لینک، در رنگ‎های مختلف | نقد و بررسی بازی The Legend of Zelda: Tri Force Heroes

یادم نمی‎آید که یک بار در هر منبع و مرجع و سایتی، لیستی از برترین بازی ها، شخصیت‎ها یا پرفروش‎ترین بازی‎های تاریخ منتشر شده باشد و اسم سری The Legend of Zelda در همان اوایل لیست به چشم نیاید. از آن‎جایی که هیچ موفقیتی بی‎دلیل نیست پس باید قبول کرد که این سری حتما نکات و المان‎هایی فراتر از دیگر عناوین داشته و دارد که همواره در جدول برترین‎ها، در جمع بالانشینان حاضر بوده و هست. به نوعی می‎توان گفت سری The Legend of Zelda معنای خالص یک گیم‎پلی اکشن ماجرایی  است و همواره سرگرم کننده ترین گیم‎پلی ها را در بین عناوین این سبک داشته است. گیم‎پلی جذابی که در ترکیب با شخصیت‎هایی بسیار دوست داشتنی یعنی لینک شجاع و پرنسس زلدای محبوب و همچنین داستانی جذاب به سبک قصه های پریان، توانسته است تا جای خود را در دل بازیبازان و منتقدان طی سال‎ها حفظ کند و یک بار دیگر ثابت کند که هیچ شرکتی مانند نینتندو قادر به همیشه بالا نگاه داشتن فرنچایزهای محبوبش نیست و حتی طی عرضه حدود ۱۸ نسخه از این سری، همواره یک سطح کیفیت بالا و بسیار جذاب را حفظ کرده است آن هم معمولا بدون در اختیار داشتن فاکتور گرافیک که یک اصل مهم در عناوین امروزی به حساب می‎اید.

The Legend of Zelda: Tri Force Heroes

نام بازی: The Legend of Zelda: Tri Force Heroes

سازنده: Nintendo EPD و Grezzo

ناشر: Nintendo

ژانر: Action-adventure

پلتفرم: Nintendo 3DS

تاریخ انتشار: ۲۲ اکتبر ۲۰۱۵ (۳۰ مهر ۱۳۹۴)

امتیاز متا: ۷۳/۱۰۰

سری زلدا به طور کلی و در اصل یک عنوان همواره تک نفره به حساب می‎آید و هیچ‎گاه به عنوان یک بازی چند نفره مطرح نبوده است تا این که کپکام و نینتندو تصمیم گرفتند به جهت جدیدی نیز بروند و اینگونه سری اسپین آف Four Swords را خلق کردند. Four Swords که در اصل یک بخش اضافه شده به نسخه بازسازی شده A Link to the Past برای پلتفرم Game Boy Advance بود، یک ماجراجویی کوچک و بسیار سرگرم کننده بود که به بازیبازان اجازه می داد با هم متحد شده و در قالب یک تیم به گشت و گذار و باز کردن راه خود از میان سیاهچال های کلاسیک سری زلدا بپردازند. سرانجام این بازی بر روی کنسول Game Cube به یک بازی مجزا تبدیل شد که عالی و بی نظیر بود ولی بسیار سخت بود که با هم جمع شوید و بازی کنید. اکنون همان ایده در قالب یک بازی به نام The Legend of Zelda: Tri Force Heroes دوباره مطرح شده است و بحث زلدای Co-op و چند نفره را به یک مرحله بالاتر ارتقا داده و البته تعداد را از ۴ نفر یه ۳ نفر کاهش داده است.

بر روی لینک مربوطه کلیک کنید!

البته نینتندو با عناوین چندنفره Co-op غریبه نیز نیست و عناوینی مثل uper Mario 3D World و Super Mario Bros. U را نیز با بخش داستانی در قالب همکاری ۴ نفره منتشر کرده است ولی این عناوین از آن‎جایی که بر پایه بازی تک نفره طراحی شده‎ بودند، تجربه بخش چند نفره در آنها کمی شلوغ و به قول خودمان درهم برهم بود. عناوین اسپین اف سری  Four Swords یعنی The Legend of Zelda: Four Swords و Four Swords Adventures بازی های بسیار عالی و جذابی بودند ولی مشکلاتی هم برای چند نفره بازی کردن داشتند. اکنون عنوان The Legend of Zelda: Triforce Heroes تجربه گیم‎پلی را دقیقا بین این دو بازی برای ما به ارمغان آورده‎ است. در این مقاله قصد داریم به بررسی بخش های مختلف عنوان The Legend of Zelda: Tri Force Heroes بپردازیم و ببینیم که آیا این عنوان هم موفق شده است تا در سطح نام بزرگی که یدک می‎کشد عمل کند و یک عنوان موفق دیگر را به تارخچه پر بار سری زلدا اضافه کند یا خیر. پس با ما در ادامه این مطلب همراه باشید.

یک کنسول دوست داشتنی… البته نه برای گیمرهای هاردکور

بازی The Legend of Zelda: Triforce Heroes از نظر داستانی و زمانی، دقیقا بعد از وقایع نسخه A Link Between Worlds اتفاق می‎افتد و هر دو بازی نیز یک پروتاگونیست دارند. در riforce Heroes لینک محبوب ما خود را در سرزمین Hytopia که در نزدیکیHyrule قرار دارد، می‎یابد که ساکنان آن وسواس زیادی به Fashion یا همان مد خودمان دارند. این تا زمانی است که یک جادوگر، پرنسس Styla را با یک لباس زشت و زننده همیشگی نفرین می کند! ساکنان سرزمین از ترس این که آن‎ها نیز نفرین شوند همگی لباس هایی زشت و کهنه به تن می‎کنند. برای بازگرداندن نطم و آرامش، پادشاه سرزمین فراخوانی برای قهرمان یا قهرمانانی برگزار می‎کند که آن‎قدر شجاع باشند که به دل تاریکی در سرزمین Drablands سفر کنند و با ملکه آن سرزمین که همان جادوگر است مبارزه و مقابله کنند. اینجاست که لینک، یا بهتر بگوییم لینک‎ها به میدان می‎آیند. داستان بازی در مقایسه با دیگر عناوین اصلی سری زلدا در سطح پایین‎تری قرار دارد و چندان به یاد ماندنی نیست. در واقع داستان در این بازی بهانه‎ای برای کشاندن بازیبازان به دل گیم‎پلی بازی است اما چندان هم بد نیست و لااقل در زمینه روایت، بهتر از خود داستان عمل می‎کند.

گیم‎پلی جذاب، امضای تمام عناوین زلداست.

زبان بصری و گرافیکی این بازی فوق‎العاده است و به خوبی با شما ارتباط برقرار می کند. این عنوان بر روی همان انجینی که بازی A Link Between Worlds ساخته شده بود، پیاده شده است و به همین دلیل استایل هنری و طراحی دشمنان بازی بسیار مشابه با آن بازی هستند. نکته ای که به خوبی در این بازی پیاده شده است بازگشت به ریشه های کلاسیک و دوست داشتنی سری زلدا است در حالی که با این وجود همه چیز تر و تازه و جدید به نظر می رسد و حس تکراری بودن ندارد.

شخصیت های جدید و بسیار جذابی در این بازی درسرزمین Hytopia به شما معرفی  مانند Madame Couture که یک استایلیست و طراح مد است و زمان زیادی در بازی را نزد او خواهید گذراند. Madame Couture در حقیقت منبع اصلی‎ترین مکانیک بازی است یعنی: لباس‎ها. از آنجا که هر مرحله دارای مجموعه آیتم‎های مشخص شده و تعریف شده خود است، در واقع لباس‎ها جای داشتن یک Inventory یا کوله پشتی برای نگه داشتن آیتم‎ها را گرفته‎اند. تفاوت این‎جاست که هیچ یک از لباس‎ها در این بازی برای پیشرفت در مراحل بازی ضروری و حتما لازم نیستند به استثناء لباس‎های Hero. هر لباس قابلیت‎ها و Perk های مختلفی را نسبت به بقیه دارد مانند داشتن خط سلامتی (قلب‎های) بیشتر، یا قابلیت شنا در گدازه‎ها. گذراندن مراحل بازی، آیتم‎های لازم برای ساختن لباس‎های مختلف را در اختیار شما قرار می‎دهد.

گرافیک بازی برای عنوانی روی کنسول دستی نینتندو بسیار زیبا و وفادار به سری زلدا است

انواع مختلفی از مواد اولیه در بازی وجود دارند، بنابراین بازی کردن چندین و چندباره یک مرحله برای به دست آوردن مواد لازم برای ساختن لباس مورد علاقه‎تان، جایی است که بازی ارزش تکرار بسیار بالایی پیدا می‎کند. همچنین هر مرحله ۳ چالش اختصاصی نیز دارد (مثل ۳ ستاره کردن بازی های موبایل که مثل خوره به جان آدم می‎افتند) که انجام دادن این چالش‎ها و تکمیل آن‎ها برای دست یابی به یک سری از لباس‎های ویژه، حیاتی می‎باشد. در پایان هر مرحله هر یک از لینک‎ها می‎توانند از بین ۳ صندوق یکی را انتخاب کنند و به طور تصادفی از آیتم‎های آن بهره‎مند شوند که این آیتم‎ها همان‎طور که گفته شد برای تهیه لباس‎های جدید در بازی به کار می‎روند.

همچنین زمانی که در بخش Coliseum که مخصوص مبارزات PvPvP بازی است نیز این لباس‎ها به کار و کمک شما می‎آیند. زیرا علی‎رغم این که در این بخش کلی لباس مختلف با انواع و اقسام Perk ها در برابر هم قرار می گیرند ولی بازی به طرز بسیار عالی و جذابی بالانس و متعادل است. باور کنید که مبارزه بین تنها ۳ نفر، شاید در خیلی از مواقع لذت‎بخش تر از مبارزات تیم در برابر تیم با تعداد نفرات بالاست (البته در برخی مواقع، نه همیشه). Coliseum برای به دست آوردن مواد اولیه برای ساخت لباس نیز مجل بسیار خوبی است، البته اگر این قدرت را در خود می‎بینید که می‎توانید دیگر بازیکنان را شکست دهید!

همان قلب های همیشگی برای خط سلامتی…

درست مانند دیگر بازی‎های چند نفره قبلی در سری زلدا، در Triforce Heroes نیز شاهد وجود چندین منطقه جداگانه هستیم که هر کدام به چند بخش جدا تقسیم شده‎اند و در مجموع به ۳۲ عدد ماموریت می‎رسند و بازی‎بازان پس از باز و آزاد کردن این ماموریت‎ها می‎توانند هر چند بار که خواستند به آن‎ها بازگردند و مواد اولیه جمع کنند. به جای ۴ نفر معمول، در این بازی فقط ۳ نفر می‎توانند شرکت کنند اما مکانیک های جدید totem و طراحی مراحل کوچک‎تر، وجود چهار بازیکن را کمی بیش از حد دست و پا گیر و تنگ کرده‎اند. اگر نمی‎خواهید با دو دوست یا دو غریبه بازی را انجام دهید می‎توانید به تنهایی هم آن را به سبک سایر عناوین زلدا انجام دهید. وقتی بازی را به تنهایی انجام دهید دو شخصیت دیگر به صورت مجسمه هایی از لینک می‎‏شوند که در هر زمان می‎توانید بین این شخصیت‎ها سوییچ کنید.

بازی تک نفره فقط برای کسانی است که می‎خواهند خود را به چالش بکشند زیرا در هنگام مبارزه با باس‎ها سوییچ کردن مداوم بین شخصیت‎ها کاری بسیار سخت و گیج کننده و دشوار می‎شود. پیش رفتن در بازی به تنهایی سرگرم کننده و جذاب است ولی لذت اصلی بازی در تجربه آن با دیگران و به خصوص دوستان نهفته است. وقتی با دو دوست خود بازی را انجام دهید، اوج لذت بازی را درک خواهید کرد زیرا هر بخش بازی نیاز زیادی به کلی همکاری و کار تیمی دارد، پس ارتباط برقرار کردن با کسانی که دارید با آنها بازی می‎کنید خیلی مهم است و تفاوت بسیار زیادی را نسبت به حالتی که با غریبه ها بازی می‎کنید و با آنها در ارتباط نیستید ایجاد می‎کند.

مکانیک های جالب همکاری در قالب از سر و کول هم بالا رفتن!

صحبت از بازی کردن با غریبه‎ها شد. بد نیست بدانید این قسمت (یعنی بازی با دو غریبه)، جایی است که بازی مشکل‎دار می‎شود. در اوایل بازی که پازل‎ها و باس فایت‎ها نسبتا ساده و راحت است، هر گروه و تیمی چه دوست و چه غریبه می‎توانند آن‎ها را راحت پشت سر بگذارند و متوجه می‎شوند که باید چکار کنند. پس از این که نصف بازی گذشت، تمام موارد موجود در بازی سخت‎تر و پیچیده‎تر می‎شود و حتی با وجود این که بازی گزینه‎های محدود ارتباطی با دیگر هم‎تیمی‎هایتان از طریق ۸ Emote در بازی را در اختیار شما قرار داده است ولی به هیچ وجه کافی نیستند. فقط گفتن این که “یک آیتم را در یک جای خاص استفاده کن” به یک نفر، دلیل نمی‎شود که وی متوجه شود چگونه باید آن را استفاده کند. البته رد کردن این مراحل به همین صورت نیز غیر ممکن نیست ولی نیازمند صبر و حوصله و آزمون و خطاست که در یک چنین عنوانی کار بسیار سختی است. همچنین وقتی یک بازیکن تیم را ترک کند تمام بازی‎بازان به لابی بازگردانده می‎شوند تا دنبال جایگزین بگردند. این مسئله پیشروی در قسمت‎های مختلف بازی را خسته کننده و تکراری می‎کند.

بگذارید این‎گونه بگویم: “The Legend of Zelda: Tri Force Heroes عنوانی است که تنها و تنها باید با دوستانی آن را بازی کنید که می‎توانید با آنها در ارتباط باشید.”

حمله چرخشی آزاد شد!… خب خدا رو شکر، بی گناه بود!

The Legend of Zelda: Tri Force Heroes یک تجربه زلدای لذت‎بخش است که مکانیک‎های جذاب بازی چندنفره و کار تیمی را (مانند سری Four Swords) با المان‎های زیبای سری زلدا ترکیب کرده است. نتیجه یک بازی جذاب و به طرز انکار ناپذیری لذت‎بخش است که با وجود چند نفره بودن کاملا حال و هوای سری زلدا را دارد. بازی تنها هنگامی که با غریبه ها بازی می‎کنید برای ارتباط برقرار کردن برای شما مشکل ایجاد می‎کند. یک سیستم پیام ساده می‎توانست بسیاری از این مشکلاتی را که حتما هنگام بازی با غریبه‎ها و به ویژه هنگام حل کردن پازل های دشوار و مبارزه با باس‎های سخت، حس خواهید کرد برطرف کند، زیرا به هر حال همه که نمی‎توانند با دوستانشان بازی کنند و با آن‎ها ارتباط برقرار کنند.

Triforce Heroes یک فرصت خوب برای علاقمندان بازی چند نفره و همچنین علاقمندان سری زلدا است که بتوانند از انجام یک عنوان جذاب لذت ببرند و با یک تیر دو نشان بزنند، به ویژه اگر قصد داشته باشید تا این عنوان را با دوستانتان بازی کنید چون در اصل این بازی بر اساس همکاری چند نفره ساخته شده است. قطعا طرفداران سری زلدا نه از این بازی و نه از هیچ عنوان دیگری که نام این سری افسانه‎ای را داشته باشد نمی‎گذرند و برای کسانی هم که آشنایی با این سری ندارند، The Legend of Zelda: Tri Force Heroes یک فرصت خوب برای تجربه این سری مخصوصا با همراهی دوستان است. اگر بخواهیم در یک جمله به ارزش این بازی اشاره کنیم باید گفت این عنوان کاملا ارزش خریدن و وقت گذاشتن و بازی کردن را دارد و یکی از عناوین جذاب سری زلداست که موفق شده است تا اصالت نام این سری را حفظ کند. اگر به دنبال یک بازی زیبا بر روی کنسول دستی دوشت‎داشتنی Nintendo 3DS خود هستید، The Legend of Zelda: Tri Force Heroes یکی از بهترین گزینه‎هاست. پس عجله کنید و با لینک‎ها همراه شوید.

نصویری که در دو صفحه دستگاه می‎بینید.