بازی های جذابی که مورد بیمهری مخاطبین قرار گرفتند (قسمت اول)
بازی های زیادی درطول سالیان اخیر بودهاند که با وجود ارائه کیفیت مطلوب، مورد استقبال مناسب و درخور مخاطبان و طرفداران قرار نگرفتند و در اکثر اوقات، این عدم استقبال، باعث مرگ موقت یا کامل آن فرنچایز یا IP شد که امری فوقالعاده دردناک است.
طی این سری مقالات، قرار است سری بزنیم به عناوین بعضاً خاک خورده و نگاهی بیندازیم به علل احتمالی عدم استقبال مخاطبان از آنها.
Mad Max
عنوان Mad Max، یکی از خاصترین و متفاوتترین بازیهای نسل هشتم به شمار میآید. اگرچه این عنوان از یک سری نقصهای کلی رنج میبرد و در کل کیفیتی خارقالعاده نداشت، اما بینهایت سرگرمکننده بود و کاملا توانایی غرق کردن مخاطب در دل دنیای خود را داشت. از دنیای پساآخرالزمانی بازی گرفته تا مبارزات جذاب و فعالیتهای جانبی درگیرکننده، این عنوان تجربهای به شدت خاص و جالب را برای مخاطبان به ارمغان میآورد. با این وجود، آنچنان که باید و شاید، به این اثر توجه نشد و حتی آمار فروش دقیقی نیز از آن در دست نیست. شاید اگر استقبال کلی مخاطبان از این بازی سرگرمکننده بیشتر میبود، میتوانستیم شاهد دنبالهای با کیفیتتر و کاملتر باشیم که عیبها و کم و کاستیهای نسخه اول را برطرف سازد. اما در هر صورت، از عنوان Mad Max میتوان به عنوان یکی از آثاری یاد کرد که مخاطبان با بیمهری با آن رفتار کرده و استقبال سردی از آن داشتند.
Assassin’s Creed Syndicate
پس از لانچ پر حرف و حدیث بازی Assassin’s Creed Unity، که به شدت تحت تأثیر مشکلات فنی این اثر قرار گرفت، دیدگاه کلی مخاطبان نسبت به فرنچایز Assassin’s Creed به شدت منفی بود و این جو منفی و سرد، گریبانگیر نسخهی بعدی Assassin’s Creed، یعنی عنوان Syndicate شد. نه تنها استقبال ابتدایی مخاطبان هنگام عرضه به مراتب سردتر و پایینتر از نسخههای قبلی بود، بلکه در ادامه نیز بازی از لحاظ فروش شرایط آنچنان جالبی را تجربه نمیکرد و طبق آخرین آمار اعلام شده، تنها نزدیک به پنج میلیون نسخه فروش داشت که البته این آمار قطعا دچار تغییر شده است، اما با توجه به استانداردهای Assassin’s Creed، نسبتا ناامیدکننده به شمار میرود.
اما صادقانه قضاوت کنیم، Assassin’s Creed Syndicate به عنوان آخرین عنوان با ساختار کلاسیک (پیش از عرضهی Mirage)، فوقالعاده خوش ساخت و سرگرم کننده بود. نه تنها این اثر هویت خود را کاملا حفظ کرده بود، بلکه به خوبی المانهای جدید و تازهای به سری معرفی کرد و دنیای بازی نیز پر بود از فعالیتهای جانبی و مراحل فرعی جذاب. از مراحل مربوط به گراهام بل و داروین گرفته تا فعالیتهای جانبی متعدد. همچنین باید گفت شخصیت Jacob، یکی از بهترین پرداختها در بین کرکترهای این سری را داشت و فوقالعاده باورپذیر کار شده بود. اما در هر صورت، مخاطبان با بیمهری و کم لطفی در حق Syndicate، به شدت باعث تخریب این اثر شدند.
Sleeping Dogs
تجربهی یک بازی جهان آزاد مدرن در هنگ کنگ با مبارزات تن به تن عالی و داستانی گیرا، حتما باید بتواند مخاطبان را جذب خود کند، درست است؟
بازی Sleeping Dogs، عنوانی خاص و منحصر به فرد بود که مشابهش را حتی تا امروز در دنیای بازیهای ویدیویی به ندرت دیدهایم. در روزگاری که مخاطبان بازیهای جهان باز را با GTA میشناختند، عنوان Sleeping Dogs تجربهای مدرن، متفاوت و با اتمسفری به شدت گیرا محسوب میشد. پلیس مخفیای که به قلب باندهای تبهکاری هنگ کنگ نفوذ میکند و در این بین، با جنایات و فاجعههای مختلفی روبهرو میشود.
مبارزات تن به تن بازی، حتی امروز بعد از یک دهه، همچنان جذاب هستند و میتوانند مخاطبان را سرگرم کنند. Sleeping Dogs به شدت دنیای پر پتانسیلی داشت و اگر فروش بازی بهتر میبود و مخاطبان بیشتر از آن استقبال میکردند، میتوانستیم دنبالهی این بازی را تجربه کنیم. افسوس که این اثر نیز اکنون به عنوانی فراموش شده تبدیل شده است.
Resident Evil Revelations 1 & 2
قبل از عرضهی نسخهی هفتم سری Resident Evil، این فرنچایز در وضعیت مطلوبی قرار نداشت و مخاطبان به شدت از وضعیت آن ناراضی بودند. عنوان جاه طلبانه Resident Evil 6 بر خلاف انتظار کپکام، بازخورد مناسبی دریافت نکرد و نگرش منفی شدیدی پیرامون این فرنچایز، شکل گرفت. طی همان سالها، شاهد عرضهی دو نسخه از اسپین آف سری، با نام Revelations بودیم که بیشتر حول محور شخصیتهایی غیر از لیان، کریس و ایدا روایت میشود و شاهد بازگشت شخصیتهای محبوبی چون Barry Burton نیز بودیم.
به راحتی میتوانم بگویم که هر دو نسخهی این اسپین آف، به شدت آندرریتد بودند و به هیچ وجه بازخورد و استقبالی که لایقش بودند را دریافت نکردند. نسخهی اول Revelations از لحاظ اتمسفر و فضاسازی عملکردی مناسب داشت و یک تجربهی کلاسیک از سری را ارائه میداد. از طرف دیگر، Revelations 2 بسیار طراحی خلاقانهای داشت و یکی از متفاوتترین تجربههای Co-op را نیز ارائه میداد. درست است که این دو اثر به هیچ وجه فوقالعاده نبودند، اما کاملا آثار ارزشمندی به شمار میآیند و به خاطر جو منفی آن دوره، قربانی شرایط شدند و اصلا به آن چیزی که لیاقت داشتند، دست نیافتند.
Call of duty: Advanced Warfare
سری Call of Duty، حد فاصل سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸، عملکرد بسیار ضد و نقیضی داشت و شاهد آثار مختلف با اتمسفر و ستینگهای متفاوتی بودیم. یکی از این نسخههای متفاوت، Advanced Warfare بود که روایتی آیندهنگرانه از جنگآوری مدرن را به تصویر میکشید. با وجود این که این عنوان، بخش داستانی کاملا قابل قبول، بخش چندنفره بسیار سرگرم کننده و co-op بینهایت جذابی داشت، اما مخاطبان آنچنان که باید آن را تحویل نگرفتند.
اما اگر منصفانه قضاوت کنیم، بازی Call of Duty Advanced Warfare تجربه شوتینگ جذاب و سرگرمکنندهای بود که خصوصا به لطف طراحی جذاب نقشهها، لحظاتی به یاد ماندنی را برای مخاطبان فراهم میساخت. این اثر نیز یکی دیگر از عناوینی است که قربانی موارد حاشیهای شد و نتوانست به خوبی مخاطبان را جذب کند.
Signalis
ژانر Survival Horror یا وحشت بقاء، میزبان آثار کوچک و بزرگ زیادی در طول این سالها بوده است. شکست در این ژانر امری بسیار عادی به شمار میآید، اما در این بین، بعضا برخی اثار با وجود کیفیت بسیار بالا، خروجی مناسبی دریافت نمیکنند و از لحاظ فروش، درآمدزایی و جذب مخاطب، آنچنان قابل قبول ظاهر نمیشوند.
بازی Signalis که توسط rose-engine توسعه داده شده، بسیاری از المانهای کلاسیک و هاردکور یک اثر Survival Horror را در دل خود جای داده است. از ساز و کار Inventory محدود که مخاطب را مجبور به تصمیم گیری میکند گرفته، تا فضا و اتمسفر بسیار سنگین و خاص و کمبود مهمات و آیتمها.
با وجود این که بازی در نزد منتقدان محبوب بود و متای قابل توجه ۸۴ را نیز کسب کرد، اما در بین جامعه مخاطبان Survival Horror، آنچنان که انتظار میرفت سر و صدای خاصی به پا نکرد و از آن جایی که آمار فروش دقیقی هم از این عنوان در دست نیست، میتوان این گونه نتیجه گرفت که بازی در نهایت از لحاظ درآمدزایی و فروش قابل توجه عمل نکرده است. برای عاشقان آثار کلاسیک این سبک، Signalis قطعا تجربهای شگفتانگیز به شمار میآید که کیفیت بالای آن، شما را غافلگیر خواهد کرد.
Titanfall 2
آخرین عنوان قسمت اول این مقاله، به شوتر فوقالعاده جذاب Respawn Entertainment، یعنی Titanfall 2 اختصاص دارد. از همان نسخهی اول، این بازی نشان داد که پتانسیل فوقالعادهای برای تبدیل شدن به یک اسم بزرگ در دنیای FPSها را دارا است. بخش داستانی بازی فوقالعاده بود، گانپلی بازی روان، نرم و لذت بخش طراحی شده بود و المانهای تکنولوژیکی مثل دویدن روی دیوار لذت خاصی را به مخاطب اعطا میکرد.
اما متاسفانه تصمیم عجیب و احمقانه EA برای انتشار این عنوان و Battlefield 1 ظرف فقط یک هفته فاصله، به شدت روی آمار فروش و جذب مخاطب آن اثر منفی گذاشت. نه تنها Titanfall 2 نتوانست آن فروش مد نظر EA (که معمولا بسیار بالا است) را کسب کند، بلکه به نوعی فروش Battlefield 1 را نیز تحتالشعاع خود قرار داد.
در هر صورت، عنوان Apex Legends از دل خاکستر Titanfall متولد شد، اما ناکامی Titanfall 2، یکی از ناراحت کنندهترین وقایع گیمینگ قرن بیست و یکم به شمار میآید. عنوانی که شاید اگر در زمان دیگر و تحت شرایط متفاوتی عرضه میشد، بیشتر مورد استقبال و ستایش قرار میگرفت و حتی امکان داشت تا به امروز نیز به عمر خود ادامه دهد.
پایان قسمت اول
پر بحثترینها
- اینترگلکتیک، کانکورد، ناتی داگ؛ در اتاق فکر سونی چه میگذرد؟
- گزارش: طراحی سختافزار پلی استیشن ۶ برخلاف نسل بعدی ایکس باکس، به پایان رسید
- حساب توییتر پلی استیشن باعث ترند شدن دوباره Bloodborne Remake شده است
- یوشیدا: Horizon Forbidden West در حد انتظارم نفروخت
- یوشیدا: اگر خواهان بازی های انحصاری جدید PS5 هستید، بهتر است از ریمسترها حمایت کنید
- شایعه: اطلاعات فاش شده از GTA 6 توسط کاربری که ادعا میکند چندین ساعت از گیمپلی را دیده است
نظرات
Spec pops the line Dead Space و Dishonored از دیگر بازی های دستکم گرفته شده هست
البته فک کنم در قسمت بعدی خواهند بود
اسپک آپس رو منتقدین بهش کم لطفی کردن
مخاطبین بازخورد خوبی داشتن، هرچند این شاهکار حقش خیلی بیشتر از ایناس
Resident Evil Revelations 2 کوآپ و گیمپلی جذابی داشت و یکی از بهترین اسپین آف های رزیدنت اویله
بازی Spec Ops: The Line زیبا و جذاب – حیف این بازی ک منتقدان واقعا بهش کم لطیف که نه باید گفت بی احترامی کردن
Mad Max واقعا فوق العاده بود جزئیات خوبی داشت و دنیای آخر الزمانی رو به زیبایی به تصویر کشید ، بیابان ، تونل ها ، میدان های نفتی ، پل ها و جاده های ویران شده ، تنها چیزی تو ذوق ام زد داستان بازی بود وگرنه با سایر قسمت ها به شدت حال کردم
Assassin’s Creed Syndicate هم واقعا خوش ساخت بود Assassin’s Creed Unity هم همین طور شاید باگهای زمان عرضه شاید خیلی به بازی اسیب زد
تک تک بازی های نامبرده شده واقعا جز بهترین هام بودن
درباره ی بیشترشون انقد صحبت شده دیگه به حق خودشون رسیدن به نظرم بیشتر باید سمت بازی های ایندی بریم تا بی مهری رو ببینیم
،کلا تا میگی بازی دست کم گرفته شده تو ذهن همه اسپک اپس،اسلیپینگ داگز و جی تی ای ۴ میاد
به نظرم مترو لست لایت هم میتونه تو این لیست باشه،بازی های رمدی هم که کلا زیاد نمیفروشند نسبت به بقیه عناوین هرچند خیلی عالی باشن
آره منم نمیفهمم چرا باید جی تی ۴و کسی آندرریتد بمونه طرف یکی از هایپ تربن بازیای تاریخ بوده و همچنان دربارش حرف زده میشه یه بازی آندرریتد سری جی تی ای داشته باشه چایناتون واره بنظرم بقیشون به اندازه کافی بهشون توجه شده حتی رمدیم آندرریتد نیستند مترو ولی میشه بهش گفت تا حدی آندرریتده فرست پرسن شوتر خاصیه
عزیز کسی نگفت GTA IV آندرریتده
این مقاله درباره بازیایی هس ک طرفدارا بهش کم لطفی کردن، GTA IV هم طرفدارا(مخصوصا تو ایران) هم خود راکستار بهش کم لطفی و کم محلی کردن. تو کامنت خودمم گفتم ک طرفدارا تازه خیلیاشون دارن قدر GTA IV رو میدونن. راکستار ک برا تموم نسخه های سری ریمستر داده بیرون، نسخه V هم ک هر نسل ریمستر میشه ولی ی ریمستر از GTA IV نداده بیرون
این بهش میگن کم محلی و کم لطفی
راکستار کلا ریمسترو اینا زیاد نمیکنه ۵م چون منبع درآمدیشه انقدر براش ریمستر میزنه مثل نمیدونم اسکایریم برا بتسدا که چیزشو دراوردن سگانه 3dهم ریمستر داد چون مال ps2 بودند که بازم خودش ریمسترش نکرد داد یکی دیگه بزنه و خرابش کردن مطمئن باش برا نسل بعد ریمستر ۴م میده بنظرم اونچنان کم لطفیم درحقش نکرده بازی کیفیت خوبی داره نیازی به ریمستر نداره ولی خب بنظرم اول نسل بعد ریمستر میده که توش ۴ و ۵ و۶ باهمن برا سگانهhd
دیس انرد که به نظر “من” برترین بازیه تاریخ و در عین حال اندرریتد ترینشه
لعنتی وقتی برای اولین بار بازیش کردم فکر میکردم دارم رویامو بازی میکنم و فکر نمیکردم قراره بیشتر از ۹۵ بار تمومش کنم
دمت گرم
واقعا بازی حقی بود
یکش رو یه بار تموم کردم
داداش ۹۵ بار اغراق کردی کردی دیگه 😐
داداش حدود ۷ ساله دارم بازیش میکنم
خداقوت
اکثر گیمرا تو کل عمرشون ۹۵ تا گیم تموم نمیکنن که تو این یدونه رو ۹۵ بار رفتی XD
XD
@ThunderDoom
هیچکدوم از این بازی ها مورد بی مهری من قرار نگرفتند و درود بر خودم و کسانی که به عنوان یک گیمر وظیفه خود می دونن که همه بازی ها تجربه کنند حتی با وجود کمبود وقت
و همچنین که همشون رو رفتم🤝
من خودم بتمن ارخام اوریجینز و پرسونا ۱ و ۲ رو به عنوان بازیهایی که مورد بی مهری قرار گرفتن هم قبول دارم
پرسونا ۱ بنظرم چیزی ک حقش بوده رو گرفته
ولی ۲ رو موافقم
اینم حرفیه
آره پرسونا یک دیگه واقعا منسوخه و اونچنان هم چیز خوبی نبوده تو به نسبت سری smt ولی دو داستانش خیلی جالبه ولی خب دلیل آندرریتد بودنش خود اتلوسه که یکی از اون استدیوهاس که شیر فراچزشو تا ته میدوشه و خرابش میکنه مخصوصا پرسونا ۴ بشخصه بنظرم پرسونا ۴ خیلی بهتر از سه بود دانجناش بهتر بود که خب بازم خوب نبود ولی خب دانجنای سه خیلی بدند داستانش منطقی تر بود لحظه های غیر منطقی کمتر داشت ایده اینابا به عنوان شهر کوچیک و موزیکاش و درکل اتمسفرش و خیلی میپسندم بنظرم یکی از بهترین اتمسفرای کل گیمینگه منتهی سه شخصیت هاش بهتر بودند و اندینگش منتهی اتلوس جوری شیره پرسونا ۴و دوشید که تا زمان انتشار ۵ یجورایی مورد نفرت وافع میشد که سری پرسونارو خراب میکرد وقتی ۵اومد چون خیلی کیفیت بالایی داشت دوباره ملت یادشون رفت الانم ریمیک ۳رو ساخته که نیازی بهش نبود ولی یه عالمه smt و پرسونا ۲ رو داره که ملت واقعا دست و پا میشکونند که با یه حالت رو مخ بازیش نکنند چون الان من میگم دانجنای پرسونا بده ولی بازم بهتر از دانجنای بازیای قدیمی تره یعنی اصلا توsmt3 اصلا قابل تحمل نبود از شدت بی منطق rng بودن ولی اتلوس سه رو ریمیک میکنه که حتی حتی کسی پی سیم نداشته باشه حتی تو گوشیم میشه بازیش کرد(قدیمی تراهم هم میشه ولی خود گیم منسوخه) اونم چون تازگیا محبوبیتش زیاد شده و میخواد اینطوری بدوشتش البته خب از اتلوسم توقعی نمیره وقتی شرکتای بزرگترو میبینه مثل کپکام که میاد re4و ریمیک میکنه
۴ شخصیت پردازیاش بهتره، شخصیت های پرسونا ۴ رو خیلی بیشتر دوس دارم، شخصیتایی مث یوکیکو؛ ناناکو، یوسکه همشون عالین.
۳ داستانش بهتره و موسیقیش
۳ واقعا دانجناش خیلی تکراریه، من واس همین دانجناش، هر بار ک بازی میکردم زیاد ب تارتاروس نمیرفتم، یعنی میرفتم ولی بعد ی چن تا فلور ک اکسپلور میکردم میومدم بیرون چون واقعا چشم آدمو میزد خیلی تکراری بود. البته کامبتش خیلی جذابه و یجورایی حواس ادمو از دانجنا پرت میکنه ولی اگ خیلی تو تارتاروس بمونی دیگه واقعا چشم آدمو میزنه
حالا شنیدم تو ریمیکشم مشکل تکراری بودن دانجنا پابرجاس
واقعا چرا اتلاس این مشکلو حل نکرد😐
من مشکلم با شخصیتای ۴ شخصیت اصلیشه اصلا پروتاگونیست جالبی نیست نه دیزاینش نه نقشش تو داستان برعکسش سه عالیه و بنظرم روهم رفته شخصیتای ۳ بهترن البته چندتا سوشال لینکای مورد علاقم تو ۴ه مثل دایی و دختر دایی شخصیت اصلی یا نمیدونم یوکیکو هم خیلی خوشم میومد سوشال لینکش خیلی به تم بازی میومد کانجیم باحال بود بقیه شخصیتاهم خوبن آداچی جالبه مثلا ولی بنظرم خیلی شخصیتای دیگه بد نیستن مثلا چیه و یوسکه و ناتو بد نیستندا ولی اونقدرا علاقه ای بهشون ندارم یوسکه هم صرفا آخرین بخش سوشال لینکشو دوست دارم از اونور از تدی ورژن انسان و ریزه و از همه بیشتر ماری بدم میاد درکل بنظرم انقدر شخصیت خوب داره mehم داره ولی شخصیتای ۳رو بیشتر دوست داشتم تم داستان و اندینگش یکی از بهترینای تاریخ گیمه ولی اتفاقات بازی یه سریاشون بنظرم غیر منطقیند مثلا ۴ همش با عقل جور درمیاد انقدر سعی کردن همش منطقی باشه باس آخر گیمو گذاشتند که قضیه پرسونا داشتنو توجیح کنند و بنظرم بزرگترین مشکل کل داستان گیمه اون چون تم شهر کوچیک بازیو میبره زیر سوال و به کلیت داستان نمیاد ولی خب از فضای ۴ بشدت خوشم میاد اینکه یه شهر کوچیکه و موسیقی استریت پاپ و دیسکو طور داره و توش رابط خانوادگی و دوستانه یه شهر کوچیک زنده رو نشون میده بشدت میپسندم بنظرم جزو چیزاییه که تو دنیای گیم کمیابه و از اون جالب تر اینه که کاراگاهیم میشه درکل منو یاد پارت۴ جوجو میندازه بخاطر همین بیشتر میپسندمش مگرنه بخوام بگم از نظر سیستم سوشال لینک ۳ خیلی منسجم تره جوری که اکثرشون به هم مربوط میشند خیلی جالبه
و نه اتلوس جان فقط بازیو خوشگل کرده و داده بیرون صرفا دوتا تغییر مثبت داده یکی اینه که میتونی اعضای پارتیتو خودش کنترل کنی که تو نسخه اصلی نبود (البته نسخه پورتبل داشت ولی خب پورتبل نسخه ضعیف تریه نسبت به اصلش) و اینکه قابلیت بلاک کردنو گذاشته تو بازی که خب این واقعا چیز خوبیه ولی دانجانو صرفا خوشگل کرده و این برام عجیبه چون پرسونا ۵ (بازی نکردمش)و شنیدم که مشکلات دانجنارو به کل رفع کرده و وقتی داری بازیو برای بار سوم منتشرش میکنی اینو باید رفع کنی بشخصه تو زمانی که سه رو بازی نمیکردم با عدم کنترل پارتیم مشکلی نداشتم چون بجز یکیشون بقیشون هوش مصنوعی خوبی داشتند و بهشون کاریو میکردی عمل میکردند بهش و بنظرم جالب بود که این حسو میداد که هرکدوم برا خودشون مستقلند
اقا پرسونا ۵(با اینکه بازی نکردیش اما مجبورم بهش اشاره کنم) با اینکه بیشتد محبوب شد تو دنیا اما واقعا نتونست خیلی از موفقیت های پرسونا ۴ رو به دست بیاره برای مثال اشاره می کنم:
انیمه و مانگا هاش:
اتلوس یه کاری که کرد و خیلی به سودش شد این بود که حق مالکیت پرسونا ۴ به صورت محدود فروخت تا از روش دوتا انیمه(یکی خود بازی و یکی ورژن طلاییش) و یه مانگا(صرفا خود بازی) بزنن که باعث شد بازب حتی معروف تر بشه اما وقتی پرسونا ۵ رو داد بیرون این دفعه به زور یه گروه رو جمع کرد تا انیمه و مانگا ازش روش بسازن که شکست مفتضحانه ای شد
مدرسه:
بازی پرسونا ۵ با اینکه مدرسه بزرگ تری داشت اما هیچ رویدادی براش در نظر نگرفته بود و صرفا فقط مدرسه بزرگ تر بود مثلا تو پرسونا ۴ حتی دستشویی ها هم توشون داستان وجود داشت یا مثلا داخل مدرسه شما راه میرفتی یهو یکی جلوت رو می گرفت باهات بیست سوالی بازی می کرد یا مثلا تو شهر به صورت کاملا تصادفی یه بچه رو انتخاب می کردی باهاش حرف میزدی یهو ماموریت برات باز میشد که برای پسره نوشابه بخری که اون بهت یه حشره میداد که تو این حشره رو شب له ماهی تو آکواریوم می خونه میدادی که اونجا یه نون می گرفتی که با نونه می رفتی ماهی میگرفتی که شب میرفتی اون ماهی رو به یه روح میدادی اینه همش با یه گفت و گوی ساده شروع میشد و به تظر من وجود سیستم ماموریت دلخل پرسونا ۴ خودش یه موفقیت بود که دیکه تکرار نشد
طنز بازی:
بازی پرسونا ۴ یه طنز حاصی داشت در عین جدی بودن که دلچسب بود و اینها اومدن همین سیستن رو تو پرسونا ۵ پیاده کنن که یه فاجهه شد چون تا جایی که می تونستن صحنه های طنز رو تو داستان فشار میدادن و مثل این بود که آی کیو شخصبت های بازی به سختی از یه بوزینه بالاتره مثل این بود که از پای مثلا پاورچین(یا اگه با ایرانی ها حال نمیکنی فرندز) باشی بری سر سریال دراکولا( یا فیلم خارجی شیش روز و هفت شب) بشینی مثل این بود که پت و مت رو برداری بندازی تو دنیای لست و آف آس و اونها یهو باهوش و جدی بشن اما تا مرحله تموم میشه دوباره بشن پت و مت
رویداد های بازی:
پرسونا ۴ با اینکه تو شهر کوچیک ۱۶۰ نفری بود اما به طرز عجیبی دنیای پویا تر از توکیو چند میلیونی پرسونا ۵ بود به طوری که مثلا تو تابستون پرسونا ۴ هر پنج روز به بار یه رویداد اتفاق میوفتاد ولی تو کل بازی پرسونا ۵ شاید تابستونش ۲ یا ۳ تا اتفاق داشت
و خب دیگه چیز بیشتری یادم نمیاد پس بزارید یا نکته جالب رو در بازی پرسونا ۴ بگم که مطمئنم چه تو ایران که بلکه تو جهان حتی یه درصد از بازیکن های پرسونا ۴ این رو نفهمیدن:
یکی از اتفاقات تو بازی که خیلی برام خنده دار و جالب بود سیستم دستشویی بود که شما در هر نوبت از روز می تونستید یه بار برید اونجا و به طور رندوم یکی از توانایی هاتون افزایش پبدا کنه اما این یکی جالب تره:
اگه شما تو یک امتحان داخل مدرسه نفر اول بشید(به جز اینکه اگه با دایی تون حرف بزنید بهتون پنجاه هزار بن جایزه میده) اگه برید به دستشویی که رویداد جالب اتفاق میوفته که شخصیتتون میگه که یادش میاد تو مدرسه قبلیش هر وقت یکی نفر اول مدرسه میشد کلی از دخترا بهش پیشنهاد میدادن برای همین میره سراغ جا کفشیش ولی اونجا یه برگه نفرین پیدا میکنه(که میتونین تو نبرد ها برای کشتن دشمن ها با یک ضربه استفاده کنید)
خب تو سوشیال لینک مورد علاقه ات رو گفتی پس بزار منم بگم: سوشیال لینک مورد علاقه من یومی(yumi) بود که عضو کلوپ بازیگری مدرسه بود و یهو وسط سوشیال لینک بابای گمشدش پیدا میشد
خب حرف دیگه ای ندارم پس برای همین تمومش میکنم
بلاخره یکی رو پیدا کردم که پرسونا ۴ رو درست درمون بازی کرده
من حالا اتفاقا زیاد فن پرسونا نیستم چون خب از اون تایپ گیمراییم که حوصله داستان و دیالوگو این چیزا ندارم فقط میخوام بازی کنم منتهی سری پرسونا و همونجور که گفتم مخصوصا ۴ یه جادوی خاصی داشت که نشستم تک تک دیالوگاشو میخوندم نمیدونم بخاطر شهرش بود یا اینکه نمیدونم رندوم مکالمه های درباره چیزای روزمرش و هیومرش برام جالب بود چون یاد جمعای رفیقام مینداختم یا چی که برعکس شده بود زود میخواستم دانجنا تموم شه که سوشال لینک بزنم و بشینم دیالوگ بخونم بخاطر همین برام خیلی قابل احترامه بیشترین بازیه که تو داستان و محیط داستانیش غرق شدم
نمیتونستم به اون کامنت بالایی جواب بدم چون به حداکثر رسیده بود پس اینجا جوابشو میدم خب من سوشال لینک دراما کلابو نرفتم چون رفتم کلاب موسیقی و خب دیگه حتی کاملشم نکردم یادم رفت وسطای بازی و دیگه وقت نشد
درباره مقایسه ها که خب بازی نکردم ولی درباره پویایی جهان ۴ و طنزشو اینا موافقم واقعا بازی از این نظرا کم نقصه قضیه دستشوییارو نفهمیده بودم ولی برا تواناییام میرفتم رامن میخوردم مخصوصا تو روزای بارونی چون بنظرم تنها مشکل بازی از نظر المانای آر پی جیش روزای بارونی بود که عملا هیچ فعالیتی نداشت درسته که میخواستن روز بذارند برا دانجنا ولی من نهایتا روز دوم دانجنو تموم میکردم و بقیشو بیکار بودم باید یه پاداشی برا منی که زودتر دانجنو تموم کردم تو شهر میذاشتند البته گفتم تو اون مدت میرفت رامن میخوردم برا افزایش تواناییم و اتفاقا یادمه تو جاکفشی چیز میذاشتن ولی دقیق یادم نمیاد چی بود راستش ولی یادمه اکثر وقتا چکش میکردم
اوریجینز شاهکار بود, بنظرم هیچی از سه گانه ارخام کم نداره
من تو لیست بعدی Days Gone هم میبینم. چه بازی لذت بخشی بود برای من
تاحالا پلی ندادم
شاهکار بود دیز گان ❤️🔥
هم Dead Space و هم Dishonored فروش خوب و نمرات بالا داشتن محبوب بودن. اصلا دست کم گرفته نشدن. دیسانرد نامزد گوتی اون سال هم بود
نسخه دوم Dishonored و PREY خیلی دست کم گرفته شدن
نمره شاید ولی فروش اصلا
دیسانرد شکست تجاری خورد
دد اسپیس هم چون بی سر وصدا وارد شد اونچنان نفروخت
جا داره یه Deus Ex بزارن تنگش
Resident Evil Revelations 2 ,1 داستان عالی دارن مخصوصا یکش
بله و حتی نسبتا حالت سروایول بیشتری نسبت به اکثر رزیدنت اویلا داره
فک میکنم موفقیت ریمیک رزیدنت اویل بخشیش برای همین بازیه
با یه سریشون موافق نیستم مثلا اویل و اساسین یا کالاف دیده شدن
بازی shadow of war middle earth هم به صورت مجرمانه ای آندرریتده
ولمان کن
نه
میگفتن باید کلی کار تکراری باید انجام بدی تا اندینگ گیم و ببینی
در کل که بازی قشنگی بود و ارزش یکبار تجربه رو داشت و انصافا گیم پلی مبارزاتش هم خیلی خوب بود ولی فقط از یک جایی به بعد بازی تا حدی تکراری میشه اما دلیل نمیشه که بگیم بازی قشنگی نیست و ارزش تجربه نداره.
سیستم نمیسیس نمیزاره بازی تکراری شه بینهایت سناریو مختلف تو بازی بوجود میاد بخش آنلاین خوبی هم داره
کاملا قبول دارم
سیندیکیت هیچ جایی برای دفاع نداره. یه کلون یوبیسافتی دیگه با مراحل پوچ و تکراری و شخصیت پردازی ضعیف. البته در به تصویر کشیدن لندن ویکتوریایی خوب عمل می کنه که کافی نیست
بازی مشکلات زیادی داشت زمان عرضه . داستاتش مثل یونیتی جالب نبود و مناطق زیادی ازش کپی پیست بود ولی یه DLC خفن داشت بنظرم از خود بازی هم بهتر بود جک قاتل خیلی باهاش حال کردم
خسته نباشید ممنون بابت مقاله🙏
تو قسمت بعد دو عنوان GTA IV و The Legend of Zelda: The Wind Waker هم میتونن حضور داشته باشن چون هردو بهشون خیلی کم لطفی شد با اینکه شاهکار بودن. خیلیا تازه دارن قدر ایندو عنوان رو میدونن
Gta iv بهش کم لطفی نشد ولی حقش خیلی بیشتر از اینا بود.البته تو ایران اصلا به حقش نرسید.مورد بی مهری ما ایرانیا قرار گرفت.
IV به مدت ۳ سال جز پر فروش ترین بازی ها بود تو ایران انچنان طرفداری نداشت
عزیز هر بازی ای از جیتی ای بیاد قطعا فروش میکنه
منظورم اینه ک اونطور ک باید بهش توجه نکردن طرفدارا
جی تی ای آی وی توی ایران انچنان معروف نبود وگرنه تو خارج فروش خیلی خوبی داشت
واقعا یکی از بازی هایی که بهش خیلی خیلی بهش کم لطفی شد l.a noire عه. اصلا شما فیزیک لب و دهن و صورت رو تو اون زمان میدیدید برگاتون می ریخت. داستان عالی گیم پلی عالی دیگه چی میخواید اگه بازی نکردید حتما بهش یه فرصت بدید
Sleeping dogs تنها گیمیه که هیچ وقت دلمو نمیزنه
سیندیکیت رو شدیدا موافقم، واقعا بازی خیلی خوبی بود لندن رو خیلی خوب به تصویر کشیده بودن گیم پلی و مبارزات سریع و لذت بخشی هم داشت شخصیت هاشم من خوشم اومد طبق معمول فقط داستان و روایت خیلی معمولی و کم هیجانی داشت در کل خیلی از بازیش لذت بردم چند برابر از یونیتی بنظرم سر تر بود
بازی the darkness 2 و prototype هم تجربه کنید به عنوان بازی هایی که کمتر بهشون توجه شده شمارو نا امید نمیکنن
انصافا به prototype خیلی کم لطفی شد این فرنچایز خیلی پتانسیل داشت
من یکی از معدود افرادی بودم که اون زمان براش هایپ بودم و بازیش میکردم
جفتشم رفتم 🤔😂
تو یه لجندی
من با همه جور سبکی حال میکنم. مدمکس و سالها پیش بازی کردم هی خسته شدم. گفتم بذار بهش باز فرصت بدم. باز پلی دادم ساعتها ولی تنها نقطه ضعفش واسه من خسته کننده بودنش بود