سرعتى دیوانه وار | تاریخچه Need For Speed

یکى از پر سابقه ترین و در عین حال محبوب ترین فرنچایز هاى ریسینگ، Need For Speed است. تا کنون ٢٠ نسخه از Need for Speed منتشر شده است که اولین نسخه آن NFS 1 و آخرین نسخه آن Rivals نام دارد. سال ١٩٩۴ بود که نخستین نسخه این فرنچایز، توسط EA Canada ساخته و توسط Electronic Arts براى PC ،PS1 و Sega Saturn منتشر شد و افتتاحیه طوفانى براى نسخه ى Saturn داشت و این امر، مقدمه اى مناسب براى داستان طولانى Need for Speed بود.

نام: Need For Speed
سازنده: EA Canada
ناشر: Electronic Arts
نخستین نسخه: Need For Speed 1
آخرین نسخه: Need For Speed Rivals
سبک:  Racing

Need for Speed

قدم اول: Need for Speed

نخستین نسخه از Need for Speed، در سال ۱۹۹۴ منتشر شد. این عنوان براى ۳DO، DOS، PC و PS1 منتشر شد. درست است که تعداد ماشین هاى موجود دار بازى بسیار محدود بودند و گیم پلى نیز بسیار ساده بود، دلیل قانع کننده اى پیدا نشد که Gameranking نسخه ى Saturn نمره ى ۹۵ نشود. درست است که نسخه ى PS1 بسیار ضعیف و نسخه ى PC متوسط بود اما این امر نه تنها پایان کار نبود، بلکه مقدمه اى براى عصر طلایى Need For Speed به حساب مى آمد.

Need for Speed 2

قدم دوم: سقوطى کمرنگ

پس از ٣ سال، نسخه ى دوم NFS عرضه شد. با وجود اینکه انتظار مى رفت با عنوانى کامل تر نسبت به قبل مواجه شویم، متاسفانه این گونه نشد. این عنوان براى دو پلتفرم PS1 و PC منتشر شد. البته EA بر روى این عنوان مانور بیشترى نسبت به نسخه اول داد اما این تبلیغات هم نتوانست از ضعف NFS 2 بکاهد و در انتها متاى ۷۱ براى نسخه PS1 کسب شد.

NFS: Hot Pursuit

قدم سوم: صعود به عرش با Hot Pursuit

شاید هیچ گیمرى فکر نمى کرد که تنها یک سال پس از عنوان ضعیف NFS 2 شاهد یک Racing از همین خانواده با نو آورى هاى جدید باشد. Hot Pursuit یک نو آورى جالب در خود جاى داده بود. اضافه شدن بخش پلیس! علاوه بر رانندگى و مسابقات دو یا چند نفره، بخشى وجود داشت که به آن تعقیب و گریز هاى پلیس نیز اضافه شده بود. Hot Pursuit براى Play Station و Microsoft Windows منتشر شد و در انتها متاى قابل قبول ۸۸ را کسب کرد.

قدم چهارم: ادامه موفقیت ها همراه با اندکى لغزش

در سال ۱۹۹۹، نسخه ى جدیدى از Need For Speed تحت عنوان High Stakes منتشر شد. نو آورى ها را مى توان دلیل اصلى موفقیت این نسخه دانست. با وجود داشتن دو مد جدید به نام هاى Getaway و Time Trap و به اضافه ى آن، قابلیت Hot Pursuit و مسابقه با پلیس ها را مى توان دلیل پیشرفت این نسخه دانست. البته تخریب پذیرى نیز پیشرفت به سزایى کرده بود و گرافیک خارق العاده به نظر مى رسید. متاى ۸۶، نمره اى مناسب براى این نسخه است.

NFS:Porsche

قدم پنجم: سقوط با پورش ( Porsche )

پس از دو سال موفق، بدیهى بود که انتظارات طرفداران بالاتر رفته بود. این بار EA سوژه اى به نام Porsche پیدا کرده بود و انتظار داشت با کمک این برند مطرح و عالى، به موفقیت هاى قبل دست پیدا کند و حتى فرا تر از آن قدم بردارد. اما نه تنها از عناوین قبلى موفق تر نشد، بلکه میانگینى بسیار پایین تر از آنچه انتظارش را مى کشید به دست آورد. درست است که قابلیت هاى تک نفره و Multiplayer خوب بودند اما آن عنوانى خوش ساختى که باید ساخته مى شد، در کار نبود!

NFS: Hot Pursuit 2

قدم ششم: باز هم Hot Pursuit!

پس از دو سال استراحت، در سال ٢٠٠٢، Hot Pursuit جدیدى عرضه شد. این نسخه مانند نسخه ى اول Hot Pursuit عنوانى بسیار خوش ساخت و قابل قبول بود و خاطرات تلخ نسخه پورش را از بین برد. نسخه ى PS2 از برترى هاى محسوسى نسبت به سایر نسخه ها بهره مند بود و از مد هاى انحصارى اى بهره مى برد. گرافیک بازى خارق العاده بود و مى توان گفت از تمامى رقبا یک سر و گردن بالاتر بود. اگر EA تمرکز خود را بر روى تمامى پلتفرم ها مى گذاشت، شاید تمامى گیمر ها به عنوانى که براى PS2 منتشر شد و متاى ۸۹ را دریافت کرد مى رسیدند.

NFS:Underground

قدم هفتم: آغاز Underground

سال ٢٠٠٣، EA عنوانى جدید از Need for Speed را تحت عنوان Underground منتشر کرد. مد هاى فراوانى به این نسخه اضافه شد که مى توان به Drifting، Sprint و Drag Racing اشاره کرد. مسابقات معمولى نیز مانند قبل هیجان انگیز و دلچسب بودند. مسابقات تحت عنوان Circuit نامیده مى شدند و بخشى که در قبل وجود داشت، نام خود را از Knocking out به Knockout Mode تغییر داده بود. این عنوان که براى PS2, PC, Xbox, Game Cube و GBA منتشر شد توانست متاى ۸۲ را از آن خود کند.

NFS: Underground 2

قدم هشتم: ادامه ى موفقیت ها با قسمت دوم Underground

پس از یکسال، نسخه ى دوم Underground عرضه شد. تغییراتى زیادى در این نسخه انجام نگرفت و مى توان گفت بر روى مد هاى نسخه ى اول Underground به نحو بهترى مانور داده شد. نمى توان گفت پیشرفت Underground 2 نسبت به ۱ خارق العاده بود اما مى توان به صراحت گفت بدتر هم نبوده است و تنها تغییر چشمگیر گرافیک آن بوده است. متاى ۸۲، درست مانند نسخه اول، براى این عنوان هم بدست آمد.

NFS: Most Wanted

قدم نهم: پیشرفتى اندک با Most Wanted

پس از انتشار دو نسخه ى موفق Underground که خود مانند Hot Pursuit یک فرنچایز کوچک در این فرنچایز عظیم Need For Speed به حساب مى آمد، نوبت به فرنچایز کوچک دیگرى رسید؛ Most Wanted. مى توان گفت این نسخه با Underground 2 تفاوت خاصى نداشت. در این عنوان پلیس نقش خود را ایفا مى کرد و نکته ى قابل توجه در گیم پلى پیشرفت به سزاى شخصى سازى ماشین ها نسبت به قبل بود. همچنین براى تکمیل کردن و به پایان رساندن Career باید ماشین ها، راننده ها و پیست هاى مسابقات را Unlock کرد.
در انتها متاى مناسب ۸۳ براى این عنوان به دست آمد.

NFS:Carbon

قدم هاى دهم، یازدهم و دوازدهم: Need for Speed در سرازیرى و مسیر سقوط

پس از انتشار Most Wanted در سال ۲۰۰۵، تنها یکسال زمان براى عرضه نسخه ى Carbon لازم بود. مسابقات شامل مسابقات خیابانى و زیر زمینى مى شوند. به بازى بخشى به نام Heat Zone اضافه شده که هر چه درجه آن بالا تر رود، هیجان بیشتر مى شود و در بالاترین درجه، پلیس به تعقیب شما مى پردازد. البته لازم به ذکر است که عنوان Carbon از داستان خوبى برخوردار بود و اما متاسفانه گیم پلى دلچسبى نداشت و نسبت به Most Wanted ضعیف تر بود.

NFS: Pro Street

در سال ٢٠٠٧، Pro Street عرضه شد. در Pro Street سعى زیادى براى تنوع در بازى انجام شده بود و ظاهراً سازندگان قصد از روند Need For Speed راضى نبودند. اما این تنوع، بیشتر جنبه ى منفى داشت تا مثبت. بازى دیگر جنبه ى Open World سابق را نداشت و بیشتر به شبیه ساز مسابقات شبیه بود. هیچ پلیسى در بازى نبود و عدم وجود مسابقات خیابانى تکرارى کننده بود. البته تخریب پذیرى خودرو ها پیشرفت خوبى داشت و با کوچکترین تصادف، شاهد آسیب دیدن ماشین بودیم. متاسفانه Pro Street به مذاق طرفداران و منتقدین خوش نیامد.

NFS:Undercover

پس از یکسال، عنوان Undercover عرضه شد. عنوانى که مى توان از آن به عنوان ضعیف ترین Need for Speed یاد کرد. ایده ى بازى بسیار خلاقانه بود اما آنچه که ساخته شد به هیچ وجه نزدیک به ایده اولیه نبود. در بازى Undercover، بازیکن نقش پلیس را ایفا مى کرد و باید به صورت نا محسوس، رانندگان خلافکارى که با مسابقات خیابانى باعث هرج و مرج مى شوند را دستگیر کند. پلیس باید در میان خلافکاران نفوذ مى کرد و سپس آن ها را دستگیر مى کرد. رفت و آمد، عبور و مرور در بزرگراه ها، بازى را هیجان انگیز مى کرد.

NFS: Shift

قدم سیزدهم: صعود!

پس از گذراندن ٣ سال ناموفق، نوبت به Shift رسید. تمامى مسابقات در پیست ها برگزار مى شوند و خبرى از مسابقات خیابانى و البته پلیس ها نیست و با یک شبیه ساز مسابقات روبرو شدیم. تخریب پذیرى بسیار طبیعى صورت گرفته بود و سرعت ماشین ها در شدت تصاف ها تاثیر داشت. هنگام رانندگى با سرعت بسیار زیاد، صداهایى رعب انگیز به گوش مى رسند که مى توانند هیجان را بالاتر ببرند. در انتها باید گفت که پس از ٣ سال، Need for Speed Shift تغییر مثبتى را ایجاد کرد که باعث بقاى NFS شد و متاى ۸۳ براى این عنوان کسب شد.

NFS: Hot Pursuit

قدم چهاردهم: خلق یک حماسه!

در سال ٢٠١٠، شاهکارى در سرى Need For Speed منتشر شد که در کل فرنچایز NFS بى سابقه بوده است. Hot Pursuit جدیدى که منتشر شد، به نحو احسن به ریشه ها بازگشت و تمامى فاکتور هاى یک ریسینگ خارق العاده را در خود مى دید. باز گشت مسابقات خیابانى و على الخصوص تعقیب و گریز هاى فوق العاده جذاب، دو مثال مناسب براى این فاکتور ها هستند. ماشین هاى سوپر اسپرت و بسیار سریع، نقش به سزایى ایفا مى کنند و در واقع، پایه و اساس بازى بر روى تعقیب و گریز بنیان گذارى شده است. این عنوان در انتها متاى ۸۹ را کسب کرد. نمره اى که پس از مدت بسیار زیادى براى عنوانى از فرنچایز Need for Speed به دست آمد.

NFS: Shift 2

قدم پانزدهم: باز هم لغزش

با عرضه ى Hot Pursuit، انتظارات از نسخه ى بعدى Need for Speed بسیار بالا رفت اما EA نتوانست از پس ساخت عنوانى که همه انتظارش را مى کشیدند بر آید. عنوان Need For Speed : Shift 2، همانند بیشتر عناوین این فرنچایز از Career Mode بهره مند بود که با نام entertaining and interactive شناخته مى شد. بیش از ١۴٠ ماشین در بازى لایسنس شده و در دسترس بودند. در بخش Career Mode، راننده اى از فرمول D با آموختن تکنیک هاى رانندگى و شخصى سازى ماشین خود به مسابقات جهانى راه مى یابد.

NFS: The Run

قدم شانزدهم: سقوط آزاد

عنوان Need for Speed Run، یکى از ضعیف ترین عناوین ریسینگ بود. با وجود اینکه EA سرمایه گذارى خوبى بر روى آن انجام داد و طرفداران را بسیار هایپ کرد، نتوانست عنوان قابل قبولى را بسازد. درست است که نمرات این عنوان بسیار ضعیف بودند و متاى ۶۹ کسب شد، اما از این که این عنوان بزرگترین Need For Speed است نمى توان به راحتى گذشت. ٣٠٠ کیلومتر پیست مسابقه معادل با ١٩٠ مایل، نقشه ى Run را ٣ برابر از Hot Pursuit بزرگترین ساخته است!

NFS: Most Wanted

قدم هفدهم: بازگشت Most Wanted، بازگشت Need for Speed

پس از سقوط آزاد Run، نوبت به نسخه اى جدید از Most Wanted رسید. طرفداران امیدوار بودند که این نسخه از Most Wanted بتواند Need for Speed را از باتلاقى که در آن فرو رفته نجات دهد. خیلى کم پیش مى آمد که دو نسخه متوالى از Need for Speed عالى باشد و همیشه شاهد فراز و نشیب در این سرى بوده ایم.
گیم پلى نسخه ى ٢٠١٢ Most Wanted، مانند نسخه ى ۲۰۰۵ و در واقع پایه ى کار نسخه ۲۰۰۵ است. در بازى ٣ نوع مسابقه وجود دارد که بازیکن مى تواند یکى از آنها را انتخاب کند و به مسابقه بپردازد. مانند کورس هاى خیابانى یا مسابقات خیابانى عادى. در این نسخه هم پلیس ایفاى نقش مى کند و باعث هیجان بیشتر در مخاطبین مى شود.

NFS: Rivals

قدم هجدهم، قدم اول به نسل هشتم با Rivals

نخستین نسخه ى Need for Speed که به نسل هشتم راه یافت، Rivals است. گیم پلى بازى شباهت زیادى به Hot Pursuit دارد و پلیس ها نقش بسیار مهمى در روند بازى دارند. نقشه ى بازى از Most Wanted بزرگتر و اندازه ى Hot Pursuit ( ساخته Criterion ) است. Career Mode در دو بخش Cops و Racer پیگیرى مى شود. در بخش Cops بازیکن کنترل پلیس را در دست مى گیرد و در Racer کنترل راننده هاى خیابانى را.
این نسخه به دست Ghost Games ساخته شده و توانست تا حدودى موفق ظاهر شود.

کلام آخر

بدون شک فرنچایز Need For Speed یکى از محبوب ترین فرنچایز ها در سبک Racing است و با وجود فراز و نشیب هاى بسیار زیاد، علاوه بر فروش خوب به موفقیت هم دست یافته. انتظار مى رود که در نسل هشتم نیز شاهد نسخه هاى فراوانى از Need for Speed باشیم و امیدوار هستیم که باز هم با عناوینى مانند Hot Pursuit و Most Wanted روبرو شویم.