تاکید روی مبارزات میتواند برگ برنده Death Stranding 2 باشد
به نظر میرسد عنوان مورد انتظار Death Stranding 2: On the Beach بر خلاف نسخهی اول تاکید بیشتری بر مبارزات دارد که میتواند گیمپلی را دستخوش تغییرات مثبتی کند.
قسمت اول Death Stranding به عنوان یکی از عجیبترین و در عین حال منحصر به فردترین بازیهای هیدئو کوجیما (Hideo Kojima) شناخته میشود. مفاهیم روایی و گیمپلی منحصر به فرد آن تقریباً به ایجاد یک سبک کاملاً جدید کمک کرده و نسخهی دوم ممکن است این روند را حتی بیشتر از قبل گسترش دهد. علیرغم اینکه بازی دوم شباهتهای زیادی به نسخه قبلی خود دارد، اما به نظر میرسد که Death Stranding 2 از یک جنبهی نسبتاً مهم، خود را نسبت به نسخهی اول متمایز میکند.
Death Stranding 1 هرگز روی مبارزات تاکیدی نداشت، اما به نظر میرسد Death Stranding 2 در این مورد متفاوت عمل کند. در بازی اول، به دلیل عواقب احتمالی کشتن یک نفر، مبارزات تا حد زیادی دلسردکننده به نظر میرسد. این امر باعث میشود که Death Stranding 2 تأکید بیشتری بر مبارزه داشته باشد و میتواند تحولآفرین و برگ برنده بازی باشد.
مبارزات در Death Stranding یکی از بحثبرانگیزترین ویژگیهای این بازی محسوب میشود. مواقعی وجود دارد که بازیکنان درگیر مبارزه با BTها میشوند و این نبردها میتوانند بسیار سریع و جذاب باشند، اما از آنها فقط برای ایجاد لحظات کوتاهی از تعلیق و تنش استفاده میشود. از آنجایی که بازیهای گذشته هیدئو کوجیما اغلب حول محور مبارزات میچرخیدند، رویکرد صلحطلبانه Death Stranding در گیمپلی، حتی با وجود استدلالهایی که در پشت آن توسط داستان و دنیای بازی توجیه میشد، بسیار مورد بحث قرار گرفت.
تمرکز اصلی گیمپلی Death Stranding حول محور پیمایش و مکانیکهای ارائه محمولهها است، به طوری که گاهی اوقات از این بازی به عنوان «شبیه ساز پیادهروی» یاد میشود. با وجود کاوش و پیمایش گسترده که Death Stranding به آن نیاز دارد، اما همه این موارد به نام یکی از برجستهترین مضامین بازی یعنی اتصال (Connect) انجام میشود. بازیکنان در نقش شخصیتی به نام سم قرار میگیرند که یک باربر است، برای شرکتی به نام BRIDGE کار میکند و وظیفه دارد تجهیزات را به شهرهای مختلف در آمریکای پسا آخرالزمانی برساند و آنها را به یک شبکه ارتباطی به نام شبکه Chiral متصل کند. اکنون در Death Stranding 2: On the Beach به نظر میرسد که موضوع حول محور این باشد که آیا اتصال اقدام درستی بوده است یا خیر و احتمالاً حداقل بخشی از دلیلی است که نشان میدهد این بازی میتواند روی مبارزات تأکید بیشتری داشته باشد.
تاکید بیشتر Death Stranding 2: On the Beach بر مبارزات هنوز به طور رسمی تایید نشده است، اما میتوان آن را تا حدود زیادی در نمایشهای بازی مشاهده کرد. در ابتدای تریلر نمایش داده شده در State of Play، شخصیت سم پورتر را میبینیم که وارد اتاقی مملوء از سلاحهای مختلف میشود. این موضوع تفاوت چندانی با بازی اول ندارد، زیرا بازیکنان در آن اثر به چندین سلاح مختلف نیز دسترسی داشتند. با این حال، در نسخهی اول تنها چهار نوع مختلف سلاح در دسترس بود، در حالی که در بازی دوم به نظر میرسد دست کم بیش از دو برابر از این سلاحها وجود داشته باشد. علاوه بر این، صحنه دیگری در این تریلر نشان میدهد که سم به سمت گروهی از NPCهای معلق شلیک میکند. تشخیص اینکه این NPCها چه کسانی میتوانند باشند دشوار است، اما صحنهای که قبل از آن نمایش داده شده، ارتش کوچکی از رباتها را به تصویر میکشد که آماده نبرد به نظر میرسند و NPCهای معلق شباهت زیادی به آن رباتها دارند.
این تمرکز ضمنی روی مبارزه در Death Stranding 2 میتواند چندین معنا داشته باشد، اما دستکم موضوعاتی را پیشنهاد میکند که حول درگیری و پیامدها متمرکز میشوند. سوال «آیا باید متصل میشدیم؟» به نظر میرسد پیامدهای نامطلوب را نشان بدهد. سم و دوستانش ممکن است این بار برای دفع خطرات مجبور باشند کمی بیشتر از نیروی خود استفاده کنند. بازی ۱ Death Stranding به بازیکنان امکان دسترسی به انواع سلاحهای کشنده و غیرکشنده را میداد که رویکرد غیرکشنده برای مقابله با دشمنان ترجیح داده میشود. تاکید بر مبارزه میتواند به طور بالقوه نسخهی دوم را به سمت یک رویکرد کشندهتر متمایل سازد. با این حال، همه این موارد باید به صورت رسمی تایید شوند و در این مرحله صرفاً حدس و گمان هستند.
پر بحثترینها
- اینترگلکتیک، کانکورد، ناتی داگ؛ در اتاق فکر سونی چه میگذرد؟
- گزارش: طراحی سختافزار پلی استیشن ۶ برخلاف نسل بعدی ایکس باکس، به پایان رسید
- حساب توییتر پلی استیشن باعث ترند شدن دوباره Bloodborne Remake شده است
- یوشیدا: Horizon Forbidden West در حد انتظارم نفروخت
- یوشیدا: اگر خواهان بازی های انحصاری جدید PS5 هستید، بهتر است از ریمسترها حمایت کنید
- شایعه: اطلاعات فاش شده از GTA 6 توسط کاربری که ادعا میکند چندین ساعت از گیمپلی را دیده است
نظرات
همچنین یک داستان بهتر
داستان نسخه یک حماسی و فلسفی و در نوع خود بسیار لایه های زیبایی داشت شما باید سطح زبانت خوب باشه والا هیچی از داستان متوجه نمیشی
من همیشه گفتم بازیای کوجیمارو برای فهمیدن کامل اون حرفایی ک داستانش میزنه باید یا مث خودش از فلسفه جنگ و اینا سر در بیارید یا هم بعد از تجربه کامل بازی برید مقاله بخونید. وگرنه محاله اون مفاهیم عمیقی ک تو داستان بازی هس رو متوجه بشید.
سری متال گیر برای مثال، همه نسخه هاش همینطورین. مثلا فنتوم پین، خیلیا میگن داستانش در حد بقیه نسخه ها نیس، خب خودمم قبلا همین نظرو داشتم، نظرم این بود ک داستان فوقالعادس ولی در حد بقیه نیخه ها نیس، و همچنین اینکه تو بخش دوم افت میکنه.
اما کاملا اشتباهه، فنتوم پین کاملا، کاملا، “بد فهمیده شده” یعنی داستان فراتر از چیزیه ک ما فهمیدیم. کافیه بازیو تموم و چند تا مقاله بخونید دربارش، بعد متوجه میشید ک داستان فنتوم پین هم جزو بهترینای سری و هم بهترینای صنعت گیمه.
یا مثلا پیس واکر، داستانش شاهکاره، ولی تا مقاله نخونید نمیفهمید بازی ب این کوچیکی چ حرفای بزرگی میزنه، وقتی مقاله بخونید متوجه میشید ک حتی منو بازی، یا حتی پوستر اصلی بازی هم معنای خاصی دارن، مثلا پوستر بازی اون زنگ های سفید و سیاهی ک تو بخشای مختلفشه معنای خاصی دارن
مقالاتشم تو سایت های ایرانی هم هس معمولا، ملا همین پیس واکر رو تحلیل داستانش تو سایت بازیسنتر هس
یه مسئله اینجاست خود فلسفه بازی رفته زیر سوال ,
فلسفه بازی اینکه ما بازی میکنیم که کنترل شخصیت دست خودمون باشه , هر بازیی که بشه بهتر این شخصیت رو مدیریت کرد و خسته نشی اون میشه بهتری بازی دیگه مثل الدن رینگ , که فکر کنم بازی از نظر داستان شخصیت پردازی چیزی نداشت
داستان توی بازی حکم چاشنی داره و همیچین چیزی هیچ وقت اولویت برای گیمرا نبوده , اگر قرار بود داستان خوب ببینیم اینقدر فیلم و سریال خوب هست میریم اونها رو میبینیم ,
آلن ویک بهترین داستان داشت ولی زیاد فروش نکرد و این بازی هم بخاطر کارگردان و انحصاری بودنش مورد توجع قرار گرفت , بعید میدونم نسخه دومش بتونه مثل نسخه اولش فروش کنه
😐😐😐😐
عزیز یبار کامنت خودتونو بخونید….
“فلسفه بازی اینه که بشه شخصیت بازی رو مدیریت کرد” همین جملت نشون میده چقد برداشت سطحی از گیم داری و نمیشه انتظار بیشتری ازت داشت. طبق این اظهارنظر تموم بازیای دنیا آشغالن به جز اوپن وورلد هایی با آزادی عمل کامل که تعدادشون انگشت شماره…
اگه قرار بود گیم پلی خوب ببینیم میرفتیم تو کوچه بازی میکردیم
نه داداش . با این دلیلا ارزش هیچ کدوم از بخشای بازی کم نمیشه
گیمینگ عوض شده
یه زمانی نمیتونستن داستانو نشون بدن . برای همین کل بازی بر پایه گیم پلی بود
الان دیگه اون دوره تموم شد
بازیی که داستان خوب نداشته باشه هیچ پلیری سمتش نمیره مگه این که سرویس محور باشه
بازیای رمدی هیچ وقت زیاد نمیفروشن
چرا فک میکنین هرکس از داستان خوشش نیاد ینی چیزی از زبان حالیش نمیشه؟
نمیدونم اینایی که اینجا دارن به به چه چه میکنن اصلا دنبال گیم زدنن یا دیدن کاتسین؟این بازی جز کاتسین و پیچوندن الکی داستان برای کول نشون دادن خودش هیچ چیز دیگه ای نداشت
گیمپلی ک مهم ترین بخش یک گیمه صفر صفره
چرا به عنوان مخاطب به جای نسخه چیدن برای همه دنبال خواسته خودتون نمیرین؟ مگه همه چی باید طبق تقاضای شما تولید شه؟ این همه بازی غیر داستانی با گیمپلی جذاب برای مخاطبی مثل شما تولید میکنن دیگه نمومنش هلدایورز دو. بازیایی مثل دث سترندینگ و هلبلید هم برای مخاطب های مثل من که اولویتشون داستان و محتوای بازیه تولید میشن و همین که فکر میکنی این بازیو الکی پیچوندن نشون میده هیچ درک هنری از نبوغی که کوجیما تو خط داستانی و ساختار این یونیورس نشون داده نداری. برو جایی که بهش تعلق داری
فرق گیم پلی این بازی با همون رزیدنت اویلی که پروفایلته چیه؟
برعکس رزیدنت اویل که خیلی وقته تو ترسوندن نا موفقه این بازی هدف به وجود اومدنشو درست اجرا کرد
در مواردی که برشمردید جای تردیدی نیست، اما داستان نسبت به کارهای قبلی کارگردان، ضعفهای مشخصی داشت
داستان دث استرندینگ؟ تمایل دارم دلیل این دیدگاهتتون رو بدونم
داستانش خوب بود ولی مبارزاتش خسته کننده میشد، کلا از یک جایی به بعد اون ارواح بهشون میگفتن bt فکر کنم خیلی خسته کننده میشدن
با یه جمله نشون بده زبانت در حد ” هاو آر یو ؟ یس ” هست
والا الان سبک مبارزات سولزلایک سایه انداخته روی تمام ژانر rpg
ولی این عکس کنار ماه خیلی قشنگه
کولبر استلا
طبق تریلری که نشون دادن خیلی برای مبارزاتش هایپم
کاملا مشخصه چند سر و گردن مبارزات با کیفیت تری از نسخه قبلی داره
به احتمال زیاد جز کاندیدای GOTY هم هست
ماه استارفیلد رو با این ماه مقایسه کن
واقعا شرم اوره مایکروسافت باید از سونی یاد بگیره چطور بازی بسازه
بازیای بتسدا هیچ وقت متمرکز بر گرافیک نبودن. الان چرا به فالوت ۴ گیر نمیدی؟
الکی میای چرت و پرت میگی و میری.اینقدرم استارفیلدو هیت میدی از رو عقده ای هست که داری. کل سایت شاهدن اون موقع که شایعه انتشار استارفیلد برا پلی استیشن اومده بود تو چقدر ذوق داشتی و ازش تعریف میکردی
فقط خدا میدونه چه قدر برای این بازی هایپم. حتی بیشتر از جی تی ای. استاد کوجیما کارشو بلده جایی برای نگرانی نیست.
بله توی فیلم سازی کارشو کاملا بلده
یه نگاه ب بازی هایی که ساخته همراه با متا و تعداد فروش باری هاش بنداز اون وقت پوزت کش میاد
🤔🤔
دث رو من بازی نکردم ک نظر بدم درمورد گیم پلیش ولی متال گیر ها همشون گیم پلی بینقصی داشتن همیشه
اگه با فکر گیم پلی متال گیر بری سمت دث ، سریعا تو ذوقت میزنه ، در دث گیم پلی سمت و سوی حمل بار و شبیه سازی اینکار هستش و اکشن کمرنگه.
با اینکه عاشق متال گیر هستم ، گیم پلی دث رو دوست داشتم و آزادی عمل بازی در انتخاب مسیر هم یکی از نکات بزرگ بازی برای من بود.
حداقل لودینگ نمی سازه 😊🤌
چون جهانش اونقدر بزرگ نیست که لودینگ لازم باشه.
خدا سر شاهد اگه برا پلی استیشن می اومد الان جوری سنگشو به سینه میزدی که سیروس و هالک انگشت به دهن بمونن.ولی الان که برا پی اس فور هکیه جنابعالی نیومده اینجوری وحشی شدی.
داداش اگه طرفدار ایکس باکسی لطفا درست طرفداری کن.
کوجیما تا حالا گند نزده.
👏👏👏
من شک ندارم نسخه دوم بسیار و بسیار زیبا خواهد بود کوجیما در طول تاریخ همیشه خلاقیت عجیبی داشته در ساخت داستان و شخصیت پردازی
(King) جریان چیه جدیدا همه میگن برا فلان گیم بیشتر از gta بعدی
هایپ هستیم؟!😂
همه رونمیدونم ولی من بعد از مشاهده اولین رونمایی از دث ۲ این کامنت تو گیمفا گذاشتم. فکر نمیکنم کسی اندازه من به این شدت براش هایپ باشه
منم به اون کسانی که به شدت براش منتظرن اضافه کن مرسی
فکر کن کارگردان بهترین سری بازی مخفی کاری و سازنده ترسناک ترین دمو جهان بیاد خسته کننده ترین بازی تاریخو بسازه
راسته که میگن بزرگترین دشمن آدم غرورشه.
اولا خیلیم خفنه ، ما دوسش داریم چون کوجیما داره واسع سونی بازی میسازه فشار میخوری ، ؟
گاد آف وار ۳ نظر شخصیشو گفت. تو این سایت تنها کسایی که سر یه موفیقت ایکس باکس می سوزن تویی و اون اسپارتای بچه سال. راستم گفت گاد آف وار. بازی واقعا به جز گرافیک چیزه دیگه ای نداره که آدم پشماش بریزه.
خیلی سعی کردم به درک کسانی که از این بازی لذت بردند برسم .
علارغم تلاش ۱۰ ساعته و تجربه ام از عناوینی نظیر Journey ، Abzu و .. اما سرانجام این اتفاق نیفتاد .
بیشتر سبب شد برگردم و دوباره از شاهکار قبلی کوجیما لذت ببرم .
ده ساعت واسه این بازی خیلی کمه تا جذابیت هاش شروع بشه
راست میگه یه پونصد ساعتی بازی کنی 😐
مگه آدم چقدر عمر میکنه ؟
😹😹😹 باو خب روندش یکم کنده و همه جذابیت بازی بعد از چپتر فرجایل شروع میشه که تو تجربه اول نمیشه تو ده ساعت رسید بهش. کلا اوائل بازیش خیلی یکنواخته
نسخه اولش شاهکار بود ..
حتی مبارزاتش عالی بودن ولی داستان و بازی بازیگرا بخش اصلی بازی بود…
نسخه دومش هم میتونه شاهکار باشه هرچی باشه دست پخت کوجیماست…
دث سترندینگ تو ژانر پست اپوکالیپس مثل یه اثر انقلابی میمونه چون یه آخرالزمان همجوره جدید و بی سابقه رو به تصویر میکشه. جایی که تمدن بشر به خاطر فجایع جهانی نه صرفا به لحاظ طبیعی، زیست محیطی یا بیولوژیکی تو خطر انقراض قرار گرفته بلکه از نظر فرا طبیعی یا ماوراالطبیعه هم مورد تهدید قرار گرفته. قسمت اول این بازی برای من یه تجربه فرابشری بود و احساساتی رو بهم داد که هیچ وقت تجربه نکرده بودم.
از طریق پلاس ، نسخه PS4 رو تو Queue گذاشتم که بعدا دانلودش کنم و برای اولین بار پلی بدم
به به من که خیلی براش هایپم. امیدوارم مثل نسخه یک بازی خوبی بشه
بله اگر بیشتر به اکشن و مبارزات بپردازن میتونه خیلی بازی بهتری نسبت به نسخه یک بشه چون بیشتر ایراد هایی که ازش گرفتن تا جایی که یادم میاد این بود که میگفتن بیشتر پیاده رویه و مبارزات خاصی نداره و گیم پلی بعد از مدتی خسته کننده میشه ولی برای من که خیلی جذاب بود