۱۰ بازی متوسط که مخاطبان عاشقشان شدند
در این مقاله به بررسی ۱۰ بازی متوسط پرداخته‌ایم که با وجود مشکلات متعدد و امتیازات معمولی، توانستند در میان عده‌ی زیادی از گیمرها محبوبیت پیدا کنند.
همه‌ی ما تجربه‌ی لذت بردن از عناوینی را داریم که شاید از نظر تجاری یا از دید منتقدان عملکرد خوبی نداشته باشند. بازی‌هایی که گاهی از نظر عموم بازیکنان نیز صرفاً یک بازی متوسط هستند اما قشر خاصی از ما گیمرها آن‌ها را با تمام وجود دوست دارند. حتی گاهی یک بازی در یک منطقه‌ی جغرافیایی به محبوبیت خاصی دست پیدا می‌کند که در سایر نقاط دنیا در آن حد محبوبیت ندارد.
اینکه چه چیزی یک بازی عالی را از یک بازی متوسط تمیز می‌دهد، گاهی جزئیات بسیار ریزی هستند که در هنگام عرضه نمی‌توان در مورد آن‌ها به طور کامل بحث کرد. درست مانند هر محصول هنری دیگر، گاهی بازیهای ویدیویی نیز چند سال بعد ارزش واقعی خود را نشان می‌دهند و تازه آن زمان است که مردم ارزش واقعی آن را درک کرده و آن را تحسین میکنند. بنابراین چند نمره‌ی ۶ و ۷ از سوی مجلات و وبسایت‌های گیمینگ هیچ‌گاه نباید ملاک نهایی ما برای ارزش‌گذاری روی یک بازی باشند.
در این مقاله ده مورد از این بازی‌ها را بررسی کردیم که نمی‌توان آن‌ها را شاهکار نامید یا آن‌ها را در لیگ برترین بازیهای ویدیویی قرار داد، اما بسیاری از ما عاشقشان هستیم. این بازی‌ها علیرغم مشکلات متعدد، توانسته‌اند رسالت اصلی یک بازی که سرگرم کردن مخاطب است را به جا آورند و حداقل یک بار ارزش امتحان کردن را دارند. طبیعتاً تعداد این بازی‌ها بالاست و ملاک مشخصی به جز امتیازات بازی برای تعیین اینکه کدام بازی متوسط محسوب می‌شود وجود ندارد، بنابراین این مقاله را ادای احترامی به عناوین ذکرشده تلقی کنید.
بدون مقدمه‌چینی بیشتر، بپردازیم به ۱۰ بازی متوسط که محبوبیت زیادی در بین گیمرها دارند!
۱۰- Evil West
Evil West جدیدترین بازی لیست است که قطعاً لیاقت حضور در میان نام‌های دیگر را دارد. شاید این بازی نتوانست عملکردی طوفانی داشته باشد و در برخی جاها تکراری میشد، اما به یکی از بازیهای مفرح و سرگرم‌کننده‌ای تبدیل شد که گیمرها به آن علاقه‌مند شدند. منتقدین به مسائل فنی مانند هوش مصنوعی ضعیف دشمنان و طراحی محیطی تکراری اشاره داشتند، اما این‌ها هیچ‌کدام نتوانستند جلوی جذابیت تیراندازی‌های سریع و اکشن خشن بازی را بگیرند. در واقع، بازی با ترکیب مبارزات خشن، اسلحه‌های جذاب و داستان ساده اما سرگرم‌کننده، یک حس نوستالژیک از بازیهای اکشن دهه ۲۰۰۰ به بازیکنان منتقل کرد.
درحالی‌که بازی برای بسیاری از منتقدان چندان نوآورانه نبود، اما گیمرها از آن به‌عنوان یک سرگرمی شاد و مفرح یاد میکنند. بازی کاملاً درگیرکننده است و شما را در دنیای گرافیکی جذاب و اکشن سریع خود غرق می‌کند، جایی که تنوع دشمنان و اسلحه‌ها شما را یاد بازیهای اکشن نسل هفتم می‌اندازند! این نوع از بازی‌ها شاید در دنیای امروز کمتر دیده شوند، اما یادآوری میکنند که گاهی پیچیدگی‌های داستانی و گرافیکی کمتر از تجربه خالص گیمپلی لذت‌بخش اهمیت دارند.
۹- Mafia 3
Mafia 3 دقیقاً همان جواهری است که در نگاه اول ممکن است مشکلاتی داشته باشد، اما پس از مدتی به دل گیمرها می‌نشیند. منتقدین بیشتر به مشکلات فنی و نواقص گیمپلی اشاره کردند، از جمله تکراری بودن مأموریت‌ها و ضعف در طراحی بخش‌های مختلف جهان بازی. اما از آن طرف، داستان فوق‌العاده جذاب بازی و شخصیت‌های به‌یادماندنی‌اش، حس نوستالژیک و تماشایی را در دل گیمرها می‌کاشت.
داستان Mafia 3 در نوع خود جالب و به‌یادماندنی بود. اگرچه برخی از ماموریت‌ها تکراری می‌شوند، اما روایت داستانی در کنار شخصیت لیندون دیویس و فضای سیاه و جنایت‌بار شهر نیو اورلئانز برای بسیاری از گیمرها به یک نقطه قوت تبدیل شد. موسیقی‌های دهه ۶۰ میلادی که به بازی جوی خاص و نوستالژیک بخشیده‌اند، جزو بهترین موسیقی‌هایی هستند که در یک بازی می‌توان پیدا کرد و مطمئناً بسیاری از ما خاطرات زیادی با این آهنگ‌ها داریم.
با تمام مشکلاتی که بازی به‌ویژه در جنبه‌های گرافیکی و گیمپلی داشت، گیمرها هیچ‌گاه از این بازی دست نکشیدند. این بازی هنوز هم یکی از عناوینی است که گیمرها در موقعیت‌های مختلف به آن اشاره، و خاطرات خود را با آن مرور میکنند.
۸- Rage 2
Rage 2 شاید در نگاه اول نتواسته آنطور که باید از نظر منتقدین موفق باشد، اما هنوز هم جزو بازی‌هایی است که حتی با وجود نقدهایی چون عدم تنوع در طراحی مراحل و مشکلات هوش مصنوعی، توانسته در دل گیمرها جایگاه خاصی پیدا کند. بازی با گیمپلی سرعتی خود به راحتی گیمر را به دنیای خودش می‌برد و یکی از آن تجربه‌هایی است که شاید با کمی بهبود می‌توانست به یک شاهکار تبدیل شود.
این بازی با یک دنیای باز و پر از اکشن‌های دیوانه‌وار و شوخ‌طبعی، به‌طور کلی عنوانی است که به شدت از روی سلیقه ساخته شده است. در حالی که دنیای آن در برخی مواقع خالی از جزئیات به‌نظر می‌آید، حس ناب تیراندازی و تعقیب و گریز در سراسر بازی سرگرم‌کننده است. حتی با انتقاداتی که به گیمپلی و طراحی مراحل شده، برخی از گیمرها از این بازی به‌عنوان یکی از بازیهای سرگرم‌کننده و پرانرژی یاد میکنند که هیچ وقت نمی‌توانند از آن دست بکشند.
۷- Resident Evil 6
نسخه ششم Resident Evil شاید در مقایسه با دیگر قسمت‌های این سری مورد انتقاد بسیاری قرار گرفته باشد، اما برای بسیاری از گیمرها همچنان جزو خاطرات نوستالژیک است. بازی که بیشتر بر اکشن تمرکز داشت و از حس ترس کلاسیک سری فاصله گرفت، توانست به خوبی بفروشد و طرفداران جدیدی را سمت این سری روانه کند. منتقدین به کنترل دشوار شخصیت‌ها و روند داستانی که کمی پراکنده و پیچیده به نظر می‌رسید اشاره کردند، اما بالاخره رزیدنت اویل است و یک ارتش طرفدار!
بازی با ترکیب شخصیت‌های مختلف از دنیای Resident Evil و صحنه‌های اکشن فوق‌العاده، شاید خیلی‌ها را از طرفداران قدیمی این سری دلزده کرد، اما برای گیمرهایی که دنبال اکشن خالص بودند، چیزی بیش از یک بازی جذاب بود. RE6 می‌تواند برای فردی که تا به حال نسخه‌های گذشته‌ی این سری را تجربه نکرده بسیار جالب باشد. اولاً بخاطر اینکه تقریباً تمام شخصیت‌های مهم سری را دربرمی‌گیرد، دوماً خیلی سرراست‌تر از بازیهای دیگر سری است.
به هر حال آن‌چیز که مبرهن است، این است که Resident Evil 6 بازی مهمی در قلب طرفداران به شمار می‌رود.
۶- The Saboteur
بد نیست سَری هم به نسل هفتم بزنیم. The Saboteur شاید در زمان خود کم‌لطفی زیادی را از سوی منتقدین دید، اما هنوز هم جزو بازی‌هایی است که طرفداران آن را فراموش نکرده‌اند. طراحی دنیای بازی در کنار داستانی جذاب از مقاومت در برابر نازی‌ها در پاریس اشغال‌شده، برای بسیاری از گیمرها به یک تجربه بی‌نظیر تبدیل شد. منتقدین به مسائل گرافیکی و تکنیکی اشاره کردند، اما داستان جذاب و شخصیت‌های به‌یادماندنی توانستند بسیاری از این ایرادها را پوشش دهند.
این بازی در دل خود حال و هوای دهه‌های قدیمی فیلم‌های سینمایی اکشن و جنگی را داشت. اینکه بتوانید به‌عنوان یک خرابکار علیه ارتش نازی مبارزه کنید، در دنیای آزاد پاریس قدم بزنید و در کنار دنیای آزادانه بازی، از روایت‌های جذاب لذت ببرید، تجربه‌ای بود که بسیاری از گیمرها آن را به‌خاطر سپرده‌اند.
۵- Kane & Lynch 2: Dog Days
Kane & Lynch 2: Dog Days بازی با دوربین دستی و پر از جنب و جوش خود، شما را به کوچه پس کوچه‌های کثیف چین می‌برد. این حس که بازیکن در دل یک داستان تاریک و پر از هرج و مرج قرار دارد تا آخر با شما همراه است و سبب جذابیت دوچندان بازی می‌شود.
منتقدین به مشکلات فنی و گرافیکی بازی اشاره کردند، اما ایده‌ی بازی و بی‌سر و ته بودن آن به شکل خاصی باعث تفاوت آن با سایر عناوین هم‌زمان خود میشد. گیمپلی ساده اما جذاب، با امکان انجام کارهایی چون تیراندازی و خرابکاری در دنیای وسیع، باعث شد که بسیاری از گیمرها به‌سرعت عاشق این بازی شوند.
Kane & Lynch 2 به یکی از بازیهای فراموش‌شده و محبوب تبدیل شد، بازی‌ای که با تمام کاستی‌هایش همچنان در دل گیمرها جای دارد. این بازی به‌عنوان یک تجربه خاص و بی‌پیرایه از خشونت و آدرنالین در گیمپلی، می‌تواند نوستالژی‌های خاصی را برای کسانی که تجربه‌اش کردند به همراه داشته باشد.
۴- Greedfall
بازی Greedfall از آن عناوینی است که به جز برخی منتقدین، بسیاری از آن به عنوان یک بازی فوق‌العاده و باکیفیت یاد میکنند. منتقدین به مشکلات گرافیکی و طراحی‌هایی که کمی قدیمی به نظر می‌رسید، اشاره کردند، اما به‌نظر می‌رسد که عاشقان این سبک نمی‌توانستند از داستان جذاب و پیچیده بازی صرف‌نظر کنند. بازی با دنیای فانتزی خود که به‌طور شگفت‌انگیزی به دنیای قرون وسطی شبیه بود، و انتخاب‌های سنگین در سبک بازیهای نقش‌آفرینی، برای بسیاری از گیمرها تبدیل به یک تجربه لذت‌بخش شد.
Greedfall با داشتن داستانی غنی، شخصیت‌های به‌یادماندنی و سیستمی پیچیده از دیالوگ‌ها و تصمیم‌گیری‌ها، برای طرفداران بازیهای نقش‌آفرینی یک عنوان قدرتمند بود. شاید بازی از نظر گرافیک و برخی از جنبه‌های فنی عملکرد ضعیفی داشته باشد، اما چیزی که آن را برای گیمرها جذاب کرده بود، دنیای غنی و پر از رمز و راز آن بود. اینکه می‌توانستید در دنیای این بازی در میان فضاهای مختلف سفر کنید، با گروه‌های مختلف تعامل داشته باشید و تصمیمات سختی بگیرید، به این تجربه عمق خاصی می‌بخشید.
۳- Days Gone
چیزی که باعث شد Days Gone در ابتدای عرضه با اه و پیف اکثر منتقدین روبرو شود، هایپ بسیار بالای آن بود! همه انتظار داشتند چیزی در حد The Last of Us در انتظارشان باشد که خب بازی در آن حد و اندازه ظاهر نشد. اما اکنون که مدت قابل توجهی از عرضه‌ی آن می‌گذرد، واقعاً می‌توان فهمید که بازی لایق آن همه حمله‌ی بی‌مورد نبود. این بازی در دنیای پساآخرالزمانی، با زامبی‌هایی به نام «فریکرز» و محیط وسیع و باز، توانست فضایی جذاب و سرگرم‌کننده خلق کند که به‌راحتی بازیکن را در خود غرق میکرد. منتقدین نسبت به روایت داستانی و کمبود تنوع در ماموریت‌ها انتقاد داشتند، اما برای گیمرهایی که عاشق دنیای باز و مبارزات زامبی‌ها هستند، این بازی یک لذت بی‌پایان بود.
همین که شما می‌توانید با موتور سیکلت خود در دنیای وسیع بازی حرکت کنید، به گروه‌های زامبی حمله کنید و در جنگ‌های سخت و نفس‌گیر شرکت کنید، بازی را به تجربه‌ای سرگرم‌کننده و به‌یادماندنی تبدیل می‌کند. بسیاری از گیمرها از پیوستگی بین دنیای بازی و شخصیت اصلی آن، دی‌کان سایک، لذت می‌بردند. داستانی که شاید گاهی کم‌عمق به نظر می‌رسید، ولی هنوز هم توانسته بود در دل بسیاری از بازیکنان جایی برای خود باز کند.
۲- Mad Max
Mad Max بدون شک یکی از بازی‌هایی است که شاید در نگاه اول به‌اندازه‌ی فیلم‌های این فرنچایز جذاب نباشد، اما اگر فقط یک فرصت به این بازی بدهید، از اینکه چرا این بازی به حد کافی تحسین نشد متعجب می‌شوید. منتقدین به برخی مشکلات گیمپلی و طراحی تکراری ماموریت‌ها اشاره کردند، اما برای گیمرهایی که عاشق دنیای وسیع و اکشن‌های دیوانه‌وار بودند، این بازی به یک تجربه عالی تبدیل شد. گرافیک خیره‌کننده و محیط پساآخرالزمانی که شما را در خود غرق میکرد، از نقاط قوت بازی بود.
این بازی با ترکیب مبارزات ماشین‌ها، شخصیت‌های جذاب و داستانی که کمی از فیلم‌ها فاصله می‌گرفت، گیمرها را در دنیای نابودشده‌ی Mad Max غرق میکرد. تعقیب و گریزهای ماشین‌سواری و مبارزات خشن در میان شن و ماسه، خاطراتی را برای بسیاری از گیمرها به یادگار گذاشت که هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنند.
۱- Just Cause Series
نهایتاً می‌رسیم به بازی اول لیست که هرگاه از یک بازی معمولی اما فان سخن به میان بیاید نامش می‌درخشد! سری Just Cause به جز نسخه‌ی دوم که واقعاً مورد تحسین قرار گرفت، مجموعه‌ای از بازی‌هایی است که هر گیمری باید آن را امتحان کند. صحنه‌های اکشن بازی چیزی در مایه‌های فیلم‌های هندی هستند که هیچ نقطه‌ی اشتراکی با واقعیت ندارند! منتقدین بارها به مشکلاتی از قبیل داستان پیش پا افتاده و ایرادات فنی بازی اشاره کرده‌اند، اما وقتی دارد در هر لحظه از بازی به شما خوش می‌گذرد و از ترکاندن و سوزاندن و تخریب محیط لذت می‌برید، دیگر چه اهمیتی دارد که منتقدین چه می‌گویند؟!
Just Cause با سرعت بالا، گیمپلی هیجان‌انگیز و آزادی عمل بالا، توانست به یک تجربه پرطرفدار تبدیل شود که گیمرها هیچ‌گاه از آن سیر نمی‌شدند. شاید داستانش به‌اندازه‌ی بازیهای دیگر جذاب نبود، اما گیمپلی آن به حدی سرگرم‌کننده بود که بازیکنان با افتخار به یادش می‌افتند.
به نظر شما جای کدام بازی‌ها در این لیست خالیست؟ کدامیک از بازیهای ذکر شده را بیشتر دوست داشتید؟ در بخش نظرات منتظر شما هستم!
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- آیا گیمرها ۸۰ تا ۱۰۰ دلار بابت GTA 6 پرداخت خواهند کرد؟
- نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed Shadows
- سلطه Assassin’s Creed Shadows در جدول پرفروشترین بازیهای استیم
- بلا رمزی مبتلا به اوتیسم است
- بازی Assassin’s Creed Shadows موفقترین نسخه سری از نظر تعداد بازیکنان هم‌زمان استیم شد
- نوجوان انگلستانی تحت تأثیر بازی The Walking Dead خانواده خود را به قتل رساند
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
کاپیتان سوباسا در رختکن تیم ملی فوتبال ژاپن 
چرا دیگر به محافظهای صفحهنمایش گوشی نیازی نیست؟ 
بلا رمزی مبتلا به اوتیسم است 
تیزری برای قسمت ۱۲ فصل دوم انیمه سریالی Solo Leveling منتشر شد 
کلیپ جدیدی از فیلم A Working Man با نقش‌آفرینی جیسون استاتهام منتشر شد 
پوستر جدیدی از فصل سوم انیمهی Spy x Family منتشر شد 
تریلر جدید فیلم Screamboat منتشر شد 
سیستم مورد نیاز The Last of Us Part 2 اعلام شد 
پوسترها و تریلر جدیدی از فیلم A Minecraft Movie منتشر شدند 
تصویری از لوگوی انیمیشن Spider-Man: Beyond the Spider-Verse منتشر شد
- چرا دیگر به محافظهای صفحهنمایش گوشی نیازی نیست؟
- سیستم مورد نیاز The Last of Us Part 2 اعلام شد
یکی از طرفداران مبارزه نمادین ونوم و اسپایدرمن در فیلم Spider-Man 3 را در بازی بازسازی کرده است 
آپدیت جدید Ragnarok به مناسبت ۲۰ سالگی God of War منتشر شد 
تریلر جدیدی از Reanimal منتشر شد 
۱۰ بازی پلی استیشن که در تعطیلات نوروز باید تجربه کنید 
نارضایتی گیمرهای ژاپن از بازی Assassin’s Creed Shadows 
کاهش ۷ درصدی سهام Ubisoft پس از عرضه Assassin’s Creed Shadows 
آیا گیمرها ۸۰ تا ۱۰۰ دلار بابت GTA 6 پرداخت خواهند کرد؟ 
تریلر داستانی بازی ترسناک Karma: The Dark World منتشر شد
- کاپیتان سوباسا در رختکن تیم ملی فوتبال ژاپن
- چرا دیگر به محافظهای صفحهنمایش گوشی نیازی نیست؟
- بلا رمزی مبتلا به اوتیسم است
- تیزری برای قسمت ۱۲ فصل دوم انیمه سریالی Solo Leveling منتشر شد
- کلیپ جدیدی از فیلم A Working Man با نقش‌آفرینی جیسون استاتهام منتشر شد
- پوستر جدیدی از فصل سوم انیمهی Spy x Family منتشر شد
- تریلر جدید فیلم Screamboat منتشر شد
- پوسترها و تریلر جدیدی از فیلم A Minecraft Movie منتشر شدند
- تصویری از لوگوی انیمیشن Spider-Man: Beyond the Spider-Verse منتشر شد
موزیک ویدیوی جدید فصل دوم Arcane منتشر شد؛ Riot به دنبال گسترش دنیای Runeterra
نظرات
جای ماینکرافت خالی بود (نریزید سرم منظورم نسخه های اولیشه)
د اخه ماینکرفت متوسطه
نسخه اولیش گفتم.بله اونا متوسط بودن
مخالفم
نظر شخصیه دیگه
شما با کاربر پایینی نسبتی داری؟
هنوزم میگم اویل ۶ نسبت به ۷ و ۸ اویل تر بود
باهات موافقم, رزیدنت ایول ۷ و ۸ بازیهای خفنی بودن ولی جز اسمشون هیچ ربطی به رزیدنت ایول نداشتن
چون پروتاگانیست های زیادی توش بودن دلیلی نداریم که بهش بگیم اویل تر. ۷ شخصا موتور سری رو روشن کرد
مسئله اینا نیست مسئله اینه که اولا اصلا نوع ترسی که در رزیدنت اویل ۷ وجود داره ترس بشدت چیپه آره یچیز رندوم یهو بیاد تو صورتت خیلی سطح پایین و لحظه و درنتیجه صرفا هیجانیه حوصله سر بره با اینکه عنصر ترس توی رزیدنت اویلای خوب دینامیکند مثلا تو کلاسیکا دوربین و کاهش توانایی دید یا تانک کنترل توی ۴ کلاسیک یا مستر ایکس توی ۲ ریمیک اینا همشون باعث میشه که توی سناریوهای مختلف تعلیق و ترس به مخاطب تزریق بشه و تکراری نباشه ترس نسخه ۷سطح پایین و مثل امثال اوتلسته،دوما بازی کاتسینای غیر قابل اسکیپ داره که خب بشدت ارزش تکرار بازیو کم میکنند رزیدنت اویلای خوب همیشه به این معروفند که بشدت ارزش تکرار دارند گل سرسبدشون ۲ اورجینال فرض کن به این بازی کاتسین غیر قابل اسکیپ بدی خب مشخصا ارزش تکرار میاد پایین آدم حتی تلاش نمیکنه دوباره بازیش کنه، سوما داستان هم هیچ نکته جالبی نداره نه طنز های کوچیک پارودی مانند سریو داره نه شخصیتاش واقعا به درجه شخصیت بودن میرسند (البته این مشکل re2r و re3rهم هست که خوشبختانه ۴ حلش کرد) درکل میگم همه کاراکترا بی هویتن میشه با هرکس دیگه ای جابجاشون کرد که خب رزیدنت اویل حتی تو بدترین نسخشم (۵) اصلا اینطور نیست یعنی فقط المان سروایول هاررو برگردوندن باعث نمیشه اویل خوبیه چون رزیدنت اویل و سایلنت هیل سروایول هاررند اوتلست و الن ویکم سروایول هاررند ولی این کجا و آن کجا حتی کپکامم متوجه شد که آینده سری باید به شکلی که سری ریمیک رفتند ادامه پیدا کنه نه به شکل ۷ و۸
البته این کامنت اصلا نمیخواد از ۵ و ۶ حمایت کنه چون ۵ که فاجعه بشریه چه داستانش چه گیم پلیش همچیش تنها نقطه شخصیتای مهمش (بجز جیل)ند و درکل بدترین بازی اصلی و شماره دار سریه و ۶م با اینکه بازی اکشن بشدت خوبیه ولی رزیدنت اویل فاجعه ایه چون اصلا چیزی به نام هارر و سروایول وجود نداره ( هرچند حداقل تو سبک خودش بازی خوبیه ۵ و ۷ تو سبک خودشونم بازی خوبی نیستند) اینم اضافه کنم که ۸و بازی نکردم
تنها بخشی که من با رزیدنت اویل ۶ حال کردم داستانش بود وگرنه تکی پلی نمیدادیم و split screen بازی میکردیم .
تنها دلیلی که میشه گفت نسخه ششم در مقایسه با نسخه هفتم و هشتم اویل تر بود شخصیت های اصلی بازی بودند، بخاطر اینکه مشخصه همه رزیدنت اویل رو با لئون، کریس و… میشناسند نه با ایتن وینترز، اگر نسخه های کلاسیکش رو تجربه کرده بودید و با ریشه های این آیپی آشنا بودید همچین حرفی رو نمیزدید رزیدنت اویل ۷ و ۸ مخصوصا ۷ جزو بهترین اویل هایی هستند که به ریشه های این آیپی وفادارن رزیدنت اویل یعنی معما، پیدا کردن آیتم های مختلف برای پیشروی راه، اتاق سیو، اکتشاف، مهمات کم و…
زمانی که برای اولین بار نسخه ششم رو تجربش کردم و لئون رو یک زامبی حرکت کشتی کج رفت همونجا پی بردم این هرچی که هست Resident Evil نیست یک آیپی جدیده که اومده با شخصیت های رزیدنت اویل کراس اور زده تنها نسخه ای هم بود که کلا یک بار تمومش کردم اونم به زور ۱- گیم پلی ترکیب ماتریکس و کشتی کج یعنی بکشید برید جلو خیالتون راحت راه جلوتونه همه چی هم بازه اگرم رو راه پیدا نکردید نگران نباشید یک دستگاه GPS جیبی دارید اونو بزنید راه رو بهتون نشون میده نگران مردن هم نباشید اگر افتادید زمین یک یار با وفا دارید نجاتتون میده با یک آمپول مسکن رو به راهتون میکنه ۲- نداشتن معما از این بابت هم خیالتون راحت باشه چون معمایی وجود نداره
۳- جایگزین سیو خودکار به جای اتاق سیو و سیو دستی اینم که دیگه مشکلی نیست لازم نیست استرس اینو داشته باشید که حتما بازی رو سیو کنید یا از دشمن شکست بخورید چون بازی خودش خودکار سیو میکنه اگر هم کشته شدید بازی رو از همونجا براتون میاره ۴- پیدا کردن آیتم ها هم در حد کلید و کارت بود که اونم گذاشته بودن کنار خود دری که قفل شده لازم نیست زحمتی برای پیداش کردنش بکشید میبینید عملا تو این بازی هیچ چالشی ندارید تنها نکته مثبتش شخصیت های محبوب این سری کنار هم و داستانشه همین، اویل ۶ اگر به اسم یک بازی دیگه منتشر شده بود شک نکنید بازی خوبی میشد اینو هرکسی که فن این آیپی باشه و با ریشه ها و ساختارش آشنا باشه میدونه که اویل ۶ بین نسخه های اصلی از لحاظ کیفیت و وفادار نبودن به ریشه های این آیپی ضعیف ترین نسخه به حساب میاد من تعجب میکنم که چطور داخل این لیست قرار داره
ایا شاهکار این سری یعنی اویل ۴ یه کپی از اوت لست بود که حتی اوت لستم نبود؟
اویل ۷ صرفا یه اوت لست بود که حتی توی ترس به اوت لست نمیرسید
وقتی میگید شاهکار اویل ۴ و اویل ۷ فقط مثل اوت لست بود یعنی اینکه این آیپی رو با نسخه چهارم شروع کردید بنابراین با ریشه های این سری آشنا نیستید برای همین درک میکنم حرفای بنده رو متوجه نشید، متاسفانه شما حتی نمیدونید که تو اوت لست هیچ سلاحی وجود نداره گیم پلیش برپایه فرار و مخفی شدنه بازی تنها چیزی که بهتون میده یک دوربینه بعد اومدید با Resident Evil 7 مقایسش میکنید؟
تنها ارتباطی که این دوتا بهم دارند اینه که جفتشون اول شخص ترسناک هستند اگر قرار باشه هر بازی ای که اول شخص ترسناک باشه با Outlast مقایسه بشه که سنگ رو سنگ بند نمیشه هم قدمت و سابقه این دوتا آیپی رو باهم مقایسه کنید، گیم پلی، داستان، موسیقی، گرافیک این دوتا آیپی رو باهم مقایسه کنید Outlast تنها چیزیش که از رزیدنت اویل بهتره ترسناک بودنشه همین که اونم بنا به هدف سازنده و گیم پلی بازی که برپایه فرار و مخفی شدنه باید اینطور باشه
الان زمان مناسبی نیست که بگم برید نسخه های کلاسیک رزیدنت اویل رو تجربه کنید چون مطمئنا گرافیک بازی تو ذوقتون میخوره و با گیم پلی بازی نمیتونید ارتباط برقرار کنید پیشنهاد میکنم برید تو یوتیوب واکتروهاش رو ببینید یا برید رسانه های مختلف مقالات یا حتی نقدهاشون رو بخونید تا ببینید یک رزیدنت اویل اصیل یعنی چی و چرا تو نسل ۵ این آیپی انقدر معروف شد و نقات قوتش چی بود
ولی شاهکار این سری ۴ عه و تمام
اوت لست۲ و رزیدنت اویل ۷ تو یه سال اومدن چجوری اویل کپی اونه؟ پروداکشن از چن سال قبل شروع شده بود
نسخه یکش
انتظار داشتم Ryse Son of the Room هم جزوشون باشه چون اتفاقا همین امروز شروع کردم و واقعا بازی بسیاربسیارخوبی هست و شدیدا آندرریتد (با اینکه متاسفانه متاش هم خیلی جالب نشد متاسفانه 😪)
و همینطور the order
داداش نمیخوام داستانو اسپویل کنم ولی اگه گیمو استارت زدی باید بگم لازمه خودتو برای یه افسردگی در حد افسردگی مرگ جوئل تو لست آماده کنی
خدایی تقریبا همه برای من یکی خارج از متاهایی غیر منصفانه ای که بهشون دادن در حد خیلی خوب و حتی عالی بودن
Days Gone عالی
Mad Max خیلی خوب
Just Cause Series لذت ناب یک بازی کاملا سرگرم کننده
The Saboteur واقعا لذت بخش و ایده جذاب
Kane & Lynch 2: Dog Days با اون افکتش حس واقعی بودن یک فیلم به ادم می داد
Resident Evil 6 اگر در قامت یک ای پی جدید معرفی می شد می تونست موفقتر باشه
Evil West هم سورپرایزمی کنه ادم
و مافیا ۳ هم اگر مراحل تکرار نبود و مشکلات فنی حل می کردن وضعیت بهتری داشت
خسته نباشید آقای مقدم
واقعا اگر اول متای جاست کاز ۳ رو میدیدم شاید هیچ وقت سراغش نمیرفتم ولی از تجربه این بازی به شدت لذت بردم . اگر اشتراک پلی استیشن پلاس دارید ( نمیدونم تو گیم پس هست یا نه ) حتما یه فرصت کوچیکی بهش بدید و بی شک که از تجربه این بازی لذت خواهید برد و حسابی سرگرمتون میکنه
لیست خیلی خوبی بود. به جز Mafia 3 و greedfall عاشق همه شون شدم
شخصا انتظارم از یه ( بازی ) داشتن یه گیم پلی جذاب و سرگرم کنندست که بتونه منو پاش نگه داره، پِی داستان ماستان نیستم زیاد
دوستان greedfall ارزش بازی کردن داره؟
کوآپ ایول ۵ و ۶ رو به هیچ وجه از دست ندید
Resident evil 6 رو دوست داشتن ؟
با کمال احترام ، اونا اصلا رزیدنت اویل فن نیستن
صرفاً فقط بازیش می کنن
وگرنه هرکسی که واقعا رزیدنت اویل فن باشه ، می دونه که رزیدنت اویل ۵ و ۶ از بدترین نسخه های رزیدنت اویل هستن. یک رزیدنت اویل به معنای یک کالاف دیوتی سوم شخص نیست…
کسایی که در کنار شنیجی میکامی رزیدنت اویل رو ساختن یه قاعده ای رو سعی می کردن رعایت کنن ،اونم اینکه ، نزدیک شدن به دشمن = خطر
درحالی که رزیدنت اویل ۵ و ۶ ، اصلا انگار که نه انگار رزیدنت اویلن
یه عده بازی می کنن میگن وای در حقش نامردی شده ولی هیچکدومشون نمی تونن رزیدنت اویل فنا رو درک کنن و فقط شروع می کنن به هیت کردن که شماها نمی فهمید
خود کپ کام هم اعتراف کرد که این بازی چه فاجعه ای بوده
یعنی آدم خندش می گیره
خود کپ کام اعتراف کرده
بعد یه عده هنوز دارن از این بازی دفاع می کنن
کپ کام نمی فهمه ولی شما می فهمید
خیلی جالبه
مشکل شما اینه که به دید یه رزیدنت اویل به بازی نگاه نمی کنید
فقط صرفا بازی می کنید ولی اصلا نمی دونید رزیدنت اویل چی هست
این نسخه بیشتر شبیه یه بازی فایتینیگ می مونه تا یه رزیدنت اویل
هیچ رنگ و بویی از رزیدنت اویل نبرده
نه ترسناکه و نه ….
آیا تیتر مقاله اینه که “کدامیک از بازی ها رزیدنت ایول تر اند؟” مقاله داره بازی های متوسطی که گیمرها باهاش حال کردن رو نام میبره، حالا رزیدنت ایول باشه یا نباشه اکشن باشه یا سوایول هارور فرقی برای این مقاله نداره که
اویل ۵ به خاطر داشتن یک همراه باعث شد حس ترس بازی کمتر بشه ولی اونقدرها هم بد نبود
اویل ۶ زیادی به سمت اکشن رو اورد و تنها ایرادش این بود از قالب اویل بودن خودش خارج شد
وگرنه در سایر زمینه ها و اگر با اسم یک ای پی جدید معرفی می شد قطعا اینقدر بهش انتقاد نمی شد
تغییر سبک همیشه بد نیست
رزیدنت ۷ زاویه دورین رو کاملا تغییر داد و باعث شد خیلی ها بدگمان بشن ولی نتیجه فوق العاده بود گرچه یک سوم پایانی بازی اکشن زیادی پیدا کرد و واقعا اون استارت فوق العاده بازی رو خدشه دار کرد
خدای جنگ هم تغییر زاویه دوربین و… داشت و باز بودن طرفدارانی که نارحت بشن ولی کلیت بازی نشون داد یک شاهکاره و واقعا شخصیت کریتوس رو خیلی پخته و برجسته نشون می داد
رزیدنت ایول ۷ بازی ترسناک عالی بود ولی هیچ ربطی به این فرنچایز نداشت, نه اثری از تی ویروس و آمبرلا بود نه هیچکدوم از شخصیتای محبوب رزیدنت ایول توش بودن.
رزیدنت اویل ۷ اگه نبود این فرانچایز معلوم نبود چطوری میخواد دوباره احیا بشه . این نسخه لازم بود تا دوباره رزیدنت اویل یه جونی بگیره . اینکه رزیدنت اویل ۶ رزیدنت اویل بدی شد تنها دلیلش خود طرفدارا بودن . اگه کمتر به رزیدنت اویل ۵ توجه میکردن این اتفاق نمیفتاد . رزیدنت اویل ۵ پرفروش ترین رزیدنت اویل تا چند سال گذشته بود . که این یعنی کپکام خیال میکرد که مردم عاشق اکشن رزیدنت اویلن پس رفتش سراغ ساخت یه گیم اکشن تر . نتیجش هم شد رزیدنت اویل ۶ که داستانی دوستش داشتم ولی قبول کنیم که رزیدنت اویل نبود صرفا یه بازی فان بود که اونم تکی حال نمیداد باید کوآپ بازیش کنید .
لابد تو اون نسخه ای که شما تجربه کردید کریس ردفیلد شخصیت محبوب این سری رو حذف کرده بودند، به نظر میاد شما به کل داستان بازی رو متوجه نشدید داستان بازی چهار سال پس از وقایع نسخه ششم تو یک شهر دیگه روایت میشه، حضور کریس ردفیلد و DLC Not A Hero که کنترل کریس رو در اختیارمون میزاره هم این موضوع رو تایید میکنه که داستان به نسخه های اصلی دیگه مرتبطه برای اینکه بهتر متوجه بشید و بدونید که شرکت Umbrella چه نقشی تو این ویروس جدید «مگامایسیت» که نوعی قارچ محسوب میشه داشته نسخه Village رو تجربه کنید
دو دقیقه جواب خودتو نده برادر من😂
دوستمون یکم با خودش درگیره انگار
👍😂
تمام استدلال هایی که آوردین رو میشه به RE4 هم تعمیم داد
ببخشید ولی قرار نیست چون شما فن سر سخت سری هستی بقیه رو هم با خودت هم نظر بدونی
حوصله بحث باهات رو هم ندارم ولی کسی که برای اولین بار سری رو با نسخه ۴ بازی کرده باشه مثل خودم با اویل ۵ و ۶ حال میکنه و لذت میبره ولی اونایی که از ۷ و ۸ شروع کرده باشن یا اویل های کلاسیک یک و دو و سه با ۶ و ۵ یا حتی ۴ حال نمیکنن
و بد بودن ۶ تقصیر خودش نیست تقصیر اویل ۴ هست که اومد سبک سری رو کلا تغییر داد بین طرفدار ها دو دستگی انداخت
یه جای دیگه هم گفتم که حاصل بزرگ کردن بیهوده و تغییرات بد بعد اویل ۴ شد ۶ که کپکام هم نگفت بازی افتضاحه چون اون زمان نسل ۷ اوج گیم های شوتر و اکشن بود و کپکام هم بخاطر سود الکی اومد بازی رو به این سمت برد مثل یوبیسافت که بعد دیدن موفقیت ویچر اومد سبک اساسینز ها رو کلا تغییر داد و اساسینز کرید شد یه گیم RPG بی سر و ته
در ضمن این آخر هم بگم که گیم پلی اویل ۶ توی کل سری تکه و رو دستش نیست
دوست من
تو کلا از ماجرا پرتی
دفعه ی پیش هم حرفات اونقدر بی ربط بود ، فن بویای سایت هم حرفتو رد کردن
همون جمله ی آخرت ته خندس
یکی اینو میگه که همه نسخه ها رو بازی کرده باشه
تو اصلا هنوز نفهمیدی رزیدنت اویل یعنی چی
خود شنیجی میکامی و کامیا که قبول ندارن بعد تو داری میگی نه اینطوریه ….
منم حقیقتش حال و حوصله ی بحث باهات رو ندارم چون بازم حرف خودتو میزنی
( رزیدنت اویل ۴ رو با ۵ و ۶ مقایسه می کنی 😂، میکامی رفت از بازی های کلاسیک الهام گرفت اونو ساخت ، بعد گند زدن ۵ و ۶ رو به پای اون می دونه 😂. نسخه هایی که فقط اکشن بودن و هیچ رنگ و بویی از رزیدنت اویل نداشتن )
ناموسا خودت فهمیدی چی نوشتی اینقدر پرت و پلا؟
به منی که نسخه های سوروایور زیرو ۱ریمیک ۲ ریمیک ۴ اورجینال ۵ و ۶(همه کمپین ها با هر دو کرکتر) رولیشن ۱ و ۲ رو بازی کردم لازم نیست مفهوم رزیدنت اویل رو بفهمونی
جالبه خود میکامی که کارگردان ۴ بوده و این سبک رو وارد سری کرده تو داری میگی قبول نداره
شمایی که میگی اویل ۴ از گیم های کلاسیک الهام گرفته یه نمونه رو بگو که توش المان های کلاسیک سری رو داشته باشه
اینونتوری که هیچی ، سبک بازی که زمین تا آسمون فرق میکنه ، بک ترک یه کوچولو ، گان پلی که هیچی ، گیم پلی زمین تا آسمون متفاوت ، اکشن بازی چند برابر کلاسیک ها ، انمی ها و تیر دادن و لوت بازی هم که همینطور ، آیتم های ضروری که چند برابر ازش کاسته شده نسبت به کلاسیک ها ، آیتم باکس و اینک حذف شده ، پازل و معما که هیچی(تعداد پازل و معما های ۴ یکم از ۶ بیشتر بود ۵ که اصلا معما نداشت) بسه یا بازم بگم؟
بعد این هیچی
تو میای میگی چرا ۵ و ۶ رو با چهار مقایسه میکنی
نه پس برم با کلاسیک ها مقایسه کنم وقتی ۴ اینقدر نسبت به کلاسیک ها فرق میکنه؟
۵ و ۶ دنباله مستقیم گیم پلی و مکانیک های نسخه چهارمه
ماشاءالله یه جور گفتی اینا رو بازی کردم ، الان باید جایزه صد آفرین بهت بدم
آخه وقتی نمی دونی واسه چی حرف می زنی دوست من ؟ رزیدنت اویل ۴ همون محیط بی روحشو از نسخه های اول الهام گرفته و همین در کنار اون دوربین سوم شخص رو شانه ، باعث موفقیتش شدن. اصلا تو دیزاین و طراحی محیطای بازی از نسخه های کلاسیکم الهام گرفتن تا کاملا مدرن نزنه و یه ترکیبی از این دوتا باشه. روستا با اون درختان و حال و هوای بی روحش و اون کاخ سالازار و بخش آخر هم نه به اندازه ی دو بخش اول ولی باز هم به نسخه های کلاسیک بازی نزدیکه ( تو همون رزیدنت اویل ۲ هم ، تو یه بخشی از بازی ، در زیر rpd یه همچین جایی هست ). در ضمن چرا فکر می کنی مقصر این وسط رزیدنت اویل ۴ هه ؟ خود شنیجی میکامی ۴ بار این بازی رو لغو کرد ، کارگرداناش عوض شدن، تا بازی خوب از آب دربیاد، بعد گندکاری نسخه های ۵ و ۶ شو گردن نسخه ۴ میندازی ؟ اینا هیچ تشابهی با هم ندارن. اصلا طرز فکرت خیلی خنده داره واقعا. چون اینا یه اسلحه گرفتن دستشون ، با زاویه دوربین سوم شخص ، با دشمنایی که زامبی نیستن، پس مثل نسخه ۴ هستن ؟ نه. اینطوری خیلی سطحی به قضیه نگاه کردی. کجای نسخه ۴ گفته بود به همشون یه اسلحه بدید ؟ تو اویل ۴ ، بالای ۹۰ درصد مواقع سلاح سرد دستشونه. تازه اگه اون اول دیزاین و طراحی محیطا رو نداشت ، شاید به خاطر اون دوربینش موفق می شد ، ولی هیچ وقت یه رزیدنت اویل نمیشد و چه بسا ازش دور میشد. در ضمن، کجای رزیدنت اویل ۴ ما مثل فایترا عمل می کنیم ؟ تو رزیدنت اویل ۶ اصلا تیر لازم نداشتی. رسما بازی فایتینیگ بود. می رفتی یه دکمه رو می زدی خودش همه کارو انجام می داد . مشت ، لگد و…
رسما سیرک بود اون وسط
جدا از اینا یه جوری میگه این و اینو بازی کردم ، بعد هنوز نفهمیدی که کو آپ ، برای رزیدنت اویل یعنی سم. تو رزیدنت اویل ۴ کلا تو یه بخش خیلی کوچکیش با لوئیس بازی رو جلو می بریم.
جالب تر از همه می دونی چیه ، خود کپ کام تو اون کاور معروفش که شبیه یکی از کاورهای رزیدنت اویل ۶ طراحی شده بود ، رسما این بازی رو یه فاجعه خطاب کرده بعد تو اومدی واسه من کتیبه نوشتی که چیو ثابت کنی ؟ رزیدنت اویل ۵ و ۶ جز یه بازی اکشن هیچی رو ارائه نمیدن. فقط اکشنن ، یه عده هم مثل شما که ازش دفاع می کنید ، فقط به خاطر اکشن بودن بازیه. نشستید میگید وای در حقش ظلم شده بود ، بعد با خودتون نمیگید ، اون کسی که میشینه بازی می کنه ، یه رزیدنت اویل می خواد نه یه بازی کاملا اکشن، وقتی هم کم میارید میگید نسخه ۴ باعث همه ی اینا بوده، ولی یه ذره فکر نمی کنید که ببینید این دوتا نسخه ، نه تو لول دیزاین و نه تو طراحی محیطا ، یه خورده از نسخه های کلاسیکم الهام نگرفتن.
( ۵ و ۶ دنباله مستقیم گیم پلی و مکانیک های نسخه چهارمه ! 😂😂😂😂 حتما شینجی گفته بود که برید مشت و لگد رو به بازی اضافه کنید ، به دشمنا تو کل بازی سلاح گرم بدید. طرف رسما بازی رو از بالانس خارج کرده ، بعد همه چی رو این وسط میندازن گردن شنیجی میکامی. انگار شینجی میکامی گفته بود اگه نمی تونید برید بسازید. اونا حتی بازی رو هم لغو نکردن ، کاری که شینجی میکامی ۳ بار انجام داد و بار چهارم خودش کارگردانی رو به عهده گرفت. ساخت این نوع بازی ، واقعا راه رفتن رو لبه تیغه.کاری که اونا نتونستن انجام بدن و بازی رو همینجوری عرضه کردن)
کسی اینجا هست که second sight و dark watch رو از نسل ۶ بیاد داشته باشه؟
به اونها هم کم لطفی شد.
الحق که پیر گیمفا هستی
چطور؟
نسل ۶ را به چشم دیده ای 😆
حاجی من نسل ۴ رو به چشمم هم دیدم! مگه شما خودت چند سالته که نسل ۶ رو ندیدی؟
دوست من ، من با چند نفر دیگه یبار از خیلی از بچه های سایت آمار گرفتیم ، خیلی هاشون زیر ۱۵ سالشونه
واقعاً؟! پیر شدیم رفت!
پیر چیه الان دیگه فرد باتجربه ای هستید برای خودتون
با تجربه همون پیره😭
Dark watch عالی بود مخصوصا وقتی رگباری با کلت شلیک می‌کردی
کلا بازیهای تم ترکیبی رو دوست دارم
ترکیب خون آشام و وسترن
یا red steel 2 که ترکیب وسترن سامورایی بود
نام بردن شما از بازی dark watch باعث شد کامنت بزارم
واقعا هنوز با جزئیات یادمه که یه سری انتخاب های محدود بین خیر و شر داشتیم که اسکیل های مارو تعیین میکردن و فضای غرب وحشی و ومپایری فراموش نشدنی که داشت
احتمالا شما هم با دیدن evil west به یاد اون بازی خاطره انگیز افتادید
یه مد 1vs1 هم داشت که صد ها ساعت فقط با داداشم به صورت اسپلیت اسکرین بازی میکردیم وای که چقدر لذت داشت
واقعاً underrated بود
evil west رو حتما بازی کنید
گیمپلی بازی حرف نداره
بازی واقعا همه جوره عالی بود
فقط کمی تم زرد رنگ بازی چشم ادم اذیت می کرد
سایر موارد خیلی خوب بود و واقعا این توقع رو از این بازی نداشتم
من اولاشو بازی کردم پاک کردم یعنی بعدش خوب میشه ؟ چون اوایلش جذاب نبود
اره جلوتر بهتر میشه
من هنوز دارمش ولی سه سوته تکراری شد برام. امروز باز میرم سمتش روو حساب مقاله و کامنت شما
خوبه که یه فرصت دوباره بدی
به نظر من که ارزشش رو داره
sundered
مشکل زیاد داره ولی من که بشدت لذت بردم :)
شاید بشه سری IGI گفت …
IGI که اصلا بهتر از بهتر بود.خداوکیلی تعصب این بازی رو به هیچ عنوانی نباید داد.
Space ops the line
چه گنجینه ای بود
spec ops the line هم خیلی خوب بود
سلطان جاست گاز اصلا از تخیل هم به رده.هر چیزی که توی فکرت باشه رو میتونی توی این گیم به اجرا دربیاری و ته وحشی بازیو توی این گیم دربیاری.خدایی گیم گیمپلی فوووووق خفنی داره.جاست گاز رو حتما برید عشقه عشق.البته اگه بخاطر داستان میرید سمت گیم سمت این نرید چون فوشم میدید🤣