معرفی کتاب Red Dead’s History برگرفته از Red Dead Redemption 2 که تاریخ خشونتبار آمریکا را کاوش میکند
در حالی که Rockstar Games تدارکات عرضه Grand Theft Auto 6 را میچیند، بلاکباستر ۲۰۱۸ شرکت یعنی Red Dead Redemption 2، توجۀ یک تاریخدان را به خود جلب کرده است. پروفسور توره سی اولسون (Tore C. Olsson) در جدیدترین کتاب خود، یعنی Red Dead’s History، تاثیرات دنیای واقعی بر گنگ بدنام Van der Linde را زیر ذرهبین قرار میدهد. باید اشاره کرد که نسخۀ صوتی این کتاب توسط راجر کلارک (Roger Clark)، صداپیشه و بازیگر آرتور مورگان، خوانده میشود و به همین دلیل نمیتوان به راحتی از آن گذر کرد.
قبل از اینکه توره سی اولسون کتاب Red Dead’s History را منتشر کند، آن را به عنوان یکی از واحدهای درسی در دانشگاه تِنِسی تدریس میکرد. به ندرت پیش میآید که بازیهای ویدیویی در قالب “منابع آکادمیک” مورد استفاده قرار بگیرند، اما تحقیقات گستردهای که سازندگان Red Dead برای ساخت این عنوان به انجام رسانده بودند، استاد را تحت تاثیر قرار داد و در نهایت، به پیشنهاد یکی از همکاران تاریخدانش، به تجربۀ بازی پرداخت.
اولسون در حین یادآوری اولین تجربۀ خود از بازی میخندد و در مصاحبه با وبسایت Den of Geek میگوید:
۲۰ ساعت اول سرگرمکننده بود چرا که داشتم یک بازی ویدیویی را تجربه میکردم. اما زمانی که داستان به سمت جنوب شرقی و Lemoyne معطوف شد، برایم تعجبآور بود که Red Dead 2 فقط در مورد غرب وحشی نیست. این یک بازی «جنوبی» است که کمتر مثل آن دیدهایم.
برخلاف فیلمهای بلاکباستری ژانر جنوبی مثل «بر باد رفته» و «تولد یک ملت»، که اغلب دیدگاهی رمانتیک و نژادپرستانه از آمریکای پس از جنگ داخلی را به تصویر میکشند، Red Dead Redemption 2 رویکرد متفاوتی دارد. در اعماق بخش Lemoyne، اعضای سیاهپوست گنگ Van der Linde ناراحتی خود را ابزار میکنند و مراحل بر درگیری تلخی بین سربازان انتقامجوی سابق کنفدراسیون، بردگان سابق و کو کلاکس کلن (KKK) متمرکز میشود. پرداختن به مسائل اقتصادی و اجتماعی در منطقه سنت دنیس (به نیابت نیواورلئان) به قدری تحسینبرانگیز است که اولسون بیشتر وقتها از آنجا بازدید میکند.
محصول Rockstar در به تصویر کشیدن برههای از تاریخ که کمتر به آن پرداخته شده، جای حرفی باقی نمیگذارد ولی در هسته اصلی و نماد بازی، یعنی «گاوچرانها»، تغییراتی را بوجود میآورد:
جان مارستون و آرتور مورگان گاوچران نیستند. گاوچرانهای بازی قشر ضعیف هستند، نه افراد در مسند قدرت.
دوران اوج گنگهای قانونشکن در واقع سی سال دیرتر نسبت به آنچه که در Red Dead Redemption 2 میبینیم، آغاز شد. در اواخر دهۀ ۱۸۹۰، گاوچرانها به جای اینکه از قطار دزدی کنند برای دستمزد منصفانه میجنگیدند. اگرچه آنتاگونیست بیرحم بازی، یعنی لویتیکوس کورنوال (Leviticus Cornwal)، زادۀ ذهن تیم توسعهدهنده است، اما آمریکای قرن ۱۹ در دوران تجزیۀ اتحادیهها از صنعتگران مشابه و ماموران پینکرتون پر شده بود.
در کتاب Red Dead’s History، به زندگی شخصیتهای محبوبی چون چارلز اسمیت (Charles Smith) و رهبر قبیلۀ Rains Fall پرداخته میشود. همچنین، بررسی صنایع زغال سنگ و چوببری آپالایشا (Appalachia) یکی از مباحث کتاب است که در بازی با نام Roanoke شناخته میشد. توره سی اولسون عمیقاً تحتتاثیر این بخش قرار میگیرد:
من در آپالایشا زندگی میکنم. بسیاری از شاگردانم کوههای جنوبی را خانۀ خود میدانند. بازی البته از این منظر دارای نقاط ضعف و قوت است. در حالی که به برخی از کلیشهها تداوم میبخشد، همچنین نشان میدهد که آپالایشا توسط افرادی مثل لویتیکوس کورنوال، که بافت اجتماعی و فقر را در هم میشکنند، چقدر منفی دگرگون شد.
اولسون شاید از دیدگاه یک مورخ انتقاداتی داشته باشد، اما از این بازی جهان باز و غنی که بدین شکل ارتباط بین بازیکن و معلم را بهبود بخشیده، حمایت میکند.
هدف کتاب Red Dead’s History این نیست که تجربۀ شما را از Red Dead Redemption 2 خراب کند. در واقع این کتاب نوشته شد تا شما به یادگیری برخی از سنگینترین و دشوارترین معضلات تاریخ آمریکا در این دورۀ زمانی مشتاق شوید.
شاید آرتور مورگان و قبیلۀ او که متشکل از قانونشکنان، کلاهبرداران و افراد فاسد بودند تخیلی باشند، اما متعلق به دنیای واقعی بهنظر میرسند. آنها میخندند، آواز میخوانند، دعوا میکنند، خانوادهای را میچرخانند و عقاید و تعصبات قوی دارند. روایت عمیق، خشن و خونین Red Dead Redemption، اساطیر آمریکایی را به چالش میکشد. با این حال، به عنوان تلنگری غمانگیز نیز مطرح میشود؛ اینکه تاریخ توسط افرادی شبیه به ما شکل گرفته، کسانی که مجبورند مسیر را طی کنند و از زخمهای گذشتۀ خود و دیگران درس بگیرند.
کتاب Red Dead’s History، نوشتۀ توره سی اولسون، هماکنون قابل خرید است.
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
نظرات
جالبه 🤔
وسترن و غرب وحشی هر کدوم به کدوم بخش از دنیای بازیایی مثل رد دد می گویند ؟
یعنی به ژانرش میگن وسترن و به زمانش میگن غرب وحشی ؟
البته از یه طرف دیگه ژانرش اکشن ادونچر تعریف میشه !
فکر کنم یکین دیگه
مخصوصادکلمه ی وست
اره به ژانرش میگن وسترن، به دورانش میگن غرب وحشی.
وسترن بیشتر واسه سینما استفاده میشه. سبک بازی اکشن ادونچره ولی تم بازی وسترن هست
چون پایتخت آمریکا واشنگتن دی سی(با ایالت واشنگتن شمال غربی اشتباه گرفته نشود) در شرق آمریکاست دولت و نیروهای دولتی تسلت بیشتری بر اون مناطق داشتن و قانون بیشتر رعایت میشد. بخاطر همین دزد ها و راهزن ها به غرب که تسلت دولت کمتر بود فرار میکردن. از این رو به غرب آمریکا میگفتن غرب وحشی و این اوضاع تا اوایل قرن بیستم ادامه داشت
از نظر تو فیلمای ابرقهرمانی نباید ابرقهرمانی شناخته بشن بلکه به ژانر های مختلف مثل sci fi و اکشن شناخته بشن،درسته؟
انشالله ترجمه بشه بیاد ایران بخریم
وقتی از رو بازیشون کتاب میسازن… حیف ایران ک با این تمدن پر پتانسیل برای بازیسازی…
(البته طبیعی هم هست، اینجا حتی کپی رایت هم وجود نداره…!)
ولی اگه سرخ پوستا کمی مدرن تر زندگی میکردن الان دنیا زمین تا اسمون فرق داشت
از چه لحاظ ؟
غربیا نابودشون نمیکردن دیگه
غربیا دنبال قدرت بودن براشون فرق نمیکرد مدرنه یا سنتی فقط دنبال یه جای جدید بودن و خب از شانسشون سرخپوستا ضعیف بودن(از نظر سلاح و تجهیزات جنگی و کلا آمادگی برای جنگ)
ولی خب اگه شکست میخوردن دنیا عجیب میشد
ببخشید قاره آمریکا کلا تا اون زمان کشف نشده بود و رابطه ای با خارج نداشتن
خب کسیم نمیتونست بگیرشون
این بازی تو سال ۲۰۱۸ وقتی روبروی خدای جنگ قرار گرفت عنوان سال رو از دست داد، فارق ازینکه یک ابر شاهکار رو براحتی ازش رد شدن منتقدین و بخش زیادی از جامعه گیمری. الان اگر این بازی دوباره در برابر رقیبش قرار بگیره با امتیاز بالایی اول میشه. برای تجربه سه باره این اثر تو حالت 4K میخوام کلی هزینه کنم با همه مشکلات و گرونی که هست
بنده ۵۰ بار تمومش کردم و باز مجدد شروع کردم کلا از ۲۰۱۸ تاالان زندگی میکنم باهاش و هیچ وقت نشده روزی بگزره من رد دد پلی ندم .
معتادم دادا معتاددددددددددددددددد
نوش جانت. فقط همش میگم ای کاش تو حالت اتمام کامل بازی آرتور مورگان رو در اختیار میداشتیم آرتور کجا جان کجا
از نظر من هردوتاشون به یه اندازه عالین و خدایی نمیتونم بگم کدوم بهتره
جان یه سری آیتم داره که آرتور نداره(از جمله مزرعه و خونه مشخص، مأموریتای مختلف یعنی منظورم اینه که همش جنگ نیست، مپ بزرگتر و یه عالمه چیز دیگه)، آرتور یه سری آیتم داره که جان ندارع(مثلاً اولیش که شنا کردنه، توی کمپیم و ارتباط با اعضای گنگ داریم، اینم یه سری مأموریت مختص به خودش و خاص خودشو داره و یه سری چیز دیگه که الان جا نمیشه)
یه سری از ایستراگای بازیم فقط با آرتور میشه رفت و بعضیاشم فقط با جان
در کل این دوتا مکمل همدیگن و هردوتاشون باهم خوبن و باهم ترکیب یه خفن میسازن و بخوام به زبون ساده بگم باهمدیگه ماجرای رد دد رو میسازن
اگه آرتور رو حذف کنی جان هم حذف میشه اگه آرتور رو هم حذف کنی جان حذف میشه
چشم اسبه تو عکس🤣.اما جدا از اون امیدوارم کتاب ترجمه بشه چون من تا به هال شاید دوتا کتاب نخوندم ولی اینو حتما تجربه میکنم
خود بازی رد دد بر خلاف بقیه بازیا تقریبا مخالف آمریکا و دولتشون بود، مبارزه با پینکرتونا یا اینکه اعضای گروهشون برای پول بهشون خیانت کردن و با دولت همکاری کردن، کمک به سرخپوستا در برابر سفید پوستا، دولتی که به اسم برتر شناخته میشه اما به همه ظلم کرده بودن یه جورایی از یه زاویه دیگه نگا کنیم انگار یه اعتراض از دولت سفید پوست و ظلمی که به مردم بومی کرده بودن داشت و آرتور و جان خلافکار شناخته شده بودن اما یه جورایی بیشتر اونا داشتن کار درستو انجام میدادن مثل دیالوگی که خود آرتور به مامور میلتون گفت من کار اشتباهی نکردم فقط اون چیزی که شماها گفتین و انجام ندادم
تقریبا یه چیزی شبیه فیلم ند کلی که مردم فک میکردن دزدن اما اونا داشتن با دولت ستمگر مبارزه میکردن
در حقیقت تو همون دوران وسترن دو دسته کابوی بودن، یه دسته که آمریکا رو فتح کردن بومیارو کشتن و اونجارو تصاحب کردن(همون دولت یا مثلاً آدمایی مثل مایکا بل)، دسته دوم اونایی که مجرم شناخته میشدن اما در حقیقت اونا بودن که کار درستو انجام میدادن
این شاهکارو تو دانشگاه تنسی آمریکا استادای تاریخ تدریس میکنن به عنوان یه واحد درسی. دیگه تا تهش برید. راکستار یا بازی نمیسازه یا یه چیز ماندگار و جاودانه میسازه. بعد جالبه تو گیمفا و دیگر سایتای ایرانی اونجور که باید هیچوقت از داستان و روایت این بازی مقاله منتشر نشده و بررسی صورت نگرفته.( برخلاف خیلی بازیای داستانی دیگه که دهن ملتو باهاشون سرویس کردن) درسته، خیلی اوقات پستایی درباره رد دد منتشر میشه ولی بیشترِ این پستا درباره جزئیات و جهانِ بازیه و نه داستان و روایت درصورتی که این بازی از لحاظ داستانی و بار معنایی یه شاهکار قدرتمنده. جالبه حتی یکی از نویسنده های سابق گیما( جناب س. آ) معتقد بود رد دد کیلویی نمره گرفته!!
آقای آقاب… نگفت کیلویی نمره گرفته،گفت این بازی برای همه ساخته نشده که درست میفرمود، اونایی که دنبال سرگرمی و فان و گیم پلی هستن قرار نیست با رد دد عشق کنن، تا حدودی سرگرم میشن و مواقع زیادی هم با گیم پلی نمیتونن کنار بیان و دلشون میزنه،
من خودم گیم پلی الویت اولم توی بازیه ،پس من ایشون درک میکنم ، حرف ایشون این بود که این بازی برای همه نیست و درست میفرمودند…با این حال توی بعضی مقالاتشون از رد دد جز ۵ بازی برتر نسل ۸ نام بردند که احترام این سری به اونایی که هوادارش هستن حفظ کنند
خب ببین سلیقه ها متفاوته…
ممکنه طرف اصلا از این سبک بازی خوشش نیاد و با یک پیش داوری مقاله نویسی در مورد بازی رو شروع کنه و… سیاستهای سایت هم هست
خدا رو شکر هنوز اینترنت ملی نشده و میتونی از سایتهای خارجی کلی مطلب خوب رو دنبال کنی
“پیش داوری مقاله نویسی در مورد بازی رو شروع کنه”
نمیخواستم اسم ببرم ولی ایشون دارن درموردآقای آقابایی صحبت میکنن،ایشون بعضی از بهترین مقالات این سایت نوشتن،خیلی از عناوین ناشناخته معرفی کردن و نقد هاشون اکثرا منصفانه بو و مقالاتشون نوشته خودشون بوده و پربار ، نه چیزی که از هرگوشه اینترنت گیر اورد
بله سلیقه ایشون این سبک نبود،مال من هم نیست،اما ایشون تازه کار هم نبود از سالها قبل از انتشار رد دد مقاله میدادن
بستگی داره کی میگه
باید ببینی نقد و بررسی رو کی نوشته و چه طرز فکری داره
مثلاً نظر خود منو بخوای رد دد بازی خیلی خوبیه و جزو بهترین گیماست ولی خب ممکنه یکی از رد دد خوشش نیاد
یا یه مثال دیگه مثلا من اصلا از کالاف خوشم نمیاد و درک نمیکنم چرا انقد پلیر داره ولی هزاران نفر هستن که عاشق کالافن
یه بازی اینقدر دقیقه که به عنوان مطالب درسی ازش استفاده میشه یه بازی هم اونقدر تخیلیه که تحریف تاریخ به حساب میاد ، بعد یه سریا میان ازش دفاع میکنن
بدون هیچ حرفی GOAT ویدیو گیم از هر لحاظ برازنده ردد ۲عه