر اون قضیه :rotfl: :rotfl:
تا چند سال پیش جزو نیاز های روزمره م بود بازی کردنش 🙂 ینی اگه یه روز بازیش نمیکردم انگار چیزیو از دست داده بودم
مقاله رو هنوز تا انتها نخوندم ولی Driver 1 و Driver 2 از GTA III قدیمی تر هستن و جهان باز بودن و آزادی عمل بدی هم نداشتن
کامل ترین بازیه gta از نظر ازادیه عمل همینه
نمیدونم این همه قابلیتو چرا توی V نیاوردن
یادش بخیر میرفتم کلوپ دمه خونمون ۲۰۰ تومن میدادم که ۱۵ دقیقه بازی کنم، بعد برا کامپیوتر هم ۵ ۶ تا cd بود که نمیشد.بازی کنم تا موقعی که dvd بازی اومد و هنوز که هنوزه بعد ۱۰ سال دارمش
من دارم برای اولین بار بازی رو تمام میکنم دیشب اون مرحله که OG Loc تو خونه سی جی پارتی گذاشته رو تمام کردم قبلا رو پلی ۲ داشتم ولی فقط تو شهر چرخ میخوردم و هیچ وقت نشد مراحلش رو برم :reallyangry: :reallyangry: :reallyangry:
کسی میدونه وقتی دوست د.خ.ت.ر cj قهر کنه و اون نماد ق.ل.ب بره، میشه دوباره برگردوند یا نه؟! د.ن.ی.ز رو می گم
من مى کشتمش 😀 هیچوقتم این ماشین ب.ى ص.حابش رو نمیشد برداشت ( دراش قلف بود ) 😀
باید یه مقدار بری باهاش بیرون بعد در ماشینش باز میشه میتونی برداری
دوستانی که منفی دادن، برن این قهوه ی داغ رو که در متن اومده سرچ کنن در یوتوب، تا بدونن چرا من یهو این سؤال رو پرسیدم! خودم تازه به این نکته رسیدم که نباید میذاشتیم اون نماد قلب با بی توجهی از بین بره!
تونی قهوه داغی ک شما میگی اول توسط خود راکستار از بازیش سانسور شد ولی ی مد اومد ک سانسورو برمیداره و بازی رو فقط ب بیرون رفتن با دوس دخترش محدود نمیکنه
*اون
ببخشید داداش یعنی نسخه ی ps2 (اصلی) سانسور شده ست؟ و این چیزی که در یوتوبه فقط یه ماد هست؟ بنده فکر کردم که ویژگی اصلی خود بازی هست که متن بهش اشاره کرده،،می گم شاید اون سانسور مربوط به این نسخه های دوبله شده بود؟! کسری جان این مطلب درسته ؟ قهوه ی داغ در حالت عادی هست یا نه؟
وقتی شما باهاش زیاد بیرون بری درسته بازم اون فعل رو انجام میده ولی دوربین بیرون خونه رو نشون میده.این مد نمای داخل رو نشون میده و اتفاقات رو میشه دید و ی مینی گیم هم هس
نسخه پلی اون مد رو نداره و بیرون خونه رو نشون میده
ولی من بازم True Crime رو بیشتر از GTA san andreas دوست دارم
آروزمه True Crime , Skyrim , igi , Half Life نسخه جدیدشون معرفی بشه …
هرچند دیگه وقت بازی کزدن ندارم
Sleeping dogs همون true crime که حقوقشو اسکوئر انیکس خریده از اکتی
یکی از بهترین بازی های عمرم :yes: :yes: :yes:
۷ یا ۸ بار تمومش کردم همش هم رو نسخه ای که دوبله فارسی بود ولی ماشیناش خارجی بودن
الانم سه نسخه کلاسیک و گل سرسبدشون سان آندریاس چند روز پیش تو اپ استور تخفیف خورد خریدم دارم رو گوشی میرم :inlove: :inlove: :inlove:
پوستم کنده شد تا اون مرحله هایی که باید برای زیرو با اون هواپیما و هلی کوپتر اسباب بازیش انجام میدادی برم
از همه سخت تر مرحله ای که باید با یه هواپیمای قراضه بری دنبال جت! :laugh: :laugh: :laugh:
پریروز هم خدا رو شکر یکی از دوستان نسخه زبان اصلی کامل بدون حذف صداها رو داشت ازش گرفتم میخوام یه بارم زبان اصلی برم 😀 😀 😀 😀
یه چیت هم میگم برای همه خاطره ساز شه HESOYAM
از مدیران گیمفا خواهش میکنم رو گیردادن سیستم بررسی نظرات رو من یه کنترل بکنن چون واقعا اعصاب خردکنه
راستی جریان ساعت سه و نیم چیه؟
به پاس دوران درخشان و طلایی کنسول ps2 و همینطور دوران تحصیل من که در محل به دلیل کله کچلو پوست سبزه ام که به من سی جی میگفتند اشک خواهم ریخت و با دیدن عکسای این بازی غرق در خاطرات خواهم شد یادش بخیر Hay Cj C’mon man این بازی سراسر خاطره سراسر وفاداری به خانواده و جون دادن برای خانواده است هنوزم رمز Hesoyam برای پول و جان بی نهایت و wanrltw برای گلوله های نا محدود میدرخشد راک استار عاشقتم همین الان قسم میخورم اگه راک استار اراده کنه و این بازی رو ریمیک کنه برا نسل ۸ ها طوفان به راه میفته فکر کنم تو فروش جی تی ای ۵ اختلال ایجاد کنه گفتم جی تی ای ۵ یاد اون موقع ها افتادم که به نسخه وایس سیتی میگفتن جی تی ای ۴ به خاطر اینکه بعد نسخه ۳ اومده بود و به سن آندریاس میگفتن ۵ ههههههه چقدر زور زدم تا بفهمونم بابا این یه نسخه بدون شماره اس بگذریم هنوزم خیلی ها به سن آندریاس میگن ۵ اما ناموسا نسخه وایس سیتی یکی مرحله کشتن قصاب و سن آندریاس هم یکی مرحله فرار با بیگ اسموک با موتور کیپس عالی بودن این مرحله ها یادمه تو مرحله هواپیما کنترلی هر دو نسخه جر خوردم ماله وایس سیتی که ساختمون رو باید منفجر میکردیم خیلی سخت بود ولی سن آندریاس لامصب باید همه ماشین هایی که تو نقشه بودن که چندین بار هر مرحله رو رفتم زنده باد راک استار کبیر
ای بابا تایید کنید اهههههه
من هنوزم دارم زور میزنم تا به مردم بفهمونم دارن اشتباه میگن هنوز برای این که بفهمن دارم چی رو میگم مجبورم بگم ۵
ادوارد بعضی وقت ها فکر می کنم آیا بهتر نبود GTA sa با گرافیک نسل هفتمی و اوایل نسل ۷ به عنوان نسخه ی ۴ منتشر میشد؟!
یادمه یه چند جای بازی به مدت طولانی گیر کرده بودم اولین جایی که گیر کردم اون مرحله ووزی بود که باید میرفتیم زیر آب تا حجم شش ها رو زیاد کنیم با کلی فکر یه لحضه فکر کردم که کاری که ووزی گفت رو انجام بدم که تونستم ردش کنم
بار دوم تو مرحله گواهینامه خلبانی گیر کردم خیلی آزار دهنده بود
بار سوم سر مرحله دستپرد به کازینو گیر کردم همون جا که باید یکی از دوست دخت.رامون (میلی) رو …………. تا راضی بشه کارت عبور رو بهمون بده لامصب یه جاش دوست دخ.تر اولمون (دنیز) پیداش میشد رابطمون رو خراب میکرد.
بار چهارم هم تو اون مرحله که اون پیر مرده صاحب کازینو (هر چی فک میکنم اسمشو یادم نمیاد فقط میدونم تو GTA 3 حضور داشت) میگه باید بریم یه گروه که دارن با هواپیما میان رو بکشه اصلا نمیدنستم چطوری باید بهش رسید خیلی سریع تر حرکت میکرد بعد ها فهمیدم باید خیلی ازش بریم بالا تر بعدش اوج بگیریم بریم بالا سرش تا کارل بپره تو هواپیما.(این حرکتش خیلی تخیلی بود) بعد همه رو قتل عام میکنه و بعدش کاپیتان رو هم میکشه و کنترل هوا پیما رو به دست می گیره.
ولی اون حرکت پریدنش خیلی تخیلی بود.
خب اینا برا بار اول بود ولی دفعات بعد مثل آب خوردن تو کمتر از ۲ هفته تمومش کردم یادمه مرحله رقص ماشین که اکثرا توش می مونن رو خیلی راحت رد کردم.
داداش مشکل رقص ماشین ها این بود که توی ورژن pc نمی دونستیم که باید از ماشین حساب سمت چپ استفاده کرد همه فکر می کردن از کلید های نشان گر باید استفاده کنیم، اون موقع هم مثل الآن راهنمایی های اینترنتی زیاد نبود یا خیلی ها اصلن اینترنت هم نداشتن، بخاطر همین بعضی ها در اون مرحله به مشکل می خوردن یه مدتی
منم نمیدونستم رفتم به رفیقم اون زمان زبانش خوب بود گفتم اونم گفت باید نفست زیاد شه با کلی دردسر رمز زیاد شدن نفس رو گیرم آوردم رد کردم
ببخشید ولی به نفس چه ربطی داشت دقیقن؟ 😐 مشکل با دونستن همون کلید های ماشین حساب حل بود، البته اینجا یه انتقاد به راکستار وارد هست که در اون قسمت مشخص نکرده بود که کدوم کلید ها رو باید استفاده کرد در PC اصلن بهتر بود با کلید های دیگه بهینه اش می کردن
تا جایی که عمر گیمری من قد میده این بازی یکی از پیشروهای این مسائل(…….)بود .اما خب چه کنیم دیگه ..من مرحله رقص ماشین هارو گیر کردم چند بار و رد نشدم…..باید چی کرد اونجا باpc ؟!!!هر روشی به عقل جن و انس و حتی حیوان میرسید رو آزمودم اما ……بعد همونطور که اشاره کردم من در کانون گرم خانواده بازی میتونم بکنم؟!!الان دوستان یه حرفایی زدن که…میشه کاریش کرد؟!!
بیوگرافی cj
صمد جزایری ملقب به cj در خوانواده ایی مذهبی در سال ۱۹۷۶ در خوزستان چشم به جهان گشود
وی برای ادامه ی تحصیل به ساحل شرقی سفر کرد
و پس از فارغ التحصیل شدن در رشته ی آبیاری گیاهان دریایی برای پیدا کردن قاتل مادر خود به لوس سانتوس سفر کرد
او بسیار فقیر بود به طوری که در مصاحبه هایش اینگونه میگوید:
من به قدری فقیر بودم که فقط یک زیرپوش سفید و یک شلوار کتان قهوه ایی داشتم و حتی موقع شنا هم آن هارا میپوشیدم
همچنین او از مریضی لامبادا رنج میبرد
و علائم این مریضی پیوستن انگشتان دست به هم بود
او به دنبال قاتل مادر خود میگشت و سرانجام او را پیدا کرد
قاتل مادر او فردی به اسم
بردیا اسحاقی ملقب به بیگ اسموک که برادر وی بود را کشت و به زندان افتاد
و او در مصاحبه اش اینگونه گفت:
رادمان ملقب به رایدر یک سخنی را به من گفت که همیشه به یاد و هست و این سخن زندگی مرا عوض کرد و این سخن این بود:
😀
و این سخن این بود:
پا بزن ا.شغال 😀 😀
نصف عمرم بر فنا رفته
هیچکدوم از نسخه هاشو بازی نکردم :-(( :-(( :-((
😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐 😐
یعنی ناموسا اگه سی جی و همینطور نسخه ۵ ام رو بازی نکنی ها میتونم بگم گیمر نیستی همین الانم دیر نیست شروع کن مرد نسخه آی وی یا ۴ رو پیشنهاد نمیدم چون شخصیتش یجورایی روس هستش و من اصن حال نکردم باهاش ولی سال بعدش لیبرتی سیتی اومد اون خوبه البته ۲ تا داستان داره ولی از ۴ بهتره به نظرم ولی هیچی سن آندریاس و ۵ نمیشه فقط سی جی و عمو ترور خدای روانی ها و عصبانیت های قشنگ و خوب فقط نسخه ۵ رو بازی کردی مایکل رو نکش لطفا چون نسخه ۵ چندتا پایان داره ترور با مایکل دعواش میشه سر همین میره که مایکل رو بکشه ولی میتونی نکشیش ببخشید اسپویل کردم ولی پایان بدون یکی از این شخصیت ها مزه نمیده و یه چیز دیگه وقتی ۵ رو شروع کردی به بازی سعی کن اولش رو تنها بازی کنی چون وقتی اول بازی شخصیت ها رو میخواد معرفی کنه وقتی میره ترور رو نشون بده و بازی رو باهاش شروع کنی در حال کشتی گرفتن نشونش میدی میفهمی چی میگم که خلاصه با خانواده بازی نکن اولش رو که آبرو و حیثیت برات نمیمونه سرم اومده که میگم نفهمیدم چجوری ال سی دی رو خاموش کردم با ترکوندن ps3 ایم فاصله زیادی نداشتم با ۲۳ سال سنگ رو یخ شدم
یعنی من باید بعد هر کامنت یه کامنت تایید کنید هم بزنم
اتفاقن iv از همه مهم تره چون نسخه ی اصلی هست بهترین داستان رو داره و اگه طرفدار سبک واقعیت باشی iv از همه بهتره دلیل اصلی اینکه بعضی ها می گن سن آندرس بهتر از iv هست بخاطر اینه که iv تخیلات و فان sa رو نداره اما این از نظر من بدی نیست خیلی هم نکته ی خوبیه اتفاقن
داداش شما چرا باید شرمنده بشی، اولن که بازی رو شما نساختی که بخوای جواب پس بدی دومن اینجور چیزها واقعیته دیگه، غیر اینه؟ راکستار واقعیت رو ساخته
خخخخخخخخ قهوه داغ از تفریحات بسیار مفرح و سالم!!!
یکی از بهترین بازی های عمرم و همین طور پر خاطره ترین .در واقع خاطره های که همراه با اون بازی اتفاق می افته به یاد میمونه و حس عجیبی به آدم دست میده و همین خاطرات قدیمی گذشتس که باعث لذت از اون بازی میشه یکیشم همین بازی یا پرنس آف پرشیا یا کراش الی غیر .
در ضمن یکبار هم بنوسید شبی شبگاری به جای روزی روزگاری . :silly:
ممنون .
یادش به خیر شاهکاری که هیچوفت فراموش نمیشود
بهترین بازی دوران نوجوانی من. یادش بخیر .حیف که نسخه پنجم چه از نظر داستان و وسعت محیط و تنوع کارها و ماموریت ها به پای سان آندراس کبیر نرسید.
والا من مطمئن نیستم نسخه پنجم مپش(وسعت محیط) بزرگتر بود یا سان آندرس ولی میدونم که نسخه پنجم جزئیات فوق العاده بیشتری داشت و کارهای فوق العاده بیشتری هم میشد توش انجام داد در کل این بازی زمان خودش خوب بود و درست نیست با gta v مقایسه بشه که از هر نظر کامل تر از سان آندراسه
این بازی افسانس
افسانه
انقدری که ریمیک سان اندرس رو میخوام gta بعدی رو نمیخوام 😀
اگه بخوایم احساسی نظر ندیم چون منم این بازی رو تو زمان خودش بازی کردم و خیلی هم حال کردم مثل همه ولی نمره ۱۰ زیاده چون ماموریت های بازی تو زمان خودش که سال ۲۰۰۴ بود هم یه مقدار کسل کننده بود و گرافیک بازی با اینکه قبول دارم انقلاب بود تو زمان خودش ولی انیمیشن ها اصلا جالب نبود و خیلی خشک بود(بازی های بهتری هم از نظر انیمیشن و گرافیک بود تو سال ۲۰۰۴) من نمره ۸٫۵ یا ۹ رو بهتر میدونم البته این نظر منه فقط…چون من از مراحل بازی زیاد لذت نبردم وبیشتر دوست داشتم تو دنیای بازی بچرخم و خب این خودش یه تنهایی یه ضعفه بزرگه
من که همین امروز هم بازی می کنم هیچ نقطه ی ضعفی نمی بینم! ضمن این شما باید در نظر بگیری که یک بازی ow با اون وسعت رو نمیشه با بازی های خطی مقایسه کرد در گرافیک و کیفیت انیمیشن
مراحل ضعیف رو چی میگی شما؟؟!به نظر من مراحل بازی فقط جنبه ی باز کردن قابلیت ها رو داشت و خودشون به تنهایی لذت خاصی نداشت…من حرفم اینه که نمره ۱۰ زیاده وگرنه در عالی بودنش که شکی نیست
خب چندتا نکته لازمه: ۱-اول از همه شما باید مأموریت ها رو باتوجه به اون زمان و مقایسه با GTA های قبلی بررسی کنید که در این زمینه بنظر نمیاد که بد باشه ۲-طبیعی هست که وقتی تعداد زیادی مأموریت وجود داره نمیشه که همشون شاهکار ۱۰۰ درصدی باشن بالأخره افت هم پیدا میشه ۳-همین باز کردن قابلیت های جدید چیز کم اهمیتی نیست حالا درسته همه ی ما با چیت میزدیم تمام قابلیت ها رو همون اول باز می کردیم و غیره ولی شما بدون چیت در نظر بگیر که همون مأموریت های به ظاهر کسل کننده که هدفش ویژگی جدید هست چقدر قشنگ میشه ۴-رعایت تنوع مأموریت ها به خوبی انجام شده کسل کننده به حالتی می گن که تنوع نباشه یا خیلی کم باشه
والا این بازی دیگ نقد نمیخواد
ما خودمون یه پا منتقدیم برا این بازی :))