روزی روزگاری: Syndicate فرزند فراموش شده
Syndicate را می‌توان شوتری خوش ساخت با پتانسیل بالا دانست که متاسفانه هیچگاه فرصتی دوباره برای نمایش ظرفیت‌های خود به دست نیاورد.
برخلاف آنچه که دیده یا حس می‌شود، در گذشته صنعت بازی‌های ویدئویی این چنین برهوت نبود. خوب به یاد دارم که شرکتهای بازی‌سازی، عناوین خود را پشت سر هم چون یک صف طولانی روانه بازار می‌کردند. هزینه ساخت پایین، ریسک‌پذیری بالا به حدی بازار را تحت تاثیر قرار داده بود که اگر اثر ساخته شده به موفقیت نمی‌رسید، خیلی سریع از گردونه رقابت به کنار میرفت. شاید بتوان Syndicate، فرزند طرد شده شرکت الکترونیک آرتز (Electronic Art)، را در همین دسته عناوین قرار داد. در واقع، Syndicate 2012 یک ریبوت (Reboot) و بازیابی نسبت به دو نسخه ابتدایی این مجموعه است. اولین نسخه در سال ۱۹۹۳ توسط کمپانی بریتانیایی بول فراگ پروداکشنز (Bullfrog Productions) ساخته و توسط الکترونیک آرتز منتشر شد. Syndicate 1993، در حالی عملکرد خوبی از خود نشان داد، که حال و هوای بسیار متفاوتی داشت. بازی با سبک استراتژیک و دوربین ایزومتریک (Isometric)، بازیکن را مجاب می‌کند سندیکای (تشکیلات) خود را که شامل چهار ابر سرباز است را شکل دهد و با دیگر اتحادیه‌های سرتاسر جهان وارد رقابت شود. ماموریت‌های بازی شامل ترور افراد بلند پایه سندیکای رقیب، به دست آوردن اطلاعات در خصوص دشمنان، متحد و پایبند کردن مردم به سندیکای خودتان است. نسخه دوم بازی به نام Syndicate Wars در سال ۱۹۹۶ برای سیستم عامل داس (Dos) و سال ۱۹۹۷برای کنسول پلی استیشن عرضه شد که توانست نسبت به نسخه اول رشد قابل توجه‌ای را در میان گیمرها داشته باشد. با توجه به موفقیت دو نسخه ابتدایی، الکترویک آرتز تصمیم گرفت ریبوت کامل این مجموعه را به استودیوی سوئدی استاربریز (Starbreeze) محول کند. متاسفانه Bullfrog Productions در سال ۲۰۰۱ به دلیل مشکلات مدیریتی برای همیشه بسته شد.
آینده‌ای ترسناک
استودیوی Starbreeze که قبل‌ها استعداد و خلاقیت خود را در بازی The Darkness نشان داده بود، اکنون مسئولیت سخت‌تری بر عهده داشت. بازیابی یک اثر قدیمی اصلا کار ساده‌ای نیست مخصوصا اگر تیم توسعه دهنده در نسخه‌های پیشین هیچ دخالتی نداشته باشد. سازنده باید اقلیت شکل گرفته توسط طرفداران (هیچ طرفداری دوست ندارد بازی مورده علاقه اش از مسیر اصلی خود جدا شود) را در نظر بگیرد و به تحلیل دقیق موارد مثبت و منفی دو نسخه ابتدایی، انتخاب دقیق از بین سبک‌های موجود و ارزیابی تطابق فرنچایز با گذشته (به زبان ساده، کدام سبک ظرفیت این اثر را دارد؟) بپردازد. نسخه سوم یا Syndicate 2012 از یک استراتژیک تاکتیکال به شوتری اول شخص انتقال یافت اما همچنان جهان و داستان بازی در جای خود قرار دارد. بازی در جهانی دیستوپیایی که توتالیتاریسم (تمامیت خواهی)، در آن چون خورشید نمایان است، روایت می‌شود. Syndicate در نمایش یک دنیای مدرن و تاریک، عملکرد خوبی از خود به جای گذاشته. از بی‌قانونی جهان گرفته تا سقوط ارزش‌های انسان، به خوبی جهانی ناامیدکننده و خطرناک را به بازیکن نشان می‌دهد. بازی شما را به سال ۲۰۶۹ می‌برد. در این بازه، زمانی که هیچ دولت واحدی وجود ندارد، این سندیکاهای قدرتمند و پرنفوذ هستند که سعی دارند با کنار زدن رقیبان خود، جهان را کنترل کنند.
شما در نقش مایلز کیلو (Miles Kilo)، مامور ویژه سندیکای یورو کورپ (Eruo Corp)، ماموریت دارید با نفوذ به دیگر تشکیلات، سندیکای خود را به جایگاه بالاتری برسانید. مایلز مجهز به چیپ عصبی پیشرفته ای به نام DART6 است که قابلیت های مخلتفی را در اختیار او قرار می‌دهد. Syndicate 2012 از نظر داستانی با اینکه ظرفیت بالایی داشت اما هیچ حرفی برای گفتن ندارد؛ شاید تنها ۱۰ کلمه برای توضیح کل داستان کافی باشد. هرچند بازی تلاش می‌کند با پیچش داستانی (Plot Twist)، خودش را از قید کلیشه رها سازد اما این تلاشی بیهوده است. از سوی دیگر، شخصیت‌پردازی به گونه‌ای نیست که بازیکن با کارکترها ارتباط برقرار کند. اگر شخصیت‌پردازی مناسب نباشد، پس پیچش داستانی هم هیچ فایده‌ای ندارد زیرا پل ارتباطی بین بازیکن و شخصیت‌ها شکل نمی‌گیرد که در صورت اتفاقی غیر منتظره مخاطب با آن شوکه شود. به تعیبری دیگر، اصلا مهم نیست چه اتفاقی رخ داده! با این حال، برای یک بازی شوتر اول شخص که تمرکز اصلی بر روی گیم‌پلی است، بخش داستانی را می‌توان قابل قبول دانست.
یک شوتر روان
شاید بر این باور باشید که گیم‌پلی نواقص بخش داستانی را جبران می‌کند؛ در پاسخ باید گفت که تقریبا چنین است! با اینکه بازی در جهانی تخیلی جریان دارد، به نظر سازندگان علاقه ندارند این عنصر ارزشمند را در گیم‌پلی تزریق کنند. همانطور که گفتیم نیکو از چیپ با ارزشمند و پیشرفته یورو کورپ، یعنی دارت۶، استفاده می‌کند. Dart6 این امکان را می‌دهد که زمان را کنترل کنید، از موقعیت مکانی دشمنانی که حتی در پشت دیوار مخفی شده‌اند آگاه شوید و سیستم‌های دشمن را هک کنید. دارت شامل سه قابلیت دیگر به نام‌های Backfire (انفجار سلاح دشمن و آسیب به آن‌ها)، Suicide (انفجار انتحاری دشمن و آسیب به افراد نزدیک) و Persuade (همراه‌سازی دشمن با خود) نیز می‌شود. هرچند این مکانیزم‌ها در طول تجربه بازی نسبتاً خود را کارآمد نشان می‌دهند اما بسیار ساده و کم عمق هستند. خوشبختانه شما می‌توانید با پیدا کردن کارت‌هایی هویدا و بعضا مخفی در مراحل، چیپ خود را تقویت کنید، در غیر این صورت ممکن است بارها طعم مرگ را بچشید، زیرا دشمنان از هوش مصنوعی خوبی برخوردار هستند. دشمنان با استفاده سنگرگیری (Cover) مناسب، جای‌گیری دقیق برای تیراندازی و پشتیبانی مناسب از هم تیمی‌های خود، برای شما دردسرساز خواهند بود. طراحی مراحل در Syndicate 2012، با توجه به خطی بود بیش از حد، بسیار یکنواخت و خسته‌کننده هستند. هدف شما در مراحل تنها به کشتن دشمن و دکمه زنی بیش از حد ختم شده. هیچ معما یا چالش خاصی در بازی وجود ندارد که شما تنوع را حس کنید.
گان پلی روان بازی به همراه سیستم کاورگیری خودکار و رابط کاربری مناسب (HUD)، حس یک فیلم سینمایی را به بازیکن القا می‌کند. تعداد بالای سلاح‌های بازی که عمدتا در بخش آنلاین دیده می‌شود، از دقت بالا و طراحی و جزئیات خوبی بهرمند هستند.
صداگذاری شخصیت‌های بازی به نحو احسنت انجام شده است. هر شخصیت با صدایی متمایز و متناسب با شخصیت‌پردازی خود معرفی می‌شود. افکت‌های صوتی نظیر صداهای محیطی، شلیک‌ها و انفجارها، بسیار دقیق و واقع‌گرایانه هستند. این افکت‌ها به خوبی با محیط سایبرپانکی و اکشن بازی هماهنگ شده‌اند و تجربه‌ی بازی را واقعی‌تر و هیجان‌انگیزتر می‌کنند. گرافیک بازی Syndicate 2012 برای زمان خود بسیار پیشرفته است. بافت‌ها باکیفیت هستند و مدل‌سازی شخصیت‌ها، محیط‌ها و اشیاء با دقت و جزئیات فراوان انجام شده است. نورپردازی در بازی بسیار دقیق و زیبا کار شده. استفاده از نورهای نئونی و نورهای محیطی به ایجاد جوی دیستوپیایی و سرد کمک می‌کند.
در نهایت باید گفت که Syndicate 2012 یک شوتر مهیج است که ارزش تجربه را دارد. هرچند داستان و شخصیت‌پردازی ضعیف یا طراحی Dart6 با اینکه هسته اصلی گیم‌پلی را تشکیل می‌دهد محدود، پیش افتاده و بدون عمق لازم است اما گان‌پلی جذاب، هوش مصنوعی خوب دشمنان، گرافیک فنی و بصری عالی، دست در دست هم، ۷ یا ۸ ساعت بازیکن را به خوبی سرگرم می‌کند.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازی‌های ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازی‌های انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف می‌کند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازی‌های شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازی‌های آن روی تمامی دستگاهها
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse 
نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3 
کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد 
نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King 
یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند 
بازی‌های انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد 
عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد 
رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد 
معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4
- یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند
- بازی‌های انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4
محتوای همکاری Fortnite و Skibidi Toilet فردا منتشر می‌شود 
مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است 
بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازی‌های ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است 
گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازی‌های شما در سال ۲۰۲۵ 
گیم‌پلی Cronos: The New Dawn بیشتر شبیه بازی‌های مدرن Resident Evil است 
پیشبینی یک شرکت تحقیقاتی: در نسل بعدی تنها یک کنسول توان رقابت با نینتندو را دارد
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse
- نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3
- کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد
- نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King
- عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد
مجموعه جزئیات فیلم Thor the Dark World جهان MCU 
آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد 
محبوبترین فیلمهای سینمایی سال ۲۰۲۴ از نظر سایت IMDb 
زمان آغاز فیلمبرداری فصل سوم سریال House of the Dragon تائید شد
نظرات
بازی نکردم اینو
ولی یکم بازی چشمو اذیت میکنه یا سر عکسه
اگر از این سبک بازی خوشت می یاد
به هیچ عنوان از دستش نده
به شدت توصیه می شه
در حق بازی خیلی کم لطفی شده
به شخص خیلی ازش لذت بردم
وایب ورژن شوتره اکسو میده
Brian cox بازیگر فیلم تروی ، صداش روی یکی از شخصیت های بازی هستش .
امیدوارم بلاد بورن فرزند فراموش شده سونی و فرام سافتور نشه
هرچند من ps5 ندارم و نمیتونم تجربه کنم اگه بیاد نسخه جدیدی ازش،اونایی دارن لذت میبرن ازش
خدایی بلاد بورن عشقه من دیسکشو دارم
🟢 سعید جان بلادبورن دیگه جوری شده که همه دارن ازش اسم میبرن و سونی صد درصد برنامه‌هایی براش داره، مطمعن باش…
….
اما برای بازی Syndicate، سازندگانش نتونستند بازی را با یک خروجی بی ایراد منتشر کنند و اصلی‌ترین نکته‌ی منفی این بازی این بود که گیمر را خسته میکرد.
زیاد از بازی چیزی یادم نمیاد، اما یاد دارم که خودم تجربه دلچسبی ازش نداشتم…
….
جناب رهنورد عزیز سراغ بازی Turok 2008 هم بروید💚
Turok واقعا خوب بود
🟢 یونس جان درود عزیز 💚☘️
بذار کمی از خاطراتم با توراک بگم بهت.
من با توراک شب و روز زندگی کردم، هرجا که میرفتم تو ذهنم غرق دنیاش بودم، همیشه باهاش خیال پردازی انجام میدادم و مهمتر اینکه حتی کتاب تاریخچه دایناسورها هم خریدم و حسابی دربارشون تحقیق میکردم، دنیای بینظیری را برایم رقم زد.
یه پیشنهاد، اگر دوبله دارینوس توراک را تجربه نکردی، حتما برو سراغش، فوق‌العاده بود، فکر کنم ۵بار دوبله رفتم و ۴ بار زبان اصلی…
این خلاصه‌ای بود از دوران زندگی من در کنار توراک افسانه‌ای سرخ پوست💪🏻💚
Please only eat meat
بله Turok واقعا بازی خوبی بود.
قطعا جز لیست قرار می‌گیره. از پیشنهاد شما متشکرم
Meat is not human food
Rather, it is a deviation that humans have become infected with
امیرجان مطالب پیجمو بخون💚💪🏻☘️
این مطلب را برای درندگان هم ارائه دهید
با تشکر🙂.
شما به پیج مراجعه کن
بلکه هدایت بشوی
☘️🌱
اسم پیج ؟
بیو پروفایل نیست.
داخل پروفم هست
یا همین اسم اکانتمو برو سرچ کن
💚☘️
آکی دوکی.
🥂☘️
گیم پلی اش جالبه گرافیکش خیلی خوبه و ویژگی مثبت زیاد داره
اما منفی هم زیاد داره
در کل ارزش تجربه داره ولی بهتزین شوتر موجود نیست
Bulletstorm,singularity و syndicate تجربه جالبی بودن تو اون نسل
دقیقا سه تا عالین،که هیچ کدوم نسخه جدید نداشتن…
Bulletstorm با کمی تغییر داشت
که شخصیت دوک ناکم را هم اضافه کردند بهش
بازی خوبی بود
یادش بخیر او زمان که فقط از روی جلد بازی میخریدم و نمیدونستم متا و جایزه چیه خیلی بهم حال داد بازیش هر چند که چندوقت پیش که خواستم برم سراغ این بازی اصلا او حس تجربه اول بازی منتقل نکرد …
اینکه از خیلی چیزا نمی تونیم مثل قبل لذت ببریم به خاطر اینه که نسبت به قبل خیلی بیشتر به جزئیات دقت میکنیم و ایرادات هر چیزی بیشتر از قبل توجه مون رو جلب میکنه.مثلا ممکنه یه فیلمی که قبلا دیدی و خیلی بهت حال داده رو دوباره ببینی ولی این دفعه هزار جور سوتی ازش بگیری و بعد با خودت بگی”نه بابا…اونقدرا ام مالی نبود”
واقعا همینه
واقعا انگار همین دیروز بود که یکی از دوستان از این بازی به من میگفت و از بازی و به خصوص طرح روی جلدش خیلی خوشش اومده بود و اون زمان دنبال معنای واژه Syndicate بود… نسل هفتم نسل تکرار نشدنی صنعت گیم…
🟢مخصوصا اینکه تو مدارس بهمدیگه بازی میدادیم😂
….
همیشه هم یه نخاله بینمون بود که میرفت به ناظم میگفت، فلانی‌ها سیدی فیلم و بازی بهم میدن، امان از دست این افراد🤣🤣
منم با خودت همراه کردی به اون دوران💚💚
ی سری من از یکی Dante’s Inferno رو قرض گرفته بودم بعد ی جروبحثی کردیم با هم زنگ بعدیش یکی از بچه ها رو فرستاد که آره بازی من رو پس بده!
اینم ی خاطره بسیار بی مزه از دوران دبیرستان و چقدر بچه بود اون طرف😅
اینو سرچ کردم Dante’s Inferno
کتاب اورد
اما بازیشو نشنیده بودم؟!
بازی دقیقا از روی کتاب ساخته شده و جزو آندرریتدترین بازی های تاریخه. پیشنهاد میکنم حتما تجربه اش کنی.
پسر خوشبحالت که سعادتی شده این بازی را تجربه کنی، متأسفانه انحصاری کنسول هستش و چون من پیسی داشتم اون زمان، متوجهش نشدم که تجربش کنم و ازین بیشتر حال کردم که ساخته‌ی ویسکرال هست و حیف که نسخه پیسی نداشته😞😞 و حتی حیف که ویسکرال ورشکسته شد😑😞 خوشا به Dead Space که شاهکار خلق کردند
این حرکت توی کلاس ما یه طوری همه گیر شده بود که دیگه نیازی به خبر چین نبود😂یه سری ناظم مدرسه‌ی ما خواست مچ بچه ها رو بگیره وسط یکی از کلاسا یهو اومد و کیف همه ی بچه ها رو گشت و از سی دی هایی ام که گرفت دیگه خبری نشد.خدا رو شکر وقتی این کارو کرد من با خونواده واسه ی یکی دو هفته ای رفته بودم شمال و از این قضیه جون سالم به در بردم😂✋️دم بچه ها گرم چون هیچ کدوم شون منو لو ندادن
پس شانست گفته اون زمان😂✋🏻💚
درکل هممون خوش شانس بودیم که مکافات نشد
آره واقعا.خدایی چه دوران خوبی بود
الحق که کاور بازی یک از جذاب ترین کاورهاییه که تا به الان دیدم ! یه ایجنت با یه پالتوی بلند چرم ، یه اسلحه ی پیشرفته با یک ماسک خفن که قفط ایجنتها میزدن!
یه اسپویل ریز
.
.
لوگوهای یوروکورپ که اطرافشو احاطه کرده و تعصبش و سرسپردگیش نسبت به شرکت و اهدافش رو نشون میده حتی اسم شخصیت اصلی داستان kilo هست انگار فقط برای کشتن تربیت شده.
یادش بخیر
سه تا چیز از این اثر یادمه اینکه نورپردازی بازی جوری بود که گرافیکشو بیشتر از چیزی واقعا بود نشون میداد ولی عوضش کورت می کرد یعنی من یه جاهایی دیگه نمی تونستم چشم ها مو باز نگه دارم یکی دیگه هم احمقانه ترین حق انتخابی بود که تو زندگیم دیدم :توی یکی از مراحل ما می تونیم حق زندگی یکیو بگیریم یا نگیریم اگه تصمیم بگیریم نکشیمش بلد میشه تفنگشو می زاره رو سرمون ولی اگه بخوایم بکشیمش اسلحهمون کار نمی کنه و دوباره بلند میشه تفنگشو به سمتمون می گیره 😂😂
سومین چیز هم داستان به شدتتتتت آشغالش بود در حدی سر کاتسین خیانت دوستمون خنده ام گرفت
یه چیزی هم که یادم رفت بگم اینکه اگه می خواین این بازیو برید حتما نشونه گیری خودکار رو فعال کنیم وگرنه گیم پلی خوبشم بد میشه
.
باس فایت ها هم به جز اولی همه آشغال بودن
شخصیتی که برایان کاکس نقش اونو ایفا میکنه یعنی رئیس شرکت یورو کورپ با توجه به داستان و پیش زمینه ای که براش وجود داشت میتونست تبدیل به یکی از ماندگارترین کاراکترهای بازی های ویدیویی بشه به نظرم اما چه قدر از این شخصیت استفاده میکنه ؟ تقریبا هیچی مسائل جالبی توی داستان وجود داشت که توی نوت ها میشد پیدا کرد اینکه تکنولوژی های جدید این امکان رو میدن با کمترین خطای مهندسی برجهای بلندتری بسازن تا جایی که وقتی پایین رو نگاه میکنی دیگه “سطح زمین دیده نشه” که البته این خودش یک نکته مهم توی داستان بود . مردم ثروتمند در چنین جاهایی زندگی میکردن و مردمی که روی “سطح زمین” بودن کاملا فراموش شده بودن و با اینکه منطقه شون تحت تصرف شرکتها بود ولی توجهیی بهشون نمیشد که البته همه ی این موارد از نکات مثبت داستانن که ازشون استفاده درستی نمیشه آینده ی این بازی واقعا ترسناک بود / زمانی که دولت ها دیگه از پس مدیریت کشور بر نمیان و همه چیز رو محول کردن به ابر شرکت ها که خود این ابر شرکت ها از ادغام شرکتهای بزرگ ایجاد شدن . هر کدومشون یک سازمان اطلاعاتی و ماشین کشتار برای خودشون دارن و جنگ بین کشورها تبدیل به جنگ بین شرکتها شده. یه نکته ی دیگه اینکه چند سال پیش شایعاتی مبنی بر ساخت نسخه جدیدش به راه افتاده بود که شما نقش یک جایزه بگیر یا چیزی شبیه به این رو در open world سایبرپانکی تجربه میکنید که هیچوقت تایید نشد… نسل هفت جایگاه خاصی داره برای گیمرها حتی اگر بازی شما مثل سندیکیت چندان موفق نبود باز چیزای زیادی برای گفتن داشت که اونو از باقی بازیا متمایز میکرد.
یادش بخیر رو xbox360زدم اینو فضا سایبر پانکی گرافیک عالی هم داشت
جدی میفرمایین
پس این بازیه زباله ای که ما بازی کردیم چی بود
اصلا هم گان پلی روونی نداشت
کیفیت مقالات روزی روزگاری خیلی افت کرده
این یکی رو در بهترین حالت میشه معرفی بازی syndicate دونست تا یه مقاله روزی روزگاری
اگر محتوا و نگارش بنده مشکلی داره بابتش عذرخواهی میکنم.
اما در خصوص اینکه بازی تحت عنوان روزی روزگاری به مخاطب ارائه شده، کاملا درسته. این دیدگاه شخص شماست و قابل احترامه.
واااااااااااای یادش بخیر. یادمه دیسکشو داشتم و اون موقع سیستمم ذغالی بود هرکاری میکردم نمیورد و هی ارور میداد 🥲💔. ولی آخر بازیش کردم و انصافاً هم کیف داد.
یادمه اگه اشتباه نکنم این بازی هم دوره ی بازی آلن ویک مس افکت سه و کینگ اف امالور بود
خیلی خیلی خوش ساخت بود و حتی توی دفترچه ی خاطرات گیمینگم که توی سال ۹۰ مینوشتم هم ازش اسم بردم🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣
در کل اون سالا به قول نویسنده ی عزیز ترافیک بازی بود. اون سال بتمن ارکام سیتی، اسکایریم،انچارتد ۳ ،گرس اف وار ۳ ، مدرن وارفار ۳ ،بتلفیلد ۳ . یه نسخه ی خفن از زلدا و اگه اشتباه نکنم ویچر ۲ اومده بود شما حساب کنید دیگه چه سالایی داشتیم🥲
مکس پین ۳ را یادت رفت
جات خالی امشب شام مرغ داریم🤣
من همین یه ماه پیش پلی دادم
واقعا لذت بردم
تا الان فرصت نشده بود
بازی قشنگی بودش🗿❤️منم موافقم که داستانش یکم مشکل دار بودش چنین داستان هایی رو معمولا باید تو بیست ساعت توضیح بدن نه بیان سعی کنن که توی یه بازی پنج ساعته همچی رو بچپونن.بازیش کلا شخصیت پردازیش خوب نبود بعضی جاهای بازی اصلا نمیفهمیدی چی به چی شده و چرا مثلا ما به این شرکت حمله کردیم و فلان.بعد یه مشکل دیگش این بود که سازنده ها سعی میکردن تنبلی خود در داستان نویسی و کوتاه بودن بازی رو توی متن هایی جای بدن که باید تو بازی پیدا میکردی. یعنی من از پنج شیش ساعتی که این بازی رو بازی کردم فقد نصف زمانش صرف خوندن متن های بازی شد😂😂😂اینم نگم که نصف متن هاش همش شر و ور بود و ربطی به داستان نداشت.بعدشم هر ده متر قدمی که میزدی یا تور هر اتاقی میرفتی یک تا سه تا از این متن ها بودش.کلا اعصاب ادم خورد میکرد.خوب یکی نیست بگه ادم حسابی خوب داستان بازی رو یکم طولانی تر کن مجبور نشیم داستان بازی رو از متن ها بخونیم.بعدش رزولوشن بازی یکم برا کامپیوترا مشکل داشت که خوندن متن هارو عذاب میکرد😂😂😂نور پردازی بازی هم بعضی جاها زیاده روی بودش ادم چشماش کور میشد💀💀💀