نقد و بررسی فیلم Godzilla Minus One | یکی از ضعیفترین فیلمهای ضد جنگ!
فیلم Godzilla Minus One در اواخر سال ۲۰۲۳ میلادی در ژاپن اکران شد و با تحسینهای فراوانی از جانب مخاطبان و منتقدان مواجه شد تا به عنوان فیلمی مورد انتظار معرفی شود.
سپس در اوایل سال ۲۰۲۴ میلادی و در اتفاقی بی سابقه، یک فیلم ژاپنی موفق به برنده شدن جایزه اسکار بهترین جلوه ویژه شد! همه این موارد هر بینندهای را مشتاق به تماشای چنین فیلمی میکند! در ادامه قرار است به دور از چنین مسائل و حواشیای به نقد و بررسی اثر بپردازم و این اثر را زیر ذره بین قرار بدهم.
در سه خطی فیلم «گودزیلا منهای یک» آمده است:
ژاپن به سختی از جنگ جهانی دوم بیرون آمده است. زمانی که خطری عظیم در سواحل توکیو ظاهر میشود؛ کویچی، یک فراری که از اولین رویارویی خود با گودزیلا آسیب دیده است، این را فرصتی برای جبران رفتار خود در طول جنگ میبیند.
در سالی که کریستوفر نولان با فیلم «اوپنهایمر»، که به زندگی مخترع بمب اتم میپرداخت، جهان و سینما را مسحور خود کرد؛ تماشای فیلمی ژاپنی که قرار است به شکلی نمادین –با گودزیلا- به ژاپنِ پس از پایان جنگ جهانی دوم بپردازد میتوانست لذتی دوچندان داشته باشد. اما همان دقایق ابتدایی فیلم، بیننده را ناامید میکند و نشان میدهد که به هیچ وجه خبری از یک فیلم جدی با تم ضد جنگ نیست!
بگذارید این نقد و بررسی را از همین نکته آغاز کنیم. همواره مسئله زمان یکی از مهمترین مسائل در ساخت فیلم است. این که وقایع فیلم در چه برههای از تاریخ و در چه موقعیتی رخ میدهند به طور ویژه حائز اهمیت است. «گودزیلا منهای یک» واپسین روزهای جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ را برای روایت خود انتخاب کرده است. جایی که ما با کویچی شیکیشیما (با نقش آفرینی ریونوسوکه کامیکی) آشنا میشویم. کویچی یک خلبان کامی کازه در طول جنگ جهانی دوم بوده است. (خلبانان کامیکازه بهعمد تلاش میکردند که هواپیمای خود را ــ که معمولاً به مواد منفجره و انواع بمبها یا مخازن پر از سوخت مجهز بود ــ به کشتیهای جنگی بکوبانند. چنین حملات انتحاریای توسط ژاپنیها در اواخر جنگ جهانی دوم اتفاق افتاد.) ما متوجه میشویم که کویچی حاضر نشده حمله انتخاری خود را انجام دهد و اکنون با بازگشت خود، در واقع از ماموریت جنگیاش فرار کرده است. داستان حول کویچی میچرخد و قرار است در نهایت او را به شکل یک قهرمان ملّی ببینیم که ژاپن را از دست موجودی بسیار قدرتمند –گودزیلا- نجات میدهد!
نکات فراوانی در این فیلم یافت میشود که روی کاغذ و گویا در ذهن نویسنده و کارگردان، جذاب به نظر میرسیده و میتوانسته به برگ برنده فیلم تبدیل شود. اما حقیقتا تمام این نکات، در طول اثر به یک نقاطی ضعفی غیر قابل قبول تبدیل شده که کیفیت اثر را حتی از فیلمهای متوسط سرگرم کننده هم پایینتر آورده است! در سینما، اینکه شما به عنوان یک کارگردان قصد داشته باشید موضوعی را مطرح کنید کافی نیست! در سینما، شما باید بتوانید یک موضوع را در قالب سینمایی به شکلی پرداخته شده به بیننده ارائه کنید که بیننده تمام عواطفش درگیر آن موضوع شود و با کاراکترهای داستان همراه شود و با داستان فیلم پیش برود. اما «گودزیلا منهای یک» خیلی ضعیفتر از این است که بخواهد موضوعات خاص و جدیدی را مطرح کند و به فیلمی خاص و تا حدی نوآورانه تبدیل شود. «گودزیلا منهای یک» حتی از بسیاری از فیلمهای متوسط سینمای متاخر آمریکا هم عقبتر است! چرا که نه تنها نمیتواند هیچ شخصیتی را برای بیننده بسازد؛ حتی نمیتواند به وسیله هیجانات مقطعی، بیننده را سرگرم نگه دارد!
در طول فیلم شخصیت کویچی به هیچ وجه برای ما ساخته نمیشود. او صرفا پسری بسیار ترسو است که هیچگاه هم مشخص نمیشود به چه دلیلی در جنگ به عنوان خلبان کامی کازه حضور داشته است! در همان صحنههای ابتدایی که کویچی از شدت ترسش، نمیتواند به گودزیلا شلیک کند؛ بیننده نمیتواند با او همذات پنداری کند چرا که اصلا ترس او در قالب چنین سربازی در چنین موقعیتی که هموطنانش یکی پس از دیگری در حال کشته شدن هستند، منطقی نیست.
در ادامه و پس از پایان جنگ جهانی دوم، کویچی به ویرانههای ژاپن برگشته است و به شکلی تصادفی با زن و بچهای آشنا میشود که آنها را در خانه خود –به شکلی تصادفی- پناه میدهد! به قدری این موضوع و این رابطه و رفتارها و اکت بازیگر نقش اصلی ضعیف و غیرقابل باور است که دیگر به نقد جزئیات آن نمیپردازم!
نکته غیر قابل باوری که در فیلم «گودزیلا منهای یک» به چشم میخورد این است که کارگردان ۶۰ ساله ژاپنی، تاکاشی یامازاکی، حتی نتوانسته تصویری نصفه و نیمه از ژاپنِ پس از جنگ جهانی دوم ارائه کند! در چنین فیلمی با چنین فضایی که نمایش همدلی مردم ژاپن برای از نو ساختن کشور از ویرانههای پس از جنگ جهانی دوم را ضروری است، اینکه کارگردان نتواند حتی یک نمای درست از این ژاپن ویران ارائه دهد اتفاقی باور نکردنی است! یامازاکی تنها چندین نما از اطراف خانه کویچی میگیرد و جوری نمایش میدهد که گویا تنها کویچی است که در این کشور، قرار است از صفر شروع کند!
نحوه روایت داستان هم تعریفی ندارد و بسیار پاره پاره است و ریتم خوبی هم ندارد. «گودزیلا منهای یک» جوری ساخته شده است که انگار اپیزودهای مختلف یک سریال به همدیگر متصل شدهاند! وقتی فیلم به جلو حرکت میکند، ارتباط موثر و درستی بین زمانِ سکانس قبل با زمانِ کنونی ایجاد نمیشود و همین باعث تکه تکه بودن فیلم و نبود یک انسجام واقعی در فیلم میشود.
«خشت اول گر نهد معمار کج / تا ثریا میرود دیوار کج»! طبیعی است که وقتی کویچی شخصیت پردازی درستی ندارد و بازیگر آن هم نقش آفرینی ضعیفی ارائه میدهد، تغییرات این شخصیت هم برای بیننده، قابل باور نمیباشد و بیننده درگیر او و تصمیماتش نمیشود.
صحنههای زیادی در طول فیلم است که سازندگان اثر نمیتوانند آن را توجیه کنند و منطق روایی درستی ندارند.
هشدار اسپویل
برای مثال سازندگان سعی داشتهاند تا با استفاده غیرمنطقی از ایثار زن برای کویچی، یک تراژدی بسازند که در پایان فیلم هم با زنده بودن او، درام خلق کنند! اما این ایده هم یکی از ایدههای متعددی است که در طول فیلم شکست خورده است! اینکه آن زن، جانش را برای کویچی فدا کرد، اتفاقی غیر منطقی بود و از آن غیر منطقیتر، زنده ماندن زن پس از شلیک اشعه اتمی گودزیلا بود! کل شهر نابود شد! چگونه این زن زنده ماند؟!
در کل، پایان بندی اثر بسیار کلیشهای و قابل پیش بینی بود. گودزیلایی که با انواع و اقسام روشهای علمی و نظامی از پا در نیامد –بلکه قویتر شد- با یک حمله کامی کازه (با این تفاوت که -در شعار- جان انسانها مهم است و دیگر قرار نیست خودشان را فدا کنند) توسط کویچیِ –مثلا- قهرمان، به سادگی هر چه تمامتر از پا درآمد!
پایان اسپویل
خوب است کمی به تاریخچه گودزیلا بپردازم. گودزیلا هیولایی [خیالی] است که برای اولین بار در سال ۱۹۵۴ و در یک فیلم سینمایی ژاپنی به همین نام به تصویر کشیده شد. گودزیلایی که در این فیلم میبینیم هم Origin Story مشابهی دارد و هیولایی است که در اعماق اقیانوس حضور دارد و به دنبال حمله اتمی آمریکا از آب بیرون آمده و به شهرها و مردم ژاپن حملهور میشود. طبق سایت رسمی گودزیلا، این شخصیت مشهور خیالی، تا کنون در ۳۵ فیلم سینمایی به تصویر کشیده شده است. از این تعداد، ۳۰ فیلم سینمایی، توسط خود کشور ژاپن ساخته شده است (که گودزیلا منهای یک جدیدترین اثر محسوب میشود) و ۵ فیلم سینمایی هم سهم هالیوود است. فیلمهای هالیوودی گودزیلا به دلیل تبلیغات و فروش قابل توجهشان، به عنوان فیلمهایی سرگرم کننده بارها مورد توجه قرار گرفته بودند. گودزیلا (رونالد امریش – ۱۹۹۸)، گودزیلا (گرت ادواردز – ۲۰۱۴)، گودزیلا : پادشاه هیولاها (مایکل دووگرتی – ۲۰۱۹)، گودزیلا علیه کونگ (آدام وینگارد – ۲۰۲۱) و به تازگی فیلم گودزیلا علیه کونگ: امپراتوری جدید (آدام وینگارد – ۲۰۲۴) فیلمهای ساخته شده هالیوودی از شخصیت گودزیلا بودهاند که مجموعا با بودجهای حدودا ۷۳۰ میلیون دلاری و فروشی حدودا ۲.۴ میلیارد دلاری (فقط با ۵ فیلم) نشان از اهمیت و شهرت دیوانهوار این هیولای خیالی دارند. بنابراین میتوان حدس زد که تعداد زیادی از افراد به خاطر علاقهای که صرفا به شخصیت گودزیلا داشتهاند به تماشای این فیلم نشستهاند. گودزیلایی که در این فیلم طراحی شده است، از طراحی خوبی برخوردار است و یکی از معدود جنبههایی از فیلم است که سازندگان در آن عملکرد قابل قبولی داشتهاند. مهمتر از طراحی ظاهری گوزیلا، سازندگان در این اثر توانستهاند از گودزیلا، یک هیولای مخوف و قدرتمند بسازند که هیچ چیزی جلو دارش نیست و به هیچ کس رحم نمیکند. (سکانسهای قتل عام مردم به شکلی مهیج ساخته شدهاند و یک هیولای قدرتمند را به تصویر میکشند.) اما پایان بندی فیلم به همین نقطه قوت فیلم هم آسیب زده است و به موارد غیر منطقیِ پرتعداد فیلم اضافه میشود!
فیلم «گودزیلا منهای یک» سعی دارد تا فیلمی ضد جنگ باشد. فیلمی که تلخیهای جنگ را روایت میکند و از بدیهای آن میگوید. اما تمام این موارد در طول فیلم صرفا در حد همان چند جملهای که در فیلمنامه برای شخصیت اصلی نوشته شده باقی میمانند. از آنجایی که شخصیت پردازیها ضعیف است، درامی هم شکل نمیگیرد و صحنههایی احساسی، نمیتوانند بیننده را احساساتی کنند. همدلی و یکدلی شعارزدهای هم که بین تعدادی از مردم ژاپن شکل میگیرد هیچ پرداخت درستی ندارد و به شکلی پوچ نمایان میشود. وقتی فیلم حتی در خلق یک کاراکتر ناکام است و حتی نمیتواند یک نمای ویرانه از ژاپن و مردمش ارائه دهد؛ پر واضح است که قادر به ساخت مردم و جامعه نخواهد بود!
بودجه فیلم «گودزیلا منهای یک» ۱۵ میلیون دلار بوده است و اگر مقایسهای دم دستی هم بین بودجه این فیلم و آثار هالیوودی گودزیلا، انجام شود متوجه خواهیم شد که تیم سازنده و جلوه ویژه -با این بودجه اندک- عملکرد بسیار خوبی داشتهاند. علاوه بر طراحی گودزیلا، صحنههای انفجارها بسیار خوب طراحی شدهاند و سکانسهای اکشن در اقیانوس، جذاب و طبیعی ساخته شده است. بنابراین عملکرد تیم سازنده (جلوه ویژه) قابل توجه است. حقیقتا «گودزیلا منهای یک» را نمیتوان از نظر بصری، اثری دیوانهوار نامید؛ ولی از آنجایی که در سال ۲۰۲۳، هیچ اثری با جلوه ویژه خارقالعاده وجود نداشت و این تیم ژاپنی توانسته بود با چنین بودجهای چنین جلوه بصریای خلق کند، اهدای جایزه اسکار بهترین جلوه ویژه به این فیلم، قابل درک است.
یکی دیگر از نقاط قوت فیلم «گودزیلا منهای یک» مقوله صدا است. صداگذاری فیلم بسیار خوب انجام شده است. یکی از مهمترین نکاتی که گودزیلای فیلم را به هیولایی مخوف بدل کرده است، صداگذاری خیلی خوب آن است. همچنین صداگذاری صحنههای اکشن، شلیک توپهای کشتی، انفجار و سایر موارد به شکلی کم نقص اجرا شده است. موسیقی متن فیلم هم بر عهده نائوکی ساتو است. تمهای استفاده شده، جذاب است اما حقیقتا تنظیم موسیقی متن فیلم نقص دارد و موسیقی با صحنهها چندان چفت و بست نمیشود.
در پایان باید گفت «گودزیلا منهای یک» علیرغم تمام تبلیغاتی که برایش میشود و تمام تحسینهایی که به گوش میرسد یک فیلم ضعیف است که حتی به فیلمی سرگرم کننده هم تبدیل نمیشود. از نقش آفرینی ضعیف بازیگر نقش اصلی گرفته تا چاههای عمیق فیلمنامه! این اثر به جز چند نکته مثبت محدود، اثری است که حتی متوسط هم نیست! فیلمی اورریتد که حتی ارزش تماشا هم ندارد!
پر بحثترینها
- فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است
- نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند
- نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند
- ۱۰ بازی سینماتیک که میتوانند با بهترین فیلمهای سینمایی رقابت کنند
- شایعه: حالت پرفورمنس بازی STALKER 2 روی Xbox Series X به خوبی اجرا نمیشود
- پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است
- فیل اسپنسر: تولید کنسولهای ایکس باکس در نسلهای آینده متوقف نخواهد شد
- فیل اسپنسر: STALKER 2 یکی از مدعیان بهترین بازی سال است
- بدون اشتراک پلاس، امکان انتقال فایل سیو بازیها از پلی استیشن ۵ استاندارد به پرو وجود ندارد
- بازی Death Stranding Director’s Cut دومین بازی پرفروش ایکس باکس شد
نظرات
خوشم میاد سایت رسما ترندارو نقد میکنه تا فیلم
اخه کی گودزیلا سر ضد جنگ میبینه؟
من. از علافی و ۲۴ ساعته تو سایت بودن جهت کامنت گذاشتنخیلی بهتره
حداقل ۲۴ ساعته فقط سر دیس تو سایت نیستم
🟢جناب عبدالهی یه تنه رفتین به جنگ گودزیلا😑😑
ماهیت خلق شده گودزیلا های سینمای ژاپن هدف اش بلایی بود که بمباران اتمی سر ژاپن آورد سینمای هالیوود ماهیت گودزیلا رو عوض کرد
این طبیعیه که بخوان بزرگترین جنایتشونو محو کنن
هنوزم کسایی موندن که به پایان خونین ترین جنگ تاریخ بگن جنایت
همین کارو نازی ها میکردن چی میشد؟
نازی ها جنگو شروع کردن و به اشغال دنیا پرداختن و نظام مالی، اقتصادی، سیاسی و دیپلوماسی رو در جهان به تباهی کشوندن و تمام قوانین بنیاد مللو زیر پا گذاشتن اما در مقابلشون متفقین بودن که خواستار آزادی کشور های تصرف شده و پایان جنایت های نازی ها و متحدانشون شدن. امپراتور هیروهیتو میخواست تا آخرین نفس با آمریکا بجنگه که اینطوری صدها هزار نفر دیگه هم میگردن اما درمقابل آمریکا تونست صلح فوری و بدون قید و شرط رو از ژاپن جنایتکار که جنایاتش درقبال چینی ها بر هیچکس پوشیده نیست بگیره
داداش ارباب حلقه ها جنگ جهانی ادیشن؟
تمام این کارارو متفقینم کردن و هنوزم دارن میکنن
ببین برو جنگ ژاپن با آمریکا رو قشنگ راجب اش مطالعه کن بعد از سال۱۹۴۳
بهترین ضد جنگ هارا کوبریک ساخته
به دوستان توصیه میکنم حتما فیلم های ضد جنگ این بزرگمرد را ببینند
اصلا اولین فیلم گودزیلا و حتی دومین فیلمش کاملا ماهیت زد جنگ داشتن حالا اینکه شما فقط رفتی فیلم های غرب هالیوودی دیدی تقصیر ما نیست
بله ولی ۱۰۰ سال پیش
این فیلم از اون هاست که ده دقیقه ی اول رو نگاه کنی میفهمی فیلم خوبیه بعد اینجا بهش میگن فیلم اورریتد
به نظرم منتقدین سایت بیشتر بازی ها رو نقد کنند بهتره تا فیلم ها
به نظر من که فیلم چندان ضعیفی نبود. ولی در مقایسه با فیلم های دیگه از گودزیلا این فیلم بهتر بود.
راجع به اسم فیلم جالبه بدونید ژاپن بعد جنگ و اون ویرانی وحشتناک بمب اتمی به صفر میرسه.تو فیلم گودزیلا هم که میاد میشه منفی یک و دلیل اسم فیلم همینه.
معمولای نسخه های فرعی گودزیلا زیاد جالب نیست
کلا با شکل و شمایل گودزیلای ژاپنی حال نمیکنم
انگار اسباب بازیه یا نقاشی یه کودکه
محض اطلاعت گودزیلا یک مارمولک و همون کل پوک جهش یافتست و اتفاقا طراحی های ژاپنیش به یک مارمولک جهش یافته نزدیکتره نه مثل آمریکایی هاش که بیشتر شبیه دایناسوره. گودزیلا ژان رنو که دیگه علنا خود دایناسور بود.
اتفاقا جلوه های ویژش عالی بود فک کنم نمیدونی کل هزینه ساختش۱۰میلیون دلار بود انتظار نداری ک در حد نسخه های۲۰۰میلیون دلاری باشه
البته تو این نسخه ژاپنی خیلی بهتر بود و به گودزیلای واقعی نزدیک تر بود تو نسخه های هالیوود مخصوصا این آخریش
ی جوری میدوعه انگارررر نه انگار ۶۰۰۰۰تن وزنشه خلاصه ک بخوایم بر اساس چیزی ک باید باشه حساب کنیم نسخه ژاپنی نزدیک تره ب گودزیلای واقعی
اتفاقا میدونم چقد هزینه ش کردن
بخاطر همین هزینه محدودش بوده که منتقدان بهش نمره خوبی دادن که با هزینه کم فیلم قابل قبول ساختن
فقط میگم سلیقه من نیست
به سلیقه دیگران احترام بذاریم
اولا برای دیدن گودزیلا که یک داستان افسانه ایی ژاپنی
نیازمند داشتن علاقه و داشتن اطلاعات حداقلی از کلیت داستان گودزیلاست
که اینجا فاز و نول قاطی نکنید
دوما باید گفت خوب یک گودزیلاست ! پس گنجاندن مفاهیم غرور ملی ژاپن آنهم در یک فیلم تخیلی که مربوط به دوران پس از جنگ جهانی دوم کار تحسین شده ای است در کنار پرداختن به افسانه گوزلاست
در واقع فیلم روایت عاشقانه شخصی داشت
یک روایت تاریخی و ملی
و بحران گودزیلا
در نهایت مقایسه با گودزیلا آمریکایی کنید حداقل می بینید این یک داستان خوب داشت نه نسخه هالیودی که فقط جلوه های ویژه بدون حس هیجان بود .
چرا فلسفه بافی میکنی
من فقط گفتم ظاهر گودزیلای آمریکایی جذاب تره البته بجز نسخه ۱۹۹۸
حداقل شبیه عروسک نیست
من که نشستم فیلم رو نگاه کردم فقط پنج دقیقش رو تونستم تحمل کنم🗿
باید اعتراف کنم که شخمی ترین فیلمی بود که در زندگی دیدم😐
کلا ترند گیمفا همین شده، فیلم رو بکوب! خوب بوده؟ بکوب. بد بوده؟ بکوب. همه نقدا خوب بوده؟ بکوب. همه نقدا بد بوده؟ بکوب. مردم دوست داشتن؟ بکوب.
جدا فیلم گودزیلا منفی یک، فیلم متوسط به بالایی هست که تو ژانر خودش حتی میشه گفت جزو بهتریناست، من به نویسنده متن پیشنهاد می کنم کتاب قهرمان هزارچهره از جوزف کمپل رو مطالعه کنن تا متوجه بشن چرا قهرمانی که تکیه شخصیتش روی شجاعت هست همیشه باید در ابتدای داستان با ترس سر و کار داشته باشه، چرا کارگردان به جای تمرکز روی یک کشور روی یک شخص تمرکز می کنه
با احترام بعضی از نقدهای گیمفا به طرزی مضحک هستن که فکر می کنم منتقد عزیز مشکلات زیادی فارغ از مشکلات سینمایی رو با اون اثری که داره نقد می کنه داره و این جمله “فیلمی اورریتد که حتی ارزش تماشا هم ندارد!” گویای این حرفمه و فقط پشت سرهم نقاط ضعفش رو بیان و تشدید می کنه
حرف شما را کاملا قبول دارم برعکس نقدهای بازی که حرفه ای هستند نقدهای سینمایی آماتور و بیشتر برداشت سطحی منتقد بدون توجه داشتن به فاکتورهای نقد نویسی هستند
دقیقا! الان این فیلم بهترین فیلم سری فیلم های مانسترورس بوده از نظر نمرات منتقدین و حتی مخاطبین (IMDB)
بعد تو گیمفا… من نمیدونم تو سایت گیمینگ چرا باید این حد فیلم های ژانر های فانتزی و علمی تخیلی کوبیده شن؟
کاملا قبول دارم
بدترین فیلم از سری گودزیلا و یکی از بدترین فیلمهایی که تو عمرم دیدم
خیلی سعی کردم بفهمم دلیل این امتیاز بالای الکی و اسکار ۲۰۲۴ جلوه ویژه برای این مارمولک گنده پلاستیکی چی بود ولی بازم به نتیجه ای نرسیدم
حیف وقت و انرژی حتی ارزش یکبار دیدن هم نداشت
بیشتر فیلم هندی بود تا فیلم گودزیلا با ارفاق نمره ۲ میدم بهش
اگر میخواید حجم اینترنت و وقت رو هدر بدی نگاه کنید. جلوه های ویژه افتضاح بازیها داغون. بعد دیدن درجا حذفش کردم
گودزیلا های ساخت آمریکا یک سر و گردن از این بهتر بودن
مخصوصا نسخه ۱۹۹۸ با بازی جان رنو
متاسفاته هم نسخه ژاپنی هم نسخه هالیوودی فیلم های خوبی نبودن..
حالا منهای یک قابل دیدن بودن و نسخه دوم گودزیلا و کینگ خیلی آبکی و مزخرف بود…
بنظرم دوستان منتقد گیمفا زیادی ایراد های الکی میگیرن ، مخصوصا از فیلمهایی که نمرات و بازدید خوبی داشتن ، انگار سعی میکنن خلاف جهت حرکت کنن
“فیلمی اورریتد که حتی ارزش تماشا هم ندارد”
!!!!
انصافاً از گودزیلاهای هالیوودی خیلی بهتر بود. البته به جز نسخه ۲۰۱۴ که انصافاً فیلم خوبی بود.
در گودزیلا منهای یک شاهد یک گودزیلای بی رحم و ترسناک بودیم.
داستانشم انصافاً جالب بود. جنگ جهانی و ژاپن و…
فیلم Godzilla Minus One بسیار خوب بود. یک بازسازی خیلی خوب از فیلم Godzilla 1954 و فیلمی بسیار سرگرم کننده و دیدنی.
گودزیلا نماد سنت های قدیمی ژاپنه، که باعث ویرانیه ژاپن شده بود ، و با از بین بردن سنت های قدیمی بوده که ژاپن پیشرفت کرده، گودزیلا استعاره از سنت ها و افکار پوسیده پیشینیانشونه
چیزی که باید در مورد اینجور فیلم ها در نظر گرفت اینه که نقطه قوتشون صحنه های هیجان انگیز و جلوه های ویژشونه یعنی من به شخصه از فیلم های گودزیلا توقع داستان و شخصیت پردازی قوی مثل فیلم های نولان یا اسکورسیزی ندارم همه هم میدونیم اینجور فیلم ها فیلم های پاپ کورنی هستن که دور هم بشینیم نگاه کنیم لذت ببریم همون لحظه هم تموم بشه بره یعنی اینطوری نیست که تا چند وقت فکرمون درگیر داستان و شخصیت هاش باشه
گودزیلا منهای یک درسته که سکانس هایی جز حضور گودزیلا خسته کننده و ضعیف بود و مشکلاتی داشت از لحاظ شخصیت پردازی و روایت اما برای من به شخصه فیلم قابل قبول و سرگرم کننده ای بود چون مهم برای من جلوه های ویژش و دیدن خود گودزیلا بود که به نحو احسن انجام شد مخصوصا اون سکانس بی نظیرش که گودزیلا نفس اتمیش رو داد بیرون و تقریبا یک شهر رو ویران کرد اونجا واقعا لذت بردم و گفتم نفس اتمی به این میگن نه اون گودزیلا غرب که قدرت نفس اتمیش در حد همین فندک اتمی های خودمونه اصلا گودزیلای غرب بر عکس شرق هوش داره فکر میکنه رسما
اگر هدفتون از دیدن اینجور فیلم ها داستان و شخصیت پردازی قوی باشه خب مسلما نا امید میشین اما اگر هدفتون مثل من دیدن گودزیلا، و صحنه های هیجان انگیز و جلوه های ویژش باشه قطعا راضیتون میکنه من خودم چند بار سکانس های حمله گودزیلا رو دیدم چه اون سکانسی که شهر با نفس اتمیش نابود میکنه چه اون سکانس پایانیش با اون قطعه موسیقی زیباش
با احترام به نظر نویسنده کاملا مخالف نقد هستم و با ۳ بار دیدن این فیلم میل و اشتیاقم به فیلم بیشتر شد
در ضمن فیلم از لحاظ محتوا بسیار غنی و چند گرایانه است که ارزش دیدنش رو چند برابر میکنه و بشدت توصیه میکنم که ببینید
اتفاقا بهترین فیلم گودزیلایه ژاپنی همین فیلم بود با توجه به اینکه این فیلم هیولایی هست کارگردان به حد کافی به مسائل فرعی پرداخته بود اینکه میگین حتی تصویر درستی از ژاپن بعد از جنگ ارائه نداده بود درست نیست. این فیلم حتی از بعضی گودزیلا های آمریکایی هم بهتر بود البته این نظر من هست.
اسپویل..فیلم جالبی بود فقط من موندم اون دختره چجوری زنده موند🤔
گودزیلا و فیلمهاش هیچوقت نماد “ضد جنگ” نبودن که نویسنده انتظاره فیلمی ضد جنگ از Godzilla Minus One داره. بلکه گودزیلا نماد ترسی بود که بسیاری از ژاپنی ها در مورد بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی و احتمال تکرار آن داشتند. گودزیلا نماد هولوکاست هستهای از دیدگاه ژاپن است و از آن زمان بهعنوان استعارهای قوی از سلاحهای هستهای و تبعاتش شناخته شده است (دقیقاً به همین خاطره که در این فیلم وقتی گودزیلا نفس اتمی ـش رو شلیک میکنه در انتها شبیه بمب اتم منفجر میشه)
فیلمنامه Godzilla Minus One همچنین رویکردی انتقادی به دولت ژاپن دارد و سیاستهای غلط کشورش را نقد میکند (در فیلم دولت که نگران به وجود آمدن وحشت همگانی است، مردم را در مورد خطر گودزیلا آگاه نمیکند)
…
Takashi Yamazaki (کارگردان) در این فیلم ارجاعاتی به فیلمهای Jaws 1975 و War of the Worlds 2015 و Dunkirk 2017 داشته که جالبن. مثلاً:
همانطور که در Jaws قهرمانان برای نابود کردن کوسه، کپسولی که در دهاناش گیر کرده را منفجر میکنند در این فیلم هم قهرمانان برای متوقف کردن گودزیلا، به یک مینِ دریایی که در دهانِ هیولا گیر کرده است شلیک میکنند.
انعکاس گودزیلا روی شیشهی قطار در زمانیکه نوریکو برای اولینبار با هیولا روبهرو میشه، تداعیگره نماهای مشابهی در فیلم War of the Worlds 2015 هست.
در صحنه ایی که مردم عادی داوطلبانه با ناوگانی از کشتیهای یدککش برای شرکت در عملیات کُشتن گودزیلا به یاری قهرمانان میشتابند، تداعیگره حضوره داوطلبانه مردم عادی با قایقهاشون برای کمک به خروج سربازان در فیلم Dunkirk 2017 هست.
خدومت دوستان عرض کنم فیلم یا گیم صلیقه ای هستش من به شخصه اصلا نقد یه فیلم برام اهمیتی نداره. در رابطه با گودزیلا من به شخصه باهاش حال کردم و تا انتشار نسخه بلوی ری صبر کردم. گودزیلا مختص ژاپن هست.
شما رو نمیدونم اما با این قسمتش خیلی حال کردم برعکس گودزیلاهای هالیوودی گودزیلاهای ژاپنی به مراتب بهتر بوده کافیه شما یه خورده دیده باشید این واقعیتو درک میکنید
فیلم به این خوبی رو میگید ضعیف! گودزیلای این فیلم استعاره ای از بمب اتم آمریکاست! یک درام جنگی انتقادی فوق العاده رو میگید اورریتد!!!!!!حتما توقع دارید مث مزخرفی مثل گودزیلا و کونگ باشه!
نقد اون فیلم ها هم در سایت هست
هر فیلم باید به اندازه خودش هم نقد بشه فیلم های عملا انیمیشن شده ی اخیر هالیوود فقط از لحاظ جلوه های بصری و اکشن تا حدی قابل قیاس با این ساخته ژاپنی هستن وگرنه اون فیلم اینقدر تعطیل بودن که حتی بخش درام رو از فیلم حذف هم میکردی هیچ خدشه ای به فیلم وارد نمیشد و حتی شاید ارتقا هم پیدا میکرد اما این وقتی یه فیلم مثل گودزیلا منهای یک با کلی حرف بزرگ پا به میدون میزاره و تاکید ویژه ای روی تاثیر گودزیلا بر وجهه انسانی میکنه باید هم با تیغه برنده تری از جنس نقد طرف بشه
صرف استفاده از این از استعاره ها هم نمیتونه یه فیلم کامل بسازه فیلمی بهتره که از این استعاره ها در لایه های زیرینش بهترین استفاده رو بکنه اما این فیلم فاقد همچین مشخصه ای هستش
اگر علاقه زیادی به فیلم های چند لایه داری باید اثار اسکورسیزی یا نولان رو ببینی نه یه فیلم علمی تخیلی
👌
فیلم یه استعاره بود از مقابله با ترس، دفعه اول که شخصیت اصلی فیلم گودزیلارو میبینمه، گودزیلا خیلی کوچیکه و فرصت کشتنش وجود داره، اما شخصیت اصلی میترسه و این کارو نمیکنه به خاطر همین دوستاشو از دست میده و جنگ خانوادشو ازش میگیره، دفعه بعد که گودزیلارو توی شهر میبینه گودزیلا (ترسش) اونقد بزرگ شده که امکان نداره بکشه کشتش، ادامه داستان هم یه آرک داستانی برای مقابله با ترسه که ترکیبش با جلوه های ویژه و اون موسیقی حماسیش بی نظیر و امیدبخش درومده.
آقای منتقد تو این مقاله به شدت سطحی نگره
واقعا درود به جناب نویسنده که واقعیت رو بیان کردن
اصلا فیلم خوبی نبود
حکایت این مثل بازی سایبرپانکه… قبل اینکه ببینیش و هایپی که پشتشه… فکر میکنی قراره چیز خفنی ببینی ، بعده دیدنش… زود تند سریع دراپش میکنی.
نقدهای سینمایی گیمفا واقعا ضعیف ن. ببخشید اینو میگم
یاد یه سایتی میوفتم که برای جلب توجه فقط نقد منفی می نوشت
نوبجی …
سلام
خسته نباشید
منم تا حد زیادی با شما موافقم
فیلمی که من انتظار داشتم و مدت ها براش صبر کردم به اندازه ای که فکر میکردم خوب نبود
قطعا در بخش درام و وجهه انسانی از تولیدات هایلوود جلو بود اما خب این باعث نمیشه که نقص های فیلم در نشون دادن ژاپن پس از جنگ یا شخصیت ها و اهدافشون نادیده گرفته بشه
از مواردی که واقعا در فیلم باعث ازار من شد ارتباط اغراق شده و بازی های اغراق امیز تر شخصیت ها بود که بنظرم باید در نقد خیلی مورد توجه قرار میگرفت
پیدایش یک هیولا در ژاپن پس از جنگ جهانی خیلی منطقی تر از یک خلبان انتحاری ترسو که اینقدر به خودخواه بود که حاضر نشد ماموریت انتحاری خودش رو کامل کنه اما بعد از بازگشت و دیدن وضعیت وطن ، خرابه ای که حالا نقش خانه رو برای اون داره با زنی همراه با یک بچه که لا به لای هزاران جنگ زده ی دیگه دیده شریک بشه
حتی این همه اتفاقات دراماتیک باعث نشد که به ازدواج و علاقه ختم بشه و صرفا حکم یک بازوی کمکی در رشد و پرورش یک کودک نصیبش شد
هرچند که فیلم پر از فراز نشیب هایی بود که برای یک فیلم علمی تخیلی که در صحنه هایی (حمله گودزیلا به شهر یا درگیری با اون در اقیانوس) نشون داده میتونه با ریتم تندش هیجان رو به اوج برسونه بده خصوصا اینکه تا این حد از ریتم بی افته که از حق نگذریم در عوض اشتیاق مخاطب رو برای رسیدن به سکانس های بعدی فیلم با حضور گودزیلا دو چندان کنه اما خب به چه قیمت
در نهایت از تماشای این اثر ژاپنی لذت بردم اما این تماشا همراه با غر و کینه از سازندگان بود که اداعای فیلمی بهتر از چیزی که ساخته بودن رو داشتن در صورتی که اثر مابین یک درام کاملا معمولی و کم بودجه و یک ساخته خوب گودزیلایی اصیل پر هیجان گیر کرده بود
به هر حال دیدنش با این ساخته های اخیر هالیوود که بدون خاموش کردن مغز نمیشه ازش لذت برد جالب بود و اوقات نسبتا خوشی رو حداقل برای بنده به ارمغان اورد
لطفاً دیگه فیلم هارو نقد نکنید …
ممنون 😐
بسیار فیلم خوبی بود حتی دو بار هم میشد نگاهش کرد گرایش فیلم فقط به ژانر هیولایی نبود نصفی از فیلم درام و نصفی اکشن بود که دیدنش رو لذت بخش میکرد من نسخه ژاپنی رو خیلی میپسندم تا نسخه آمریکایی که جدیدا گودزیلا مثل جانسینا now you see me میزنه رو کونگ
با احترام
نویسنده این مقاله انتظار دلقکبازی های مجموعه فیلم های مارول رو داشته
این فیلم استعارهای از حمله اتمی آمریکا به ژاپن هست
این فیلم شاهکاره شاهکار 👌👌👌👌
هی مردم چین و ژاپن طرفدار پر پاقرص گودزیلا آن هر چقدر هم بد باشه فیلمه مثل چی سود میکنن
مثل فیلم کمدی ایرانیا هر چند بدن ولی هی فروش توپی تو ایران میکنن
بعد از دیدن اتفاقی که برای 《شوخی زشت سینما》تو اسکار افتاد دیگه نقد های اینجا بران کمرنگ شد
یکی از بهترین فیلمای مانسترورس بود. مشکلی که نویسنده گرفت؟ ضد جنگ نبود. آخه یه رهگذر تو استودیو نیست که بگه از پنجاه سال پیش دیگه گودزیلا ضد جنگ نداشتیم؟ خجالت بکشین فیلم اسکار گرفته و نمره imdb هشت عالیه
”نکته غیر قابل باوری که در فیلم «گودزیلا منهای یک» به چشم میخورد این است که کارگردان ۶۰ ساله ژاپنی، تاکاشی یامازاکی، حتی نتوانسته تصویری نصفه و نیمه از ژاپنِ پس از جنگ جهانی دوم ارائه کند! ” آخه مگه مستنده یا جایی تو تبلیغاش اومده که حتما باید ژاپن ویران بعد از جنگو نشون میداد؟
“کویچی از شدت ترسش، نمیتواند به گودزیلا شلیک کند؛ بیننده نمیتواند با او همذات پنداری کند چرا که اصلا ترس او در قالب چنین سربازی در چنین موقعیتی که هموطنانش یکی پس از دیگری در حال کشته شدن هستند، منطقی نیست. ” تعریف نویسنده از ترس چیه؟ انسان برای حفظ بقا میترسه و درنتبجه به طور غریزی از محل خطرناک دوری میکنه. حالا اینکه وقتی همرزمانش دارن جلوی چشش با وجود شلیک مسلسل تیکه تیکه میشن نباید باعث ترسش میشد؟ تازه اون همون خلبانیه که از ترسش به مرگ تن نداد
درکل گودزیلا منفی یک فیلم به شدت خوبیه که تمام منتقدان هم ازش تعریف کردن اما گیمفا جدیدا میخاد با خلاف جهت همه رفتن جلب توجه کنه که با این وضع مشخصه که شکست میخوره
این فیلم جزو مانسترورس نبود
این نظر شخصی منه که فیلم رو تا آخرین ثانیه تماشا کردم فیلم اگه یه سری وقایع و گودزیلای مصنوعی شو تغییر میدادن مثلا گودزیلای نسخه آمریکایی که طبیعی تر و جلوه های زنده تری داخل فیلم قرار میگرفت بجای یه عروسک مسخره و وقایع و داستان سرایی بهتری بکار میبردن ارزش داشت الان از ۱۰ من بهش ۴ونیم میدم لیاقت ۷ تو imdb رو اصلا نداره