یک عمر خاطره، یک عمر لذت / برترین عناوین سری Metal Gear Solid
یادش به خیر! زمانی بود که تکلیف سری دوستداشتنی Metal Gear Solid با خودش معلوم بود و دقیقا یک عنوان مخفیکاری و یک Tactical Espionage Action بود و بس. در آن زمانها کسی جرات نداشت به این بازی جایزه بهترین بازی سال در بخش اکشن-ادونچر را در کنار بتمن اهدا کند!
بازی Metal Gear Solid V: The Phantom Pain یک شاهکار بود و حتی لیاقت نمره کامل گرفتن را نیز داشت (که البته از برخی سایت ها هم نمره کامل را دریافت کرد و از بقیه سایت ها هم امتیازات بسیار عالی را کسب کرد) اما نکته چیز دیگری است. این بازی اگر بازی سال نشد شاید به این دلیل بود که نامش Metal Gear Solid بود و همه انتظار یک بازی مثل همیشه در این سری را داشتند ولی با عنوانی جهان آزاد مواجه شدند که در آن نه خبری از داستانگویی همیشگی بود و نه خبری از کاتسینهای طولانی همیشگی پر از صحبت و البته در پایان آن هم کاملا ردپای درگیریهای کوجیما و کونامی در اواخر کار به چشم میخورد و به گفته بسیاری، بازی انگار که ناقص به پایان رسید زیرا که مرحله ۵۱ بازی در زمان انتشار آن هنوز آماده نشده بوده، ولی بازی منتشر شده است و بعد آن مرحله را در نسخههای ویژه بازی قرار دادند. بازی رنگ و بوی خیلی زیادی از یک Metal Gear کلاسیک نداشت و همان طور که در بخش جوایز بازیهای سال نیز اعلام شد این بازی در کنار بتمن! و دیگر عناوین اکشن-ماجرایی کاندید شد و انصافا هم به قدری زیبا بود که برنده شد. کوجیما اکشن-ماجرایی هم که بسازد بهترین آن را میسازد.
خیلی از طرفداران دو آتشه و قدیمی بازی نه تنها از انتخاب نسخه پنجم به عنوان بازی اکشن ماجرایی سال خوشحال نشدند بلکه آن را نوعی کنایه و طعنه به حساب میآوردند. یک چیز کاملا واضح بود و آن این که Metal Gear Solid V: The Phantom Pain هر چه هست یک شاهکار است و شاید المانهای منتسب به سری Metal Gear Solid در آن کمرنگتر از قبل شده باشند ولی هنوز هم به صورت غالب، یک Metal Gear Solid است و بهترینها را در هر بخش برای ما به ارمغان میآوزد.
اکنون که تکلیف ادامه این سری محبوب با رفتن کوجیما مشخص نیست، احتمال بالایی در گند زدن کونامی به نسخههای بعدی این سری بدون کوجیما وجود دارد زیرا کونامی ثابت کرده است هر کاری بلد نباشد گند زدن به بازیهای خوب خود را به شکل عالی بلد است اما امیدواریم که در مورد سری Metal Gear Solid لااقل این اتفاق رخ ندهد. اگر این سری بدون کوجیما همین روند نسخه پنجم را ادامه دهد شک نکنید که دیگر کمکم کلا تغییر سبک خواهد داد و به کل یک اکشن-ادونچر جهان-آزاد خواهد شد. کوجیما میدانست در نسخه پنجم چطور این مرز را حفظ کند که بازی علاوه بر دیگر المانهایی که دارد هنوز یک مخفیکاری عالی هم باشد ولی تضمینی نیست که کونامی بتواند این مرز باریک را حفظ کند.
وقتی با چند تن از دوستان نزدیکم که از طرفداران دو آتشه این سری هستند و از قدیم تا به حال تکتک نسخه های آن را بارها و بارها بازی کردهاند در مورد نسخه پنجم صحبت میکردیم حرفهای جالبی داشتند. The Phantom Pain شاهکار است ولی زیاد منتظر یک متالگیر ناب نباش و کمی نام بازی را فراموش کن. هر کدام شاید همین نسخه پنجم را ۸۰ ساعت هم بازی کرده بودند ولی آن برق رضایت یک طرفدار متالگیر مانند برقی که در چشمان آنها بعد از انجام Snake Eater دیده بودم در چشمانشان نمیدرخشید و کلامشان پر از شادی نبود زیرا آنها یک متالگیر ناب میخواستند.
با توجه به تمامی این مسائل تصمیم گرفتیم تا نگاهی به گذشته و تاریخچه غنی عناوین سری Metal Gear Solid بیاندازیم و برترینهای این سری را با هم برشماریم. وقتی به نام عناوین گذشته نگاه میکنیم و چشمانمان را میبندیم و یاد بازی کردن آنها میافتیم آنگاه است که به یاد میآوریم یک Metal Gear Solid باید دقیقا چگونه باشد. ما مشکلی با یک کاتسین ۳۰ دقیقهای پر از حرف نداریم و میخواهیم متال گیر همانطور باشد که همیشه بوده است. بر این اساس در این مطلب ۵ بازی برتر این سری را با هم مرور میکنیم و با یادآوری آنها خاطرات خوبی را با یکدیگر مرور خواهیم کرد. بسیار راغب هستم تا بدانم عناوین مورد علاقه و برتر شما در این سری کدام بازیها هستند و آیا مثلا نسخه پنجم هم در لیست شما جای دارد یا خیر؟ البته اگر عناوین قدیمی را بازی نکرده باشید و از بازیبازان جدیدتر باشید احتمال بسیار بالایی برای حضور Metal Gear Solid V: The Phantom Pain در لیست برترینهای شما وجود دارد ولی شاید اگر از قدیمیترها و همدورههای من باشید نظرتان مقداری فرق کند و این بازی را در ۵ عنوان Metal Gear برتر خودتان قرار ندهید. به هر حال انواع و اقسام نظرات مختلف در مورد عناوین این سری پرطرفدار وجود دارد و سلیقهها نیز بسیار متفاوت هستند. در این مورد بعد از مقاله با هم صحبت خواهیم کرد و اکنون بیش از این وقت شما را نمیگیرم و دعوت میکنم تا با ۵ عنوان برتر سری Metal Gear Solid همراه باشید.
۵- Metal Gear Solid: Peace Walker
Metal Gear Solid: Peace Walker یکی از جدیدترین نسخههای سری متالگیرسالید قبل از نسخه پنجم میباشد و به قدری این بازی کامل و جذاب بود که خیلیها قبل از عرضه Ground Zero و Phantom Pain اعتقاد داشتند حتی میشود آن را نسخه پنجم هم فرض کرد. شاید همان افراد و طرفداران اکنون هم بعد از نسخه پنجم هنوز اعتقاد داشته باشند که Peace Walker خیلی متالگیرتر! از Phantom Pain است. قبل از این عنوان هم در فرنچایز متالگیر عناوین پورتابل مثل Portable Ops و Acid را دیده بودیم ولی Peace Walker اولین نسخه پورتابلی بود که در حد و اندازه و مقیاسهای نسخه های اصلی و کامل این فرنچایز قدرتمند محسوب میشد و حسی مانند تجربه آنها را به بازیباز میداد.
این نسخه که ماجراهای ادامه نسخه سوم یعنی Snake Eater را دنبال میکرد، بر روی کنسول دستی اجرای بینظیری داشت و همچنین داستان این بازی به قدری محکم و با صلابت و زیبا بود که به واقع شایسته به دوش کشیدن نام متال گیر بود. وقتی یک عنوان به نام Metal Gear Solid: Peace Walker شماره پنجم رنکینگ یک فرنچایز باشد خودتان متوجه شوید که با چه سری قدرتمند و بینظیری طرف هستید.
۴- Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots
دیگر عنوان لیست ما در حقیقت آخرین نسخه شمارهدار این سری قبل از انتشار Phantom Pain است که Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots نام دارد و عنوانی بینهایت زیبا و پرکشش و دوست داشتنی بود. Guns of the Patriots به واقع یکی از عناوین انحصاری System Seller برای کنسول محبوب پلیاستیشن ۳ به شمار میرفت و بسیاری از جمله خود من یکی از دلایل اصلی و شاید دلیل اصلی خرید کنسول پلی استیشن ۳ برای آنها بازی کردن Metal Gear Solid 4 بود.
بزرگترین اعتراضی که بسیاری به این نسخه وارد میدانستند وابستگی بیش از حد بازی به کاتسینهای بسیار بسیار طولانی بود و همچنین داستان بازی در مواقعی حتی برای سری متالگیر با تاریخچهای از اتفاقات عجیب باز هم دیوانهکننده و عجیب و غریب به نظر میرسید اما به هیچ وجه نمیتوانستید عاشق آن نباشید. مبارزات بازی فوقالعاده طراحی شده و گویی نسخه تکاملیافته مبارزات تمامی عناوین قبلی این سری و دقیقا به همان قدرتی بودند که از اسنیک انتظار میرفت مبارزه کند. Old Snake درذ این بازی جذبه خاصی داشت و از آنجا که Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots اولین نسخه کنسولهای خانگی این سری در نسل هفتم محسوب میشد با یک جهش گرافیکی خیرهکننده به خوبی از قدرت بالای پلی استیشن ۳ استفاده کرده بود و همین مسئله به طبیعیتر بودن و پرجذبه بودن چهره اسنیک پیر و تمامی وقایع بازی کمک شایانی کرده بود.
۳- Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty
Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty شاید یکی از بحثبرانگیزترین عناوین در تاریخ بازیهای رایانهای است، البته از نظر مواردی که اغلب بازی های دیگر باعث ایجاد بحث می شوند. اتفاقات و پیچ و تاب های اوایل بازی که به جایگزین شدن اسنیک با Raiden می انجامد واقعا حرکت شجاعانهای بود و کوجیما دل و جرات زیادی داشت که این ریسک را کرد و البته باید اذعان داشت که پاسخ و بازخوردهای سخاوتمندانه ای هم دریافت کرد.
شاید در ابتدای بازی شخصیت Raiden با کمی مقاومت از سوی طرفداران روبرو شد ولی وقتی کمی از بازی می گذشت و آرام آرام از رازهای گذشته آشفته و ناآرام وی آگاه می شدیم حس بهتری به وی پیدا می کردیم و وقتی این موضوع با داستان توطئه بلند مدتی که با آن روبرو بودیم ترکیب می شد باعث ایجاد لحظاتی در بازی می شد که از خودمان سوال می کردیم آیا این ها واقعی است یا خیر. جهش در گرافیک و گیم پلی بازی نسبت به نسخه اول بازی بسیار عظیم بود و حتی در زمان حال نیز تجربه این بازی هنوز جذاب و زیباست.
۲- Metal Gear Solid
عنوانی که همه چیز با آن شروع شد و افسانه با آن رقم خورد. Metal Gear Solid وقتی در سال ۱۹۹۸ منتشر شد به واقع صنعت بازی را برای همیشه تغییر داد و به بازیبازان لذتی وصف نشدنی را به همراه تجربه نخستین سینماتیک واقعی آن ها هدیه داد. درست است که عناوینی مثل فاینال فانتزی ۷ کات سینهای بسیار زیبا و داستان های فوق العاده ای هم داشتند ولی داستانی که پشت متال گیر سالید وجود داشت تجربه حس یک فیلم واقعی در قالب بازی را به بازیباز می داد که چنین چیزی را هیچ گاه در عنوانی ندیده بودیم.
مبارزه با باس ها بسیار خلاقانه و نو آورانه بود مثل مبارزه با Psycho Mantis دیوانه که بسیار به یاد ماندنی است. مکانیک های مخفی کاری به خوبی و به درستی عمل می کردند. المان های گرافیک و گیم پلی بسیار بسیار زیبا و جذاب کار شده بودند و ایرادی به آنها وارد نبود. هر چند در نسخه های بعدی همگی گرافیک و گیم پلی بهبود یافته تر شده بودند ولی یک جادویی در عنوان Metal Gear Solid وجود داشت که هنوز هم که هنوز است هیچ چیزی از ارزش تجربه آن کم نشده است.
۱- Metal Gear Solid 3: Snake Eater
اگر از شماره پنجم لیست شروع کرده باشید و یکی یکی عناوین را خط زده باشید حتما خودتان دیگر فهمیده اید رتبه اول متعلق به کدام عنوان است و البته حتی بسیاری از شما شاید از همان ابتدا هم میدانستید رتبه اول را کدام بازی تصاحب خواهد کرد. Metal Gear Solid 3: Snake Eater یک بازی شاهکار و عالی نیست. این بازی از آن دست عناوینی است که در طول یک یا حتی دو نسل از بازی های رایانه ای تنها چند عدد انگشت شمار شبیه آن منتشر میشوند.
باز هم کوجیما ریسک کرد و در نسخه سوم به سراغ دنبال کردن داستان بیگباس رفت و ما را با Snake Eater به سفری عمیق در گذشته برد که گویی حال و هوای یک فیلم سینمایی جیمز باند را داشت که با یکی از برترین تمها و زمینههای تاریخ بازیهای رایانهای تکمیل شده بود. باسفایتها در این نسخه جزو به یادماندنیترین، تاریخیترین و حماسیترین مبارزات تاریخ میباشند. فقط کافیست مبارزه با The End را به خاطر بیاورید، یا مبارزه بسیار متفاوت با Sorrow را یاد کنید. در مورد باسفایت نهایی بازی با The Boss هم که دیگر حرفی باقی نمیماند که گفته نشده باشد. علاوه بر این در این نسخه تعدادی المانهای جدید و مکانیکهای مختلف اضافه شده بود که به بهترین شکل در بازی جا افتاده بودند. همچنین در درجات سختی بالا پیشروی در این عنوان بسیار سخت و نفسگیر بود و لذت دیگری داشت.
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
- این ۱۵ ویژگی منحصر به فرد GTA 6 را به یک تجربه خیرهکننده تبدیل خواهند کرد
نظرات
:yes:
آدم وقتی به خاطراتش با این مجموعه فکر می کنه گریش می گیره
کلا یاد کودکی ها کردن دلگیره و ادم رو یاد روزهایی می ندازه که بی دغدغه و بدون توجه به تمام مسائل دوروبرش می رفت رق می شد توی بازی. باور کنید که حتی یادم نیست چند بار نسخه سوم متال گیر رو بازی کردم. هر بار که تموم ی شد بلافاصله و بدون وقفه از اول شروع می کردم. یادش بخیر..
عالی بود آقای سعید بابای
من اخرین نسخه متال بازی کردم که اونم عالی بود
خیلی متشکرم از شما. باید نسخه های قبلی رو هم بازی کنید.
این بازی بهترین بازی ساخته شده در تمام تاریخ این صنعت است,درتمام وجودم از کودکی ریشه دوانده,و کماکان باهاش زندگی می کنم,استاد کوجیما نزدیک به ۳۰ سال,یک عمر روی این فرانچایز زحمت کشیده,و از روح خودش در اون دمیده,این بازی روح داره,که اکثر عناوین این روزا فقط جسم دارن,حتی اونا که بهترین گرافیکو دارن,پیشنهاد من به تمام گیمر ها اینه که این سری رو از اول تا آخر تجربه کنن,تا اگر روزی در سنین بالا بازی رو گزشتن کنار,نگن در جوونی فقط وقتمون رو گذاشتیم پای این بازیای پوچ,حداقل با تجربه ی این بازی به قدرت سحر آمیز این صنعت,این نوع رسانه پی برده باشند,چرا که تنها همین ۱ فرانچایز هست که ظرفیت این چند نسل گذشته از این صنعت رو بالفعل کرده,از این بابت که حرف های منو خواندید سپاسگذارم…
فانتوم پین یه عنوان عالی بود
ولی تکراری شدن مراحل یکم تو ذوق میزد ولی گیم پلی که داشت خیلی خوب پوشش داد
مثلا یه مرحله بود که باید پیرمرده رو از خونه فراری بدی
شاید ۵ تا مرحله تو همون خونه بود همین که ماموریت میرفتی اونجا میگفتی بازم این خونه….
ولی مرحله ای که skull face رو میخوای دستگیر کنی باید از چند تا دیوار رد بشید تا به هلیکوپرش برسید یادتون بیاد
بعد سوار ماشین میشن دوتا شخصیت اصلی روبروی هم میشینن بیگ باس بدون ترس چشای skull face رو میبینه با اینکه وضعیتش خوب نیس اونجا بعد آهنگ sins of father میاد وسط واقعا اون صحنه از بازی رو کی فراموش میکنه
من به شخصا صحنه ای با این کاریزماتیک پر از حرف کم دیدم تو بازی
شاهکاره آقا بازیش
چرا کونامی به استاد سخت میگیره
این همه خرج میکنن بازی جنگ ستیزی بسازند مثل بتل کال اف که جدیدا فاجعه شده سری این بازی
ولی استاد بازی شاهکار ضدجنگ میسازه هر کی بازی کنه درک میکنه چقدر جنگ میتونه دردناک باشه
کی صحنه اخر بازی رو یادش میره که بیگ باس میره قرنطینه سربازا وقتی احترام به بیگ باس میزارن مجبوره یکی یکی شونو بکشه
بعد دو زانو بشینه زجه بزنه
یا وقتی ادم مکشی صورت خونی ترسناک میشه اون شاخت رشد میکنه
ولی وقتی ادم نکشی اینطوری نمیشه اینا تک تک صحنه هاش درسه بروبچ
هدف از بازی کردن بازی رو مشخص کنید
میدونم gti یا بازی این شکلی شاهکارن شکی نیس ولی هدف این بازی اینکه عقده هاتونو خالی کنید
ولی این بازی حرفایی داره که ……..
واقعا بازی های کوجیما حرف برای گفتن داره و صرفا یه بازی نیست بلکه درس داره میده به مخاطباش.
اپیزود ۴۳ که بهش اشاره کردی هم حال و هواش فوق العاده بود من به شخصه انقدر غرقش شدم که اشکم در اومد.
متال گیر یه سری فوق العاده بود من به شخصه از دیالوگ هاش توو زندگی شخصیم هم استفاده میکنم و بکارم میاد.
کاش بازی های جدید کوجیما هم همینقدر عمیق باشه که حتما هست.
من اون مرحله ای که میخوای اسکول فیس رو بگیری با تانک رفتم خیلی حال داد هم تانکم می ترکید دوباره تانک عوض میکردم
خوبی این بازیا اینه که فکر و هوش آدمو به کار میگیره مثل کالاف بکش برو جلو نیست
خوشحال میشم وقتی چنین نظرات اگاهانه و عاقلانه میبنم.AHP
به چند قسمت عالی اشاره کردی.منم در ادامه به دو قسمت عالی دیگر اما اسپویل دار بازی اشاره مینکم.
مرحله ۴۵ و پایانی بازی البته داخل بازی اخری نبود.که غمگین انگیز ترین مرحله بعد از مرحله ۴۳ و بهترین مرحله از لحاظ نبرد بود.
و ایپیزود پایانی بازی که تازه میفهمیم که هیچی نفهمیدیم.دی
داستان بازی شاید در حد نسخه های قبلی
نبود که بنظر از قصد بوده. اما در سایر موارد کمتر از اونا نبود.به ویزه گیمپلی و موسیقی.باس قبول کرد به مرور زمان اکثر عوامل و… دنیا عوض میشه متال میخواد نشه.
اگر کوجیما هم به اندازه sinajaf…پشتکار میداشت الان متال گوتی بود.دی. :no:
خیلی ها میگن که الکی به کوجیما بال و پر دادن و اونقدرام آدم بزرگی نیست. اما حقیقاتا آقای کوجیما واقعا یک نابغست…
سکانس هایی مثل جنگ اسلات و اسنیک تو metal gear solid 4 رو فقط فن های دیوانه وار این سری درک میکنن. این دو کوه قدرت که در بیشتر قسمت ها باهم جنگ تن به تن داشتن ، و حالا در دوران کهن سالی باید آخرین جنگشون رو به اتمام میرساندند… فوق العاده بود
چون این بازی معنا دارد,بر خلاف بسیاری از بازی های دیگر,همین بی معنایی در بازی های این صنعت,میتونه یک روزی به این صنعت ضربه بزنه,زمانی اتفاق میوفته که دیگه همه از کشتن و کشتنه بی هدف و یا با هدفی که بی ارزش باشه,خسته می شن,چون دیگهبرای همه معلوم شده که این هدف فرضی,ارزشی برای رسیدن بهش نداره… به نظرم بسیاری از فیلم های امروزچه ایران,چ خارج,دچار این بحرانند,و تا زمانی که مردم به بی معنایی آنها پی نبرن این بحران مخفی می ماند… باز هم ممنون,اما سعی کنید به معنا و محتوای بازی توجه خاصی داشته باشید,تا به موارد فنی…
کاملا درست میگین.سری متال گیر در گذشته (مخصوصا شماره دوم و سوم) با روایت داستان های بحث برانگیز و “تئوری توطئه” مانند (که هیچ کس جرات مطرح کردنشونو نداشت) واقعا خودشو از بقیه گیم ها و شایدهم فیلمها جدا کرد.اما متاسفانه شماره پنجم اون راهی که شما بهش اشاره کردین رو میره.ماموریتها هدف خاصی ندارن.بازی شما رو تشویق به نجات دادن سربازها میکنه ولی در اواخر بازی این کار بی معنی جلوه میکنه.داستانی با پتانسیل بالا که کوجیما نابودش کرد.و خیلی چیزای دیگه.احتمالا دلیل نبودن شماره پنجم توی این لیست هم همینه.چون واقعا محتوای جالبی نداره که هیچ حتی قبلیا رو هم خراب میکنه!!!
sinajafaribb عزیز… با تک تک سلولام باهات موافقم
این موضوع رو فقط فنای قدیمی متال درک میکننن…. واقعا وقتی به فانتوم پین فکر میکنم یه دردی تمام وجودمو میگیره که حتی یه مدت منو از گیم زده کرده بود …. واقعا حیف شد
مرسی.بالاخره یکی مارو تو این سایت درک کرد!!!
بله حتی چشم بصیرت هم نمیخواد که ضعفای بازی رو ببینیم.حتی اگر به متال ۵ به عنوان یه بازی خارج از سری متال هم نگاه کنیم باز هم ضعفای زیادی داره.جالبیش اینه این ضعفها رو هم همه میندازن گردن کونامی!!!بابا بیشتر از ۵ سال داشتن بازیو میساختن.نمیتونستن بازیو تا اون زمان کامل کنن؟شیش ماه اخر یه مشکلی با کونامی پیدا کردن.دیگه همه چیزم نمیشه انداخت گردن کونامی.متاسفانه با کوجیما داره مثل یه الهه (البته مذکرش!!!) برخورد میشه که به نظرم باید تو این زمینه ترمزامون رو بکشیم.
حتما بخاطر ضعفاش این متارو گرفته!! 😐 چرا فکر میکنی نظراتت درسته 😐 دیدن بیگ باس بعد این همه سال انتظار واسه من کافیه. ضعفای بازی رو بخشیدم و رو لذتم از این شاهکار اثری نداره :yes: لول دیزاین بازی کاملا درهم تنیدس و تمامی بخشا باعث غرق شدن تو بازی میشه دوست من
چرا هرچی میشه این متا رو وسط میکشید؟اتفاقا متای متال ۵ به دلیل بوت کمپ کونامی خیلی هم مشکوکه!!!
بله مشکل ما هم همینجاس.شما ضعفای بازی رو در نظر نمیگیری بعد هم سازنده ها فکر میکنن دارن تو مسیر درست حرکت میکنن.بعد هی شروع میکنن به ساخت عناوین تکراری.
والا ما چیزی تو لول دیزاین ندیدیم.کجاش درهم تنیده بود که ما ندیدیم؟!در ضمن اونقدر هم قوی نبود که باعث غرق شدن بنده توی بازی بشه.
بهرحال نظرات متفاوته و نمیشه کاریش کرد.امیدوارم از متال ۵ لذت ببرید.
خب جناب لول دیزاین شما از بازی خوشت نیومد میتونی چشم پوشی کنی از بازی و از بازی های با لول دیزان بهتر لذت ببری
چرا هی میای و نظر میدی درباره بازی
کوجیما عمدن این بازی رو خراب کرد چون کونامی بودجه ای که میخواست رو تهیه نکرد. در صورتیکه در روز اول دو برابر پولی که به کوجیما داده بود به جیبش برگشت.
من از فنای قدیمیه متالم ولی با شما دوتا کاملا مخالفم
mgs5 به طور کلی با ۸ ساعت بازی حال کردم . منظورم ماموریت های اصلی که تکرار نداشت(البته اکثرا تکرار داشت) 🙁
متال۵ حد سریه قبلی برام نبود
ممنون آقای بابایی نازنین :yes: اتفاقا مشغول فانتوم پینم اپیزود ۸ هستم با تایم ۱۷ ساعت. دیوانه وار دوسش دارم. اگه ویچر نبود بدون شک گوتی میشد. استاد کوجیما میدونه مخاطبش چی میخاد. بدجور درگیرشم. به نظرم اینطور پیش برم به ۲۰۰ ساعت میرسه :chic:
دوست عزیز اول بازی رو کامل به پایان برسونید بعد ببینید بازم نظرتون همینه یا نه.ما هم اولاش کف کرده بودیم!!!
سالی که نکوست از بهارش پیداست داداش. فکر نکن بخاطر افتتاحیه فوق العادش نظرم اینه.. عاشق گیم پلش شدم. بسیار حرفه ای طراحی شده مراحلش. البته تکراری هم داره که اصلا مهم نیس واسه من. :yes: شما اگه خوشت نیومده مشکل خودته نه شاهکار اشتاد کوجیما
خب ماموریت تکراری خیلی بده.چطور شما مشکلی با این قضیه نداری؟!حتی افتتاحیش هم انچنان جالب نیست…
منم فکر میکردم که گیم دیزاینش به سقف چسبیده ولی بعد از پنج-شیش ساعت فهمیدم دارم دور خودم میچرخم و یه ماموریت رو برای بار هزارم انجام میدم.یه چیز دیگه بگم.کنترلش عالیه و هیچ بحثی توش نیست.مشکل طراحی مرحله ست که بشدت تکراریه.
کوجیما هم انسانه و انسان جایزالخطاست.خدا که نیست همش شاهکار بده بیرون.بله عناوین قبلیش واقعا سطح بالایی داشتن.ولی این یکی سطحش خیلی پایینه (نسبت به قبلیا)
oamadp88
شما سریه قبلی رو بازی کردید ؟فکر نمیکنم کرده باشید چونکه جز سینماتیک های بازی هیج جیزیش در حد نسخه قبلی نیست
sinajafarbb
باهاتون موافقم
کله بازی قسمت قشنگش همون ۸ ساعت بخش داستانی که شمال سینماتیک و تنوع هست میشه به عنوان یک متال گیر دید . درسته بازی ظولانی تره اما اونا بیشتر داره ضجر ادم میده
داداش گلم من با متال بزرگ شدم. قبول دارم که در حد شماره های قبل نیس بخصوص نسخه سوم. اما بخاطر خودم و خاطراتی که استاد برام رقم زده دلم نمیخاد خودمو درگیر ضعفای جزیی بازی کنم.. این اخرین متال استاد بود. پس قدرشو میدونم شما هم بدون :chic:
بله.چون یه بازی نزدیک ۷۰ ساعت طول میکشه که تموم بشه دلیل نمیشه که بهش بگیم شاهکار.اگر تونست اون ۷۰ ساعت رو واقعا مثل دقایق ابتدایی سرگرم کننده باشه اونوقت میشه گفت سازنده هاش شاهکار کردن.
حتی ماموریتای اصلی هم تنوع زیادی ندارن.با هلیکوپتر برو-فولتون کن/بکش-با هلیکوپتر برو بیرون.کل بازی همین فرمولو داره.این کجاش شاهکاره؟به خدا انجام این کار برای ۷۰ ساعت خسته کننده میشه.داستان رو هم که دیگه ولش کن.از همون دقایق ابتدایی گره داستانی مشخص شد.
سینا نظراتت کلن درسته ها ولی یکم اغراق و بزرگنمایی در بد جلوه کردن قاطیشه. فک کنم خودتم قبول داشته باشی.
در ضمن با بعضی از حرفات مشکل دارم.
مثلا “بازی شما رو تشویق به نجات دادن سربازها میکنه ولی در اواخر بازی این کار بی معنی جلوه میکنه”
خب مومن این چه حرفیه مجبور شد دیگه مگه دلش میخواست سربازا رو بکشه؟؟
اگه نمیکشت بقیه هم مبتلا میشدن.
چرا همچین حرفی رو زدی؟
از اون قسمت منظورم ماموریت ۴۳ نبود.اتفاقا ۴۳ تنها قسمت قابل تحمل بازیه.منظورم اینه که اول بازی سعی میکنی خودت به صورت دستی بری دنبال سرباز بگردی و نیرو جذب کنی.همین تشویقت میکنه که کسی رو نکشی که خیلی خوبه و اهداف صلح امیز بازیو نشون میده.اما وقتی در اواخر بازی بهترین افراد با بهترین توانایی ها بدون هیچ زحمتی به صورت داوطلب میان و به ارتشت ملحق میشن دیگه نیازی به اون صلح طلبی و بیهوش کردنا نیست.چرا باید وقت بذاری و بیهوش کنی وقتی بهترینا بدون زحمت میان بهت ملحق میشن؟این مساله میاد و یکی از اهداف بازیو زیر سوال میبره.من منظورم این بود نه ماموریت ۴۳.
دیگه داری زیادی سخت میگیری کی فکرشو میکرد منظورت این باشه خدایی :laugh:
ونوم اسنیک هر چی بیشتر میره جلو سربازای قوی بیشتر جذبش میشن ولی این دلیل نمیشه که شما سربازای قوی رو اکسترکت نکنی برا تقویت نیروهات.
همون میگم به نظرم زیادی داری نقاط ضعف بازی رو بزرگ میکنی.
خیلی از شما ممنونم. امیدوارم لذت ببرید.
نمیدونم چرا فانتوم پین حس عمیق نسخه دوم و سوم پلی استیشن ۲ رو بهم نداد :smug:
سلام.ممنون برای این مقاله اقا سعید.
واقعا که بازی ها رو به درستی انتخاب کردید ولی فکر کنم در مورد جایگاه بازیا یه کم اختلاف نظر داریم!!!
شماره چهارم از نظر بسیاری ضعیف ترین نسخه این سریه (که البته تا حدودی درست هم هست).شاید این نسخه رو میذاشتین اخر بهتر بود.شماره دوم هم واقعا باید با شماره سه به هم چسبیده باشن چون واقعا انتخاب بینشون خیلی سخته!!!ولی خب بهرحال سلیقه ها متفاوته.
بازم ممنونم از شما به خاطر این مقاله زیبا.
خیلی ممنون از شما.
تحت هیچ شرایطی نمی تونم بپذیرم که نسخه چهارم ضعیفه. دلیل خریدن کنسول پلی استیشن ۳ برای خیلی ها این بازی بود. البته نظرتون کاملا محترمه و سلیقه ها تفاوت.
بله.منم برای متال گیر ۴ پلی استیشن سه خریدم.من هم نگفتم شماره ۴ ضعیفه.فقط گفتم نسبت به بقیه یه مقدار ضعیفتره.ولی باید قبول کرد که ضعف شخصیت پردازی توی شماره چهار توی ذوق میزنه.درحالی که شماره های قبلی این ضعفو نداشتن.همچنین حضور شماره ۴ تقریبا زحماتی که برای شماره دوم کشیده شده بود رو به هدر میده.پایان شماره دوم باید باز میموند و هدفش هم همین بود.ولی شماره ۴ میاد و داستان رو میبنده که یه مقدار شماره ۲ رو زیر سوال میبره.
البته با این حال شماره ۴ بخش های فراموش نشدنی زیاد داره که هنوزم زیبا به نظر میان.
فشنگ بعد از کامنت اقای آقابابایی جهتت عوض شد
دو کامنت در تضاد یکدیگرند 😀 :yes:
نه من هنوزم سر حرفم هستم.متال گیر ۴ به نظر من ضعیف ترین نسخه این سری بازیه(البته رقابت تنگاتنگی با متال ۵ داره!!! )به دلایلی که بالا گفتم (البته سربسته گفتم اینجا خیلی فرصت بازکردنش نیست).من حتی توی کامنت جدیدم بازم از ضعفای متال ۴ صحبت کردم.نمیدونم چجوری این برداشتو کردین :silly:
البته متال ۴ درسته که یه جوری بود ولی بعضی قسمتاش واقعا قشنگ بود.دیگه از حق هم نباید گذشت.در کل تجربه راضی کننده ای بود.ولی اگه نبود بهتر بود!!!
😐 😐 😐 😐 :shutmouth: :quiet: 😮
آقا سعید چرا دست میذاری رو دلم آدم نمیگی دلمون میگیره.آدم دلش میگیره دیگه خبری از این بازی نباشه.
اقا معذرت می خوام دست گذاشتم روی دلتون.
اقا سعید مثل همیشه مقاله زیبایی بود من تنها نسخه ۴ این عنوان رو که انحصاری ps3 بود بازی نکردم ولی از بقیه نسخه های این شاهکار نهایت لذت رو بردم از نسخه اولش که باس فایت اخر نینجا اومد و فداکاری کرد و بعدم وقتی تموم میکردی یه کت شلوار و یه قابلیت میداد که غیب میشد یا نسخه سوم که واقعا بی نظیر بود مخصوصا باس فایت هاش اون پیر مرد که یه طوطی داشت یا باس فایت اخر و اون کات سین پایانی :evilgrin: :evilgrin: خداییش سری متال گیر یکی از به یاد ماندنی ترین بازی های هر گیمر هست بازم ممنون سعید جان بابت این تجدید خاطره
تشکر می کنم از شما. دقیقا یکی از خاطره انگیز ترین سری بازیهای تاریخ همین متال گیر هست.
سلام.آقای آقابابایی ممنون بابت مقاله من خیلی به مقاله هاتون علاقه دارم واقعا وقتی نوشته های شما رو میخونم انرژی میگیرم ممنون از شما
و برترین ها برای من mgs4وmgs3هستن و راستش من اصلا نتونستم با نسخه پنجم کنار بیام برای من یه جوری بود به نظر من open world نمیشد خیلی بهتر بود :-*
تشکر می کنم از شما. خیلی لطف دارید. خوشحالم که نظرتون این هست.
دوستان در مورد فانتوم پین یه توضیحی عرض کنم,این بازی با شرایط ساختی که براش پیش اومد,به لحاظ محتوا و خلاصه داستانی بهتر از این وصادقانه تر از این به پایان نمی رسید که البته بعضی ها که ریز بین ترن اینو درک می کنند که حتی همین پایان یکی از بهترین پایان های این سری بود,چون در نهایت کوجیما از زبان بازی این رو به ما انتقال میده که (وقتی بیگ باس قلابی روبروی آینه ایستاده و آواتار شما رو میبینه) شما,یعنی خود بازی باز در اصل بیگ باس حقیقیست,کسانی معنای این حرفو درک می کنند که در طول سری,با شخصیت بیگ باس واقعی اشنا شدن,و به نحوی آرمان های بیگ باس که آرمان های یک انسان واقعی است رو توسط این سکانس به شما انتقال میده و راحت بگم,میگه ای بازی باز مثل بیگ باس که سال ها باهاش زندگی کردی (امثال من) تو هم آرمان هایی در زندگی داشته باش که یک انسان واقعی باید داشته باشه,که اون هم به نظرم خلاصه میشه در کلمه: آزادگی… البته توجه کنید که شاید اگه بازی با این مشکلات ساخت پیش نمیرفت همچین پایان عمیق و عظیمی رخ نمی داد و این پایانی بود در خور لیاقت کسانی که این بازیو از اول باهاش همراه بودن و در طول این مسیر,حرف های کوجیمارو در طول مسیر می شنیدند,که به نظرم کوتاه ترین و عمیق ترین و بهترین پایانی بود که در یک بازی رایانه ای حتی به تصورم نمیومد که تحقق بشه و شد… کمی بیشتر برای دوستانی که تازی واردن بحث و باز کنم: با شرایط ساخت بازی این اتفاق افتاد و کوجیما سعی کرد داستان بازیو بیشتر کش نده,چون دیگه قرار نبود ادامشو بسازه… از طرفی با آخرین اپیزود حذف شده خواست این اجازرو بده بازیو بعد اون بسازن و ادامه بدن,اما اوج داستان همون جاست که بیگ باس قلابی می فهمه بیگ باس اصلی شخص دیگریست,که اینجا کوجیما با ۱ تیر ۲ نشون میزنه,و با ایهامی که اینجا ایجاد میکنه,میگه تو هم بیگ باسی هم نیستی هستی چون به عنوان بازی باز خطاب میشی نیستی چون تو بازی اونی که باهاش بازی میکردی بیگ باس واقعی نبود اون یکی دیگست و همچین که اینو میفهمه با مشت میزنه تو شیشه که چرا یه بازیچه شده
خلاصه اینکه کوجیما بازی نمیسازه مگر اینکه در قالب بازی که یک رسانه هستشت با مردم دنیا یک دنیا حرف میزنه…
ببینید من پایانو کاملا گرفتم و فهمیدم که کوجیما چی میخواد بگه.ولی این پایان دقیقا ضد متال گیر ۲ و محتویاتشه (که به مراتب از ۵ بهتره).شما در متال ۲ نزدیک ۱۰ ساعت بازی میکنی که به اون پیام سالید اسنیک برسی:”کارهایی که ما انجام میدیم در دی ان ای ما ذخیره میشه و در واقع این خودمون هستیم که خودمونو میسازیم”.یعنی اقا سعی نکن اسنیک باشی.خودت باش!!!اونوقت متال ۵ میاد میگه “اره ما تو رو با هیپنوتیزم تبدیل کردیم به بیگ باس.تو هم در این افسانه شریکی!!!”.حالا باید ۲ رو قبول کنیم یا ۵ رو؟!من جواب خودمو میدونم.صددرصد ۲ رو انتخاب میکنم…
”کارهایی که ما انجام میدیم در دی ان ای ما ذخیره میشه و در واقع این خودمون هستیم که خودمونو میسازیم”
این که همون مفهومه متال ۵ه. توو متال ۵ هم کوجیما میخواست بگه تو هم میتونی بیگ باس باشی اگه باورش داشته باشی. که دوستمون ویسپین توضیح کاملشو داد.
هر موقع بخاطر گرفتن رنک s سراغ مراحل رفتی معنی درهم تنیدرو درک میکنی دوست عزیز. حالا متا شد مشکوک! اگه متای پایین دریافت میکرد که حق بجانب تر نظر میدادی!!
دوست عزیز من بازیو ۱۰۰ درصد کردم.میخوای عکس بذارم؟من این بازیو جویدم که دارم راجع بهش نظر میدم نه اینکه ۸ تا ماموریت رفته باشم و بیام بگم شاهکاره!!!
متا هم مشکوکه.چرا بعد از عرضه بازی خیلیا نظر متفاوتی داشتن؟چرا اینقدر نظرات دوگانه بود (بیشتر به سمت منفی)؟شما راجع به بوت کمپ کونامی بخون متوجه میشی چرا گفتم مشکوک.
قضه بوت کمپو خبر دارم ولی سایتای نقد توو معرفی بازی های سالشون متال رو یا اول کردن یا جزء ۳ ۴ تای اول دونستن.
بازی خوب هم کم نداشتیم امسال.
امسال که اکثر جوایزو ویچر گرفت.متال هم باز تو تی جی ای یه چیزی برد ولی بفتا هیچی نبرد.درکل ویچر همرو ترکوند.
ببین چیزی که من میگم اینه که متال ۵ اونقدرها هم شاخ نبود و خیلی داره بهش توجه میشه درحالی که (به نظر من) حقش نیست.وگرنه من با کوجیما مشکل شخصی ندارم.اتفاقا برعکس از بازیای قبلیش خیلی هم لذت بردم.متال ۵ با بزرگنمایی های زیادی عرضه شد و قولای زیادی داد که حتی نصف اونا رو اجرا نکرد.برای همینه که اینقدر ناامید کننده بود.
عزیز من بیست ساعت بازی کردم خودم اصلی نمیرم.جویدی ولی متوجه نشدی چی خوردی :no: مزشو نفهمیدی.هدف ماموریتا شاید تکراری باشه اما نحوه انجام مهمه. بهرحال برات ناراحتم که نتونسی این شاهکارو درک کنی. امیدوارم زمانی که حرفه ای تر شدی بفهمی تموم کردن بازی مهم نیس نحوه اتمام و درک بازی مهمه :yes
باشه.شما احتمالا درک بیشتری از منی داری که ۲۰ ساله دارم بازی میکنم.شما که کلا حرفه ای هستی و درکت هم از من که هیچی نمیفهمم بیشتره برو و از بازیت لذت ببر.
من ادعایی ندارم.نمیگم از شما حرفه ای ترم چون شما رو از نزدیک نمیشناسم.من نظرمو گفتم.محض اطلاع شما من جویدم.خوبم جویدم.کاملا هم فهمیدم چی خوردم.ولی اونقدرا هم خوشمزه نبود…
با اینکه من با ویچر زیاد موافق نیستم ولی خداوکیلی ۱۵۰ ساعت بازی بود یه مرحلشم تکراری نبود خیلی حرفه ها ۱۵۰ ساعت بازی بدون یه مرحله تکراری :yes: :yes:
جوایز بهترین رو اغلب ویچر گرفت ولی متال جزء بهترین ها بود توو اکثر سایتا.
گیم اسپات رتیه ۳ بهش داد و یوروگیمر ۱ داد و خیلیای دیگه که الان یادم نیست.
اتفاقا داخل ۵ هم همین رو گفت که ما نیازی نیست Snake باشیم ! .. واسه همین کل بازی ما رو در نقش اسنیک جا زده و آخر بازی می گه که تو خودتی .. اسنیک نیستی … اینجا Big Boss بودن به معنی اسنیک بودن نیست .. درواقع Big Boss کسیه که خودش خودش رو می سازه .. یعنی یک نماد از کسی که خودش رو می سازه … در کل Big Boss فقط نماده . هیچ فرق و تناقضی بین هیچ کدوم از بازی ها نیست درواقع.همه ی metal gear به صورت از پیش برنامه ریزی شده است … بازی ای نیست که بخواد بپیچونه یا تناقض داشته باشه.
ممنون از مقاله خوبتون. من هم با شما هم نظرم ، mgs3 به حق در جایگاه اول قرار گرفته. ولی جالبه بدونین بد اون مبارزه معروف آخر بازی ، اون حرفهای EVA بود که ماجرا رو غم انگیزتر میکنه و تازه میفهمیم ، boss یه میهن پرست واقعی بوده و دیگه نمیشه جلوی اشکهایی که از چشماتون جاری میشه رو گرفت.
تشکر از شما. خب پس نظرمون با هم یکیه.
خودت باش سالید,همون حرف بیگ باسه,خودت باش یعنی آزاده باش,شرط لازم برای خود بودن,آزاده بودن است…
دمت گرم اشک تو چشام جم شد…چ خاطراتی با سری متال داشتم اما هنوز موفق ب انجام فانتوم پین نشدم ولی Sons of liberty رو از همه بیشتر حال کردم باهاش…تشکر ک مقاله هاتون تمام خاطرات مونو زنده میکنه و اینقدر با احساس هستین…گیمفاییی ها همشون لایک دارن دارن،،.
خیلی ممنون از شما. نظر لطفتونه.
نسخه ۳ و ۴ عالی و شاهکار بودن
این جدیدم اگه یکم بار تجاری سازیشو کم میکردن واسه فن ها خیلی بیشتر میچسبید.
تو قبلیا واقعا میترسیدی لو بری . ولی تو این جدیده لو بری تازه میشه کالاف دیوتی
اقاى اقابابایى این مقاله هم مثل قبلى ها عالى بود، خسته نباشین :yes:
سلامت باشید. خیلی ممنون ازتون.
مقاله ی خوبی بود… تا تهش خوندم :evilgrin: !
من رفیقم بالای ۲۰۰ ساعت زد و الآن فقط تروفی FOB متال گیر ۵ ش مونده… من هم خودم یه ۱۵۰+ ی بازی کردم!
به نظر من (که خیلی به خلاقیت اهمیت میدم!) MGS2 بهترین نسخه ی فرنچایزه به خاطر اینکه نه تنها خیلی از مرز های خشونت رو رعایت کرد بلکه کلی ایده وارد بازی شده بودن ک باعث خلق MGS3 که کلا از نظر من کپی از نسخه ی دوم بود شد! MGS4 هم به زیبایی فرنچایز رو بست! یعنی … بوم من آخرش اشکم دراومد!
MGS V… شاهکار نا امید کننده… چقدر من سعی کردم باهاش ارتباط برقرار کنم… آنالیز های Yong Yea رو هم کامل دنبال کردم و کلا سر بازی هایپ بود ولی وقتی اومد//// !
متشکرم. خوشحالم که براتون جذاب بوده.
بسیار عالی… :yes: :yes:
تمام بازی فانتوم پین یکطرف، نیم ساعت اول بازی یکطرف :yes: :yes: فوق العاده بود.
مقاله ی خوب و خاطره انگیزی بود سعید جان.من بیشتر با متال ۴ خاطره دارم
تشکر از شما. من هم ۴ رو خیلی دوست دارم ولی ۳ برام یه چیز دیگه بود.
سلام. بنظرم بجای وقت گذاشتن و نوشتن مقاله درباره بازی های قدیمی، نقد و بررسی بازی های روز رو انجام بدید. مخصوصا متال گیر که چند بار تاحالا راجبش مقاله نوشته شده.
نقد و بررسی بازی های روز همگی از مستقل تا غیر از اون انجام شده و میشه. ما مثل سایتهای خارجی نیستیم که بازی برمون ۱۰ روز قبل ارسال بشه و سریع بتونیم روز انتشار نقد کنیم. ما باید بازی رو بگیریم مثل همه و بازی کنیم و بعد نقد کنیم. در ضمن عناوین مثل متال گیر اگر تا ابد هم براشون مقاله گذاشته بشه ارزش داره و مخاطب هم داره و هیچ گونه ضربه ای به نقدها نمی زنه. مقالات در طول هفته برناه ریزی دارن و حداقل ۳ نقد در هفته روی سایت قرار می گیره.
اول باید بگم فانتوم پین بازی خوبی ولی در بخش داستانی و پایان بندی کاملا درمانده عمل کرده حتی ما مشکوکیم که کونامی یه چپتر بازی را حذف کرده باشه همانطور که کوجیما با نشان دادن عدد سه غیر مستقیم به اون اشاره میکنه دوم با رفتن استاد این بازی سرنوشتی مانند رزیدنت و سایلنت هیل پیدا میکنه شک نکنید
سلام به همه دوستان کسانی که این مشکل هنگ کردن یا
لگ در بازی رو دارند یه سر برند سایت دانلود ها نرم افزار
game gain رو دانلود کنن و دیگر نگران پایین بودن سیستمشون
نباشند من امتحان کردم جواب داد. شما هم میتونید امتحان کنید
ببخشید اقای سعید شما چند ساعت در روز بازی میکنید؟!
والا من سعی می کنم به هر شکلی که شده حتی اگر ۳ ساعت بخوابم حداقل ۳-۴ ساعت رو بازی کنم ولی روزهای تعطیل میشه که تا روزی ۱۵-۱۶ ساعت هم بازی می کنم.
جونم سرعت پاسخگویی. ایول منم مثل شما هستم شده از خوابم میگذرم ولی بازیمو باید بکنم
منم مثل شما بهترین رو snake eater میدونم ولی به نظر من هنوز هم متال پنج یه شاهکاره چون خود کوجیما ساختتش و شاید بیشتر از این نمیشد ادامه داد سری متال رو که جهان بازش کرد و به نظر من که بهترین سبک بازی همون اکشن ادونچر جهان باز هستش
آقا یکی توضیح بده داستان چیه بعضی نسخه ها دو تا بودن مثلا mgs 2 sons of liberty و mgs 2 substance ?:-)
اونا همون بازی قبلین.فقط یه سری محتوای جدید به بازی اضافه شده.اون موقع هم که اینترنت و دستگاه های با هارد بالا نبود.به همین دلیل یه دیسک دیگه میدادن با محتواهای جدید.
Metal Gear Solid 4 یادش بخیر قبل از اینکه ps3 بفروشم برم سمت xbox360 تجربه کردم چقدر فوقلعاده بود داستان بازی گرافیک گیم پلی محیط بازی همه چی تموم بود تنها متالی که تا آخر بردمش :inlove: :yes: :yes: :yes: :yes: آقا سعید خسته نباشی باز با این مقاله های نوستالژیکت با ما چه کردی :inlove: :yes: :yes: :yes: :yes:
مرسی سینا جان.
عالی بود مقاله چ تجدید خاطره ای شد واقعا نسخه ی ۱ و ۲ این بازی شاهکار به تمام بودند هیچوقت یادم نمیره
ممنون آقای آقا بابایی بابت این تجدید خاطره ی دوست داشتنی 😉
تشکر از شما. خیلی ممنون.
خسته نباشید اقا سعید.مقاله خیلى عالى بود.
بهترین نسخه بنظر بنده هم،snake eaterهست هرچه اسنیک داره،از همین نسخه داره.
تشکر از شما فراز جان. خیلی ممنون.
این مقاله فوق العاده بود … من اسنیک ایتر رو سه بار تموم کردم که واقعا کم بود … از یه شاهکار هم شاهکار تر بود … استرسی که تو مبارزه با The End داشتم و سر کنکور نداشتم … باید جلوی کوجیمای کبیر سر تعظیم فرود بیاریم و فقط یه کلام بگیم : ممنون !
من ۲۶ سالم هست الان و به جز ۲نسخه اولیه metal gear ، تمام بازی های اصلی و فرعی رو بازی کردم
ممنون به خاطر این مقاله عالی که حس نوستالژی منو خیلی برد بالا !
اگه منم بخوام شماره گذاری کنم دقیقا همینجوری رتبه بندی میکنم فقط مشکلم با peace walker هست که من به شخصه با کنترلش بخاطر محدودیت های psp مشکل داشتم ( نبود آنالوگ راست ) و شاید رتبه پنجم رو بجای این بازی با کمی ارفاق به V بدم اونم فقط بخاطر گیم پلی فوق العاده بازی که حدودا ۷۰ ۸۰ ساعت منو درگیر کرد.
ولی در کل بهترین سری همون شماره ۳ بود یادش بخیر تاریخ کنسول رو یه هفته میبردیم جلو the end میمورد و نیاز نبود بکشیمش 😀
من آخر MGS4 که Otacon داشت درمورد snake با sunny حرف می زد گریه ام گرفت واقعا ! .. تنها محصول ویدئویی بود که منو به گریه انداخت !
هر نسخه از بازی واقعا یه کامل کننده بود .هر نسخه چیز هایی داشت که دیگری نداشت.
در مورد MGS V به نظرم یک کامل کننده خوب بود … به نظر من باید V رو در کنار بقیه نگاه کرد .. نه یک بازی جدا.
این که Metal Gear توی این نسخه “خود ما” رو به عنوان قهرمان معرفی میکنه و خود ما رو نجات دهنده خودمون معرفی میکنه و به ما می فهمونه که این انتخاب های خودمونه که سرنوشت ما رو تعیین می کنه و نجات ما هم در دست خودمونه به نظرم اوج یک تکمیل کننده بود.با V بازی ۱۰۰% تکمیل شد.
من خودم V رو بیش تر از بقیه بازی کردم .. حدود ۲۰۰ ساعت . با اینکه فک میکنم این بازی واقعا آخر حرف MG رو کوتاه و مختصر گفت.. شاید نبود کاتسین طولانی و اینجور چیزا همین بود که مختصر و ساده تمومش کنه .
مثلا مقدار زیادی از قسمت های mgs در جمله skull face که میگه دنیا فقط با زنجیره ای از تلافی ها با هم متحد مونده خلاصه میشه ! .. واقعا که این جمله چه قدر درست بود…با اینکه قشنگ نبود … فقط درد آور بود!
خیلی حرف واسه گفتن دارم در این موارد .. ولی به نظرم نیازی نیست . این بازی همیشه زیبا بود.
V یک پایان بود و خیلی خیلی هم دردآور بود … در عین حال که تاثیر گذار بود.”درد” و “پایان” شاید خاطره خوبی نباشن ولی به یاد ماندنی هستن.
—
در کل نمی تونم لذتی که از V بردم رو توصیف کنم.که البته در کنار بقیه نسخه های چندبرابر می شه … !
واقعا خیلی می خوام حرف بزنم ولی وقت نیست !..با اجازه.
ایول داداش! اون جاش که otacon مجبور شد جواب سانی رو بده من اصلاً داشتم میترکیدم!
و بازهم مقاله های فوقالعاده اقا سعید :yes: :yes: :yes:
و باز هم ممنونم از شما و نظر لطفتون!
یه سوال , قسمت ۴ متال مبارزه آخر با اسالا می جنگی یا با لیکوید؟؟؟
سلام خسته نباشید.
شکی نیست سری بازی های Metal Gear Solid جزو بهترین ها هستن.
اما من اون موقعه ها آتاری داشتم خاطره هام با بازی دزد و پلیس ساخته شد.
عاشق این بازی هستم :giggle:
جرا کامنتام میره واسه بررسی
تایید لطفاااااااا 😥 :-((
آقا من بخش اول متال ۵ رو تموم کردم ولی نمیدونم بخش دومش به جوریه همه ی مرحله هاش تکراریه فقط بعضی موقع هارو بخش اول یه اسکولا میومدن خوب بود آخه همش اکسترکت کن یا این بکش دیگه بخش دومشو نمیتونم تحمل کنم برم :sick:
ممنون آقای بابایی واقعا ممنونم
راستی آقای بابایی من میتونم همه متال گیر هارو بازی کنم جز چهار چون ps3 ندارم ولی فور دارم شبیه ساز پی اس ۳ هستش که بازیش کنم
یا اینکه ممکنه ریمستر شه واسه فور?
تشکر از شما علیرضا جان.
نه علیرضا جان ۴ بازی های ۳ رو اجرا نمی کنه. البته فقط نسخه شماره ۴ متال گیر برای پی اس ۳ اومده بود و اصل کاری ها که شماره ۲ و ۳ هستن روی پلی استیشن ۲ بودن که پی اس ۴ قابلیت اجرای بازی هاش رو داره و می تونی بخری براش اگر هنوز اومده باشه جزو لیست بازی های ۲ که ۴ اجرا می کنه.
به نظر من بهترین مقاله ها مال شماست آقای آقا بابایی ممنون خاطراتمونو یادمون انداختی
بهترین بازی عُمرَم
شما خیلی لطف دارید. ممنونم ازتون. خوشحالم که مقالات رو دوست دارید.
اقای اقا بابایی من ۱۷ سال ار ۲۱ سال عمرمو صرف این شاهکار کردم. فقط میخوام از شما تشکر کنم که خاطرات منو زنده کردید . ایشالا تو تک تک مراحل زندگیتون موفق باشید
سلامت باشید انشالله. من هم خاطرات بی نظیری با این سری دارم. امیدوارم که شما همیشه موفق باشید و بهترین ها براتون رقم بخوره.
مثل همیشه عالی سعید جان
خیلی قلم زیبایی داری
گاهی اوقات اصلا فکر میکنم مثل برادر نداشتمی و البته بسیاری از کاربران گیمفا
من تنها متالی که بازی کردم Ground Zeroes و Phantom Pain بود که بی نهایت ازشون لذت بردم تازه اینا به نظر متال بازای قدیمی جذاب نبوده
معلوم نیست قبلیا چه شاهکارایی بودن!
خیلی خیلی ازت متشکرم. واقعا شرمنده کردی من رو با این نظرت. باعث افتخار بنده هست.
انشالله نسخه ۳ رو بازی کن تا واقعیت متال گیر رو متوجه بشی.
ممنون بابت نقد عالیتون اقای بابایی.بازهم مثل همیشه عالی بود :yes: فرنچایز متال گیر واقعا یکی از بهترینا و از نظر من بهترین فرنچایز تاریخه!بازی که با شخصیت پردازی و داستان فوق العادش ادمو غرق خودش میکنه…بازی که وقتی یاد کات سین های فوق العادش میفتم واقعا اشکم در میاد…نسخه پنجمشم واقعا شاهکار بود و یکی از بهترین بازی های عمرم بود…امیدوارم هنوز کار کوجیما با متال تموم نشده باشه :-((
تشکر فراوان از شما. نظر لطفتونه.
شما به شدت به قلم مسحور کننده ای دارید .یعنی هر نقد و هر مقاله شما ،منو به شدت تحت تاثیر قرار میده. ممنون از زحمات شما . 🙂
خیلی متشکرم مبین عزیز. شما همیشه لطف دارید به بنده. باعث افتخار هست برای من
خیلی ممنون بازی خوبیه :inlove:
من با این بازی زندگی کردم…
—–
خسته نباشید, خاطراتم رو زنده کردین!
من دو قسمت دوم و سوم متال گیر رو بازی کردم باید بگم تاحالا هیچ بازی مثل قسمت سومش به من حال نداده
حتی دیالوگ های npc ها برام جالب بود
یادمه وقتی از زندان فرار کردم و بعد از اون همه شکنجه و از دست دادن یک چشم برگشتم به مقر اصلی روس ها یکی از سربازارو از پشت گرفتم و با حرکتی که مخصوص اعتراف گرفتن بود ازش خاستم حرف بزنه
ی جمله گفت که چند دیقه خشکم زد بهم گفت:
why did you come back?
چرا برگشتی
گیمفا عکساتون خیلییییییی خیلی بی کیفیت و رزولوشن پایین هست لطفا عکسای کیفیت اصلی رو بزارید
متاسفانه از اونجایی که گیمر قدیمی نیستم و فقط ۱۶ سال دارم فقط تونستم نسخه ی phantom pain رو بازی کنم که با اون هم هیچ جوره نمی تونم ارتباط برقرار کنم شاید بخاطر open world بودنش باشه این سبک بازی ها اصلا open world بودن بهشون نمی یاد . شدیدا دوست دارم که نسخه ی ۳ رو بازی کنم چون خیلی تعریفش رو شنیدم خصوصا یکی از باس هاش به اسم the end.
حتی مرحله اولشم نمیتونی رد کنی
دنبالش نباش
شماره ۳ واقعا یکی از بهترینهای تارخ گیمینگه… به جرات میتونم بگم هیچ فیلمی مثل این بازی نتونست زشتی های جنگ رو نشون بده…. فوق العادس اونجایی که موقع مقابله با sorrow همه اون کسانی که از اول کشتی جلو چشمات میان و هرچقدر کمتر کشته باشی این مرحله راحتتره… فوق العادس وقتی میفهمی the end که مبارزه باهاش بسیار طاقت فرسا و زمان بر هست میتونه تو مراحل قبل با یک تیر بکشیش…. فوق العادس که تو همون the end وقتی طولانی مدت بازی رو کنار میذاری و برمیگردی میبینی به مرگ طبیعی مرده…. مکالمات با رادیو با zero و para medic فوق العادس… رابطه عشقی با eva و اون طعنه به ماجرای آدم و حوا فوق العادس….مبارزه با the fury بسیار تکنیکی و مهمه و توس تمامی باس فایتها اصل مخفی کاری رعایت شده… و در آخر مبارزه با boss و صحنه ای که اسبش میاد بالا سرش و اون مار سفید از زخمای باس بیرون میادو همه گلبرگ ها سرخ میشن و آخر میفهمی که باس کی بود واقعا…. به جرات گیمیه که هنوزم بازیش کنی میشه چیزای تازه ازش کشف کرد و ابدا با یکبار بازی کردن نمیشه به همه ابعادش رسید….خیلی ممنون آقای بابایی خاطراتم رو زنده کردی…
تشکر از شما. خوشحالم که از مقاله خوشتون اومده
اشک تو چشمام جمع شد یادشون بخیر
یهترین MGS3 بود یه نسخه دیگه کوجیما بیرون داد Metal Gear Solid 3: Subsistence زاویه دوربین دست خودت بود و تنظیم میشد دو تا DVD بود نسخه اروپایی و نسخه ژاپنی ۳ تا DVD
لذت Snake Eater رو چند برابر میکرد
مرسی داداش
مقاله خوبی بود.میتونست عالی باشه اگر “کمتر” به ضعف های فانتوم پین اشاره میشد
تک تک پاراگراف های اولیه تشر های ریز و درشتی بود که نثار نسخه پنجم این بازی شد