نقد و بررسی بازی BLEACH Rebirth of Souls

بر کسی پوشیده نیست که دنیای BLEACH با شخصیت‌های کاریزماتیک خود، توانسته یکی از تاثیرگذارترین انیمه‌های مدرن باشد. حال می‌خواهیم ببینیم که آیا بازی BLEACH Rebirth of Souls توانسته دین خود را به طرفداران این مجموعه ادا کند یا صرفاً شاهد یکی دیگر از ماشین‌های پولساز Bandai Namco در این مدیوم هستیم؟

در زمان اجرای بازی، با منوی خوش آب‌ و رنگ BLEACH با همان سبک و سیاق تایپوگرافی‌های این سری روبه‌رو می‌شویم که شامل سه بخش داستانی، آفلاین و آنلاین است. در بخش آفلاین، شاهد سه قسمت Training ،Versus و Missions هستیم. در Training، قسمت‌بندی واضحی از حرکات پایه و کمبوها را می‌بینیم که به خوبی آموزش داده می‌شوند. در Versus هم می‌توانید از میان ۳۲ کاراکتر به مبارزه دو نفره یا با هوش مصنوعی بپردازید. همچنین با آغاز Missions، سری مراحلی وجود دارند که به صورت تدریجی سخت‌تر می‌شوند و تکمیل آن‌ها دریافت Souls Point را در پی دارد که به همراه کریستال‌های روح (Soul Crystals) به ارتقای کاراکترها کمک می‌کنند.

متاسفانه در بخش آنلاین خبری از رقابت Ranked نیست و تنها به دو بخش رقابت آزاد دو نفره و رقابت‌های خصوصی دسترسی داریم. در بخش آزاد می‌توانید رقیب را بر اساس کیفیت اتصال اینترنت و کریستال‌هایی که دارند نیز فیلتر کنید که البته این کار باعث می‌شود روند مچ‌میکینگ طولانی و حوصله‌ سر بر بشود. بخش داستانی بازی هم علاوه بر کمپین اصلی، شامل قسمت Secret Story هم می‌شود که به لطف آن، بعد از اتمام داستان اصلی می‌توانید وقایع را از زاویه دید سایر کاراکترها تجربه کنید.

بخش داستانی در همان ابتدا به خوبی قوانین و چهارچوب‌های دنیای BLEACH را برای مخاطب تعریف می‌کند و حتی اگر چندان با انیمه یا مانگا آشنا نباشید، می‌توانید قواعد آن را بپذیرید. اما رفته رفته ریتم روایی و داستان‌سرایی آن حرارت اولیه خود را از دست می‌دهد و مانند یک مرور سریع و آنچه گذشت از اتفاقات انیمه است، به‌طوری که هیچکدام از زوایای مختلف رخدادهای داستانی به خوبی پخته نمی‌شوند و این مسئله به مراتب از انتهای چپتر اول آزاردهنده‌تر خواهد شد. تجربه Secret Story هم کمک چندانی به این موضوع نمی‌کند و دائماً وجود این بخش زیر سوال می‌رود، زیرا همچنان شتاب‌زدگی در روایت داستان حس می‌شود و ترجیح می‌دادم به جای وجود این بخش، داستان اصلی پرداخت بهتری داشته باشد.

مشکلات کمپین بازی به همینجا ختم نشده و نحوه روایت غیراصولی آن حتی باعث صدمه به مبارزات هم شده است، چرا که به تکرار می‌افتد و در میان مبارزه، به ناگهان بازی وارد یک کاتسین نسبتاً طولانی شده و بعد از تماشای آن، مبارزه از سر گرفته می‌شود. در این شرایط، هم هیجان و تمرکز بازیکن از بین می‌رود و به اصطلاح سرد می‌شود، هم عجله او برای ادامه مبارزه باعث می‌شود دقت و حوصله کافی در تماشای کاتسین به خرج ندهد.

گیمپلی BLEACH Rebirth of Souls همانطور که از یک عنوان انیمه‌ای در این سبک انتظار داریم، بر پایه سیستم مبارزات تاکتیکی و سرعتی بنا شده که در آن بازیکنان باید با شناخت نقاط قوت و ضعف کاراکترها، به مبارزه با حریفان بپردازند. در اینجا برخلاف برخی از بازی‌های مبارزه‌ای که تنها روی اجرای سریع کمبوها تمرکز دارند، دقت به منابع، زمان‌بندی درست حملات و اجرای واکنش‌های مناسب در موقعیت‌های مختلف مهم است. خوشبختانه در حین تمامی این مبارزات سریع و خشن، دوربین بازی به خوبی خود را با شرایط وفق می‌دهد و موقعیتی را تجربه نکردم که دوربین بازی زاویه بدی داشته باشد یا از حرکات کاراکتر جا بماند.

مکانیزم‌های مبارزه

مبارزات بازی حول مفهوم زان‌کن‌سوکی (Zan Ken So Ki) می‌چرخد که ترکیبی از چهار اصل مبارزه‌ای شینیگامی‌ها است. این اصول شامل مهارت در شمشیرزنی (Zan)، استفاده از انرژی روح (Reiatsu)، مهارت و سرعت در جابجایی‌های سریع (Hoho) و دفاع تاکتیکی می‌شود. هر شخصیت مجموعه‌ای از حرکات ویژه را بر اساس این اصول در اختیار دارد که در مبارزات تأثیرگذار خواهند بود. از طرفی، در طول مبارزه باید نوار Reishi خود را مدیریت کنید. این مکانیزم مانند نوار سلامتی (HP) در دیگر بازی‌های مبارزه‌ای عمل می‌کند، اما با یک تفاوت مهم: هنگامی که میزان Reishi شما کم شود، کونپاکو (Konpaku) به خطر می‌افتد. هر بازیکن تعدادی کونپاکو دارد که نشان‌دهنده تعداد جان‌های او در هر نبرد است و اتمام آن‌ها به شکست نهایی منجر خواهد شد.

یکی از ویژگی‌های جذاب بازی، مکانیک Kikon Move است که نوعی فینیشر قدرتمند محسوب می‌شود. این حرکت زمانی قابل اجراست که میزان Reishi حریف به کمتر از ۳۰ درصد برسد. در این شرایط، می‌توانید با استفاده از یک حمله نهایی، یک یا چند کونپاکو از حریف را از بین ببرید و به پیروزی نزدیک‌تر شوید. البته استفاده از Kikon Move استراتژی خاص خود را می‌طلبد، زیرا اجرای آن نیازمند زمان‌بندی دقیق است و اگر موفق به اجرای آن نشوید، فرصتتان از بین می‌رود.

حال می‌رسیم به یکی از بخش‌های کلیدی مبارزات، یعنی زمانی که هیولای خفته درون کاراکترتان را بیدار می‌کنید! مکانیزم Awakening در هنگام پر شدن Fighting Spirit Gauge فعال می‌شود. با اجرای این قابلیت و فشردن همزمان LS+RS (یا همان L3+R3 پلی استیشن)، شخصیت شما وارد حالت تکامل یافته (Evolution) می‌شود که هم قدرت حملات و هم توانایی‌های دفاعی او را افزایش می‌دهد. در این وضعیت، نه‌تنها حرکات ویژه کاراکتر شما تغییر می‌کند و آسیبی که به حریفان وارد می‌کنید بیشتر می‌شود، بلکه با نمایش یک سینماتیک کوتاه و جذاب، شکل ظاهری او نیز متحول خواهد شد.

در کنار مکانیک‌های تهاجمی، بازی سیستمی به نام Reverse Action دارد که در سه نوع Soul Reverse ،Chain Reverse و Burst Reverse ارائه می‌شود. درک زمان مناسب برای اجرای Reverse Action می‌تواند تفاوت میان یک بازیکن حرفه‌ای و یک بازیکن تازه‌کار را مشخص کند. این قابلیت‌ها به شما این امکان را می‌دهند که در لحظات حساس، جریان مبارزه را به نفع خود تغییر دهید. Soul Reverse باعث می‌شود که مقدار کمی از Reishi کاراکتر را بازیابی کنید. Burst Reverse کمبوهای دشمن را قطع کرده، او را به عقب می‌راند و نوار Guard یا همان دفاع را پر می‌کند. و در آخر، Chain Reverse امکان ادامه کمبوها را برایتان فراهم کرده و سرعت جمع‌آوری انرژی روح یا همان Spiritual Power را افزایش می‌دهد.

در این میان، سیستم Hoho مهم‌ترین نقش را ایفا می‌کند، زیرا با فراهم‌آوری امکان جابجایی سریع در حین مبارزه، به بازیکنان اجازه می‌دهد از حملات دشمن دور شده یا جاخالی دهند و با ضدحمله‌های ناگهانی، کنترل نبرد را در دست بگیرند تا به‌جای یک سبک مبارزه‌ای صرفاً تهاجمی یا تدافعی، رویکردی پویا و تاکتیکی اتخاذ کنند. با وجود تعداد بالای مکانیزم‌های مختلف در حین مبارزه، تیم سازنده در طراحی رابط کاربری و HUD به خوبی عمل کرده‌اند و برخلاف برخی عناوین اقتباسی از انیمه‌ها، چه در منو و چه در حین مبارزات، خبری از یک صفحه بسیار شلوغ و یادآور بازی‌های موبایلی نیست و در عین حال، همه چیز جذاب و کاربردی است. البته که اگر بخش‌های آموزشی بازی را با بی‌توجهی بگذرانید، نوارهای مختلفی که در طول مبارزات می‌بینید گیج‌کننده خواهند بود.

در ارائه تعداد بالای کاراکترهای قابل بازی، تنوع گیمپلی آن‌ها و پیاده‌سازی دقیق ظاهرشان با وفاداری به هنر Tite Kubo، تیم Tamsoft همان کاری را کرده که طرفداران پروپاقرص این انیمه/مانگا انتظار دارند. همچنین برای هر کاراکتر می‌توانید دو یا چند ظاهر متنوع انتخاب کنید که البته تفاوت‌های کوچکی با یکدیگر دارند. سبک هنری بازی به شدت سعی کرده تا جزئیات خاص لباس‌ها، زره‌ها و حتی حرکات شخصیت‌ها را با نهایت دقت بازسازی کند و از آن سربلند بیرون آمده است.

در کل از لحاظ بصری با عنوان خوش رنگ و لعابی مواجه هستیم که در برخی صحنه‌ها افکت‌های غیرضروری باعث افت کیفیت آن می‌شود. برای مثال، حتی در مبارزات نیز افکت Blur به چشم می‌خورد که اگر حساسیت زیادی روی این موضوع داشته باشید، زمان زیادی نیاز است تا به آن عادت کنید. در حین مبارزات با افکت‌های نورپردازی منحصربه‌فردی روبه‌رو هستیم که کمک شایانی به انتقال حس قدرت و سنگینی ضربات به بازیکن می‌کنند. البته در بخش داستانی و کاتسین‌ها شاهد سایه‌پردازی ضعیف محیطی هستیم که سایه‌ها را با لبه‌های تیز و پیکسلی نشان می‌دهد.

محیط‌های مبارزه‌ بازی تنوع بسیار خوبی دارند و علاوه بر روز و شب، هم شاهد محیط‌های شهری مدرن و هم طبیعت هستیم. تمامی این محیط‌ها نیز از لحاظ تخریب‌پذیری تا حدی واکنش‌پذیر هستند و ضربات کاراکترها باعث قطع شدن درختان، ایجاد ترک‌های قابل مشاهده روی زمین و… می‌شود. این موضوع و همچنین تغییر محیط‌های بازی که در میان مبارزات رخ می‌دهند، حس پویایی و سینماتیک بیشتری به بازی می‌بخشند.

همانند انیمه BLEACH، باید چاشنی موسیقی جذاب راک و الکترونیک را نیز به افکت‌های چشم‌نواز مبارزات اضافه کنید تا با لذت بیشتری کمبوهای مختلف را اجرا کنیم. هر تِرَکی که در طول مبارزات پخش می‌شود، با ریتم تند خود آدرنالین بازیکن را بالا نگه می‌دارد و افکت‌های صوتی نیز به‌خوبی با موسیقی ترکیب شده‌اند. البته که در طرف دیگر و بحث صداگذاری کاراکترها، با وجود تغییراتی که به وجود آمده، تیم ژاپنی جای ایراد گرفتن باقی نگذاشته‌ است.

این بازی روی ایکس باکس سری اس و بر اساس کد ارسالی ناشر (Bandai Namco) تجربه و بررسی شده است

27

2