افتخار میکنم که یک گیمر هستم…
یکی از مسائلی که به طور حتم ما بازیبازهای ایرانی در زندگی با آن روبرو بوده ایم و یا روبرو خواهیم شد مسئله ی موضع گرفتن والدین در برابر بازی کردن بازی های رایانه ای توسط فرزندانشان می باشد که بسته به سن والدین، سن فرزند و تعداد ساعت های بازی کردن در روز متفاوت است ولی به هر حال کم و بیش برای همه ی ما رخ داده است. چه بخواهیم و چه نخواهیم دیدگاه پدران و مادران ما نسبت به بازی های ویدئویی دیدگاه مثبتی نیست و اگر ما صدها تحقیق و مقاله و در مورد مفید بودن بازی های رایانه ای به آنها نشان دهیم کافی است تا در یک خبر و یا یک مورد بشنوند که “فلان نفر در فلان جای دنیا بر اثر بازی کردن زیاد بازی های ویدئویی به خود یا دیگران اسیب رسانده است” و یا “تحقیقی انجام شده است که طی شرایطی خاص بازی های ویدئویی را مضر دانسته است.”
همین کافیست تا همه چیز را فراموش کنند و شروع به بد گفتن و انتقاد کردن از بازی های ویدئویی کنند و ما را با جملاتی نظیر “خجالت نمی کشی با این سنت بازی می کنی؟”، “کی می خوای دست برداری از بازی کردن”، “بازی کردن برای بچه ها است” و… متهم می کنند. تازه این یک قسمت قضیه است و قسمت دیگر این است که حتی اگر بازی های ویدئویی را مضر نیز ندانند این گمان را دارند که این بازی ها تنها برای کودکان است چون اسمش بازی است!
این دیدگاهی است که لااقل در جامعه ی ما در مورد بازی های ویدئویی وجود دارد و نسل ما با آن روبرو بوده است. موضوع اینجاست که بازی های ویدئویی نیز مانند هر چیز دیگری در دنیا نسبی هستند و می توانند با استفادهی درست به یک ابزار مفید تبدیل شوند و یا با استفاده ی افراطی و غلط مسیر زندگی را منحرف کنند.
بازی کردن جرم نیست…قابل توجه خیلیها
اگر بخواهیم در مورد افراط و اعتیاد حرف بزنیم که خب این فقط مختص بازیهای رایانهای نیست. افراط و اعتیاد حتی در مورد مسائل مثبت نیز مضر هستند و زندگی را از روند عادی خود خارج می کنند. چه فرقی میکند که یک شخص هر روز ۱۵ ساعت بازی رایانهای انجام دهد و یا مثلا مشغول تماشای فیلم باشد یا حتی ۱۵ ساعت از وقت تمام روزهای زندگی خود را کتاب (غیر درسی) بخواند و از تمام مسائل مختلف زندگی و روابط با خانواده و دوستان و…. غافل شود. باور کنید در تمام این موارد فرد از دیگر فعالیتهای زندگیاش باز می ماند و لطمه می خورد ولی در دیدگاه والدین ما اینطور نیست. بگذارید رک و پوست کنده همین ۳ مورد را با هم مقایسه کنیم. اگر روزی ۱۵ ساعت کتاب بخوانیم واقعا فرزند خوبی هستیم. اگر ۱۵ ساعت فیلم ببینیم می توان گذشت و ایراد نگرفت ولی اگر ۱۵ ساعت بازی کنیم ما قطعا از دیدگاه والدین مریض هستیم و مشکل جدی داریم! این طرز فکر منصفانه نیست ولی خواه ناخواه وجود دارد. منظور این نیست که ۱۵ ساعت بازی کردن ایراد ندارد بلکه خیلی هم بد است ولی نه بدتر از ۱۵ ساعت فیلم دیدن و شاید حتی ۱۵ ساعت کتاب خواندن و …..
در مورد مسئله ی سن مناسب بازی کردن نیز متاسفانه همین مشکلات و مسائل در کشورمان برای والدین وجود دارد. آخر چطور می شود یک بازی که تنها برای سن بالای ۱۸ سال ساخته شده است برای کودکان باشد؟ متاسفانه برای والدین ما بازی کردن عنوانی مثل GTA با کلی صحنه های نامناسب برای کودکان توسط یک کودک ۱۰ ساله بسیار قشنگ تر و منطقی تر از بازی کردن آن توسط یک فرد مثلا ۲۷ ساله است و با کمال میل حاضرند این بازی را برای کودک خود خریداری نمایند و در اختیارش قرار دهند ولی به دیگر فرزند خود که ۲۵ سال دارد و آن را بازی می کند ایراد بگیرند و او را بچه خطاب کنند و فکر کنند که دارند درست ترین کار دنیا را انجام می دهند و فرزندشان را از ورطهی خانمان سوز بازی های رایانه ای نجات می دهند. متاسفانه این مسئله تنها در کشور ما وجود دارد و نسل ما با آن درگیر بوده است و درگیر است و درگیر خواهد بود تا روزی که شاید خود ما در صدد از بین بردن آن برآییم.
به هر حال همه ی ما روزی پدر و مادرخواهیم شد و شاید همین مسئله را با فرزاندمان داشته باشیم. نکته اینجاست که ما چگونه با این مسئله برخورد خواهیم کرد؟ قطعا ما که خود در دنیای فوق العاده زیبای بازی های رایانه ای سیر و سفر کرده ایم نباید برخوردی مانند پدر و مادرانمان با بازی های ویدئویی داشته باشیم و در برابر آن موضعی کاملا خصمانه بگیریم. این تنها راهی است که می توان امیدوار بود تا نسل های آینده با مشکلی که ما با آن روبرو بوده ایم درگیر نشوند و یا لا اقل کمتر درگیر باشند.
” گیمر بودن من به این دلیل نیست که تصمیم گرفته ام زندگی نداشته باشم، بلکه به این دلیل گیمر هستم که تصمیم گرفته ام زندگی های زیادی داشته باشم “.
بگذارید کمی از جنبه ی تفریح به این مقوله نگاه کنیم. واقعا کدام سرگرمی و تفریح است که به ما اجازه دهد تا در غایت تخیل خود غوطه ور شویم و به دنیاهایی سفر کنیم که هر گز نمی توان در واقعیت در آن ها بود و در نقش شخصیت هایی قرار گیریم که شاید قهرمان تمام زندگی ما بوده اند. غیر از یک بازی رایانه ای چگونه می توان با اتوموبیلی رانندگی کرد که شاید در دنیای واقعی نمونه اش را حتی از نزدیک هم نبینیم. چگونه می توان طعم واقعی هدایت یک ارتش بزرگ را در یک نبرد هیجان انگیز در جریان جنگ جهانی چشید و با تمام وجود آن را حس کرد. چگونه می توانیم در قالب شوالیه ی تاریکی قرار بگیریم و مردم را از شر جوکر و دیگر دشمنان جامعه نجات دهیم؟ بازی های رایانه ای دنیایی هستند که به ما اجازه می دهند رویاهایمان را کنترل کنیم و آن ها را رقم بزنیم. مانند فیلم های سینمایی نیستند که فقط به تماشای آنها بنشینیم و کاری جز نگاه کردن نداشته باشیم. اینجا خود ما گردانندگان وقایع هستیم و به آن ها جهت می دهیم. اینجا ما تصمیم می گیریم و سپس با عواقب تصمیمان روبرو می شویم. اینجا ما نقش اول هستیم و همه چیز در کنترل ماست. راه می رویم ، اکتشاف می کنیم ، می کشیم ، کشته می شویم، عاشق می شویم، انتقام می گیریم، اشک می ریزیم ، می خنیدم، خواننده و نوازنده می شویم، در کالبد محبوب ترین ورزشکارانمان قرار می گیریم، در نقش ابر قهرمانان زندگیمان قرار می گیریم، تصمیمات مهم و حیاتی می گیریم، رانندگی می کنیم، تصادف می کنیم، بین خوبی و بدی انتخاب می کنیم، خیانت می بینیم و خیانت می کنیم و درس می گیریم، تاریخ را رقم می زنیم و صدها عمل دیگر که تنها و تنها در این دنیای شگفت انگیز ممکن می شوند. واقعا نگاهی به نکاتی که ذکر کردم بیاندازید و با خود فکر کنید که کجا می شود این همه تفریح و سرگرمی مختلف را با هم داشت و این تعداد تجربه را کسب کرد.
بازی کردن در خون من است…قطعا همین طور است. نه؟
اگر فقط به جنبه های سرگرمی نگاه نکنیم و بخواهیم از جنبه های آموزشی نیز بازی های ویدئویی را بررسی کنیم حرف های بسیاری برای گفتن داریم. به راستی که همین بازی ها کلی اطلاعات عمومی ما را بالا برده اند. توسط همین بازی ها با کلی از وقایع مختلف تاریخی آشنا شده ایم. توسط همین بازی ها با فرهنگ و معماری و تاریخ بسیاری از شهرها و کشورهای دنیا در دوره های تاریخی مختلف آشنا شده ایم، استرتژی ها و نقشه های مختلف را به کار برده ایم و شکست خورده ایم و یاد گرفته ایم، با بازی های شبیه ساز بسیاری از مهارت ها را تا حدودی آموخته ایم و اگر روزی در واقعیت با آنها روبرو شویم قطعا مانند یک فرد صفر کیلومتر نیستیم، با زندگی و سرنوشت بسیاری از شخصیت های مهم تاریخ آشنا شده ایم و از آن ها درس گرفته ایم. در دنیای بازی های ویدئویی ما با مفهوم تیم و کار گروهی آشنا شده ایم، لذت همکاری با دوستان و حتی غریبه ها را چشیده ایم و دوستان جدید پیدا کرده ایم. مگر زندگی غیر از این است؟ مگر تمام ورزش ها و آموختنی ها قصدشان آموزش همین مسائل به ما نیست؟ بازی های ویدئویی با استفاده ی درست به ما درس هایی از زندگی می دهند. این بی انصافی است که از ریشه و پایه این صنعت را به مضر بودن متهم کنیم و همه چیز را به گردن آن بیاندازیم. بازی های رایانه ای به وضوح ذهن و دید ما را باز می کنند و ما را با مسائلی آشنا می کنند که هرگز نمی توان در جای دیگری جستجو کرد. آیا نباید به بازیباز بودن خود افتخار کنیم؟ وقتی بازی های رایانه ای این همه نکات مثبت و جذاب و آموزنده و سرگرم کننده را برای ما به ارمغان آورده اند، به ما چه که در فلان کشور یک شخص غیر نرمال ۴ روز در کافی نت پشت سر هم بازی کرده تا جان خود را از دست داده است. آیا اگر بازی رایانه ای نبود چنین فردی راه دیگری برای اعتیاد و از بین بردن خود پیدا نمی کرد؟ ایا این تقصیر بازی های ویدئویی است؟ خیر این طور نیست. این ما هستیم که با استفاده ی صحیح یا غلط، خوب و بد بودن یک حوزه را تعیین می کنیم و بر آن اساس هدف گذاری انجام میدهیم.
یک بازی باز از آخرالزمان نمیترسد چون بارها آن را دیده است!
کاش والدین ما بدون تعصب این مسائل را می دیدند و درک می کردند. لا اقل کاش زمانی که ما خود در نقش والدین قرار بگیریم تمام این مسائل و لذت هایی را که در این دنیای بی انتها چشیده ایم فراموش نکنیم و فرزاندمان را از آن منع نکنیم. بالاخره باید روزی این دیدگاه در کشورمان اصلاح شود و شاید نسل ما که از این مسئله آسیب دیده است و متهم شده است و حرف شنیده است باید شروع کننده ی از بین بردن این تعصبات باشد. تعصباتی که هر کدام از ما را آزار داده است، کسانی را بیشتر و کسانی را کمتر. یادمان باشد که اگر روزی جایگاهمان از فرزند به والدین تغییر کرد یاد همین روزهای خود نیز باشیم و همه چیز را فراموش نکنیم. هر چیزی که به ما مربوط نباشد لا اقل این یکی به ما مربوط است و ما بیشترین صلاحیت را برای تغییر این دیدگاه و تعصبات داریم چون ما یک بازیباز هستیم.شخصی که دنیاهای بسیار بسیار بیشتری را از سایرین دیده است و تخیل قوی تری دارد. شخصی که سریع تر از دیگران تصمیم گیری می کند. شخصی باهوش و قابل احترام که تخیل خود را محدود نکرده است و در انواع و اقسام افسانه ها و واقعیت های تاریخی نقش آفرینی کرده است.ما از اشتباهات خود درس می گیریم و یاد گرفته ایم که هیچ مرحله ای را رها نکنیم حتی مراحل سخت و دشوار زندگی را. ما می توانیم تقلب کنیم ولی با درستی و عدالت بازی می کنیم. باید به خود افتخار کنیم که یک بازیباز هستیم و امیدوار باشیم روزی برسد که پدران و مادران نیز دیدگاه بهتری در این باره پیدا کنند. شاید بهترین جمله در مورد ما گیمرها این باشد:
” گیمر بودن من به این دلیل نیست که تصمیم گرفته ام زندگی نداشته باشم، بلکه به این دلیل گیمر هستم که تصمیم گرفته ام زندگی های زیادی داشته باشم “.
بدون بازی بازان کاری به پیش نمی‌بردند…
پس بیایید بازی کردن خود را پنهان نکنیم و افتخار کنیم که یک بازی باز هستیم. ما یک جامعه هستیم. جامعه ای که کسی نمی تواند به این راحتی پایه های آن را سست کند. حتی اگر در داخل این جامعه با هم درگیری هایی داشته باشیم اما با این حال در قدرت و سلامت جامعه ی خود شکی نداریم. به ما می گویند بازی باز. ما صبر و پشتکار را از مراحل Dark Souls آموخته ایم و خشم کریتوس را کنترل کرده ایم. بارها و بارها بشریت را نجات داده ایم. عاقبت ایده های آرمان گرایانه و آرمان شهرها را در بایوشاک و رپچر و کلمبیا دیده ایم. در سخت ترین ماموریت ها اسنیک بزرگ را همراهی کرده ایم و در واقع همه کاره ی او بوده ایم. فکر می کنید چه کسانی این شخصیت ها را تبدیل به افسانه کرده اند؟ بدون شک ما… بازی بازان…
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- ۱۵ مشکل بزرگ سری GTA که طرفداران سرسخت نمیخواهند به آنها اعتراف کنند
- ویدیو: مقایسه Call of Duty Black Ops 6 روی PS5 و Xbox Series X/S [زیرنویس فارسی]
- نقدها و نمرات بازی Dragon Age: The Veilguard منتشر شدند
- رسمی: سونی دو استودیوی Neon Koi و Firewalk، سازنده Concord، را تعطیل کرد
- نقدها و نمرات بازی Call of Duty: Black Ops 6 منتشر شدند
- ادعای سازنده Concord: اثری ساختیم که تجربه فوقالعادهای را به گیمرها ارائه میدهد
- بیش از ۸۰ بازی برای PS5 Pro بهینه شدهاند
- شمار بازیکنان همزمان Dragon Age: The Veilguard در روز عرضه به بیش از ۷۰,۰۰۰ نفر رسید
- گزارش: کارگردانان بازی Marvel’s Wolverine نقش خود را رها کردند
- تحلیلگر: Ghost of Tsushima ارزش سرگرمی و عدم تحمیل ایدئولوژی را در اولویت قرار داد
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
ویدیوی فصل دوم سریال Wednesday بازگشت جنا اورتگا را نشان میدهد 
Mad Max؛ جهانی که از رگ گردن به ما نزدیکتر است 
انیمیشن Moana 2 در پیش فروش بلیت رکورد زد 
تیزری از شخصیت Ghost Face در بازی Mortal Kombat 1: Khaos Reigns منتشر شد + تاریخ عرضه 
تریلری از انیمیشن ماجراجویانه Spellbound منتشر شد 
بهترین دیالوگهای فیلم The Good, The Bad And The Ugly 
تریلر جدید فصل دوم سریال Squid Game بازگشت بازیکن ۴۵۶ به مسابقات را نشان میدهد 
تصویر جدید فیلم Mortal Kombat 2 به شخصیت شرور آن اشاره دارد 
۱۵ ربات قدرتمند در فیلم‌های Transformers 
نقد و بررسی فیلم Joker: Folie à Deux | هیچ جوکری وجود ندارد
- Mad Max؛ جهانی که از رگ گردن به ما نزدیکتر است
- تیزری از شخصیت Ghost Face در بازی Mortal Kombat 1: Khaos Reigns منتشر شد + تاریخ عرضه
سری Call of Duty دومین فرنچایز پرفروش تاریخ گیمینگ شد 
GTA 5 همچنان محبوبترین بازی جهان روی پلتفرمهای استریم است 
ماد گرافیکی محبوب Red Dead Redemption برای رایانههای شخصی بزودی عرضه خواهد شد 
بیش از ۸۰ بازی برای PS5 Pro بهینه شدهاند 
مقایسه Red Dead Redemption روی PC، نینتندو سوییچ و Xbox 360 
سازنده سابق راکستار: GTA San Andreas به دلیل حافظه فشرده PS2 در ابتدا سه نقشه مجزا داشت 
سازنده سابق راکستار: مردم سالها از واقعگرایی GTA 6 صحبت خواهند کرد 
گزارش: مدیرعامل راکستار قصد داشت برای انتقام از منبع داخلی، رونمایی GTA 6 را یک هفته تاخیر بزند
- ویدیوی فصل دوم سریال Wednesday بازگشت جنا اورتگا را نشان میدهد
- انیمیشن Moana 2 در پیش فروش بلیت رکورد زد
- تریلری از انیمیشن ماجراجویانه Spellbound منتشر شد
- بهترین دیالوگهای فیلم The Good, The Bad And The Ugly
- تریلر جدید فصل دوم سریال Squid Game بازگشت بازیکن ۴۵۶ به مسابقات را نشان میدهد
- تصویر جدید فیلم Mortal Kombat 2 به شخصیت شرور آن اشاره دارد
- ۱۵ ربات قدرتمند در فیلم‌های Transformers
- نقد و بررسی فیلم Joker: Folie à Deux | هیچ جوکری وجود ندارد
بازه زمانی پخش فیلم Fear Street: Prom Queen با انتشار پوستری اعلام شد 
آخر هفته چه فیلم و سریالی ببینیم؟ از Joker: Folie à Deux تا Piece by Piece
نظرات
زدی تو خال دمت گرم ولی به نظر من باید تا نسل بعد صبر کرد چون دیگه تفکر و فرهنگ خانواده ها {اکثرشون} به این شکل رشد کرده و نمیشه عوضش کرد بازم ممنون واسه مقاله.
ببخشید اینو میگم ولی کاملا اشکاره که این مقاله فقط تعصب نویسنده بود
من خودم هم یک گیمرم ولی گیمر بودن هم مانند فیلم و…وقت علاوه بر اینکه وقت طلف کردنه به سلامتی هم آسیب میرسونه
مثلا اگه شما بجای روزی دوساعت (کم میگیریم درصورتی خیلی ها حتی روزی ۸ساعت هم بازی میکنن)بازی کردن همین دوساعت رو تنیس بازی کنید هم برای سلامتی عالیه و هم یک ورزش خیلی عالی رو یاد گرفتید هم مثل بازی سرعت عمل رو میبره بالا و فواید بازی رو داره
مثلا من الان ۱۵ ساله گیمرم الان چی گیرم اومده؟
درعوضش چشمام ضعیف شده،گردن درد،و درآینده احتمالا کمردرد
ولی اگه این ۱۵ سال رو بجای گیم تنیس یا هر ورزش دیگه ای روزی دوساعت حداقل بازی میکردم الان فکر کنم تو مسابقات بودم و بدنم هم سلامتیش عالی بود
بخاطر همین میگم گیم وقت طلف کردنه کسانی که تازه میخوان شروع کنن نرن سمتش
کاش منم برام پلی نمیخریدن از اول شاید الان خیلی…….
گیم وقتت رو سلامتیت رو میگیره و چی بهت میده؟ قوه تخیل؟سرعت عمل؟ سرعت عمل توی اکثر ورزش ها هم میشه پیدا کرد
به هرحال خود دانید :-(( :-((
آخه وقتمون رو توی این کشور با چی بگذرونیم؟
والله من گیمر ندیدم چشماش ضعیف شده باشه ولی کتاب خون دیدم که عینک زده باشه
گیم وقت خاص خودش رو میطلبه . اگه ما در اون زیاده روی نکنیم نه تنها خانواده ها اونو مخرب نمیدونن بلکه مایه خرسندی و استراحت یک فرد میدونن اما ما تا یه بازی دسمون میاد تا تهش نریم ولک نیستیم 😎
دوما آقا رضا شما میتونین تو خیلی جاها وقتتون رو بگذرونید
برید مسجد هم برنامه های دینی هم فرهنگی هم ورزشی
یا توی کتاب خونه
یا مراکز ورزشی
و مانع اینم نیست که شما گیم نزنید
درس بخون کار بکن بیرون برو گیمت هم بزن این طور زندگی هم یکنواخت نمیشه
(نظر شخصیم)
من الان باید بشینم کی سربازیم در میاد که احتمالا ۱ سال دیگست
بعدش ما عصر ها میریم والیبال بازی میکنیم مسجد هم میریم این ها فوقش بشه ۳ ساعت
روزی ۱۲ ساعت هم میخوابیم بازم یه ۷ ساعت خالی می مونه , که اونم برنامه نویسی میکنم
دوست عزیز فکر نکنم حرفاتون درست باشه
میدونید که دقت یک گیمر از یک جراح بیشتره
میدونید که برای تنبلی چشم خوبه
حداقل شصت درصد بچه ها تو گیمفا شاگرد اول کلاسشون هستن و تو مدارس سطح بالا درس میخونن
من اینو دلیلش رو گیم میدونم
دایی من یه گیمره که روزی ۸ ساعت بازی می کنه و البته متخصص فک و صورت از مشهده… البته عینکی هست ولی ارثیه خانواده ما غیر از من همه عینکین. ( منم یه گیمرم.)
بچه ها دست از انتقاد بردارید بابا
من که واقعا لذت بردم واقعا عالی بود
من یه گیمر نیستم در واقع نیمه گیمرم هه!من یه موزیسینم و آهنگ ساز خواننده هر چی کلا در موسیقی ام و واقعا گیم با ذات درونیم میسازه
واقعا گیم عالیه ولی فراموش نکنیم
هر چیزی اندازه ای داره و اگر از حدش بگذره نابود کنندست…
خیلی بزرگ نیستم ۱۴ سالمه!
دقیقاا واقعا باهات موافقم از حرفت خیلی خوشم اومد پلتفرمت چیه؟؟
😀 عجب 😀 ناتی داگ دادا اون جمله اولت رو نمینوشتی بهتر بود ولی خوب بقیه حرفات راسته…
در رابطه با مقاله…عاقا عالی بود:D بسی کفیدیم:D الان سه ماهه هیچ بازی جدیدی نگرفتم لامصب خودوم دارم با همی جی تی ای سان آندرس سرگرم میکنم…:D
مرسی سینا حان. شما لطف داری.
هر چیزی جای خودش 😉
۱۱ ساله گیمر هستم
نه عینک میزنم
نه گردن درد دارم
نه اضافه وزن دارم
همیشه هم شاگرد اول مدرسه مون بودم
چون منطقی بازی میکنم
هیچوقت هم از گیمر بودن پشیمون نیستم.
حروف الفبای انگلیسی رو از روی بازی ها یاد گرفتم و خیلی چیزای دیگه…
بازی کردن خوبه
خیلی هم خوبه
اما به شرطی که از روی عقل و منطق باشه
دوست من اقای Naughty dog این نظر شماست. من ۲۱ ساله که گیمر هستم و نه تنها از زندگی عقب نیافتادم بلکه خدارو شکر دکتر این مملکت هستم که دارم برای تخصص درس میخونم و در همه ی زمینه ها هم نگذاشتم که عقب بمونم. ورزش هم کردم و میکنم و باید بدونید که بنده تا روزی ۱۵ ساعت هم برخی روزهای تعطیل بازی میکنم و زندگیم هیچ مشکلی نداره. گیم نه تنها ضربه ای به من و سلامتیم و زندگیم نزده بلکه همیشه موفقیتی رو که تا اینجا داشتم مدیون گیم هستم. من توی دنیای گیم واقعا پخته و ابدیده شدم و افتخار میکنم که بگم یک گیمر هستم. گیمر بودن کم چیزی نیست. ما کارایی رو انجام دادیم و باس هایی رو کشتیم و… که ادمای دیگه تو خواب هم نمیتونن این قدر تحمل و حوصله و صبر و تکنیک داشته باشن.
این مقاله دلنوشته ی منه. شاید بعضی مخالف باشن ولی اگه همسن من بودید و برخی مشکلات رو دیده باشید و بهتون واقعا ضربه زده باشه اونوقت متوجه حرفام میشید. من واسه این درسم رو جدی گرفتم که به اطرافیام بگم که گیم هیچ ایراد و ضربه ای به زندگی من وارد نکرده و نخواهد کرد حتی وقتی که پشت سر هم ۱ ماه روزی ۱۵ ساعت دارک سولز بازی می کردم.
من عذر میخوام اگه زیاده روی کردم تو خط اول نظرم منظور بدی نداشتم
ولی واقعا حتی توی مدارس روزی یک و نیم ساعت هم بازی میکردم بازم حس میکردم داره عقب میندازم نمیدونم شاید خود گیم نبود و فکرش بود که من رو عقب مینداخت
ولی خوب ۱۵ساعت هشت ساعت هم خواب میشه ۲۳ساعت فقط یک ساعت میمونه!!!
بالاخره من احترام زیادی هم برای شما و هم تمام نویسندگان حرفه ای گیمفا قالم و قصد توحین نداشتم ولی میگم فقط چیزایی بی ضرر تر و پرفایده تر از گیم هم وجود داره و نمیگم گیم بده ولی گیم هم وقت میگیره هم فکر رو مشغول میکنه و هم خرج داره مخصوصا تو ایران
من خودم همین الان هم روزی چهار پنج ساعت بازی میکنم ولی امسال کنکور دارم و باید یکسری چیزها رو کم کنم که بیشتر به کنکور برسم ولی اعتیاد به گیم واقعا رو اعصابمه
اختیار دارید. به هر حال نظرتون محترمه و با قسمت زیادی از حرفاتون هم موافق بودم البته. صحبت من این هست که به هر حال گه شما گیم رو دوست نداشتی خب سرگرمیه دیگه ای رو دوست داشتی و اون رو انجام میدادی ولی نمیشه گفت بهتره یا بدتره از گیم. به نظر من اگر بخوایم با هر تفریحی که توی زندگی انجام می دیم به این فکر کنیم که داریم عقب می افتیم زندگی خیلی سخت میشه. ما نیاز داریم به تفریح حالا یکی گیم و یکی فیلم و یکی به قول شما تنیس و ورزش. هر کس به هر کدوم علاقه داره می ره سمت اون ولی موضوع اینجاست که توی کشور ما تنیس و فیلم رو بری سمتش میگن بهب ه ولی گیم رو بری سمتش میگن بچه بازی و وقت تلف کردن. این بی انصافیه و نا معقوله.
در مورد درس باید خدمتتون یگم که چیز مهمتر از درس توی زندگی و مخصوصا توی کشور ما وجود نداره و کار خوبی میکنید اگر تمرکز اصلیتون درس باشه. من ختی توی درس خوندنم هم بازی کردن تاثیر داشت چون میخواستم با درس خوندنم به اطرافیام بفهمونم که دارید می بینید که هم بازی میکنم و هم درسم عالیه.اینجوری دیگه به کسی مجال حرف زدن نخواهید داد. ولی اگر بخواید زندگی رو بیهوده بگذرونید چه گیم بازی کنید و چه نکنید دیگران بهعانه ای برای کوبیدن توی سر شما پیدا میکنن.
گیم دنیاییه که به نظر من نظیری نداره و هیچ سرگرمی ای نمیتونه این حد از تنوع رو برای ما داشته باشه.
در هر حال ممنون از نظرتون. امیدوارم توی درس و زندگی و گیم موفق باشید.
والا من عاشق گیم هستم ولی با این حال اصلا دوست ندارم از درسم عقب بیوفتم بخاطر همین دارم سعی مبکنم کمتر بازی کنم و گیم هم مسلمان چیزهای خوب زیادی داره و با این حرفتون که میگید تو کشور ما فقط گیم رو میگن بچه بازیه هم کاملا موافقم و خودم هم خیلی اذیت شودم سر این موضوع و واقعا هم گیم خوبه ولی به اندازش نه اینکه زندگی و اینده رو فدای گیم کرد و البته این موضوع درمورد همه چیز صادقه
به هرحالا گیم هم فواید و ضررهای خودش رو داره و هرکسی میتونه انتخاب کنه که سمتش بیاد یا نه ولی من فکر میکنم بزرگترین ضرر گیم وابستگیش هست که هیچ وقت ادم رو ول نمیکنه و وابستگی شدید به هرچیزی یک نوع ضرر
خیلی ممنون امیدوارم شما هم همیشه در زندگی و گیم موفق باشید
درست میگین کاملا. ممنون از شما.
واقعا گیم تنها سرگرمی هست که به هیچ کسو هیچ چیز اسیب نمیزنه مگه د.ز.دیه مگه اختلاصه ؟؟؟ گیمر ها مخصوصا ایرانیاش مثه گرگ بارون دیدن تو این سختیا و گروونیا خودشون با هزینه خودشون میخان یه تفریح سالم کنن بهتر از س.ی.گار بهتر از ق.ما.ره این همه محدودیت داریم دیگه به گیمر بودنمون نمی تونن گیر بدن منم مثه بقیه افتخار میکنم که یک گیمرم.
واقعا گیم تنها سرگرمی هست که به هیچ کسو هیچ چیز اسیب نمیزنه مگه د.ز.دیه مگه اختلاصه 😐 😐 😐 😐
گیم تنها سرگرمیه که به کسی ضربه نمیزنه 😐 😐
پس این همه ورزش مثل شنا و والیبال و اینا چین؟!!!
من نگفتم گیم بده من گفتم فعالیت های بهتر از گیم هم هست
زنده باد بازی بازان
افتخار میکنم که گیمرم :inlove:
من ۱۵ سال گیمرم هم پشیمونم هم افتخار میکنم،خد،ایی شما به این خ،ر خ،ون ها نگاه بندازید عین شا،س،ک،و،ل ها میمونن من امسال ما همه گیمریم باید حرف دلمونو بزنیم (معدلم شد ۱۱) با شش تا ت،ژ،د،ی،د پشیمون نیستم چرا؟چون قبلا معدلم ۱۹ بود و دوباره میتونم خوبش کنم :shy:
فقط مس،خ،رم نکنید،ممنون میشم :lashes:
طرف میره ۷۰ میلیون خرج مپ کلشش میکنه 😐 (مس،خ،ره ترین بازی دنیا) :heh:
داداش ناموسا شما یکم درس بخون!!!
این چیزی که شما میگین در اینده خیلی سخت قابل برگشته
بله درست میگین اقایMR_WiliAm . همه چیز به ما مربوط خواهد شد که پدر مادرهای اینده هستیم. ممنونم از شما. به خدا قسم این مقاله نبود. فقط یه دلنوشته بود.
:inlove: Gaming Is My DNA! :inlove:
باید رو در اتاقم بزنمش :inlove:
یه سپاس جانانه از اقا سعید بخاطر این مقاله عالی و صد البته واجب! :-*
من یکی که اشکم در اومد… واقعا از آقا سعید خیـلی ممنونم.
خیلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی.
آقا سعید اجازه میدید من اینو به عنوان یه مقاله ببرم مدرسه؟ 😀
مرسی دوستای عزیزم. از لطفتون و وقتی که واسه خوندن مقاله گذاشتید ممنونم.
بله حتما میتونید علی جان. قابلی نداره
ایول دمتون گرم :yes:
خداوکیلی والدینم یه بار هم تا حالا بهم گیر ندادن واسه بازی کردن
چون میدونن به درسم آسیب نمی زنه
شمو شاید..ولی کسایی مثه من ک اصن درس نمیخونن گیر میدن:D جدیدا بم میگن قد یه گ.ا.و نری شدی هنو داری بازی میکنی:D
من یه بازی سر امتحان ریاضی نشستم نید فور اسپید بازی کردم
بعد نمرم شد ۱۱.۷۵ و بخاطر ۲۵ صدم نتوستم برم رشته ریاضی الان هم پیشمون نیستم
بزن دست قشنگرو :yes: :-*
قشنگ بود مخصوصا اون جمله یک گیمر از آخرالزمان نمیترسد
Proud to be a gamer 😉 :yes:
عالی بود اصلا حرف دل بیشتر گیمر های ایرانی رو زدین
به به
ما یک گیمر هستیم
کاش یکم ما رو درک میکردن بعضیها :-((
راس میگی
در بایوشاک و ریچر…(بند اخر )
ریچر اسم یه بازی یا کاراکتره یا همون ویچره ?:-)
عالی بود واقعاً این مقاله تمام چیز ها رو گفت
“ما صبر و پشتکار را از مراحل Dark Souls آموخته ایم و خشم کریتوس را کنترل کرده ایم. بارها و بارها بشریت را نجات داده ایم. عاقبت ایده های آرمان گرایانه و آرمان شهرها را در بایوشاک و ویچر و کلمبیا دیده ایم. در سخت ترین ماموریت ها اسنیک بزرگ را همراهی کرده ایم و در واقع همه کاره ی او بوده ایم. فکر می کنید چه کسانی این شخصیت ها را تبدیل به افسانه کرده اند؟ بدون شک ما… بازی بازان…”
این تیکه عالی بود :inlove:
مرسی. شما لطف داارید به بنده
عالی بود راستی بچه ها من روزی ۸ ساعت بازی میکنم زیاده همه بهم گیر میدن
تازه کمه 😀
من روزی ۸ ساعت تلو بازی میکنم 😀
من فقط روزی هشت ساعت فیبل شلتر گوشی بازی میکنم pc هم ۹ ساعت :sweat:
کی بشه این اوترنت بیاد از دست حذف شدن بازیها واسه دانلود راحت شیم و به جای هزینه نت دادن هزینه بازیرو پرداخت کنیمو هم اورجینال دانلود کنیم من به گیمر بودنم افتخار میکنم تنها چیزی که ناراضیم اینه که تو ایران گیمر شدم و به خاطر هزینه زیاد کرکی بازی میکنم و همین کرکی هم دارن از تو سایتا برمیدارن اوترنت که بیاد اولین کاری که میکنم از استیم fallout4 رو دانلود میکنم
دوست عزیز اوترنت فثط یکطرفه یعنی فقط دانلودیه دوما اون اینترنتی که شما فک میکنی نیستش اطلاعاتی که روی سرور(ماهواره) اوترنت قرار میگیره بیش تر جنبه علمی داره.اکثر سایتها توی زمینه فناوری هم کامل توضیح دادن چجوریه میتونی یه سرچی بزنی.
تایید لطفا
حرف قشنگی زدی ما باید دیگه نسل بازی های کپی رو منقرض کنیم چون ارزش یه بازی رو نمیدونیم ,
و این باعث شده سازنده های بازی ها از ما همایت نکنند
خیلی ها فقط اعدای گیمر بودن میشه که فقط میرن کپی بازی میکنند و بهشون میگم چرا نسل هشتم نمیگیری؟
میگن چون کپی خور نیست
حمایت 😀
I love to be a Gamer
یعنی الان گیمر نیستی ؟ ?:-)
نه فقط دوست داره که گیمر باشه :rotfl: :rotfl:
خخخخخخخخخخخخ 😀 😀 😀
منظورم اینه اینه که گیمر بودن رو دوست دارم
میلاه مشتی و عالی بود مو به تنم سیخ شد :inlove: چقد در حق ما جفا میشه :-((
لطف دارید. ممنونم به خاطر وقتتون و نظرتون. این حرف دل منه که یه گیمر هستم.
اون کلمه اول مقاله بود شرمنده 😀
آقا سعید ترکوندی کل مقاله رو پرینت گرفتم واقعا ممنون :inlove: :inlove: 😀
واقعا مقاله عالی بود مثلا من بعضی از دوستانم بخاطر گیمر بودنم مسخرم میکنن و گیم رو بچه بازی میدونن :-((
ولی من اصلا بهشون توجهی نمیکنم تو ی کشور جهان سومی از این بیشترم انتظار نمیره…
ممنون امیر جان.
همه با هم یک صدا
زنده باد گیمران :laugh: 😀 😀
اخ اخ گیمر بودن مشکلی نیست و واقعا گیمری حال میده ولی خوب خیلی چیزا تو بازی ها هست که که با فرهنگ ایران یکی نیست و شاید یکی از دلایل نگرانی والدین همین باشه مثل بازی gta v
باور کن خیلی از همین خانواده ها خودشون میرن برا بچه هاشون بازی میخرن، ولی مشکل میدونی چیه؟
ما که یا پشت کامپیوتر یا کنسول نشستم و ۲ تا سه ساعت یازی میکنیم عرق شرم رو پیشونی پدر مادرمونه ولی اونی که شب و نصفه شب و صبح اول وقت و کلا ۲۴ ساعت پای بازی هم مضخرف گوشی(مثل همین کلش آف کلنز) افتاده اون بچه ی بروز و آروم و با کلاسیه!خدا وکیلی نمیدونم مملکت ما با این افکارش میخواد به کجا برسه!
مقاله زیبایی بود و خیلی ممنون .
مخصوصا جمله ی “یک بازی باز از آخرالزمان نمیترسد” خیلی جالب بود .
واقعا گیمر بودن تو ایران از همه جا سختره مثل بقیه کارا … ! .
دقیقا موافقم با جملاتتون. ممنون از شما
play to live , live to play
واقعا مسئله ای هستش که همه باهاش برخورد کردیم.هر اتفاقی هم بیوفته بازم به بازی کردن ادامه میدیم)(نظر شخصی)
سن اصلی بازی کردن از ۱۸ سالگی شروع میشه بعد از ما می خوان تو ۱۶ سالگی دست از بازی کردن برداریم،بازی ها دیگه مثله قبل نیستن که فقط سرگرمت کنن،تا جایی رسیدن که با داستانشون ما رو می خندونن یا ما رو به گریه می اندازند،یا حتی چیز هایی رو به ما می فهمونن که تو جامعه فهمیدنش سخته،من تا زندم بازی میکنم،چون واقعا وقتی بازی میکنم خوشحالم
من خودم عاشق گیم هستم و از بچگی گیمر بودم و این که والدینم بهم گیر میدن خوشم نمیاد ولی اگه روزی پدر بشم 😀 اجازه نمیدم بچه ام با گیم آشنا بشه چون بعضی ها رو دیدم خیلی تو فیلمن و به محض این که وارد جایی بشن با کسی درباره ی گیم حرف میزنن که هیچی از گیم نمیدونن و شبیه اسکل ها به نظر میرسن خودم هم اینطور بودم . بازی کردن فقط در یک شرایط خوبه و اون توجه به رده بندی سنی هس نه این که بچه از یک سالگی بازی کنه . و در آخر بگم به نظرم خوندن یک کتاب خیلی بهتر گیم هس
فقط خواهشا منفی ندید :reallypissed:
هر چیزی خوبی های خودش رو داره یعنی چی که خوندن کتاب بهتر از گیم هست 😐 متاسفانه توی کشور ما اینجوری جا افتاده گیم درسته باعث افزایش اطلاعات علمی نمیشه (که در برخی موارد حتی میشه !!!) ولی باعث افزایش سرعت عمل افزایش ادراک و قوی شدن قوه تخیل تصمیم گیری سریع در تیم ورک ها مثل dota و تصمیم گیری های عاقلانه در عناوین نقش آفرینی میشه من نمیفهمم کی یک سری تفکر های غلط رو برای ما جا انداخته که با صد تا استدلال هم نمیشه از ذهن پاکشون کرد کتاب خوبه گیم هم همینطور هیچ ارتباطی هم به همدیگه ندارند
لایک 😥 :-(( :yes:
یه مقاله جذاب، خواندنی و ملموس که همه گیمر ها باهاش ارتباط برقرار میکنن.
سپاس بابت زحمتی که برای نگارش این مقاله کشیدین. :yes:
سپاس از شما که وقت ارزمندتون رو میارید برای خوندن و نوشتن نظر. باغعث افتخار منه که همه ی شما دوستان از مقاله خوشتون اومده.
حرف دل گیمر ها رو زدی . واقعا تو گیم نکاتی هست که تو زندگی واقعی نیست .
مثلا gta که اونقدر صحنه های نامناسب داره توش گفته که سیگار چیز بدیه .
این بازی ها هستن که به ما درس های بزرگی میدن و حتی تخیل مارو قوی تر می کنن که تخیل برای هر فردی لازمه
ممنون از جناب آقابابایی عزیز بابت این مقاله ی دلگرم کننده. متاسفانه نسلی که پدر و مادر های ما در آن زندگی کردند نسلی بود که نه چیزی به اسم موبایل بود (اگرم بوده یحتمل نوکیا!) نه چیزی به اسم کنسول اگرم بوده در حد یک ساعت بازی کردن ماریو اونم فقط در زمان بچگی بوده و نه تکنولوژی اینقدر پیشرفت کرده بود. اما هنگامی که به زمان حال می نگریم می بینیم که حتی عده ای از مادربزرگ ها نیز سرشون تو گوشیه! متاسفانه تا زمانی که بچه ای و سن و سالت کمه، والدین کاری به کارت ندارن اما وای بر اون روزی که وارد دوره ی راهنمایی و یا دبیرستان بشی دیگه امکان نداره بشینی بازی کنی و مورد سرزنش والدین قرار نگیری. درسته که بازی کردن اونم در سن ۵ یا ۶ سالگی صرفا برای خود ما یک سرگرمی زودگذر بود اما به مرور زمان و بزرگ شدن ما، بازی و گیم جزئی از زندگیمون شد و دل کندن ازش نیز امکان پذیر نبود، به واقع هنگام بازی کردن یک حس غیر قابل توصیف و لذت بخش به ما دست میده که دل کندن ازش سخته که البته خیلیا نام اعتیاد رو بر روی این حس می گذارند اما ما چنین چیزی را قبول نداریم اگرم قبول داشته باشیم از نظر ما این یک اعتیاد مفید و بدون ضرره (درسته که ضررهایی نیز به همراه داره اما فواید این اعتیاد بسیار بیشتر از ضررهای آن هست). خلاصه اینکه ما همیشه یک گیمر میمونیم حتی با وجود سرزنش های والدین و اطرافیان و همیشه به گیمر بودن خودمون افتخار می کنیم.
اقای نچارپور عزیز امیدوارم به اندازه ای که من از مقالات خاطره انگیز شما لذت بردم شما هم نصفش رو از این مقاله خوشتون اومده باشه که باعث افتخار من هست. با صحبتهاتون کاملا موافقم و قطعا دنیای گیم پر از سود و منفعت هست و البته اگه اشتباه استفاده بشه مثل هر مقوله ی دیگری مضر خواهد بود و این فقط مختص بازی نیست. ممنونم که وقت ارزشمندتون رو گاشتین و مقاله رو خوندین و این نظر زیبا رو نوشتین.
کسی که گیمره از نظر من از زندگی تعریف بهتری داره چون زندگی های زیادی رو تو بازی تجربه کرده 😉
با تشکر از جناب آقا بابایی بابت مقاله بسیار کامل و زیبا!
اینم ادیت جمله آخرالزمان!
یک گیمر از آخرالزمان نمیترسد زیرا tlou بازی کرده است :yes:
زیرا در نقش اول survivor horror است :cute:
تشکر فراووان از شما دوست عزیز. لطف دارید
بعضی ها توی کشور ما میگن بازی کردن اصلا هیچ سودی نداره و حتی باعث افزایش هوش نمیشه
من مندم ژاپنی ها الان ۸۰ درصدشون بازی میکنند و از کل جهان جلو هست
ولی ما ایرانی ها جنبه نداریم مشکل اینجاست.
یعنی طرف میشینه پشت کنسول یا پی سی تا ۸ ساعت بازی میکنه , درس و زندگی میمونه
اگر کسی بالای ۱۸ سال باشه و بتونه با اراده برنامه ریزی برای زندگیش کنه خیلی هم عالیه
ببین اون کسایی بالای ۸ ساعت بازی میکنن اکثر زیر ۱۸ دارند ولی ماها که بالای ۲۰ سال داریم عقلمون میرسه که روزی حداکثر ۵ ساعت بازی کنیم , دیگه بیشتر از این هم نمیتونیم
فقط میخواستی بگی بالا ۲۰ سال سن داری 😀
موافقم با برنامه ریزی میشه به خیلی از کارا رسید توی سنین نوجوانی خیلیا فقط به بازی میپردازن و از همه چیه زندگیشون میمونن
اقا رضا با عرض معذرت روزی ۵ ساعت برا ادم بالای ۲۰ سال خیلی زیاده ها خخخ
اتفاقا خوبه , چون اکثر کسایی که بین ۲۰ تا ۲۵ سال دارند افراد الاف و بیکار هستند
افتخار میکنم که یک گیمر هستم
و خواهم بود…
:yes: :yes:
عالی عالی عالی
خیلی مقاله ی توپی بود خوشم اومد
:yes:
عمرم تباه شد اما نتونست نهایت لذت از گیم ببرم فقط و فقط حسرت واسم موند.
اتفاقا همین چند ساعت پیش سر همین مسئله بحث مون شد , من ۲۵ سالمه با پول خودم رفتم پی اس فور خریدم همش سرزنش میشم میگن مگه تو بچه ای و… , بهشون میگم بابا من بچه بودم شما نتونستید واسه من سونی ۲ و ۳ بخرید حالا خودم با پولم خودم خریدم اینطوری میکنید.
نسل پنچم سگا و سونی وان داشتم خوب بود نسل ششم و هفتم پی سی داشتم چیزی نمیدونستم ولی برای گیم نبود یا بازی ها رو نمیکشید یا میکشید نمیتونستم نصب کنم وارد نبودم حالا نسل هشتم هم پی اس فور خریدم بازی ها اینقدر گرونه که نمیتونی نهایت لذت ببری
ممنون آقای آقابابایی خوشحال من و شما جامعه گیمری ایران ساختیم :yes:
ما همه پش،ت هم دیگه ایم :shy:
خیلی خیلی از نظر لطفتون متشکر و سپاسگزار هستم.
ممنون بابت مقاله زیبا و کاملتون
واقعا درسته
مثلا اگه جنگ بشه مطمئنا اکثر گیمر ها جنگاوران خوب و زبر دستی خواهند شد زیرا با کسب تجارب بسیار زیاد (در حد یک فرمانده) میتواند به خوبی مسیر مورد هدف،نحوه شلیک کردن،جایگری…… را در عرض کوتاه ترین زمان ممکن فراگیرد
و با این جمله خیلی حال کردم ((((گیمرها هیچوقت از آخرالزمان نمیترسند زیرا آنرا بار ها دیده اند))))
از حمله زامبی ها هم نمیترسند :rotfl: :rotfl:
خخخخخخخ فک کردی جنگ واقعی شبیه گیمی هست که بازی میکنی؟؟ یه دکمه میزنی همه رو به رگبار میبندی؟! یا مثلا روشون کلیک میکنی و بهشون دستور میدی که مثلا تو موقعیت فلان مستقر بشن؟! آخرش هم با یه آهنگ حماسی جنگ رو برنده میشی؟؟ 🙂
نه عزیزم شما اگه بری نبرد واقعی اولین چیزی که لازم داری یه پوشک هست :)))
جناب ۷۴۴۵
شما که در زمینه پوشک مهارت دارین چی پیشنهاد میکنید واسه ما گیمرا فقط از اوناییش بگو که خودتم داری جنس خوب :yes:
خودتو با ما مقایسه نکن جناب نو.ب
تو اگه ذهن پویایی داشته باشی میتونی از اونا الگو برداری کنی
برو پوشکتو بساز محتویاتشم حر.وم نکن
خب مردم دوست دارن چیزی باشن که نیستن و دوست دارن در قالب افراد زیادی قرار بگیرن و در گیم غیر ممکن ها ممکن میشود
اگه میانگین بگیریم این یکی از معدود پست هاییه که یا منفی ندادن یا خیلی کم منفی دادن!
شاید به خاطر تاثیر قوی مقاله که روی ما گذاشته بود چون سره اکثرمون اومده!
بچه ها به خدا مسلمون نیستین اگه اشگتون پا این مقاله در نیاد!
چرا توهین میکنی ؟!!
این یه کلیپ بود توی شبکه های اجتماعی که فک کردم همه دیدن!نگو ندیدن!
ببخشید قصد توهین نداشتم!بد برداشت نکنید!فقط قصده شوخی داشتم!
نظره منم شد پر منفی ترین نظر این پست!!:D
واقعا حرفات درست بود اگه من روزی چهار ساعت درس بخوانم مادر پدرم کلی قربون صدقه من میرن مامانم اسفند دود میکنه بابام برام کتاب میگیره …. اصلا روز قیامت میاد خونه ی ما 😐 😐 😐 😐
ولی اگه دو ساعت بازی کنم بابا بهم لطمه میزنه میگه خاک برسرت مامانم میزنه تو سرم میگه داری زندگیتو از دست میدی اخه اینا چیه بازی میکنی زندگی یاد بگیر بعد میرن به فامیل میگن بعد همه بهم میخندن مسخره میکنند
این انصاف نیست 😥 😥 😥 😥 😥 😥 😥 😥 😥 😥 😥 😥 😥 😥 😥 😥 😥 😥 😥
با اشک نوشتم 😥 😥
در این چند سال واقعا مقاله ای به این زیبایی ندیده بودم!واقعا زیبا بود!
فقط میتونم بگم ممنون
کسایی هم که به ما گیر میدن بهتره برن تو پارک ها و جاهای دیگه یه نیم ساعت وقت بزارن ببینن هم سن و سال های ما یا دارن سیگار میکشن یا دستشون تو دست یه دختر یا پسر دیگست!ولی با این حال اونا کارشون قابل گذشته ولی ما که تو امینت و کنار خانوادمون نشستیم و سرمون تو کار خودمونه و با کسی هم کاری نداریم و به کسی هم صدمه ای نمیزنیم و برعکس خیلی از خانواده ها نمیدونن بچه هاشون کی میرن و کی میان و اصلا کجا میرن ولی ما که خیلی هم بخوایم از خونوادمون دور باشم ۲۰ متره، کار ما اعتیاده و دیوانگی و بچگی.واقعا بعضی وقت ها از ملتمون خجالت میکشم!
بابا بخدا گیم هیچی براتون نداره. گیم رو به عنوان یه سرگرمی نگاه کنید نه شغل و وجودتون!!! منم خودم تا سال پیش خوره گیم بودم و از ۲۴ ساعت ۲۵ ساعتش رو صرف گیم میکردم! ولی وقتی چشم باز کردم و خواستم وارد دنیای واقعی بشم فهمیدم زندگی واقعی یه چیز دیگست و من چشمم رو به روش بسته بودم و خیلی ازش عقب هستم و این همه گیم به درد هیچیم نخورده. برید به فکر دنیای واقعیتون باشید و به گیم فقط به عنوان یه سرگرمی نگاه کنید وگرنه در آینده ضرر میکنید. از ما گفتن بود…
دوست عزیز شما ۲۴ ساعت بازی میکنید معلوم هست که همچین مشکلی براتون پیش میاد
شما روزی ۲ ساعت بازی کن از نظر روحی بدردت میخوره , مشکل جامع اینکه مردمش از نظر روحی ضعیف شدن همش بخاطر اینکه توی فکر جامع واقعی هست بخاطر همین آرامشی ندارند
خودت داری میگی از ۲۴ ساعت ۲۵ ساعت بازی میکردم اگر متن مقاله رو هم خونده باشی میبینی نوشته افراط در هر چیزی بده ضرری که شما خوردی برای افراط
خودته نه گیم اگر کسی عقلش به اندازه ای رشد کرده باشه که بتونه در حالت تعادل زندگی و گیم رو نگه داره هیچ مشکلی پیش نمیاد باعث مشکلاتی که ذکر کردی فقط و فقط زیاده روی و افراط خودته
نام فرد pewdiepie
شغل gaming
درآمد:چهار میلیون دلار در سال ۲۰۱۴
problem?
توی ایران از این خبرا نیست
متن عالی بود من که اشکم در اومد این قسمتش که دیگه فوق العاده بود
[گیمر بودن من به این دلیل نیست که تصمیم گرفته ام زندگی نداشته باشم، بلکه به این دلیل گیمر هستم که تصمیم گرفته ام زندگی های زیادی داشته باشم “.
من شرط میبندم شما از کریم ناموسلمون ترید چون با کنسول های نسل هشتم و سیستمای غولتشن بازی هارو تموم می کنید ولی من قاعدتا گیمرم چون دارم با cpu تک هسته ای پنتیوم ۴ با سرعت ۳ گیگا هرتز با سه گیگ رم و ddr2 و دو گیگ گرافیک gt 520 بازی هایی همچون ویچر ۳ و gta v رو با تمام بد یبختی ها بازی می کنم و کال اف دیوتی گوشت و ادونس رو بدون ذره ای لگ با کرک های گوناگون تموم کردم داداشا به خدا قسط توهین نداشتم شوخی بود شما گیمرید از منم گیمر ترید و من به شما احترام می زارم ولی از کریم نامسلمون ترید :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: 😀 😀 😀 😀 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
اوه خدای من….گفتی…
من با این سیستم نمیتونم حتی یه بازی جدید رو بازی کنم چون حتی DX11 ساپورت نمیکنه…..
CPU:Pentuim 4 3.00GhZ
GPU:GT9500 1GB DDR2
RAM:2GB DDR2
فقط تریلر بازی میبینم و کیف میکنم:))) 😥 🙁
من همیشه باید خودمو از دیدگاه والدین دور کنم وگرنه هی باید بگن کور شدی بدبخت
manam hamin tor 😐
یکی دیگه از بدبختیا من اینه موقعی که دو ساعت پشته سره هم دارم درس می خونم هیشکی نمیاد یه سری بزنه ببینه من زندم یا مرده بعده درس همین که میشینم پایه pc میان تو اتاق میگن نگا کن کله روزو نشسته پایه این کامپیوتر هیچ درس نمی خونه بعدم هرچقدر میگم الان پایه درس بودم میگن خالی می بندی
واقعا” گل کفتی……من هرجا درس بخونم چه تو اتاقم چه پذیرایی و حتی تو اشپزخونه هیچکی منو نمیبینه انگار روحم…..ولی وقتی پشت PC میشینم کل خانواده متوجه میشن و اینگونه میشود که نصیحت اغاز میشود …..چه میشه کرد این طبیعت خانواده هاست…باید بسوزیمو بسازیم..
یعنی حرف دل زدی گل گفت :yes: :inlove: :-*
” بازی های رایانه ای دنیایی هستند که به ما اجازه می دهند رویاهایمان را کنترل کنیم و آن ها را رقم بزنیم. ” :yes:
حرف دلمون رو نوشتی 😥
مقاله بسیار خوبی بود با تشکر
با جملات اخر این مقاله واقعا حال کردم.خیلی قشنگ گفتی :yes:
و واقعا این تفکرات درباره ما کسانی که گیمر هستیم با گیم بزرگ شدیم و با تک تکه بازی ها خاطره داریم باید تغییر کنه.
واقعا مقاله زیبایی بود اقا بابایی :snicker:
ایول عالی بود ممنون :inlove:
جالب و متفاوت :yes:
خدا قوت
تو ایران هرکی بازی میکنه بش میگن بچه و بازی مال بچه هاست
اصلا هم نمیشه قانعشون کرد
افتخار میکنم که یک گیمر هستم.
اقا خیلی خوب بود.واقعا خوشحالم که گیمرم
ممنون
مقاله ی فوق العاده ای بود و همش بدون هیچ شکی حقیقت بود
ممنونم
پس ایول به ما……
عالی بود…………..
حال کردم………….
:-* :-* :-* :-* :-* :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :-*
بسیار جالب بود و حرف دلم را زد خیلی ممنون اقا سعید.
کلا مخاطب زیر ۱۸ قرار گرفته واسه من که بچه دارم بازگشت خاطرات بود اما من خودم این داستان رو پشت سر گذاشتم با بچه خودم اینجور برخورد نمیکنم و نسل که ۱۰ سال اینده توی سن نوجوانی قرار میگیره مثل ما باهاش برخورد نمیشه
به معنی واقعی کلمه عالیییییی. :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :inlove:
من ۱۵ سال گیمرم هم پشیمونم هم افتخار میکنم،خد،ایی شما به این خ،ر خ،ون ها نگاه بندازید عین شا،س،ک،و،ل ها میمونن من امسال ما همه گیمریم باید حرف دلمونو بزنیم (معدلم شد ۱۱) با شش تا ت،ژ،د،ی،د پشیمون نیستم چرا؟چون قبلا معدلم ۱۹ بود و دوباره میتونم خوبش کنم
الان نمی دونم نظرت رو لایک کنم یا منفی بدم؟ ?:-)
😀 حرفه دلمو گفتم
اقا لطفا حرف دلت می زنی توهین نکن |:
ممنون
خواهش ببخشید اگه به خ،ر خو،ن،ی شما بر خورد 😐
واقعا که هنوز طرز صحبت کردن بلد نیستید|: دارم از شما محترمانه می خوام درست حرف بزنید بعدش شما…
الان کجای جمله من نوشته شده که بنده خرخونم؟! به نظر شما توهین به قشری از جامعه ایرادی نداره؟! خوبه یکی بیاد بگه گیمر جماعت ا س ک ل ه؟ سعی کنید به همه احترام بزارید البته می دونم براتون سخته و این واژه احترام براتون تعریف نشده
😐 بسته :no: اه
من جمله بالارو از عصبانیت و درنکردن به نظر من گفتم 🙁
از شما و همه عذ،ر میخوام :-))
درک نکردن درستش :-))
خواهش می کنم دوست عزیز فقط سعی کنید همیشه حرفی بزنید که نخواید بعد معزرت خواهی کنید چون باعث ناراحتی خودتون می شه من با کسی مشکلی ندارم و این حرفا رو برای خودتون می گم جزوی از قوانین اجتماع هست و برای ارتباط صحیح با دیگران لازمه
موفق باشید
راکستیدی جان بیخیالش
ایشون خودشو تابلو کرده ک سطح شعورش در چه حده
ب
زیر گلواژه هاش کامنت نزاری سنگینتری
نگم سنگین ترم
به نظر من آدم باید هم درسشو خوب بخونه هم بازیشو بکنه.این جور هم آرامش بیشتری داری هم از بازی لذت بیشتری میبری و با موفقیتت والدین بیشتر بازی کردن تو رو قبول می کنند و به در خواست خریدن این بازی های گرون نسل هشتی بله میگن 🙂
اگه من جای شما بودم ناراحت میبودم.همیشه آدم نمیتونه برگرده
ممنون بابت مقاله ی فوق العاده ات اقای اقابابایی.خیلی به دلم نشست :yes:
به بابام نشون دادم خوندش بد جور روش تاثیر گذاشت ممنون